I wanna be the guy: The movie: The game

Πέρνα τα απαιτητικά εμπόδια και γίνε ο «The Guy».

Η νοσταλγία για τα retro games των δεκαετιών του ’80 και του ’90 δεν υπάρχει μόνο από τη δεκαετία του 2010, αλλά ήδη και από πιο πριν. Τα διάσημα games όπως το Super Mario, το The Legend of Zelda, το Street Fighter και πολλά άλλα έχουν δώσει ευκαιρία σε πολλούς developers να φτιάξουν games εμπνευσμένα από τα παλαιότερα και γι’ αυτό υπάρχουν πολλά fan-made games, τίτλοι βασισμένοι σε αυτά ή ακόμα και reboots. Τα Platform άρχισαν να εμφανίζονται στα early 80s και για πολλά χρόνια ήταν από τα κορυφαία genres (σήμερα κυριαρχούν τα RPGs). Λόγοι για τους οποίους υπάρχει νοσταλγία για τα retro games είναι ότι τα παιδιά μαζεύονταν και έπαιζαν μαζί στις κονσόλες, εφόσον δεν υπήρχε δυνατότητα για να παίξει κάποιος online, δημιουργώντας έτσι αξέχαστες αναμνήσεις. Ένας developer μόνος του, ο Michael "Kayin" O'Reilly ήρθε να «τινάξει τα μυαλά των παικτών στον αέρα» συνδυάζοντας τα παλιά διάσημα retro games σε ένα platform υψηλής δυσκολίας.

Η επική περιπέτεια του «The Kid» ή «The wanna be the guy»
Το σενάριο αποκαλύπτει το χιουμοριστικό ύφος του developer και αναφέρεται πάντα όταν ανοίγετε το I wanna be the guy: The movie: The Game. Για όλο το υπόλοιπο run δεν αναφέρεται τίποτα άλλο για το σενάριο, εκτός από το τέλος, πριν το τελικό boss fight. Ίσως ο developer δεν ήθελε να αναπτύξει μια ιστορία, αλλά να δείξει ποιος είναι ο σκοπός μας και να δώσει έμφαση στο gameplay. Ο ήρωάς μας λέγεται «The Kid» ή «The wanna be the guy», ο οποίος είναι 15 χρονών και πήρε τη γενναία απόφαση να σκοτώσει τον «The Guy» για να πάρει τον ρόλο του. Το τέλος αν και δεν έχει να περάσει κάποιο συμπέρασμα ή κάποιο μήνυμα, θα σας κάνει να νιώσετε την ευχαρίστηση του ότι καταφέρατε να νικήσετε ένα πολύ δύσκολο video game.

Parkour και πολλές παγίδες
Το I wanna be the guy: The movie: The game είναι ένα free-to-play 2D single-player Platform υψηλής δυσκολίας. Υπάρχουν 3 saves που μπορείτε να παίξετε και τα difficulty levels είναι Normal, Hard, Very Hard και Impossible. Τα difficulties δεν αλλάζουν την δυσκολία των εμποδίων, ούτε των εχθρών, ούτε των boss fights, αλλά αλλάζουν τον αριθμό των checkpoints, δηλαδή έχει 62 στο Normal, 41 στο Hard, 22 στο Very Hard και κανένα στο Impossible. Τα checkpoints θα γράφουν από πάνω "SAVE" και μπορείτε να τα ενεργοποιήσετε ακόμα και από απόσταση απλά πυροβολώντας αυτά με το πιστόλι σας. Κάποια checkpoints που υπάρχουν μόνο στο Normal mode γράφουν "WUSS" αντί για "SAVE", αλλά δεν έχουν κάποια διαφορά. Το objective σας είναι να σκοτώσετε τον «The Guy». Πρέπει να βρείτε τα units τα οποία τα παίρνετε μετά από τα boss fights, για να μπορείτε να μεταφερθείτε στο κάστρο του «The Guy» και στο τέλος να τον σκοτώσετε. Ωστόσο, το να υπάρχει μόνο ένα objective δεν θα σας απογοητεύσει, καθώς θα περνάτε από πολλά τοπία και δεν θα σας φανούν επαναλαμβανόμενα (εκτός κι αν πεθαίνετε συνέχεια). Υπάρχουν και κάποια treasures που μπορείτε να βρείτε σε κάποια σημεία (μυστικά ή φανερά), αλλά δεν θα σας βοηθήσουν στο run σας. Αν και το I wanna be the guy είναι Platform έχει και ένα Roguelike στοιχείο, όταν παίζετε Impossible mode ή σε κάποιο άλλο difficulty level χωρίς να παίρνετε checkpoints.

