Η ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ LEAGUE OF LEGENDS

    Φυσικά όσοι παίζουμε LoL ένα είναι το ΒΑΣΙΚΌ ΠΡΌΒΛΗΜΑ . Η κοινότητα του League Of Legends . Φημίζεται ιδίως για την εγωιστικώτητά της , την ιδιομορφία της και τα σχόλια που αφήνουν πίσω οι παίκτες της κοινότητας αυτής . Έχω παίξει άπειρες φορές με τέτοια άτομα και πραγματικά όποιος είναι ομοιοπαθής θα καταλαβαίνει πόσο κουραστικό και γελοίο καταντάει κάποια στιγμή . 

    Και ποιος δεν το έχει σιχαθεί αυτό το πρόβλημα . Όσο υπάρχουν ανώριμα 15χρονά όμως δεν πρόκειται να λυθεί . Το βασικό είναι αυτό , δεν πρόκειται να αλλάξει όσο και να Report-άρεις ότι και να κάνεις , όσο και να λογομαχείς όσο και να τους κάνεις Ignore ! Η λύση του ;

Για μένα είναι τόσο απλό όσο και δύσκολο . Αλλά δύσκολο δεν σημαίνει ανεφάρμοστο , απλά είναι θέμα αντίστασης στα προσβλητικά και προκλητικά σχόλια που σου πλασάρουν οι δήθεν συμπαίκτες σου . Είναι θέμα υπομονής , γιατί έχω μάθει ότι όσο και να απαντάς αυτοί θα ανταποδίδουν ανάλογα όσο και δίκιο αν έχεις . Ωστόσο μερικές φορές έχουμε και άδικο οπότε αν δεν είμαστε σωστοί και νομίζουμε πως έχουμε δίκιο εκείνη την στιγμή , γράψουμε σχόλια για το κακό Playing του συμπαίκτη και μετά καταλάβουμε πως έχουμε άδικο δυστυχώς είναι αδιέξοδος . Γιαυτό η λύση είναι να παίζουμε φιλικά και ακόμη και αν νομίζουμε άδικα πως έχουμε δίκιο μετά μπορούμε να το αναιρέσουμε και να πούμε συγνώμη χωρίς να χρειάζεται να φάμε το αντίστοιχο βρυσίδι . 

Αυτό που κάνω σαν Player του LoL είναι να μην απαντάω σε προσβλητικά και προκλητικά σχόλια τύπου "Ks Fu*** Noob " , " OMG NOOB UNINSTALL LOL" κλπ.  και να είμαι σχετικών ορίων ο "ήσυχος " Player ο οποίος μιλάει μόνο για το πως θα κατατροπώσουμε τους αντιπάλους χωρίς να δείχνω την εντύπωση ότι νομίζω πως είμαι ο Αρχηγός της ομάδας γιατί ούτε καν σημασία δεν θα μου δοθεί .  

East VS West Server .

East ή West ? West . Δεν ξέρω γιατί αλλά η Κοινότητά του είναι πολύ πιο φιλική και πιστέψτε με Καλύτερη ! Έχω δοκιμάσει και τα δυο Server και είναι πολύ πιο φιλικά στο West ! Όποιος όντως πιστεύει ότι είναι αρκετά ώριμος ώστε να παίξει στο West ας πάει εκεί , γιατί κακώς τα ψέματα κανένας μα κανένας δεν είναι τέλειος , μην πιανόμαστε από εκεί όμως , ο καθένας μπορεί να φτιάξει τον χαρακτήρα του όσο καλύτερα γίνετε ώστε να αγγίξει την τελειότητα ενός καλού Παίκτη του LoL . 

Game Dev Tycoon

Κακά τα ψέματα, άκουσα γι αυτό το παιχνίδι μετά την κίνηση της εταιρίας να διαρρεύσει επίτηδες μια “σπασμένη” έκδοση σε μεγάλα torrent sites.

Η έκδοση αυτή λειτουργούσε κατά τα άλλα κανονικά αλλά σε κάποιο σημείο αργότερα στο παιχνίδι ενημέρωνε τον παίκτη για διαφεύγοντα κέρδη λόγω πειρατείας και τον οδηγούσε μαθηματικά στην χρεοκοπία που έτσι κι αλλιώς δεν είναι δύσκολη σε αυτό το παιχνίδι, πόσο μάλλον με μηδαμινά έσοδα.

Όλη αυτή η κατάσταση οδήγησε σε ιλαροτραγικές στιγμές με παίχτες-πειρατές να μπαίνουν σε φόρουμ και να ρωτούν πως μπορούν να απαλλαγούν από την πειρατεία ή...να επιβάλλουν DRM πολιτική.

Άσχετα με το τι πιστεύει κανείς για αυτή την πολιτική της εταιρείας ένα πράγμα είναι σίγουρο, σαν διαφημιστικό τρικ σίγουρα πέτυχε. Είτε για ανθρώπους που το άκουσαν έτσι για πρώτη φορά, ή για άτομα που το κατέβασαν πειρατικό και θες ένιωσαν άσχημα και το αγόρασαν ή που είδαν πως άξιζε την προσοχή τους.

If players don't buy the games they like, we will sooner or later go bankrupt

Aussie Developers:Less social, less ville, more game !

Το παιχνίδι σχεδιάστηκε από δύο αδέρφια από την Αυστραλία (Patrick και Daniel Klug ) οι οποίοι αποτελούν την Greenheart Games. H ιδέα για το παιχνίδι δεν είναι εντελώς καινούργια μιας και οι ίδιοι παραδέχονται πως άντλησαν την έμπνευσή τους από το παιχνίδι του 2010 για iOS , Game Dev Story.

Η ιδέα όπως προϊδεάζει και η κατάληξη Tycoon είναι απλή. Σχεδιάστε και αναπτύξτε μια εταιρία μεγιστάνα των video games. Ξεκινάτε από το γκαράζ του πατρικού σας την χρυσή δεκαετία των arcade παιχνιδιών με κεφάλαιο 70 χιλιάδων δολαρίων και με μόνα όπλα τον υπολογιστή σας και τη δημιουργικότητά σας.

Προγραμματίζοντας text adventures στο γκαράζ.

Αρχικά οι επιλογές είναι περιορισμένες καθώς μπορείτε να αναπτύξετε μονάχα απλά text ή 2D games για PC ή για G64 (commodore 64). Σιγά σιγά όμως βγαίνουν οι πρώτες κονσόλες όπως η TES (NES) ή το Gameling (Gameboy) με άκρως διασκεδαστικές παραφράσεις των αυθεντικών ονομάτων και θα μπορέσετε να εξαπλωθείτε και εκεί.

Αρχικά το παιχνίδι είναι αρκετά περιορισμένο αλλά όταν βγάλετε τα πρώτα σας “μεγάλα” λεφτά, θα μπορέσετε επιτέλους να ανεβείτε στον κόσμο του game development και να πάρετε δικά σας γραφεία όπως και βοηθούς.

Εκεί κατά τη γνώμη μου είναι το καλύτερο κομμάτι του παιχνιδιού καθώς νομίζω η εποχή συμπίπτει με την πρώτη επαφή των περισσοτέρων μας με τον κόσμο των videogames. Η νοσταλγία πραγματικά χτύπησε κόκκινο καθώς διάβαζα για την ανακοίνωση της...Vony για την παραγωγή της δικής της κονσόλας PlaySystem αφού τα έσπασε με την Ninvento, ή καθώς σχεδίαζα τις πρώτες 3D engines κτλ.

Στο τελευταίο κομμάτι το παιχνίδι θα σας πάει στην εποχή των blockbusters, των εσόδων εκατομμυρίων για τις εταιρίες, τη next gen εποχή στις κονσόλες και την επένδυση πολλών εκατομμυρίων για την παραγωγή ενός τίτλου. Ακόμα θα μπορέσετε να πάτε παραπέρα με την ανάπτυξη δική σας κονσόλας και δικών σας MMO. Δυστυχώς όμως συνήθως δεν θα τα προλάβετε στα όρια ενός κανονικού παιχνιδιού γιατί ο χρόνος προς το τέλος είναι πολύ λίγος και θα τα δείτε μόνο σε πλαίσια sandbox μετά τον “τερματισμό”.

Οργασμός εργασίας στη Liquid

To gameplay είναι αρκετά απλό για παιχνίδι Tycoon. Κάθε παιχνίδι απαιτεί για την παραγωγή του 2 μπάρες, Design και Technology. Κατά τα τρία στάδια παραγωγής του, ορίζετε πόσο χρόνο θα δαπανήσετε και τι ειδικούς μηχανισμούς θέλετε να έχει το κάθε κομμάτι (Story, Engine, Sound, Graphics κ.ο.κ). Όταν η ομάδα σας είναι πολυμελής μπορείτε να ορίζετε συγκεκριμένα άτομα για κάθε κομμάτι ανάλογα με τις προσωπικές τους ικανότητες.

Μεταξύ εποχών τεχνολογίας και παιχνιδιών σας δημιουργείτε νέες μηχανές παιχνιδιών και κάνετε έρευνα για νέες τεχνολογίες, πράγματα αρκετά δαπανηρά οπότε θα πρέπει να καταφέρετε να κάνετε τις δαπάνες σας να αποδώσουν. Ειδικά για την κατάρα του gaming, το μάρκετινγκ όπου τα ποσά που ξόδευα κάθε φορά για έναν τίτλο πλησίαζαν ή και ξεπερνούσαν την παραγωγή αυτή καθ εαυτή.

Μπορείτε να επιλέξετε αν θα εκδώσετε μόνοι σας έναν τίτλο, που σας περιορίζει αρκετά αν δεν έχετε μεγάλο αριθμό fan ή αν θα το εκδώσει ένας μεγάλος εκδότης δίνοντας σας ποσοστά. Αυτό θα εκτοξεύσει τις πωλήσεις αλλά ο εκδότης θα θέσει κάποια στάνταρ για την παραγωγή. Αργότερα με μεγάλο fanbase θα μπορείτε να εκδίδετε μόνος σας , κρατώντας όλα τα κέρδη για τον εαυτό σας.

Στο τελευταίο στάδιο παιχνιδιού θα έχετε και έξτρα επιλογές όπως η ανάπτυξη παιχνιδομηχανής και hardware της εταιρίας σας, πλατφόρμας ψηφιακής διανομής και παραγωγή ΑΑΑ τίτλων πολλών εκατομμυρίων δολαρίων.

Το 10άρι ήταν πολύ mainstream για το συντάκτη του Game Hero

Όταν τελειώνει η παραγωγή ενός τίτλου είναι η ώρα της αλήθειας μιας και έρχονται τα reviews. Εκεί λοιπόν εντοπίζεται και ένα μεγάλο πρόβλημα του παιχνιδιού, καθώς το σύστημα βαθμολόγησης είναι κάπως αυθαίρετο. Μπορεί να έχετε ρίξει όλα σας τα λεφτά στην παραγωγή ενός ποιοτικού τίτλου και να λάβετε μέτριες κριτικές και ενώ αναπτύσσετε έναν τίτλο απλά για τα λεφτά να βγάζετε καθαρά 9άρια και 10άρια. Δυστυχώς το feedback από το ίδιο το παιχνίδι είναι σχεδόν μηδαμινό και τα κριτήρια έχουν να κάνουν μονάχα με προηγούμενες εκδόσεις σας και με τους συνδυασμούς είδους και θέματος παιχνιδιού.

Επίσης οι επιλογές για την αγορά ή αργότερα για την δική σας κονσόλα και την πλατφόρμα διανομής είναι μηδαμινές. Θα ήθελα να δω περισσότερες επιλογές για την διαχείρισή τους, όπως ρύθμιση τιμών ή εκπτώσεις.

Γενικά πολλές φορές θα χρεοκοπήσετε χωρίς να καταλάβετε το γιατί ενώ προσπαθείτε να κάνετε πολύ λογικά πράγματα. Εγώ προσπαθούσα συνεχώς να εγκαθιδρύσω μια εταιρία που θα παράγει ποιοτικά RPG και ξεκίνησα και μια σειρά με την ονομασία Ultimate Fantasy. Το παιχνίδι όμως κακώς κατά τη γνώμη μου, δε λαμβάνει υπόψιν την εξειδίκευση σε έναν τομέα ή τη φήμη αλλά συνεχώς θέλει ο παίχτης να παράγει νέους συνδυασμούς και είδη παιχνιδιού. Ως αποτέλεσμα αυτό δεν είναι και πολύ ρεαλιστικό μιας και μετά το κορυφαίο RPG, The Sorcerer η εταιρία μου ανέπτυξε το Wuu Dance...

