Undertale

Retro RPG nerdgasm! 

Η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας οδήγησε στην εμφάνιση επαναστατικών προγραμμάτων σαν το GameMaker: Studio που επιτρέπουν σε δημιουργικούς ανθρώπους χωρίς τεράστιες γνώσεις προγραμματισμού να μετατρέψουν τις ιδέες τους σε video games. Ο Toby Fox, σχεδιαστής του Undertale, ανήκει σε αυτή την κατηγορία ατόμων. Νοιώθοντας το μυαλό του να κοντεύει να σπάσει από τις φανταστικές ιδέες που έτρεχαν πέρα δώθε, ο Fox αποφάσισε πριν από τρία χρόνια να αγοράσει το GameMaker: Studio και να μετατρέψει την έμπνευση του στην αγαπημένη μας τέχνη. Φυσικά, ο σχεδιασμός ενός video game αξιώσεων, εκτός από έμπνευση, εργατικότητά και τα απαραίτητα προγραμματιστικά εργαλεία χρειάζεται και ένα αξιοπρεπές χρηματικό κεφάλαιο.

Για να μαζέψει τα χρήματα που χρειαζόταν, ο Fox στράφηκε σε εμάς, την παγκόσμια κοινότητα των gamers, αρχίζοντας μια εκστρατεία στην γνωστή μας πλέον πλατφόρμα του Kickstarter. Ο μετριοπαθής στόχος των 5.000 δολαρίων επιτεύχθηκε σε ελάχιστο χρονικό διάστημα και η καμπάνια για το Undertale σταμάτησε τελικά στα 51.000 δολάρια. Το ποσό που συγκεντρώθηκε έδωσε την ευκαιρία στον Fox να εμπλουτίσει το παιχνίδι του με άφθονο πρόσθετο περιεχόμενο, τριπλασιάζοντας την συνολική του διάρκεια.

Το Undertale είναι ένα συνονθύλευμα από επιρροές που δέχτηκε ο Fox στην πορεία της ζωής του μέχρι σήμερα. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν το τρελό χιούμορ χαρακτήρων σαν τον Mr. Bean, το σύστημα διαλόγων του θρυλικού RPG Shin Megami Tensei, η απόκοσμη ατμόσφαιρα του κλασικού RPG EarthBound του Super NES, το δεύτερο μέρος της σειράς Mother κ.ο.κ. Η επίδραση των ιαπωνικών RPG στη δουλειά του Fox είναι ξεκάθαρη πλέον αλλά ο game designer προσπάθησε να αφήσει απ’ έξω ορισμένα χαρακτηριστικά τους που δεν του άρεσαν όπως το grinding και τα quests που βάζουν τον παίκτη να μαζεύει αντικείμενα από όλες τις πίστες, οδηγώντας τον σε ένα αέναο backtracking. Το αν δικαιώθηκε ή όχι στις επιλογές του ο Fox θα το μάθετε εντός ολίγου.

Ψάχνοντας για το φεγγάρι στον…υπόνομο
Το υπέδαφος του αγαπημένου μας πλανήτη ερέθιζε ανέκαθεν την φαντασία των πνευματικών ανθρώπων οι οποίοι οραματίστηκαν ότι τα βάθη της γης κατοικούνται από μυθικά πλάσματα, είτε πρόκειται για θεούς του κάτω κόσμου σαν τον Πλούτωνα, είτε για καταχθόνιους δαίμονες, είτε για δεινόσαυρους και εξαφανισμένα ζωικά είδη σαν εκείνα που θαυμάσαμε στο Ταξίδι στο Κέντρο της Γής του Ιουλίου Βερν. Στο Undertale ο κάτω κόσμος είναι το καταφύγιο της φυλής των τεράτων, ενός είδους που κάποτε κατοικούσε στην επιφάνεια του πλανήτη αλλά αναγκάστηκε να αυτοεξοριστεί όταν η ανθρώπινη φυλή τους κήρυξε τον πόλεμο. Η υπόγεια κοινωνία τους λειτουργεί με βάση συγκεκριμένους νόμους και την φρούδα ελπίδα ότι κάποια μέρα θα μπορέσουν να ξαναδούν το φώς του ήλιου.

