Game Dev Tycoon (PC) Review

Game Dev Tycoon

Κακά τα ψέματα, άκουσα γι αυτό το παιχνίδι μετά την κίνηση της εταιρίας να διαρρεύσει επίτηδες μια “σπασμένη” έκδοση σε μεγάλα torrent sites.

Η έκδοση αυτή λειτουργούσε κατά τα άλλα κανονικά αλλά σε κάποιο σημείο αργότερα στο παιχνίδι ενημέρωνε τον παίκτη για διαφεύγοντα κέρδη λόγω πειρατείας και τον οδηγούσε μαθηματικά στην χρεοκοπία που έτσι κι αλλιώς δεν είναι δύσκολη σε αυτό το παιχνίδι, πόσο μάλλον με μηδαμινά έσοδα.

Όλη αυτή η κατάσταση οδήγησε σε ιλαροτραγικές στιγμές με παίχτες-πειρατές να μπαίνουν σε φόρουμ και να ρωτούν πως μπορούν να απαλλαγούν από την πειρατεία ή...να επιβάλλουν DRM πολιτική.

Άσχετα με το τι πιστεύει κανείς για αυτή την πολιτική της εταιρείας ένα πράγμα είναι σίγουρο, σαν διαφημιστικό τρικ σίγουρα πέτυχε. Είτε για ανθρώπους που το άκουσαν έτσι για πρώτη φορά, ή για άτομα που το κατέβασαν πειρατικό και θες ένιωσαν άσχημα και το αγόρασαν ή που είδαν πως άξιζε την προσοχή τους.

If players don't buy the games they like, we will sooner or later go bankrupt

Aussie Developers:Less social, less ville, more game !

Το παιχνίδι σχεδιάστηκε από δύο αδέρφια από την Αυστραλία (Patrick και Daniel Klug ) οι οποίοι αποτελούν την Greenheart Games. H ιδέα για το παιχνίδι δεν είναι εντελώς καινούργια μιας και οι ίδιοι παραδέχονται πως άντλησαν την έμπνευσή τους από το παιχνίδι του 2010 για iOS , Game Dev Story.

Η ιδέα όπως προϊδεάζει και η κατάληξη Tycoon είναι απλή. Σχεδιάστε και αναπτύξτε μια εταιρία μεγιστάνα των video games. Ξεκινάτε από το γκαράζ του πατρικού σας την χρυσή δεκαετία των arcade παιχνιδιών με κεφάλαιο 70 χιλιάδων δολαρίων και με μόνα όπλα τον υπολογιστή σας και τη δημιουργικότητά σας.

Προγραμματίζοντας text adventures στο γκαράζ.

Αρχικά οι επιλογές είναι περιορισμένες καθώς μπορείτε να αναπτύξετε μονάχα απλά text ή 2D games για PC ή για G64 (commodore 64). Σιγά σιγά όμως βγαίνουν οι πρώτες κονσόλες όπως η TES (NES) ή το Gameling (Gameboy) με άκρως διασκεδαστικές παραφράσεις των αυθεντικών ονομάτων και θα μπορέσετε να εξαπλωθείτε και εκεί.

Αρχικά το παιχνίδι είναι αρκετά περιορισμένο αλλά όταν βγάλετε τα πρώτα σας “μεγάλα” λεφτά, θα μπορέσετε επιτέλους να ανεβείτε στον κόσμο του game development και να πάρετε δικά σας γραφεία όπως και βοηθούς.

Εκεί κατά τη γνώμη μου είναι το καλύτερο κομμάτι του παιχνιδιού καθώς νομίζω η εποχή συμπίπτει με την πρώτη επαφή των περισσοτέρων μας με τον κόσμο των videogames. Η νοσταλγία πραγματικά χτύπησε κόκκινο καθώς διάβαζα για την ανακοίνωση της...Vony για την παραγωγή της δικής της κονσόλας PlaySystem αφού τα έσπασε με την Ninvento, ή καθώς σχεδίαζα τις πρώτες 3D engines κτλ.