Η αρχή του φαινομένου της πειρατείας (της ιστορικής όχι αυτής της πειραγμένης έκδοσης)

Από γραφικά όπως είναι αναμενόμενο δεν υπάρχει κάτι το αξιοσημείωτο, το παιχνίδι θυμίζει αρκετά casual browser game στην εμφάνιση και οι μηχανισμοί είναι απλοί point and click. Δε θα ήταν άσχημο να υπήρχε μια μεγαλύτερη ποικιλία πάντως.

Ο ήχος είναι σχεδόν αδιάφορος και περνάει στην αφάνεια, θα μπορούσαν ίσως να υπάρχουν themes από παιχνίδια αλλά φαντάζομαι δεν υπήρχε η δυνατότητα για κάποια άδεια χρήσης.

Γενικά το παιχνίδι αν ακολουθούσε τη συνταγή του The Movies πχ, για μηχανισμό αγοράς και είχε μεγαλύτερο βάθος θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για ένα πολύ καλό simulator, ενώ τώρα έχουμε να κάνουμε απλά με ένα διασκεδαστικό παιχνίδι που απλά στηρίζει όλη του την αξία στη νοσταλγία που θα νιώσετε και στην ωραία ιστορική αναδρομή που κάνει στη βιομηχανία του gaming. Κατά τα άλλα αφού το τελειώσετε την πρώτη φορά λίγα πράγματα θα βρείτε να κάνετε σε ένα δεύτερο playthrough εκτός από τα πολύ διασκεδαστικά αλλά λίγα achievements. Πάντως εαν υπάρξει μια συνέχεια του παιχνιδιού από την εταιρία με πολύ καλύτερο κεφάλαιο αυτή τη φορά είμαι σίγουρος πως θα φτιάξουν κάτι πολύ αξιόλογο.

Η τιμή του παιχνιδιού είναι αρκετά χαμηλή (6,5 ευρώ) αν και αν λάβουμε υπόψιν πως θυμίζει περισσότερο casual smartphone παιχνίδι, φαίνεται κανονική. Διατίθεται από το site της Greenheart Games και σύντομα (Αύγουστος) από το Steam με έξτρα κλειδί για όσους το έχουν αγοράσει ήδη.

Θετικά

-Διασκεδαστικό, εθιστικό gameplay

-Inside jokes και αναδρομή στην ιστορία του gaming

-Καλή παρουσίαση της λειτουργίας του game development

-Τιμή

Αρνητικά

-Μικρή διάρκεια και αντοχή στο χρόνο

-Μικρό βάθος

Βαθμολογία

Γραφικά: Casual game τύπου, τίποτα τρομερό, θα μπορούσαν και να το φτιάξουν πολύ καλύτερα. 6

Ήχος: 6

Gameplay: 7

Αντοχή: 6

Γενικά: 6.5

 Ένα παιχνίδι που στοχεύει κυρίως στην Nostalgia Lane. Μόνο και μόνο για την αναδρομή που θα κάνετε στην ιστορία των videogames αξίζει πιστεύω να ασχοληθείτε. Ελπίζω το 2 να είναι όσο hardcore πρέπει για tycoon game.

Link

Σημέρα θέλω να μιλήσω για τον Μπλίτζκρανκ,έναν  ήρωα  του LoL που λίγο πολύ όλοι ξέρουμαι.Αν και από την RIOT ησχυρίζονται ότι είναι ένας ήρωας  κατηγορίας fighter και melee,πιστεύω ότι κάνουν ένα μεγάλο λάθος.Ο Μπλίτζκρανκ κάτα την γνώμη μου είναι ένα support.Βέβαια αυτο δεν σημαίνει ότι παίξει μόνο support αλλά μπορεί να παίξει και AD,AP και jungle.Η μορφη όμως που παίζουν οι περίσσοτεροι παίχτες είναι support.

Ας προχωρίσουμε με τις κινήσεις και την passive:

#1 κίνηση:Ρουκετο-Αρπαγή - Ο Μπλίτζκρανκ εξαπολύει το δεξί του χέρι για να αρπάξει έναν αντίπαλο που βρίσκεται στη διαδρομή του, κίνηση που προκαλεί ζημιά και μεταφέρει τον αντίπαλο κοντά στον Μπλίτζκρανκ.

Κόστος

120 Μάνα

Εμβέλεια

925

#2  κίνηση:Υπερ-ταχύτητα - Ο Μπλίτζκρανκ υπερφορτίζει τον εαυτό του για να αυξήσει σημαντικά την ταχύτητα κίνησης και επίθεσης.

Ο Μπλίτζκρανκ υπερφορτίζει τον εαυτό του για να αυξήσει την Ταχύτητα Κίνησης κατά 16/20/24/28/32% και την ταχύτητα επίθεσης κατά 30/38/46/54/62% για 8 δευτερόλεπτα.

Κόστος

75 Μάνα

Εμβέλεια

0

#3 κίνηση:Γροθιά Δύναμης - Ο Μπλίτζκρανκ φορτίζει τη γροθιά του για να προκαλέσει στην επόμενη επίθεσή του διπλή ζημιά και να εκτοξεύσει το στόχο του στον αέρα.

Ο Μπλίτζκρανκ φορτίζει τη γροθιά του για να προκαλέσει στην επόμενη επίθεσή του σωματική ζημιά διπλάσια από τη συνολική ζημιά επίθεσης και να εκτοξεύσει το στόχο του στον αέρα.

Κόστος

25 Μάνα

Εμβέλεια

0

#4 κίνηση και ultimate:

Στατικό Πεδίο - Κεραυνοί προκαλούν παθητικά ζημιά σε έναν κοντινό εχθρό. Επιπλέον, ο Μπλίτζκρανκ μπορεί να ενεργοποιήσει αυτήν την ικανότητα για να προκαλέσει ζημιά στους κοντινούς εχθρούς και να τους αναγκάσει να σιγήσουν για 0,5 δευτερόλεπτο, αλλά αυτή η ενέργεια αφαιρεί τον παθητικό κεραυνό έως ότου γίνει διαθέσιμο ξανά το Στατικό πεδίο. Παθητική: Εκτοξεύονται κεραυνοί από τον Μπλίτζκρανκ και χτυπούν τυχαία έναν κοντινό εχθρό, προκαλώντας του 100/200/300 (+0.2) μαγική ζημιά κάθε 2,5 δευτερόλεπτα. Ενεργή: Προκαλεί 250/375/500 (+1) μαγική ζημιά και αναγκάζει τις γύρω εχθρικές μονάδες να σιγήσουν για 0,5 δευτερόλεπτο. Το παθητικό πλεονέκτημα δεν είναι ενεργό κατά τη διάρκεια του Χρόνου Επαναφόρτισης. Κόστος 150 Μάνα Εμβέλεια 600

passive:Πλέγμα Μάνα - Όταν η ζωή του Μπλίτζκρανκ πέσει κάτω από το 20% ενεργοποιείται το Πλέγμα Μάνα. Δημιουργείται έτσι μια ασπίδα από μάνα, ίση με το 50% του Μάνα του, για 10 δευτερόλεπτα. Το Πλέγμα Μάνα μπορεί να ενεργοποιηθεί μόνο μία φορά κάθε 90 δευτερόλεπτα.

Εδώ υπάρχει ένα ωραίο build:

αρχικά:Crystalline Flask>Sight Ward x2>Boots of Speed>Philosopher Stone>Ionian Boots of Lucidity>Sightstone>Glacial Shroud>Iceborn Gauntlet>Shurelya's Reverie>Ruby Sightstone>Aegis of the Legion>Enchantmer Homeguard>Runic Bulwark

και στο τέλος:
Ionian Boots of Lucidity,Ruby Sightstone, Iceborn Gauntlet, Enchantmer Homeguard,Runic Bulwark,Shurelya's Reverie

και τα στατιστικά:

Πολλές φορές κάθομαι και αναρωτιέμαι ποια είναι τελικά τα αγαπημένα μου παιχνίδια και γιατί έγιναν αγαπημένα μου. Την απάντηση βέβαια στην ερώτησή μου δεν μπορώ να μου τη δώσω γιατί...δεν ξέρω ποια είναι τα αγαπημένα μου παιχνίδια! Ωστόσο θα κάνω μία προσπάθεια να γράψω εδώ σε ποια παιχνίδια έχω αφιερώσει τα τελευταία χρόνια ΑΤΕΛΕΙΩΤΟ χρόνο και γιατί.

Game νουμπερ ουνι:

LineAge 2.

Έχω περάσει μερικές ατελείωτες ώρες μπροστά από το ΠιΣι μου παίζοντας Lineage. Θυμάμαι σαν τώρα πριν από 3 χρόνια το 24ωρο Lan στο Net(φυσικά δεν το έπαιξα όλο μονοκοπανιά αλλιώς τώρα θα με κλαίγανε και οι ρέγγες). Θυμάμαι τις ώρες που παίζαμε με την παρέα αυτό το παιχνίδι προσπαθώντας να γίνουμε οι....καλύτεροι(ξέρω σας τα παν και άλλοι:

Game νουμπερ ντουο:

DotA

Εδώ και αν δεν ξέρω γιατί κόλλησα. Ξεκίνησα θυμάμαι να παίζω μια μέρα στα 13(;) μου όταν για κάποιο λόγο δεν έμπαινε το MU. Κάπως έτσι νομίζω άρχισε ο..."πόνος" της DotA. Έπαιζα και έπαιζα, και δε σταμάταγα(αυτά τα επιχειρήματα του τύπου παίζω MOBA γιατί θέλω ένα παιχνίδι με αρχή και τέλος πρέπει να ξέρετε πως είναι μα...βλακείες). Νομίζω, χωρίς να είμαι σίγουρος πάλι, πως πρέπει να ήτανε το

Το σίγουρο είναι πως δε με κολλήσανε τα γραφικά του παιχνιδιού. Αντικειμενικά αν το δούμε το θέμα τα γραφικά δεν είναι για...πολλά πολλά! Δεν τραβάνε ρε παιδί μου. Παίρνουν ένα 5 με το ζόρι, και αυτό γιατί μου αρέσουν τα animation στο ποταμάκι! 

Ίσως βέβαια και να ήτανε η Έλλη που την είχα γνωρίσει σε ένα παλιό Clan...Χμ...

Game νουμπερ Τρε:

Septera Core

Με αυτό το παιχνίδι δε θα σταματήσω ποτέ να είμαι ερωτευμένος. Θα το αγαπάω όσα χρόνια και αν περάσουν και πιστεύω είναι το μόνο Game που ξέρω γιατί λατρεύω τόσο. Μα φυσικά γιατί δεν ξέρω το λόγο! Είναι τρελό, είναι μοναδικό, είναι ανεπανάληπτο! Ατελείωτες ώρες καψίματος για να λύσω τους γρίφους(τότε δεν είχαμε και ιντερνετ. Για να είμαι ειλικρινής είχαμε αλλά για να άνοιγα Septerra Core ΚΑΙ Internet μαζί θα έπρεπε πρώτα να άναβα και μία λαμπάδα στο ύψος μου. Άσε που η μάνα μου μίλαγε όλη μέρα στο τηλέφωνο. Που να ανοίξεις ιντερνετ). 

Ίσως βέβαια και να ήτανε η Έλλη που την είχα γνωρίσει σε ένα παλιό Clan... Χμ...

Τελικά όσο και να προσπαθώ να μείνω μακριά από την "αρρώστια" του blogging δεν τα καταφέρνω. Είναι σα να με κυνηγάει αυτό το πράγμα. Ξεκίνησα στις αρχές του 2008 να...bloggαρω, τότε που ήτανε στα πάνω του. Όχι σαν τώρα που βλέπεις 43872 blogs και όλα με το ίδιο θέμα. Back to the point όμως. Ξεκίνησα να γράψω και εδώ πέρα, μιας και το GameWorld μας δίνει την ευκαιρία να το κάνουμε. Τι θα γράψω; Μα φυσικά για τα αγαπημένα μου αντικείμενα.

