Choo-Choo Charles

Ένα φρικιαστικό τρένο-αράχνη στοιχειώνει ένα νησί.

Το Choo-Choo Charles είναι φτιαγμένο από ένα και μόνο developer στην Unreal Engine. Ο συγκεκριμένος developer έχει φτιάξει και άλλα παιχνίδια με horror element. Το Choo-Choo Charles ήρθε περισσότερο από τα υπόλοιπα παιχνίδια του στο φως της δημοσιότητας, μιας και έγινε μόδα στο YouTube και το Tik-Tok. Το παιχνίδι κυκλοφόρησε το Δεκέμβρη του 2022.

Πρόκειται για ένα open world Horror βασισμένο σε ένα quest system από το οποίο πρέπει να ολοκληρώσει ο παίκτης 5 main quest για να τερματίσει το παιχνίδι. Δημιουργεί την ατμόσφαιρα ενός chase horror, όπως το Resident Evil, και ο παίκτης κατά τη διάρκεια όλου του παιχνιδιού καταδιώκεται από έναν αήττητο εχθρό.

Μία ιστορία η οποία είναι όσο πιο απλή γίνεται
Ο πρωταγωνιστής μας, ένας κυνηγός τεράτων, τον οποίο οι περισσότεροι φωνάζουνε “the Archivist”, καλείται σε ένα νησί, που ονομάζεται Aranearum, το οποίο θυμίζει ιστορία Lovecraft για να εξολοθρεύσει ένα πλάσμα το οποίο βασανίζει χρόνια τώρα τους κατοίκους του. Στη συνέχεια μαθαίνουμε ότι ο λόγος που παραμένουν οι κάτοικοι στο νησί είναι ο πλούτος της γης για τα ορυκτά. Όσον αφορά γενικά την ιστορία είναι πολύ ρηχή και κανένας χαρακτήρας της δεν έχει καθόλου βάθος. Γενικά, ήταν αναμενόμενο από ένα παιχνίδι με τόσο μικρή ομάδα να μην είναι αυτό η πρώτη προτεραιότητα, πώς, δηλαδή, θα διατυπωθεί μία σημαντική ιστορία.

Ξεκινώντας, λοιπόν, καλεί τον ήρωά μας ένας παλιός του φίλος, ο Eugene, για να πάει να σκοτώσει αυτό το τέρας. Η πρώτη αποστολή του Archivist είναι να πάει σε ένα παλιό σταθμό και να επαναφέρει μία ατμομηχανή η οποία είναι το κύριο εργαλείο το οποίο χρησιμοποιεί ο παίκτης κατά τη διάρκεια όλου του παιχνιδιού. Αμέσως, με το που διορθώσει την ατμομηχανή και βγει έξω από το σταθμό, έρχεται αντιμέτωπος πρώτη φορά με τον Choo-Choo Charles και γίνεται μία μάχη η οποία λήγει σχετικά σύντομα. Ο Eugene αφήνει τον πρωταγωνιστή και τελευταίο πράγμα για το οποίο μας ενημερώνει είναι ότι πρέπει να συλλέξει “τα αβγά” και να επικοινωνήσει με τον γιο του.

Ελευθερία και τρόμος από την πρώτη στιγμή
Γνωρίζοντας, λοιπόν, ο παίκτης, αφού ολοκληρωθεί αυτή η σκηνή τον τελικό του στόχο και με τι έρχεται αντιμέτωπος, του δίνεται η ελευθερία να πάρει την επιλογή του πώς θα κινηθεί στο χάρτη. Έτσι ξεκινά η περιπέτεια του Archivist στο Aranearum. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού ο πρωταγωνιστής γνωρίζει όλους τους κατοίκους του νησιού, ενώ αυτός το εξερευνά με την έμπιστή του ατμομηχανή, με όποια σειρά θέλει.