Στο τελευταίο κομμάτι το παιχνίδι θα σας πάει στην εποχή των blockbusters, των εσόδων εκατομμυρίων για τις εταιρίες, τη next gen εποχή στις κονσόλες και την επένδυση πολλών εκατομμυρίων για την παραγωγή ενός τίτλου. Ακόμα θα μπορέσετε να πάτε παραπέρα με την ανάπτυξη δική σας κονσόλας και δικών σας MMO. Δυστυχώς όμως συνήθως δεν θα τα προλάβετε στα όρια ενός κανονικού παιχνιδιού γιατί ο χρόνος προς το τέλος είναι πολύ λίγος και θα τα δείτε μόνο σε πλαίσια sandbox μετά τον “τερματισμό”.

Οργασμός εργασίας στη Liquid

To gameplay είναι αρκετά απλό για παιχνίδι Tycoon. Κάθε παιχνίδι απαιτεί για την παραγωγή του 2 μπάρες, Design και Technology. Κατά τα τρία στάδια παραγωγής του, ορίζετε πόσο χρόνο θα δαπανήσετε και τι ειδικούς μηχανισμούς θέλετε να έχει το κάθε κομμάτι (Story, Engine, Sound, Graphics κ.ο.κ). Όταν η ομάδα σας είναι πολυμελής μπορείτε να ορίζετε συγκεκριμένα άτομα για κάθε κομμάτι ανάλογα με τις προσωπικές τους ικανότητες.

Μεταξύ εποχών τεχνολογίας και παιχνιδιών σας δημιουργείτε νέες μηχανές παιχνιδιών και κάνετε έρευνα για νέες τεχνολογίες, πράγματα αρκετά δαπανηρά οπότε θα πρέπει να καταφέρετε να κάνετε τις δαπάνες σας να αποδώσουν. Ειδικά για την κατάρα του gaming, το μάρκετινγκ όπου τα ποσά που ξόδευα κάθε φορά για έναν τίτλο πλησίαζαν ή και ξεπερνούσαν την παραγωγή αυτή καθ εαυτή.

Μπορείτε να επιλέξετε αν θα εκδώσετε μόνοι σας έναν τίτλο, που σας περιορίζει αρκετά αν δεν έχετε μεγάλο αριθμό fan ή αν θα το εκδώσει ένας μεγάλος εκδότης δίνοντας σας ποσοστά. Αυτό θα εκτοξεύσει τις πωλήσεις αλλά ο εκδότης θα θέσει κάποια στάνταρ για την παραγωγή. Αργότερα με μεγάλο fanbase θα μπορείτε να εκδίδετε μόνος σας , κρατώντας όλα τα κέρδη για τον εαυτό σας.

Στο τελευταίο στάδιο παιχνιδιού θα έχετε και έξτρα επιλογές όπως η ανάπτυξη παιχνιδομηχανής και hardware της εταιρίας σας, πλατφόρμας ψηφιακής διανομής και παραγωγή ΑΑΑ τίτλων πολλών εκατομμυρίων δολαρίων.

Το 10άρι ήταν πολύ mainstream για το συντάκτη του Game Hero

Όταν τελειώνει η παραγωγή ενός τίτλου είναι η ώρα της αλήθειας μιας και έρχονται τα reviews. Εκεί λοιπόν εντοπίζεται και ένα μεγάλο πρόβλημα του παιχνιδιού, καθώς το σύστημα βαθμολόγησης είναι κάπως αυθαίρετο. Μπορεί να έχετε ρίξει όλα σας τα λεφτά στην παραγωγή ενός ποιοτικού τίτλου και να λάβετε μέτριες κριτικές και ενώ αναπτύσσετε έναν τίτλο απλά για τα λεφτά να βγάζετε καθαρά 9άρια και 10άρια. Δυστυχώς το feedback από το ίδιο το παιχνίδι είναι σχεδόν μηδαμινό και τα κριτήρια έχουν να κάνουν μονάχα με προηγούμενες εκδόσεις σας και με τους συνδυασμούς είδους και θέματος παιχνιδιού.

Επίσης οι επιλογές για την αγορά ή αργότερα για την δική σας κονσόλα και την πλατφόρμα διανομής είναι μηδαμινές. Θα ήθελα να δω περισσότερες επιλογές για την διαχείρισή τους, όπως ρύθμιση τιμών ή εκπτώσεις.

