Carmageddon: Reincarnation

Το splatter racing επιστρέφει!

Η δεκαετία του ’90 για το gaming ήταν ένα σημείο-σταθμός. Ξεχώρισε τόσο για την μεγάλη άνθιση της βιομηχανίας, όσο και για την είσοδο του 3D, αλλά και…των βίαιων games. Τίτλοι όπως τα Mortal Kombat, Grand Theft Auto και Carmageddon συζητήθηκαν για τις μεγάλες ποσότητες αίματος που περιείχαν, τους ακρωτηριασμούς και άλλα παρελκόμενα.

Η απόφαση της Stainless Games να προχωρήσει σε αγορά δικαιωμάτων του Carmageddon και να το επαναφέρει μέσω μιας σύγχρονης έκδοσης, ήταν για πολλούς fans του είδους μία όαση καθώς η τρίτη έκδοση (TDR 2000) αναπτύχθηκε κατ’ εξαίρεση απ’ την Torus Games, καταστρέφοντας την συνολική εικόνα που είχαμε χτίσει στο μυαλό μας. Τι καλύτερο λοιπόν από το να επιστρέφει ο original δημιουργός, μεταφέροντας το όραμα και την φιλοσοφία του σε κάτι σύγχρονο.

Επιτέλους, το ένα και μοναδικό racing στο οποίο πρέπει να καταστρέψεις άλλα αμάξια και να πατήσεις πεζούς για να νικήσεις, κάνει το comeback του! Για να είμαι ειλικρινής, το 1997 που είχε κυκλοφορήσει η πρώτη έκδοση, είχα μείνει εντυπωσιασμένος από τα τότε γραφικά και τα production values του παιχνιδιού. Πως όμως θα κατάφερνε μια indie εταιρεία να αναβιώσει, όταν έμεινε ανενεργή με τρεις developers και επέστρεψε στα πράγματα τα τελευταία χρόνια;

Το Kickstarter βοήθησε ώστε 15,736 backers να δώσουν 564.000 ευρώ κι από εκεί και πέρα η κατάσταση βρισκόταν στα χέρια της Βρετανικής εταιρείας ανάπτυξης. Από τον Μάιο του 2012 όταν και έληξε το Kickstarter, χρειάστηκαν να περάσουν τρία χρόνια ακριβώς ώστε να δούμε την πρώτη PC έκδοση στο Steam, με τις κυκλοφορίες σε PS4 και Xbox One να έπονται. Εκ πρώτης όψεως στο Early Access, έγινε αντιληπτό ότι δεν περιμέναμε κάποια σύγχρονη μηχανή γραφικών που θα εντυπωσίαζε και πως το όλο εγχείρημα θα βασιζόταν στο gameplay του και στα νέα modes του. Ας δούμε λοιπόν πιο αναλυτικά τι έχει να προσφέρει το τέταρτο κεφάλαιο της σειράς.

Ο Max και η Anna…
Με μια πρώτη ματιά, τα κλασικά αγαπημένα cult στοιχεία των αρχικών Carmageddon δίνουν δυναμικό παρόν στο Reincarnation. Στα modes συναντάμε τόσο το κλασικό Career mode που θα σας απασχολήσει περισσότερο απ’ όλα στο single-player, όσο και επιμέρους “έκτακτα” modes που ξεκλειδώνετε στην πορεία.

Ο Max Damage και η Die Anna οδηγούν τα κλασικά σε σχήμα default αυτοκίνητα. Πριν από κάθε κούρσα, επιλέγετε έναν απ’ τους δύο και όσο καταστρέφετε αντίπαλα αυτοκίνητα, τόσο τα αποκτάτε στην κατοχή σας. Σε ορισμένες κούρσες υπάρχει ένα συγκεκριμένο όχημα που μπορείτε να καταστρέψετε και να αποκτήσετε, προσθέτοντάς το στο γκαράζ του. Η διαφορά εδώ σε σχέση με την πρώτη έκδοση είναι ότι κάθε όχημα που ελέγχετε διατηρεί πλέον τον οδηγό του.