Την γαλήνη της κοινωνίας των τεράτων ταράζει η εμφάνιση του Frisk, ενός ανθρώπου αδιευκρίνιστου φύλου, ηλικίας και εθνικότητας, ο οποίος τυχαία σε μια πεζοπορία του στο βουνό έπεσε μέσα σε μια τρύπα – δίοδο προς τον κάτω κόσμο. Από την στιγμή που έπεσε στην λούμπα του υποκόσμου, η μοναδική βιώσιμη στρατηγική για τον Frisk έγινε το πέρασμα του από την χώρα των τεράτων και η επιστροφή του στην επιφάνεια. Θα τα καταφέρει ο άτυχος άνθρωπος να ανέβει στην επιφάνεια και να αφηγηθεί την περιπέτεια του στους συνανθρώπους ή θα αφήσει τα κόκκαλα του στα έγκατα της γης δίπλα από κάποιο πεινασμένο τέρας; Την απάντηση την δίνουμε εμείς, οι χειριστές του μοναδικού playable χαρακτήρα στο Undertale.

Η μισή και βάλε ηδονή που θα αντλήσετε παίζοντας το Undertale προέρχεται από τους διαλόγους και τους χαρακτήρες που σκαρφίστηκε ο Toby Fox. Αντιστρέφοντας τα στερεότυπα της ανθρώπινης κουλτούρας που παρουσιάζει τα δύσμορφα πλάσματα ως διαβολικά όντα που ζουν για να βλάπτουν τους ανθρώπους, τα τέρατα του Undertale είναι μια στρατιά από ιδιόρρυθμους χαρακτήρες που η συσχέτιση τους με υπαρκτές προσωπικότητες της ανθρώπινης κοινωνίας είναι άμεση. Θα συνομιλήσετε με τεμπέλικα τέρατα, ψωνισμένα με την show business, μανιακά με την επιστήμη, αποφασισμένα να μεγαλουργήσουν παρά την ανοησία που τα δέρνει, με έντονα μητρικά ένστικτα, με μιλιταριστική εκπαίδευση, με εμπορικό δαιμόνιο κ.ο.κ. Ότι χαρακτηριστικό και αν παρουσιάζει η προσωπικότητα τους, οι NPCs ξεχειλίζουν από πάθος για ότι κάνουν και γίνονται εύκολα συμπαθείς.

Χαρακτήρες που δεν θα ξεχάσετε ποτέ
Μακράν ο καλύτερος NPC για εμένα είναι ο Papyrus, ένας φανφαρόνος σκελετός με μεγάλα όνειρα και ανέκδοτα για σκέλεθρα σαν τον ίδιο που θα κάνουν τα κόκκαλα σας να τρίζουν σαν και εκείνου από τα γέλια. Φρόντιζα πάντοτε να εξαντλώ όλες τις επιλογές διαλόγου μαζί του ώστε να απολαύσω τις καλογραμμένες του ατάκες. Αντίστοιχα, ο αδερφός του, ο Sans, είναι ένας τεμπέλαρος σκελετός (μιλάμε για τεμπελιά σε επίπεδο γάτου Garfield) που χασκογελάει ασταμάτητα αλλά ενίοτε επιδεικνύει μεγάλη παρατηρητικότητα και ευφυΐα στα ξαφνικά. Αμφότεροι είναι εκπληκτικοί χαρακτήρες που δεν χόρταινα να αλληλεπιδρώ μαζί τους.

Ο τρίτος και τελευταίος πολυαγαπημένος μου χαρακτήρας της περιπέτειας είναι η Torriel, ένα θηλυκό τραγί που συμπεριφέρθηκε με μεγάλη τρυφερότητα στον Frisk. Δοκίμασα την μεγαλύτερη συγκίνηση in-game όταν επέλεξα να την εξολοθρεύσω στο boss battle που δώσαμε επειδή ήθελε να με κρατήσει στο σπίτι του για να με προστατεύσει από τους κινδύνους. Καλώντας το νούμερο της στο κινητό του ήρωά μου και μη λαμβάνοντας απάντηση από την άλλη μεριά, συνειδητοποίησα ότι η εξόντωση της ήταν αμετάκλητη και γέμισα τύψεις νοιώθοντας σαν να είχα κάνει κακό σε ένα κοντινό μου πρόσωπο.