Αγαπημένο αντικείμενο No.1:

Laptop. Έρωτας και μεγάλος μάλιστα. Από μικρό παιδί εγώ ήθελα έναν υπολογιστή. Τι στη μάνα μου πήγαινα και παρακάλαγα τι στον πατέρα μου, ένα και το αυτό. Ήρθε η δικαίωση όμως! Σαν τώρα το θυμάμαι. Ιούνιος 2008 παίρνω στα χέρια μου το πρώτο μου laptop. Σαν καλός μαθητής που ήμουν το παιδί κέρδισα ένα laptop από την κυβέρνηση(τότε είχανε και δίνανε, μετά τα κόψανε και πιο μετά κόψανε και τα βιβλία. Σε λίγο θα κόψουν και το μάθημα για λόγους οικονομίας. Ξέρετε). Με τα πολλά και τα λίγα κάπως έτσι ξεκίνησε η πορεία μου με το laptop μου. Δεν το αποχωριζόμουν με τίποτα. Ωστόσο, χαρούμενος που επιτέλους δε χρειαζόταν να ξημεροβραδιάζομαι στο Net της γειτονιάς για να παίζω τα αγαπημένα μου παιχνίδια, άρχισα να κατεβάζω σαν τρελός παιχνίδια και addons. Αποτέλεσμα; Στους 4 πρώτους μήνες ο έρωτας μου να πάει για..."φτιάξιμο". Το πόρισμα του "γιατρού"; Θάνατος. Το αγαπημένο μου λαπιτόπι είχε καταστραφεί(ή έτσι νόμιζα εγώ τουλάχιστον). Η αλήθεια τότε ήταν πως ο πατέρας, μιας και έβλεπε πως ο νεανίας υιός του ΕΛΙΩΝΕ κυριολεκτικά όλη μέρα αποφάσισε να με χωρίσει από τη σχέση μου. Έτσι άδοξα λοιπόν τελείωσε η πρώτη μου επαφή με τα Laptop. 

Αυτή τη στιγμή έχω στα χέρια μου 3 laptop (κούτσουρα και τα τρία, αλλά δεν έχει σημασία. Αναπληρώνω το χαμένο χρόνο).

Αγαπημένο αντικείμενο Νο.2

Η τυχερή μου κάλτσα. Πορτοκαλί με λευκές ρίγες και αγορασμένη το 2004(τότε με τους Ολυμπιακούς που είχαμε ακόμη λεφτά). Τώρα για ποιο λόγο είναι τυχερή, ούτε που θυμάμαι. Το μόνο που ξέρω είναι ότι κάθε φορά που έχω εξεταστική την παίρνω μαζί(στο σχολείο τη φόραγα κιόλας, αλλά τώρα που να με χωρέσει...). Επίσης θυμάμαι πως κάπου το 2007 αυτήν την κάλτσα την είχα χάσει για ένα διάστημα. Τότε έκανα το πρώτο μου χειρουργείο. Από τότε πείστηκα πως αυτήν η κάλτσα δεν είναι ανθρώπινη. Είναι ο φύλακας άγγελός μου μεταμορφωμένος σε κάλτσα.

Αγαπημένο αντικείμενο Νο.3

Το κεφάλι μου. Δεν το αποχωρίζομαι ποτέ. Το έχω πάντα μαζί σε περίπτωση ανάγκης. Ποτέ δεν ξέρεις; Υπάρχουν στιγμές που χρειάζεται και αυτό. Οπότε για να μην βρεθώ μπροστά σε καμία ανεπιθύμητη έκπληξη το κουβαλάω και αυτό μαζί. Η αλήθεια όμως είναι πως έχω να το χρησιμοποιήσω 20 χρόνια τώρα και φοβάμαι μήπως έχει μπει σε αχρηστία... 

Ώρες ώρες φοβάμαι ότι δεν είναι μόνο το δικό μου σε αχρηστία...

HF

Αααχ...παιχνίδια που μας μεγαλώσατε. Μας μάθατε Αγγλικά και ιστορία και χίλια δυο άλλα. Στην αρχή λοιπόν έλιωνα και γω στις αλλάνες μαζί με ένα τσούρμο άλλους εκκολαπτόμενους αθλητές που παίρνανε τη μπάλα πολύ στα σοβαρά και που τώρα είναι όλοι επιτυχημένοι ποδοσφαιριστές σε συλλόγους που λέγονται Ελπίς, Δόξα, Κεραυνός και λοιπά προτότυπα ονόματα. Ααα παρεπιπτόντως για όσους δε μεγάλωσαν στην ελληνική μας επαρχεία και αναρωτιούνται γιατί κάτι τέτοιες ομάδες τις λένε Αναγέννηση (που σιγά μην αναρωτιούνται δηλαδή), σημαίνει απλά πως η ομάδα ήταν τόσο για τον κουβά που σε κάποια φάση είπαν ''Παίδες είναι ανάγκη να'χουμε ομάδα τώρα; Μια χαρά δεν είμαστε και σκέτη παρέα; Ξέρεις με τις φραπεδιές μας, τα μπυρέτα μας...ε ας το διαλύσουμε ρε αδέρφια, δε πάει άλλο είμαστε ΑΜΠΑΛΟΙ!!!'' Και όσον με αφορά βεβαίως πολύ καλά κάναν τα παιδιά, αλλά σε κάποια φάση κάτι πήγε στραβά και κάποιος λέει ''Ρε γκάις είμαι δηλαδή ο μόνος που νοσταλγεί τους δοξασμένους καιρούς; Που βγήκαμε τελικό μετά από ένα σκληρό προτάθλημα πέντε αγώνων (τους άλλους δέκα τους νικήσαμε όλους, γιατί στους πέντε τους χάλασε το σαράβαλο που είχαν για πούλμαν και δεν ήρθαν μέχρις εδώ, ενώ στους άλλους ψώφησε ο μπυροκιλιάς πορνόγερος που είχαν για προπονητή-πρόεδρο-οδηγό λεοφορείου-διαιτητή στο ένα ημίχρονο-παιδεραστή κλπ και δεν ήρθανε πάλι οι ΚΩΛΟΣΤΡΕΣ) και τελικά νικήσαμε 8-0 αφού δεν είχαν να κατεβάσουν παίκτες (δεν είχαν μείνει νέοι στο κωλοχώρι) και φέρανε κάτι 14χρονα και πήραμε την κυπελάρα!'' Έτσι λοιπόν τα παλουκάρια μας σηκώθηκαν από το καφενίο-καφετέρια-ίντερνετ καφέ-μπιλιαρδάδικο-μπαρ-κλαμπάκι-χαμαιτυπείο του χωριού και άρχισαν να προετοιμάζονται για το κάμινγ μπακ ε και να μη τα πολυλογώ την είπαν Αναγέννηση λες και αυτό θα τους έκανε λιγότερο για τον πέο απο πριν. Ωχ πείτε την ρε μαλάκες τουλάχιστων Reincarnation of Vrastama Halkidikis ή τιποτ'άλλα μεταλλοποζεράδικα ονόματα του τύπου The Ultimate Fuckers of Dimitsana ή και ''Της μανούλας σας το χαλβαδοκούτι'', πάλι χάλια θα είσασταν αλλά θα είχαμε έναν έστω και χαζό λόγω να έρθουμε γήπεδο...Τι να πεις κάποιοι δε θα μάθουν ποτέ.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=Q73bkS4c5ZM

Παιχνιδάρα!!! Ζωηρά χρώματα, αστείες εικόνες και αστείοι χαρακτήρες, αγωνία, ωραίο σεναριάκι και προπαντώς πολύ μα πάρα πολύ δίσκολο. Ο ήρωας για όσους είναι αρκετά μεγάλοι ή μικροί για να τον ξέρουν, ήταν ένα διαμελισμένο ανθρωπάκι με μιτόγκα σα του Καραγκιόζη, που αν τον άφηνες ώρα ακίνητο έβγαζε την κοιλιά του και την ντρίπλαρε σα μπάλα του μπάσκετ. Έκανες ελικοπτεράκι με τα μαλλίά σου και πολεμούσες ρομπότ πειρατές, αλλά και διάφορα τέρατα/φαντάσματα κλπ πετώντας μπαλάκια ενέργειας από τα χέρια σου. Υπήρχαν διάφορες μορφάρες φίλοι σου στο παιχνίδι όπως ο Clobox - ένας πολύτεκνος βάτραχος που όλο τον αιχμαλώτιζαν και όταν τον έσωνες έβγαζε κάτι μπάλες ενέργειας από τη στοματάρα του και σε αναβάθμιζε και η Ly ένα τρελό μουνάκι με κολάν και ουρά αλεπούς που σε συμβούλευε (και σε γούσταρε) καθώς και πολλοί άλλοι. Στόχος ήτανε να μαζέψεις κάτι μάσκες από αρχαίους ναούς και να τις πας σε έναν παπάρα που ήταν και καλά ο φρουρός της Γης αλλά για κάποιο λόγο έπρεπε να ξυπνίσει πρώτα. Φυσικά όμως όταν ξυπνούσε διάλεγε να πολεμήσει τα ρομπότ στη Γη και έστελνε εσένα το κορόιδο να νικήσεις το τελικό boss...τι να πεις; ΑΞΕΧΑΣΤΟ.

 Age of Empires 2 : The Age of Kings

Σημείο κατατεθέν στα παιχνίδια στρατηγικής. Τώρα φαίνεται αστείο άλλα κάποτε ήταν ότι καλύτερο υπήρχε στο είδος. Είχε πολύ ζόρι γενικά και τα Campaign ήταν συναρπαστικά (για τότε). Η μουσική σου σήκωνε την τρίχα. Ηδού...

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=OSuba0LSkwQ

Όπως και το προηγούμενο της σειράς αυτής, αποτέλεσε σταθμό στα παιχνίδια στρατηγικής και θα μας μείνει για πάντα αλησμόνητο. Διστυχώς το επόμενο της σειράς χάλασε εντελώς και γενικά η σειρά χάθηκε σιγά σιγά. Θυμάμαι στο Campaign του Μπαρμπαρόσα σε μια πίστα, έπρεπε να το σκάσεις από τους Σαρακινούς, να κλέψεις το στόλο της Κων/πολης και να διασχίσεις τη θάλασσα. Εκεί που με χαλούσε όπως και όλα τα παλιά παιχνίδια στρατηγικής, ήταν στην υπερβολική έμφαση που έδινε στον πολιτισμό και επομένως στην αργή δράση. Για παράδειγμα έχεις Μογγόλους, βλέπεις το Μέγα Σινικό Τείχος να υψώνεται και ξέρεις πως σε περιμένει να το καταχτήσεις! Συγίνηση σε κατακλίζει καθώς θυμάσαι όλες τις ταινίες και τα βιβλία που είδες και διάβασες για το γεγονός. Γυρνάς να δεις τις ορδές των αιμοβόρων, αδίστακτων, βάρβαρων, μπάσταρδων που διοικείς...και βλέπεις μόνο 5 καβαλάρηδες και πεντέξι γύφτους που πρέπει να στήσουν σιγά σιγά ένα κωλοχώρι, που θα γίνει μικρή πόλη, που θα γίνει μεγάλη πόλη ώστε να φτιάξεις δυνατό στρατό...πφφφφφ...

Wolfenstein : Return to castle

Πςςςςς... ε; Καλά αυτό και αν ήταν λόγος να μη βγαίνεις από το σπίτι στα δώδεκα! Από τα καλύτερα first person shooter που έιχα την τύχη να πάιξω. Πιο πατέντα - κλισσέ σενάριο δε βρίσκεις. 'Β Παγκόσμιος, ο Χίτλερ συμφωνεί με μια κρυόκωλη Γερμανίδα αντρογυναίκα, η οποία είναι κάτι σαν σατανίστρια και αρχηγός μιας οργάνωσης με πολεμίστριες που έχουν κωλάρες και φοράνε κολάν! Αυτές οι καρ...εεε δεσποινίδες, κάνουν κάτι τελετές για να φέρουν πίσω τον Heinrich! Αυτός, πρόην μεγάλος αυτοκράτορας και μάγος, είναι φυλακισμένος μέσα στη Γη εδώ και εκκατοντάδες χρόνια, αλλά εν όψει τον νέων γεγονότων ξυπνάει τις κοιμισμένες στρατιές του από πτώματα! Ταυτόχρονα οι Γερμανοί, μετά από πειράματα σε ζωντανούς ανθρώπους (Ευραίους προφανώς) φτιάχνουν ένα νέο είδος σούπερ μαχητή με μπαζούκα και ηλεκτροσόκ και κάτι άλλα γαμίδια που δεν είχαν πόδια αλλά χοροπήδαγαν σαν τρελά...Πωωω θυμάμαι μια φορά παίζαμε με κάτι παιδιά και βλέπουμε ένα τέτοιο στην άλλη μεριά της τζαμαρίας...σιγά σιγά τώρα...ήρεμα...και ξαφνικα ΣΜΠΑΜ!!! Το καθυστερημένο πηδά και περνά μέσα από το τζάμι κατευθείαν πάνω μας. Αν ουρλιάξαμε δε λες τίποτα. Αμ γιατί την άλλη : πάω εκεί να περάσω μια γέφυρα (ήμουν μέσα στις κρύπτες και ιδιαίτερα χεσμένος) και ΚΡΑΚ!!! Σπάει η γέφυρα και πέφτω στο σκοτάδι...βλέπω σκιές παντού, ακούω ένα βογκητό και ένας κερατάς με τσεκούρι μου ρίχνεται από πίσω! Είχε και ένα τρελό οπλάκι που έπαιρνες κατά τη μέση του παιχνιδιού. Ένα μυλιοβόλο με μύλο στην άκρη που τον έστριβες πρώτα για να ετοιμαστεί και στη συνέχεια τους θέριζες όλους και τους έκανες με τα κρεμμυδάκια. Μάλιστα είχα ανακαλύψει πως με το εν λόγω θεριστήρι μπορούσε να γίνει μια ωραιότατη κολπιά. Σε κάτι πίστες σε χωριά, συναντούσες κάτι κοπελιές. Άλλες ήταν ντόπιες και άλλες πόρνες που πούλαγαν το κορμί τους στους Ναζί αξιωματικούς για ένα ξεροκόμματο και είχαν μαύρα σουτιέν και μαύρες ζαρτιέρες και αν τις σκότωνες έχανες. Αφού λοιπόν καθάριζες το πεδίο έβρισκες ένα τέτοιο προκλητικό κοριτσόπουλο και τη συμάδευες με το θεριστήρι. Μετά δε πυροβολούσες ποτέ, αλλά σιγά σιγά και λίγο λίγο έστριβες το μύλο και κάθε φορά που το'κανες το πουτανάκι γλιστρούσε προς τα μπρος και κινούνταν στο χώρο, έτσι μπορούσες να την πάρεις μαζί σου άτα ως το τέλος της πίστας! Γαμάτο;;;

