Λοιπόν όλα ξεκίνησαν ένα καλοκαίρι. Ήταν η περίοδος της Ε3 και οι απανταχού gamers είχαν κλειδωθεί στο δωμάτιό τους και έβλεπαν σε live streaming τις παρουσιάσεις της έκθεσης. Κάπως έτσι είδα το trailer του Assassin's Creed Unity.
Ως συνήθως για trailer της Ubisoft μου φάνηκε πολύ ωραίο. Και έτσι όπως καθόμουν, είπα "ας δω και τα σχόλια των υπολοίπων, άρεσε σε όλους όσο άρεσε σε μένα άραγε?"(Διερωτήθηκα). Προς έκπληξη μου τα περισσότερα σχόλια αφορούσαν την έλλειψη γυναίκας ως playable χαρακτήρα, με την γνωστή σοβαρότητα και ωριμότητα που διακατέχει τους χρήστες του Διαδικτύου και σχόλια του τύπου "να πεθάνουν", "να τους κάψουμε" και άλλα παρόμοια που οι όροι χρήσης του site μου απαγορεύουν να γράψω. Παραβλέπω το γεγονός ότι ήδη υπήρχε παιχνίδι Assassin's Creed με γυναίκα πρωταγωνίστρια (Aveline de Grampre στο AC:Liberation) και την σχετική (παράλογη) απέχθεια πολλών gamers προς την Ubisoft και με απλά και κατανοητά λόγια θα εξηγήσω γιατί οι γυναίκες πρωταγωνίστριες σε games είναι ελάχιστες (εξαιρούνται τα fighting και τα moba).
Κατ' αρχάς το μεγαλύτερο ποσοστό των gamers είναι άντρες. Δεν λέω πως δεν υπάρχουν και γυναίκες προς Θεού, αλλά όπως και να το κάνουμε οι άντρες είναι περισσότεροι. Δυστυχώς ή ευτυχώς οι γυναίκες τα τελευταία χρόνια μόνο έχουν αρχίσει να περνάν σε αυτό τον τομέα. Που θέλω να καταλήξω? Δεν μπορώ να μιλήσω για όλους οπότε θα μιλήσω για τον εαυτό μου και ελπίζω να είναι και άλλοι εκεί έξω που συμφωνούν. Γενικώς το μυστικό για έναν καλό πρωταγωνιστή είναι να μπορεί ο παίχτης να ταυτιστεί
μαζί του ή να θέλει κατά κάποιο τρόπο να του μοιάσει (ή και τα δυο), αυτό κάνει και ολόκληρο το παιχνίδι πιο ενδιαφέρον, γιατί νοιάζεσαι περισσότερο για τον ήρωα και θέλεις πάση θυσία να ακολουθήσεις το ταξίδι του μέχρι το τέλος. Η ιστορία αποκτά άλλο ενδιαφέρον και άλλο νόημα για εσένα που παίζεις. Επίσης ο χαρακτήρας καταφέρνει να γίνεται κάποιου είδους πρότυπο για εσένα.
Εντάξει μου αρέσει και η Lara και η Faith, αλλά φίλτατε αναγνώστη στην περίπτωση που δεν είσαι γυναίκα και θέλεις να μοιάσεις σε αυτές τις δυο κάτι δεν πηγαίνει καλά. Το θεωρώ αυτονόητο οι άντρες να ταυτίζονται περισσότερο με χαρακτήρες όπως ο Ezio ή o Geralt, γιατί τους καταλαβαίνουν καλύτερα και κατά βάθος θέλουν να τους μοιάσουν. Και το καταλαβαίνω απόλυτα ότι και η γυναίκες το ίδιο ακριβώς ψάχνουν στους πρωταγωνιστές. Σίγουρα θέλουν μια κοπέλα δυναμική, όμορφη και γενικώς να αντικατοπτρίζει το πως θα ήθελαν να είναι ή το πως φαντάζονται τους εαυτούς τους στο κόσμο του παιχνιδιού και άλλα τέτοια.
