Τα απομνημονεύματα ενός προγραμματιστή

Έχω ακούσει κατά καιρούς πολλούς να βρίζουν του developer παιχνιδιών για τα προβλήματα που έχει ο εκάστοτε τίτλος. Οκ.. δεν τους παρεξιγώ μπορεί και εγώ να το έχω κάνει, αλλά παιδιά μετά σπούδασα πληροφορική και άρχισα να δουλεύω σε εταιρεία και να ασχολούμε ερασιτεχνικά και με το game development. Οπότε ακούστε... βασικά διαβάστε πως έχουν τα πράγματα σχετικα με τη δουλειά του προγραμματιστή.

Ένα κλασικό πρόβλημα με τη δουλεία-δουλειά μας είναι η ίδια η δουλειά μας. Δεν βγαζει κανένα απολύτως νόημα αυτό, οπότε θα προσπαθήσω να το κάνω λίγο πιο κατανοητό. Έχωντας δουλέψει τα τελευταία 2 χρόνια σε μια εταιρία
πληροφορικής και δουλεύοντας παράλληλα σε ένα παιχνίδι για android για την πτυχιακή μου νομίζω πως είμαι σε επίπεδο να κρίνω πως λειτουργεί ο χώρος αλλα και τις επιπτώσεις που έχει η 8ωρη (και βάλε) καθημερινη ενασχοληση με τον τομέα που σπουδάσαμε, στην υπόλοιπη ζωή μας. Και εδω είναι το πρόβλημα. Δεν υπάρχει υπόλοιπη ζωή. Εντάξι θα μου πεις... Όπα περίμενε ό,τι και να πεις αρχικά έχεις άδικο. Παρακάτω. Ωραία θα μου πεις κάθε δουλειά με 8ωρο ωράριο έχει ακριβώς το ίδιο πρόβλημα. ΟΧΙ. Γιατί όπως είπα πριν καν το μιδαμινό σου επιχείριμα έχεις άδικο. Λοιπόν τα πράγματα απο την αρχή. Το βασικό πρόβλημα ναι είναι το ωράριο. Προφανώς είναι πολύ, προφανώς σε καταπονεί νοητικά, προφανώς σου περιορίζει τις επιλογές για το πως θα εκμεταλευτείς τη μέρα σου μιας και είναι στη μέση αυτής, αλλά σου περιορίζει και τη νύχτα αφού έχεις πρωινό ξύπνημα. Όμως το βασικά βασικότερο πρόβλημα είναι η κούραση στο μυαλό. Έχοντας περάσει όλη τη μέρα παλεύοντας με κώδικες, deadlines και αφηνιασμενους IT/διευθυντές/πελάτες/γενικώς αφηνιασμένους ανθρώπους, που για να έρθουν στα καλά τους πρέπει να τους βγάλεις για βόλτα στο πάρκο με τα υπόλοιπα οικόσιτα ζώα, άντε τώρα εσύ να χαλαρώσεις. Τρως μια μέρα για να βρεις ενα bug, δεν το βρίσκεις, φεύγεις από τη δουλειά και καταλήγεις να σκέφτεσαι πάλι πως θα λύσεις το bug. Εγώ ως τωρα αυτό το έλεγα ψύχωση, αλλά πλέον το λέω δουλειά (βρε πως αλλάζουν τα πράγματα).

Τίνω να πιστεύω πως η νοητική κούραση είναι χειρότερη από τη σωματική.

"Ε ναι τότε πήγαινε δούλεψε στην οικοδομή."