RPG παιχνίδια : WOW, LOL κλπ

Είναι ομολογουμένως γαι τον πούτσο. Δεν ασχολήθηκα παρά μόνο λιγάκι στο λύκειο και δεν έχουν στιγματίσει καθόλου την παιχνιδοζωή μου. Πρόκειται όμως να τη στιγματίσουν...Και επεξηγώ ευθύς αμέσως. Όταν σε πολλά χρόνια (ή και λίγα, ανάλογα πως αντιλαμβάνεται ο καθένας το χρόνο) γίνουμε γερόντια και ξεκουτιάσουμε τι θα κάνουμε; Όταν το κατούρημα θα γίνει μια περιπέτεια και δε θα μας σηκώνεται πλέον ούτε με γερανό τότε τι γίνεται; Αν πας στο καφενείο η γριά θα φωνάζει. Ε μην είσαι φλώρος ρε! Μη μασάς, θα κάτσουμε και θα λιώνουμε σε ότι RPG θα είναι της μόδας τότε. Τέλειο ξεκάρφωμα! Και όταν η παλιόγρια αρχίσει να τσιροκοπέι ότι κάθεσαι όλη μέρα μέσα, τότε της πετάς μια πάω καφενείο και βρήκες τη δικαιολογία. Κάνε πλέον ότι γουστάρεις! Βγες έξω και χτύπα τη ζωή! Πάνε για μπάφο, βρες γκομενάκια, κάνε κόντρες με καρτ. Και όταν αρχίσει πάλι η μίρλα, ξαναπιάσε το WOW! Πείτε το βλακεία και βαρετό, δε θα διαφωνήσω καθόλου, αλλά πάντως εγώ από το να παίζω αγωνία, κομπολόι ή τάβλι (μεγαλύτερη μαλακία από το να παίζεις τάβλι είναι μόνο να βλέπεις άλλους να παίζουν) το προτιμώ χίλιες φορές.

Mount and Blade

Τι;;; Δεν άκουσα καλά...είναι μια προχειροδουλειά; Αυτό είπε και η μητέρα σου αλλά ήταν αργά πλέον. Όποιος μεγάλωσε ως Nerd ξέρει με τι παιχνιδάρα έχει να κάνει. Ο κόσμος αν και φανταστικός δεν έχει καθόλου μάγια και είναι Μεσσαίωνας με τα όλα του. Δεν υπάρχει ούτε στόρυ ,ούτε βίντεο, ούτε τίποτα. Τώρα για να μη παρεξηγούμαι λατρέυω γενικά το καλό στόρυ σε ένα παιχνίδι και πιστεύω πως συμβάλει αποτελεσματικά στην όλη εμπειρία. Παράδειγμα παθαίνω αμόκ με τύπους αυτάρεσκους που θέλουν να τελειώσουν το παιχνίδι σε μια μέρα και περνάν όλα τα βίντεο ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ!!! Δε βλέπουν ούτε ένα. Τίποτα απολύτως. Ένας τέτοιος φίλος μου έλεγε τον Al Tahir, Αλτέρ! Και αυτό γιατί δε μπήκε ούτε μια φορά στον κόπο να δει ένα γαμημένο βίντεο! Είναι η ίδια κατηγορία ανθρώπου με ανοσία σε όλους και όλα που συνάμα βαριέσαι και θαυμάζεις. Αυτοί λένε ότι το LOTR είναι μαλακία και ότι η αγαπημένη ταινία τους είναι το Pineapple Express. Σε παίρνουν κατά καιρούς να βγείτε και άμα έχεις κανονίσει με παρέα και του πεις να έρθουν, θα θυμηθούν μια ξαφνική δουλειά. Γενικά δε πολυβγαίνουν από το σπίτι άλλα με κάποια διεστραμμένη λογική, βρίσκουν πάντα γκόμενες! Και καλά κομμάτια κιόλας. Μα τι στο διάολο! Το κουδούνι τους χτυπάνε?! Πάντως είναι καλοί φίλοι και γενικά αξίζουν πολύ για παρέα όταν έχεις χρόνο. ΄Αλλα στο θέμα μας. Στο εν λόγω παιχνίδι, είσαι ένας τυχοδιώκτης στο Μεσσαίωνα, που γυρνά από δω και από κει. Μπορεί να κάνει αγγαρίες για άρχοντες ή να είναι κλέφτης. Να ορκιστεί υποταγή σε βασιλιάδες που του δίνουν φέουδα και κάστρα και σε expansion του παιχνιδιού να γίνει ο ίδιος βασιλιάς. Οδηγεί στρατούς σε πολιορκίες και ανοιχτές μάχες πάνω σε άλογο, που είναι και το πιο γαμάτο πράμα στο παιχνίδι. Μπορεί να διαλέξει διάφορα στυλ πολεμιστή για το χαρακτήρα του, αλλά φυσικά για τον σωστό γκικ δε τίθεται θέμα επιλογής εδώ : βαρύ ιππικό και τα μυαλά στα άλογα! Γενικά είναι η απλότητα του παιχνιδιού που χτυπά πρώτα άσχημα στο μάτι, αλλά πιστέψτε με, λίγη υπομονή και θα γίνει πολύ πορωτικό. Συμβουλή : εντόπισε έναν πεζό εχθρό την ώρα που καλπάζεις. Επιτάχυνε καταπάνω του έχοντας πατημένο το ξίφος για να πάρει φόρα το χτύπημα. Υπολόγισε το βεληνεκές του σπαθιού και καθώς καλπάζεις δίπλα του άσε το χτύπημα. Γύρνα γρήγορα την κάμερα και δες τον να καταρέει! Θα νιώσεις μια μεγάλη πνευματική ολοκλήρωση...

Medieval II Total War

Η τέλεια πατέντα! Τώρα πώς της ήρθε της SEGA που έβγαζε ραλάκια να περάσει στο χώρο της στρατηγικής μου είναι μυστήριο. Γενικά όποιος σχεδίασε τα Total War είναι μεγάλο παλικάρι. Πήρε όλες τις κινήσεις των στρατών, τον έλεγχο της οικονομίας και τη διπλωματία και τα έβαλε σε μια πολύ απλή μορφή σαν επιτραπέζιο παιχνίδι στο χάρτη. Έτσι μπορούσε πλέον να τα δώσει όλα από πλευράς γραφικών και gameplay στη μάχη. Και αυτό ακριβώς έπραξε. Η μάχη είναι πολύ ωραία και βασίζεται στην κίνηση των στρατιοτικών μονάδων. Το ηθικό του στρατού μετρά πολύ και η υποχώριση είναι πάντα πιθανή. Εκτώς και αν κάποιος (άμπαλος) το παίζει στο easy, κατά τα άλλα ακόμα και το medium είναι δίσκολο. Και ειδικά οι Μογγόλοι είναι σχεδόν απάλευτοι όπως ήταν και στ'αλήθεια. Αν χάσεις δε το σκας εύκολα. Οι φοβισμένοι σου στρατιώτες τρέχουν χωρίς να τους ελέγχεις απο δω και απο κει σαν τις κότες και θε δεις τον εχθρό να τους σφάζει έναν έναν. Ο στρατός δεν είναι ρομποτικός και αργεί να υπακούσει σε εντολές. Γενικά αν δεν είσαι καλός τότε που να χτυπάς τον κώλο σου κάτω θα χάσεις. Ααα και να μη στείλεις διπλομάτες στους Μογγόλους δειλέ - ειδικά στην αρχή που είναι κάπως πιθανό να γίνουν σύμαχοι. ΠΟΤΕ!!! Απόλαυσε το παιχνίδι! Νιώσε σαν άρχοντας της εποχής! Σαν αδίστακτος βασιλιάς. Σα σταυροφόρος που πάει στους Άγιους Τόπους να σφάξει βάρβαρους άπιστους! Δεν είναι θέμα ανθρωπιάς και ιδεολογίας, είναι ένα παιχνίδι. Άρα θα το απολαύσεις με την πρέπουσα αφοσίωση, αλλιώς μη παίζεις ντυπ! Ούτε φλωριές ούτε τίποτα παιχτούρα μου! Όταν παίρνεις μια πόλη/κάστρο θα τους περνάς από λεπίδι! Όταν πιάνεις αιχμαλώτους θα τους σφάζεις! Ακονίσου στην εξουσία και γίνε ο γαμάο - τάο στρατηγός που πάντα προοριζόσουν να γίνεις. Είσαι βάρβαρος! Είσαι ο Richard the Lionheart! Είσαι ο Robert the fucking Bruce! Δε σε νοιάζει η δικαισύνη. Λοιπόν για να μη στα ζαλίζω, αν έχεις Άγγλους θα έχεις πολλούς Longbowmen. Θα τους φτιάχνεις συνέχεια στα κάστρα και θα επανδρώνεις κάστρα και πόλεις. Μόλις οι Ούγκα - ούγκα (Μογγόλοι) σε πολιορκούν, να έχεις στο οχυρό τουλάχιστον έξι μονάδες Longbowmen. Στο Deployment mode ακριβώς πριν τη μάχη θα βάλεις μια από τις μονάδες τους  ή και άλλες μπροστά από την πύλη και θα χρησιμοποιήσεις την ειδική κίνηση που βαζουν στο χώμα μυτερά παλούκια. Μόλις σου σπάσουν την πύλη θα καλπάσουν μέσα με το ιππικό που είναι τουλάχιστον το 60% του στρατού τους. Και θα πέσουν πάνω στα παλούκια! Θα χαθούν στη στιγμή όλοι και θα σου έρθει οργασμός από τα αυτιά σου. Τέλος μια συμβουλή ακόμα. Όταν ο εχθρός υποχωρεί κοίτα να εντοπίσεις μια μονάδα του πεζικού τους - μια τελευταία απελπισμένη ομάδα από κακόμοιρα ανθρωπάκια που τρέχουν να βρουν τις γυναικούλες τους. Πάρε όσο ιππικό θες και βάλτους να κάνουν γρήγορη καταδίωξη. Όταν τους φτάνουν γύρνα την κάμερα για να βλέπεις τους καταδιοκόμενους φάτσα κάρτα και ζούμαρε τελείως. Οι δικοί σου θα ορμήξουν και θα αρχίσουν το κλάδεμα...θα νιώσεις μια μεγάλη πνευματική ολοκλήρωση!

Αυτάααααα λοιπόν με τα games...

Παρμένο από

http://fightingthetime.blogspot.gr/2013/02/blog-post.html

Όλα αυτά τα απίθανα πράγματα που κάνει ένα smartphone που κρατάτε στα χέρια σας, δεν έχουν καμία σημασία αν μένετε από μπαταρία. Και η μπαταρία εξακολουθεί και είναι η μεγάλη πληγή των συσκευών μας, καθώς, κακά τα ψέματα, με τόσες λειτουργίες και τόσες δυνατότητες, εξακολουθεί να είναι «θαύμα» όταν η συσκευή μας έχει αυτονομία μίας ολόκληρης ημέρας. Επειδή όμως, όλο και περισσότερο, εξαφανίζονται οι συσκευές με αποσπώμενες μπαταρίες, δείτε εδώ μερικές απλές οδηγίες για το πώς να συμπεριφέρεστε στις μπαταρίες σας, ώστε να μεγιστοποιήσετε τη διάρκεια ζωής τους.

