GameWorld Blogs

Γράψτε τα άρθρα σας στα blogs και δείτε τα να δημοσιεύονται στην κεντρική σελίδα του GameWorld.gr, στην ενότητα Blogs, στο κάτω μέρος. Κάθε κείμενό σας θα πρέπει να έχει μέγεθος κατ' ελάχιστο 2-3 παραγράφους και να αφορά προσωπική άποψη και όχι είδηση. Παράλληλα, με την συμμετοχή σας στα blogs λαμβάνετε μέρος και στο διαγωνισμό Users του μήνα, κερδίζοντας video games. Για περισσότερα, δείτε το μενού "Διαγωνισμοί".

Zaratoth's Indie Picks: Rimworld

Zaratoth's Indie Picks: Rimworld

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πως θα ήταν το Dwarf Fortress σε μια sci-fi έκδοση σε στυλ Firefly; Ο Tynan Sylvester και η ομάδα του, Ludeon Studios, όχι μόνο το σκέφτηκαν, αλλά το υλοποίησαν κιόλας.

Στο παρόν παιχνίδι έχουμε την κλασική λογική του χτισίματος βάσης με NPC χαρακτήρες, οι οποίοι, ενώ μπορούν να πάρουν οδηγίες σε τι να δώσουν βάση, γενικά κάνουν του κεφαλιού τους. Οι δημιουργοί έχουν εισάγει μέσα και μηχανισμούς εξατομίκευσης των χαρακτήρων, με δικά τους θέλω και απεχθάνομαι, καθώς και σχέσεις μεταξύ τους, τα οποία δημιουργούν πολλές ξεχωριστές ιστορίες. Και επειδή σε αυτά τα θέματα πιστεύω ότι ένα παράδειγμα είναι πιο αντιπροσωπευτικό, ορίστε η ιστορία της πρώτης μου βάσης στο παιχνίδι:

Τρεις άτυχοι τύποι έπεσαν με το pod στον πλανήτη, προσπαθώντας να φτιάξουν μια καινούργια ζωή. Ο Szilard (Astrominer), η Huang (Rancher) και ο Archer (Paramedic). Έφτιαξαν αυτή την αρχική βάση και ήλπιζαν για το καλύτερο γεμάτοι όνειρα.

Ο Szilard για ένα μεγάλο διάστημα ήταν άρρωστος και δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Ευτυχώς, ο Archer τον περιποιούνταν για όλο το διάστημα και έγινε πάλι ακμαίος. Παράλληλα έφτιαξαν φυτείες για τροφή και βρήκαν και ήρθε στην ομάδα τους η Yuuka (taster) η οποία βοήθησε αρκετά στο να φτιάξουν φυτείες. Στο εντωμεταξύ, εν μέσω ενός καύσωνα, ο Szilard έπαθε καρδιακή προσβολή και τον είχαν πάλι κρεβατωμένο. Αλλά άντεξε. Παράλληλα με αυτό, ήρθε κλήση βοήθειας από τον Cherry, έναν Janitor που το έσκασε από ένα pirate gang. Σκότωσαν τους κυνηγούς του και έγινε μέλος της ομάδας. Η Huang και ο Cherry ερωτεύτηκαν και μετά από καιρό αρραβωνιάστηκαν και ήταν έτοιμοι να παντρευτούν. Τελευταίο μέλος της ομάδας ήταν η Latch (smuggler). Έπεσε η άκατός της και την έσωσαν. Σε ένα raid που έγινε πιο μετά, έπιασαν μια αιχμάλωτο, την Erisen, αλλά δεν κατάφεραν να την πείσουν να μείνει με την ομάδα.

 

Όμως τα χειρότερα δεν είχαν έρθει ακόμα. Σε ένα raid, τραυματίστηκαν ο Archer, η Latch και η Yuuka, αλλά υπήρχαν λίγα διαθέσιμα φάρμακα. Ο Cherry έκανε ότι μπορούσε, αλλά η Yuuka υπέκυψε από ακατάσχετη αιμορραγία. Σαν να μην έφτανε αυτό, η Huang και ο Szilard έπαθαν πανώλη, η οποία πιθανώς προκλήθηκε από συνδυασμό των ακαθάριστων αιμάτων που δεν πρόλαβαν να καθαριστούν και των άταφων πτωμάτων raiders που υπήρχαν σε κοντινή απόσταση.

Η Huang δεν άντεξε και υπέκυψε, πριν προλάβει να παντρευτεί τον Cherry. Όλα φαίνονταν σκούρα πια στη βάση. Όλοι ήταν στενοχωρημένοι και στα πρόθυρα κατάρρευσης και χωρίς φάρμακα. Πρώτη υπέκυψε η Latch, η οποία μια μέρα άρχισε απλά να κυκλοφορεί τρελαμένη σε μικρή απόσταση από τη βάση. Ο Archer το πήρε πάνω του και αποφάσισε να τη συλλάβει για το δικό της καλό. Επόμενος ήταν ο Cherry, ο οποίος δεν μπόρεσε να αντέξει το χαμό της αγαπημένης του και άρχισε να επιτίθεται αδιακρίτως. Ο Archer πάλι κατάφερε να τον αφήσει τραυματισμένο στο πάτωμα να αιμορραγεί. Όμως κάτι έσπασε στον Archer πλέον (RP δικό μου) και προσπάθησε να φυλακίσει τον γιατρεμένο πλέον Szilard. Αυτός αντιστάθηκε και έπεσε αιμόφυρτος στο πάτωμα. Όταν είδε ότι ήταν ακόμα ζωντανός, ο Archer τον συνέλαβε και τον φυλάκισε μαζί με την Latch, όπου τους γύμνωσε και τους δυο και τους εκτέλεσε εν ψυχρώ.

Ο Cherry δεν είχε πεθάνει ακόμα και ο Archer πήγε και τον είδε να ξεψυχεί από ακατάσχετη αιμορραγία. Τότε αποτρελάθηκε τελείως και εισέβαλε σε ένα γειτονικό χωριό όπου τον γάζωσαν σαν να μην υπάρχει αύριο. Ενώ ήταν σε αυτή την αποστολή αυτοκτονίας, δυο raiders εισέβαλαν στην άδεια πλέον βάση και έβαλαν φωτιά στα πάντα. Ήταν τόσο απρόσεχτοι όμως, που ο ένας από τους δυο κάηκε ζωντανός μέσα στο σπίτι και ο δεύτερος γλύτωσε τσίμα τσίμα.

Και έτσι τελείωσε η πρώτη βάση. Από όλα αυτά που περιέγραψα, καθαρά δικές μου κινήσεις role-play ήταν το "σπάσιμο" του Archer. Ήταν πασιφανές πως η βάση δεν θα μπορούσε να επιβιώσει άλλο, και μιας και αποτρελάθηκαν τα μισά υπάρχοντα μέλη, το πήρα πάνω μου για να τελειώσει το save μια ώρα αρχύτερα. Πάντως μου φάνηκε αρκετά σωστό θεματικά.

Και αν δεν σας έπεισε αυτό, οφείλω να πω πως στο δεύτερο playthrough, αν και το τέλος ήταν αντίστοιχο, έχασα από τελείως διαφορετικό λόγο. Τα μισά μου μέλη ήταν... κατά της βίας και δεν χρησιμοποιούσαν όπλα ή αμύνονταν, με αποτέλεσμα να με κόψουν κομματάκια raiders.

Εσείς έχετε ασχοληθεί με αυτόν τον τίτλο; Γράψτε στα σχόλια δικές σας ιστορίες από το παιχνίδι.

             Προηγούμενα Picks
Don't Starve Party Hard
Apotheon Audiosurf
This War of Mine  
Dungeon of the Endless  
Sunless Sea  

Continue reading
  3957 Hits

Καλύτερα Παιχνίδια 2016 κατά Zaratoth

Καλύτερα Παιχνίδια 2016 κατά Zaratoth

Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά σε αυτό το blog θα υπάρξει η τοπ 10 λίστα της χρονιάς για μένα, καθώς και αναφορές διαφόρων φετινών παιχνιδιών που αξίζουν την προσοχή σας. Στην τοπ 10 λίστα συμπεριλήφθηκαν μόνο παιχνίδια που κατάφερα να παίξω. Υπάρχουν υπερβολικά πολλά εκεί έξω που είτε δεν μπόρεσα να τα παίξω (λίγος χρόνος ή χρήμα) ή απλά δεν θέλω να τα παίξω.

 

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟΥ 2016

 

10) Grim Dawn (PC) 

Ένα hack n’ slash παιχνίδι στα πρότυπα του Titan Quest. Μεγάλο βάθος σε επιλογές και δυνατότητες. Αξίζει για τους φανς του είδους. Μπαίνει τελευταίο στη λίστα καθώς δεν έχω ασχοληθεί πάρα πολύ μαζί του.

 

9) Punch Club (PC)

Το πρώτο indie παιχνίδι της λίστας. Αφορά έναν τύπο που θέλει να γίνει πρωταθλητής του box. Γεμάτο με easter eggs από πληθώρα στοιχείων των δεκαετιών ‘80 και ‘90. Θα αφιερώσετε αρκετές ώρες μαζί του ώστε να ζήσετε τη δικιά σας Rocky εμπειρία, με πολλή προπόνηση και στερήσεις.

 

8) Stardew Valley (PC)

Ίσως το μεγαλύτερο indie hit της χρονιάς. Ένα παιχνίδι που μπορείς να κάνεις σχεδόν ότι θέλεις. Αγρότης; Ναι. Μεταλλουργός; Ναι. Οικογενειάρχης; Ναι. Ήρωας; Επίσης ναι. Αξίζει τρελά. Το παιχνίδι συνεχίζει να βελτιώνεται με δωρεάν updates γεγονός που το καθιστά αγορά που αξίζει σε βάθος χρόνου.

 

7) Stellaris (PC)

Το παιχνίδι που ίσως περίμενα περισσότερο αυτή τη χρονιά. Είχα την πρώτη θέση γυαλισμένη και έτοιμη για αυτό. Δυστυχώς, όμως, βγήκε λειψό. Πολύ ωραίες ιδέες και στοιχεία, αναμφισβήτητα και με τα updates έγινε ακόμα καλύτερο. Όμως στο launch δεν ήταν. Μπορείτε να διαβάσετε user review μου εδώ

 

6) Shadow Tactics: Blades of the Shogun (PC)

Ένα παιχνίδι που έσκασε από το πουθενά για μένα. Μια μέρα χάζευα και ανακάλυψα πως σε ένα μήνα θα έβγαινε. Κυκλοφόρησε μέσα στο Δεκέμβρη και είχα την τύχη να το τσιμπήσω σχετικά κοντά στην κυκλοφορία του. Ανανέωση του real-time tactics είδους, σε στυλ Commandos και Desperados, στημένο σε μεσαιωνικό ιαπωνικό setting. Αξίζει τα λεφτά του και ελπίζω να οδηγήσει σε αναγέννηση του είδους.

 

5) Battlefleet Gothic (PC)

Ένας ακόμα τίτλος που βγήκε στο franchise του Warhammer 40k και, ευτυχώς, αυτός είναι καλός. Είναι ένα real-time strategy παιχνίδι στο οποίο ο παίκτης χειρίζεται τα διαστημόπλοια του Battlefleet Gothic και προσπαθεί να προστατέψει το Gothic Sector από τις διάφορες απειλές. Αξίζει για φανς του σύμπαντος και όχι μόνο.

 

4) Overwatch (PC)

Το νέο hit της Blizzard που έσπειρε τον πανικό ανά τον κόσμο. Αξίζει 100% την προσοχή του κόσμου, αλλά δεν είναι με την καμία υπερπαιχνιδάρα του αιώνα, τουλάχιστον όχι στην αρχική του μορφή. Ευτυχώς, με κάθε update δείχνουν πως ακούν το κοινό και κάνουν το παιχνίδι καλύτερο. Μπορείτε να διαβάσετε user review μου εδώ

 

3) XCOM 2 (PC)

Το sequel ενός από τα πιο απρόσμενα αγαπημένα μου παιχνίδια της προηγούμενης γενιάς ήρθε για να ταράξει τα νερά. Πολλές βελτιώσεις σε σύγκριση με τον προκάτοχό του τόσο σε περιεχόμενο όσο και σε μηχανισμούς. Δυνατός παίκτης για το παιχνίδι της χρονιάς, που χάνει τον τίτλο λόγω του αισχρού lag στο loading. Αξίζει να παιχτεί παρόλα αυτά.

 

2) Civilization VI (PC)

Ένα ακόμα sequel μια λατρεμένης μου σειράς. Μετά το μέτριο launch του 5 είχα τις αμφιβολίες μου. Ευτυχώς, δεν ίσχυαν στην καμία. Οι μηχανισμοί του παιχνιδιού είναι σαν του 5 μετά από όλα τα expansions, καθώς και κάποιες καίριες αλλαγές στη συνταγή μετά από πολλά χρόνια. Όλοι οι φανς των turn-based strategy πρέπει να παίξουν αυτόν τον τίτλο. Μπορείτε να διαβάσετε user review μου εδώ

 

1) Darkest Dungeon (PC)

Και η ώρα του παιχνιδιού της χρονιάς από μένα. Ο τίτλος δίνεται σε ένα παιχνίδι πραγματική έκπληξη για μένα. Το έμαθα τυχαία μερικές μέρες μετά την κυκλοφορία του, το πήρα, το έλιωσα και ήξερα από τότε (αρχές Ιανουαρίου) ότι είναι ίσως ο πιο σοβαρός παίκτης για παιχνίδι της χρονιάς. Τόσο αισθητικά όσο και σε μηχανισμούς και γενικά σαν πακέτο είναι ένα αριστούργημα. Δεν πρέπει να το χάσετε. Μπορείτε να διαβάσετε user review μου εδώ

 

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ 2016

 

Hard West (PC)

Ένα καουμπόικο turn based παιχνίδι, σε στυλ XCOM. Δυστυχώς, το σενάριό του, με έντονο υπερφυσικό στοιχείο, και σημεία του gameplay του δεν με άφησαν ικανοποιημένο.

 

Space Hulk: Deathwing (PC)

Ένα ακόμα παιχνίδι Warhammer 40k. Αυτό είναι ένα team-based fps με Multiplayer στυλ Left 4 Dead και single player που θα μπορούσε να συγκριθεί κάπως με το Star Wars: Republic Commando. Δυστυχώς, παρόλο που έχει από τα καλύτερα οπτικά αποτελέσματα, έχει λειψούς μηχανισμούς και γιγάντιες καθυστερήσεις.

 

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΘΟΥΝ

 

Legend of Zelda: Twilight Princess HD (Wii U)

Remake του remake, το οποίο βγήκε στο Wii U. Το έπαιξα και είναι ωραίο. Δεν μπήκε στο top-10 γιατί είναι remake.

 

Fire Emblem Fates: Conquest (3DS)

Το νέο κεφάλαιο της σειράς Fire Emblem. Έπαιξα μόνο το ένα από τα 3 routes (με διαφορετικό στυλ εξέλιξης το καθένα). Δεν μπήκε στο top-10 γιατί ενώ παραμένει κλασικό Fire Emblem, το σενάριο δείχνει μια εξέλιξη πιο πολύ προς το “shipping” χαρακτήρων απ’ότι στο σενάριο.

 

Rise of the Tomb Raider (PC)

Ένα ακόμα sequel σειράς (από τα πολλά αυτής της λίστας). Ωραίο παιχνίδι, με θέματα σε κάποια σημεία και βελτιώσεις σε άλλα. Δεν μπήκε στο top-10 γιατί τυπικά κυκλοφόρησε το 2015.

 

Final Fantasy XV (PS4/XOne)

Το μοναδικό μέχρι στιγμής παιχνίδι των PS4/XOne που πραγματικά θέλω να παίξω. Δεν θα τσιμπήσω για χάρη του άλλη κονσόλα, αλλά υπάρχουν πιθανότητες να βγει σε PC κάποια στιγμή οπότε θα περιμένω.

 

Project X Zone 2 (3DS)

Το πρώτο παιχνίδι αυτού του turn-based RPG τίτλου το τσίμπησα σχεδόν την ίδια περίοδο με το 3DS, μιας και το βρήκα με μόλις 14 ευρώ και έπαθα πλάκα. Fun fact τη μέρα που το τερμάτισα ανακοινώθηκε το 2. Καινούργιοι χαρακτήρες, καινούργιες ομάδες και καταστάσεις.

 

Hearts of Iron IV (PC)

Μια χρονιά με δυο grand strategy της Paradox; Τελειότητα! Δυστυχώς αυτό δεν κατάφερα να το παίξω ακόμα. Έχει όμως εξελιγμένους μηχανισμούς και αναμένω πως και πως να το πιάσω στα χέρια μου.

 

Deus Ex: Mankind Divided (PC)

Η συνέχεια του καταπληκτικού Human Revolution. Δεν κατάφερα να το τσιμπήσω ακόμα και, εκ των υστέρων, άκουσα για διάφορα θέματα, κυρίως σεναριακά. Θα το τιμήσω παρόλα αυτά γιατί είναι Deus Ex γαμώτο.

 

Phoenix Wright: Ace Attorney - Spirit of Justice (3DS)

Το έκτο κεντρικό παιχνίδι της σειράς είναι εδώ με περισσότερες υποθέσεις και χαρακτήρες.

 

Tyranny (PC)

Ένας ακόμα τίτλος της Obsidian, με ένα twist. Σε αυτό τον τίτλο κέρδισαν οι κακοί στον πόλεμο και εσύ ήσουν ένας από αυτούς. No more Mr. Nice Guy.

