Halo Infinite

Ο Master Chief εναντίον όλων!

Το Halo Infinite είναι η άμεση συνέχεια της σειράς Halo και, πιο συγκεκριμένα, του Halo 5: Guardians. Ανακοινώθηκε για πρώτη φορά στην E3 2018 στην ενημέρωση τύπου της Microsoft, ανοίγοντας μας την όρεξη και πληροφορώντας μας ότι θα χρησιμοποιεί μια πατενταρισμένη game engine της 343 Industries με το όνομα "Slipspace". Εχουν ηδη κυκλοφορησει δύο μυθιστορήματα που χρησιμεύουν ως prequel του. Το Halo: Shadows of Reach ακολουθεί την Blue Team σε μια αποστολή για ανάκτηση τεχνολογίας που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τους Created ενώ ταυτοχρονα πολεμούσε τις δυνάμεις των Banished, ενώ το Halo: The Rubicon Protocol εξιστορεί τις ενέργειες των παρατημενων δυνάμεων του UNSC στα πρώτα στάδια της σύγκρουσης Zeta Halo. Το single player mode του Halo Infinite κυκλοφόρησε στις 8 Δεκεμβρίου 2021, στα Microsoft Windows, Xbox One και Xbox Series X|S, ενώ το δωρεάν multiplayer κυκλοφόρησε σε όλες τις πλατφόρμες στις 15 Νοεμβρίου 2021. Όλη η πρόοδος, ωστόσο, μεταφέρθηκε στην επίσημη κυκλοφορία του παράλληλα με το single player campaign.

Master Chef...των όπλων
Δύο χρόνια κύλησαν αφότου η ανθρωπότητα υπέστη ένα συντριπτικό πλήγμα από τους Created και τα τελευταία απομεινάρια της UNSC έχουν διασκορπιστεί από τους Banished, την στρατιά από τερατόμορφους εξωγήινους που μοιάζουν επικίνδυνα με ogres και orcs. Ωστόσο, ο Master Chief πρόκειται να εξαπολύσει μόνος του σκληρή αντεπίθεση στην Εγκατάσταση 07 ( "Zeta Halo") που κτεχουν οι Banished, με σκοπό να ενώσει ξανά τις διάσπαρτες δυνάμεις της ανθρωπότητας και να ανακαλύψει περισσότερα μυστικά των Forerunners.

Προϋπόθεση για να χαρείτε το σενάριο του Halo Infinite είναι η γνώση της λαογραφίας της σειράς και η παρακολούθηση των περασμένων τίτλων. Αν το Halo Infinite είναι το πρώτο game της σειράς που παίζετε δεν θα καταλάβετε Χριστό από τις κουβέντες για την Cortana, για τους Banished, για τους Forerunners, τίποτα απολύτως. Το μεγαλύτερο πρόβλημα με το αφηγηματικό σκέλος του Halo Infinite είναι οι χαρακτήρες. Ο πιλότος και η τεχνητή νοημοσύνη που σας συντροφεύει στην περιπέτεια είναι χαρακτήρες για τα μπάζα. Ο πρώτος κλαψουρίζει αδιάκοπα, είναι συναισθηματικά ασταθής και αποτελεί μόνιμη πηγή εκνευρισμού για τον Master Chief και εσάς. Η τεχνητή νοημοσύνη συμπεριφέρεται παιδιάστικα, κάνει κάποιες απόπειρες για χιούμορ αλλά, σε γενικές γραμμές, δεν γίνεται καθόλου συμπαθής. Οι εξωγήινοι χαρακτήρες τώρα έχουν περισσότερο ενδιαφέρον παρά τα κολλημένα μυαλά τους. Δονούνται τουλάχιστον από μια πρωτόγονη πίστη και παρουσιάζουν, συχνά πυκνά, κάποια ευφυΐα την οποία μπορούμε να απολαύσουμε προς στιγμήν.

