Review Detail

Η Arkane Studios μας χάρισε to 2012 το πρώτο Dishonored το οποίο κατάφερε να προσφέρει μια εκπληκτική εμπειρία κυρίως στον τομέα του gameplay. Με τη steampunk αισθητική του, το πλήθος των επιλογών καθώς και η απόλυτη ελευθερία που προσέφερε, το Dishonored κατάφερε να ξεχωρίσει στο είδος του.

Μετά την επιτυχία του πρώτου τίτλου η Bethesda Softworks αποφασίζει να μας χαρίσει το δεύτερο κεφάλαιο της σειράς, εν έτη 2016, το οποίο ανέπτυξε η Arkane Studios.



Σενάριο

Η αρχή του ταξιδιού μας, μας βρίσκει στο Dunwall όπου γίνεται η απαραίτητη προετοιμασία για την απόδοση φόρου τιμής στην Jessamine Kaldwin, μητέρα της Emily και πρώην Βασίλισσα η οποία δολοφονήθηκε 15 χρόνια πριν από τον δολοφόνο Daud. Μετά την στέψη της Emily η αυτοκρατορία βρίσκεται στην καλύτερη δυνατή κατάσταση αλλά μια σειρά φόνων και συγκεκριμένα όλων των πολιτικών αντιπάλων της Emily ,από τον λεγόμενο “Crown Killer”, έχουν δημιουργήσει πολλές αμφιβολίες για το ποιόν της νέας Βασίλισσας. Κατά την διάρκεια της τελετής κάνει την εμφάνιση της η Delilah Copperspoon, ετεροθαλής αδερφή της Jessamine και θεία της Emily. Η Delilah όμως μόνο για καλό δεν έχει έρθει καθώς έχει οργανώσει πραξικόπημα με σκοπό να κλέψει τον θρόνο από την Emily. Σε αυτή τη φάση επιλέγετε με ποιόν χαραχτήρα θέλετε να παίξετε (Emily ή Corvo). Ανάλογα με την επιλογή σας η Delilah θα πετρώσει τον άλλο χαραχτήρα.
Έτσι ξεκινάτε το ταξίδι σας φεύγοντας από το Dunwall και κατευθύνεστε στο νησί Serkonos με σκοπό να ανακαλύψετε ποιός είναι ο Crown Killer, να μάθετε διερευνήσετε για το ποιοί είναι οι σύμμαχοι της Delilah και τελικώς να μάθετε περισσότερα για την μάγισσα η οποία κρύβει πολλά μυστικά όπως θα δείτε κατά την διάρκεια του παιχνιδιού και φυσικά να πάρετε πίσω τον θρόνο και να σώσετε τον Corvo/Emily (ανάλογα με τον ποιόν χαραχτήρα έχετε επιλέξει).

Για όσους δεν έχουν παίξει το DLC “The Brigmore Witches” του πρώτου Dishonored σας προτείνω να το παίξετε ή έστω να δείτε κάποιο σχετικό video γιατί συνδέεται η ιστορίας τους μέσω κάποιον γραμμάτων και audio logs που βρίσκετε στη “βάση” των επιχειρήσεων σας για να έχετε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της ιστορίας χωρίς να είναι απαραίτητο για να την ακολουθήσετε.

Οπτικός Τομέας

Το Dishonored 2 χρησιμοποιεί την μηχανή γραφικών της Arkane Studios με την ονομασία Void Engine. Τα γραφικά του είναι σαφώς ανώτερα σε σχέση με το πρώτο κεφαλαίο το οποίο χρησιμοποιούσε την Unreal Engine 3. Φυσικά το “καρτουνίστικο” αλλά και σκοτεινό του ύφος παραμένει και είναι πιο όμορφο και έντονο από ποτέ. Δυστυχώς όμως αν και η Arkane Studios έχει κάνει εξαιρετική δουλειά στον οπτικό τομέα υπάρχουν μεγάλα προβλήματα στον τεχνικό. Στην έκδοση του PC (την οποία έχω και με βάση αυτή κάνω το συγκεκριμένω review) δεν έχει γίνει καθόλου καλό optimize με αποτέλεσμα πάρα πολλοί χρήστες με πολύ δυνατά μηχανήματα να έχουν πολύ χαμηλά FPS σε οποιαδήποτε settings ή ακόμα χειρότερα να μην μπορούν να παίξουν καθόλου. Μέχρι τώρα έχουν βγεί τρία μεγάλα updates τα οποία δεν κατάφεραν να φτιάξουν τα προβλήματα για το μεγαλύτερο μέρος των χρηστών.
Όσον αφορά τα animations, θα σας δώσουν μια αίσθηση ικανοποίησης καθώς είναι πολύ προσεγμένα και πολύ βίαια (αποκεφαλισμοί, ακρωτηριασμοί και πολλά άλλα). Το αιματοβαμμένο playthrough δεν υπήρξε ποτέ πιο απολαυστικό καθώς έχετε πολλούς διαφορετικούς τρόπους να εκτελέσετε τους εχθρούς σας και ο κάθε ένας προσφέρει μια μοναδική εμπειρία.