 

Pokemon Moon (3DS)

Τα νέα Pokemon ήρθαν με περισσότερες αλλαγές και νέα στοιχεία από τα υπόλοιπα. Όχι στη βασική συνταγή προφανώς, αλλά στις γύρω δραστηριότητες και σε διάφορα εξτρά. Και αυτό είναι στη λίστα προς αγορά.

 

Tokyo Mirage Sessions #FE (Wii U)

Ένας τίτλος που συνδυάζει Fire Emblem με Shin Megami Tensei. Σε κάποιους άρεσε, κάποιοι το μίσησαν. Χωρίς να το έχω παίξει ακόμα, από gameplay που είδα, τείνω στους πρώτους. Θέλω πολύ να το τσιμπήσω κάποια στιγμή στο μέλλον.

 

Ενδιαφέροντα Indies του 2016

 

Virginia (PC)

Ένα παιχνίδι μυστηρίου σε πρώτο πρόσωπο, όπου ακολουθείτε μια αστυνομικό που προσπαθεί να λύσει μια υπόθεση.

 

Owlboy (PC)

Ένα platform παιχνίδι με καταπληκτικό pixel-art και ενδιαφέρουσα ιστορία.

 

The Banner Saga 2 (PC)

Συνέχεια του πολύ ωραίου The Banner Saga. Συνεχίζει την ιστορία από εκεί που την άφησε το πρώτο παιχνίδι και με τις επιλογές που είχαν γίνει.

 

Salt and Sanctuary (PC)

Ένα σκοτεινό 2D action RPG με ιδιαίτερο art-style.

 

Shadwen (PC)

Ένα third-person stealth παιχνίδι τοποθετημένο σε μια μεσαιωνική πόλη.

 

Beholder (PC)

Ένα ιδιαίτερο παιχνίδι στο οποίο είστε υπεύθυνος να κατασκοπεύεται τους ενοίκους μιας πολυκατοικίας για το κράτος.

 

Mother Russia Bleeds (PC)

Ένα 2D παιχνίδι σφαξίματος και ξύλου, με αρκετά extreme καταστάσεις και άφθονο αίμα και εντόσθια. Όχι για όλους.

 

Rimworld (PC)

Ένα παιχνίδι διαχείρισης βάσης σε έναν εχθρικό πλανήτη στο διάστημα. Ένα από τα στοιχεία που το διαφοροποιούν από άλλα είναι το σύστημα “προσωπικής ιστορίας” κάθε NPC ξεχωριστά.

 

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ 2016

 

Life is Strange (PC)

Θα πει κάποιος και με το δίκιο του, τι σχέση έχει αυτό το παιχνίδι το 2016. Τώρα κατάφερα να το τερματίσω. Και είναι ίσως το παιχνίδι που με επηρέασε ψυχολογικά περισσότερο από κάθε άλλο που έχω παίξει στη ζωή μου. Ένα masterpiece με τόνο. Το προτείνω χωρίς κανέναν ενδοιασμό σε όλους.

 

ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ 2017

 

Wasteland 3 (PC)

Μετά το λιώσιμο (αν και όχι τερματισμό) του 2, με το που ανακοινώθηκε το 3 έτρεξα και έκανα pledge. Αναμένεται πολύ.

 

Kingdom Come: Deliverance (PC)

Το ιστορικά σωστό μεσαιωνικό RPG λογικά θα βγει φέτος, επιτέλους. Έγινε pledge πριν 2 χρόνια και αναμένεται πολύ.

 

The Legend of Zelda: Breath of the Wild (Wii U/Switch)

Τίτλος ναυαρχίδα του Wii U πριν και του Switch τώρα. Θα παιχτεί σίγουρα.

 

Fire Emblem titles (3DS/Switch)

Πολλοί Fire Emblem τίτλοι ανακοινώθηκαν πριν μερικές μέρες και με έκαναν υπερχαρούμενο. Όσο περισσότεροι τόσο καλύτερα.

 

A Place for the Unwilling (PC)

Ένα ακόμα indie από Kickstarter. Αυτό έχει σκοπό να φτιάξει μια Lovecraftική πόλη και να είσαι ελεύθερος να κάνεις ότι θέλεις μέσα σε αυτή.

 

Bloodstained: Ritual of the Night (PC)

Το νέο Castlevania στυλ παιχνίδι από τον δημιουργό του Symphony of the Night. Έγινε και αυτό pledge στο Kickstarterκαι το αναμένω.

 

Cyberpunk 2077 (PC)

Θα μπαίνει στη λίστα μέχρι να κυκλοφορήσει!

 

Και κάπως έτσι κλείνει η ανασκόπησή μου για φέτος. Πριν κλείσω, θα ήθελα να ανακοινώσω και έναν μικρό διαγωνισμό. Όποιος γράψει σχόλιο σε αυτό το blog σχετικά με τι περιμένει μέσα στο 2017, θα έχει τη δυνατότητα λάβει μέρος σε κλήρωση για ένα κλειδί για τον indie τίτλο Elegy for a Dead World. Μπορούν να λάβουν μέρος και συντάκτες κλπ, εφόσον το επιθυμούν. Θα ανακοινώσω το νικητή στις 27/1. Καλή χρονιά σε όλους και με περισσότερο gaming.

 

Προηγούμενες λίστες
2014
2015
 
 
Continue reading
  2028 Hits

Zaratoth's Indie Picks: Audiosurf

Zaratoth's Indie Picks: Audiosurf

Είχατε αναρωτηθεί ποτέ πως θα ήταν ένα παιχνίδι racing με εμπόδια, παλαιάς κοπής, δημιουργημένο από τη μουσική που προτιμά ο καθένας μας; Ένας άνθρωπος το σκέφτηκε και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

Ο Dylan Fitterer ίδρυσε την εταιρεία Invisible Handlebar με σκοπό να βγάλει το συγκεκριμένο παιχνίδι. Κατά κόρον δούλεψε μόνος τους, αλλά στα τελευταία στάδια χρειάστηκε να φέρει εξωτερική βοήθεια.

Το παιχνίδι κυκλοφόρησε το Φεβρουάριο του 2008, μερικές μέρες αργότερα από την βράβευσή του για τη μουσική του στο Independent Games Festival.

Το παιχνίδι είναι αρκετά απλό. Η βασική του ιδέα είναι η φόρτωση ενός τραγουδιού που θέλει ο χρήστης και η δημιουργία μιας πίστας με βάση το τραγούδι αυτό (ρυθμό, μπάσα κλπ). Κάθε πίστα είναι μοναδική και αντιστοιχεί στο συγκεκριμένο τραγούδι.

Υπάρχουν και διάφορα modes για παιχνίδι σε τρία επίπεδα δυσκολίας το καθένα. Το πιο συνηθισμένο mode είναι να μαζέψει ο παίκτης τα χρωματιστά κουτάκια, κάνοντας combo χρωμάτων, ενώ παράλληλα αποφεύγει τα γκρίζα κουτιά. Στο προσωπικά αγαπημένο μου mode, το Mono, μαζεύεις όλα τα κουτιά (ίδιου χρώματος) και απλώς αποφεύγεις τα γκρίζα. Ακόμα, υπάρχει και ένα mode που είναι για hotseat co-op.

Ο παίκτης μπορεί να επιλέξει ανάμεσα σε χαρακτήρες/διαστημόπλοια, ανάλογα το mode και τη δυσκολία που έχει επιλέξει. Κάθε χαρακτήρας έχει δικές του μοναδικές ικανότητες, όπως να πηδά πάνω από τα κουτιά ή να παίρνει κουτιά που δεν βρίσκονται στη λωρίδα του.

Τέλος, αφού ολοκληρωθεί μια πίστα και καταμετρηθούν οι πόντοι και τα bonus, ανεβαίνουν online σε λίστα με τις μεγαλύτερες βαθμολογίες για το συγκεκριμένο τραγούδι. Δίπλα στις βαθμολογίες φαίνεται και σε ποια mode και δυσκολία έγιναν οι βαθμοί.

 

Κάποια τραγούδια που θεωρώ ότι δημιουργούν πολύ καλές πίστες:

Mad Max: Fury Road – Brothers in Arms

Infected Mushroom – Heavyweight

Dragonforce - Through Fire and Flames

 

Εσείς έχετε ασχοληθεί με αυτόν τον τίτλο; Γράψτε στα σχόλια ποια τραγούδια θεωρείτε έκαναν τις καλύτερες πίστες.

 

Προηγούμενα Picks
Don't Starve Party Hard
Apotheon  
This War of Mine  
Dungeon of the Endless  
Sunless Sea  
Continue reading
  2017 Hits

Zaratoth's Indie Picks: Party Hard

Zaratoth's Indie Picks: Party Hard

Είχατε ποτέ κάποιο γείτονα που να έκανε συχνά πάρτυ ή έστω έβαζε στη διαπασών μουσική; Είχατε σκεφτεί ποτέ πως θα ήταν αν μπουκάρατε σπίτι του και του το «κόβατε» μια και καλή; Τότε το Party Hard είναι ο τίτλος για εσάς.

Η ιδέα και το βασικό build του παιχνιδιού δημιουργήθηκαν από την ουκρανικής προέλευσης εταιρεία, Pinokl Games, κατά τη διάρκεια ενός game jam. Η ιδέα τους άρεσε και προχώρησαν με τη δημιουργία του ολοκληρωμένου τίτλου.

Η ιστορία είναι αρκετά απλοϊκή και η κεντρική ιδέα της είναι λίγο (μακάβρια) αστεία. Ένας καθημερινός άνθρωπος στις ΗΠΑ δεν μπορεί να κοιμηθεί από τη φασαρία που κάνουν σε ένα γειτονικό πάρτυ και μπουκάρει να τους σφάξει όλους. Μετέπειτα κάνει το ίδιο και σε άλλα πάρτυ σε όλη τη χώρα.

Σαν παιχνίδι είναι εξίσου απλοϊκό. Είναι χωρισμένο σε πίστες, ώστε με το που τερματίζεις τη μια προχωράς στην άλλη. Κάθε πίστα είναι ένα διαφορετικό πάρτυ, με ξεχωριστούς παρευρισκόμενους, χώρους και αντικείμενα.

Σκοπός κάθε πίστας είναι να δολοφονηθούν όλοι οι παρευρισκόμενοι, χωρίς να πιάσει τον πρωταγωνιστή η αστυνομία. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με διάφορους τρόπους. Ο πρωταγωνιστής έχει στην κατοχή του ένα μαχαίρι, που σκοτώνει γρήγορα και αθόρυβα, αλλά δεν είναι καλό να γίνει μπροστά σε άλλο κόσμο. Επίσης, μπορεί να αλληλεπιδράσει με αντικείμενα στο χώρο. Να πατήσει άτομα με αμάξι, να τα πετάξει σε φωτιά, να κόψει δέντρα, να δηλητηριάσει φαγητό, να βάλει βόμβες.

Κάθε φορά που κάποιος βλέπει ένα πτώμα, τρέχει προς το τηλέφωνο να καλέσει την αστυνομία. Ένας έμπειρος παίκτης μπορεί να στήσει παγίδα ώστε να αποφευχθεί αυτό. Επίσης, αν είναι κοντά στο πτώμα μπορεί να κατηγορηθεί για το φόνο και να τον κυνηγήσουν οι αστυνομικοί. Αντίστοιχα, μπορεί να κυνηγήσουν κάποιον αθώο που ήταν στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή.

Υπάρχει μέσα και μια πληθώρα easter eggs. Καλεσμένοι σε πάρτυ μασκέ ντυμένοι με στολές από γνωστούς χαρακτήρες, όπως Darth Vader, Mario κλπ. Μια φορά σε μια πίστα μου έσκασε και διαστημόπλοιο και αποβιβάστηκαν εξωγήινοι και απήγαγαν τους μισούς καλεσμένους και τα πτώματα!

Αφού τερματιστεί το παιχνίδι, σαν story mode δεν έχει μεγάλο replayability. Υπάρχει δυνατότητα να ξεκλειδωθούν 3 επιπλέον χαρακτήρες, με λίγο διαφορετικό gameplay. Το μεγάλο replayability έγκειται στα mods καινούργιων πάρτυ, το καθένα με τα δικά του χαρακτηριστικά. Επίσης, έχει ενσωματωμένη δυνατότητα σε περίπτωση live streaming στο Twitch, το κοινό να επηρεάζει το παιχνίδι, όπως με τυχαία ντου αστυνομίας.

Σε γενικές γραμμές είναι ένα αρκετά διασκεδαστικό παιχνίδι με το οποίο θα περάσετε αρκετές ευχάριστες ώρες. Θα πρότεινα την αγορά του σε ένα Steam Sale, καθώς, αν δεν λιώσετε με mods κλπ, είναι γύρω στις 10 ώρες, ή και λιγότερο.

Ποια η γνώμη σας για το παιχνίδι; Γράψτε στα σχόλια την άποψή σας.

 

Προηγούμενα Picks
Don't Starve
Apotheon
This War of Mine
Dungeon of the Endless
Sunless Sea
Continue reading
  2477 Hits

Zaratoth's Indie Picks: Διαγωνισμός

Zaratoth's Indie Picks: Διαγωνισμός

Φτάσαμε αισίως στα πέντε πρώτα άρθρα. Όλα τους είναι πολύ καλά παιχνίδια, τα οποία πιστεύω αξίζουν την προσοχή σας. Και, μέχρι στιγμής, κατάφερα να κερδίσω ένα προσωπικό στοίχημα και να γράψω ένα άρθρο την εβδομάδα, παρά τη γενικότερη έλλειψη χρόνου λόγω υποχρεώσεων.

Αλλά δεν είστε εδώ γι'αυτό. Είστε για το "διαγωνισμό". Σκεφτόμουν γενικά να έκανα κανένα διαγωνισμό για κάποιο από τα παιχνίδια που έχω γράψει. Σαν αρχικό milestone είχα διαλέξει τα 10 πρώτα άρθρα. Όμως, μια ευγενική "χορηγία" του Humble Monthly που άνοιξε χτες με ώθησε να το κάνω μια ώρα αρχύτερα.

Κληρώνεται λοιπόν σε έναν/μία τυχερό/ή ένα κλειδί Steam για το παιχνίδι Dungeon of the Endless, στην Crystal Edition. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι ένα σχόλιο σε αυτό το blog με το ποιο indie παιχνίδι (μόνο ένα) θα θεωρούσατε πως αξίζει να δοκιμάσω για να ασχοληθώ μελλοντικά μαζί του στη στήλη (αν θεωρήσω πως ήταν αρκετά καλό προφανώς, καθώς είναι καθαρά υποκειμενικής επιλογής τα picks).

Η συμμετοχή θα λήξει το ερχόμενο Σάββατο, 11/6, όπου και θα ανακοινώσω το νικητή και θα επικοινωνήσω μαζί του για το κλειδί. Κάθε χρήστης θα έχει μόνο μια συμμετοχή, ανεξαρτήτως αριθμού σχολίων. Αν κάποιος θέλει να σχολιάσει χωρίς να λάβει μέρος στο διαγωνισμό (δεν το θέλει, το έχει ήδη κλπ) ας αναφέρει στο σχόλιό του πως είναι εκτός συναγωνισμού.

Σημείωση: Επειδή ο διαγωνισμός είναι προσωπικός και όχι του site, επιτρέπω και συντάκτες να λάβουν μέρος, αν το θελήσουν.

Μέχρι τότε, ρίξτε μια ματιά και στα picks μέχρι σήμερα και, αν θέλετε, αφήστε κανένα σχόλιο.

Προηγούμενα Picks
Don't Starve
Apotheon
This War of Mine
Dungeon of the Endless
Sunless Sea
Continue reading
  1926 Hits

Zaratoth's Indie Picks: Sunless Sea

Zaratoth's Indie Picks: Sunless Sea

Η Failbetter Games είναι μια αγγλική εταιρεία, η οποία ήταν γνωστή κυρίως για το browser choose-your-own-adventure παιχνίδι της, Fallen London. Το σύμπαν του παιχνιδιού αυτού είναι αρκετά σκοτεινό και είχε αποκτήσει μια δυνατή ομάδα φανς, αν και όχι πολύ διαδεδομένο.

Αυτό ώθησε την εταιρεία να βγάλει ένα φουλ παιχνίδι αυτή τη φορά στο ίδιο σύμπαν, το Sunless Sea. Αλλά με μια μικρή, αλλά σημαντική, διαφορά. Ενώ στο browser τίτλο ότι έκανε ο παίκτης ήταν εντός της πόλης Fallen London, στο Sunless Sea ο παίκτης είναι καπετάνιος ενός πλοίου που ξεκινά από το Fallen London και εξερευνεί τον υπόλοιπο κόσμο της Unterzee.

Το gameplay είναι αρκετά απλοϊκό. Ο χρήστης χειρίζεται απευθείας το πλοίο, το οποίο κατευθύνει όπου θέλει στον κόσμο. Πρέπει πάντα να είναι προσεκτικός να έχει αρκετά καύσιμα και τρόφιμα, γιατί μια έλλειψη έστω ενός εκ των δύο έχει πολλούς κινδύνους.

Στα διάφορα λιμάνια που υπάρχουν στο παιχνίδι, ο παίκτης θα βρεθεί μπροστά σε διάφορες επιλογές. Από αρκετά απλές όπως αν θα αγοράσει/πουλήσει κάτι, μέχρι και σε περίπλοκα events που μπορεί να έχουν και κινδύνους. Για να καταφέρει να τα βγάλει σε πέρας πρέπει να χρησιμοποιήσει τόσο τα διάφορα skills που έχει, όσο και να φερθεί έξυπνα.