Say Halo to my little friend
Δεν σας κρύβω ότι, το μεγαλύτερο παράπονο που είχα από τα games της σειράς Halo με τα οποία ασχολήθηκα, είναι η επιβεβλημένη εναλλαγή των όπλων που κρατά ο Master Chief όπως και η αδυναμία του να σηκώσει περισσότερα από δυο. Λιανίζοντας το Halo Infinite το παράπονο μετατράπηκε σε θαυμασμό γιατί συνειδητοποίησα την στρατηγική σημασία των όπλων και των πυρομαχικών. Αναμφίβολα ορισμένα όπλα είναι ωραιότερα η βολικότερα από αλλά, θα γουστάρετε να τα χειρίζεστε, θα σας ικανοποιεί η αισθητική τους και δεν θα επιθυμείτε να τα αλλάξετε. Η φύση των εχθρών όμως επιβάλλει τις αλλαγές και θα διαπιστώσετε ότι, ο κάθε εχθρός, ανάλογα με την αρματωσιά που διαθέτει, είναι τρομερά ευάλωτος σε συγκεκριμένα όπλα και πυρομαχικά.

Κατανόησα και υποκλίθηκα στο μεγαλείο της ποικιλίας του οπλοστασίου του Master Chief, αντιμετωπίζοντας μια εξαγριωμένη τεχνητή νοημοσύνη σε προχωρημένο στάδιο. Το boss εξαπέλυε τηλεκατευθυνόμενα βλήματα και διέθετε μια ενεργειακή δέσμη που μπορούσε να κάνει τον Master Chief με τα... κρεμμυδάκια αν την δεχόταν πάνω του για μερικά δευτερόλεπτα. Σαν να μην έφτανε το πανίσχυρο οπλοστάσιο που κουβαλούσε, η τεχνητή νοημοσύνη πέταγε δεξιά και αριστερά, εμποδίζοντας με να την στοχεύσω αρκετά για να την πλήξω άγρια με τις βολές μου. Προφανώς η μάχη θα διαρκούσε πολύ ώρα αν δεν είχα στα χεριά μου το υπέροχο εξωγήινο όπλο needler. Τα τηλεκατευθυνόμενα βλήματα του μου επέτρεψαν να καλύπτομαι πίσω από φυσικά εμπόδια, να εμφανίζομαι για δευτερόλεπτα εξαπολύοντας ένα σμήνος βλημάτων τα οποία χτυπούσαν τον εχθρό στο ευαίσθητο σημείο του και να επιστρέφω στην κρυψώνα μου. Με τον τρόπο αυτό, διέλυσα το boss δίχως να διακινδυνέψω το πολύτιμο health μου, χάνοντας και φορτώνοντας συνεχεία την ίδια μάχη.

Προφανώς το needler ανήκει στα λατρεμένα μου όπλα αλλά, από αισθητικής πλευράς και κρατήματος, πάντοτε προτιμώ τα συμβατικά όπλα των Spartans και όχι τα εξωγήινα μοντέλα. Τα sniper rifles, εξωγήινα και μη, τα συγκαταλέγω στις αγαπημένες μου κατηγορίες διότι η χρήση τους επιτρέπει την συντριβή του armor πάνοπλων εχθρών από μακριά αλλά και την διατήρηση μεγάλης απόσταση μεταξύ εμου και των θυμάτων. Τα πιο εντυπωσιακά όπλα που χειρίστηκα και για τα οποία λυπήθηκα πραγματικά που δεν είχαν άπειρα πυρομαχικά η αντοχές, ήταν το rocker launcher και το gravity hammer που άρπαξα από τα παγωμένα χεριά ενός νεκρού boss. Δίχως το rocket launcher, η κατάρριψη των ενοχλητικών σκαφών του εχθρού που σας γαζώνουν από ψηλά, κάνουν έναν κύκλο και επιστρέφουν σαν καταδιωκτικά για να συνεχίσουν το γάζωμα, θα ήταν μια πολύ εκνευριστική διαδικασία. Με μια ρουκέτα, η ξέφρενη πορεία τους στον ουρανό λαμβάνει τέλος μέσα σε ένα σύννεφο καπνιου και μια βροχή συντριμμιών που ακολουθεί. Για το κολοσσιαίο gravity hammer έχω να πω ότι ένιωσα ακριβώς σαν τον Thor κάθε φορά που το κοπάνησα σε κορμιά και σε πατώματα, δημιουργώντας σεισμό και νεκρούς εξωγήινους με εκάστη πρόσκρουση.

