Nidhogg 2

Νέες κάφρικες μονομαχίες στα 16-bit.

Οι δύο δημιουργοί Mark Essen και Kristy Norindr μας παρουσίασαν το 2014 ένα side-scrolling Fighting game, το Nidhogg, στο οποίο δυο παίκτες μονομαχούν με σπαθιά σε περιβάλλον που θυμίζει εποχές Atari με pixelated γραφικά και στυλ που θυμίζει τις ένδοξες εποχές των ‘80s. Το gameplay του διέθετε γρήγορο ρυθμό καθώς οι ξιφομάχοι παραβγαίνουν σε έναν αγώνα δρόμου προς τη μία ή την άλλη άκρη του χάρτη αντίστοιχα, μονομαχώντας να κερδίσουν χρόνο από τον αντίπαλο. Ο τίτλος κέρδισε κοινό και κριτικούς και είναι λογικό με αποτέλεσμα να φτάσουμε σήμερα στο sequel με την απλή ονομασία Nidhogg 2.

Το αρχικό Nidhogg διακρίθηκε μόνο για το απλό και γρήγορο gameplay του. Κακά τα ψέματα, δεν το αγάπησε σχεδόν κανείς για τα γραφικά, παρά μόνο ίσως κάποιοι old-school gamers. Ο απλός χειρισμός το έκανε αγαπητό σε ένα ευρύτερο κοινό, καθώς απαιτούσε μόνο δύο κουμπιά για να παιχτεί. Με το sequel, η ομάδα ανάπτυξης προσπάθησε να μεγαλώσει το multiplayer κομμάτι του τίτλου διαθέτοντας περισσότερους χάρτες, διαφορετικά όπλα και διαφορετικό art style. Όλα αυτά όμως αρκούν για να το κάνουν καλύτερο από το προκάτοχό του;

Έτοιμοι για σφαγή;
Σενάριο δεν υπάρχει για ακόμη μια φορά αλλά πραγματικά δεν χρειάζεται. Σε κάθε Fighting game άλλωστε το σενάριο είναι δευτερεύον καθώς αυτό που μετράει είναι το gameplay. To concept του τίτλου, όπως και στο original, είναι να εξοντώσετε τον αντίπαλό σας και να περάσετε πάνω από το πτώμα του για να φτάσετε στο τέλος του επιπέδου και στο στόχο σας, μια τεράστια πεινασμένη αλλήθωρη σκουλικαντέρα που περιμένει να σας καταπιεί. Πιο απλό δε γίνεται και είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις νέων τίτλων όπου μια τέτοια απλή συνταγή είναι πετυχημένη.

Ο σκοπός σας όπως αναφέραμε και παραπάνω είναι να καταφέρετε να παραμείνετε ζωντανός μέχρι το τελευταίο stage που θα σας καταπιεί το πελώριο σκουλήκι. Κάθε φορά που σκοτώνετε τον αντίπαλό σας (ή αυτός εσάς) επανέρχεται με respawn μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα για να σας εμποδίσει να προχωρήσετε. Σε αυτά τα δευτερόλεπτα βέβαια πρέπει να τρέξετε για να φτάσετε όσο το δυνατόν πιο κοντά στο στόχο μέχρι να εμφανιστεί ο εχθρικός χαρακτήρας και αυτό ήταν. Υπάρχουν συνολικά 10 levels τα οποία χωρίζονται σε 7 stages και το concept θυμίζει gameplay τύπου Run’n’Gun καθώς υπάρχουν περιπτώσεις όπου εφόσον έχετε το πάνω χέρι μπορείτε να αποφύγετε και τη μάχη κάνοντας άλμα ή επιλέγοντας άλλη διαδρομή εφόσον ο εχθρός βρίσκεται σε κάποιο υπερυψωμένο ή χαμηλότερο σημείο.