Οι ονομασίες των αυτοκινήτων θα σας φανούν πολύ οικείες αν έχετε παίξει την πρώτη έκδοση. Το Eagle R του Max Damage και το Hawk R της Die Anna, το Annihilator που μοιάζει με μονοθέσιο formula 1 συμπιεσμένο στα πλάγια, το Tashita που μας έφερνε στο νου τα Toyota, το Razorbill που θυμίζει τεράστιο buggy, η νεκροφόρα (StiffShifter), μέχρι και βαρέου τύπου οχήματα όπως φορτηγά, γερανοί (Towmeister ftw), monster trucks με τρυπάνια, εκσφκαφείς καμπριολέ με λεπίδες, περιπολικά και το κακό συναπάντημα. Συνολικά υπάρχουν 22 οχήματα για να ξεκλειδώσετε και δεκάδες κούρσες για να διασχίσετε.

Ας περάσουμε στα modes. Καταρχήν στο Career, αναλαμβάνετε να αγωνιστείτε κάθε φορά σε τρεις κούρσες. Για να περάσετε στις επόμενες τρεις θα πρέπει να συλλέξετε τον αριθμό πόντων που σας ζητάται. Κάθε κούρσα αφορά ένα συγκεκριμένο mode. Υπάρχουν συνολικά έξι modes. Στο Classic Carma έχουμε κούρσα ταχύτητας με το ρολόι να μετράει αντίστροφα και για να διατηρήσετε τον χρόνο σας ψηλά θα πρέπει να εξοντώσετε αντίπαλα αυτοκίνητα ή πεζούς. Το Death Race είναι αντίστοιχη κούρσα χωρίς χρονόμετρο.

Ορισμένα από τα υπόλοιπα modes παρουσιάζονται για πρώτη φορά. Το Checkpoint Stampede σας ζητά να πιάσετε πρώτοι τα checkpoints στο χάρτη, στο Ped Chase αντίστοιχα κυνηγάτε πεζούς, το Car Crusher αφορά συγκρούσεις μεταξύ παικτών και στο Fox ‘N’ Hounds ένας παίκτης κάνει την… “αλεπού” και οι υπόλοιποι των κυνηγούν. Τα έξι αυτά modes εμφανίζονται με προκαθορισμένη σειρά στο Career αλλά είναι πάντοτε διαθέσιμα μέσω Freeplay, τόσο για έναν παίκτη όσο και online.

Άλλα επίπεδα πρόσφυσης
Ο χειρισμός του Carmageddon: Reincarnation είναι καθαρά Arcade και παρουσιάζει ομολογουμένως τις αδυναμίες του προκατόχου του. Κάθε αυτοκίνητο έχει διαφορετική οδηγική συμπεριφορά αλλά στις στροφές τα περισσότερα…driftάρουν (με εξαίρεση τα βαρέου τύπου οχήματα), κάτι που σας αναγκάζει –αν δεν είστε προσεκτικοί- να χάνετε τον έλεγχο του οχήματος και να πρέπει συχνά να παίξετε με το φρένο.

Το A.I. ομολογουμένως δίνει τα ρέστα του και είναι άκρως επιθετικό. Αν υπάρχουν συγκρούσεις, τότε οι αντίπαλοι οδηγοί έχουν για άλλη μια φορά την συνήθεια να κινούνται γύρω από την περιοχή όπου βρίσκεστε, για να αρχίσουν είτε τις συγκρούσεις κατά πάνω σας, είτε μεταξύ τους. Συνήθως προτιμούν εσάς. Θα λέγαμε ότι κατά κάποιο τρόπο “μυρίζουν” τις συγκρούσεις και τους τσαμπουκάδες και ορμούν. Η διαφορά σας μαζί τους ωστόσο είναι ότι μπορείτε να κάνετε repair το όχημά σας ακόμα κι αν εξοντωθείτε (Wasted) κάτι που δεν ισχύει για τους ίδιους. Φροντίστε μόνο να κάνετε έγκαιρα τα repairs όταν έχετε πρόβλημα γιατί η επαναφορά από “Wasted” κατάσταση κοστίζει 9000 credits! Ποτέ δεν ξέρετε λοιπόν από ποιο σημείο θα σας την “καρφώσει” κάποιος.