Χαρακτηριστικά σε ένα save μου είχα πάει σε ένα νησί στο οποίο η κοινωνία είχε ως έθιμο να φοράει χαρακτηριστικές μάσκες ανάλογα με τη θέση. Είχα πάει στα πλαίσια ενός φεστιβάλ και συζητούσα με έναν υψηλόβαθμο ιερέα για τα ήθη και έθιμα. Σε κάποια φάση μου πρότεινε να αλλάξουμε μάσκες (εγώ φορούσα επισκέπτη, αυτός ιερέα). Δέχτηκα και ο τύπος απλά εξαφανίστηκε εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι οι επισκέπτες μπορούν να φύγουν, ενώ οι ιερείς όχι. Πρακτικά μου την έφερε για να φύγει από το νησί, ενώ εγώ «παγιδεύτηκα» εκεί.

Αρχικά πανικοβλήθηκα, καθώς το παιχνίδι έχει permadeath και τα πήγαινα καλά μέχρι στιγμής. Μετά είπα να το πάω όσο καλύτερα μπορώ και να περάσω καλά όσο μου έμεινε. Για να μην τα πολυλογώ, χρησιμοποιώντας υπέρ μου ότι θυμόμουν από το lore που μου είχε πει ο ιερέας, πριν το σκάσει, καθώς και κανά δυο τυχερές επιλογές σε διαλόγους, κατάφερα και μπήκα σε μια απόκρυφη τελετή μόνο των ιερέων και, αφού έλαβα μέρος σε όλο το τελετουργικό, βρήκα προς το τέλος την ευκαιρία να το σκάσω χάρη σε ένα ανεβασμένο skill μου. Τελικό αποτέλεσμα, και σώθηκα και κέρδισα και ένα buff της θεότητας για την οποία ήταν η τελετή.

Όπως προσπάθησα να παρουσιάσω με το από πάνω απόσπασμα, η ποιότητα γραφής είναι εξαιρετική. Υπάρχουν πολλά διαφορετικά events, ξεχωριστά για κάθε νησί, τα οποία έχουν το καθένα διαφορετικούς κατοίκους, ήθη και έθιμα. Αυτό καθιστά την εξερεύνηση πολύ ενδιαφέρουσα καθώς κάθε φορά βρίσκεις κάτι καινούργιο.

Το παιχνίδι περιλαμβάνει και σύστημα μάχης. Είναι real time, παράλληλα με το ταξίδι του πλοίου στην Unterzee. Χρησιμοποιείται επίσης μια λάμπα, που καθορίζει πόσο μακριά υπάρχει ορατότητα και, αν σβηστεί, επιτρέπει να κρυφτεί ο παίκτης από αντιπάλους πιο εύκολα.

Μπορεί κάποιος να διαβάσει μια πιο αναλυτική παρουσίασή μου για το παιχνίδι στο preview που είχα γράψει όταν ακόμα ήταν σε early access. Έχει προστεθεί πολύ υλικό από τότε και η μάχη έχει φάει rework (τότε ήταν turn based), αλλά το ζουμί παραμένει ίδιο.

Ποια η γνώμη σας για το παιχνίδι; Γράψτε στα σχόλια την άποψή σας.

 

Προηγούμενα Picks
Don't Starve
Apotheon
This War of Mine
Dungeon of the Endless
 
Continue reading
  2756 Hits

Zaratoth's Indie Picks: Dungeon of the Endless

Zaratoth's Indie Picks: Dungeon of the Endless

Η εταιρεία Amplitude Studios δημιουργήθηκε από πρώην υπαλλήλους της Ubisoft και είναι γνωστή στο χώρο κυρίως για τα 4X strategy παιχνίδια που έχει βγάλει στο σύμπαν Endless, τα Endless Space και Endless Legends.

Σύμφωνα με τον συνιδρυτή της Amplitude, η ιδέα για το συγκεκριμένο παιχνίδι ήρθε μια νύχτα που τα πίνανε με τα υπόλοιπα μέλη της εταιρείας. Τους άρεσε μάλιστα τόσο πολύ που αποφάσισαν να το κυνηγήσουν με μια ομάδα 4-5 ατόμων, ενώ οι υπόλοιποι δούλευαν παράλληλα στο Endless Legend.

Η ιστορία Dungeon of the Endless είναι πολύ απλή. Ένα διαστημόπλοιο - φυλακή καταστράφηκε και δυο άτομα (αυτά που επέλεξε ο παίκτης στην αρχή του παιχνιδιού), κατάφεραν να διασωθούν σε ένα escape pod. Έπειτα, καλούνται να περάσουν διάφορα random generated επίπεδα ώστε να καταφέρουν να ξεφύγουν.

Το παιχνίδι είναι ένα tower defence παιχνίδι με στοιχεία roguelike. Ο παίκτης χειρίζεται μέχρι τέσσερις χαρακτήρες και καλείται να φτάσει στο τέλος κάθε πίστας χρησιμοποιώντας στο έπακρο τα resources που έχει και χτίζοντας σε κάθε δωμάτιο τα upgrades που θεωρεί πως θα του χρησιμεύσουν περισσότερο. Αυτά μπορεί να δημιουργούν resources, να παρέχουν κάποιο πλεονέκτημα στους χαρακτήρες που είναι στο δωμάτιο ή να του επιτρέπουν να ερευνήσει νέα upgrades.

Υπάρχει μια πληθώρα playable χαρακτήρων, η πλειοψηφία των οποίων μπορούν να ξεκλειδωθούν κατά τη διάρκεια ενός playthrough, ώστε να γίνουν διαθέσιμοι από την αρχή σε καινούργια παιχνίδια. Κάθε χαρακτήρας έχει δικά του στατιστικά και ειδικές ικανότητες, δημιουργώντας ομάδες με πολλούς δυνατούς συνδυασμούς. Ο παίκτης μπορεί να τους εξοπλίσει με αντικείμενα που θα βρει ή αγοράσει στις πίστες, καθώς και να τους κάνει level up με χρήση resources. Η πλειοψηφία των παικτών είναι από το Endless σύμπαν, αλλά δεν λείπουν και ωραία cameo.

Το παιχνίδι έχει υψηλό replayability, τόσο λόγω των καινούργιων πιστών που καλείται να αντιμετωπίσει κάθε φορά ο παίκτης, όσο και οι πολλοί συνδυασμοί χαρακτήρων που μπορεί να φτιάξει. Είναι μια πολύ όμορφη περίπτωση μιας καλής ιδέας, στην οποία είχαν πίστη οι δημιουργοί και την έφεραν εις πέρας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Ποια η γνώμη σας για το παιχνίδι; Γράψτε στα σχόλια την άποψή σας.

 

Προηγούμενα Picks
Don't Starve
Apotheon
This War of Mine
 
 
Continue reading
  2099 Hits

Zaratoth's Indie Picks: This War of Mine

Zaratoth's Indie Picks: This War of Mine

Το 2010, ιδρύθηκε στην Πολωνία η 11 bit studios, η οποία είχε στο προσωπικό της πρώην μέλη της CD Projekt και της Metropolis Software. Η συγκεκριμένη εταιρεία είναι κυρίως γνωστή για τη σειρά tower defense «Anomaly». Το 2014 όμως έβγαλαν κάτι τελείως διαφορετικό. 

Η έμπνευση για το This War of Mine προήλθε από τον Γιουγκοσλαβικό εμφύλιο και, πιο συγκεκριμένα, από τις μάχες στο Σεράγιεβο. Προσπαθεί να περάσει την αίσθηση απόγνωσης και αβεβαιότητας που νιώθουν οι άμαχοι σε έναν πόλεμο, καθώς και τη δυσκολία επιβίωσης. Και το καταφέρνει αριστοτεχνικά. 

Το παιχνίδι ξεκινά σε ένα μισοκατεστραμμένο σπίτι σε μια πόλη που τελεί υπό πολιορκία. Μια ομάδα ατόμων (καθορισμένη από την αρχή του παιχνιδιού) βρίσκεται εκεί και αποφασίζουν να δουλέψουν μαζί για να καταφέρουν να επιβιώσουν. 

Κάθε άτομο έχει δικές του passive ικανότητες. Κάποιος τρέχει πιο γρήγορα, άλλος μαγειρεύει χρησιμοποιώντας λιγότερα υλικά, άλλος έχει μεγαλύτερο backpack κλπ. Είναι καίριο να εκμεταλλευτεί στο έπακρο κάθε ικανότητα των χαρακτήρων. 

Το ίδιο το παιχνίδι χωρίζεται σε δυο κομμάτια, τη μέρα και τη νύχτα. Κατά τη διάρκεια της μέρας γίνονται οι δουλειές "του σπιτιού". Κανονίζονται δουλειές που θα πρέπει να κάνουν οι χαρακτήρες μέσα στο σπίτι, όπως να φτιάξουν φαγητό, να περιποιηθούν πληγές, να χτίσουν πάγκους εργασίας ή γενικά πράγματα που θα τους βοηθήσουν στην επιβίωσή τους.  

Κατά τη διάρκεια της νύχτας πρέπει να επιλεχθεί τι θα κάνουν οι χαρακτήρες ανάμεσα σε κάποιες προκαθορισμένες ενέργειες: ύπνος, σκοπιά και εξερεύνηση. Η τελευταία είναι η σημαντικότερη, καθώς ο παίκτης ελέγχει έναν από τους χαρακτήρες σε μέρη της επιλογής του στο κυνήγι πρώτων υλών, τροφίμων, φαρμάκων κλπ 

Το παιχνίδι τερματίζεται αν καταφέρουν να επιβιώσουν όλοι ή κάποιοι από τους χαρακτήρες μέχρι την ημέρα της ανακοίνωσης εκεχειρίας. Η γενικότερη εμπειρία είναι άκρως "γκρίζα" και καταθλιπτική. Θα κάνει πολλές φορές τον παίκτη να μπει στο πετσί των χαρακτήρων και θα αλλάξει το πως αντιλαμβάνεται τον πόλεμο για πάντα. Αν τα παιχνίδια είναι έργα τέχνης, αυτό είναι το αριστούργημα.


 

Προηγούμενα Picks
Don't Starve
Apotheon
 
 
 

 

Continue reading
  2309 Hits

Zaratoth's Indie Picks: Apotheon

Zaratoth's Indie Picks: Apotheon

Η εταιρεία παραγωγής, η Alientrap, έχει στο ενεργητικό της μόλις τρεις τίτλους, εκ των οποίων ο πρώτος είναι Freeware. Ο πρώτος επίσημος τίτλος της, το Capsized, είναι και αυτό platform το οποίο έχει πάρει πολύ καλές κριτικές. Έχοντας εμπειρία στο είδος, καταπιάνονται με ένα ακόμα platform, το Apotheon.

Το πιο συνηθισμένο είδος παιχνιδιών που βγάζουν indie developers είναι platform. Αυτό συμβαίνει καθώς είναι μια απλή φόρμουλα η οποία είναι διαδεδομένη στο κοινό. Στόχος των developers είναι να βρούνε τουλάχιστον μια ιδέα που θα το κάνει να ξεχωρίζει. Ο συγκεκριμένος τίτλος το καταφέρνει αυτό πολύ καλά.

Φανταστείτε ένα action platform παιχνίδι, με μεγάλη ποικιλία όπλων, καλοδουλεμένα και μοναδικά boss fights, μπάρα stamina σε στυλ Dark Souls. Σας ακούγεται ενδιαφέρον; Προσθέστε σε αυτά έναν ψευτο open world κόσμο, σενάριο βασισμένο στην ελληνική μυθολογία και γραφικά που είναι σαν να παρακολουθείς διαδραστικές αγγειογραφίες και έχετε το Apotheon.

Σημαντικότερο κομμάτι του gameplay αποτελεί ο κόσμος. Είναι στα πρότυπα των παλιών Castlevania και Metroid, με μια σειρά από 2D χάρτες και μπορείς να πας όπου θέλεις. Δεν είναι όμως τελείως ανοιχτός, καθώς η αλλαγή περιοχών απαιτεί loading. Οι ίδιοι οι δημιουργοί του ανέφεραν πως έχει επηρεαστεί στον τομέα του design από το Castlevania: Symphony of the Night.

Το παιχνίδι δεν ανακαλύπτει τον τροχό.  Κάνει όμως τόσο έξυπνο συνδυασμό σεναρίου, θεματικών γραφικών και ταιριαστών  μηχανισμών gameplay. Παρά τις όποιες αδυναμίες του, αξίζει μια θέση σε αυτή τη στήλη και στη συλλογή σας. Επίσης, κέρδισε μια θέση και στη λίστα μου με τα καλύτερα παιχνίδια του 2015.

Ποια η γνώμη σας για το παιχνίδι; Γράψτε στα σχόλια την άποψή σας.

 

Προηγούμενα Picks
Don't Starve
 
 
 
 

 

 

 

Continue reading
  2349 Hits

Zaratoth's Indie Picks: Don't Starve

Zaratoth's Indie Picks: Don't Starve

Σκέφτηκα να αρχίσω μια σειρά από blogs στα οποία θα μιλάω για μια από τις λατρείες μου, τα Indie Games. Θα κάνω σε κάθε blogpost αναφορά και μικρή παρουσίαση ενός Indie που θεωρώ ότι ξεχωρίζει μέσα στη θάλασσα Indie που κυκλοφορούν. Σε αυτό το πρώτο post, ξεκινάω με το Don'Starve.

Το 2012, μια εταιρεία από τον Καναδά, έβγαλε ένα παιχνίδι το οποίο έμελλε να αποτελεί σημείο αναφοράς στο είδος, ακόμα και τέσσερα χρόνια αργότερα. Το όνομα αυτού, Don'Starve.

Σε αυτό το παιχνίδι ο παίκτης χειρίζεται ένα χαρακτήρα και σκοπός του είναι να καταφέρει να επιβιώσει όσο περισσότερο μπορεί αλληλεπιδρώντας με τον κόσμο. Αν πεθάνει, οι μέρες που επιβίωσε λειτουργούν ως πόντοι για να ξεκλειδωθούν ακόμα περισσότεροι χαρακτήρες, ο καθένας με τις δικές του ειδικές ικανότητες.


Σήμερα, έχουν κυκλοφορήσει πολλά updates και 2 expansions, διατηρώντας το ενδιαφέρον του κοινού σε υψηλά επίπεδα. Αυτά προσθέτουν, μεταξύ άλλων, σπηλιές, έναν ολόκληρο υπόγειο κόσμο και επιπλέον νησιά προς εξερεύνηση (και επιβίωση). Επιπλέον, έχει ανακοινωθεί ότι 21 Απριλίου, η multiplayer έκδοση του παιχνιδιού, Don'Starve Together, θα βγει από Early Access.

Από τα γραφικά του (που θυμίζουν ταινίες Tim Burton) μέχρι το βαθύ gameplay του, θα σας μείνει αλησμόνητο αν ασχοληθείτε μαζί του. Αν σας αρέσουν τα παιχνίδια survival και roguelike με crafting, single player ή με coop multiplayer, αποτελεί έναν τίτλο που δεν πρέπει να χάσετε.

Ποια η γνώμη σας για το παιχνίδι; Γράψτε στα σχόλια την άποψή σας.

Continue reading
  2598 Hits

Καλύτερα Παιχνίδια 2015 κατά Zaratoth

Καλύτερα Παιχνίδια 2015 κατά Zaratoth

Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά σε αυτό το blog θα υπάρξει η τοπ 10 λίστα της χρονιάς για μένα, καθώς και αναφορές διαφόρων φετινών παιχνιδιών που αξίζουν την προσοχή σας. Στην τοπ 10 λίστα συμπεριλήφθηκαν μόνο παιχνίδια που κατάφερα να παίξω. Υπάρχουν υπερβολικά πολλά εκεί έξω που είτε δεν μπόρεσα να τα παίξω (λίγος χρόνος ή χρήμα) ή απλά δεν θέλω να τα παίξω.

 

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟΥ 2015

 

10) Card Hunter (PC)

Ένα single/multiplayer indie παιχνίδι στο Steam. Είναι ένα επιτραπέζιο card game που η υποτιθέμενη κεντρική ιστορία αποτελεί ένα φόρο τιμής και ταυτόχρονα καλοπροαίρετη παρωδία προς άτομα που παίζουν DnD. Μπορεί να παιχτεί και σε co-op μέχρι και τριών παικτών και είναι απείρως εθιστικό. Παρόλο που το ξεκινήσαμε με παρέα λίγο μετά τα Χριστούγεννα, έχουμε ήδη καταγράψει γύρω στις 20 ώρες. Μπήκε τελευταίο γιατί αποτελεί μεταφορά web based παιχνιδιού του 2013.

 

9) Citizens of Earth (Wii U)

RPG της μετρ του είδους Atlus. Παίζετε το ρόλο του Vice President του κόσμου και παρέα με διάφορους χαρακτήρες που ενσαρκώνουν διάφορα κλισέ στοιχεία της κοινωνίας, προσπαθεί να νικήσει τον πολιτικό εχθρό του. Κλασικό σύστημα ιαπωνικού turn based rpg αλλά με πιο δυτική χροιά στην ιστορία. Μερικοί από τους χαρακτήρες είναι η μητέρα του πρωταγωνιστή, ο εθισμένος με delivery αδερφός του, ένας τύπος που πιστεύει σε συνωμοσίες κλπ 

 

8) Apotheon (PC)

2D action παιχνίδι, σενάριο παρεμφερές με (αν και για μένα καλύτερο από) God of War και αρτιστικά πανέμορφο, να θυμίζει σκηνές ζωγραφισμένες σε αρχαιοελληνικούς αμφορείς. Γρήγορη και απαιτητική μάχη, πληθώρα όπλων και τακτικών και πολύ καλά bosses. Αξίζει σίγουρα δοκιμή.