Γενικά πολλές φορές θα χρεοκοπήσετε χωρίς να καταλάβετε το γιατί ενώ προσπαθείτε να κάνετε πολύ λογικά πράγματα. Εγώ προσπαθούσα συνεχώς να εγκαθιδρύσω μια εταιρία που θα παράγει ποιοτικά RPG και ξεκίνησα και μια σειρά με την ονομασία Ultimate Fantasy. Το παιχνίδι όμως κακώς κατά τη γνώμη μου, δε λαμβάνει υπόψιν την εξειδίκευση σε έναν τομέα ή τη φήμη αλλά συνεχώς θέλει ο παίχτης να παράγει νέους συνδυασμούς και είδη παιχνιδιού. Ως αποτέλεσμα αυτό δεν είναι και πολύ ρεαλιστικό μιας και μετά το κορυφαίο RPG, The Sorcerer η εταιρία μου ανέπτυξε το Wuu Dance...

Η αρχή του φαινομένου της πειρατείας (της ιστορικής όχι αυτής της πειραγμένης έκδοσης)

Από γραφικά όπως είναι αναμενόμενο δεν υπάρχει κάτι το αξιοσημείωτο, το παιχνίδι θυμίζει αρκετά casual browser game στην εμφάνιση και οι μηχανισμοί είναι απλοί point and click. Δε θα ήταν άσχημο να υπήρχε μια μεγαλύτερη ποικιλία πάντως.

Ο ήχος είναι σχεδόν αδιάφορος και περνάει στην αφάνεια, θα μπορούσαν ίσως να υπάρχουν themes από παιχνίδια αλλά φαντάζομαι δεν υπήρχε η δυνατότητα για κάποια άδεια χρήσης.

Γενικά το παιχνίδι αν ακολουθούσε τη συνταγή του The Movies πχ, για μηχανισμό αγοράς και είχε μεγαλύτερο βάθος θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για ένα πολύ καλό simulator, ενώ τώρα έχουμε να κάνουμε απλά με ένα διασκεδαστικό παιχνίδι που απλά στηρίζει όλη του την αξία στη νοσταλγία που θα νιώσετε και στην ωραία ιστορική αναδρομή που κάνει στη βιομηχανία του gaming. Κατά τα άλλα αφού το τελειώσετε την πρώτη φορά λίγα πράγματα θα βρείτε να κάνετε σε ένα δεύτερο playthrough εκτός από τα πολύ διασκεδαστικά αλλά λίγα achievements. Πάντως εαν υπάρξει μια συνέχεια του παιχνιδιού από την εταιρία με πολύ καλύτερο κεφάλαιο αυτή τη φορά είμαι σίγουρος πως θα φτιάξουν κάτι πολύ αξιόλογο.

Η τιμή του παιχνιδιού είναι αρκετά χαμηλή (6,5 ευρώ) αν και αν λάβουμε υπόψιν πως θυμίζει περισσότερο casual smartphone παιχνίδι, φαίνεται κανονική. Διατίθεται από το site της Greenheart Games και σύντομα (Αύγουστος) από το Steam με έξτρα κλειδί για όσους το έχουν αγοράσει ήδη.

Θετικά

-Διασκεδαστικό, εθιστικό gameplay

-Inside jokes και αναδρομή στην ιστορία του gaming

-Καλή παρουσίαση της λειτουργίας του game development

-Τιμή

Αρνητικά

-Μικρή διάρκεια και αντοχή στο χρόνο

-Μικρό βάθος

Βαθμολογία

Γραφικά: Casual game τύπου, τίποτα τρομερό, θα μπορούσαν και να το φτιάξουν πολύ καλύτερα. 6

Ήχος: 6

Gameplay: 7

Αντοχή: 6

Γενικά: 6.5

 Ένα παιχνίδι που στοχεύει κυρίως στην Nostalgia Lane. Μόνο και μόνο για την αναδρομή που θα κάνετε στην ιστορία των videogames αξίζει πιστεύω να ασχοληθείτε. Ελπίζω το 2 να είναι όσο hardcore πρέπει για tycoon game.

Link