Ηχητικός Τομέας

Το soundtrack του παιχνιδιού είναι εξαιρετικό και συνάδει εκπληκτικά με την εποχή και την ατμόσφαιρα. O συνθέτης και πάλι είναι ο Daniel Licht ο οποίος έκανε καταπληκτική δουλειά. Από τους μουσικούς που θα συναντήσετε στα γραφικά σοκάκια του Serkonos μέχρι και τη μουσική του menu. Κάπου εδώ όμως ξεκινάει η κατακόρυφη πτώση για τον ήχο του Dishonored 2.Το voice acting των πρωταγωνιστών (Emily και Corvo) είναι απογοητευτικό τουλάχιστον για το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού. Πέρα από ελάχιστες ατάκες οι Erica Luttrell (Emily) και Stephen Russell (Corvo) δυστυχώς δεν καταφέρνουν να πείσουν. Πολλές φορές το πρώτο πράγμα που θα σκεφτείτε καθώς τους ακούτε να εκφράζουν τις σκέψεις τους είναι ότι απλά διαβάζουν το σενάριο χωρίς κανένα ίχνος συναισθήματος.
Το κακό είναι ότι και το υπόλοιπο cast βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος με ελάχιστες εξαιρέσεις που δεν είναι αρκετές για να σώσουν την κατάσταση. Τα προβλήματα όμως δεν σταματάνε εδώ μιας και πολλοί χρήστες έχουν παρατηρήσει διακοπές και τρεμόπαιγμα στον ήχο είτε πρόκειται για cinematic είτε για πιο γενικούς ήχους του παιχνιδιού (βήματα,μπουκάλια κτλπ) αλλά και στη μουσική.

Gameplay/Chaos Theory

Το gameplay έχει βελτιωθεί αισθητά σε σχέση με το πρώτο Dishonored. Ειδικά η stealth προσέγγιση είναι πιο βιώσιμη από ποτέ καθώς μπορείτε να αναισθητοποιήσετε τους αντιπάλους σας κατά την διάρκεια της μάχης. Η απόλυτη ελευθερία είναι και εδώ παρούσα και ίσως πιο έντονη από τον προηγούμενο τίτλο. Στο χέρι σας είναι αν θα επιλέξετε τον αιματηρό δρόμο προς την διεκδίκηση του θρόνου ή αν θα κρατήσετε τα χέρια σας καθαρά και θα παραμείνετε στις σκιές. Φυσικά εφόσον το επιλέξετε θα έχετε και όλες τις υπερφυσικές δυνάμεις με χάρις στο mark του Outsider για να σας βοηθήσουν στην αποστολή σας και λέω εφόσον το επιλέξετε γιατί υπάρχει η επιλογή να τελειώσετε το παιχνίδι χωρίς υπερφυσικές δυνάμεις. Για όσους έπαιξαν το πρώτο καλύτερα να παίξετε με την Emily αφού έχει καινούρια και διαφορετικά abilities ενώ του Corvo είναι σχεδόν ίδια. Φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει το σύστημα χάους που γνωρίσαμε στο πρώτο κεφάλαιο. Οι επιλογές σας μετράνε από το τι θα συναντήσετε στους δρόμους του Serknos/Dunwall μέχρι και σε τι κατάσταση θα βρεθεί η αυτοκρατορία στο τέλος του παιχνιδιού.
Ανάλογα με το επίπεδο χάους θα συναντήσετε περισσότερα bloodfly nests καθώς και ποντίκια κατά την διάρκεια του παιχνιδιού. Οι επιλογές σας δεν θα έχουν ιδιαίτερο αντίκτυπο κατά την διάρκεια του playthrough σας. Οι μόνες αλλαγές που θα παρατηρήσετε είναι κάποιες πιο κυνικές ατάκες από τους χαραχτήρες. Εκεί όμως που πραγματικά οι επιλογές σας θα μετρήσουν είναι το τελευταίο chapter όπου κάποιοι σύμμαχοι μπορεί να μην σας αποκαλύψουν κάποια μυστικά τους ή ακόμα να φύγουν από δίπλα σας.
Αξίζει να αναφερθεί πως αν θέλετε το πιο σκοτεινό ending θα πρέπει πρωτίστως να σκοτώνετε τα πάντα και αφετέρου πάρετε τον θρόνο για τον εαυτό σας (δηλαδή να επιλέξετε να μην σώσετε τον εκάστοτε πετρωμένο χαραχτήρα). Αν θέλετε να πάρετε το συγκεκριμένο ending θα πρότεινα να επιλέξετε τον Corvo διότι από τα 4 playthrough που έκανα, μόνο με τον Corvo μου έδωσε αυτή την επιλογή ενώ με την Emily με ανάγκαζε να τον σώσω. Το λέω με κάθε επιφύλαξη γιατί κάθε φορά είχα διαφορετικό επίπεδο χάους οπότε υπάρχει μεγάλη περίπτωση να γίνεται και με την Emily.
Τέλος να αναφέρω ότι υπάρχουν τρία επίπεδα χάους, Low, High και Very High Chaos.(όπου παίρνετε και το ending που αναφέρθηκε πιο πάνω)