Ο Fox έχει λαξεύσει με μεγάλη μαεστρία τους NPCs ώστε να εκμαιεύουν συχνά και εντελώς απροσδόκητα ποικίλα συναισθήματα από εμάς. Περπατώντας δίπλα από μια υπόγεια λίμνη βλέπω άξαφνα ένα πλοκάμι να ξεπροβάλει από το νερό. Η πρώτη μου σκέψη ήταν «Ωχ αμάν, κανένα τεράστιο χταπόδι θα είναι» και η ακόλουθη να τσιτωθώ ετοιμαζόμενος για σκληρή μάχη. Αντ’ αυτού, μερικά δευτερόλεπτα μετά στο πρόσωπο μου σχηματίστηκε ένα χαμόγελο μεγαλύτερο από του Joker αντικρίζοντας ένα θηλυκό κίτρινο χταπόδι με βλεφαρίδες, χειλάκια και τσαχπίνικη συμπεριφορά που απλά ήθελε να μιλήσει! Αντίστοιχη ευχαρίστηση ένοιωσα αλληλεπιδρώντας με έναν βαρκάρη ολόιδιο με τον γνωστό μας Θεριστή, τον Θάνατο. Ενώ περίμενα να αρχίσει τις απειλές και τις προειδοποιήσεις πριν με αφήσει να χρησιμοποιήσω την βάρκα του για να περάσω απέναντι, ο Θάνατος άρχισε να λέει τραλαλά γεμάτος κέφι και μου προσέφερε χρήσιμες συμβουλές για την συνέχεια με μια από αυτές να είναι η τοποθεσία του μοναδικού μέρους στο Undertale που δέχεται να αγοράσει πράγματα.

Ο μύθος του Undertale δεν ξεδιπλώνεται μονάχα διαμέσου των διαλόγων με τους NPCs αλλά και από γραπτά κείμενα σε βιβλία και πινακίδες που ρίχνουν φώς σε σκοτεινά σημεία της πατροπαράδοτης έχθρας μεταξύ ανθρώπων και τεράτων. Συνιστώ την ανάγνωση οποιουδήποτε κειμένου συναντήσετε ώστε να μάθετε καλύτερα τον κόσμο που κινείστε αλλά και να συμπαθήσετε περαιτέρω τα τέρατα για την δημιουργικότητα τους που την εκφράζουν με κάθε τρόπο. Το καταπληκτικότερο γνώρισμα του Undertale είναι η εύπλαστη πλοκή του. Ανάλογα με την πορεία που θα ακολουθήσετε στον κόσμο των τεράτων αλλάζει σημαντικά και η μορφή του. Γνωστοί χαρακτήρες πεθαίνουν και δεν τους ξανασυναντάτε και άγνωστοι εμφανίζονται από το πουθενά καθορίζοντας τις τύχες των υπολοίπων την ώρα που οι αποφάσεις σας επηρεάζουν κάθε επόμενο πέρασμα που θα κάνετε αφού τερματίσετε το Undertale. Η αυτονομία που χαρίζει το παιχνίδι επεκτείνεται στην επιλογή να διαγράψετε το save του τερματισμού και να ξεκινήσετε εκ νέου την περιπέτεια αν τα αποτελέσματα της δράσης σας είναι απογοητευτικά ή απλά θέλετε να παρακολουθήσετε όλες τις πιθανές παραλλαγές της αφήγησης.

Ανοίγοντας τον δρόμο για ακόμα καλύτερα JRPGs
Εκ πρώτης όψεως, οι κανόνες του παιχνιδιού στο Undertale είναι οι ίδιοι που ακολουθεί το είδος των παραδοσιακών Japanese RPGs. Βλέπουμε από ψηλά τον κεντρικό χαρακτήρα να κινείται ελεύθερα στο δισδιάστατο κόσμο του και να επεμβαίνει στο περίγυρο του πατώντας το καθορισμένο πλήκτρο use, συνομιλώντας και συναλλασσόμενος με NPCs, διαβάζοντας επιγραφές, ανοίγοντας σεντούκια, πόρτες και επιλύοντας γρίφους. Ένα δεύτερο πλήκτρο ανοίγει το inventory που περιλαμβάνει τον εξοπλισμό και τα χρησιμοποιήσιμα αντικείμενα, το status του χαρακτήρα και ένα κινητό για να τηλεφωνεί στους NPCs που του έχουν δώσει το κινητό τους.

Στους καταυλισμούς που πηγαίνει, ο Frisk μπορεί να αγοράσει και να πουλήσει αντικείμενα, να συνομιλήσει με τον περίγυρο, να γεμίσει μπαούλα με την σαβούρα του και να «σώσει» το παιχνίδι. Όλες οι τοποθεσίες του Undertale συνδέονται μεταξύ τους με καινοτόμους τρόπους (ασανσέρ, βάρκες και… πτηνά) διευκολύνοντας το πισωγύρισμα σε σημεία ενδιαφέροντος όπως το χωριό Temmie, ο μοναδικός τόπος που δέχεται να αγοράσει οτιδήποτε θέλετε να ξεφορτωθείτε. Ο χειρισμός είναι πολύ άνετος με την χρήση ενός gamepad σε σχέση με το πληκτρολόγιο.