Τα repairs και τα recovers κοστίζουν κι εδώ έρχεται η γκρίνια πολλών χρηστών. Αν για παράδειγμα έχετε κατά νου να βγάλετε 150.000 πόντους σε τρεις κούρσες για να προχωρήσετε στις επόμενες τρεις του Career mode (που ζητούν περισσότερους πόντους) τότε θα πρέπει να συνυπολογίσετε 1.000 πόντους σε κάθε checkpoint, κάτι χιλιάδες πόντους όταν κάνετε waste κάποιον, αλλά αντίστοιχα 2.000 πόντους για το recover (αν γυρίσετε ανάποδα) και πολλαπλάσιους πόντους στις συγκρούσεις που δέχεστε.

Συνολικά τα χρήματα που θα κερδίσετε είναι ικανοποιητικά αν παίζετε στο Normal επίπεδο δυσκολίας και είστε έμπειρος χρήστης της σειράς, όπως εγώ. Στο Hard θα καταλήξετε να “μπαίνετε μέσα” σε κάθε κούρσα, συνεπώς ενεργοποιήστε το μόνο αφού έχετε αναβαθμίσει επαρκώς ένα καλό όχημα. Πάντως, στο δρόμο σας αποκτάτε και credit barells κίτρινου χρώματος που δίνουν λίγα credits το καθένα, καθώς επίσης και power-ups κόκκινου χρώματος.

Λιώστε τα γατάκια
Τα όπλα αγγίζουν για άλλη μια φορά το όριο του παραφυσικού. Δέστε μια νάρκη πίσω σας, εκτινάξτε τους αντιπάλους σας με δύναμη σε κτίριο ή εκατοντάδες μέτρα πάνω από το έδαφος, δημιουργήστε ωστικά κύματα και πολλά ακόμη ευφάνταστα power-ups, 100 στο σύνολο, που θα σας κάνουν να κλαίτε από τα γέλια!

Με ελάχιστες εξαιρέσεις, τα περισσότερα αυτοκίνητα αργούν να επιταχύνουν, κάτι που οι παλιοί θα θυμάστε ότι ίσχυε και στην πρώτη έκδοση. Το επίπεδο του damage που θα δεχτείτε από κάθε όχημα εξαρτάται καταρχήν από την ταχύτητά του, κατά δεύτερον από τα προκαθορισμένα (κρυφά) attributes του και τρίτον από τα upgrades που θα του εγκαταστήσετε. Αν θέλετε ένα γρήγορο όχημα για παράδειγμα τότε θα πάρετε το Snaky Bastard με σήμα την κόμπρα. Για αργό και βασανιστικό θάνατο, ο εκσκαφέας The Plow δίνει τα ρέστα του. Σκεφτείτε λοιπόν τι αυτοκίνητο θέλετε, για τι κούρσα και για ποια δουλειά και εξοπλίστε το με τα κατάλληλα upgrades.

Δεδομένων των εσόδων στο Kickstarter, περιμέναμε ένα...πραγματικά next-gen Carmageddon.

Το Carmageddon: Reincarnation προσφέρει άφθονη διασκέδαση σε όσους είναι βετεράνοι της σειράς όπως ο γράφων και χαίρονται να το βλέπουν να επιστρέφει. Προσωπικά με απογοήτευσε κυρίως το ότι έπρεπε να γυρίσω και να ξαναπαίξω πάλι τις ίδιες κούρσες για να συλλέξω πόντους και να προχωρήσω παρακάτω, κάτι που θεωρούσα άλλωστε πρόβλημα και στις προηγούμενες εκδόσεις. Συνολικά θα χρειαστείτε 10-12 ώρες για να το τερματίσετε, ανάλογα με το επίπεδό σας. Υπολογίστε περίπου το διπλάσιο (20 ώρες) για να αναβαθμίσετε με tokens τα περισσότερα οχήματά σας, να παίξετε τα modes online κτλ.