Κρατήστε τη (σχεδόν) γεμάτη

Ο πιστός σας σύντροφος (το tablet ή το smartphone σας) λειτουργεί με μπαταρία ιόντων λιθίου.Για να απολαύσετε όλες τις… ιδιότητές της, είναι καλό να την κρατάτε σε επίπεδο άνω του 50%, όσο μπορείτε περισσότερο. Δηλαδή, να αποφεύγετε να την αφήνετε να καταναλώνεται, από το στάδιο της εντελώς γεμάτης, μέχρι το στάδιο της εντελώς άδειας. Αν αυτή είναι η τακτική σας, δηλαδή, να την φορτίζετε και μετά να την αφήνετε να αδειάζει εντελώς, αυτό θα της κάνει κακό, δηλαδή, θα μειώσει την διάρκεια ζωής της μπαταρίας σας. Σημειώστε να το κάνετε αυτό (να την αφήνετε να αδειάζει εντελώς) μία φορά το μήνα μόνο, ώστε να αυτορυθμίζεται.

Από την άλλη πλευρά, δεν πρέπει να την αφήνετε στη φόρτιση συνέχεια. Οι μπαταρίες ιόντων λιθίου, μπορεί εύκολα να υπερθερμανθούν. Από την υπερθέρμανση της μπαταρίας, μπορεί να σας προφυλάξει ο φορτιστής σας, «κλείνοντας» την παροχή ρεύματος στην ήδη γεμάτη μπαταρία σας, αλλά και πάλι. Παρά του ότι σας λέγαμε παραπάνω ότι η μπαταρία σας δεν πρέπει να αδειάζει εντελώς, είναι καλό επίσης να μην γεμίζει εντελώς. Η καλύτερη ζωή της μπαταρίας σας εξασφαλίζεται επίσης αν δεν την αφήνετε να γεμίζει στο 100%, αλλά να την βγάζετε από το φορτιστή, λίγο πριν. Αν την αφήνετε στον φορτιστή όσο είναι γεμάτη, θα προκαλέσει σταδιακή φθορα.

Οπότε; Ιδανικά, θα κρατάτε την μπαταρία σας μεταξύ του 40 και 90%, με τη συνεχή χρήση και φόρτισή της.

Κρατήστε την μπαταρία σας, δροσερή

Ο εχθρός μίας μπαταρίας ιόντων λιθίου, είναι ένας: η ζέστη. Όταν ζεσταίνεται η μπαταρία, φθείρεται, ανεξάρτητα αν χρησιμοποιείται ή όχι. Σε μία μέση θερμοκρασία 0 βαθμών κελσίου, μία μπαταρία ιόντων λιθιόυ σε ένα χρόνο θα χάσει το 6% της μέγιστης χωρητικότητάς της. Σε μία μέση θερμοκρασία 25 βαθμών κελσίου, θα χάσει το 20%, ενώ όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει στους 40 βαθμούς, το ποσοστό απωλειών για τη μπαταρία ανεβαίνει στο 35%. Επειδή μένουμε Ελλάδα και τα καλοκαίρια μας είναι «καυτά», δεν σας λέμε να βάζετε το smartphone σας στοψυγείο, αλλά μπορείτε να αποφεύγετε να το αφήνετε πάνω σε ταμπλό αυτοκινήτων που τα βλέπει ο ήλιος, ή τραπεζάκια στο μπαλκόνι χωρίς τέντα.

Αποφύγετε την ασύρματη φόρτιση.

Η ασύρματη φόρτιση είναι φανταστική, αν διαθέτετε μία από τις συσκευές που μπορούν να το κάνουν. Αλλά. Προς το παρόν, οι επαγωγική ασύρματοι φορτιστές, παράγουν αρκετή ποσότητα θερμότητας που εκλύεται στο περιβάλλον. Και πέρα από το γεγονός ότι δεν αρέσει σε κανέναν η απώλεια ενέργειας, η θερμότητα αυτή, θα «ψήσει» λιγάκι τη μπαταρία σας. Οπότε, αν θέλετε να διαρκέσει πολύ, αποφύγετε προς το παρόν αυτή τη διαδικασία.

Μην «ξεζουμίζετε» τη μπαταρία σας.

Είτε χρησιμοποιείτε τη συσκευή σας, είτε δεν την χρησιμοποιείτε, ένα είναι το σίγουρο. Η μπαταρία σας θα «πεθάνει» κάποια στιγμή, όπως πεθαίνουν τα περισσότερα πράγματα. Υπάρχει όμως ένας τρόπο να επεκτείνετε τον όρο ζωής της, ακόμα κι όταν παραμένει στο ντουλάπι σας:μην την αφήσετε τελείως ξεφόρτιστη.

Αν, δηλαδή, έχετε ένα gadget, και αποφασίσετε να το βάλετε στο ντουλάπι για κάμποσο καιρό, μην το αποθηκεύσετε με εντελώς άδεια μπαταρία. Αφήστε την λίγο φορτισμένη. Στο 40%περίπου. Μία μπαταρία ιόντων λιθίου θα «αιμορραγήσει» σε ποσοστό 5-10% το μήνα.

Σημειώστε δε πως όταν μία μπαταρία ιόντων λιθίου φτάσει στο μηδέν (κυριολεκτικά μηδέν) γίνεται ιδιαιτέρως ασταθής και επικίνδυνη όταν φορτίζεται ξανά. Γι αυτό και οι κατασκευαστές, προκειμένου να αποφύγουν ατυχήματα όπως ανεπιθύμητες εκρήξεις, έχουν εγκαταστήσει τσιπ ώστε, όταν η μπαταρία εμφανιστεί τόσο ασταθής, να αυτοκαταστραφεί.

Κι εντάξει, με αυτό το μηχανισμό δεν θα έχετε την δυσάρεστη εμπειρία να πασαλειφτείτε με οξέα μπαταρίας, αλλά εφόσον τώρα γνωρίζετε όλα αυτά, δεν χρειάζεται να χάσετε μία πολύτιμη μπαταρία.

Αν κάνετε όλα τα παραπάνω, που δεν είναι τίποτα δύσκολα μαθηματικά, αλλά απλές πρακτικέςπου μπορείτε να υιοθετήσετε, δεν θα χρειαστεί να προβληματιστείτε για το αν θα αλλάξετε μπαταρία στη συσκευή σας ή όχι. Η μπαταρία σας, θα είναι ευχαριστημένη. Μέχρι να φτάσει τα βαθειά γεράματα της 3ετίας – 5ετίας και να πεθάνει χαρούμενη.

Don't Starve

Προτού αναφέρω οτιδήποτε για το παιχνίδι, ή το εθιστικό του gameplay, πρέπει να πω το εξής: Το artwork και η ατμόσφαιρα του παιχνιδιού είναι απερίγραπτης ομορφιάς και αισθητικής. Αν κάποιος λατρεύει τον Tim Burton και τα έργα των E.A. Poe και H.P Lovecraft τότε σίγουρα θα ερωτευθεί το παιχνίδι.

Η δημιουργός εταιρία Klei έχει φέρει και το επιτυχημένο Mark of the Ninja όπως και τα Eets και Shank και σίγουρα δείχνει μεγάλο ταλέντο στο σχεδιασμό καρτουνίστικων 2D στυλ κόσμων. Έτσι κι εδώ παρόλο που το παιχνίδι είναι ένα απλό 2D η δουλειά που έχει γίνει στο σχεδιασμό χαρακτήρων, εχθρών και του κόσμου γενικότερα είναι φοβερή.

Δια του λόγου το αληθές σε κάθε major update του παιχνιδιού η εταιρία εκδίδει και μια promotional αφίσα σε στυλ 1900-steampunk που από μόνη της είναι ένα έργο τέχνης:

I have secret knowledge I can share with you!

Το παιχνίδι δεν έχει ακριβώς story αν και έχει πλούσιο lore και κοινότητα. Ξεκινάει με τον ήρωά μας τον Wilson να ξυπνά στην ερημιά συναντώντας έναν μυστηριώδη ψιλόλιγνο τύπο που λέγεται Maxwell. Αυτός προτρέπει μονάχα τον ήρωα να βιαστεί γιατί σύντομα θα νυχτώσει και να προσέξει να μη... λιμοκτονήσει.

Don't Starve

Ο τίτλος λοιπόν και το artwork ήταν αυτά που με τράβηξαν αρχικά στο παιχνίδι. Και πράγματι ο τίτλος δε θα μπορούσε να είναι πιο περιεκτικός όσον αφορά το περιεχόμενο του παιχνιδιού. Απόλυτος σκοπός του παιχνιδιού είναι η επιβίωση και κυρίως το να μη λιμοκτονήσει ο πολυμήχανος Wilson.

Αν θέλετε κάποια έξτρα στοιχεία για την ιστορία του Wilson μπορείτε να δείτε αυτό το βίντεο:

Τα πρώτα 10 λεπτά

Ο Wilson έτρεξε πέρα δώθε στο δάσος με ένα ευχάριστο και διασκεδαστικό animation, μαζεύοντας βατόμουρα, ξεχορταριάζοντας και περισυλλέγοντας χαμόκλαδα για να στήσει μια φωτιά. Αφού έφαγε τα μούρα προσπαθώντας να σταματήσει το γουργουρητό, κάθισε δίπλα στην φωτιά περιμένοντας να περάσει η νύχτα. Το σκοτάδι απλώθηκε αμέσως, σχεδόν θέλοντας να καταπιεί και τη φωτιά του Wilson. Ήχοι ακουγόταν τριγύρω. Κλαδιά έτριζαν, ζώα αλυχτούσαν και που και που του φαινόταν πως περίεργα μάτια τον παρακολουθούσαν στο σκοτάδι. Ένιωσε να χάνει τα λογικά του, ώσπου ξημέρωσε η καινούργια μέρα και συνέχισε τον αγώνα του για επιβίωση και απαντήσεις.

Ο κύριος μηχανισμός του παιχνιδιού λοιπόν έχει να κάνει με την εναλλαγή μέρας και νύχτας που ποικίλουν σε διάρκεια αναλόγως της εποχής. Τη μέρα μαζεύετε όσα σας είναι χρήσιμα για επιβίωση και την νύχτα είσαστε περιορισμένοι γύρω από την φωτιά σας καθώς ανείπωτοι κίνδυνοι ενεδρεύουν στο σκοτάδι, σκοτώνοντάς σας αν παραμείνετε σε αυτό.

Υπάρχουν τρεις μπάρες που αφορούν τον ήρωά σας, το στομάχι του, το μυαλό του και η υγεία/ενέργειά του. Αν αδειάσει κάποια από αυτές τότε χάνετε. Και όταν λέω χάνετε εννοώ τέλος καθώς ισχύει μόνιμος θάνατος, αυξάνοντας κατακόρυφα το άγχος -και τον φόβο- σας. Η μπάρα της τροφής γεμίζει όσο το στομάχι σας είναι γεμάτο με διάφορα βρώσιμα πράγματα.

Something is approaching.

Η παράνοια έρχεται όσο ο Wilson έρχεται αντιμέτωπος με διάφορους τρόμους, ή όταν χρησιμοποιεί μαγεία που καταστρέφει τη λογική (σκουλικότρυπες, καταραμένα ξίφη) και η λογική του επανέρχεται όταν κάνει πράγματα πολιτισμένα όπως το να ξυριστεί, να κοιμηθεί ή να μαζέψει λουλούδια. Τέλος η ενέργειά του μειώνεται από τραυματισμούς σε μάχες με πλάσματα του ζοφερού αυτού τόπου και επανέρχεται με διάφορες συνταγές, φίλτρα και τροφές.

O Wolfgang και ο βασιλιάς των γουρουνιών.

Το παιχνίδι θυμίζει αμυδρά social/browser game λόγω του τρόπου που αναπτύσσετε την βάση σας και του στυλ του interface αλλά μη βιαστείτε να κρίνετε καθώς το Don't Starve είναι ένα από τα σπάνια survival games που ανταποκρίνεται πραγματικά στην περιγραφή του είδους και το βάθος του είναι πολύ μεγάλο.

Στη βάση που θα δημιουργήσετε υπάρχει ένα prototype machine που με διάφορες συνταγές σας βοηθά να βελτιώσετε τη ζωή σας και τις πιθανότητές σας για επιβίωση, κάνοντας crafting και ακολουθώντας ποικίλες συνταγές. Σύντομα θα μπορέσετε να καλλιεργήσετε την τροφή σας ή να την φυλάξετε σε ψυγεία και να προστατευθείτε από τους περισσότερους κινδύνους με φράχτες. Βέβαια για να τα κάνετε όλα αυτά θα πρέπει να εξερευνήσετε τον επικίνδυνο κόσμο του που είναι γεμάτος από κινδύνους. Εδώ εντοπίζεται ένα μεγάλο ατού του permadeath καθώς σε κάθε νέα συνάντηση που θα έχετε με κάποιον από τους κατοίκους και τα πλάσματα αυτής της γης θα είσαστε άκρως επιφυλακτικοί μη ξέροντας αν πρόκειται για φίλο ή εχθρό.

