Αυτή η συζήτηση μου θύμισε μια ατάκα που είχε πει ο κωμικός Ben Crosshow που κάνει τη σειρά Zero Punctuation.
Σε μια εκπομπή που έκανε μετά την e3 2013 που παρουσιάστηκαν τα xbox one + ps4 είπε αναφερόμενος στα exclusives: "
δεν νοιώθω πως θα αγοράσω μια κονσόλα γιατί θα μου προσφέρει πρόσβαση στα παιχνίδια που θέλω, αλλά πως οι κονσόλες κρατάν ομήρους τα παιχνίδια που θέλω".
Η γνώμη μου είναι πως δεν υπάρχει αντικειμενικά 'καλύτερη' επιλογή. Ανάλογα τα γούστα του καθενός, το 'καλύτερο' μπορεί να διαφέρει.
Άμα έχεις ήδη μια πλατφόρμα που παίζει σύγχρονα παιχνίδια, ναι οι λόγοι για να αγοράσεις δεύτερη, είναι μειωμένοι και ελάχιστοι, γιατί έχεις ήδη ένα μηχάνημα. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως η κονσόλα που δεν αγόρασες πρώτη είναι μάπα. Αν είναι να αγοράσεις και να έχεις ένα μόνο μηχάνημα, τότε υπάρχουν πολλοί παράγοντες που θα παίξουν ρόλο. Τα exclusives, η τιμή, οι πολιτικές της εταιρίας ίσως, το hardware, μπορεί και το που παίζουν οι φίλοι σου... Αν όμως έχεις ήδη μια κονσόλα και σκέφτεσαι να πάρεις δεύτερη, οι λόγοι που θα έχεις να σε κάνουν να αγοράσεις και δεύτερη λιγοστεύουν, γιατί πολλά 'θέλω' σου τα καλύπτει ήδη αυτή που έχεις.
Εγώ απ το 2009 είμαι PC gamer. Έχω την αντίθετη πορεία απ' αυτή που έχεις εσύ Celebron, και είμαστε στην ίδια ηλικία. Εγώ ξεκίνησα με SNES, και ύστερα πήγα σε N64,Dreamcast,Xbox,Gamecube,Xbox 360,Wii. Δεν μεγάλωσα από μικρός με PC, ίσα ίσα ήμουν από τους τελευταίους απ τους γνωστούς μου που απέκτησαν ένα στο σπίτι τους. PC gamer έγινα λόγο μιας συγκυρίας καταστάσεων. Από τα γεννοφάσκια μου ήμουν φανατικός κονσολάκιας, και μάλιστα νιτεντάκιας. Η Νιντέντο όμως αν και τις εποχές SNES-N64 στόχευε να έχει πάντα το δυνατότερο hardware, ύστερα έπαψε να ασχολείται, και αργότερα την εποχή Gamecube που τη παράτησε η id Software άρχισα να διευρύνω τους gaming ορίζοντές μου και να κοιτάω προς xbox, που όχι μόνο έβγαιναν τα παιχνίδια της id που αγαπώ, αλλά είχε και το Halo το οποίο τα 'σπαγε τότε. Τελικά τη προηγούμενη γεννιά κονσολών ξέκοψα τελείως με τις κονσόλες, γιατί για μένα προσωπικά ήταν η πιο απογοητευτική. Η Nintendo που αγάπησα είχε χαθεί, αντί να κυνηγά το ισχυρό hardware, εστιάστηκε σε ηλιθιότητες τύπου motion controls, τα FPS που είχα αρχίσει να αγαπώ έκαναν τεράστια απουσία από αυτή, και πλέον είχα αρχίσει να νιώθω ότι το development των games της αναμασόταν πολύ, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει αρκετή πρωτοτυπία και κάθε νέο παιχνίδι να μοιάζει σαν remake ενός προηγούμενου. Όσων αφορά το 360, το πήρα μέσα στους πρώτους μήνες κυκλοφορίας του, δίνοντας 400 ευρώ τότε για να πάρω τη καλή έκδοση, και ήμουν πολύ ενθουσιασμένος μαζί του. Αλλά το πρώτο χρόνο έπαθε RROD, τον δεύτερο πάλι, και επίσης τον τρίτο χρόνο ξανά RROD, όταν πλέον η εγγύηση είχε λήξει, και έτσι σε 2μιση μόλις χρόνια απ' όταν έδωσα 400 ευρώ, έμεινα χωρίς κονσόλα. Το πόσο νευρίασα και απογοητεύτηκα τότε δεν λέγεται. Ποτέ ξανά δεν είχα δώσει τόσα χρήματα για κονσόλα. Ποτέ ξανά δεν είχα πάρει μια κονσόλα τόσο νωρίς απ' τη κυκλοφορία της. Και παρ' ότι έδειξα καλή πίστη και αγάπη σε αυτή που δεν είχα δείξει για καμία, μου το ξεπλήρωσε με το χειρότερο τρόπο. Ενώ το SNES μου λειτουργεί άψογα μετά από τόσο κάψιμο και 25 χρόνια απ τη στιγμή που βγήκε απ' το εργοστάσιο, μέσα σε 2μιση χρόνια μου χάλασαν 3 κονσόλες 360. Εκεί είπα να παρατήσω το gaming. Το σκεφτόμουν σοβαρά για ένα διάστημα. Και εντελώς τυχαία συνέπεσε εκείνη τη περίοδο να έχω αγοράσει το πρώτο μου PC, το οποίο το είχα πάρει για σερφάρισμα και γενικές εργασίες. Ήταν budget PC. Από περιέργεια λοιπόν έριξα μια ματιά στα requirements των games τότε, μην έχοντας ελπίδα πως θα μπορώ να παίξω σύγχρονα παιχνίδια, αλλά προς έκπληξη μου συνειδητοποίησα πως το μόνο που έλειπε απ το PC μου για να το κάνω να μπορεί να παίξει τα παιχνίδια που έβγαιναν εκείνη την εποχή, ήταν μια κάρτα γραφικών. Και πως μια κάρτα γραφικών με 150 ευρώ, θα μου επέτρεπε όχι μόνο να παίξω παιχνίδια που κυκλοφορούσαν σε ps3 και xbox360 όπως Fallout 3, αλλά και με καλύτερα γραφικά από ότι είχαν στις κονσόλες, που τότε κόστιζαν αν θυμάμαι καλά 200 ευρώ το 360, 300 το ps3. Για τη δική μου περίπτωση το να γίνω PC gamer εκείνη τη στιγμή ήταν η πιο value for money λύση. Και από τότε, σιγά σιγά έμαθα καλύτερα το 'χώρο' του pc gaming, και πράγματα όπως το δωρεάν online, τα mods, η κονσόλα εντολών κτλπ, με έκαναν να γίνω pc gaming fan, και να αποφασίσω πως θα είναι η κύρια πλατφόρμα gaming για μένα.
Το Wii το πήρα ύστερα, όταν πλέον είχε πέσει στα 150 ευρώ, και είχε κάποια παιχνίδια που ήθελα να παίξω, οπότε ναι, έτυχε να αγοράσω μια κονσόλα μόνο για 1-2 exclusives και εγώ. Αλλά το μετάνιωσα. Γιατί αφού τα έπαιξα, η κονσόλα άρχισε να μαζεύει σκόνες μένοντας μήνες στο έπιπλο, μέχρι που κάποια στιγμή το συνειδητοποίησα και την έκρυψα σε ένα ράφι.