Review Detail

Το The Legend of Zelda: Breath of the Wild είναι ένα παιχνίδι το οποίο ξεφεύγει σημαντικά από ό,τι είχαμε συνηθίσει σε προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, ορίζοντας για αυτήν μια νέα κατεύθυνση. Η αλήθεια είναι πως η σειρά είχε ανάγκη εδώ και καιρό μια ανανέωση, και μετά από πολλά χρόνια αυτή ήρθε για τα καλά στο πιο πρόσφατο παιχνίδι της θρυλικής σειράς, το οποίο κυκλοφορεί για WiiU και Switch. 

Απ' τις πρώτες στιγμές αυτό το κύμα αλλαγής γίνεται αισθητό στον παίκτη, όπου τη πρώτη φορά που θα φορτώσει το παιχνίδι στη κονσόλα, κατ' ευθείαν φορτώνει το παιχνίδι και αρχίζει να παίζει το εισαγωγικό cutscene, δίνοντας τον έλεγχο στο παίκτη αμέσως μόλις αυτό τελειώσει, χωρίς ο παίκτης να δει καν το Main Menu του παιχνιδιού, ενώ στο cutscene για πρώτη φορά στην ιστορία της σειράς ο παίκτης ακούει τη πριγκήπισσα Zelda να μιλά Αγγλικά (!) μιας και το παιχνίδι διαθέτει voice overs. Εκείνη τη στιγμή, ακούγοντας και το όνομα "Link" απ τη Zelda, καταλαβαίνεις ότι δε θα έχεις τη δυνατότητα να δόσεις όνομα πια στο χαρακτήρα σου, και μαζί με αυτή τη δυνατότητα αφαιρέθηκε και η ύπαρξη διαφορετικών προφίλ για τα saves. Αυτές οι αλλαγές που διακρίνονται απ τα πρώτα λεπτά, προμηνύουν και τη γενικότερη αίσθηση του παιχνίδιου, το οποίο είναι γεμμάτο αλλαγές σε σχέση με τα προηγούμενα, χωρίς πάντα αυτές να έχουν θετικό αποτέλεσμα.

Ο Link ξεκινά περιορισμένος σε ένα tutorial area, στο οποίο αποκτά τις περισσότερες από τις νέες δυνάμεις του μέσα σε λίγες ώρες. Οι δυνάμεις αυτές αρχικά φαίνονται πολύ ενδιαφέρουσες. Τρεις από τις 5 δυνάμεις είναι δυνάμεις που υπήρχαν με άλλη μορφή και σε προηγούμενα Zelda. Οι δύο απ' αυτές είναι η ικανότητα του να έχει ο Link άπειρες βόμβες, οι οποίες έχουν ένα cooling timer υποχρεόνοντας το παίκτη να περιμένει να επαναφορτίσει η δυνατότητα πριν τη χρησιμοποιήσει ξανά. Το μόνο που αλλάζει στις δύο αυτές δυνάμεις είναι το σχήμα της βόμβας. Η μια έχει σχήμα σφαιρικό, και η άλλη κύβου. Κατά τα άλλα κάνουν έκρηξη με το ίδιο μέγεθος και την ίδια ζημιά. Μία άλλη δύναμη είναι το Cryonis, το οποίο δρα όπως τα ice arrows του παρελθόντος δημιουργόντας πλατφόρμες πάγου άμα χτυπήσουν στο νερό. Οι δύο πραγματικά νέες δυνάμεις είναι το Magnesis, όπου ο Link με μαγνητικές δυνάμεις μπορεί να μετακινήσει μεταλλικά αντικείμενα, και το Stasis το οποίο μπορεί να 'παγώσει' κάποια αντικείμενα στο χρόνο για κάποια δευτερόλεπτα. Τις πρώτες λίγες ώρες οι διάφορες δυνάμεις φαίνονται πολύ ενδιαφέρουσες και ενθουσιαστικές, αλλά κάποια στιγμή αναπόφευκτα γίνονται βαρετές, καθώς οι περιπτώσεις στις οποίες θα είναι χρήσιμες θα είναι λίγες και ο τρόπος που θα χρειαστεί να χρησιμοποιηθούν επαναλαμβανόμενος. Μετά από ένα μικρό διάστημα στο tutorial area ο Link αποκτά το Paraglider, το οποίο είναι ένα ανεμόπτερο που του επιτρέπει να αιωρείται, και έτσι μπορεί επιτέλους να φύγει από αυτό και να βγει σε έναν τεράστιο κόσμο που τον περιμένει για να τον εξερευνήσει!

