Blood Prince wrote: Το βιβλίο Το Τραγούδι της Αρμπόν που διαβάζω αποτελείται από 622 σελίδες και 19 κεφάλαια.Επίσης χωρίζεται σε εποχές από Ανοιξη εώς Χειμώνα.
Το πρώτο κεφάλαιο ήταν πολύ ενδιαφέρον και θα ήθελα να μεταφερθεί στην οθόνη.
Τελικά θα το διαβάσω πιο γρήγορα απ'οτι υπολόγιζα.Θα κάνω 19 ημέρες.
Οταν το διαβάσω όλο,θα γράψω την κριτική και ίσως γράψω και blog με τις εντυπώσεις μου.
edit Υπάρχουν κεφάλαια με 20 σελίδες και άλλα με 45 . Δεν είναι οι σελίδες ομοιόμορφα κατανεμημένες ανά κεφάλαιο.
Δηλαδη για να καταλαβω, διαβαζεις ενα κεφαλαιο την ημερα ή διαβαζεις περιπου 33 σελιδες ανα ημερα (αν υπολογιζω σωστα), και πιστευεις πως θα κανεις 19 ημερες για να το τελειωσεις;
Δεν το ξερω το βιβλιο, αλλα μου φαινεται καπως απογοητευτικο που ξεκιναει απο την Ανοιξη για να καταληξει στον Χειμωνα. Θα ηταν καλυτερα να τελειωνε με την Ανοιξη ή το Καλοκαιρι, για να δωσει μια πιο αισιοδοξη νοτα στο φιναλε.
Εκτος κι αν ειναι αυτο το οποιο θελει να καταδειξει ο Συγγραφεας. Πως δηλαδη δεν ειναι ολα ροδινα στη ζωη. Πως περναμε απο ολες τις φασεις, της χαρας, της λυπης, του ενθουσιασμου, της αποτροπης, του θυμου, της οργης, της αισθαντικοτητας.
Και το τελος ειναι παντα ιδιο. Για ολους. Ενας βαρυς Χειμωνας στις καρδιες μας, που επισφραγιζεται με τον θανατο. Αρχικα τον ψυχικο και εν τελει με τον σωματικο. Τον σωματικο θανατο που μας φερνει τελικα στην κατασταση της μη υπαρξης πλεον. Το σημειο μηδεν. Εκει που γυρισμος δεν υπαρχει, αν και θα θελαμε πολυ μια νεα Ανοιξη.