Μιλώντας για το online, η εμπειρία μας στο multiplayer ήταν ικανοποιητική, χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερο lag στους servers, τουλάχιστον σε VDSL σύνδεση όπου και το δοκιμάσαμε, παίζοντας ταυτόχρονα από δύο PC. Οι κούρσες σηκώνουν 2-6 παίκτες σε όλα τα modes. Το επίπεδο των αντίπαλων οδηγών είναι υψηλό, με μειονέκτημα του ότι στα livestream όπου είχαμε παίξει για λίγες ώρες, οι αντίπαλοι οδηγοί είχαν αγοράσει και τα 15 upgrades στα οχήματα που οδηγούσαν, άρα δεν είχαμε καμία ελπίδα απέναντί τους σε οποιοδήποτε mode, πόσο μάλλον στις κούρσες που είναι και οι πιο συνηθισμένες.

Φτιάξτο μόνος σου
Το customization κάθε οχήματος χωρίζεται σε τρία μέρη. Το Parts Shop, τα skins -που αλλάζουν την εξωτερική όψη του οχήματος- και τα Rims, κοινώς τις ζάντες. Τα upgrades περιλαμβάνουν Armour, Power και Offensive, δηλαδή ασπίδα, ιπποδύναμη και πόσο damage θα κάνει το όχημά σας αντίστοιχα.

Κάθε όχημα φέρει τον ίδιο αριθμό από παραλλαγές. Υπάρχουν πέντε επίπεδα από Armour, Power και Offensive (σύνολο 15 upgrades) σε κάθε αυτοκίνητο, καθώς επίσης εννέα skins και μόλις δύο rims. Τα skins και τα rims τα ανακαλύπτετε δωρεάν μέσα στα levels. Αν ξεκλειδώσετε κάποιο τότε το unlock ισχύει για όλα τα οχήματα. Έστω δηλαδή ότι έχετε ξεκλειδώσει 8 skins; Τότε κάθε όχημα θα έχει 8 από τα 9 skins διαθέσιμα.

Τα upgrades αποκτώνται σταδιακά μέσω των upgrade tokens. Τα upgrade tokens βρίσκονται διάσπαρτα σε διάφορα σημεία στις κούρσες και η αναζήτησή τους βοηθάει κατά μία έννοια στο replayability. Όταν ξοδεύετε ένα upgrade token τότε η αναβάθμιση αφορά μόνο το όχημα που αποκτήσατε. Αυτό σημαίνει ότι μπορείτε να κάνετε υπομονή και να κρατήσετε upgrade tokens όταν καταστρέψετε –και αποκτήσετε- ένα καλό όχημα. Αν φυσικά έχετε υπομονή.

“Που το θυμήθηκες αυτό”;
Αυτό ακριβώς θα αναρωτιέται ένας gamer της…ΕΣΣΟ μου αν έμπαινε σπίτι μου και έβλεπε να παίζω Carmageddon: Reincarnation. Πιθανόν θα το θεωρούσε το sequel του πρώτου Carmageddon αν δεν είχε παίξει το Carmageddon 2 ή το TDR 2000. Σε κανένα σημείο του το φετινό δημιούργημα της Stainless Games δεν θυμίζει τίτλο του 2015.

Τα οχήματα έχουν μείνει σχεδόν αυτούσια με την πρώτη έκδοση, πράγμα που σημαίνει ότι οι πάλιουρες δεν θα βρούμε εδώ κάτι το νέο. Τα upgrades ακολουθούν το ίδιο μοτίβο, ενώ οι developers θα μπορούσαν κάλλιστα να έχουν έστω διαφορετικά επίπεδα από upgrades σε κάθε όχημα και όχι στάνταρ κάθε κατηγορία από πέντε. Έστω θα μπορούσαμε να βλέπουμε κάποια κρυφά αποκλειστικά όπλα για ορισμένα οχήματα. Τζίφος, καμία πρωτοτυπία.