Πριν καν βγει από το tutorial area όμως ο παίκτης συναντά και μια άλλη αλλαγή στη φόρμουλα του παιχνιδιού, ότι πλέον τα όπλα, ακόμα και τα τόξα και οι ασπίδες, σπάνε!  Αρχικά αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα μιας και το παιχνίδι είναι γεμμάτο από διάφορα αντικείμενα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως όπλα, και σχεδόν συνέχεια έχεις αρκετά όπλα στο inventory για να διαλέξεις. Μετά από κάποιο σημείο καταντά κάπως ενοχλητικό μιας και υπάρχουν κάποια όπλα που είναι καλύτερα από άλλα, και αυτά τα οποία βρίσκεις συχνότερα είναι τα πιο αδύναμα. Βρίσκεσαι λοιπόν σε μια φάση να φυλάς τα όπλα που θεωρείς καλά για πιο δύσκολους εχθρούς, αλλά κάποια στιγμή οι εχθροί που συναντάς είναι όλοι αρκετά δυσκολότεροι, και τα αδύναμα όπλα που είχες μαζέψει σχεδόν άχρηστα, μιας και άμα δεν είσαι κατάλληλα εξοπλισμένος το παιχνίδι μπορεί να γίνει αρκετά δύσκολο, και είναι σίγουρο πως η οθόνη του game over θα εμφανιστεί αρκετές φορές. Για έναν τόσο μεγάλο κόσμο η ποικιλία των εχθρών δεν είναι και τόσο μεγάλη όσο θα περίμενε κανείς, και η αμοιβή που δίνει το παιχνίδι για το σκότωμα μερικών εχθρών είναι μικρή έως ασήμαντη, και έτσι μετά από μερικές ώρες καταλήγεις να προσπερνάς συνέχεια τους εχθρούς χωρίς να τους πολεμάς, όχι γιατί είναι δύσκολοι και φοβάσαι, αλλά γιατί η όποια αμοιβή θα σου προσφέρει το παιχνίδι είναι ανούσια. Συνήθως πρόκειται για ημιπολύτιμους λίθους σε κάποιο σεντούκι, τους οποίους μπορείς ούτως ή άλλως να τους εξορύξεις βάζοντας βόμβες σε κοιτάσματα που βρίσκεις στο κόσμο του παιχνιδιού, και χρησιμεύουν κυρίως στο να τους πουλήσεις για να βγάλεις λεφτά. Τα οποία λεφτά σπάνια θα τα ξοδέψεις κάπου, μιας και τα μαγαζιά πουλάν κυρίως πράγματα που βρίσκεις εν αφθονία ούτως ή άλλως παίζοντας το παιχνίδι και τριγυρνόντας από 'δω και από 'κει. Τη στιγμή που γράφω αυτό το user review έχω μαζέψει πάνω από 1000 rupees, και δεν έχει τύχει να χρειαστώ να αγοράσω κάτι ούτε μια φορά.

Μια πολύ σημαντική αλλαγή στο Breath of the Wild είναι ότι τα θεματικά και μοναδικά dungeons του παρελθόντος έχουν αντικατασταθεί από αμέτρητα πανομοιότυπα micro-dungeons. Τέρμα ποια ο Ναός του Δάσους, της Φωτιάς, του Νερού κτλπ,  που ήταν συνδεδεμένοι με την ιστορία των παιχνιδιών, και ο καθένας ξεκλείδωνε νέες gameplay δυνατότητες στο παίκτη όπως μπούμερανγκ, μπότες αιώρησης κτλπ. Τα dungeons έχουν αντικατασταθεί από shrines, κάθε ένα από τα οποία αποτελείται από 1-2 δωμάτια, χρησιμοποιούν τα ίδια γραφικά για τους τοίχους, τα ταβάνια κτλπ, και δεν είναι καθόλου σημαντικά για τους χαρακτήρες που ζουν στο Hyrule ή στην ιστορία. Τα shrines περιέχουν γρίφους, και για κάθε ένα που λύνεις σου δίνεται ένα spirit orb. Τα spirit orbs λειτουργούν ως currency για να κάνεις level up και να διαλέξεις είτε να κάνεις upgrade το Health ή το Stamina. Μιας που το έφερε η κουβέντα, ο Link πλέον έχει stamina! Αυτό χρησιμοποιείται για οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς, αλλά κυρίως για το σκαρφάλωμα σε στυλ Assassin's Creed. Ο Link λοιπόν μπορεί πλέον να σκαρφαλώνει κάθετα τοίχους. Αν το stamina τελειώσει ενώ σκαρφαλώνει, χάνει την ισορροπία του και πέφτει. Το σκαρφάλωμα δεν είναι καθόλου διασκεδαστικό, στη καλύτερη περίπτωση απλά βαριέσαι χαζεύοντας τον Link να σκαρφαλώνει για εκατομμυριοστή φορά, ενώ στη χειρότερη αποτελεί λόγο για άγχος και νεύρα όταν φοβάσαι ότι το stamina δε θα φτάσει για να τα καταφέρεις, και πέφτεις κάτω χάνωντας ζωή.

Οι αλλαγές που επιδρούν περισσότερο στην αίσθηση που σου δίνει το παιχνίδι όμως προκύπτουν από στοιχεία τα οποία το παιχνίδι υιοθετεί από τη σειρά Far Cry, όπως έχουν κάνει και αρκετά άλλα open world παιχνίδια ύστερα του Far Cry 3. Το Hyrule πλέον έχει... πύργους που θα χρειαστεί ο Link να σκαρφαλώσει για να ανοίξει νέες περιοχές του χάρτη, και πλέον χρειάζεται να κυνηγά άγρια ζώα και να μαζεύει διάφορα βότανα για να φτιάχνει ελιξίρια και φαγητά. Σε στυλ που θυμίζει Far Cry επίσης έχει το Paraglider που αναφέραμε προηγουμένως, και διάφορα άλογα σκόρπια εδώ και εκεί αντί για... αυτοκίνητα, τα οποία όμως για να τα χρησιμοποιήσεις πρέπει να τα κάνεις tame όπως και τα άγρια ζώα στο Far Cry: Primal.