Στο Nidhogg 2 θα πρέπει να τρέξετε, να πηδήξετε, να γλιστρίσετε και να πολεμήσετε με διάφορα όπλα τα οποία μπορείτε ακόμα και να εκτοξεύσετε πάνω στον αντίπαλό σας. Ο χαρακτήρας που ελέγχετε μπορεί να κρατάει το όπλο του σε τρεις διαφορετικές στάσεις: χαμηλά, στη μέση και ψηλά. Ανάλογα με το πώς κρατάτε το όπλο σας μπορείτε να αφοπλίσετε τον αντίπαλο ή για κακή σας τύχη να δημιουργήσετε ένα άνοιγμα για μοιραία αντεπίθεση από αυτόν. Στις ικανότητες σας περιλαμβάνονται επίσης και το άλμα με κλωτσιά και το σκαρφάλωμα όπου ειδικά το πρώτο μπορεί να αφοπλίσει τη νέμεση σας αν προσγειωθείτε σωστά πάνω της. Κάθε χτύπημα που προκαλείτε είναι θανατηφόρο εκτός αν πρόκειται για το βρωμόξυλο που δίνετε όταν είστε άοπλοι καθώς αυτός που θα ρίξει πρώτος τον άλλο στο πάτωμα θα καταφέρει στη συνέχεια να πολτοποιήσει με μανία το κεφάλι του άλλου.

Η αγωνία που επικρατεί σας κρατάει συνέχεια σε εγρήγορση.

Υπάρχουν τέσσερα όπλα πλέον, με τα τρία νέα να είναι ένα τεράστιο σπαθί (broadsword), το οποίο αν σημαδεύετε ψηλά ή χαμηλά αφοπλίζει τον αντίπαλο αλλά σας αφήνει εκτεθειμένο στη μέση, ένα μαχαίρι (dagger) το οποίο σας επιτρέπει γρήγορα χτυπήματα αλλά μόνο από κοντινή απόσταση και τέλος το τόξο με το οποίο μπορείτε να πετάξετε από μακριά βέλη. Τα βέλη εκτοξεύονται μόνο από τη μεσαία και τη χαμηλή στάση αλλά ο εχθρός μπορεί να τα εκτοξεύσει πάλι πάνω σας αν κάνει καλό timing με ένα χτύπημα πάνω τους. Είναι μακράν ένα από τα καλύτερα όπλα του τίτλου καθώς σας επιτρέπει, εφόσον έχετε απόσταση από τον αντίπαλο, να έχετε το πλεονέκτημα.

Η ποικιλία όπλων την οποία δε διέθετε ο πρωτότυπος τίτλος δημιουργεί αυτομάτως την επονομαζόμενη «ποικιλία» στο gameplay. Το γεγονός ότι πλέον μπορείτε και χειρίζεστε ένα τόξο είναι μια τεράστια αλλαγή σε σχέση με το αποκλειστικό σπαθί ξιφομαχίας που διέθετε το Nidhogg. Υπάρχει όμως το εξής θεματάκι. Οι γρήγοροι ρυθμοί του παιχνιδιού δε συμβαδίζουν με το γεγονός ότι τα όπλα που σας δίνονται όταν κάνετε respawn είναι τυχαία. Σίγουρα θα αναρωτιέστε τι εννοούμε οπότε σας δίνουμε ένα παράδειγμα για να το καταλάβετε καλύτερα. Μάχεστε και οι δυο με σπαθιά αλλά καλώς ή κακώς χάνετε. Αντί να έχετε πάλι σπαθί κάνετε respawn με το μικρό dagger και ο αντίπαλος σας ξεκάνει με μεγαλύτερη ευκολία. Αυτό βέβαια μπορείτε να το αλλάξετε στο Tournament Mode όπου επιλέγετε εσείς την σειρά των όπλων που θα εμφανίζονται αλλά ακόμα κι εκεί θα αντιμετωπίσετε το ίδιο πρόβλημα. Δυστυχώς, το ίδιο πράγμα θα ζήσετε και στο Quick Play καθώς δεν υπάρχει επιλογή για customization. Αυτό σας κάνει ώρες ώρες να ξεφύγετε λίγο από τα όριά σας και να εύχεστε να γυρνούσατε στο παρελθόν όπου το μοναδικό όπλο ήταν το σπαθί και οι μάχες κρίνονταν από τις ικανότητές σας και μόνο.

