Εργαστήριο στη Μ. Βρετανία αναπτύσσει μύκητες μέσα σε PC, μας θυμίζουν και πάλι το The Last of Us
Στόχος οι μύκητες να αποτελέσουν την εξέλιξη των μελλοντικών PC.
Το Unconventional Computing Laboratory της Μ. Βρετανίας ιδρύθηκε το 2001 και έχει ως στόχο να δημιουργήσει υπολογιστές οι οποίοι θα παράγονται από χημικά ή από οργανισμούς ή μελλοντικά να αποτελέσουν υπολογιστές με υγρολογική τεχνολογία.
Ο λόγος που το κάνουν αυτό οι υπεύθυνοι του εργαστηρίου είναι διότι πιστεύουν ότι έτσι οι πληροφορίες θα μπορούν να επεξεργαστούν και να αναλυθούν με νέους τρόπους. Προς το παρόν, σε πειραματικό στάδιο, υπάρχουν τα λεγόμενα Mush Room computers ("Υπολογιστές μανιτάρια"), στα οποία όπως βλέπετε οι μύκητες έχουν τον ρόλο των ημιαγωγών.
Το σκηνικό μας θυμίζει τον μύκητα του The Last of Us, ενώ θυμίζουμε ότι μόλις λίγες μέρες πριν εμφανίστηκε ένας τέτοιος σε εργαστήριο στην Αμερική. Οι μύκητες μέσα σε ηλεκτρονικά εξαρτήματα υπολογιστών, όπως οι motherboards, μπορούν να λάβουν και να στείλουν ηλεκτρικά σήματα, αλλά και να έχουν την δική τους μνήμη.
Ο επιστήμονας Andrew Adamatzky, επικεφαλής του εργαστηρίου που εδρεύει στο πανεπιστήμιο του Bristol στην Αγγλία,
δήλωσε
: «Αναμιγνύω καλλιέργειες μυκηλίου με κάνναβη ή με ρινίσματα ξύλου και μετά τα τοποθετώ σε κλειστά πλαστικά κουτιά και αφήνω το μυκήλιο να αποικίσει το υπόστρωμα, έτσι ώστε όλα να φαίνονται λευκά/ Στη συνέχεια εισάγουμε ηλεκτρόδια και καταγράφουμε την ηλεκτρική δραστηριότητα του μυκηλίου. Έτσι, μέσω της διέγερσης, γίνεται ηλεκτρική δραστηριότητα και μετά βλέπουμε πως ο μύκητας αποκρίνεται». Σημειώνει ότι αυτό είναι το μόνο υγρό εργαστήριο του Ηνωμένου Βασιλείου - όπου υπάρχει χημική, υγρή ή βιολογική ύλη - σε οποιοδήποτε τμήμα της επιστήμης των υπολογιστών.
Οι κλασικοί υπολογιστές σήμερα βλέπουν τα προβλήματα ως δυαδικά: τα μονά και τα μηδενικά που αντιπροσωπεύουν την παραδοσιακή προσέγγιση που χρησιμοποιούν αυτές οι συσκευές. Ωστόσο, οι περισσότερες δυναμικές στον πραγματικό κόσμο δεν μπορούν πάντα να αποτυπωθούν μέσω αυτού του συστήματος. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ερευνητές εργάζονται σε τεχνολογίες όπως οι κβαντικοί υπολογιστές (που θα μπορούσαν να προσομοιώσουν καλύτερα μόρια) και τα τσιπ που βασίζονται σε ζωντανά κύτταρα εγκεφάλου (τα οποία θα μπορούσαν να μιμηθούν καλύτερα τα νευρωνικά δίκτυα), επειδή μπορούν να αναπαραστήσουν και να επεξεργαστούν πληροφορίες με διαφορετικούς τρόπους, χρησιμοποιώντας μια σειρά σύνθετων, πολυδιάστατων συναρτήσεων και παρέχουν ακριβέστερους υπολογισμούς για ορισμένα προβλήματα.