Η διαλεκτική σχέση όπλων, εχθρικών αρματωσιών, σπέσιαλ αντικείμενων και ποικιλίας πυρομαχικών κινητοποιεί αδιάκοπα τις νοητικές σας δυνάμεις καθώς υπολογίζετε συνεχώς αν τα όπλα που διαθέτετε έχουν το προσδοκώμενο αποτέλεσμα πάνω στον εχθρό η απλά τον... χαϊδεύουν. Κατά συνεπεία, το σύστημα μάχης δεν περιορίζεται απλά σε ένα τεστ των αντανακλαστικών σας και της αγαστής συνεργασίας μεταξύ της όρασης και των χεριών αλλά απαιτεί γρήγορες αποφάσεις και διαρκή μεταβολή της τακτικής που ακολουθείτε ώστε να προσαρμόζεστε και να επιβιώνετε στις νέες συνθήκες. Δεν μιλάμε για ένα τυπικό FPS αλλά για έναν πολυσύνθετο εξομοιωτή μάχης. Δεν αρκεί το κάλο σημάδι ούτε τα κατάλληλα όπλα αλλά η γνώση όλων των εργαλείων που τίθενται στην διάθεση σας για να νικήσετε.

Έδωσα απίστευτες μάχες με bosses και mini bosses στις οποίες τα πάντα κρίνονταν από μικρολεπτομέρειες αλλά και την χρήση των σωστών skills που διέθετα. Σε μια από αυτές τις μάχες πέταγα συνεχεία το grappling hook εκτοξεύοντας τον εαυτό μου δεξιά και αριστερά σε ένα στενό χώρο ώστε να αποφύγω τα συντριπτικά χτυπήματα του εχθρού. Σε άλλη περίπτωση ύψωσα μπροστά μου την ενεργειακή ασπίδα που απορροφά τα εχθρικά πυρά και, υπό την προστασία της, κατόρθωσα να κάνω σουρωτήρι δυο ενοχλητικούς και πάνοπλους αντιπάλους. Μέτα τις πρώτες ώρες ήμουν έτοιμος να τραβήξω ένα μεγάλο μείον στο Halo Infinite γιατί αναζητούσα ένα dodging mechanic και δεν το έβρισκα πουθενά.

Βυθιζόμενος επί μπόλικες ώρες στο campaign, απόκτησα τελικά ένα dodging mechanic που επιτρέπει το γρήγορο τίναγμα του χαρακτήρα προς την κατεύθυνση που είναι στραμμένος. Η απογοήτευση που δοκίμασα βλέποντας ότι το εν λόγω mechanic καταναλώνει την λιγοστή energy bar των skills που διαθέτει ο Master Chief, εξανεμίστηκε όταν εντρύφησα στην δυνατότητα αναβάθμισης των skills και είδα ότι είναι δυνατή η ενδυνάμωση του dodge και η επέκταση του σε διάρκεια και κινήσεις. Η αναβάθμιση των skills είναι βασική προϋπόθεση για την πρόοδο στο campaign συνεπώς, το κυνήγι των cores που τα αναβαθμίζουν, θα γίνει αυτοσκοπός σας.

Η νέα προσθήκη στην μακροχρόνια σειρά Halo θα μπορούσε να είναι αριστούργημα αν είχαν προσεχθεί ορισμένα στοιχεία της, δεν παύει όμως να είναι ένα κορυφαίο game.

Πήρα τα μεγάλα όπλα και έκανα κουμάντο
Αναλογιζόμενος τα πιο θανάσιμα αλλά και πωρωτικα εργαλεία στο Halo Infinite, ο νους μου πήγε στα mounted weapons και στα οχήματα και άρχισαν να τρέχουν τα σάλια από την πώρωση. Σε πολλές τοποθεσίες θα έρθετε αντιμέτωποι με εξωγήινους στρογγυλοκαθισμενους σε πολυβολεία τα οποία σκορπούν ταχύτατα τον θάνατο σε ότι πλησιάζει. Αφού διαλύσετε τους χείριστες τους, μπορείτε να πάρετε την θέση τους και να γαζώσετε ότι εισέρχεται στο οπτικό σας πεδίο η, να το παίξετε Σβαρτζενεγκερ και να ξεκολλήσετε το πολυβολείο από την θέση του, κουβαλώντας το μαζί σας. Αμέσως η οπτική του παιχνιδιού αλλάζει σε 3rd person και η απόλαυση δυναμώνει απότομα όσο θερίζετε τους κακομοίρηδες που πλησιάζουν. Τα mounted weapons είναι τόσο ισχυρά που κόβουν πανοπλίες και ενεργειακές ασπίδες σαν βούτυρο, τσακίζοντας ακόμα και τους δυνατότερους εχθρούς σε δευτερόλεπτα. Το ίδιο αντίκτυπο στους αντιπάλους έχουν και τα όπλα των οχημάτων.