Ο χειρισμός είναι σχεδόν ακριβώς όπως και στο πρώτο Nidhogg. Απλός, φυσικός και υπεραπλουστευμένος, με ένα πλήκτρο για άλμα και ένα για χτύπημα είναι ότι πρέπει για noob-άδες gamers και σας επιτρέπει να σχεδιάσετε τη στρατηγική που θα ακολουθήσετε με ευκολία. Κινείστε με το d-pad ή τον αριστερό αναλογικό μοχλό και αλλάζετε στάση στο τρόπο με τον οποίο κρατάτε το όπλο σας πατώντας πάνω ή κάτω. Για να πάρετε κάποιο όπλο από το πάτωμα απλά σκύβετε από πάνω του και για να το εκτοξεύσετε απλά κρατάτε το πάνω και στη συνέχεια πατάτε το πλήκτρο επίθεσης. Αυτό έχει αντίκτυπο βέβαια στο ότι αν μελετήσετε λίγο τις κινήσεις του αντιπάλου σας, ειδικά στο multiplayer, οφείλετε να το εκμεταλλευτείτε και την ώρα που κάνει respawn εσείς να έχετε ήδη το πάνω χέρι.

Με την εισαγωγή των νέων όπλων προκύπτει δυστυχώς και το θέμα του balancing. Ο τρόπος με τον οποίο είναι δομημένα τα stages και οι τύποι των χαρακτήρων δε παίζουν ρόλο καθώς φαίνονται αμέσως τα ελαττώματα του κάθε όπλου ξεχωριστά. Όπως αναφέραμε και παραπάνω, το μαχαιράκι αν και γρήγορο, δε πρόκειται να σας σώσει από το σπαθί παρά μόνο αν είστε τυχεροί. Επιπλέον, μέχρι να πετάξετε ένα βέλος ο αντίπαλος μπορεί να έχει φτάσει ήδη σε σημείο αναπνοής από εσάς και να σας εξοντώσει σε χρόνο μηδέν. Για να ολοκληρώσετε το Arcade κομμάτι του τίτλου θα χρειαστείτε γύρω στα 20 λεπτά, κάνοντας το τίτλο απογοητευτικό για όσους αναζητούν μια single player εμπειρία. Μπορεί αυτά τα προβληματάκια να σας απογοητεύσουν κάπως, αλλά από την άλλη ο τίτλος στοχεύει στις multiplayer εμπειρίες και ειδικά στο local multiplayer .Το “πώς” θα το αναλύσουμε παρακάτω.

Βριστείτε γελώντας!
Καλώς ή κακώς οι developers σίγουρα στόχευαν στο multiplayer κομμάτι του τίτλου. Η ένταση, το φρενήρες gameplay και το χιουμοριστικό ύφος που διαθέτει το Nidhogg 2 κάνουν τις multiplayer μάχες άκρως απολαυστικές, ειδικά στο “τοπικό”. Ειλικρινά, πέρα από κάποια mini games του Wii και Fighting games όπως οι σειρές Tekken, Mortal Kombat και Street Fighter, η ένταση που επικρατεί στο χώρο καθώς αναμετριέστε είναι τόσο απολαυστική καθώς οι μάχες είναι τόσο απρόβλεπτες που προκαλούν ταυτόχρονα γέλιο και βρισίδια. Μπορεί να έχετε το προβάδισμα όταν ξαφνικά εμφανίζεται ο φίλος σας με τόξο και για να τον αποφύγετε, πέφτετε άθελά σας σε κάποιο γκρεμό. Ειδικά αν έχετε θέμα με τη λέξη «ανταγωνιστικότητα» θα το απολαύσετε στο maximum. Υπάρχουν αρκετές στιγμές που η αγωνία και η ένταση είναι τόσο μεγάλη μεταξύ σας όπου σίγουρα, ειδικά αν βρίσκεστε με μεγάλη παρέα, θα έχετε να λέτε ιστορίες για τις επικές μονομαχίες σας.