Όμως δυστυχώς ζούμε στην εποχή του χρήματος. Και αν αναρωτιέσαι τη σχέση έχει αυτό. Η απάντηση είναι "μεγάλη"!
Η εταιρίες ως εταιρίες έχουν ένα στόχο, το κέρδος. Οπότε μάντεψε με βάση τα ποσοστά των παιχτών και τον παραπάνω συλλογισμό
ποιο από τα δυο φίλα πουλάει περισσότερο. Και θα μου πεις "μα οι γυναίκες δεν πουλάνε?" ή "τι ποιο όμορφο από μια όμορφη γυναίκα να ομορφαίνει το παιχνίδι (όμορφα)". Ναι οι γυναίκες πουλάνε αλλά κατά κύριο λόγο σαν δευτερεύοντες χαρακτήρες όπως η Triss Merrigold ή η Elizabeth από το Bioshock. Κάτι που δεν είναι κακό γιατί αν μη τι άλλο οι καλύτερες γυναίκες σε games κατά την γνώμη μου εμφανίστηκαν ως δευτερεύοντες χαρακτήρες, με πρώτες στην λίστα τις προαναφερθείσες. Και για να προλάβω και αυτούς που προτιμούν γυναίκες πρωταγωνίστριες γιατί αυτές αποτελούν γι αυτούς τις πιο τρελές τους φαντασιώσεις, παιδιά σας καταλαβαίνω και εμένα ο έρωτας της ζωής μου είναι η Triss.
Όλοι μας εκτιμούμε το ωραίο, πόσο μάλλον όταν αυτό βρίσκεται στην αγαπημένη μας ενασχόληση, κοινώς στα παιχνίδια.
Το θέμα είναι ότι και εγώ και όλοι ναι μεν θα απολαύσουμε ένα game με γυναίκα πρωταγωνίστρια (βλέπε το τελευταίο Tomb Raider) αλλά ποτέ δεν θα γίνει ο αγαπημένος μας τίτλος και η πρωταγωνίστρια δεν θα γίνει ο αγαπημένος μας χαρακτήρας. Αυτό γιατί δεν υπάρχει η κατάλληλη συναισθηματική ταύτιση. Εγώ ας πούμε στο Assassin's Creed Syndicate αναλογικά έπαιζα περισσότερο με την Evie. Πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα χαρακτήρα και σίγουρα μια από τις αγαπημένες μου. Όχι όμως την αγαπημένη μου. Ο αγαπημένος μου χαρακτήρας παραμένει ο Ezio. Κοινώς απόλαυσα το game και τον χαρακτήρα της Evie, αλλά μέχρι εκεί, δεν μου έδωσε το κάτι παραπάνω που μου έδωσε το AC 2, γιατί τον Ezio τον καταλαβαίνω και προφανώς θα ήθελα να είμαι αυτός άμα επέλεγα ένα χαρακτήρα από games. Είναι έξυπνος, δυνατός, έχει skills και έχει και τον τρόπο του με τις γυναίκες.
Ρώτα όποιο gamer θες να σου πει για τoν αγαπημένο του χαρακτήρα, θα ακούσεις ονόματα όπως Kratos, MasterChief, Altair.
Α, κάτι που θυμήθηκα εσύ που διαβάζεις τώρα σκέψου και πες δυνατά το όνομα από τον πρώτο αρχαιολόγο που σου έρχεται στο μυαλό...
Κατά πάσα πιθανότητα είναι ο Indiana Jones ή ο Nathan Drake και όχι η Lara. Τυχαίο. Όχι αυτοί οι 2 χαρακτήρες απλά πουλάνε περισσότερο από την Lara και ως αποτέλεσμα είναι περισσότερο αναγνωρίσιμοι. (Εδώ ο Nathan που σου ήρθε στο μυαλό δεν είναι καν αρχαιολόγος).
