Τις προάλλες είδα το Le temps qui reste (Time to Leave) και η αλήθεια είναι την περίμενα λίγο καλύτερη, αλλά πάντα είναι και θέμα γούστου φυσικά. Με αντίστοιχη θεματολογία μου άρεσε πολύ περισσότερο το My Life Without Me που έχω δει εδώ και κάτι χρόνια. Αν και αρκετά βαρύ και λυπηρό το θέμα τους, είναι ωραία σκηνοθετημένες και οι δύο και κυλάει εύκολα η ώρα βλέποντάς τες, ενώ ο θεατής μπαίνει σε διάφορους προβληματισμούς για τη ζωή.
Επίσης είδα το Split και απογοητεύτηκα σε μεγάλο βαθμό. Λογικό απ' τη μία, πάντα υπάρχει αυτό το ρίσκο όταν πρόκειται για ταινίες του Hollywood πόσο μάλλον καινούριες. Τουλάχιστον είχε καλή ηθοποιία και πλάκα σε ορισμένες σκηνές.
“What do you fear, lady?" [Aragorn] asked.
"A cage," [Éowyn] said. "To stay behind bars, until use and old age accept them, and all chance of doing great deeds is gone beyond recall or desire.”