 

7) Sunless Sea (PC)

Το είχα τσιμπήσει από το καλοκαίρι του 2014, όσο ήταν ακόμα σε early access (preview μου μπορείτε να βρείτε στο blog post μου, όσο και στα άρθρα του Gameworld). Πλέον έχει κυκλοφορήσει και επίσημα, χωρίς να λείπει καθόλου υλικό, ανανεωμένους μηχανισμούς μάχης και σας περιμένει να βυθιστείτε (no pun intended) στον κόσμο του.

 

6) Invisible, Inc. (PC)

Η Klei (Shank, Don't Starve, Mark of the Ninja) ξαναχτυπά με ένα καταπληκτικό turn-based stealth παιχνίδι. Χειρίζεστε μια ομάδα από εκπαιδευμένους infiltrators και προσπαθείτε να περάσετε πίστες κάνοντας τα εκάστοτε objectives χωρίς να σας πάρουν χαμπάρι. Βάλτε σε αυτό ένα ενδιαφέρον σενάριο και ένα χάρτη του κόσμου με διάφορους στόχους από τους οποίους πρέπει να διαλέξετε που θα πάτε και έχετε ένα μικρό διαμάντι.

 

5) Pillars of Eternity (PC)

Η Obsidian αποφάσισε να βγάλει στο Kickstarter το νέο της project, που ήταν ένα κλασικό top-down rpg στα πρότυπα των Baldur's Gate, Icewind Dale, Planescape Torment κλπ. Το αποτέλεσμα είναι αυτό το διαμάντι. Ενδιαφέροντες χαρακτήρες, μεγάλος κόσμος προς εξερεύνηση, πολλές αποστολές, όμορφα γραφικά και καλή ιστορία. Έχει κάποια προβληματάκια, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι κάτι παραπάνω από καλό.

 

4) Xenoblade Chronicles X (Wii U)

Φρέσκια κυκλοφορία μιας ναυαρχίδας, κατ'εμέ, του Wii U και λόγος που τσίμπησα την κονσόλα πριν σχεδόν 2 χρόνια. Δεν με απογοήτευσε καθόλου. Ενδιαφέρουσα ιστορία στα πρότυπα των ιαπωνικών mecha anime, καλό σύστημα μάχης και παραμετροποίησης, γιγάντιος κόσμος προς εξερεύνηση, πανέμορφα τοπία, σχεδιασμός και μουσική. Must για τους κατόχους της κονσόλας.

 

3) Splatoon (Wii U)

Πρέπει να παραδεχτώ πως ήταν ένα παιχνίδι που όταν το πρωτοείδα (και για αρκετό καιρό μετά) έλεγα πως δεν με νοιάζει. Είδα κάποια βιντεάκια και ψήθηκα και αποφάσισα να το τσιμπήσω. Το παιχνίδι είναι πολύ κάψιμο. Γρήγορα, τρίλεπτα, ματσάκια, πολύ ωραίο αρτιστικό στυλ, ενδιαφέροντες μηχανισμοί και πολλές ώρες καθαρής διασκέδασης.

 

2) Metal Gear Solid V: The Phantom Pain (PC)

Όσο σκεφτόμουν τη λίστα ένας "πονοκέφαλος" ήταν από αυτό το παιχνίδι. Ήξερα πως δεν θα βγει παιχνίδι της χρονιάς από μένα. Κομμένο σενάριο, προβλήματα στην εξέλιξη της ιστορίας, επαναλαμβανόμενες αποστολές. Από την άλλη ήταν τόσο καλό. Μου άρεσε η πλοκή, το gameplay, η μουσική. Και αφότου έκλεισα το παιχνίδι, ασχολήθηκα πολύ με αυτό. Θεωρίες επί θεωριών στο reddit, συζητήσεις με φίλους. Και 115 καταγεγραμμένες ώρες στο Steam (κάνοντάς το το πιο παιγμένο παιχνίδι μου στην πλατφόρμα) δεν με αφήνουν να το ρίξω πολύ. Πιστεύω του αξίζει η δεύτερη θέση, αν και θα μπορούσε να ήταν τόσο μα τόσο καλύτερο.

 

1) Witcher 3: The Wild Hunt (PC)

Για όσους με ξέρουν, δεν νομίζω πως αυτό αποτελεί έκπληξη. Η τριλογία του Geralt τελειώνει με ένα παιχνίδι έπος. Ενώ σε άλλες τριλογίες το τρίτο παιχνίδι της σειράς χαίρει διάφορων αντιδράσεων, σε αυτή την περίπτωση είναι ομολογουμένως το καλύτερο της σειράς. Τεράστιος κόσμος, καθηλωτικό σενάριο, side quests με τη δική τους ιστορία το καθένα, νέα mini games (αν και προτιμούσα τα ζάρια των προηγούμενων) και αξέχαστοι χαρακτήρες. Χαίρομαι πάρα πολύ που ήταν άξιο των προσδοκιών. Ήταν και το πρώτο παιχνίδι που τίμησα με Collector's Edition.

 

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΤΟΥ 2015

 

After Reset (PC)

Δεν μπορεί κάποιος να το πει και απογοήτευση της χρονιάς ακριβώς, μια και δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα. Αυτό βέβαια είναι και το πρόβλημα. Το πιο προβληματικό kickstarter που έκανα (αν και το γνώριζα ότι ίσως είχε θέματα, αλλά το τόλμησα παρ'όλα αυτά). Υποτίθεται θα κυκλοφορούσε φέτος, αλλά το μόνο που βγήκε είναι ένα alpha demo με broken mechanics και υποσχέσεις ότι "πάει καλά". Μέχρι νεωτέρας θα σας πρότεινα να μην το πλησιάσετε. Αν βγει ποτέ και είναι αξιοπρεπές, θα είμαι ο πρώτος που θα το διαδώσει.

 

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΘΟΥΝ

 

Life is Strange (PC)

Αν και το έχω το παιχνίδι, μόλις χτες τερμάτισα το δεύτερο επεισόδιο. Γι'αυτό το λόγο δεν ήθελα να το συμπεριλάβω στο τοπ 10. Παρόλα αυτά, έχει πάρα πολύ καλή ιστορία και θα τολμούσα να πω πως η Dontnod βάζει τα γυαλιά στην Telltale, Αξίζει κάθε ευρώ.

 

Codename: S.T.E.A.M. (3DS)

Παιχνίδι που θυμίζει Valkyria Chronicles στους μηχανισμούς και comics του '50 στο στυλ από τους δημιουργούς του Fire Emblem. Δυστυχώς, κατάφερα να παίξω μόνο το demo, το οποίο ήταν όμως πολύ καλό. Αξίζει να το τσεκάρετε.

Galactic Civilizations 3 (PC)

Επίσης το είχα αυτό το παιχνίδι, αλλά μέσα στη χρονιά δεν μου ήρθε όρεξη να το παίξω. Παρόλα αυτά, είναι αναμφισβήτητα ένα αξιόλογο διαστημικό turn based strategy που αξίζει να του ρίξετε μια ματιά.

 

Project Zero: Maiden of Blackwater (Wii U)

Ο τελευταίος τίτλος της μεγάλης ιαπωνικής σειράς τρόμου "Fatal Frame". Κατάφερα να παίξω το demo του παιχνιδιού, που είναι πρακτικά τα τρία πρώτα chapters του παιχνιδιού. Πολύ καλοφτιαγμένο, αλλά δυστυχώς έχει σχεδόν εξαφανιστεί σε retail μορφή,

 

Ενδιαφέροντα Indies του 2015

 

Φτιάχνοντας τη λίστα "Αξίζει να αναφερθούν", παρατήρησα πως πολλά από τα παιχνίδια ήταν indie δημιουργίες. Αποφάσισα να φτιάξω αυτή την κατηγορία για να τα ξεχωρίσω από τα big budget παιχνίδια. Ούτε αυτά είναι παιχνίδια που κατάφερα να παίξω, όπως και στο "Αξίζει να αναφερθούν".

 

Rocket League (PC)

Ίσως το διασημότερο από τα παιχνίδια αυτής της κατηγορίας. Έκανε πάταγο και όχι άδικα. Μια πολύ απλή ιδέα με καλούς μηχανισμούς και λιώσιμο online με φίλους ή χωρίς. Αξίζει και με το παραπάνω.

 

Shadowrun: Hong Kong (PC)

Το Kickstarter των Shadowrun Returns και Dragonfall δεν το είχα προλάβει. Μετά το εκτενέστατο λιώσιμο μαζί τους, με το που έμαθα για το kickstarter του τρίτου τίτλου της σειράς (και μάλιστα με updates στα mechanics) έτρεξα να κάνω pledge. Βγήκε μερικούς μήνες μετά, το έχω, αλλά δεν βρήκα την όρεξη να το παίξω ακόμα. Πιστεύω θα το λατρέψω πάντως, όπως και τα προηγούμενα.

 

Typoman (Wii U)

Ένα platform παιχνίδι με γρίφους. Μοιάζει αρκετά με άλλα παιχνίδια του είδους, όπως το Limbo. Αυτή τη φορά όλα βασίζονται σε γρίφους γύρω από γράμματα, καθώς όλος ο κόσμος είναι φτιαγμένος από γράμματα (Typo). Ο ίδιος ο ήρωας είναι σχέδιο βασισμένο στη γραμμένη λέξη "Hero". Έπαιξα το demo και μου άφησε θετικές εντυπώσεις, αλλά δεν κατάφερα να πάρω το φουλ παιχνίδι.

 

Hand of Fate (PC)

Ένα περίεργο παιχνίδι καρτών. Φτιάχνεις ένα deck το οποίο δημιουργεί random dungeons, αντικείμενα και challenges. Αρκετά ενδιαφέρον σαν concept.

 

80 Days (PC)

Σε αυτό το παιχνίδι το concept είναι ίδιο με αυτό του βιβλίου του Ιουλίου Βερν. Το ταξίδι του κόσμου σε 80 ημέρες. Πρέπει να πάρετε αποφάσεις για το ταξίδι γύρω από τον κόσμο λαμβάνοντας υπόψην χρήματα, κούραση, αρρώστιες και μεταφορικά μέσα, ενώ συμβαίνουν διάφορα τυχαία περιστατικά. Επίσης έχει και μια ισχυρή steampunk δόση με περίεργα μεταφορικά μέσα, όπως πετούμενα, υποβρύχια κλπ.

 

Lethis - Path of Progress (PC)

Ένα city builder παιχνίδι στημένο σε μια βικτωριανή steampunk εποχή. Όμορφο αρτιστικά και αρκετά ενδιαφέρον σαν concept και είδος.

 

ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ 2016

 

XCOM 2 (PC)

Sequel ενός από τα πιο αγαπημένα μου παιχνίδια. Νέα ιστορία, νέοι μηχανισμοί, εχθροί και όπλα. Το αναμένω ίσως περισσότερο από όλα σε αυτή τη λίστα.

 

Deus Ex: Mankind Divided (PC)

Το Human Revolution το λάτρεψα. Χάρηκα πολύ για την ανακοίνωση του δεύτερου, αν και στη συνέχεια με ψύχραναν κάποιες τακτικές προώθησης από την εταιρεία. Δεν θα το τσιμπήσω με το που βγει, αλλά σίγουρα θα το παίξω, έστω και καθυστερημένα.

 

Kingdom Come: Deliverance (PC)

Το είχα και πέρισι στην ίδια λίστα. Δυστυχώς, έφαγε καθυστέρηση για το 2016. Σε αντίθεση με το After Reset, σε αυτό είναι τελείως ανοιχτοί με το τι γίνεται (και δεν γίνεται) στα παρασκήνια και δείχνουν ότι ασχολούνται και ότι βγαίνει δουλειά.

 

Fire Emblem: Fates (3DS)

Όταν έβαλα να παίξω για πρώτη φορά το Awakening, δεν περίμενα πως θα ήταν κάτι τρελό. Έφαγα όμως τρελό κόλλημα, όχι μόνο με τον τίτλο, αλλά και με τη σειρά. Μέχρι να ανακοινωθεί κάποιο sequel τσίμπησα τρεις τίτλους που υπάρχουν στο Wii U και τερμάτισα τον έναν από αυτούς. Οπότε θέλω να το κάψω αυτό.

 

Shin Megami Tensei x Fire Emblem (Wii U)

Ένας τίτλος που μου κίνησε την περιέργεια όταν τον ανακοίνωσαν για πρώτη φορά. Μια περίεργη μίξη των δυο σειρών σε ένα j-rpg με έντονο j-pop στοιχείο. Ακούγεται λίγο χαζό, αλλά το gameplay που έδειξαν στην Ε3 με έπεισε απόλυτα.

 

Legend of Zelda U (Wii U)

Ο δεύτερος λόγος που πήρα Wii U. Δυστυχώς έχει φάει καθυστέρηση, αλλά καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα κυκλοφορήσει φέτος.

 

Cyberpunk 2077 (PC)

Δεν έχει ανακοινωθεί για φέτος, αν και κυκλοφόρησαν κάποιες σχετικές φήμες. Το βάζω γιατί είναι CD Project και θα μπαίνει εδώ μέχρι και να κυκλοφορήσει.

 

 

Και κάπως έτσι κλείνει η ανασκόπησή μου για φέτος. Καλή χρονιά και με περισσότερο gaming.

 

Λίστα 2014

Continue reading
  2340 Hits

Game Corp DX Early Access Review

Τα τελευταία χρόνια, χάρις στο κίνημα indie παιχνιδιών που έχει επικρατήσει στο Steam, έχουμε δει μια αύξηση στους τίτλους παιχνιδιών tycoon. Ένα προσφιλές θέμα πλέον είναι η δημιουργία studio παραγωγής βιντεοπαιχνιδιών. Έχουμε δει πολλούς τίτλους του συγκεκριμένου θέματος, όπως Game Dev Tycoon κλπ. Ένας νέος τίτλος είναι το Game Corp DX, το οποίο παρουσιάζω παρακάτω στο αγγλικό review που έγραψα στη σελίδα του παιχνιδιού στο Steam.

 

I saw it from a friend and was intrigued by the fact that it allowed you to do multiple projects at the same time. The price was really low so I bought it. While playing it (no more than half an hour) I noticed the similarities with my favourite management game to date, The Movies. Especially the awards were a nice reference to that game. 

I only did up to a small scale game and have some thoughts about the gameplay (perhaps they are better later on, but I do not know it yet).

I feel that the multiple project (especially micro) is a bit weird. I understand that we start small and go big, and the system micro = 2 people etc is intriguing, but I believe I had a slightly better time while playing Game Dev Tycoon, only for the fact that I never thought I was a mobile game dev, as I am thinking while micro-projecting in this game. Perhaps it is only the fact that GDT is set on the '80s? Well, not really a con this one, more like something to get off my chest.

I liked the micromanagement in the fact that there are 4 different game options (sound, story, code, art) and the programs you use for each.

I also liked the fact that you have competitors. You are not alone in there!

What I disliked and perhaps will never be solved due to being a major aspect to the game, is the quest for money system. I managed to fullfill an objective and got instant cash, while in GDT I had to pass the phase where I prayed for my project to earn back at least my investment money. It makes this game to feel unnaturally easy.


One thing that I disliked is the fact that I didn't manage to find a key where I would say that a new project is a sequel to a previous one. This is a major point for me, as I love to have sequels upon sequels of games (and IRL I say I hate Ubisoft? Damn, I am Ubisoft.)

Another thing I learned and thought it was missing was MMOs and expansions. It was my dream while playing GDT to have a team managing an ever growing MMO, while the rest did more diverse projects. And expansions to existing games plus the MMO. And I find this game which has multiple project possibilities, without MMO and expansion capabilities.

Another thing I think should be checked is in placement of items in the office. I wanted to have the training box towards the wall, facing left, but I could not find a rotation button. It would be good to have one.

Also, I would like to not be able to continue with a random name and have an extra screen about it. Had to scrap a couple of projects because I forgot to name them as I wished.

One more point is the fact that there is no actual market. As I learned the games only sell for a year and then die out, while there are no other factors, like "people want RPGs" or "they crave for Adventures", like in GDT or The Movies (in the latter certain events happened and changed the mood of the audience). That takes away from the realism of the game and the whole "gamble" aspect where a perfect developed game not always sell accordingly.

After playing half an hour more, I noticed that, contrary to my earlier belief, when a guy finishes his work on a project, he sits and waits. He cannot train nor join a new project. I believe this is another thing that should change. If a sound designer finishes his work early on a project low on sound, why shouldn't he be able to join immediately a new project based on sound?

All in all, I want to really, really say yes to this game. But the things I saw and learned that it lacked, make me say no. I believe in the developer and really want to make these changes. If he does make at least some of them, it is an instant yes for me. I cannot talk about the endgame since I've not played it. Once again, I say that this is a half-hour gameplay review. If any update happens or discover a feature I've missed, I'll edit the review accordingly. 


+ Extremely low price
+ Multiple simultaneous projects
+ Competitors
+ Has micromanagement...