Τα τέρατα που θα αντιμετωπίσετε σε κάθε περιοχή είναι αρκετά και αποτελεί μοναδική ευχαρίστηση να παρακολουθείτε τις αντιδράσεις τους στις ενέργειες σας. Για παράδειγμα, συγκρούστηκα με ένα τέρας bodybuilder και, αντί να ανταλλάξουμε σφαλιάρες, αρχίσαμε να σφίγγουμε εναλλάξ τους μυώνες μας κάνοντας επίδειξη! Ήρθα αντιμέτωπος με ένα αρματωμένο σκύλο και το ζωντανό ενθουσιάστηκε αφάνταστα μόλις προσπάθησα να το χαϊδέψω. Συγκινήθηκα με ένα ταλαίπωρο τέρας που εμφανίστηκε τρέμοντας από τον φόβο μπροστά μου και η υποψία απειλητικής κίνησης από την μεριά μου το έκανε να τα παρατήσει! Όλα τα πλάσματα που σας επιτίθενται αντιδρούν στις κινήσεις σας δίνοντας έτσι την μοναδική εντύπωση ζωντανών πλασμάτων που παίζουν μαζί σας όσο και εσείς παίζετε με αυτά. Οποία τεράστια διαφορά από τα κλασικά JPRGs, τα ξεχειλισμένα από καλοσχεδιασμένα τέρατα χωρίς ψυχή που τα αντιμετωπίζουμε σαν στόχους σκοποβολής.

Παίζοντας το Undertale θα αναρωτηθείτε γιατί δεν έχουν κυκλοφορήσει τόσο ανατρεπτικά RPGs μέχρι σήμερα.

Η επόμενη διαπίστωση που με εξέπληξε παλεύοντας με τους επιθετικούς κατοίκους του Undertale είναι ότι τα πανομοιότυπα τέρατα θυμούνται την συμπεριφορά που δείξατε απέναντι τους στην προηγούμενη μάχη και προσαρμόζουν την δική τους ανάλογα στην επόμενη. Διαβαίνοντας τον τερατόκοσμο μου επιτέθηκε ένα πλάσμα που θύμιζε έντονα διασταύρωση μέδουσας με… περούκα. Όταν η ενέργεια του χτύπησε κίτρινο του χάρισα την ζωή. Σε επόμενη μάχη αντιμετώπισα τρία διαφορετικά τέρατα και το ένα εξ’ αυτών ήταν ίδιο με εκείνο που λυπήθηκα νωρίτερα. Από την αρχή της μάχης το εν λόγω τέρας έδειξε απροθυμία να με αντιμετωπίσει, το όνομα του ήταν κίτρινο και άρα ήταν έτοιμο να εγκαταλείψει την σύγκρουση! Αντιλαμβάνεστε ότι η ευφυΐα του Toby Fox έφτασε στο σημείο να δημιουργήσει ένα είδος συλλογικού ασυνείδητου για τους χαρακτήρες που προγραμμάτισε, καταγράφοντας στο «DNA» τους την συμπεριφορά σας απέναντι τους;

Κάντε κουβέντα και όχι πόλεμο!
Μετά την δημιουργία τόσο εσωτερικά όμορφων και περίπλοκων ψηφιακών οντοτήτων θα περίμενε κανείς ότι η δημιουργικότητα του game designer εξαντλήθηκε. Φανταστείτε την ικανοποίηση μου μόλις αντίκρισα το απίστευτο σύστημα μάχης που θα σας περιγράψω τώρα. Ο ήρωας έχει στην διάθεση του τέσσερις επιλογές για να τα φέρει βόλτα με τους εχθρούς του. Η πρώτη είναι να τους αρχίσει στις γρήγορες με ότι όπλο κρατάει εκείνη την στιγμή. Η δεύτερη είναι να προσπαθήσει να επικοινωνήσει μαζί τους, κάμπτοντας την επιθυμία τους να του κάνουν κακό. Η τρίτη σχετίζεται με την αξιοποίηση των αντικειμένων που ανεβάζουν την ενέργεια και η τέταρτη σας επιτρέπει να χαρίσετε την ζωή σε ένα τέρας ή να την κοπανήσετε εσείς από την μάχη. Για να επιτρέψετε σε ένα τέρας να ζήσει πρέπει το όνομα του να έχει κίτρινο χρώμα.