Λοιπόν για να τελειώνει όλο αυτό οι εταιρίες δεν προωθούν τους άντρες πρωταγωνιστές επειδή είναι σεξιστές και μισογύνηδες, τους προωθούν γιατί αυτοί πουλάνε. Σ' αρέσει δεν σ' αρέσει οι εταιρείες δεν βγάζουν παιχνίδια για το καλό της ψυχής τους, τα βγάζουν για να βγάλουν πολλά ΛΕΦΤΑ. Ό,τι φέρνει λεφτά το χρησιμοποιούν, ό,τι δεν φέρνει όχι, άμα οι γυναίκες σαν πρωταγωνίστριες έφερναν λεφτά θα τις είχαν χρησιμοποιήσει ήδη. Κάτι που προς το παρών γίνεται μόνο με την χρήση του fan service,
(Ναι σε σένα μιλάω που έχεις το βλέμμα "τι μου θύμησες τώρα" θες να μου πεις πως η Bayonetta σου αρέσει για την ενδιαφέρουσα προσωπικότητά της).
Πέρα από το γεγονός ότι σε αυτήν την περίπτωση είναι εξαιρετικά δύσκολο
να φτιαχτεί ένας σοβαρός ΑΑΑ τίτλος με γυναίκα πρωταγωνίστρια, αυτό είναι άλλο ένα είδος παιχνιδιών που στοχεύει στο αντρικό κοινό γιατί αυτό είναι μεγαλύτερο. Ψάξε και βρες ένα παιχνίδι αντίστοιχου περιεχομένου (fan service) που στοχεύει στο γυναικείο κοινό. Θα βρεις το πολύ ....κανένα.
Βέβαια να μην ξεχνάμε πως οι πιο γνωστοί δημιουργοί παιχνιδιών είναι άντρες όπως ο Ken Levine ή o Hideo Kojima, οπότε είναι λογικό να σχεδιάζονται περισσότεροι άντρες πρωταγωνιστές. Όπως και να το κάνουμε άντρες και γυναίκες σκέφτονται διαφορετικά οπότε ο πιο αρμόδιος για να σχεδιάσει μια γυναίκα χαρακτήρα είναι μια γυναίκα. Ένας άντρας θα σχεδιάσει μια γυναίκα με βάση την εικόνα που έχει αυτός στο μυαλό του ή με βάση το πως θα ήθελε ο ίδιος να είναι οι γυναίκες.
Ίσως βέβαια η λύση να είναι κάτι ενδιάμεσο όπως το Assassin's Creed Syndicate και το επερχόμενο Dishonored 2,που σε αφήνουν ως ένα σημείο να επιλέξεις χαρακτήρες με διαφορετικά φίλα ώστε όλοι να είναι χαρούμενοι. Ο καιρός θα δείξει.
Και για να μην τολμήσει κάποιος και μου δείξει την πρόσφατη έρευνα που λέει 48% γυναίκες gamers 52% άντρες και μου πει "σιγά την διαφορά". Όταν λέω games εννοώ games, δεν εννοώ τα παιχνίδια στο facebook ούτε την πασιέντζα. Η καταγραφή αναφέρει ως μεγάλο αριθμό gamers της γιαγιάδες που παίζουν Candy Crash, άμα το πάρουν χαμπάρι οι μεγάλες εταιρίες σε λίγο θα δούμε sequel με τη γιαγιά του Darth Vader.
When you subscribe to the blog, we will send you an e-mail when there are new updates on the site so you wouldn't miss them.
Comments 2
Δεν συμφωνώ καθόλου με το κείμενο. Γυναικείοι πρωταγωνιστές μπορούν πάρα πολύ εύκολα να υπάρξουν, να πείσουν, να επηρεάσουν, αρκεί να ακολουθούνται με σωστής ποιότητας γράψιμο, όπως ισχύει και για όλους τους χαρακτήρες. Το φύλο παίζει ελάχιστα ρόλο στο κατά πόσο θα νοιαστείς για τα προβλήματα ενός χαρακτήρας, να διορθώσεις πιθανές αδικίες που έχουν ζήσει, να τον κάνεις καλύτερο.