Το vehicle combat στοιχείο του Halo Infinite είναι καταπληκτικό. Τα οχήματα πολλά και τα οπλικά τους συστήματα τρομακτικά ισχυρά, ικανά να διαλύσουν mini bosses για πλάκα. Τα εξωγήινα οχήματα έχουν την ιδιομορφία ότι θέλουν ένα άτομο να τα κουμαντάρει, άρα είναι ευκολότερη η χρήση τους. Τα οχήματα των Spartans είναι φτιαγμένα για ομαδικό παιχνίδι, θέλουν οδηγό, συνοδηγό και πυροβολητή με διακριτούς ρόλους έκαστος, για να πιάσουν το μάξιμουμ της αποδοτικότητας τους. Με εκνεύρισε λίγο το ότι έπρεπε να οδηγώ το όχημα μέχρι τους στόχους και εκεί, να αλλάζω θέση και να αρπάζω το πολυβόλο για να τους γλεντήσω. Όταν συνηθίσετε αυτή την αναγκαστική εναλλαγή, θα επιχειρείτε να έχετε πάντα ένα όχημα μαζί σας και να εκμεταλλεύεστε την δύναμη πυρός τους έως ότου υπερθερμανθούν και ανατιναχτούν από τα εισερχόμενα πυρά.

Το Halo Infinite διαθέτει ένα σωρό open world στοιχειά τα οποία λειτουργούν πολύ καλά. Ο Master Chief θέλει να ανακτήσει το Ring από τους Banished και, για να το κατορθώσει, πρέπει να καθαρίσει συστηματικά όλες τις βάσεις και τα διάσπαρτα φυλάκια του εχθρού. Μην περιμένετε να δείτε ένα χάρτη γεμάτο εικονίδια προς εκκαθάριση σαν να πρόκειται για τίτλο της Ubisoft, θα δείτε όμως αρκετές βάσεις με πράγματα που πρέπει να ανακαλύψετε εφόσον είστε λάτρεις των achievements. Παράλληλα με τα collectibles, κάθε βάση έχει και έναν αριθμό από σημαντικά objectives που πρέπει να ολοκληρωθούν όπως είναι η ανατίναξη οχημάτων, οι δολιοφθορές υλικού και η εξόντωση VIP αντιπάλων που προστατεύονται από ιδιωτικούς στρατούς.

Το open world στοιχείο πάντως είναι αρκετά επιφανειακό καθώς, η πλειονότητα των campaign missions θα σας στείλει στο εσωτερικό κυκλώπειων οικοδομημάτων και υπογείων περιοχών περιοχή οπού θα δώσετε συναρπαστικές αλλά γραμμικές μάχες μέσα από διάδρομους και δωμάτια γεμάτα εχθρούς και περιστασιακά bosses. Τα είδη εχθρών που αντιμετωπίζετε δεν φημίζονται για την ποικιλία τους και είναι τελικά ένας συνδυασμός Grunt/Jackal/Brute/Elite, ενίοτε και κανέναν Guardian.

Ένα σπουδαίο συστατικό του gameplay είναι οι λεγόμενες Forward Operating Bases, βάσεις γεμάτες πολύτιμες προμήθειες οι οποίες θα σας βοηθήσουν σημαντικά στην εξόντωση όλων των εχθρικών δυνάμεων. Οι FOBs σας γεμίζουν σταδιακά με νέες προμήθειες τις οποίες ανακαλύπτετε σαρώνοντας τις εξωγήινες βάσεις και καθαρίζοντας συγκεκριμένους στόχους. Αρχικά οι FOBs θα σας τροφοδοτούν με κάτι πιστολάκια, καραμπίνες, άντε και κανένα τζιπ για να διασχίζετε τον χάρτη. Στην πορεία, θα μεταμορφωθούν σε ένα πανίσχυρο οπλοστάσιο από το οποίο θα ζητάτε και θα λαμβάνετε από τανκς και αεροπλάνα μέχρι τάγματα πεζοναυτών που θα σας ακολουθούν στη μάχη.