Η επιλογή της μάχης εμφανίζει στην οθόνη ένα δείκτη που πρέπει να τον σταματήσετε όσο κοντύτερα γίνεται στο κέντρο του σχήματος που βλέπετε, πατώντας φυσικά το action button την κατάλληλη στιγμή. Στην επίθεση του αντιπάλου ελέγχετε μια μικρή καρδιά που συμβολίζει την υγεία του Frisk και προσπαθείτε να αποφύγετε τις επιθέσεις του. Φτάσαμε στο αριστουργηματικό σημείο της μάχης. Οι επιθέσεις των τεράτων εκτελούνται σαν minigame που αλλάζει διαρκώς μορφή ανάλογα με τον επιτιθέμενο αλλά όλες του οι εκφάνσεις παραπέμπουν σε πασίγνωστα video games του παρελθόντος. Πολεμώντας ένα πλάσμα χειρίστηκα την καρδιά σαν διαστημόπλοιο σε κάθετου scrolling Shoot 'em up τσακίζοντας αντικείμενα που εφορμούσαν κατά πάνω μου με συνεχείς βολές. Σε άλλη μάχη προσπαθούσα να αποφύγω τις κυματοειδείς επιθέσεις του εχθρού και νόμισα προς στιγμή ότι βρίσκομαι στον κόσμο του R–Type, χωρίς τους εξωγήινους εχθρούς. Ένας εχθρός εξαπόλυσε κάθετα αντικείμενα σε σχήμα κολώνας που έρχονταν κατά πάνω μου και εγώ έπρεπε να υπολογίσω το άλμα μου ώστε η καρδιά να περάσει από πάνω τους, νοιώθοντας ότι παίζω στο Super Mario Bros.

Εκτός από την δράση και το… μπλα μπλα συνάντησα ελάχιστους γρίφους και ξεχώρισα μόνο έναν ανάμεσα τους διότι όλοι οι υπόλοιποι σχετίζονται με ρουτινιάρικα πράγματα όπως ο συνδυασμός διακοπτών για να ανοίξουν πόρτες, η σωστή σειρά πλακών που πρέπει να πατήσετε για να φτάσετε στην άκρη της πίστας κ.ο.κ. Ο γρίφος που με συνάρπασε πραγματικά σχετίζεται με ένα μουσικό κομμάτι που πρέπει να παιχτεί σε υπαίθριο πιάνο για να ανοίξει η πόρτα πίσω από την οποία κρύβεται ένα από τα σημαντικότερα «μυστικά» του Undertale. Για να μάθω την κατάλληλη μελωδία έπρεπε να τοποθετήσω ένα αντικείμενο σε κοντινή περιοχή, να ακούσω τους ήχους που παράγονται από τις βροχοσταλίδες, να τους απομνημονεύσω και να πάω να τους παίξω. Αντιλαμβάνεστε ότι το τελικό στάδιο του γρίφου θέλει «μουσικό αυτί» ώστε να ξεχωρίσετε τις σωστές νότες στο πιάνο είναι λοιπόν μια σπαζοκεφαλιά που δεν μπορεί να νικηθεί μόνο με την λογική σκέψη.

Ο υπόκοσμος των τεράτων δεν θέλει πάνω από 6-7 ώρες μέχρι να τον περάσετε απ’ άκρη σ’ άκρη απολαμβάνοντας το περιεχόμενό του. Ακολούθως, οι μεταβολές που προκάλεσε η πορεία σας σε αυτόν είναι μακροχρόνιες και συνεχίζονται σε όλα τα επόμενα περάσματα διαμέσου των saves, αυξάνοντας την διάρκεια του αφού το σκηνικό είναι τόσο ικανοποιητικό που δεν θα σας κάνει καρδιά να αφήσετε τον Κάτω Κόσμο στην τύχη του πριν δείτε όλες τις πιθανές παραλλαγές που δημιουργούν οι αποφάσεις σας.