Πρώτον τρικαράγκιοζα αυτοκτόνα. Δεύτερον σε περίπτωση που γλιτώσεις από την απόπειρα αυτοκτονίας, πες μου που μένεις να έρθω να στο κάνω καλοκαιρινό και τρίτον στην απίθανη περίπτωση που επιβιώσεις και από αυτό, πρέπει να ξέρεις πως και εγώ και όσοι σπουδάζουν ό,τι σπούδασα το κάνουν γιατί έχουν ένα νοητικό επίπεδο παραπάνω για να χαραμιστούν στην οικοδομή. Δεν θα κράξω όμως τους δουλευταράδες που κράζουν το επάγγελμά μου το αφήνω για άλλο κείμενο. Πίσω στο θέμα. Όταν κουράζεσαι σωματικά ειναι πολύ εύκολο να χαλαρώσεις. Πως? Θα αράξεις στο καναπέ σου, θα δεις λίγη τηλεόραση θα κάτσεις στον υπολογιστή, θα ακούσεις μουσική, θα βγεις για ένα καφέ βρε αδερφέ. Αλλά όταν είσαι κουρασμένος στο μυαλό? Όλα σου μοιάζουν αγκαρία. Σε πιάνει μια βαρεμάρα που δεν θες να κάνεις τίποτα. Μέχρι και τα χόμπι σου αρχίζουν να σε κουράζουν περισσότερο από ό,τι σε ψυχαγωγούν και αυτό είναι πρόβλημα. Εγώ ας πούμε είμαι gamer παίζω full παιχνίδια απο μικρός. Οπότε οταν είμαι όλη μέρα σε ένα pc και κάνω δουλειεέ για άλλους και γυρνάω σπίτι και εγώ ο ίδιος δεν θέλω να παίξω κανένα game μου φαίνεται άσχημο. Η νοητική κούραση κατά κάποιο τρόπο σου αφαιρεί τη θέληση. Όταν είσαι κουρασμένος σωματικά δεν μπορείς πχ να κάνεις γυμναστική. Ενώ αν είσαι κουρασμένος νοητικά δεν θες να κάνεις γυμναστική κάτι που ειναι χειρότερο.

Τώρα ποιο είναι το point? Εσύ που διαβάζεις τώρα μπορείς αν θες να κρατήσεις την φαντασίωση ότι οι developers φτιάχνουν και παίζουν όλη μέρα games ή ότι οι "δοκιμαστές" πληρώνονται για να παίζουν games και κάτι τέτοια, άλλα έχε λίγο υπόψη σου ότι δεν ισχύουν. Όλοι αυτοι οι developers λιώνουν άπειρες ώρες για να παίξεις εσύ το game σου και οι και καλά δοκιμαστές δεν απολαμβάνουν όσο νομίζεις τα παιχνίδια. Κάνε ένα πείραμα κάτσε σε ένα παιχνίδι, το αγαπημένο σου και σε κάθε σημείο το χάρτη, σε κάθε όμως, κάνε δηλαδή ένα βήμα τη φορά. Anyway σε κάθε σημείο λοιπόν κούνα την κάμερα προς κάθε κατεύθυνση για να βρεις αν υπάρχει κάνα glitch. Άμα σου αρέσει οκ, έχεις πρόβλημα. Γιατί αυτόι που δοκιμάζουν, έτσι τα δοκιμάζουν και όχι δεν παίζουν όπως ο μέσος παίχτης. 

Εν κατακλείδη την επόμενη φορά που θα κράξεις για μια λεπτομέρεια της λεπτομέρειας σκέψου πρώτα ότι εσύ δεν μπορείς να το κάνεις καλύτερα και μετά σκέψου πόσες ώρες έχουν χαραμίσει κάποιοι σε αυτό και πως έχουν καταστρέψει την ψυχική τους υγεία για να απολαμβάνεις εσύ.  Α και αυτό δεν ισχύει μόνο για τα games, αλλά και για κάθε σελίδα, εφαρμογή στο κινητό και γενικώς σχεδόν τα πάντα. Πριν κράξεις σκέψου το πόνο που κρύβεται πίσω από κάθε εφαρμογή.

Άντε και για να μην έχετε τύψεις θα σας πω το σημαντικότερο πράγμα σε όλο αυτό. Ό,τι και να είπα ισχύει, αλλά και πάλι σε όλους εμάς τους προγραμματιστές μας αρέσει η δουλειά μας, οπότε είμαστε και λίγο ανώμαλοι :P.