Το παιδί στην πορεία δεν θα αποκτήσει κανένα upgrade. Το μόνο που έχετε είναι το πιστόλι σας, με το οποίο πυροβολείτε μόνο δεξιά ή αριστερά (όχι πάνω ή κάτω) και double jump. Το movement μαθαίνεται πολύ εύκολα, αλλά όσο προχωράτε θα πρέπει να μάθετε να κάνετε και perfect timing. Ίσως αντιμετωπίσετε πρόβλημα να κάνετε wall jumps στις κληματσίδες, διότι πρέπει να κάνετε perfect timing και τις περισσότερες φορές θα έχετε το άγχος ταυτόχρονα ότι μπορεί να πέσετε σε καρφιά. Για να μάθετε τι κάνει το κάθε εμπόδιο και ποιες είναι οι παγίδες πρέπει να πεθαίνετε συνέχεια μέχρι να το μάθετε, αλλιώς μπορείτε να βρείτε walkthroughs στο YouTube. Αν όμως τώρα ήταν 2007, που πρωτοκυκλοφόρησε αυτό το πολύ δύσκολο Platform και δεν υπάρχουν διαθέσιμα βίντεο στο YouTube γι’ αυτό, τότε πρέπει να πεθάνετε πάνω από 2062 φορές.

Trolling από τον developer και πολύ rage quit
Το χιουμοριστικό ύφος του developer δεν βρίσκεται μόνο στο σενάριο, αλλά και στον τρόπο που έχει φτιάξει τα εμπόδια. Μην εμπιστεύεστε τίποτα από αυτά που βλέπετε. Τα μήλα δεν είναι απλά οι ζωγραφιές του designer (του ίδιου του developer), αλλά είναι ένας από τους μεγαλύτερους εχθρούς σας και θα πηγαίνουν προς μια κατεύθυνση (πάνω, κάτω, δεξιά, αριστερά). Μπορεί τα καρφιά από το ταβάνι ή από το πάτωμα να έρθουν να σας σκοτώσουν, πουλιά ή άλλα πλάσματα θα σας επιτεθούν με σκοπό να σας ρίξουν από το σημείο σας και θα πρέπει να τα πυροβολήσετε για να τα σκοτώσετε, τα blocks μπορεί να φύγουν από το σημείο τους ή ακόμα και να σας τύχουν εκπλήξεις όπως να σας πλακώσει το φεγγάρι, να εμφανιστεί ένα σπαθί και να γράφει από πάνω: «Πάρτε αυτό. Θα σας βοηθήσει» που τελικά σας σκοτώνει και πολλές άλλες εκπλήξεις. Επιπλέον θα υπάρξουν και στιγμές όπως το να εμφανιστεί ψεύτικο GAME OVER και να νομίζετε ότι πεθάνατε με αποτέλεσμα να πατήσετε το R και να ξεκινήσετε ξανά από το τελευταίο σας checkpoint χωρίς λόγο και άλλες στιγμές όπως να εμφανιστεί ένα ψεύτικο παράθυρο που λέει ότι έπαθε crash η εφαρμογή, να παγιδευτείτε στο Tetris κλπ. O developer έχει κάνει τα πάντα για να σας κάνει τη ζωή δύσκολη, να σας σπάσει τα νεύρα και να θέλετε να το παρατήσετε. Το I wanna be the guy: The movie: The game είναι εμπνευσμένο από τα παλιότερα retro games, καθώς θα αντιμετωπίσετε bosses όπως Mike Tyson και ο Bowser και θα συναντήσετε χαρακτήρες που θα προσπαθήσουν να σας σκοτώσουν όπως ο Ryu (του Street Fighter) και η Link (από το The Legend of Zelda). Πολλοί παίκτες το θεωρούν ένα «rage game».

Ποτέ μην εμπιστεύεστε τα «εύκολα» εμπόδια που βλέπετε μπροστά σας!

Ίσως το πάθος του developer να σας σπάσει τα νεύρα επηρεάζει πολύ την αντοχή. Μπορεί η ζωντάνια των χρωμάτων, το ωραίο soundtrack και τα ικανοποιητικά εμπόδια να σας κρατήσουν στο gameplay, αλλά οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις από τους πολλούς θανάτους θα σας κάνουν να βαριέστε, ειδικά στα πολύ δύσκολα εμπόδια. Ο χρόνος που μπορεί να χρειαστεί ένας μέσος gamer για να ολοκληρώσει ένα run είναι 8,5 ώρες για ένα run με θανάτους που διαρκεί 40 έως 50 λεπτά χωρίς θανάτους. Αν δεν είστε πολύ έμπειροι, θα βαριέστε τόσο πολύ τους πολλούς θανάτους που θα τα παρατήσετε σε 1 ώρα πριν ξαναπαίξετε ή μπορεί και να μην το ακουμπήσετε ξανά αυτό το video game. Αυτό είναι μια σοβαρή πληγή γι’ αυτό το Platform. Μερικές λεπτομέρειες που αξίζει να αναφερθούν είναι ότι όταν παίζετε στο Normal mode, το παιδί έχει έναν ροζ φιόγκο στα μαλλιά του. Στο gameplay δεν θα αντιμετωπίσετε ούτε bugs, ούτε glitches, πράγμα που δείχνει πόσο καλοφτιαγμένο είναι το gameplay από τον developer. Το μόνο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσετε είναι να crashάρει άμα έχετε πεθάνει πολλές φορές και πατήσετε το R απότομα. Προσέξτε όσο παίζετε μη πατήσετε Q γιατί θα αυτοκτονήσετε.