-...though not deep as far as I could tell
- Lack of "sequel" option
- Lack of MMOs and expansions
- Lack of rotation in build mode
- Should have an accept screen to remind you whether you have customly named a project or not
- The objectives' rewards make the game seem a bit easier than it should be
- Games always sell for a year and no external factors seem to challenge the success
- Finished designers cannot join new projects or train until the whole project is finished

 

Αξίζει να σημειωθεί πως το παιχνίδι βρίσκεται σε early access και ο developer ασχολείται ενεργά τόσο στα φόρουμς του παιχνιδιού όσο και στο steam, ώστε να κάνει το παιχνίδι όσο καλύτερο γίνεται. 

 

Το παιχνίδι μπορείτε να το αγοράσετε με λιγότερο από τρία ευρώ εδώ:

http://store.steampowered.com/app/399670

Continue reading
  2298 Hits

New 3DS – Καλή ή κακή κίνηση;

Η κίνηση αυτή της Nintendo έχει δημιουργήσει ανάμεικτα συναισθήματα στο κοινό της. Ας δούμε όμως τι ισχύει αυτή τη στιγμή πριν προχωρήσουμε σε κριτική.

 

 

1)Οι κάτοχοι του New 3DS θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα Amiibo σε παιχνίδια του 3DS, ενώ οι παλαιότερες κονσόλες δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα.

2)Δυνατότερο hardware που οδηγεί σε μικρότερα loadingtimes, αλλά και στην ύπαρξη δυνατότερων παιχνιδιών, που τρέχουν όμως αποκλειστικά στο New 3DS.

3)Έχει ήδη ανακοινωθεί αποκλειστικό παιχνίδι, το XenobladeChronicles, αλλά δεν υπάρχει άλλο αποκλειστικό από τα ήδη ανακοινωθέντα παιχνίδια.

Αυτά με οδηγούν στο συμπέρασμα πως, αυτή τη χρονική στιγμή, ο μόνος λόγος για να αγοράσει κάποιος New 3DS είναι να θέλει το Xenoblade ή τα Amiibo. Αν δεν έχει ήδη 3DS επιβάλλεται πιστεύω να πάρει κατευθείαν το New. Όσοι όμως έχουν ήδη προηγούμενη έκδοση της κονσόλας, δεν υπάρχει κάποιος λόγος να το τσιμπήσουν άμεσα.

Η μεγάλη αρνητικότητα έγκειται στο γεγονός ότι υπάρχουν αποκλειστικά παιχνίδια στο New 3DS που δεν θα μπορούν να τα χαρούν όλοι οι μέχρι τώρα κάτοχοι των 3DS. Εν μέρει συμμερίζομαι τις ανησυχίες αυτές, αλλά δεν μπορώ να μην πω πως μέχρι στιγμής έχει ανακοινωθεί μόλις ένα παιχνίδι και όλα τα υπόλοιπα είναι για όλα τα 3DS. Επιπλέον, τώρα θα υπάρχει δυνατότητα να βγουν δυνατότερα παιχνίδια στην κονσόλα για να τα χαρούμε.

Προσωπικά σκέφτομαι να πάρω New 3DS για τα Amiibo. Το XenobladeChronicles δεν με ενδιαφέρει (θέλω το X για WiiU). Σίγουρα δεν θα το πάρω εδώ κοντά, καθώς με καλύπτει το 3DSXL που έχω ήδη. Αν ανακοινώσουν κανένα άλλο exclusive για το New που με ενδιαφέρει ίσως το επισπεύσω.

Εσάς πως σας φαίνεται η κατάσταση;

Continue reading
  1243 Hits

Warhammer 40.000 video games

 Τον τελευταίο καιρό έχω πάθει μια τεράστια πόρωση με ότι αφορά το Warhammer 40.000. Μέσα σε αυτή την πόρωση έψαχνα να βρω τι video games έχουν βγει στον κόσμο του. Επειδή έχει κάποια ζητήματα η έρευνα, καθώς δεν υπάρχει πουθενά συγκεντρωμένη η συγκεκριμένη πληροφορία, σκέφτηκα να γράψω αυτό το αρθράκι για οποιονδήποτε ενδιαφέρεται, ώστε να έχει όχι μόνο τους τίτλους, αλλά και μια μικρή περιγραφή του κάθε παιχνιδιού.

Η λίστα περιέχει μέσα και κάποιους τίτλους που έχουν ανακοινωθεί, αλλά δεν έχουν κυκλοφορήσει ακόμα. Προφανώς και δεν έχω καταφέρει να παίξω όλα τα παιχνίδια της λίστας. Για να ξεχωρίσω ποια έχω παίξει και ποια όχι, έβαλα δίπλα από τους τίτλους των παιχνιδιών που έχω παίξει έναν αστερίσκο (*).

 

Σημείωση: Οι τίτλοι όλων των παιχνιδιών περιέχουν και τη φράση "Warhammer 40.000:", την οποία παρέλλειψα για ευνόητους λόγους.

 

Dawn of War (2004 / PC)*

Η πιο γνωστή σειρά παιχνιδιών του franchise που κυκλοφόρησε. Real time strategy με ενδιαφέροντα campaign και παρατάξεις.  Έχει και τρία expansion που προσθέτουν παραπάνω υλικό. Αποτελεί ένα must buy τίτλο.

 

Steam Reviews: Very Positive (735 reviews)

 

Squad Command (2007 / PSP, DS)

Ένα παιχνίδι στρατηγικής που βγήκε μόνο στις φορητές κονσόλες της Sony και της Nintendo.  Ο παίκτης χειρίζεται μια ομάδα Ultramarines και προσπαθεί να πολεμήσει τις δυνάμεις των ChaosSpaceMarines.

 

PSP: Metascore: 67/100 | User Score: 7.7/10

DS: Metascore: 57/100 | User Score: 7.9/10

 

Dawn of War 2 (2009 / PC)

Sequel τουπρώτου Dawn of War. Έχει αρκετές αλλαγές στο gameplay και συνδυάζει στοιχεία τόσο από το πρώτο Dawn of War όσο και από τη σειρά Company of Heroes. Έχει ισάριθμα expansion με τον προκάτοχό του και αποτελεί το παιχνίδι που παίζεται περισσότερο σε multiplayer μέχρι σήμερα.

 

Steam Reviews:  Very Positive (2090 reviews)

 

Kill Team (2011 / PS3, Xbox 360, PC)

Το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι ένα arcadeshooter βασισμένο στο σύμπαν του Warhammer 40K. Μπορείτε να παίξετε μόνοι σας ή με ένα φίλο και να σφάξετε παρέα ορδές εχθρών.

 

Steam Reviews: Mixed (367 reviews)

 

Space Marine (2011 / PS3, Xbox 360, PC)*

Ένα action παιχνίδι στο οποίο ο παίκτης χειρίζεται έναν Ultramarinecaptain που ηγείται μιας μικρής ομάδας και προσπαθεί να απωθήσει μια επίθεση Ork από έναν πλανήτη υψίστης σημασίας. Έχει πολύ καλό gameplay και ενδιαφέρον σενάριο.

 

Steam Reviews: Very Positive (3321 reviews)

 

Space Hulk (2013 / PC)*

Πιστή μεταφορά του ομώνυμου επιτραπέζιου με όλα τα θετικά και αρνητικά που έχει και το επιτραπέζιο. Οι μόνες επεκτάσεις είναι εξτρά αποστολές και η δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί και ένα δεύτερο chapter εκτός των BloodAngels, οι SpaceWolves, που έχουν διαφορετικό gameplay. Πλέον αν δεν θέλει κάποιος να ζήσει 100% την εμπειρία του επιτραπέζιου, προτείνω να τσιμπήσει το sequel.

 

Steam Reviews: Mostly Positive (1223 reviews)

 

Space Hulk: Ascension (2014 / PC)

Το sequel του SpaceHulk που βελτιώνει το παιχνίδι σε όλα τα σημεία. Customizablemarines, περισσότερες αποστολές, σύστημα που είναι στημένο για videogame και όχι copy-paste κανόνες επιτραπέζιου, καλύτερα γραφικά και μηχανισμοί.  Προτιμήστε αυτό από το προηγούμενο, καθώς βελτιώνει σχεδόν κάθε πρόβλημα του αρχικού παιχνιδιού.

 

Steam Reviews: Very Positive (128 reviews)

 

Storm of Vengeance (2014 / PC, iOS, Android)

Ένα παιχνίδι που θυμίζει Plants vs Zombies. Τόσο το ίδιο το παιχνίδι που αποτελεί reskin παλαιότερου τίτλου της εταιρίας και δεν έχει κάτι καινούργιο να προσφέρει, όσο και η υψηλή του τιμή (3 ευρώ συν ΠΟΛΛΑ DLC που το ανεβάζουν στα 7 ευρώ και έχουν σκοπό να βγάλουν και άλλα) αποτελούν σοβαρούς λόγους για να μην ασχοληθείτε με τον συγκεκριμένο τίτλο.

 

Steam Reviews: Mixed (134 reviews)

Google Play Reviews: 3,8/5 (1697 reviews)

 

Carnage (2014 / iOS, Android)

Ένα action παιχνίδι για κινητά στο οποίο ο παίκτης χειρίζεται έναν SpaceMarine από το chapter των Ultramarines και σφάζει ορδές εχθρών  ανεβάζοντας level στο χαρακτήρα του ενώ μαζεύει χρήματα που θα τον βοηθήσουν να ξεκλειδώσει τους επόμενους χαρακτήρες από άλλα 3 chapters (BloodAngels, DarkAngels και SpaceWolves). Το συγκεκριμένο παιχνίδι μου έχει κινήσει το ενδιαφέρον αν και δεν ξέρω κατά πόσο θα έδινα 5 ευρώ για παιχνίδι σε κινητό.

 

Google Play Reviews: 4,2/5 (4137 reviews)

 

Armageddon (2014 / PC)*

Ένα turnbasedstrategy που δεν θα βαρεθώ ποτέ να προωθώ. Στο παιχνίδι ζούμε το χρονικό της εισβολής των Ork υπό τον Ghazghkull Thraka  στον πλανήτη Armageddon. Ο παίκτης αρχικά καλείτε να κρατήσει τον πλανήτη όσο μπορεί, μέσω διάφορων αποστολών, ενώ περιμένουν για ενισχύσεις. Πολύ καλό παιχνίδι στρατηγικής με πολλές διαθέσιμες μονάδες και  βαθιά στρατηγική.

 

Steam Reviews:  Mostly Positive (181 reviews)

 

Eternal Crusade (TBA 2015 / PC)

Αυτό το παιχνίδι είναι ένα πολύ φιλόδοξο project. Είναι ένα MMO shooter στα πρότυπα του. Planetside 2 αλλά με χάρτη, παρατάξεις και unitsWarhammer 40K. Οι παίκτες θα διαλέξουν μια μεριά (όσοι έχουν πληρώσει, οι F2P παίζουν μόνο Ork) και θα πολεμήσουν με τις άλλες παρατάξεις σε διάφορους πλανήτες για την επικράτηση της παράταξής τους.

 

Space Hulk: Deathwing (TBA / PC)

ΈναFPS πουανακοινώθηκεαπότιςOn Stream (E.Y.E.: Divine Cybermancy) καιCyanide (Styx, Game of Thrones, Orcs and Men). Αποτελεί μια FPS έκδοση του τίτλου, στο οποίο ο παίκτης χειρίζεται έναν Terminator από το λόχο Deathwing των DarkAngels. Δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα κάποια ημερομηνία έκδοσης του παιχνιδιού, παρά μόνο δυο teasers.


Continue reading
  1782 Hits

Καλύτερα Παιχνίδια 2014 κατά Zaratoth

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΟΥ 2014

 

Στη λίστα συμπεριλήφθηκαν μόνο παιχνίδια που κατάφερα να παίξω. Υπάρχουν υπερβολικά πολλά εκεί έξω που είτε δεν μπόρεσα να τα παίξω (λίγος χρόνος ή χρήμα) ή απλά δεν θέλω να τα παίξω.

 

10) Pokemon Alpha Sapphire (3DS)

Remake γνωστού παιχνιδιού που όμως δεν είχα καταφέρει να το παίξω την εποχή που βγήκε οπότε τώρα ήταν η τέλεια ευκαιρία να το κάνω. Πολύ καλύτερο από την Y, με πολλά περισσότερα πράγματα που μπορείς να κάνεις και με πιο καλό σενάριο. Μπήκε τελευταίο καθώς είναι remake.

9) Sunrider: Mask of Arcadeus (PC)

Ένα δωρεάν visual novel του οποίου η ιστορία επηρεάζεται από τις επιλογές του παίκτη (αν και όχι σε τεράστιο βαθμό). Έχει πολύ ωραίο σύστημα turn-based μάχης σε χάρτη με εξάγωνα, σύστημα οικονομίας με upgrades ή αγορές εξτρά διαστημοπλοίων. Η ιστορία είναι καλή αλλά μόνο για fans harem/mecha anime.

8) Kirby: Triple Deluxe (3DS)

Ένα πολύ ωραίο και γλυκούλι platform με το γνωστό ροζ ήρωα. Πολύ ωραίες πίστες και ικανοποιητική δυσκολία αν θες να μαζέψεις όλα τα αστεράκια για να ξεκλειδώσεις και τις extra πίστες. Έχει και ενδιαφέρουσα χρήση της κονσόλας με αισθητήρα κίνησης.

7) The Wolf Among Us (PC)

Η Telltale παρέδωσε ακόμα ένα masterpiece. Πάρα πολύ ωραίο αστυνομικό δράμα με πλοκές και δύσκολες επιλογές. Το μόνο αρνητικό είναι η μικρή διάρκεια κάποιων επεισοδίων και η έλλειψη ουσιαστικού gameplay. Ήταν πάντως μια πολύ όμορφη εμπειρία.

6) The Banner Saga (PC)

Ένα ιδιόμορφο RPG με turn-based μάχη και κόσμος βασισμένος σε σκανδιναβική μυθολογία και δοξασίες. Οι επιλογές σου έχουν πραγματικό αντίκτυπο στην ιστορία και το soundtrack του είναι από τα καλύτερα που έχω ακούσει (και είναι το πρώτο OST παιχνιδιού που αγόρασα αυθεντικό). Αρνητικά η μικρή παραμετροποίηση χαρακτήρων και η σχετικά μικρή διάρκεια. Περιμένω το sequel.

5) Super Smash Bros (3DS)

Δεν περίμενα να μου αρέσει ένα fighting παιχνίδι που να είναι σε φορητή κονσόλα και το πήρα κυρίως για το δωρεάν παιχνίδι που έδινε σαν δώρο με προσφορά (πήρα το Kirby Triple Deluxe) και έπαθα την πλάκα μου. Πολύ ωραία modes, εθιστικό gameplay και καλό multiplayer (αν και δεν δοκίμασα Online multi, μόνο με φίλο στο ίδιο δωμάτιο). Από αυτά που έχω δει το SSB U χτίζει περισσότερα πάνω σε αυτή τη βάση και μπορεί να είναι καλύτερο, αλλά δεν το έχω παίξει.

4) Middle Earth: Shadow of Mordor (PC)

Δεν ήξερα τι να περιμένω από αυτό το παιχνίδι πριν κυκλοφορήσει. Σκεφτόμουν το pre-order, αλλά δεν το έκανα και περίμενα. Όταν το έπιασα στα χέρια μου ξετρελάθηκα. Το άρτιο gameplay, ο ωραίος κόσμος, το Nemesis System και το lore μου παρείχαν μια πάρα πολύ όμορφη εμπειρία. Το σενάριο δυστυχώς προς το τέλος μου φάνηκε σαν να βιάζονταν να το τελειώσουν και με χάλασε, αλλά εκτός αυτού πέρασα πάρα πολύ καλά.

3) Wasteland 2 (PC)

Post apocalyptic κόσμος; Χτίσιμο ομάδας χαρακτήρων; RPG με πολλά στατιστικά και αλληλεπίδραση με τον κόσμο; Turn based σύστημα μάχης; Gameplay που δίνει έμφαση στο κομμάτι της επιβίωσης; Επιλογές που επηρεάζουν το σενάριο; Αν σας αρέσουν όλα τα παραπάνω θα λατρέψετε το Wasteland 2.

2) Warhammer 40.000 – Armageddon (PC)

Έμαθα την ύπαρξή του την εβδομάδα κυκλοφορίας του και τελείως τυχαία. Ένα turn based strategy από τους δημιουργούς του Panzer Corps στον σκοτεινό γαλαξία της 41ης χιλιετίας. Πολλές διαθέσιμες μονάδες με τα δικά της στατιστικά η καθεμιά, turn-based σύστημα μάχης, δύσκολες αποστολές ακόμα και στο easy και ενδιαφέρουσα ιστορία, η οποία σε σημεία επηρεάζεται από επιλογές του παίκτη. Αν σας αρέσουν τα turn-based strategy και το Warhammer 40k, παίξτε το χωρίς δεύτερη σκέψη.

1) Mario Kart 8 (Wii U)

Είχα παίξει πριν μόνο μια φορά Mario Kart, στο Gamecube ενός φίλου. Τώρα το τσίμπησα για να έχω κάτι να παίζω με φίλους και, κυρίως, για το δωρεάν παιχνίδι που έδινε η Nintendo. Κόλλησα πολύ. Αρχικά παίζαμε κυρίως με φίλους, σε συναντήσεις στο σπίτι μου. Τα Χριστούγεννα, όμως, αποφάσισα να δοκιμάσω το online και το λάτρεψα. Από τις καλύτερες εμπειρίες μου της χρονιάς.