Ο γενικός χάρτης θα σας οδηγήσει σε ένα σωρό τοποθεσίες οι οποίες είναι τρομακτικά εντυπωσιακές και απόκοσμες στον σχεδιασμό τους, εντούτοις, ως επί το πλείστον, έχουν εργοστασιακή αισθητική και αρχίζουν να γίνονται βαρετές στην πορεία. Η πλοήγηση από την μια τοποθεσία στην επόμενη γίνεται (παραδόξως) ευκολότερα με τα ποδιά παρά με τα οχήματα, λόγω της βραχώδους αλλά και κατακόρυφης φύσης του τερέν. Τα οχήματα έχουν την τάση να σκαλώνουν σε οποίο φυσικό εμπόδιο βρεθεί στο διάβα τους, να αναποδογυρίζουν και να σας πετάνε στο έδαφος.

Στεφανωμένο με ομορφιά
Η μονοτονία του περιβάλλοντος πλήττει αισθητικά το Halo Infinite, το οποίο σαρώνει κυριολεκτικά σε επίπεδο μοντέλων των χαρακτήρων, οπτικών εφέ, βάθους πεδίου και animations. Οι τοποθεσίες δείχνουν σαν παραλλαγές του ίδιου industrial μοτίβου το οποίο αρχίζει να κουράζει πολύ γρήγορα, το ίδιο ισχύει και για τα εσωτερικά περιβάλλοντα με τους διάδρομους και τα γραμμικά μονοπάτια τους. Πάμε στα ωραία τώρα. Τι να πω για τα cinematics που είναι εφάμιλλα μιας χολιγουντιανής υπερπαραγωγής η οποία ακροβατεί μεταξύ του animation και του live action.

Η Slipspace engine κάνει καταπληκτική δουλειά και αποδίδει το υπερθέαμα με άφταστη ποιότητα, ακόμα και στις κονσόλες της προηγούμενης γενιάς όπως το Xbox One. Τα frame drops δεν λείπουν φυσικά αλλά, όσο και να ζορίζεται το μηχάνημα για να αποδώσει τα πάντα, σε γενικές γραμμές η κίνηση και η ροή της μάχης παραμένουν ομαλές, ακόμα και όταν γίνεται χαμός επί της οθόνης. Τα bugs δεν λείπουν επίσης αλλά είναι λιγοστά και πολύ αστεία θα έλεγα. Για παράδειγμα, σε μια περίπτωση που σκότωσαν τον Master Chief μου, ο χαρακτήρας ήταν ξάπλα στο έδαφος και περιστρεφόταν χωρίς λόγο σαν αρνάκι στην σούβλα!

Ψεύτικη πρόοδος και θανάτωση της έξαψης
Το multiplayer τμήμα του Halo Infinite είναι το πρώτο free-to-play mode στην ιστορία του franchise που κυκλοφόρησε αποσπασμένο από το single player campaign. Το πιστολίδι που προσφέρει είναι φανταστικό, με όλη την σημαντική γκάμα των όπλων να προσφέρουν διαφορετική ανάδραση, να έχουν μοναδικούς ήχους και οπτικά εφέ και να σας χαρίζουν ξεχωριστή αίσθηση. Το melee θέλει αρκετή δουλειά κατά την γνώμη μου, περισσότερη ποικιλία στις επιθετικές κινήσεις και καλύτερη αίσθηση της ισχύς της... φάπας όταν προσγειώνεται στον αντίπαλο. Τα οχήματα είναι πανίσχυρα όπως προείπα αλλά η οδήγηση τους εν τω μεσώ της κολασμένης δράσης του multiplayer αποκαλύπτει ότι δεν έχουν καλά κρατήματα και ξεφεύγουν πολύ γρήγορα από τον έλεγχο σας, με ολέθρια αποτελέσματα.