Ο κόσμος δημιουργείται τυχαία σε κάθε παιχνίδι και μπορείτε να ορίσετε τις παραμέτρους. Χωρίζεται σε μεγάλες εκτάσεις που θυμίζουν νησιά και ενώνονται είτε με λωρίδες γης είτε με wormholes και σε μια ποικιλία biomes όπως βάλτος, τούνδρα, χέρσες εκτάσεις και δάση.

Ενώ νομίζετε πως αρχίζετε να επιβιώνετε με ευκολία το παιχνίδι θα σας πετά συνεχώς νέες προκλήσεις, όπως ο βαρύς χειμώνας που έρχεται περίπου την 20η μέρα, άγρια ζώα που σας επιτίθενται στη βάση σας τη νύχτα και εφιαλτικά πλάσματα από τον κόσμο των σκιών που προσπαθούν να σβήσουν την πολύτιμη φωτιά σας.

Το παιχνίδι λοιπόν έχει τεράστιο replay value και επίσης είναι άκρως εθιστικό. Τα πρώτα δύο μου session ήταν 7-8 ώρες το καθένα, χωρίς να καταλάβω πότε πέρασε τόση ώρα και έχω κλείσει γύρω στις 40 ώρες παιχνιδιού γενικά.

Ένας πιο άμεσος σκοπός από την επιβίωση είναι το “campaign” του παιχνιδιού που θα το ανακαλύψετε αφού έχετε ξεκοκαλίσει αρκετά τον πρώτο σας κόσμο. Κάποια στιγμή λοιπόν θα βρείτε τρόπο να συνεχίσετε προς άλλους κόσμους με ιδιαίτερες προκλήσεις με σκοπό να βρείτε τελικά το μυστηριώδη Maxwell.

Όταν τελικά έρθει ο θάνατος, το παιχνίδι σας επιβραβεύει με εμπειρία ανάλογη των ημερών που επιβιώσατε και έτσι μπορείτε να ξεκλειδώσετε νέους χαρακτήρες με ιδιότητες που σας διευκολύνουν σε διάφορους τομείς. Το όλο παιχνίδι επιβίωσης της πρώτες μέρες του τίτλου ήταν πολύ επιτυχημένο με φίλους να ανταγωνίζονται για το πόσες μέρες κατάφερε ο καθένας να ζήσει.

Το μεγάλο ατού και συνάμα το χαρακτηριστικό που θα τρομάξει τους περισσότερους είναι πως το παιχνίδι όχι απλώς δε σας παίρνει από το χέρι για να σας μάθει τίποτα αλλά και οι ίδιοι οι σχεδιαστές σκοπεύουν να το παίζετε έτσι, χωρίς να ανατρέχετε σε wiki και οδηγούς. Σίγουρα θα νιώσετε μεγάλη ικανοποίηση με τη επιβίωσή σας αλλά προκειμένου να πάει ο κόπος σας αδύνατος θα δείτε πως είναι πρακτικά αδύνατο το να μην ανατρέξετε σε κάποια στρατηγική, let's play ή έστω εμπειρία φίλου ώστε να μη ξεκινάτε κάθε φορά από την αρχή.

Η εταιρεία βοηθά επίσης στον εμπλουτισμό του παιχνιδιού με update κάθε 20 μέρες που φέρνουν νέες προκλήσεις, κινδύνους αντικείμενα και biomes και η κοινότητα του παιχνιδιού είναι δυνατή με μεγάλη αγάπη γι' αυτό και πληροφορίες για το καθετί.

Για τον ήχο έχω να πω πως κάνει τη δουλειά του στο να τρομάζει και να δημιουργεί μια ατμόσφαιρα στοιχειμένου δάσους και η μουσική είναι άκρως Μπαρτονιακή. Ο χειρισμός από την άλλη θα σας εκνευρίσει μερικές στιγμές σε δύσκολες μάχες που μπορεί να φέρουν το χαμό σας λόγω ενός λάθους κλικ.

Εν τέλει με κόστος στα 12-14 ευρώ (συνήθως βρίσκεται και σε προσφορά) , την αξία παιχνιδιού που θα βρείτε παίζοντας , τον προσεγμένο και δημιουργικό του κόσμο και την εμπειρία επιβίωσης που θα ζήσετε σας προτείνω να το δοκιμάσετε και να το αγοράσετε. Καλή εξιχνίαση του μυστηρίου!

Θετικά:

-Καλλιτεχνικός σχεδιασμός

-Τιμή/Αξία

-Εθιστικό

-Συνεχής υποστήριξη από την Klei

-Survival εμπειρία

-Ελαφρύ για όλα τα μηχανήματα

Αρνητικά:

-Χειρισμός που θα σας εκνευρίσει ειδικά λόγω permadeath

-15 λεπτά grinding μετά από κάθε θάνατο

Βαθμολογία

Γραφικά: 9 (λόγω artwork)

Ήχος: 8

Gameplay: 8

Αντοχή: 8

Γενικά: 8

Αν σας αρέσει οπτικά και θέλετε να βιώσετε μια αγχωτική και ψυχοπλακωτική εμπειρία στον κόσμο του τρέξτε να το πάρετε. Ειδικά αφού θα έρθει και στο PS4 θα είναι ένα πολύ ευχάριστο διάλειμμα από τους μεγάλους τίτλους.

Link:

http://www.dontstarvegame.com/

http://store.steampowered.com/app/219740/

Wiki:

http://dont-starve-game.wikia.com/wiki/Don't_Starve_Wiki

Η σημερινή θεματολογία του Rayman Legends για το Xbox One είναι κόλπα και τεχνικές στα online challenges και οι πίστες. Ξεκινώντας ένα challenge τα βασικά κουμπιά είναι το πάνω κάτω μπρος και πίσω, το A (άλμα), το X (για να χτυπάς), και το RT (για να τρέχεις).

Τις περισσότερες φορές αυτά σου εξασφαλίζουν στις περισσότερες πίστες το αργυρό και το ασημένιο και πολύ σπάνια το χρυσό. Ο λόγος είναι πως στο παιχνίδι υπάρχουν πολλά μυστικά για βελτίωση χρόνου και απόδοσης με αρκετή προπόνηση και υπομονή.

Τι είναι τα Lums: Είναι κάτι χαμογελαστά ζουζουνάκια.

Όταν τα μαζεύεις και είναι κίτρινα, το κάθε Lum υπολογίζεται ως ένας πόντος. όταν κοκκινίζουν για δύο πόντους. Τα Lums όταν είναι κόκκινα πρέπει να τα μαζεύεις με την σειρά της διάταξης τους. Αυτό γιατί αν παρακάμψεις στο μάζεμα ένα τότε η σειρά των υπολοίπων θα κιτρινίσει και θα χάσεις πολλούς πόντους. Σε πολλές πίστες σκοπός είναι να μαζέψεις 150 ή 200 ή 300 Lums στον ταχύτερο δυνατό χρόνο, άρα τα λάθη δεν συγχωρούνται. (Στο   Rayman Legends του Xbox One τα Lums είναι μοβ)    

Πρώτα από όλα: το A (άλμα), το πόσο μεγάλο άλμα θα κάνεις εξαρτάται με το πόσο θα το πατήσεις. Σε πολλά challenges θα συναντήσεις εμπόδια που αν πατήσεις πολύ το A τότε πεθαίνεις. Οπότε καθορίζεις με την εμπειρία σου τα πατήματα σου.

Το μεγάλο μυστικό στις πίστες είναι η χρήση του X και A με πατημένο χωρίς να το αφήνεις ποτέ του RT. Πρώτα όμως πατάς το X και μόλις πάρει την ώθηση του χτυπήματος αμέσως A. Αυτό πρέπει να το κάνετε συνεχόμενα πολλές φορές.

Οι διπλές κολοτούμπες: Σε πίστες time attack μπορεί με σωστό συγχρονισμό να κερδίσεις χρόνο. Πατάς X αμέσως μετά A, καθώς κάνει το άλμα πατάς το κάτω και όταν ο παίχτης ακουμπήσει στο έδαφος αμέσως A. Τότε κάνει την πρώτη κολοτούμπα, καθώς είναι στον αέρα μην αφήνοντας καθόλου το κάτω, περιμένεις να ξανακουμπήσει και ξαναπατάς και πάλι A. Την κολοτούμπα την επαναλαμβάνεις όσες φορές θες.

Πως να τρέχεις πιο γρηγορότερα στις κατηφόρες: όταν το έδαφος είναι κατηφορικό το καλύτερο κόλπο είναι  X αμέσως A και μετά πατημένο κάτω.

Πως να σπάς κάθετα εμπόδια και να κάνεις σε γκρεμούς γρηγορότερες καταδύσεις: Πατάς στον αέρα A αμέσως X και κάτω.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Το RT εκτός από τις πίστες που πηδάς στο γκρεμό το έχεις πάντα πατημένο. ΠΟΤΕ δεν το αφήνεις!!!

ΟΙ ΠΙΣΤΕΣ:

1. The Infinite Tower

Στην πίστα στο online μπορεί να σου ζητήσουν δύο πράγματα. Το ένα είναι επιβίωσης. Να κάνεις όσα περισσότερα μέτρα ή χιλιόμετρα χωρίς να πεθάνεις. Το άλλο είναι να συλλέξεις  Lums με τον τρόπο που προανέφερα παραπάνω. Η μορφή της πίστας είναι ανηφορική.  

2. Land Of The Livid Dead:

Στην πίστα στο online μπορεί να σου ζητήσουν τρία πράγματα. Το ένα είναι επιβίωσης. Να κάνεις όσα περισσότερα μέτρα ή χιλιόμετρα χωρίς να πεθάνεις. Το άλλο είναι να συλλέξεις Lums, και το τρίτο time attack κάνοντας τον καλύτερο δυνατό χρόνο περνώντας την κορδέλα του τερματισμού.

3. The Neverending Pit:

Στην πίστα στο online μπορεί να σου ζητήσουν τρία πράγματα. Το ένα είναι επιβίωσης. Να κάνεις όσα περισσότερα μέτρα ή χιλιόμετρα χωρίς να πεθάνεις. Η μορφή της πίστας είναι κατηφορική (γκρεμός). Το άλλο είναι να συλλέξεις Lums, και το τρίτο time attack κάνοντας τον καλύτερο δυνατό χρόνο περνώντας την κορδέλα του τερματισμού.

4. Murfy's Dungeon:

Για εμένα προσωπικά το καλύτερο mode. Στην πίστα στο online μπορεί να σου ζητήσουν δύο πράγματα. Το ένα να ανοίγεις τον δρόμο στον ήρωα σου ώστε να επιβιώσει με σκοπό να φάσεις όσο πιο μακριά γίνεται και το δεύτερο να συλλέξει τα Lums στον ταχύτερο δυνατό χρόνο.

5. The Dojo

Αυτό το mode είναι το πιο σπάνιο και το βάζουν σε αραιά διαστήματα. Μέχρι τώρα σου ζητούν μόνο ένα πράγμα, να σπάσεις αυτά τα κίτρινα κυκλάκια που περιέχουν Lums (δες την φωτό πάνω) όσο πιο γρήγορα μπορείς. Απλά η διαφορά της είναι πως σε βάζει σε διαφορετικές διαδικασίες κάθε φορά μέχρι να μαζέψεις τον επιτρεπτό αριθμό πόντων.   

Κάπου εδώ ολοκλήρωσα τα βασικά βήματα για το Rayman Legends. Πιστεύω να βοήθησα. 

Στο Part 2 του Rayman Legends στο Xbox One για το Online mode είμαι εδώ για να λύσω κάποιες απορίες για κάποιους που μόλις τώρα ξεκίνησαν να παίζουν.

Οι χαρακτήρες (Heroes):

• Rayman
• Sir Globrax
• Globox
• Grand Minimus
• Barbara
• Sir Rayelot
• Goth Teensy
• Red Globox
• Teensy Ray
• Globteen
• Globolk
• Estelia

Πως φαίνονται τα προσωπικά μου τρόπαια: Οι τέσσερις λωρίδες υποδηλώνουν ποιο τρόπαιο σου δίνει με βάση τον χρόνο σου ή την απόδοσή σου. Ξεκινάς με την κάτω κάτω λωρίδα την γαλάζια που είσαι εκτός τροπαίου, και σταδιακά πας από την Χάλκινη μέχρι την χρυσή. Πάνω από την χρυσή στην κορυφή σου δίνει το υπέρτατο τρόπαιο το διαμαντένιο. Μπαίνοντας σε ένα mode βλέπεις το ιστορικό των αποδόσεων σου σαν μια βάση δεδομένων.