8-bit στυλ και ζωντάνια των χρωμάτων
Το I wanna be the guy: The movie: The game έχει όμορφα 2D τοπία με 8-bit στυλ και ζωντάνια στα χρώματα. Παρόλο που το παιδί είναι ένας μικρός χαρακτήρας (σε μέγεθος) ξεχωρίζει το χρώμα του και καταφέρνει να είναι ορατός ακόμα και αν το background είναι μαύρο. Κυριαρχούν τα χρώματα πράσινο, καφέ, άσπρο και μαύρο. Η engine που χρησιμοποιήθηκε ήταν η Multimedia Fusion 2. Όταν το παιδί πεθαίνει υπάρχει ένα «αστείο» animation που αποκεφαλίζεται και πετάγεται το αίμα σε όλη τη γύρω περιοχή. Γιατί να είναι αστείο που πεθαίνει ένα παιδί; Απλά το animation είναι πολύ ωραίο και παίζει μια ωραία μουσική. Ωστόσο, τα γραφικά φαίνονται κατώτερα από άλλων 2D Platform games του 2007 και θα μπορούσαν να είναι καλύτερα. Για 2007 αυτά τα γραφικά δεν είναι ικανοποιητικά, διότι αυτά θα ήταν για late 80s έως early 90s.

Γνωστά soundtracks και παιδική φωνή
Ο developer, producer και designer Michael "Kayin" O'Reilly πήρε λίγο από το art, αλλά πολλά soundtracks από games της Nintendo, της Konami, της Capcom και άλλων εταιρειών. Γι’ αυτό τα soundtracks είναι γνωστά και ταυτόχρονα έχουν πολλή δράση σε κάποια σημεία και στα boss fights. Voice acting υπάρχει μόνο σε δύο cutscenes και ακούμε την φωνή του παιδιού που εννοείται πως είναι παιδική. Ωστόσο το voice acting αν και είναι πολύ λίγο, είναι εξαιρετικό. Εν τω μεταξύ στο ένα από τα δύο cutscenes μπορεί να πεθάνετε αν δεν προσέξετε τι θα σας πετάξει το boss. Τα ηχητικά εφέ είναι και αυτά πολύ ικανοποιητικά.

Τόσο μεγάλη είναι η δυσκολία που όποιος το νικήσει θα τον φωνάζουμε «The Guy»
Το I wanna be the guy: The movie: The game είναι ένα πολύ δύσκολο platform που θα προκαλέσει πολύ rage quit λόγω της δυσκολίας των εμποδίων και των συνεχόμενων θανάτων, αλλά ταυτόχρονα φέρνει και τη νοσταλγία των παλιών, κλασσικών retro games της Nintendo, της Konami, της Capcom και άλλων εταιρειών. Είναι free-to-play, οπότε μπορείτε να το δοκιμάσετε όποτε θέλετε. Το χιουμοριστικό ύφος του developer και όλα αυτά τα references που έχει ο τίτλος του developer Michael "Kayin" O'Reilly τα κάνουν να ξεχωρίζει από άλλα games του είδους του. Αν έχετε εμπειρία στα Platforms, τότε αξίζει να του δώσετε μια ευκαιρία. Επειδή είναι παλιό Platform τρέχει ακόμα και σε Windows 98 software.

Θετικά:
- Ενδιαφέροντα boss fights
- Γνωστό soundtrack γεμάτο δράση
- Το χιουμοριστικό ύφος του developer
- Τρέχει ακόμα και σε παλιότερα λειτουργικά συστήματα Windows
- Καλοφτιαγμένο, χωρίς bugs και glitches

Αρνητικά:
- Γραφικά που δεν ταιριάζουν σε 2D platforms του 2007
- Πολύ υψηλό επίπεδο δυσκολίας
- Ξαφνικό κλείσιμο από τα πολλά respawns
- Μικρή διάρκεια αντοχής

Βαθμολογία
Γραφικά: 4
Ήχος: 8
Gameplay: 8.5
Αντοχή: 6
Σενάριο: 6
Γενικά: 6.5

Retro νοσταλγία και πολύ rage quit.

Κωνσταντίνος Λάζος