16-bit γραφικά με μία γερή δόση καφρίλας
Το art style του τίτλου ανανεώθηκε εμφανέστατα σε σχέση με τον original τίτλο και από τα γραφικά “Atari” φτάσαμε πλέον στην εποχή του SNES και του Mega Drive. Διατηρούν ακόμα αυτό το retro ύφος του πρωτότυπου με τη διαφορά ότι πλέον υπάρχει αρκετή ποικιλία στα περιβάλλοντα και αρκετά χρώματα τα οποία ξεφεύγουν από το παλιό μονόχρωμο design. Η πρόσληψη του Toby Dixon για να ασχοληθεί με το design του Nidhogg 2, έφερε νέα πνοή στον οπτικό τομέα όπως δήλωσαν και οι δημιουργοί. Οι αρένες έχουν επανασχεδιαστεί και πλέον διαθέτουν αρκετές λεπτομέρειες και κινδύνους όπως διάφορα pits και πάγο που γλιστράει. Σε κάποια σημεία όμως μπορεί και να μη διακρίνετε καθαρά τι όπλο κρατά ο χαρακτήρας σας καθώς τα χρώματα του όπλου και του background μπορεί να είναι ακριβώς τα ίδια.

Οι χαρακτήρες διαθέτουν ικανοποιητικό και χιουμοριστικό animation καθώς θα τους δείτε να τρέχουν σαν παλαβοί στα περιβάλλοντα και να σκοτώνονται με πολύ τραγικοκωμικούς τρόπους. Ειδικά όσον αφορά το κομμάτι πολτοποίησης κεφαλιών, σίγουρα θα χαμογελάσετε. Ενώ τα περιβάλλοντα έχουν σχεδιαστεί με φαντασία (δάση, συντρίμμια, εσωτερικό τεράτων κ.ά.) δε θα λέγαμε το ίδιο και τους χαρακτήρες. Ενώ μπορείτε να δημιουργήσετε τον δικό σας, δυστυχώς δεν υπάρχει ιδιαίτερη ποικιλία στις επιλογές σας.

Techno Trap ρυθμοί σε retro περιβάλλον
Στον ηχητικό τομέα τα πράγματα είναι αρκετά ικανοποιητικά. Οι κραυγές αγωνίας των χαρακτήρων είναι ξεκαρδιστικές και το δυναμικό ηλεκτρονικό soundtrack κάνει κάθε stage απολαυστικό και ταυτόχρονα περίεργο. Ταιριάζει γάντι με την ένταση και το ρυθμό του τίτλου και αρκετές φορές θα θέλετε να δυναμώσετε την ένταση για να απολαύσετε τη μουσική επένδυση. Τα ηχητικά εφέ κάνουν τη δουλειά τους και οι ήχοι των σπαθιών είναι ικανοποιητικοί αλλά σε καμία περίπτωση μη περιμένετε λεπτομέρειες όπως αυτές που διαθέτουν games όπως η σειρά Dark Souls και το Skyrim.

Σκοτωθείτε άφοβα
Το Nidhogg 2 έχει αρκετές νέες προσθήκες χωρίς να είναι ουσιαστικά σοβαρές και τρομερές. Τα νέα όπλα και η νέα οπτική αισθητική μπορεί να ξενίσουν μερικούς αλλά ο πυρήνας του gameplay είναι το ίδιο απολαυστικός. Παρά τα μικροπροβληματάκια που διαθέτει αποτελεί ένα θεαματικό, κωμικοτραγικό videogame το οποίο προορίζεται αποκλειστικά για multiplayer αναμετρήσεις. Για τα 15 ευρώ που κοστίζει και την απλότητα που το χαρακτηρίζει να είστε σίγουροι ότι θα σας προσφέρει αρκετές ώρες διασκέδασης με το παρεάκι σας, ειδικά στο local play.

Θετικά:
- Απλούστατος χειρισμός
- Εθιστικότερο gameplay, καθώς πραγματοποιήθηκαν βελτιώσεις προς την σωστή κατεύθυνση
- Χαρίζει άφθονη διασκέδαση αν παίζετε με την παρέα

Αρνητικά:
- Τα νέα γραφικά παραείναι λιτά, απλά "βλέπονται", κάτι που δεν ίσχυε στο original
- Προορίζεται κατά κύριο λόγο για multiplayer
- Τα ηχητικά εφέ δεν ενθουσιάζουν

Βαθμολογία
Γραφικά: 6 
Ήχος: 7
Gameplay: 8
Αντοχή: 7
Γενικά: 7

Αν ψάχνετε κάτι πρωτότυπο για να περνάτε ωραία με τα φιλαράκια σας και να γελάτε, αυτός ο τίτλος θα σας το χαρίσει απλόχερα.

Μάρκος Ασκανιάν