 

 

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΘΟΥΝ

Παιχνίδια που ξεχώρισα αλλά δεν πρόλαβα να παίξω.

This War of Mine (PC)

Ένα ιδιαίτερο παιχνίδι στο οποίο ελέγχεις κάποιους απλούς ανθρώπους, οι οποίοι προσπαθούν να επιβιώσουν τη φρίκη ενός πολέμου. Αρκετά συνταρακτικό και μοναδικό στο είδος του.

Dead State (PC)

Όπως καταλάβατε από τη λίστα, έχω έναν έρωτα με τα turn based παιχνίδια. Ένα τέτοιο είναι και το Dead State, στο οποίο χειριζόμαστε μια ομάδα επιζώντων ενός zombie apocalypse.

Ace Attorney: Phoenix Wright (3DS)

Ναι, αποτελεί remake παλιών παιχνιδιών, αλλά είναι άξιο αναφοράς καθώς φέρνει σε ένα πακέτο στο 3DS τα τρία πρώτα παιχνίδια της σειράς Ace Attorney.

 Space Hulk: Ascension (PC)

Το Space Hulk αποτελεί μεταφορά του ομώνυμου επιτραπεζίου στον κόσμο του Warhammer 40k σε video game. Σε αυτό το sequel αφήνει το περιοριστικό σύστημα του επιτραπεζίου για ένα πιο ελεύθερο turn based strategy με πολλές προσθήκες, τόσο στο gameplay όσο και στις αποστολές.

Europa Universalis IV (PC)

Καίω το Crusader Kings 2 από την εποχή που κυκλοφόρησε και στόχος μου είναι να περάσω τα saves στο EU IV. Δυστυχώς, ένα patch έκανε corrupt το save file μου και μου απέτρεψε να το περάσω στο ήδη αγορασμένο EU IV. Όταν βρω το σθένος να ξανατερματίσω το CK2 και περάσω το save θα αρχίσω να το παίζω.

Bayonetta 2 (Wii U)

Άλλο ένα παιχνίδι που το αγόρασα μεν, αλλά δεν πρόλαβα να το παίξω ακόμα δε. Θα το διορθώσω αυτό το λάθος εν καιρώ.

 

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗΤΟΥ 2014

 

Civilization: Beyond Earth (PC)

Το περίμενα πάρα πολύ αυτό το παιχνίδι, αλλά δυστυχώς δεν βγήκε αντάξιο των προσδοκιών μου. Δεν είναι κακό παιχνίδι, αλλά δεν μου φάνηκε να έχει πολλές διαφορές σε σχέση με το Civilization V. Μετά από 2 τερματισμούς το άφησα και θα το πιάσω πάλι σε κανένα μελλοντικό expansion, όπου πιστεύω θα βοηθήσει να αποκτήσει δική του προσωπικότητα.

 

ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ 2015

Xenoblade Chronicles X (Wii U)

Open world RPG σε μια φουτουριστική γη και mechas. Sci-fi όπως μόνο οι Ιάπωνες μπορούν να το κάνουν.

Witcher 3: The Wild Hunt (PC)

Φανατικός Witcherάς από το 2010, με πολλαπλούς τερματισμούς στο 1 και στο 2 και διάβασμα των βιβλίων. Δεν έχω φτιάξει ακόμα τα save files που θέλω να περάσω, οπότε η καθυστέρηση μέχρι το Μάιο μου έκατσε κουτί

 

 Project: S.T.E.A.M. (3DS)

Gameplay σε στυλ Valkyria Chronicles, εταιρία που έβγαλε τα Fire Emblem και εξωγήινοι =  συνταγή για επιτυχία; Εμένα με έπεισε.

 

After Reset (PC)

Το πρώτο από τα δυο project που έκανα pledge στο Kickstarter. Top down RPG σεένανpost apocalyptic κόσμο.

 

Kingdom Come: Deliverance (PC)

Το δεύτερο παιχνίδι που έκανα pledge. Open world RPG στη μεσαιωνική Τσεχία, με προσπάθεια να είναι όσο πιο ρεαλιστικό γίνεται στην αποτύπωση της εποχής. Ούτε μαγεία, ούτε δράκοι.

 

 

 

Continue reading
  1693 Hits

Darklands (retro gaming)

Ένα RPG της Microprose του 1992 για DOS, το οποίο λόγω bugs της αρχικής έκδοσης πέρασε απαρατήρητο. Μετέπειτα βγήκε μια διορθωμένη version, αλλά το κακό είχε ήδη γίνει.

Tο παιχνίδι λαμβάνει χώρα στη Γερμανία του 15ου αιώνα και εσείς καλείστε να χειριστείτε μια ομάδα μέχρι 4 adventurers που έχουν ως σκοπό να γίνουν διάσημοι και πλούσιοι. Η ιστορία υποτίθεται είναι να νικήσετε τους Ναΐτες και το δαίμονα που υπηρετούν, τον Baphomet, αλλά όταν συμβεί αυτό μπορείτε να επιλέξετε να συνεχίσετε το παιχνίδι οπότε θα μπορέσετε να συνεχίσετε διάφορες αποστολές για λεφτά και δόξα. Το gameplay του θυμίζει άλλα RPG της ίδιας περιόδου, όπως το Betrayal at Krondor. Αυτή περιλαμβάνει μια λίστα επιλογών σε στυλ "create your own adventure", έναν ανοιχτό χάρτη της Γερμανίας που σας επιτρέπει να επισκεφθείτε κάθε πόλη, χωριό και κάστρο και μάχη στα πρότυπα του Baldur's Gate.

 

 Χαρακτηριστικές είναι και οι διάφορες σχεδιασμένες εικόνες κάθε μέρους που επισκέπτεστε.
 
 

 Ο χάρτης είναι τεράστιος, περιλαμβάνει όλα τα χωριά και τις πόλεις της Γερμανίας εκείνης της περιόδου. Το παιχνίδι έχει κερδίσει άξια τον χαρακτηρισμό του ακριβέστερου ιστορικά παιχνιδιού που έχει βγει στην αγορά καθώς όχι μόνο έχει το συγκεκριμένο χάρτη, αλλά και όλοι οι εξοπλισμοί κλπ είναι της συγκεκριμένης περιόδου.
 
 
 
Τα στατιστικά των χαρακτήρων είναι αρκετά πολύπλοκα. Ανάλογα με το τι ανεβάσετε έχετε είτε bonus στη μάχη, είτε σε διάφορες επιλογές που κάνετε (π.χ. μπορείτε να επικοινωνήσετε με έναν Άγιο για να σας βοηθήσει, αν έχετε υψηλό Religion)
 
 
 
Τέλος, η μάχη είναι σχετικά εύκολη στην κατανόηση. Έχει κάποια μοντέλα και θυμίζει κάπως τις μάχες του Betrayal at Krondor ή ενός παλαιότερου Baldur's Gate. Με το Space κάνετε παύση στη μάχη, ώστε στη συνέχεια να δώσετε εντολές με το ποντίκι. Οι μπάρες αφορούν τα HP, το Endurance και πόντους πίστης, που έχουν να κάνουν με το να καλείτε αγίους για βοήθεια.
 
 
 
 
 
Επίσης μεγάλη εντύπωση μου έκανε μια φράση ενός review του παιχνιδιού στο site που το κατέβασα.
 
In a controversial move, Darklands has no "ending" per se-- after you vanquish Baphomet, you will be treated to a small victory screen, and be given the option to keep on playing. Which really shouldn't bother anyone, as the game contains so many optional subquests that you are likely to miss quite a few along the way. If I can't convince you to play this one, perhaps this will: Darklands has never left my hard drive since I first installed it in 1992.
 
 
Και μια περιπέτειά μου στο παιχνίδι, την περίοδο που το έπαιζα.
 
Έμεινα σε ένα χωριό κατά τη διάρκεια ταξιδιού προς μια μεγάλη πόλη και την έπαθα. Ενώ κοιμήθηκα σε ένα σπίτι εκεί, το βράδυ μου επιτέθηκαν οι χωρικοί. Νίκησα αυτούς που μου την έπεσαν στο σπίτι και βγήκα έξω, και τι να δω;
 
 
 
Αφού κατάφερα να τους νικήσω... (Ήταν μια πικρή νίκη, όμως, καθώς ο Eberhard σκοτώθηκε στη μάχη.)
 
 
 
Έπρεπε να κάνω κάτι για να "εξαγνίσω" την περιοχή. Οπότε κάλεσα το δαίμονα, και χωρίς save μάλιστα.
 
 
 
Και προς μεγάλη μου έκπληξη τον νίκησα! Και συνέχισα το δρόμο προς την πόλη.

Continue reading
  1399 Hits

Turn-based rpg/strategy

Χτες έλαβα μέρος στη live stream παρουσίαση του Wasteland 2 από το Gameworld. Κατά τη διάρκειά της, αναφέρθηκαν κάποια παρεμφερούς στυλ παιχνίδια, το είδος των οποίων αποτελεί προσωπική μου λατρεία. Υπήρξε ενδιαφέρον εκ μερίδας του κοινού για τις προτάσεις αυτές και αποφάσισα να γράψω ένα blog με παιχνίδια που θεωρώ παρεμφερή του Wasteland 2.

 

Expeditions - Conquistador


Μετά την ανακάλυψη της Αμερικής, οι Ισπανοί ξεκίνησαν μια πιο ορργανωμένη προσπάθεια αποικισμού και κατάληψης του Νέου Κόσμου. Στο παιχνίδι μεταφέρεστε σε αυτή την περίοδο και καλείστε να χειριστείτε μια ομάδα Κονκισταδόρων που έφυγαν από την Ισπανία με σκοπό την περιπέτεια, τη δόξα και τα πλούτη. Την ομάδα τη χειρίζεστε τόσο στο χάρτη του κόσμου, που καλείστε να επιβιώσετε (από έλλειψη φαγητού, φαρμάκων κλπ) όσο και στις turn-based μάχες με τους ιθαγενείς ή με αποστάτες του Ισπανικού στρατού. Έχει επιλογές διαλόγων που βοηθούν στο να συνάψετε δεσμούς φιλίας με τους NPC και τους συντρόφους σας, όσο και στο να φτιάξετε το δικό σας έπος εξερεύνησης του νέου κόσμου. Το παιχνίδι αυτό έγινε χρηματοδοτήθηκε στο Kickstarter.

Steam User Reviews: Very Positive (393 Reviews)

Steam Store Page: http://store.steampowered.com/app/237430/

 

The Banner Saga

Περισσότεροι διάλογοι και ιστορία, λιγότερες μάχες και επιλογές κατά τη διάρκειά της. Παρ'όλα αυτά, έχει turn-based σύστημα μάχης και αξίζει αναφορά σε αυτή τη λίστα. Ένας φανταστικός κόσμος επηρεασμένος από την Σκανδιναβική Μυθολογία, στον οποίο οι θεοί έχουν πεθάνει, ο ήλιος έχει σταματήσει σε ένα συγκεκριμένο σημείο του ουρανού (άρα υπάρχει μόνιμα φως) και οι κάτοικοι βιώνουν την αρχή του τέλους του κόσμου. Το παιχνίδι αυτό χρηματοδοτήθηκε στο Kickstarter.

Steam User Reviews: Very Positive (3.270 Reviews)

Steam Store Page: http://store.steampowered.com/app/237990/

 

Shadowrun Returns/Dragonfall


Ένα παιχνίδι βασισμένο σε ένα cyberpunk pen and paper RPG. Οπλιστείτε με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας, βρείτε συμμάχους και βγάλτε χρήματα κάνοντας επικίνδυνες αποστολές, όπως να κλέψετε τα αρχεία μιας Mega-Corporation ή να απαγάγεται έναν προϋστάμενο για λογιαριασμό μιας άλλης Mega-Corporation. Σκοτεινός cyberpunk κόσμος, ο οποίος έχει και μαγεία και κλασικές φυλές όπως ξωτικά, troll κλπ. Το Returns είχε κατά γενική ομολογία πιο αδύναμο σενάριο, κάτι που διορθώθηκε πέρα από κάθε αμφιβολία στο expansion Dragonfall που το σενάριό του είναι απλά καθηλωτικό. Το παιχνίδι αυτό χρηματοδοτήθηκε στο Kickstarter.

Steam User Reviews: Very Positive (4.508 Reviews)

Steam Store Page: http://store.steampowered.com/app/234650/

 

Jagged Alliance 2

Σε αυτό το παιχνίδι μπαίνεται στο ρόλο ενός μισθοφόρου, ο οποίος καλείται να ρίξει το Δικτάτορα του Αρούλκο, μιας υποτιθέμενης Λατινοαμερικάνικης χώρας. Στρατολογείτε άλλους μισθοφόρους και, με τη βοήθεια των ντόπιων, κάνετε επανάσταση με ένα turn-based σύστημα μάχης και στρατηγικό χάρτη που καλύπτει όλο το νησί. Προσωπικά δεν άντεξα να το παίξω για πολύ, γιατί μου φάνηκε υπερβολικά ρεαλιστικό (micromanagement στο φουλ) και αργό στην εξέλιξη και βαρέθηκα. Όμως, αν είστε φαν του είδους, αξίζει να το δοκιμάσετε, γιατί έχει το δικό του φανατικό fan-base.

Steam User Reviews: Δεν έχει, καθώς είναι παλιό παιχνίδι

Steam Store Page: http://store.steampowered.com/app/1620/?snr=1_7_7_151_150_1

 

X-COM: Enemy Unknown/Enemy Within

Το πιο διαδεδομένο παιχνίδι αυτής της λίστας. Δεν θα το έλεγα rpg, αν και έχει σίγουρα στατιστικά και levels στους στρατιώτες, αλλά έχει ίσως το καλύτερο turn-based σύστημα μάχης απ'όλα τα παιχνίδια της λίστας. Είστε στη σύγχρονη εποχή και γίνεται εισβολή εξωγήινων. Ποιους θα καλέσετε; Πάντως όχι τους Ghostbusters. Η X-Com είναι μια μυστική ομάδα, με χρηματοδότηση από πολλά έθνη, η οποία είχε συσταθεί ακριβώς για να αντιμετωπίσει πιθανή εξωγήινη εισβολή. Πολύ πιστολίδι, brutalιές και σφάξιμο. Είναι ίσως το μόνο παιχνίδι που οι στρατιώτες δεν έχουν κάποιο στόρυ, μόνο τυχαίο όνομα και χώρα καταγωγής, που όμως κατάφερα να δεθώ μαζί τους (με τη δική μου ομάδα τουλάχιστον), όσο σε κανένα άλλο παιχνίδι. Και το expansion του το κάνει ακόμα καλύτερο με την προσθήκη mechas και γενετικής μετάλλαξης. 

Steam User Reviews: Overwhelmingly Positive (15.018 Reviews)

Steam Store Page: http://store.steampowered.com/app/200510/

 

Αυτά τα παιχνίδια τα έχω παίξει και τα προτείνω για φανς του είδους. Αν υπάρχει κάποιο παιχνίδι που δεν πρότεινα και θεωρείτε ότι αξίζει, αναφέρετέ το στα σχόλια, ώστε αν δεν το ξέρω, να το ψάξω.

Continue reading
  1268 Hits

Sunless Sea Early Access Review

 

Έχω ως χόμπυ να χαζεύω στο Steam για παιχνίδια. Πως είναι οι βιτρίνες σε μαγαζιά για τις γυναίκες; Έτσι και εγώ έχω το Steam, στο οποίο έχω βρει κατά καιρούς μια πληθώρα από ενδιαφέροντα παιχνίδια. Ένα από αυτά είναι και το SunlessSea, το οποίο κυκλοφόρησε 1η Ιουλίου σε EarlyAccess. Μου κίνησε τόσο πολύ το ενδιαφέρον, που αποτελεί το πρώτο EarlyAccess που έχω τσιμπήσει μέχρι σήμερα. Τι είναι όμως αυτό το παιχνίδι;

Δημιουργός του είναι μια μικρή προγραμματιστική εταιρεία με βάση το Λονδίνο, η οποία είχε μέχρι στιγμής στο ενεργητικό της ένα browser παιχνίδι με τίτλο «FallenLondon». Το παιχνίδι λαμβάνει χώρα κάτω από την επιφάνεια της γης σε μια Βικτωριανή περίοδο. Δεν έχω καταφέρει να βρω κάπου γραμμένο επακριβώς το lore, αλλά υποτίθεται πως το Λονδίνο εξαφανίστηκε και επανεμφανίστηκε κάτω από την επιφάνεια της γης και απέκτησε το νέο του όνομα, FallenLondon. Αυτό συνεπάγεται έναν αρκετά σκοτεινό κόσμο, τόσο μεταφορικά, όσο και πρακτικά, ο οποίος φαίνεται σαν να έχει βγει από σελίδες ιστοριών του Lovecraft. Σαν παιχνίδι ακολουθεί το στυλ των παιχνιδιών «createyourownadventure», δηλαδή με άφθονες επιλογές που τα ακολουθεί αναλυτική αφήγηση των αντίκτυπων της εκάστοτε επιλογής που κάνει ο παίκτης. Προσθέστε σε αυτό δημιουργία χαρακτήρα καθώς και ανταμοιβές είτε υλικές είτε σε στατιστικά σε στυλ RPG παιχνιδιών και έχετε τη βάση του FallenLondon.