Γραφικά με… αρχαιολογικό ενδιαφέρον
Πιστεύω ότι θα έπρεπε να καλέσουμε έναν διαπρεπή αρχαιολόγο για να χρονολογήσει τα γραφικά του Undertale, τόσο απaρχαιωμένα δείχνουν πλέον στα συνηθισμένα στα μυριάδες πολύγωνα μάτια μας. Η αισθητική toy Super NES πάντως δεν εμπόδισε τον Toby Fox να συνθέσει ένα πολύχρωμο υπόγειο κόσμο γεμίζοντας με χρώμα τις περισσότερες τοποθεσίες και παρουσιάζοντας σε ολόλευκη μορφή τα φουκαριάρικα τέρατα, προσπαθώντας ίσως και αισθητικά να αποδείξει την αθωότητα τους. Οι χαρακτήρες είναι σκιτσαρισμένοι με απλό αλλά κομψό τρόπο γεμάτο συνοχή, οι εκφράσεις και οι αντιδράσεις τους στον Frisk ξεκαρδιστικές και το animation τους ξεχειλίζει από ενεργητικότητα, κυρίως μέσα στη μάχη.

Σε άλλη περίπτωση η απουσία του voice acting λόγω περιορισμών στο budget προφανώς θα καταλογιζόταν στα αρνητικά του παιχνιδιού. Ο δαιμόνιος Fox όμως ανακάλυψε έναν απλό τρόπο για να υποκαταστήσει τις φωνές των χαρακτήρων, τοποθετώντας ιδιαίτερα ειδικά εφέ για τον καθένα τους. Για παράδειγμα, έμεινα κατάπληκτος ακούγοντας τον ήχο που βγάζει ο sans όταν μιλάει και ο οποίος ακούγεται σαν να χασκογελάει ένας χαζός προσάπτοντας στον χαρακτήρα και ηχητικά το στυλ των Beavis and Butt-Head. Ακούγοντας το soundtrack που επιμελήθηκε ο ίδιος θα του κολλήσετε δικαιολογημένα το παρατσούκλι ο «άνθρωπος ορχήστρα» αφού έχει καταφέρει να γράψει συνολικά 100 μελωδίες με έμφαση στο πιάνο και την chiptune μουσική. Παρά την ηχητική τους απλότητα, οι μελωδίες του Fox δυναμώνουν τα συναισθήματα που προκαλεί η στάση των NPCs και μας καθοδηγούν ουσιαστικά στο πως θα τους αντιμετωπίσουμε.

Ο θρίαμβος ενός...Underdog
Το Undertale αποτελεί την ζωντανή απόδειξη ότι το indie game development μπορεί πάντοτε να δώσει λύσεις. Το σενάριό του, το gameplay του και το προσεγμένο A.I. του θα σας "απορροφήσουν", κυρίως αν είστε retro lovers και αναζητάτε χρόνια τώρα μία πρωτότυπη δημιουργία. Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει ούτε ένα σημείο, ούτε ένας μηχανισμός του gameplay του που να είναι «σπασμένος» ή έστω «ραγισμένος». Συνθέτοντας το καινοτόμο έργο τέχνης του, ο Toby Fox δημιούργησε μια συνέργεια ανάμεσα στα εκφραστικά του μέσα, στα game mechanics και στην πλοκή με αποτέλεσμα ένα συναισθηματικό ταξίδι που θα καταχωρηθεί στις ωραιότερες video game εμπειρίες σας. Απ' την άλλη η μικρή του διάρκεια και το τεχνικό μέρος του ίσως απομακρύνουν όσους αποζητούν έναν AAA τίτλο της σειράς. Ωστόσο, θεωρούμε πως το ποσό των 10 ευρώ για την αγορά του από το Steam είναι λογικό, ειδικά αν το συγκρίνουμε με την ποιότητα του προϊόντος.

Θετικά:
- Άριστος θίασος από NPCs με χιουμοριστικές ατάκες και άπαιχτους διαλόγους
- Καλογραμμένο σενάριο
- Το bullet hell σύστημα μάχης είναι σκέτη πρόκληση για τον σκληροτράχηλο Action player
- Η αλληλεπίδραση με τους NPCs στη μάχη είναι ανεπανάληπτη
- Άρτιο A.I.
- Θα σας προκαλέσει έντονα συναισθήματα μένοντας σας αξέχαστο
- Retro αισθητική με χαρακτηριστικό soundtrack

Αρνητικά:
- Γραφικά εικοσαετίας
- Παρά το retro feeling, η πλοήγηση στο user interface ίσως κουράσει μία μερίδα των gamers
- Διάρκεια που θα μπορούσε να είναι μεγαλύτερη

Βαθμολογία
Γραφικά: 5
Ήχος: 8
Gameplay: 9.5 
Αντοχή: 7.5
Γενικά: 8.3

Ένα πρωτοποριακό στο είδος του indie RPG.

Γιάννης Μοσχονάς