Τα textures θυμίζουν κάτι ανάμεσα σε PS2 και PS3, το collision detection δεν δημιουργεί πάντοτε ρεαλιστικό αποτέλεσμα πρόσκρουσης και η κάμερα εμφανίζει clipping στα κοντινά πλάνα κοντά σε τοίχο. Ναι, υπάρχει ακόμη αυτό το πρόβλημα! Αν σας στριμώξουν σε κανένα τοίχο, τότε πιθανόν να δείτε με zoom in το texture από μέσα του! Ενώ θα σας…“βιάζει” ο αντίπαλος οδηγός, τουλάχιστον θα το ευχαριστιέστε γιατί δεν θα ξέρετε που θα πάτε. “Τοίχο, τοίχο, μην σε πετύχω” που λένε!

Το frame rate δεν μένει ποτέ σταθερό στο 30, αλλά παρουσιάζει κάποιες πτώσεις, ανάλογα με τον αριθμό των οχημάτων και των πεζών που υπάρχουν σε κάθε κούρσα. Με 5-10 πεζούς και πάνω θα δείτε πτώση ακόμα και κάτω από τα 25 frames. Για την συγκεκριμένη graphics engine προσωπικά δεν το περίμενα.

Τα Hard Rock ακούσματα πάντως είναι ολοκαίνουργια και δίνουν έναν ξεχωριστό τόνο. Η δε φωνή εντός των αγώνων, όπως και τα ηχητικά εφέ, διατηρήθηκαν αυτούσια. Κατανοούμε ότι η Stainless Games ήθελε να μας δώσει μια retro αίσθηση, αλλά ειλικρινά, ήταν ανάγκη να ακούμε τα ίδια “bleep bleep” το 2015; Αφήστε δε που αφαιρέθηκαν οι κραυγές των πεζών. Άντε μην τα πάρω τώρα και το βάλω στα αρνητικά. Όλη η χαρά του kill πάει στράφι.

Τι είναι το Carmageddon;
Ένα racing που μας μεγάλωσε στην εφηβεία και πλέον “γέρασε” μαζί μας. Ένα διασκεδαστικό και ταυτόχρονα αθώο παιχνίδι που αν το παίρναμε στα σοβαρά όσοι το παίξαμε, τότε θα υπήρχαν σήμερα 50.000 γκαζοφονιάδες στα λιμανάκια και στη βούτα. Διασκεδαστικό γιατί σε βάζει στη διαδικασία να εξολοθρεύσεις οδηγούς μέσα στο όχημά τους ή να πατήσεις γιαγιάδες, εργάτες ή κυρίες με τα ψώνια, μόνο και μόνο για να μην ξεμείνεις από χρόνο και να αυξήσεις το σκορ σου.

Οι νέοι θα αναφωνήσουν “Πόσο ελεεινό racing και πόσο trolls μπορεί να είναι οι developers;” Οι παλιοί θα σκεφτούν “Κάπου το έχω ξαναζήσει το έργο”. Η αλήθεια είναι ότι πέραν του ξεκλειδώματος οχημάτων στο Career mode και το Online μαζί με φίλους και αγνώστους, το Carmageddon: Reincarnation δεν έχει πολλά πρωτότυπα στοιχεία να προσφέρει στη σειρά, υστερεί απίστευτα στον τεχνικό τομέα ακόμα και σε σύγκριση με games έβδομης γενιάς, ενώ δείχνει σαν να βγήκε για να δώσει την τελευταία του παράσταση. Η τιμή του ανέρχεται στα 25 ευρώ στο Steam και με βάση τα όσα προσφέρει πιστεύω ότι θα έπρεπε να μειωθεί, έστω κατά ένα μικρό ποσοστό.

Θετικά:
- Απόλυτα διασκεδαστικό
- Υψηλό A.I.
- Διατηρεί την αίσθηση και την αίγλη του πρωτότυπου

Αρνητικά:
- Τα γνωστά προβλήματα χειρισμού
- Αργός ρυθμός gameplay
- Μικρά bugs και glitches
- Φτωχά γραφικά και ασταθές frame rate
- Επαναλαμβανόμενο career mode

Βαθμολογία
Γραφικά: 6.5
Ήχος: 6.5
Gameplay: 7
Αντοχή: 7
Γενικά: 6.8

Κουβαλάει τις “παθογένειες” της πρώτης έκδοσης δύο δεκαετίες μετά.

Μάνος Γρυπάρης