Level Design

Η Arkane Studios έδωσε ρέστα στο στήσιμο των πιστών που θα περιηγηθείτε. Η απόλυτη ελευθερία και η πληθώρα επιλογών που σας δίνονται για να επιτύχετε στην αποστολή σας εκτοξεύουν το replay value στα ύψη. Ακόμα και στο 4ο playthrough μου ανακαλύπτω καινούριους και διαφορετικούς τρόπους για να πετύχω τον σκοπό μου. Κάθε φορά θα βρω μια καινούρια μυστική είσοδο ή κάποιο άλλο δρόμο ή κάποιο side quest που δεν είχα ανακαλύψει τις προηγούμενες φορές. Το στοιχείο της εξερεύνησης λοιπόν είναι έντονο και το ίδιο το παιχνίδι σε ωθεί να ψάξεις τριγύρω είτε για runes/bonecharms είτε για εναλλακτικούς τρόπους για να ολοκληρώσεις την εκάστοτε αποστολή εκτός από τους προκαθορισμένους.
Επιπροσθέτως σε περίπτωση που επιλέξετε να τελειώσετε το παιχνίδι χωρίς υπερδυνάμεις δεν θα αντιμετωπίσετε κανένα απολύτως πρόβλημα στο να εξερευνήσετε τον εκάστοτε χάρτη καθώς είναι πολύ καλά φτιαγμένες όλες οι πίστες έτσι ώστε να μην χρειάζεστε τις υπερφυσικές σας δυνάμεις. Φυσικά υπάρχουν και κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις όπου θα χρειαστείτε blink\far reach ή έστω διπλό άλμα για να φτάσετε σε κάποια σημεία.

Α.Ι

Το A.I στην προκειμένη είναι ολίγον τι περίεργο. Ανάλογα με την δυσκολία που έχετε επιλέξει αντιστοίχως προσαρμόζεται και το A.I και δεν αναφέρομαι μόνο στο πως συμπεριφέρονται οι αντίπαλοι κατά την διάρκεια της μάχης. Όσο πιο υψηλό το επίπεδο δυσκολίας τόσο οξύνονται και οι αισθήσεις και το κατά πόσο γίνεστε αντιληπτός από τους εχθρούς σας. Παραδείγματος χάρη αν στέκεστε έξω από ένα παράθυρο και ένας εχθρός ακριβώς απέναντι σας (κοιτάζοντας σας) σε σχετικά μικρή απόσταση στο επίπεδο δυσκολίας Normal δεν πρόκειται να αντιληφθεί την παρουσία σας (εκτός προφανώς αν έρθει πολύ κοντά ή κάνετε κάποια περίεργη κίνηση) ενώ στο hard και στο very hard θα γίνεται αντιληπτοί πολύ γρήγορα. Ειδικά στο very hard οι αντίπαλοι σας βλέπουν από αρκετά μεγάλη απόσταση και πολλές φορές, ακόμα και αν βρίσκεστε σε υψηλότερο όροφο/επίπεδο σας βλέπουν με αποτέλεσμα να καλούν ενισχύσεις και να αρχίσουν να σας επιτίθενται.
Στη προσπάθεια του όμως να γίνει ρεαλιστικό χάνει λίγο την μπάλα καθώς οι εχθροί υπερβολικά μακριά από εσάς ακούνε ήχους από κάποια πόρτα που ανοίξατε ή από κάποιο παράθυρο που σπάσατε και γενικότερα αντιλαμβάνονται πράγματα που κανονικά δεν θα έπρεπε. Τις περισσότερες φορές που συμβαίνει αυτό η σχετική ένδειξη δεν κοκκινίζει αμέσως (δηλαδή δεν είναι σίγουροι για την ύπαρξη απειλής) αλλά αρχίζουν να ψάχνουν την γύρω περιοχή. Παρ’ όλα αυτά δεν θα σας επηρεάσει ιδιαίτερα στο να απολαύσετε το παιχνίδι ούτε θα σας δημιουργήσει προβλήματα στο playthrough σας (εκτός αν κυνηγάτε κάποια achievements όπου θα συνιστούσα τακτικά saves).

Συμπερασματικά είναι μια πάρα πολύ καλή συνέχεια του πρώτου χωρίς να πρωτοπορεί. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν προσφέρει μια μοναδική εμπειρία. Το σενάριο του είναι μέτριο χωρίς κάποια ιδιαίτερη συγκίνηση ειδικά με το εξίσου μέτριο voice acting αλλά η ατμόσφαιρα, gameplay και υπόλοιπος ηχητικός τομέας υπόσχονται ότι δεν θα σας απογοητεύσουν και θα σας κρατήσουν στο παιχνίδι για πολλές ώρες.