Το νέο πόνημα της Paradox στον χώρο των Grand Strategy, που αυτή δημιούργησε. Πως ανταπεξέρχεται όμως;
Πρώτο πράγμα που πρέπει να πούμε είναι ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της "σειράς" του είδους, τολμά να τοποθετεί ένα παιχνίδι της στο διάστημα. Αυτό από μόνο του εξάπτει τις φαντασίες των φανς από την πρώτη ανακοίνωσή του.
Στην πράξη πρέπει να χωρίσουμε το παιχνίδι σε τομείς για να το δούμε καλύτερα. Νομίζω ο καλύτερος διαχωρισμός είναι "grand strategy", "μάχες" και "περιπέτεια".
Στο Grand Strategy τα πράγματα είναι αρκετά κλασικά. Για ακόμα μια φορά βλέπουμε ένα βαθύ παιχνίδι στρατηγικής από την Paradox, με δικούς του μοναδικούς μηχανισμούς που το κάνουν να ξεχωρίζει. Σύστημα διαχείρισης πλανητών (τόσο των κτηρίων που χτίζονται όσο και των πληθυσμών που υπάρχουν!), διαχείριση αυτοκρατορίας, στόλων, χαρακτήρων με ειδικά στατιστικά (κυβερνήτες, πλοίαρχοι, ερευνητές). Για πρώτη φορά στην ιστορία της σειράς, είναι όμως και αρκετά εύκολο για κάποιον καινούργιο να μπει στο κλίμα του παιχνιδιού και να βιώσει σιγά σιγά τους πιο βαθιούς μηχανισμούς.
Στη μάχη, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά απ'ότι συνήθως. Αρχικά έχουμε ένα σύστημα πέτρα-ψαλίδι-χαρτί από τα αρχικά όπλα (laser, kinetic και nuclear). Κάθε ένα από αυτά έχει και την αντίστοιχη άμυνα, γεγονός που δημιουργεί πολλές διαφορετικές πιθανότητες, ειδικά στον ιδιαίτερα καλοφτιαγμένο spaceship editor. Συνεχίζει ο παίκτης να μην μπορεί να ελέγξει τις μάχες, αλλά πλέον υπάρχει μια πολύ πιο δυναμική παρουσίαση της μάχης. Ειδικά σε μάχες πολλών διαστημόπλοιων ή κρίσιμης σημασίας είναι ειδικά πορωτική.
Στο κομμάτι περιπέτειας συγκαταλέγω τόσο τα events όσο και την τελική απειλή, για τα οποία διαφημίστηκε ο τίτλος. Τα events, όσα υπάρχουν, είναι γαμάτα. Πολλά διαφορετικά συμβάντα τυγχάνουν στους εξερευνητές του διαστήματος, από την ανακάλυψη μιας πλακέτας γνώσης μέχρι υπολείμματα αρχαίων διαστημικών μαχών. Το κακό είναι πως στο δεύτερο, και μεγαλύτερο, κομμάτι παιχνιδιού, που αρχίζει η διαχείριση των πλανητών, δεν υπάρχει ούτε ένα event. Οι δημιουργοί απάντησαν σε αυτές τις κατηγορίες ότι εν γνώση τους το άφησαν έτσι, για να τελειοποιήσουν την τελική απειλή και πως θα προστεθούν όλα αυτά τα events μελλοντικά σε μορφή patch, μαζί με βελτιώσεις AI και diplomacy. Τους εμπιστεύομαι με κλειστά μάτια, αλλά τώρα το παιχνίδι νιώθει...άδειο. Όσον αφορά την τελική απειλή, είναι το καλύτερο feature που έχει υπάρξει σε παιχνίδι του είδους. Ταράσσει τα νερά, καταστρέφει πρώην δυνατές αυτοκρατορίες και ωθεί σε κάποιου είδους συνεργασία για αποτροπή της απειλής. Είναι πραγματικά αγχωτικό για να καταφέρεις να επιβιώσεις.
Τελικές εντυπώσεις είναι πως είναι ένα παιχνίδι που ήρθε για να μείνει για χρόνια. Αν σκεφτεί κάποιος πως το Crusader Kings 2, παιχνίδι του 2012, βγάζει ακόμα καλοφτιαγμένα expansions που εμπλουτίζουν ακόμα περισσότερο το παιχνίδι, φαντάζομαι ήδη τι θα γίνει με αυτό και μου τρέχουν τα σάλια.
Θετικά:
- Βαθύ παιχνίδι
- Εύκολο για νέους παίκτες
- Ship editor
- Πολλά events
- Επική τελική απειλή
Αρνητικά:
- Προς το τέλος θέλει micromanage
- Το mid game είναι αρκετά άχαρο λόγω έλλειψης events
- AI που έχει ελλείψεις
- Λίγο άχαρο diplomacy
Το γεγονός πως θα προστεθούν με μορφή patch στην συνέχεια events και στο δεύτερο κομμάτι που αφορά την διαχείριση των πλανητών σύμφωνα με δηλώσεις των ίδιων των δημιουργών είναι πολύ σημαντικό.Πάντως πήρα μια γενική εικόνα για το παιχνίδι από αυτό το review.