Απλά και έτοιμα mechanics τα οποία δε λειτουργούν όπως πρέπει
Το κύριο εργαλείο του παίκτη κατά τη διάρκεια όλου του παιχνιδιού είναι η ατμομηχανή η οποία ξεκλειδώνει στα πρώτα 10 λεπτά. Διαθέτει λειτουργία να πάει μπρος πίσω, να σταματήσει και πάνω από όλα έχει ένα οπλοπολυβόλο στο πίσω μέρος της. Είναι ο πιο γρήγορος τρόπος για να μετακινηθεί κάποιος στο νησί. Για να μετακινηθεί ο παίκτης, η μηχανή πέρα από το να πηγαίνει μπροστά ή πίσω, μερικές φορές χρειάζεται να αλλάξει και κάποιες διχάλες αριστερά ή δεξιά.

Όλη η οικονομία του παιχνιδιού κινείται γύρω από τα scrap (παλιοσίδερα). Η ανταμοιβή του παίκτη σε κάθε quest ή side quest είναι scrap. Πέρα από αυτό μπορούν να βρεθούν σε κάθε γωνιά του κόσμου και σε ειδικά κουτιά που εμπεριέχουν μόνο αυτά. Αποτελούν πολύ σημαντικό κομμάτι του παιχνιδιού μιας και χρησιμοποιούνται για όλες τις αναβαθμίσεις της ατμομηχανής ( ταχύτητα, ζημιά, άμυνα) και χρησιμοποιούνται για την καλυτέρευση της κατάστασής της, όταν χτυπιέται από τον Charles.

Το όπλο στο πίσω μέρος της μηχανής κατά κύριο λόγο χρησιμοποιείται για να τρομάξει πιο πολύ το Charles, μιας και, όταν βρίσκεται σε λειτουργία καταδίωξης του παίκτη, ο μόνος τρόπος για να τον κάνετε να σταματήσει είναι να επιβιβαστείτε στην ατμομηχανή, να την βάλετε μπροστά και να του ανοίξετε πυρ. Μετά από μερικές στιγμές, όταν έχει χάσει περίπου το ένα όγδοο με ένα δεύτερο της ζωής του, θα απομακρυνθεί προς το κέντρο του νησιού, μέχρι να αποκτήσει πάλι πίσω την πλήρη υγεία του. Βέβαια, μπορείτε να τον ξεφορτωθείτε, αν σας…σκοτώσει.

Πέρα από το πολυβόλο το οποίο διαθέτει το τρένο από την πρώτη στιγμή, υπάρχουν άλλα τρία όπλα τα οποία αποκτάει ο παίκτης για το τρένο του με extra αποστολές, οι οποίες είναι μία δικιά τους κατηγορία και λέγονται weapons missions, είναι διαθέσιμες και οι τρεις από την πρώτη στιγμή του παιχνιδιού. Τα άλλα τρία όπλα είναι ένα φλογοβόλο, ένα ρουκετοβόλο και ένα βαρύ πυροβόλο. Όλα τα όπλα διαθέτουν άπειρες βολές, αλλά χρειάζεται να αλλάζει συνέχεια ο παίκτης ανάμεσα και στα τέσσερα, επειδή υπερθερμαίνονται ή χρειάζονται μεγάλο χρονικό διάστημα για να κάνουν reload.

Το Choo-Choo Charles, όπως προαναφέρθηκε, κληρονομεί στοιχεία Οpen Word. Όλα τα quest, side quest και weapon quest είναι διαθέσιμα στον παίκτη από την πρώτη κιόλας στιγμή που ολοκληρώνει την εισαγωγή του και κρατάει περίπου 10 με 15 λεπτά. Τα side quest κατά κύριο λόγο ανταμείβουν τον παίκτη με έξτρα scrap τα οποίο είναι αναγκαία έτσι ώστε οι αναμετρήσεις με τον Charles να είναι πολύ πιο εύκολες. Τα main quest βοηθάνε στην ολοκλήρωση του παιχνιδιού και πρέπει να ολοκληρωθούν όλα χωρίς να υπάρχει κάποια συγκεκριμένη σειρά πέρα από το τελευταίο. Ένα πρόβλημα που παρουσιάζεται είναι ότι πάνω-κάτω σε όλα τα quest οι χαρακτήρες επαναλάμβανουν τους εαυτούς τους και λένε τα ίδια πράγματα. Για παράδειγμα στο πρώτο main quest αναφέρθηκε ο τρόπος με τον οποίο μπορεί να εξολοθρευτεί ο Charles. Στο επόμενο main quest αναφέρθηκε ξανά το ίδιο πράγμα ακριβώς, με τις ίδιες σχεδόν λέξεις. Αυτό έγινε ξανά και ξανά σε όλα τα main quest και σε μερικά side quests.

