Χθες παρήγγειλα αυτά τα βιβλία.
Το Ψαράς το σκέφτηκα αρκετά άλλα καθώς είναι ένα ιδιαίτερο βιβλίο, βραβευμένο με το Bram Stoker Award αποφάσισα να το πάρω.
Δεν είναι απλά horror novel που προσομοιάζει το Bloodborne, αλλά και αρκετά λυοητερο αναδεικνύοντας την αξία της αγάπης για κοντινά πρόσωπα, και διερευνά το μακάβριο ζήτημα του πως θα μπορούσε να ήταν η στάση μας απέναντι τους αν γυρίζαμε τον χρόνο πίσω ή αν επέστρεφαν στην ζωή.
Είναι καλό βιβλίο να διαβαστεί σε περιόδους όπου νιώθω εκνευρισμένος ή αναίσθητος ως προς τα συγγενικά μου - φιλικά πρόσωπα.
Ανήκει στην κατηγορία του hoorror αλλά του grief horror και όχι με την έννοια του splatter και του καθαρού τρόμου.
Μία ευχάριστη αλλαγή σε σχέση με τα μεσαιωνικής φαντασίας που διαβάζω συνήθως.