Το SunlessSea διαδραματίζεται στον ίδιο κόσμο με το FallenLondon. Σε αντίθεση με τον προκάτοχό του, που ο παίκτης έμενε μέσα στα όρια της πόλης, εδώ ο σκοπός είναι η εξερεύνηση. Ξεκινώντας το παιχνίδι λαμβάνετε το ρόλο του καπετάνιου ενός ατμοκίνητου πλοίου. Αρχικά πρέπει να δημιουργήσετε το χαρακτήρα σας, το οποίο περιλαμβάνει επιλογή εικόνας, ονόματος και προσφώνησης (Madame/Sir, MyLord, Captain…). Επιπλέον έχετε την ευκαιρία να επεξεργαστείτε το παρελθόν του χαρακτήρα σας, το οποίο θα αυξομειώσει ανάλογα με τις επιλογές σας τα αρχικά σας στατιστικά και να θέσετε έναν σκοπό ζωής που, αν τον ολοκληρώσετε, κερδίζετε το παιχνίδι. Έχετε πάντα την επιλογή να μην το κάνετε όμως, να ξεκινήσετε το παιχνίδι σαν άγραφο χαρτί, στο οποίο θα χαραχθεί η δικιά σας ιστορία. Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι ζωγραφισμένα στο χέρι και θυμίζουν κάτι από TimBurton και DontStarve, χωρίς τα καθαρά καρτουνίστικα στοιχεία, αλλά με την ίδια απαράμιλλη σκοτεινή χροιά. Η μουσική που συνοδεύει τα ταξίδια σας είναι πολύ καλή και ανατριχιαστική, με τρομακτικά ξεσπάσματα σε περίπτωση κάποιου κακού συμβάντος ή επίθεσης δυνατού εχθρού.

 

Αρμενίζοντας στον ωκεανό

 

Το παιχνίδι έχει πέντε βασικές πτυχές, οι οποίες αλληλεπιδρούν: την εξερεύνηση, τις μάχες, την οικονομία, τα στατιστικά και τις επιλογές. Ξεκινάτε στο λιμάνι του FallenLondon μέσα στο πλοίο σας με τα απαραίτητα για να ξεκινήσετε το ταξίδι σας. Η top-down κάμερα και ο χειρισμός του πλοίου με το WASD καθιστούν το βασικό gameplay αρκετά απλό. Υπάρχει μια μπάρα στο κάτω μέρος τις οθόνης με κάποιες βασικές επιλογές, καθώς και τα hotkeys τους για να τα επιλέξετε εύκολα και γρήγορα. Τα W και S χρησιμοποιούνται για να αυξήσετε ή να ελαττώσετε την ταχύτητα του πλοίου σας, οπότε κυρίως θα πρέπει να χρησιμοποιείτε τα A και S για να καθορίσετε την πορεία σας στον, πραγματικά, αχανή υπόγειο ωκεανό.

Βέβαια δεν μπορείτε να εξερευνήσετε όσο θέλετε. Εδώ μπαίνει το survival στοιχείο του παιχνιδιού.  Υπάρχουν τρεις βασικοί μετρητές που πρέπει να λάβετε υπόψη σας, καύσιμα, πείνα και φόβος. Τα δυο πρώτα είναι σχετικά εύκολα στην κατανόηση. Έχετε βαρέλια με καύσιμα και κιβώτια με τρόφιμα, τα οποία βλέπετε στην πάνω αριστερά πλευρά της οθόνης. Η μπάρα με τα καύσιμα αδειάζει όσο προχωρά ο χρόνος, ενώ η μπάρα της πείνας γεμίζει, μέχρι να φτάσει σε σημείο που είναι η ώρα για γεύμα. Δεν είχα μέχρι στιγμής την ατυχία να ξεμείνω χωρίς κάποιο από τα δυο, αλλά από όσο είδα και διάβασα, αν ξεμείνετε από καύσιμα, μπορείτε να χαλάσετε κιβώτια τροφίμων ώστε να βρείτε κάτι εύφλεκτο να πετάξετε στη μηχανή και, αν ξεμείνετε από τρόφιμα, μπορείτε είτε να σκοτώσετε κάποιο περιπλανώμενο τέρας για τροφή είτε, στην έσχατη περίπτωση, να αναγκαστείτε να φάτε μέλη του πληρώματός σας! Όπως προείπαμε, ο κόσμος είναι σκοτεινός και προκαλεί τρόμο στις καρδιές των ανθρώπων. Όσο πιο ψηλά είναι το επίπεδο τρόμου, τόσο πιο δύσκολα είναι τα πράγματα για εσάς, καθώς θα συμβαίνουν γεγονότα αρνητικά για το πλήρωμα (όπως αυτοκτονίες από κατάθλιψη). Ο τρόμος μπορεί να περιοριστεί κατά τη διάρκεια ταξιδιού με τη χρήση της λάμπας που έχει το πλοίο σας (η οποία σας βοηθά να βλέπετε και στον ορίζοντα καλύτερα, αλλά καίει καύσιμα) και με το να περνάτε μέσα στο φως που εκπέμπουν λάμπες/σημαδούρες που βρίσκονται σε διάφορα σημεία της θάλασσας.

Η πείνα και ο φόβος δεν είναι τα μόνα προβλήματα που θα συναντήσετε. Μέσα στον απέραντο ωκεανό υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι, από πειρατές μέχρι γιγάντια θαλάσσια τέρατα. Άμα σας ακουμπήσει κάποια από αυτές τις εχθρικές μονάδες, σας δίνεται η επιλογή να πολεμήσετε ή να προσπαθήσετε να ξεφύγετε. Αν επιλέξετε να πολεμήσετε, μπαίνετε στην οθόνη μάχης. Το σύστημα μάχης είναι αρκετά απλό. Είναι realtime με την επιλογή παύσης πατώντας το Spacebar. Με το ποντίκι επιλέγετε τις διάφορες ενέργειες που μπορείτε να κάνετε. Υπάρχουν τρεις βασικοί μετρητές, η φωτεινότητα, η ζωή και οι ναύτες. Πρέπει πρώτα να κάνετε ενέργειες οι οποίες θα ανεβάσουν το μετρητή φωτεινότητας, όπως να πετάξετε κροτίδες λάμψης. Έπειτα, ανάλογα με τα επίπεδα φωτισμού του αντιπάλου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε επιλογές επίθεσης. Αρχικά αυτές οι επιλογές είναι μόλις δυο, αλλά αυξάνονται ανάλογα με τις αναβαθμίσεις που θα κάνετε στο πλοίο σας. Μόλις φτάσει στο μηδέν η ζωή του αντιπάλου, οδηγείστε πάλι σε οθόνη επιλογής,  για το τι θα κάνετε με το κουφάρι. Σημαντικό, αν χάσετε τη μάχη (με το να φτάσει είτε η μπάρα ζωής είτε η μπάρα ναυτικών στο 0), χάνετε αυτομάτως και το παιχνίδι. Η προκαθορισμένη επιλογή του παιχνιδιού λειτουργεί με autosave και διαγραφή του αν πεθάνετε, αν και μπορείτε να αλλάξετε τη δυσκολία ώστε να κάνετε save όπου θέλετε. Αν οι ναυτικοί πέσουν κάτω από το μισό του ανώτατου αριθμού, δεν μπορείτε να πιάσετε τη μέγιστη ταχύτητα με το πλοίο σας, κάτι που σας καθιστά πιο εύκολο στόχο επίθεσης.

 

Πολεμώντας ένα σμήνος νυχτερίδων

 

Καταφέρατε να επιβιώσετε τη σκληρή θάλασσα και φτάσατε στο επόμενο λιμάνι. Τα τρόφιμα σας τελειώνουν και τα καύσιμα δεν φτάνουν για να επιστρέψετε στη βάση σας (η οποία είναι μόνιμα το FallenLondon). Τι κάνετε λοιπόν; Μέσω του συστήματος επιλογών, πάτε στο μενού της πόλης και επισκέπτεστε τους εμπόρους (εφόσον είναι διαθέσιμοι στο συγκεκριμένο λιμάνι) για να αγοράσετε τα απαραίτητα. Το βασικό νόμισμα του παιχνιδιού ονομάζεται Echo, με το οποίο γίνονται όλες οι αγοραπωλησίες. Ένας από τους σκοπούς των δημιουργών είναι να δώσουν στον παίκτη την επιλογή να γίνει έμπορος. Στο συγκεκριμένο build είναι αρκετά δύσκολο καθώς, όπως έχουν παραδεχτεί και οι ίδιοι, είναι αρκετά δύσκολο να αποκτήσετε ένα αρκετά καλό κεφάλαιο στις πρώτες ώρες ενασχόλησης, καθώς πολλές από τις επιλογές που θα μπορείτε να πάρετε θα προστεθούν σε μελλοντικά updates.

Τα λιμάνια έχουν και άλλες επιλογές εκτός των καταστημάτων. Κάθε λιμάνι είναι διαφορετικό και έχει διαφορετικά κτήρια και NPC που μπορείτε να συναντήσετε. Μην περιμένετε να τα βρείτε όλα την πρώτη φορά που θα φτάσετε. Το παιχνίδι έχει ένα μετρητή, ο οποίος, όσο πιο πολύ ταξιδεύετε, τόσο αλλάζουν τα πράγματα στις πόλεις. Για παράδειγμα επισκέφθηκα το λιμάνι του Venderbight, το οποίο έμαθα πως είναι ιερό μέρος για μια ομάδα ατόμων και πως μπορώ να φέρω επί πληρωμής πιστούς από άλλα λιμάνια. Τη δεύτερη φορά ανακάλυψα ένα εστιατόριο, τον ιδιοκτήτη του οποίου θα μπορούσα να προσλάβω ως μάγειρα του πλοίου μου. Την τρίτη φορά επισκέφθηκα έναν ναό στον οποίο μπορούσα να προσευχηθώ. Όλα αυτά έγιναν μέσω επιλογών που μου έδινε το παιχνίδι. Τα μέρη είναι δυο ειδών, αυτά που ξεκλειδώνονται (όπως το εστιατόριο) και πλέον υπάρχουν hotkeys για να τα επισκεφθώ κατευθείαν  κάθε φορά που βρεθώ στο λιμάνι και τα μέρη μιας φοράς (όπως ο ναός), τον οποίο βρήκα πατώντας την επιλογή να κάνω βόλτα στην πόλη.

 

Δεν φαίνονται καλά τα πράγματα

 

Μια που μιλάμε για τις επιλογές, πρέπει να γίνει αναφορά στα Curiosities, Stories και Circumstances. Αυτά είναι μια μορφή tokens, τα οποία είναι παντός είδους βραβεία που κερδίζονται μέσω των επιλογών σας, τα οποία όμως δεν είναι αντικείμενα, όπως τα καύσιμα ή τα τρόφιμα. Παραδείγματα tokens είναι το «RecentNews» (Curiosities) που μπορεί να ανταλλαχθεί  με χρήματα σε κάποιο λιμάνι, είτε να ξεκλειδώσει κάποια επιλογή σε κάποιο άλλο λιμάνι, το «AdmiraltysFavour» (Stories) που κερδίζετε κάθε φορά που γράφετε ένα report για κάθε λιμάνι που επισκέπτεστε και το παραδίδετε πίσω στο FallenLondon και σας επιτρέπει να συναντήσετε τον Admiral και να του ζητήσετε χάρες, όπως δωρεάν επισκευή του πλοίου σας , και το «AnAdmiraltyCommission» (Circumstance) το οποίο δρα σαν άτυπο είδος quest. Το σημαντικότερο από όλα αυτά είναι στο κομμάτι των Curiosities, τα «Secrets», τα οποία μπορείτε να τα ξοδέψετε είτε για χάρες, χωρίς κάποια υλική ανταμοιβή, είτε για την εξέλιξη των στατιστικών σας. Τα Secrets μπορείτε να τα αποκτήσετε είτε ατόφια, μέσω των επιλογών σας (να κρυφακούσετε μια συνομιλία χωρίς να σας προσέξουν) είτε συγκεντρώνοντας αρκετά «Fragments» ώστε να σχηματίσουν ένα Secret (περισσότερα για αυτό το σύστημα θα ειπωθούν παρακάτω).

Τα στατιστικά του παιχνιδιού είναι τα εξής: Hearts, Veils, Pages, Mirrors και Iron. Όλα αυτά τα στατιστικά επηρεάζουν τόσο διάφορες επιλογές που θα κάνετε, όσο και τη μάχη. Το στατιστικό Hearts βοηθά σε ότι έχει να κάνει με τη μπάρα τρόμου και γενικότερα επιλογές που έχουν να κάνουν με καθαρά ηγετικά στοιχεία (να εμπνεύσετε το πλήρωμά σας να ξεχάσει το φόβο του κλπ), καθώς και στην υγεία. Το στατιστικό Veils αυξάνει την ταχύτητα του σκάφους, καθώς και την ικανότητα Evasion στη μάχη. Επιπλέον βοηθά στις επιλογές που έχουν να κάνουν με stealth. Η ικανότητα Pages καθορίζει το πόσο γρήγορα μετατρέπονται τα Fragments σε Secrets και τις επιλογές που έχουν να κάνουν με γνώση. Η ικανότητα Mirrors επηρεάζει το πόσο δυνατό είναι το φως του προβολέα του πλοίου σας, καθώς και το πόσο δυνατές είναι η ενέργειες φωτεινότητας κατά τη διάρκεια της μάχης. Τέλος, είναι το Iron, το οποίο έχει να κάνει με το πόση ζημιά κάνετε την ώρα της μάχης. Αυτά τα στατιστικά είναι συνολικά για όλο το πλοίο. Επηρεάζονται τόσο από τον χαρακτήρα σας (base) όσο και από άλλους παράγοντες. Αυτοί είναι τα μέλη του πληρώματός σας, το είδος του πλοίου σας και τα upgrades που του έχετε βάλει. Για να αυξήσετε τα στατιστικά του χαρακτήρα σας, πρέπει να μιλήσετε με κάποιο μέλος του πληρώματος και, με αντάλλαγμα Secrets, σας μαθαίνει τα «μυστικά του επαγγέλματος» και αυξάνει κάποιο στατιστικό σας, το οποίο διαφέρει ανάλογα με τη θέση του μέλους στο πλήρωμα.

Εκτός από τους τρεις μετρητές που αναφέρθηκαν στο κομμάτι της εξερεύνησης, υπάρχει και ένας τέταρτος, αυτός των Fragments, ο οποίος μόλις γεμίσει, αντικαθιστά τα Fragments με ένα Secret. Αυτός ο μετρητής γεμίζει με την εξερεύνηση του κόσμου και ότι μαθαίνετε για αυτόν.  Αν ανακαλύψετε ένα μέρος που δεν έχετε πάει πριν, αν κατά τη διάρκεια μιας μάχης αντί για επίθεση επιλέξετε να παρατηρήσετε τον αντίπαλο (με τον κίνδυνο να σας επιτεθεί και να χάσετε), αν μετά τη μάχη με ένα τέρας επιλέξετε να του κάνετε νεκροψία, αν σε ένα λιμάνι ρωτήσετε τους ντόπιους για φήμες σχετικά με τον τόπο τους, όλα αυτά σας δίνουν Fragments. Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο, καθώς ωθεί τον παίκτη να εξερευνήσει τον κόσμο και να μάθει περισσότερα για αυτόν και τους κατοίκους του. Ακριβώς κάτω από το μετρητή αυτό, είναι το CaptainsLog, ίσως το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του παιχνιδιού, το οποίο καταγράφει τα συμβάντα και πόσα fragments παίρνετε από αυτά. Το κάθε συμβάν είναι γραμμένο σαν να διαβάζετε όντως ένα CaptainsLog, με την ακριβή ημερομηνία και γραφή του στυλ «Ανακαλύψαμε την τάδε περιοχή» ή «Μπήκαμε στα γνώριμα νερά έξω από το FallenLondon και το πλήρωμα αδημονεί να φτάσουμε στο λιμάνι», κάτι το οποίο δίνει ένα άλλο κύρος στο παιχνίδι.

Τέλος, έχουμε τις επιλογές. Τα περισσότερα υπέρ και κατά των επιλογών έχουν ήδη ειπωθεί παραπάνω. Εδώ θα προστεθεί και το γεγονός κάποιων quests που μπορεί να συναντήσετε. Για παράδειγμα στο λιμάνι θα πετύχετε έναν ύπουλο, μονόφθαλμο τύπο, ο οποίος θα σας προσφέρει δωρεάν καύσιμα και τρόφιμα για αρκετές μέρες ταξιδιού. Θα τα δεχτείτε ή όχι; Αν τα δεχτείτε, θα επανέλθει μετά από κάποιο χρονικό διάστημα και θα σας ζητήσει μια «χάρη» ως αντάλλαγμα. Αν δεν την κάνετε, μπορεί να συμβεί κάτι κακό. Επιπλέον, μπορείτε να συνομιλήσετε με τα μέλη του πληρώματός σας (όχι τους ναυτικούς) και, σε μελλοντικό update, θα έχουν ο καθένας το δικό του χαρακτήρα και sidequests.