Τα main quest ήταν όλα πάνω κάτω το ίδιο πράγμα. Βρίσκετε ένα NPC, σας δίνει ένα κλειδί, ξεκλειδώνετε ένα ορυχείο και θεωρητικά θα έπρεπε να προσπαθήσετε να αποφύγετε τους εχθρούς οι οποίοι το φυλάνε. Τώρα δεν ξέρω εάν εγώ το έκανα λάθος, αλλά έβρισκα πολύ πιο εύκολο να ξεκινήσω να τρέχω πάνω-κάτω στο ορυχείο, επειδή οι εχθροί σας ακολουθούν για πάντα, αφού σας δουν, μέχρι να σας σκοτώσουν. Έπαιρνα όλους τους εχθρούς τους έβγαζα έξω απο το ορυχείο, στην ατμομηχανή, και τους σκότωνα ένα προς ένα και μετά έκανα τη δουλειά μου με την ησυχία μου. Δεν είμαι σίγουρος εάν αυτό ήτανε κάποιο gameplay element ή αν ήταν κάτι το οποίο δεν είχε σκεφτεί ο developer.

Τα side-quest αντίστοιχα ήταν πολύ απλά και κατά κύριο λόγο ήταν ομιλία σε ένα NPC που σας λέει να πάτε στην τοποθεσία “A”, πηγαίνετε εκεί, βρίσκετε κάποιο αντικείμενο και το επιστρέφετε στο NPC. Υπήρχε μόνο μία εξαίρεση σε αυτό το κανόνα, ένα side quest που θύμιζε πολύ ένα άλλο πάρα πολύ διάσημο παιχνίδι από τις αρχές της δεκαετίας του 2010.

Οι εχθροί γενικά είναι τρεις τύποι. Ο πρώτος και βασικότερος είναι ο Choo-Choo Charles, όποιος σαν ιδέα ήταν μία μεγάλη απογοήτευση, ενώ θεωρητικώς πρέπει να υπάρχει ο τρόμος, επειδή σε κυνηγάει ασταμάτητα, κατά τη διάρκεια των τριών ωρών του παιχνιδιού, εμφανίστηκε μονάχα πέντε φορές και αυτό καμιά φορά, όταν ο παίκτης βρισκόταν ευάλωτος. Λίγοι πυροβολισμοί αργότερα και συνεχίζεται το παιχνίδι.Ο δεύτερος είναι οι εχθροί που προαναφέρθηκαν, οι οποίοι είναι οι φύλακες των ορυχείων, που εμπεριέχουν τα αβγά, διαθέτουν δίκανο με το οποίο μπορούν να πυροβολήσουν μονάχα, εάν σταθούνε ακίνητοι. Τρέχουν λίγο πιο αργά από τον παίκτη πράγμα που τους κάνει ακόμα και, αν θελατε να ξεφύγετε από αυτούς, πολύ εύκολο. Ο τελευταίος αποτελείται από 2 special εχθρούς, οι οποίοι δεν θα αναφερθούν, μιας και εμφανίζονται μονάχα σε δύο side quest για να μην υπάρξει κάποιο spoiler.