Οι διαθέσιμες αρένες και τα big battle maps στερούνται της αισθητικής ποικιλίας που θα έπρεπε να διαθέτουν, ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει το Halo Infinite στο σύνολο του, ευτυχώς υπάρχει η υπόσχεση ότι θα προστεθεί εξτρά υλικό πολύ σύντομα. Τα όπλα που αγάπησα πραγματικά στις multiplayer εκδηλώσεις άκρατης βίας είναι το needler, το mangler και το assault rifle, δίχως να θέλω να μειώσω την χρησιμότητα και των υπολοίπων. Ο μάξιμουμ αριθμός των συμμετεχόντων είναι άκρως ικανοποιητικός ανάλογα με την περίσταση. Οι μάχες 4x4 σε κλειστούς χώρους είναι τρομερά συναρπαστικές και ανεβάζουν την αδρεναλίνη στα ύψη. Οι φρενήρεις ρυθμοί πέφτουν λίγο στις μεγάλες μάχες 12x12 εκεί όμως η προοπτική προσφέρει μεγαλύτερη πώρωση και το vehicle combat λάμπει πραγματικά. Ετοιμαστείτε ακόμα και για αερομαχίες που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από action εξομειωτες αερομαχιών.

Το μεγάλο πρόβλημα του multiplayer για εμένα είναι ασφαλώς το progression. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη πώρωση από το να επιβραβεύεστε για κάθε σας μάχη, κάθε κατόρθωμα, κάθε πετυχημένο kill, για όλες σας τις δραστηρίοτητες σε ένα παιχνίδι με xps. Αυτό είναι και το ακατανίκητο γόητρο όλων των RPGs για εμένα. Στο Halo Infinite είδα το xp system και αναθάρρησα, κυριεύτηκα από χαρά μέχρι να διαπιστώσω ότι τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύουν. Τα xps μοιράζονται μόνο όταν ολοκληρώνεται μια χούφτα challenges που διατίθενται με το σταγονόμετρο. "Αίσχος, σκέφτομαι αλλά ελπίζω τουλάχιστον να αποκτώ κάτι εποκοδομητικο, κάτι θελκτικό με αυτά τα xps." Φυσικά το αποτέλεσμα αποδείχτηκε... τρίχες κατσαρές γιατί τα λάφυρα από τα levels που θα ανέβετε μαζεύοντας xps είναι διακοσμητικά αντικείμενα και τόσο αδιάφορα όσο η στάση του Master Chief όταν κρατά το όπλο του.

Πέρασε τον πήχη
Η διάρκεια του Halo Infinite είναι απογοητευτική. Οι 15 ώρες του single player campaign είναι ένας απλός μεζές που θα τσιμπολογήσετε πριν ασχοληθείτε με το multiplayer. Δοθείσης της αποτυχημένης φύσης του character progression εκεί, θα περάσετε μεν αρκετές ώρες δράσης γιατί είναι πολύ διασκεδαστικό αλλά μην περιμένετε να κολλήσετε για ένα μηνά μαζί του.

Οι αλλαγές, οι προσθήκες, οι μεταβολές στο νέο Halo δεν του αποστέρησαν την ταυτότητα του. Το Halo Infinite, σε επίπεδο καθαρού gameplay, είναι το Halo στα καλύτερα του. Το single player campaign είναι ισάξιο και καλύτερο από τα περασμένα κεφάλαια της μακροχρόνιας σειράς. Η ενσωμάτωση open world στοιχείων στο franchise είναι ευπρόσδεκτη αλλά όχι απολυτά πετυχημένη. Το δωρεάν multiplayer mode είναι εκπληκτικό όσον αφορά την ποιότητα, το βάθος και τον παράγοντα διασκέδασης αλλά το progression system είναι για κλάματα και δεν σας κινητροδοτει για να ασχοληθείτε μαζί του σε βάθος χρόνου. Το Halo Infinite είναι αισθητικά υπέροχο, διαθέτει απολαυστική δράση, έξοχο voice acting και αξίζει πραγματικά την προσοχή σας, έστω και για τις λίγες δεκάδες ώρες που θα φάτε μαζί του.

Θετικά:
- Αριστουργηματικά γραφικά και animations
- Εξαιρετικό voice acting
- Πωρωτική multiplayer δράση
- Πρωτοκλασάτο σύστημα μάχης
- Επικά boss fights
- Δυνατός ηχητικός τομέας και lip sync

Αρνητικά:
- Μονότονο level design
- Πτωσεις των frames και ελάχιστα bugs
- Αδιάφορο progression στο multiplayer
- Μικρή διάρκεια για το κόστος του

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 8
Gameplay: 8.5
Σενάριο: 7
Αντοχή: 8
Γενικά: 8.2

Ένα ακόμα μαργαριτάρι στο διάδημα της σειράς Halo, με ορισμένα ψεγάδια.

Γιάννης Μοσχονάς