Ήδη, οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι τα μανιτάρια παραμένουν συνδεδεμένα με το περιβάλλον και τους οργανισμούς γύρω τους χρησιμοποιώντας ένα είδος «διαδικτυακής» επικοινωνίας. Μπορεί να έχετε ακούσει αυτό που αναφέρεται ως ο ξύλινος ιστός. Αποκρυπτογραφώντας τη γλώσσα που χρησιμοποιούν οι μύκητες για την αποστολή σημάτων μέσω αυτού του βιολογικού δικτύου, οι επιστήμονες θα μπορούσαν όχι μόνο να λάβουν πληροφορίες για την κατάσταση των υπόγειων οικοσυστημάτων, αλλά και να τα αξιοποιήσουν για να βελτιώσουν τα δικά μας συστήματα πληροφοριών.
Cordyceps
Οι υπολογιστές με μανιτάρια θα μπορούσαν να προσφέρουν κάποια πλεονεκτήματα σε σχέση με τους συμβατικούς υπολογιστές. Παρόλο που δεν μπορούν ποτέ να ταιριάξουν με τις ταχύτητες των σημερινών σύγχρονων μηχανών, θα μπορούσαν να είναι πιο ανεκτικοί σε σφάλματα (μπορούν να αυτοαναγεννηθούν), να αναδιαμορφωθούν (φυσικά αναπτύσσονται και εξελίσσονται) και καταναλώνουν πολύ λίγη ενέργεια.
Στον εγκέφαλο, οι νευρώνες χρησιμοποιούν αιχμηρές δραστηριότητες και μοτίβα για να επικοινωνούν σήματα, και αυτή η ιδιότητα έχει μιμηθεί για να δημιουργηθούν τεχνητά νευρωνικά δίκτυα. Το Mycelium κάνει κάτι παρόμοιο. Αυτό σημαίνει ότι οι ερευνητές μπορούν να χρησιμοποιήσουν την παρουσία ή την απουσία μιας ακίδας ως μηδέν ή ένα και να κωδικοποιήσουν τον διαφορετικό χρονισμό και την απόσταση των αιχμών που ανιχνεύονται ώστε να συσχετίζονται με τις διάφορες πύλες που εμφανίζονται στη γλώσσα προγραμματισμού υπολογιστών (ή, και, κ.λπ.). Επιπλέον, εάν διεγείρετε το μυκήλιο σε δύο ξεχωριστά σημεία, τότε η αγωγιμότητα μεταξύ τους αυξάνεται και επικοινωνούν πιο γρήγορα και πιο αξιόπιστα, επιτρέποντας τη δημιουργία μνήμης. Αυτό μοιάζει με το πώς τα εγκεφαλικά κύτταρα σχηματίζουν συνήθειες.
Το μυκήλιο με διαφορετικές γεωμετρίες μπορεί να υπολογίσει διαφορετικές λογικές συναρτήσεις και μπορούν να χαρτογραφήσουν αυτά τα κυκλώματα με βάση τις ηλεκτρικές αποκρίσεις που λαμβάνουν από αυτό. «Αν στείλετε ηλεκτρόνια, θα εκτοξευθούν», λέει ο Adamatzky και προσθέτει: «Είναι δυνατό να εφαρμοστούν νευρομορφικά κυκλώματα… Μπορούμε να πούμε ότι σχεδιάζω να φτιάξω έναν εγκέφαλο από μανιτάρια».
Μέχρι στιγμής οι ερευνητές, έχουν δουλέψει με μύκητες στρειδιών (Pleurotus djamor), μύκητες-φαντάσματα (Omphalotus nidiformis), μύκητες βραχίονα (Ganoderma resinaceum), μύκητες Enoki (Flammulina velutipes), μύκητες σπασμένων βραγχίων (Schizophyllum commune) και μύκητες κάμπιας (Caterpillar fungiitaris). Κατασκευάζουν απλά λογικά κυκλώματα και ηλεκτρονικά κυκλώματα με μυκήλιο. Μελλοντικά τα αποτελέσματα θα είναι πιο σύνθετα.