 

Έχω την αίσθηση πως κάποιος με παρακολουθεί

Ήσασταν άτυχοι. Κάτι πήγε στραβά. Τελείωσαν τα καύσιμα και μείνατε μέσα στο πέλαγος μέχρι να σας τελειώσουν τα τρόφιμα. Πολεμήσατε με κάποιον πιο δυνατό από εσάς και χάσατε. Λίγη σημασία έχει, πλέον είστε νεκρός. Αυτό σημαίνει πως τελείωσαν όλα; Ναι και όχι.  Ο χαρακτήρας σας δεν υπάρχει πια, όμως υπάρχει διάδοχος. Όπως λένε και οι ίδιοι οι δημιουργοί «ο επόμενος χαρακτήρας σας μπορεί να είναι η κόρη του προηγούμενου, ένας μαθητής του ή ακόμα και ένας άκυρος που βρήκε το ημερολόγιό του σε ένα μαγαζί αξιοπερίεργων πραγμάτων». Δεν ξέρω κατά πόσο υπάρχουν σχετικές επιλογές για οικογένεια, αλλά, έχοντας πεθάνει μια φορά, είχα απλώς επιλογή συνέχειας. Το πρωτότυπο είναι, πάντως, πως αν επιλέξετε να συνεχίσετε, σας δίνονται τρεις επιλογές για να διαλέξετε κάτι που θέλετε να περάσει στον επόμενο χαρακτήρα σας. Αυτά τα τρία πράγματα είναι ο χάρτης που έχετε ήδη εξερευνήσει, κάποιο συγκεκριμένο στατιστικό του χαρακτήρα σας ή ένα συγκεκριμένο μέλος του πληρώματος για να έχετε από την αρχή του νέου χαρακτήρα σας. Αυτό βοηθά τόσο στο replayability του παιχνιδιού, όσο και στο προσωπικό roleplay του καθενός, όπως το παράδειγμα που αναφέρθηκε παραπάνω με τον τύπο που αγόρασε το ημερολόγιο.  Εγώ σκέφτηκα πως κάτι τέτοιο συνέβη με το νέο χαρακτήρα μου, με το να αγοράσει το χάρτη που είχε δημιουργήσει ο προηγούμενος χαρακτήρας μου στα ταξίδια του.

Το παιχνίδι είναι σε EarlyAccess και πρόκειται να προστεθεί πολύ ακόμα υλικό, σύμφωνα με τους δημιουργούς, όμως είναι ήδη αρκετά καλοστημένο για να μπορέσει κάποιος να το παίξει για ώρες σε αυτό το στάδιο, που δείχνει σοβαρότητα και επαγγελματισμό εκ μέρους των δημιουργών. Η τιμή του είναι 20 ευρώ στο Steam, αν και αγοράστηκε με μόλις 10 στο Kinguin. Η κυκλοφορία του ολοκληρωμένου παιχνιδιού υπολογίζεται το Σεπτέμβριο, με τετραπλάσιο χάρτη, ανάλογα μεγαλύτερη ιστορία και ποσότητα επιλογών και την τελική έκδοση όλων των μηχανισμών, τα οποία όμως θα κυκλοφορούν στο ενδιάμεσο για όσους το έχουν ήδη σε μορφή update. Επιπλέον, έχουν δηλώσει πως θα προσπαθήσουν να κάνουν πιο balanced το παιχνίδι, καθώς αυτή τη στιγμή υπάρχουν κάποια προβλήματα, όπως η μπάρα του τρόμου που γεμίζει πολύ εύκολα, αλλά αδειάζει δύσκολα. Το σημαντικότερο, όμως, είναι πως, όσοι το αγοράσουν στο EarlyAccess, θα έχουν δωρεάν πρόσβαση σε όλα τα μελλοντικά DLC που θα κυκλοφορήσουν. Σίγουρα, θα βγει ένα expansion, το οποίο θα επιτρέπει στον παίκτη να χειρίζεται υποβρύχιο, καθώς ήταν ένας από τους στόχους στο Kickstarter.

 

+ Πολύ καλή σκοτεινή ατμόσφαιρα και soundtrack

+ Πολλά μέρη προς εξερεύνηση

+Πλήθος επιλογών και δυνατοτήτων

+ Υψηλό replayability

 

- Λείπει υλικό, το οποίο θα προστεθεί αργότερα (περιοχές, συνομιλίες με μέλη του πληρώματος)

- Σε περίπτωση θανάτου θα αναγκαστείτε να ξανακάνετε κάποια πράγματα από την αρχή, μέχρι να φτάσετε στην κατάσταση που ήσασταν πριν

- Έλλειψη ισορροπίας σε κάποια στοιχεία του παιχνιδιού

 

Δεν μπαίνει βαθμός, καθώς αποτελεί EarlyAccess παιχνίδι.

 

Υ.Γ. Το κείμενο γράφτηκε μέσα Ιουλίου. Έκτοτε έχουν υπάρξει patches και καινούργιο υλικό, αλλά δεν το έχω δοκιμάσει.

Continue reading
  1579 Hits

I have no mouth, and I must scream

 

Ένας adventure τίτλος βασισμένος στο ομώνυμο διήγημα του Harlan Ellison.

 

Βρισκόμαστε στο μέλλον και η ανθρωπότητα έχει εξαφανιστεί. Μόνοι επιζώντες είναι οι πέντε χαρακτήρες του παιχνιδιού που ζουν εξαιτίας ενός υπερ-υπολογιστή με το όνομα "AM" (ο οποίος είναι υπεύθυνος και για την εξαφάνιση του ανθρωπίνου γένους), ο οποίος τους βασανίζει για 100+ χρόνια.

Το παιχνίδι ξεκινά με το εξής επικό intro που δρα και ως περίληψη για το τι έχει συμβεί μέχρι στιγμής στον κόσμο:

 

 

(αξίζει να σημειωθεί πως τη φωνή του AM την ερμηνεύει ο ίδιος ο συγγραφέας της ιστορίας, καθώς και βοήθησε συγγραφικά στη μεταφορά της ιστορίας σε παιχνίδι)

 

Από άποψη gameplay έχει την εξής πρωτοποριακή ιδέα για adventure (προσωπικά δεν την έχω ξαναδεί). Παίζεις κάθε φορά έναν από τους πέντε διαθέσιμους χαρακτήρες και προσπαθείς να περάσεις τις προσωπικές πίστες του καθενός. Υπάρχει πάντα η πιθανότητα θανάτου, που προκαλεί να ξαναρχίσεις την πίστα από την αρχή! Επίσης έχει και διαλόγους οι οποίοι επηρεάζουν την τελική έκβαση της ιστορίας. Κατά τ'άλλα είναι σχετικά κλασικό adventure game με χρήση αντικειμένων για επίλυση γρίφων. 

 

Μια εικόνα μέσα από το παιχνίδι για να δείτε UI:

 

Μουσικά έχει πολύ καλή μουσική, αρκετά creepy, που ταιριάζει με όλη την παρανοϊκή και τρομακτική ατμόσφαιρα του παιχνιδιού.

 

Δεν το έχω τερματίσει ακόμα, αλλά θα το κάνω σύντομα. Προτείνεται ανεπιφύλακτα σε λάτρεις παλιών κλασικών adventure καθώς και σε φαν sci-fi ιστοριών σε στυλ Philip K. Dick (ή και σε φαν παλιού αγνού cyberpunk).

Continue reading
  1707 Hits

Αναμνήσεις: Total War

Με αφορμή την κυκλοφορία του Rome 2, άρχισαν να μου ξανάρχονται αναμνήσεις από το πρώτο Rome. Το πρώτο Total War που δοκίμασα και με έμπασε στο μαγευτικό κόσμο της σειράς.

Ήταν το 2004, πρώτη Γυμνασίου. Κλασική συζήτηση παιδιών στο σχολείο «κανένα καλό παιχνίδι παίζει;». Ένας από την παρέα μου μίλησε για ένα παιχνίδι στρατηγικής που ήξερε, στο οποίο έπαιζες τους Ρωμαίους στην Ευρώπη και πολεμούσες τους Βαρβάρους. Ακούστηκε ενδιαφέρον και του ζήτησα να μου το δώσει. Την επόμενη μέρα έφερε τέσσερα αντιγραμμένα CD που έγραφαν πάνω “Rome: Total War”.

Η πρώτη επαφή δεν ήταν και η καλύτερη. Το tutorial δεν ήταν και πολύ κατατοπιστικό για ένα παιδί της ηλικίας μου (συν του ότι το λάπτοπ στο οποίο το είχα βάλει πετούσε μπλε οθόνες κάθε τρεις και λίγο). Τελικά κατάφερα να το βάλω σε ένα pc και να ξεκινήσω ένα campaign με τους Julii. Κάπου εκεί άρχισα να κολλάω με το gameplay και το στυλ του παιχνιδιού. Ως φαν της ιστορίας, ένιωθα στον τομέα μου. To turn-based στυλ του μέχρι και σήμερα μου φαίνεται αξεπέραστο. Λίγο καλύτερη διπλωματία να είχε και θα ήταν θεϊκό.

Το πρώτο save με τους Julii, απ’όσο θυμάμαι δεν οδήγησε πουθενά (ίσως στη χρεωκοπία). Μετά ξανάπαιξα ένα δεύτερο με τους ίδιους και κατάφερα να τερματίσω το παιχνίδι. Ακολούθησε ένα τερμάτισμα με τους Βρετανούς και κάποια playthrough με Γαλάτες, Πάρθες, Έλληνες, Ισπανούς και Scipii, τα οποία δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ. Χρησιμοποιήθηκε και ο κωδικός για να ξεκλειδώσεις όλες τις φυλές, χάζεψα με τις περισσότερες, αλλά ως εκεί. Με το Barbarian Invasion ασχολήθηκα απειροελάχιστα, για κάποιο λόγο δεν κατάφερε να με τραβήξει όσο το απλό Rome. Περισσότερο που έπαιξα ήταν πέρισι με ένα μικρό playthrough με Σάξωνες. Δεν μιλάω καν για το Alexander, ασχολήθηκα μαζί του ίσως και για 5 λεπτά.

Τα χρόνια πέρασαν και φτάσαμε στο 2006. Τρίτη γυμνασίου, χριστούγεννα, 3 φωτοτυπίες με ασκήσεις μαθηματικών για τις διακοπές (και εγώ σκράπας), εκπομπή Initiative στα ηχεία του υπολογιστή (εκπομπή για RPG στο gamesradio τότε) και παρέα με το Medieval 2: Total War στα διαλείμματα. Λατρεία μεσαίωνα, λατρεία για Total War, ο έρωτας ήταν αναπόφευκτος. Εκεί έκλεισα και το πρώτο μου συνεχόμενο 24ωρο σε ένα παιχνίδι. Δυστυχώς, το πρώτο μου playthrough με τους Άγγλους έλειξε σε τραγική αποτυχία με μείον 20.000 ταμείο, αλλά είχε τη φάση του. Πέρα από την πρώτη εποχή, το έπαιζα ξανά κατά καιρούς, αν και μετράω μόλις ένα τερμάτισμα, με Άγγλους. Όλα τα υπόλοιπα, είτε δεν μου βγήκαν, είτε τα παράτησα από βαρεμάρα.

 

Μετά ασχολήθηκα με το Kingdoms, το οποίο το λάτρεψα. Ειδικά το Britannia ήταν το αγαπημένο μου. Τερματισμένο με Σκωτσέζους και Ουαλούς και προχωρημένο με τους υπόλοιπους. Τερματισμένο είναι και το Crusades με τους Ναΐτες. Το Teutonic για κάποιο λόγο δεν με τράβηξε. Το Americas το προχώρησα μέχρι ένα σημείο με Apachee, αλλά βαρέθηκα και το άφησα.

Η ενασχόληση με το Kingdoms ξανάρχισε αρκετά χρόνια μετά, το 2009, με τα mods. Δεν ήμουν και πολύ των mods μέχρι τότε, αλλά βαριόμουν να ξαναπαίξω vanilla Medieval 2 και είπα να ψάξω τίποτα. Μου κίνησαν την περιέργεια δυο mods. A Song of Ice and Fire καιStainless Steel. Το πρώτο ήταν σε αρχική version, οπότε δεν πολυκάηκα. Το δεύτερο όμως μου έφαγε πολύ χρόνο, καθώς ήταν ένα ανανεωμένο και εμπλουτισμένο Medieval 2.  Το ταξίδι με τους Νορβηγούς θα μου μείνει αλησμόνητο.

Για μερικά χρόνια έκανα ένα διάλειμμα και ασχολήθηκα με τα classics. Shogun και Medieval. Ειδικά το πρώτο με ακολούθησε και χρόνια μετά, καθώς δεν είχε βγει ακόμα το Shogun 2 και, όντας φαν των Σαμουράι και της γενικότερης περιόδου, δεν είχα άλλη διέξοδο από αυτό. Περίμενα και τα δυο να μη μου αρέσουν, αλλά έπεσα έξω. Μπορεί να μην έχουν το ελεύθερο gameplay των απογόνων τους, αλλά το όλο στυλ επιτραπεζίου με εξέπληξε ευχάριστα και είδα τον εαυτό μου να ασχολείται για ώρες μαζί τους. Το Shogun κατάφερα να το τερματίσω εις διπλούν, δεν θυμάμαι με ποια clans. To Medieval δεν κατάφερα να το τερματίσω, αν και ήμουν πολύ κοντά σε ένα save με την Πολωνία, καθώς εκεί που είχα 3-4 περιοχές για να κερδίσω, επαναστατούσαν μαζικά άλλες 10. Εν τέλει τα παράτησα. Δεν έχω ξαναπροσπαθήσει ακόμα. Με expansions ασχολήθηκα λίγο με το Mongol Invasion, αλλά μου φάνηκε βλακεία και το παράτησα.

Campaign map του πρώτου Shogun

Με το Empire: Total War άργησα αρκετά να ασχοληθώ, εξαιτίας παλαιού υπολογιστή που δεν το υποστήριζε. Η καινοτομίες όπως τα technologies και τα trade points μου άρεσαν πάρα πολύ, καθώς άνοιγαν νέους ορίζοντες στο turn based κομμάτι του παιχνιδιού. Έχω κάνει μόλις δυο σοβαρά playthrough, μη τερματισμένα. Το πρώτο ήταν με Σουηδούς. Διοίκηση της Αυτοκρατορίας και από πίσω να παίζει σε repeat το Communion των Sceptic Flesh μέσα στο κατακαλόκαιρο. Δεν θυμάμαι γιατί το παράτησα. Μετά ξανάκανα μια προσπάθεια, αυτή τη φορά με Πολωνούς, αλλά ακόμα με περιμένει να το συνεχίσω. Αγόρασα το Warpath στο Steam και έπαιξα λίγο, αλλά τα άφησα. Με το Napoleon δεν έχω ασχοληθεί ακόμα.

Και φτάσαμε στο αγαπημένο μου Total War μέχρι σήμερα, το Shogun 2: Total War (ποτέ μου δεν συμπάθησα την αναστροφή του ονόματος). Η αναμονή ήταν τόσο μεγάλη που είναι το πρώτο παιχνίδι Total War που προπαρήγγειλα αυθεντικό (τα υπόλοιπα τα αγόραζα εκ των υστέρων, τιμώντας τον χρόνο που πέρασα μαζί τους) και μέχρι να έρθει τερμάτισα για δεύτερη φορά το πρώτο Shogun. Επίσης έλιωνα σε υλικό σχετικό με την εποχή, είτε ήταν ιστορικά κείμενα, είτε anime (όπως το Sengoku Basara). Βελτιώσεις πατημένες πάνω στο επιτυχημένο για μένα Empire, Ιαπωνία στον εμφύλιο, σαμουράι στο φουλ και μια πιο ιδιαίτερη διπλωματία (αν και πάλι δεν ήταν κάτι το τρομερό). Ξεκίνησα με τους Date και, για πρώτη φορά κατάφερα να τερματίσω (με νύχια και με δόντια, καθώς προς στο τέλος γίνεται ντου απ’όλους εναντίον σου, χαλάνε συμμαχίες και σε παίρνουν μονότερμα). Σχεδόν αμέσως ξεκίνησα και δεύτερο playthrough, που το τερμάτισα, με τους Hattori. Μετά το άφησα για καιρό και το ξανάπιασα με Oda, αλλά με φάγανε στο τέλος και δεν κατάφερα να τερματίσω. Επίσης έχω δοκιμάσει την τύχη μου με Uesugi, Takeda, Tokugawa και Chosokabe και τερμάτισα μόνο με τους τελευταίους. Το Rise of the Samurai το τσίμπησα σε εκπτώσεις του Steam και το έφτασα μέχρι ένα σημείο. Μετά το παράτησα για κάτι άλλο, αλλά όταν μου ήρθε όρεξη να το ξαναπιάσω, ένιωθα ξένος μέσα στο ίδιο μου το save. Οπότε new game, αλλά βαρέθηκα νωρίς και το άφησα. Το Fall of the Samurai το έπαιξα πολύ λίγο. Μου φαίνεται πρέπει να ξαναδώ την ταινία The Last Samurai για να μου έρθει όρεξη να ασχοληθώ.

Μια φοβερή (και απρόσμενη) νίκη μου.

 

Και φτάσαμε στο σήμερα. Το Rome 2 είναι καθοδόν (για μένα ίσως για λίγο περισσότερο καιρό, ανάλογα πότε θα μου το φέρουν) αλλά τα πρώτα δείγματα είναι κάτι παραπάνω από ικανοποιητικά. Βέβαια θέλω να το δοκιμάσω μόνος μου και να κρίνω, αλλά πρέπει να έχουν κάνει κάτι το τρελά αισχρό για να μη μου αρέσει, κάτι που δεν το θεωρώ πιθανό. Και μόλις έρθει, φεύγω για ένα ταξίδι με τους Ηπειρώτες, για να βοηθήσω τον Πύρρο και την παρέα του να δημιουργήσουν τη Μεγάλη Ελλάδα.

 

Υ.Γ. Πριν προλάβει να ρωτήσει κάποιος, όλα τα playthrough είναι στο easy και δεν ντρέπομαι γι'αυτό.

Υ.Γ.2 Η συλλογή μου!

Continue reading
  2699 Hits