TOP 10: Πατώντας Y Leaderboards έχει την επιλογή του top 10. Οι δέκα καλύτεροι κάθε μέρα στα δύο Daily ανεβαίνουν στο Πάνθεον "πουλώντας και μούρη". Φυσικά πολύ δύσκολο να φτάσεις με τόσο ανταγωνισμό αλλά ποτέ δεν ξέρεις.

My country: Στην δική μου περίπτωση η Ελλάδα, η επιλογή αυτή μοιάζει με την επιλογή My friends, η διαφορά έγκειται στο γεγονός πως στο My country πέρα την φίλων σου της ίδιας εθνικότητας εμφανίζονται και άλλα άτομα, π.χ. Έλληνες, και αυτό σε βοηθά να κάνεις ευκολότερα φίλους της ίδιας εθνικότητας.

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ από τις επιλογές Top 10, My friends, My country & Everyone μπορείς να μπεις στο profile οποιουδήποτε και να του κάνεις αίτηση φιλίας.

Το Rayman Legends  κυκλοφόρησε στις 18 Φεβρουαρίου του 2014 στο Xbox One. Το παιχνίδι στο online mode αποτελείται από δύο daily challenges ( ένα extreme και ένα απλό mode). Η ανανέωση τους γίνεται κάθε μέρα και σκοπός του παιχνιδιού είναι να αναρριχηθείς στην παγκόσμια κατάταξη.

Αντίστοιχα αποτελείται από δύο weekly challenges (ένα extreme και ένα απλό mode). Η ανανέωση τους γίνεται κάθε βδομάδα.

Τα τρόπαια: Τα τρόπαια είναι το χάλκινο (1 πόντος), το ασημένιο (5 πόντοι), το χρυσό (10 πόντοι), και το Διαμαντένιο για τους λίγους και καταιδρωμένους (50 πόντοι).  Τα τρόπαια καθορίζονται βάση της μέσης απόδοσης και πολλές φορές αν πάρετε ένα βραβείο οριακά μπορεί και αλλάξει το αποτέλεσμα. Στο Παιχνίδι υπάρχει το My staff, από εκεί μπορεί ο κάθε χρήστης να δει την συνολική κατάταξη του,   τους πόντους του και τι awesomeness είναι. Στο awesomeness 2 (ξεκινάς από  awesomeness 0) σου ανοίγει την Daily extreme και στο awesomeness 4 την Weekly extreme. Στο  My staff έχεις την προσωπική τροπαιοθήκη σου και πατώντας πάνω στο awesomeness σε ενημερώνει πόσο υπολείπεσαι από το επόμενο επίπεδο.

Στην επιλογή My Friends πατάς για να δεις την συνολική κατάταξη των φίλων σου και τα στατιστικά τους. Όμως μπορείς μετά το τερματισμό ενός mode ή εξόδου να δεις τον οποιοδήποτε παίχτη ανεξαρτήτως.

Οι σκιές: Καθώς ξεκινάς ένα online challenge πατώντας το star έχει την επιλογή ενεργοποίησης της σκιάς. Η σκιά είναι ουσιαστικά οι κοντινοί ανταγωνιστές που θες να περάσεις. Είναι καλό για τους αρχάριους για να βλέπουν τι κινήσεις και κόλπα κάνουν αυτοί που κάνουν καλύτερα σκορ. Οι σκιές είναι υπαρκτοί παίχτες που ανταγωνίζεσαι. Βέβαια μπορείς να απενεργοποιήσεις την επιλογή αν σε μπερδεύει.

Dinner Date

Καιρό τώρα έχω συναντήσει έντονα debate για το αν τα videogames είναι τέχνη από μόνα τους ή αν είναι απλά προέκταση της τέχνης του κινηματογράφου και της λογοτεχνίας.

Το Dinner Date είναι ένα από αυτά τα παιχνίδια που με την πρώτη επαφή φαίνεται να δίνει μια σαφή απάντηση στο θέμα. Βέβαια δε του ταιριάζει ακριβώς ο χαρακτηρισμός παιχνίδι καθώς είναι λιγότερο interactive και από το The Walking Dead, ίσως λοιπόν mildly interactive storytelling.

To παιχνίδι ξεκινά με ένα μικρό tutorial που δείχνει τη βασική αλληλεπίδρραση με τον κόσμο τριγύρω και τονίζοντας πως δεν είμαστε ο ήρωας, ούτε τον κουνάμε αλλά είμαστε το υποσυνείδητό του, οι ανεπαίσθητες καθημερινές κινήσεις που κάνουμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε.

Το κεντρικό μενού/τραπέζι.

O ήρωας, Julian Luxemburg έχει ετοιμάσει ένα ρομαντικό δείπνο για ραντεβού στο σπίτι του με την Meiko, μια νεαρή γιαπωνέζα που γνώρισε σε κάποιο πάρτυ. Το δείπνο είναι για τις 7 και καθώς η ώρα περνά και οι δείκτες αντιχούν ξερά ο Julian αρχίζει να μονολογεί.

Η ώρα περνά και με την Meiko άφαντη o Julian σιγοπίνει το αργεντίνικο κρασί του και στοχάζεται για την δουλειά του, την αποτυχία του με τις γυναίκες και τη ζωή του γενικότερα.

She ceased, and turn'd upon her pillow; pale She lay, her dark eyes flashing through their tears,

Λατρεύει το Byron και συνεχώς προσπαθεί να θυμηθεί έναν συγκεκριμένο στίχο από το ποιήμα Don Juan. Καθώς λοιπόν περνά η ώρα και πίνει, υπάρχουν μερικά black out και η εικόνα επανέρχεται στο χώρο με μια πιο στοιχειωτική μουσική και το δωμάτιο να φαίνεται κάπως διαφορετικό.

Ο Julian προσπαθεί να θυμηθεί το Don Juan.

Εκεί λοιπόν άρχισα να κάνω εικασίες για το τι μπορεί να συμβαίνει και βυθίστηκα τελείως στην αφήγηση του χαρακτήρα. Και εκεί λοιπόν που νόμιζα πως το παιχνίδι απογειώνεται και είχα για τα καλά απορροφηθεί στη μιζέρια του ραντεβού και της ζωής του Julian το παιχνίδι μου πετάει ένα ξερό "You have been playing Dinner Date."

Μετά την αρχική ψυχρολουσία, λέω στο εαυτό μου πως ίσως είναι σε επεισόδια και δεν έχει βγει ακόμα το επόμενο. Αλλά όχι. Το παιχνίδι απλά τελείωσε. Μάχες επί μαχών έχουν γίνει στο ίντερνετ για το κατά πόσο το παιχνίδι είναι αριστούργημα ή καθαρή κλεψιά 3 ευρώ για 20 λεπτά αφήγησης.

Η άποψή μου είναι πως το παιχίδι ξεκινά να κάνει κάτι πετυχημένο και πρωτότυπο. Έχει ωραίο θέμα, θίγοντας το πόσο μόνοι νοιώθουν οι μοντέρνοι νέοι που ζουν μόνοι χτίζοντας τη ζωή τους σε μια άγνωστη πόλη, την κρίση των 27+ όπου ο εως τότε νεαρός καταλαβαίνει πως μπαίνει σε άλλη κατηγορία , το πολλές φορές κενό νοήματος hipster lifestyle και το ελάχιστο πραγματικό βάθος και την δηλητηρίαση που προκαλούν τα κόμπλεξ.

Όλα αυτά είναι καλά και άψογα, η αφήγηση πολύ καλή, η μουσική και η ατμόσφαιρα στοιχειωτική αλλά στα 20 λεπτά, ένοιωσα και εγώ κοροϊδευμένος. Σαν να είχα ξεκινήσει ένα καλό βιβλίο και κάποιος να μου το άρπαξε από τα χέρια λέγοντας μου "Είναι πειραματικό!"

Κοντολογίς, μου άρεσε το στυλ παιχνιδιού και σίγουρα θα έπαιζα και άλλα τέτοια παιχνίδια που περισσότερο φέρνουν σε αφήγηση ταινίας ή βιβλίου αρκεί να νοιώσω και την αντίστοιχη εμπειρία. Το συγκεκριμένο για το κόστος των 3 ευρώ του, δε νομίζω πως καλύπτει την αξία του με το "εικαστικό" του περιεχόμενο.

Θετικά:

- Ωραία ιδέα,θα μπορούσε να αξιοποιηθεί μελλοντικά

-Ατμοσφαιρικό

-Καλογραμμένο

Αρνητικά:

- Υπερβολικά μικρό

-Τιμή/Αξία

-Απουσία "πραγματικού" gameplay θα ξενίσει τους περισσότερους

Βαθμολογία

Γραφικά: 7 

Ήχος: 8 

Gameplay: 6 

Αντοχή: 5 

Γενικά: 6 

Εάν ήταν μια πλήρης ιστορία με τέλος θα σας το πρότεινα ανεπιφύλακτα για την εξαιρετική του ατμόσφαιρα αλλά τώρα μπορώ να σας πω με σιγουριά πως είναι 3 χαμένα ευρώ. Αν το βρείτε δωρεάν παίξτε το για την εμπειρία.

Χαιρετώ την παρέα του GameWorld.  Από σήμερα ξεκινάω με τα καθήκοντα του συντάκτη ώστε να  συνεισφέρω κι εγώ στην προσπάθεια για τη συνεχή σας ενημέρωση. Αν και ξεκινάω μέσα στην gaming ξηρασία του καλοκαιριού πιστεύω ότι θα βλέπετε συχνά κείμενά μου μέσα από διάφορα άρθρα.

Για την ώρα παλεύω να τελειώσω αισίως την εξεταστική του μεταπτυχιακού (στα γεράματα αποφάσισα ότι θέλω να στραφώ στα οικονομικά...) ώστε να χαλαρώσω και να αρχίσω να ασχολούμαι (μεταξύ παραλιών) με κυκλοφορίες που έχω αμελήσει. Πρέπει επιτέλους να πιάσω στα χέρια μου από την αρχή τα Mass Effect ώστε να ασχοληθώ για πρώτη φορά με το τρίτο μέρος (ακόμα δεν το πιστεύω ότι δεν έχω καταφέρει να δω το τελευταίο κομμάτι της ιστορίας... καταραμένα corrupted files...), να δω αν το Hitman: Absolution διατηρεί τον ψυχρό χαρακτήρα της σειράς και αν η αναγεννημένη Lara είναι ή δεν είναι κλώνος του Uncharted (που ήταν κλώνος του Tomb Raider που...). 

Καλό μας καλοκαίρι λοιπόν (έχουμε ακόμα δύο μήνες μπροστά!) και ελπίζω να σας γνωρίσω καλύτερα στα διάφορα σημεία του GameWorld!

Σήμερα αποφάσισα να δώσω μια  άλλη νότα  στα παιχνίδια μου στο lol.Δηλαδή να απόφυγω να παίζω όλο με τους ίδιους ήρωες(παιζώ με morgana,nidalee και tristana).Γι' αυτό πήρα τον Fiddlesticks.Στην αρχή είχα ενστάσεις άλλα τελικά μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση.

Για άρχη επαίζα  top  με συμπαίχτη την caitlyn.Μπορώ να πω οτι φοβήθηκα γιατί δεν είχε κάλο attack speed στην αρχή.Όποτε με την πρώτη ευκαιρία μόλις πήγα για heal του πήρα δύο Dagger από το attack speed με 400 χρυσά νομίσματα το ένα. Σημαντικό για να γίνει καλός είναι το σωστό  build.Γι΄αυτό πρότεινω να του πάρετε δυο Dagger που αρκέτα για τo  attack speed και μετα να επικεντρωθείτε στο ability power αρχίσετε να του αγοράζετε
Blasting Wand όποτε γυρνατε πίσω....,μετά αφου έχετε τα λέφτα να το αναβαθμίζεται σε Void Staff και Abyssal  Scepter τα οποία θα σας δώσουν περίσσοτερο ability.Φίλτρο για ζωή δεν σας λέω να παρετε γιατί με την W δηλαδή την Αφαίμαξη - Ο Φίντλστιξ απορροφά τη ζωή ενός εχθρού, προκαλώντας ζημιά σε ένα στόχο με την πάροδο του χρόνου και, παράλληλα, θεραπεύει τον εαυτό του.