Το φύλο σαν φύλο ως "πρόβλημα" έγκειται κυρίως από τη λογική που αναφέρεις "αλλά φίλτατε αναγνώστη στην περίπτωση που δεν είσαι γυναίκα και θέλεις να μοιάσεις σε αυτές τις δυο κάτι δεν πηγαίνει καλά." το οποίο είναι τέρμα λάθος. Δηλαδή τι το κακό έχει κάποιος που θέλει να μοιάσει στη Λάρα; Που έχει δίψα για περιπέτεια, να ανακαλύψει το άγνωστο, πάθος για μύθους. Τι το καλύτερο έχει π.χ. ο Ezio που αναφέρεις, ο οποίος ήταν ένας φανφάρας γυναικάς. Για να τον πάω σαν χαρακτήρα έπρεπε να γεράσει οπότε να γίνει πιο χαμηλών τόνων.
Το θέμα των χαρακτήρων είναι η συγγραφή. Όταν υπάρχει μια ιστορία που θέλει ο δημιουργός να έχει γυναίκα πρωταγωνίστρια (ή άντρα, ανάλογα τι θέλει ο ίδιος για το σενάριο) και ακολουθεί καλό γράψιμο, αυτός ο χαρακτήρας θα επηρεάσει, θα γίνει πρότυπο και θα αρέσει γενικότερα σε κόσμο.
Όσο περισσότερα παιχνίδια τολμήσουν να φτιάξουν ιστορίες με γυναίκες πρωταγωνίστριες (όπου θεωρούν ότι κολλάει στην ιστορία και καλό γράψιμο, να μην μένουν δηλαδή σε ένα απλό γυναικείο μοντέλο χαρακτήρα αλλά να δημιουργήσουν και το αντίστοιχο υπόβαθρο, προσωπικότητα κλπ) τόσο το καλύτερο για το χώρο των games για την ποικιλία ιστοριών και (θεωρητικά) καλής συγγραφής που θα ενταχθεί.
Υ.Γ. Τώρα που το πρόσεξα, αμελείς να αναφέρεις πως στο Witcher 3, κατά ένα σημαντικό διάστημα του παιχνιδιού παίζεις τη Ciri, κοινώς μια γυναίκα, όχι μόνο σε μάχες, αλλά και με επιλογές διαλόγων, φτιάχνοντας το χαρακτήρα της.
Καταρχάς το κείμενο σου εξηγεί γιατί δεν υπάρχουν πολλές γυναίκες πρωταγωνίστριες, όχι τι θα γινόταν άμα οι developers έγραφαν πιο ενδιαφέρον χαρακτήρες. Και δεν είπα ότι δεν νοιάστηκα για την Lara ή οποιαδήποτε άλλη γυναίκα πρωταγωνίστρια, είπα πως δεν έγινε η αγαπημένη μου χαρακτήρας. Επίσης "το οποίο είναι τέρμα λάθος", είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ή είναι απλά η γνώμη σου? Γιατί αν είναι η γνώμη σου τότε γιατί έχεις εσύ δίκιο και όχι εγώ? Και από πότε είπα εγώ ότι το φύλο είναι πρόβλημα? Μάλλον θα το είπα εκεί που ουσιαστικά λέω πως προτιμώ την Evie από τον Jacob στο AC Syndicate. Τώρα το θέμα της δημιουργίας χαρακτήρων είναι στο κομμάτι που λέω για τους developers αλλά δεν θα κάνω spoil θα πρέπει δυστυχώς να διαβάσεις το κείμενο. Y.Γ η Ciri, development και συμμέτοχη έχει μόνο στα βιβλία. Στο game την ελέγχεις για λίγο και η σημασία της είναι η επίρροη που έχει στον Geralt. Προφανώς έχασες όλο το νόημα του κειμένου, δεν σε ειρωνεύομαι μου αρέσει γενικώς να εκφράζουν άτομα άποψη για κάποιο κείμενό μου, ιδιαίτερα αυτά που έχουν διαβάσει το μισό κείμενο.