Default assets του Unreal Engine παντού
Σχεδόν όλα τα assets του παιχνιδιού είναι έτοιμα ή αγορασμένα με εξαίρεση τον Choo-Choo Charles και ελάχιστα ακόμα πράγματα. Γενικά είναι κάτι το οποίο είναι αναμενόμενο, όταν το παιχνίδι φτιάχνεται μονάχα από έναν προγραμματιστή. Υπάρχει μεγάλη έλλειψη από animations σχεδόν σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Όλα NPC δεν ανοιγοκλείνουν το στόμα τους, όταν μιλάνε, και παραμένουν κατά τη διάρκεια όλου του παιχνιδιού καρφιτσωμένα σε ένα σημείο στο χάρτη με ένα idle animation. Το ίδιο ισχύει και για το UI το οποίο είναι όσο το δυνατόν πιο απλό. Το παιχνίδι γενικά φαίνεται ωραίο, μιας και είναι φτιαγμένο σε Unreal Engine και έχει όλα τα καλά του, όπως για παράδειγμα σκιές και φωτισμοί. Γενικά ένα πράγμα που κάνει καλά το παιχνίδι είναι ο Charles από κομμάτι animation και 3D μοντέλου. Προσπαθεί να θέσει την ατμόσφαιρα μιας ιστορίας Lovecraft, δηλαδή, ένα απομονωμένο νησί στο οποίο βρέχει συνέχεια, υπάρχει σκοτάδι κατά τη διάρκεια όλου του παιχνιδιού. Αυτό, βέβαια, δεν αλλάζει και καταντά μονότονο και κουραστικό.

Οι απλοί και βασικοί ήχοι του νησιού
Το παιχνίδι διαθέτει voice acting, οι φωνές σχεδόν όλων των χαρακτήρων είναι κάτι μη εντυπωσιακό. Όλοι οι διάλογοι είναι απλοί και δεν διαθέτουν κάποιο ιδιαίτερο συναίσθημα στην απόδοσή τους. Όσον αφορά τη μουσική και τα sound effect, όπως και παραπάνω, είναι όλα έτοιμα ή αγορασμένα με τις επιπτώσεις που έχει αυτό. Το παιχνίδι δεν έχει καθόλου χαρακτήρα στο κομμάτι του ήχου. Η μουσική είναι κάτι το οποίο είναι πολύ εύκολο να ξεχαστεί. Τα sound effects είναι ακριβώς αυτό που περιμένετε.

Μία πολύ καλή προσπάθεια.
Είναι κατανοητό κάποιος να μη φτιάξει ένα τέλειο game, εάν το δημιουργεί μόνος του, αυτό βέβαια δεν πάει να πει ότι δεν πρέπει να κριθεί σαν κάθε άλλο παιχνίδι, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν άλλες προσπάθειες από ένα και μόνο άνθρωπο, οι οποίες ήταν αριστουργήματα (βλ. Undertale). Το Choo-Choo Charles είναι πολύ απλό και σύντομο παιχνίδι για την τιμή του. Απέκτησε πολύ γρήγορα πολλή φήμη λόγω του γεγονότος ότι έγινε μόδα. Είναι ένα πολύ μέτριο προϊόν το οποίο έχει πολλές ατέλειες σε πολλά κομμάτια του. Αυτό το καθιστά ένα κακό σχετικά game αλλά μία πολύ καλή προσπάθεια για έναν μόνο άνθρωπο.

Θετικά:
- Διασκεδαστικά όπλα
- Ελευθερία ενός open world game
- Γρήγορη καμπύλη εκμάθησης των mechanics

Αρνητικά:
- Mη πρωτότυπο gameplay
- Αδιάφορη Ιστορία
- Χαζό A.Ι.
- Ξύλινοι διάλογοί
- Έλλειψη πραγματικού τρόμου

Βαθμολογία
Γραφικά: 6
Ήχος: 3
Gameplay: 6
Σενάριο: 4
Αντοχή: 3
Γενικά: 4.4

Ένα υποφερτό Horror που απέκτησε πολλή κίνηση απλά επειδή έγινε viral.

Μιχάλης Τσακίρογλου