Τα στατικά του είναι πολύ καλά όπως μπορείτε να δείτε:

Και η ulti του είναι πολύ καλή η Θύελλα Κορακιών. Άμα ειστε και πολύ καλός παίκτης θα παίρνετε kill για πλάκα.Αξίζει να τον αγοράσετε! Αν είναι δυνατόν παρακαλώ σχολιάστε οτι δεν σας αρέσει  ή ό,τι  λείπει για να μπορέσω να κάνω τα blogs μου καλύτερα.

Πολλοί θα αναρωτιέστε αν όντος όλα αυτά είναι αλήθεια. Πολλοί θα κάνετε την σκέψη μήπως όλο αυτό είναι παγίδα. Αυτά τα λέω γιατί και γώ όταν έψαχνα μια τέτοια δουλεία αυτά είχα στο μυαλό μου. Και να μια μέρα που βρίσκω το NeoBux  μπροστά μου. Είναι το μόνο ptc site που βρήκα με δωρεάν εγγραφή καθώς και το μόνο ελληνικό . Εδώ λέω θα δοκιμάσω χωρίς να έχω κάτι να χάσω. Και αυτό έγινε.  Με το που έκανα  εγγραφή ξεκίνησα να πληρώνομαι. Με ένα πολύ απλό τρόπο. Κάνοντας κλικ σε διαφημίσεις.

Αυτό γίνεται με ένα απλό τρόπο.

1.Πρώτα κάνεις την εγγραφή

http://www.neobux.com/?rh=44506170617374657267696F73

2. Πατάς εκεί που λέει “ δείτε διαφημίσεις” και ακολούθως πας σε διαφήμιση και κάνεις αυτό που φαίνετε στη φωτογραφία. ΔΕΣ ΒΙΝΤΕΟ (

Όταν πλέον κάνεις αυτό θα ξεκινήσει η διαφήμιση να εμφανίζετε περίπου 5-15 δευτερόλεπτα και όταν ολοκληρωθεί να σου βγάλει αυτό που φαίνεται  πιο κάτω.

 ΔΕΣ ΒΙΝΤΕΟ (

Είναι τόσο απλό. ΠΛΗΡΩΝΕΣΕ ΑΜΕΣΩΣ

- Δεν κάνεις τον πλασιέ

- Δεν κτυπάς πόρτες

-Δεν ρισκάρεις κάτι

- Δεν επενδύεις κάτι

- Δεν έχεις να απαντήσεις σε κάτι

-Δεν χεριάζετε να δώσεις προσωπικά στοιχεία.

Δουλεύεις σε ιστοσελίδα με ελληνικά. Με ελληνικό ΦΟΡΟΥΜ . Χρειάζεσαι 5 – 10 λεπτά την ημέρα στον υπολογιστή. Σε ένα ευχάριστο περιβάλλον . Με ένα πολύ απλό τρόπο που δεν χρειάζεται να έχεις κάποιου είδους γνώση . Μπορεί να κερδίσει και να ασχοληθεί άτομο από όλες τις ηλικίες και από όλες τις κατηγορίες ανθρώπων. Είναι ένα έξτρα εισόδημα κατάλληλο ειδικά για :

-          ΦΟΙΤΗΤΕΣ

-          ΑΝΕΡΓΟΥΣ

-          ΗΜΙΑΠΑΣΧΟΛΟΥΜΕΝΟΥΣ

-          ΜΑΘΗΤΕΣ

Μπορεί να βγάλει χρήματα ακόμα και ένας εργαζόμενος αν έχει 5 – 10 λεπτά χρόνο την ημέρα.

Δοκίμασε το δεν έχεις να χάσεις κάτι εκτός από χρόνο εφόσον όλα είναι δωρεάν και δεν ζητά προσωπικά στοιχεία πέραν από το εμαιλ σου.

Πέρα από αυτό είναι και το μυστικό επιτυχίας που θα σε βοηθήσει να κερδίσεις πιο άμεσα χρήματα .

Το μυστικό της επιτυχίας είναι να αποκτήσεις όσους περισσότερους άμεσους (direct) και νοικιασμένους (rented) referrals μπορείς καθώς το ουσιαστικό κέρδος προέρχεται από αυτούς και όχι από τις διαφημίσεις που βλέπεις ο ίδιος καθημερινά. Δηλαδή οι άλλοι δουλεύουν για σένα. 

Μετά την εγγραφή σας

Καλά είναι να δείτε  :

-       τι είναι  referrals

-       να πάρετε περισσότερες πληροφορίες από το ελληνικό forum , faq, όρους χρήσης , βοήθεια (θα τα βρείτε μετά την εγγραφή σας στο λογαριασμό σας )

Μην το καθυστερείς άλλο. Η ευκαιρία είναι μπροστά σου . (Εκεί που ζητάει  email paypal αν δεν έχεις βάλε το ίδιο email με το κανονικό σου)

Το Neobux είναι ένα site που σε πληρώνει για διαφημίσεις που βλέπεις. Είναι το No1 στον κόσμο με εκατομμύρια ευχαριστημένους χρήστες!
Θέλω να τονίσω σε αυτό το σημείο ότι θέλει πολύ ΥΠΟΜΟΝΗ!
Το Neobux είναι το μοναδικό site στην Ελληνική γλώσσα και έχει ένα καταπληκτικό φόρουμ όπου πολλοί έμπειροι Έλληνες χρήστες σας δίνουν λύσεις σε οποιαδήποτε απορία και αν έχετε. Δεν θέλω να μακρηγορώ, απλά μπείτε, εγγραφείτε και ξεκινήστε!!! O πιο άσχετος μπορεί να τα καταφέρει!! 

Μην δυσαρεστηθείτε από την αρχή, διότι οι περισσότεροι τα παρατάνε στην αρχή χωρίς να γνωρίζουν ότι το κέρδος έρχεται αργότερα και είναι σίγουρο! Εμείς στο dwrean.net το χρησιμοποιούμε πάνω από 1 χρόνο και γιαυτό το λόγο σας το παρουσιάζουμε με σιγουριά!! Κανείς δεν θα σας δώσει χρήματα χωρίς κόπο!!! Το Neobux όμως θα σας τα δώσει με τον ελάχιστο δυνατό κόπο. Απλά θέλει λίγο υπομονή, και τα κέρδη θα έρθουν ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΤΩΡΑ.

Εγγραφή εδώ:

http://www.neobux.com/?rh=44506170617374657267696F73

Το Kung Fu Rabbit είναι ένα παιχνίδι που κυκλοφορεί αποκλειστικά για Wii U και iphone. Απλό στην χρήση κουνώντας μόνο το πάνω κάτω αριστερά και δεξιά και κάνοντας απλά ένα άλμα το  Kung Fu Rabbit είναι σίγουρο πως θα σας διασκεδάσει πολύ ανεξάρτητα από την ηλικίας σας. Σκοπός του παιχνιδιού είναι να βοηθήσετε το κουνέλι να μαζέψει τα χαμένα καρότα και να επιβιώσει από τους εχθρούς. Το παιχνίδι αποτελείται από δύο κόσμους ο καθένας από αυτούς έχει τέσσερα επίπεδα με 20 πίστες το καθένα.

Ο πολύ ωραίος σχεδιασμός του με το ζωηρά χρώματα, με απαιτητικές πίστες σε δυσκολία                 και με πολύ καλή αισθητική κάνει το παιχνίδι να μην περνά απαρατήρητο.

Η τιμή του στο e-shop του Wii U είναι στα 5 ευρώ, πολύ φτηνό και μία από τις καλύτερες επιλογές μέχρι αυτή την στιγμή.

Επίσης πέρα των 160 κόσμων που έχεις να περάσεις σου δίνει την δυνατότητα power ups μαζεύοντας πόντους από την συλλογή καρότων. 

Θετικά: Κομψός σχεδιασμός, ζωηρά χρώματα, φτηνή τιμή, για όλες τις ηλικίες, Μεγάλη γκάμα πιστών.

Αρνητικά: Απαιτητικό περισσότερο για την ηλικία που απευθύνεται, κάποια μικροκολλήματα.

Βίντεο:

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=kQLvyNpuINY

Αν και είναι το δεύτερο blog μου θέλω να γράψω για μια θρυλική μορφή των gamers.Αναφέρομαι στον Bradley Colburn ή TheRadBrad,γνωστό και ως The King of Youtube Walkthroughs.Είναι ένας πολλή καλός  gamer που είναι διάσημος στο youtube με πάνω από 200 εκατομμύρια views και σχεδόν μισό εκατομμύριο subscribers.Παίζει τα τελευταία και τα πιο δημοφιλή παιχνίδια που κυκλοφορούν!Ο Brad είναι συνεργάτης με την Machinima και παράλληλα δουλεύει στην Tetraninja και xxRags.Τα παιχνίδια που παίζει είναι συνήθως action games όπως πχ. : Borderlands 2, Silent Hill Downpour, Far Cry 3,  Halo 4, Resident Evil 6, Assasin's Creed 3, Call Of Duty Black Ops 2.O Βrad ειναι  ένας αστείος τύπος και δεν είναι πότε αγενής ή ασεβείς.Κατά την γνώμη μου είναι ένας είανι ένας εξαίρετος gamer και θα άξιζε να επισκεφθείται την σελίδα του στο youtube :https://www.youtube.com/user/theRadBrad/videos?flow=grid&view=0&sort=p

Η περίοδος της Ε3 ήρθε και πέρασε με πολλές ανακοινώσεις και κυρίως trailers παιχνιδιών. Σε αυτό το blog θα παραθέσω κάποια (σίγουρα ξεχνάω αρκετά) από τα αγαπημένα μου game trailers. Δεν σημαίνει ότι μου άρεσαν και τα τελικά παιχνίδια ή ότι τα έπαιξα εν τέλει. Απλά τα trailers μου άρεσαν πολύ. Και, όπως είναι λογικό, έχουν να κάνουν με παιχνίδια των τελευταίων χρόνων κυρίως. Πριν δεν ασχολιόμουν τόσο με το θέμα. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν με τυχαία σειρά:

Elder Scrolls V: Skyrim Gameplay trailer

Thief: Out of Shadows CGI Trailer

Total War: Shogun 2: Launch Trailer

Might and Magic: Heroes VI Gamescom Trailer

Metal Gear Solid V: The Phantom Pain Director's Cut Trailer

Killzone 3 - Justice Story Trailer

Deus Ex: Human Revolution E3 

Castlevania: Lords of Shadow - Hideo Kojima Special Trailer

Mass Effect 3 Launch Trailer

The Witcher 2: Assassins of Kings Launch Trailer

The Witcher 2 - 52 and a half

Cyberpunk 2077 Teaser Trailer

Δεν μπορώ να θυμηθώ τώρα άλλα. Θα επανέλθω μελλοντικά με ένα part 2. Μέχρι τότε, ελπίζω να περάσατε καλά με αυτά τα επικά video.

league of legends αλλά ελληνικά

Πολλές φορές παίρνω φίλους στο κινητό και τους λεώ είσαι για ένα game αφου το κανονίζουμε μπαίνουμε μεσα κάνουμαι τα γνωστά invites και διαλέγουμε παίχτη και κάνουμε lock in και περιμένουμε να αρχίσει.

Αφού μπούμε μέσα λέμε τα lines που θα πάμε και αρχιζει το game.Σιγά σιγά αφού  ελευθερωθούν τα minions φεύγουμε και εμεις για το kill.Το θέμα στο οποιο επικεντρώνομαι σε αυτο το blog  είναι οτι πολλές φορές ας μιλήσουμε ύποθετικα είμαι εγω με nidalee στο mid και τα πάω μια χαρά,έλα όμως που σίγα σίγα αρχίζουν τα γίνονται τα γνωστά feeds και τρελένομαι!Δηλαδή που πας ρε φιλε να παίξεις darius με support και να του παρεις και το kill και άφου σε σκοτώνει μας βρίζεις κι' από πάνω,επειδη λες ότι δεν ήρθαμε να σε βοηθησουμε και μας γράφεις και στο chat μετά noob feeders εσύ φίλε μου δεν ξέρεις να παίζεις.Γιατί πρώτον όταν παίζεις support πας μαζί με ενα άλλον και δεύτερον δε πας καταπάνω στον άλλον να τον σκοτώσεις έτσι απλά,του κάνεις μια κίνηση με μεγάλο range και μετά έρχεται ο συμπαίκτης του και τον βοήθας να τον σκοτώσει και δεν του λες στο chat :you stole my kill αλλα gj γιατί αμα δεν ήταν αυτος θα περίμενες ακομη το respawn!

Ας συνοψίσουμε καλό είναι να μαθαίνουμε τη κατηγορία είναι ο παίχτης μας και να βοηθήσουμε όπως ειναι σχεδιασμένη και ας αφήσουμε <<την πολλή μαγκιά>> για άλλη περίσταση.