- Reviews
- Rise of the Tomb Raider (PC)
Rise of the Tomb Raider (PC)
HotΗ Lara Croft στα καλύτερά της.
Η Lara Croft στα καλύτερά της.
Ας είμαστε ειλικρινείς. Όσοι δεν συμπάθησαν το Tomb Raider reboot του 2013 θα έπρεπε να αναρωτηθούν αν αγόρασαν όλες τις προηγούμενες εκδόσεις της σειράς όταν είχαν περισσότερα Adventure στοιχεία. Όπως και να το κάνουμε, στα AAA games, το μπάτζετ παραγωγής πρέπει να καλύπτεται από τις πωλήσεις. Υπό αυτή την έννοια, ορθά η Square Enix μαζί με την Crystal Dynamics προώθησαν περισσότερο το Action κομμάτι. Κι αν ο Nathan Drake λέγαμε κάποτε ότι αντιγράφει την Lara Croft, τώρα πια μπορούμε να πούμε ότι η Lara έχει πάρει τα Action στοιχεία του Nathan Drake.
Η συνέχεια του ανωτέρω εγχειρήματος που τελικά πέτυχε σε πωλήσεις, είναι το Rise of the Tomb Raider, που χρονικά τοποθετείται ένα χρόνο μετά τα γεγονότα του reboot. Η κυκλοφορία του τον Νοέμβριο του 2015 σε Xbox One και Xbox 360 έχει καλυφθεί πλήρως απ' τον Παντελή Δασκαλέλο στο σχετικό review. Το timed exclusivity της Microsoft παύει να ισχύει από φέτος καθώς η έκδοση για PC κυκλοφορεί απ' τις 29 Ιανουαρίου και η αντίστοιχη για PS4 θα έρθει στο τελευταίο τρίμηνο του έτους. Έχοντας στα χέρια μας την έκδοση για PC εδώ και αρκετό διάστημα μπορούμε πλέον να δούμε τις διαφορές.
Parkour, gunfight και..."puzzles"
Η διάρκεια του Rise of the Tomb Raider είναι περίπου 20 ώρες όσον αφορά στο βασικό story, δηλαδή αρκετά μεγαλύτερη από την έκδοση του 2013. Πέρα από την βασική σας αποστολή, που είναι να βρείτε την πηγή της αθανασίας την οποία έψαχνε και ο πατέρας σας που δεν βρίσκεται εν ζωή, υπάρχουν ένα σωρό προαιρετικές αποστολές οι οποίες δίνονται από NPC ή από δικές σας ανακαλύψεις σε σπηλιές, τάφους και τα συναφή.
Ο χειρισμός της έκδοσης για PC, με την βοήθεια του mouse-keyboard, προσφέρει μεγάλη ακρίβεια ως προς την στόχευση. Το sensitivity είναι υψηλό κι ίσως κάποιοι χρειαστεί να το μειώσετε από τα options. Η κάλυψη πίσω από εμπόδια γίνεται αυτόματα, κάτι που βοηθάει αρκετά. Στο σκαρφάλωμα και το parkour ίσως δυσκολευτείτε στην αρχή, καθώς θα πρέπει πολλές φορές τρέχοντας να πατήσετε αφενός μεν το Space, αφετέρου το "E" (Action key) με το οποίο η Lara πιάνεται με τον γάντζο της. Όλα αυτά όμως θα σας πάρουν μόλις λίγα λεπτά εξοικείωσης.
Στους γρίφους ο χειρισμός έχει απλοποιηθεί. Για παράδειγμα, χωρίς κάποιο analog stick, όταν θα χρειαστεί να περιστρέψετε μοχλούς, θα πρέπει να πατήσετε την κατεύθυνση κάτω αριστερά ή κάτω δεξιά, η οποία αντικαθιστά την περιστροφή του αναλογικού μοχλού. Για να αφήσετε τον μοχλό το πλήκτρο είναι το "C", το αντίστοιχο σκύψιμο της Lara που κρατάει μόλις δύο δεύτερα και που ελάχιστες φορές θα αξιοποιηθεί ως πλήκτρο. Γενικά δεν αντιμετωπίσαμε καμία δυσκολία στην επίλυση των γρίφων και τα controls έχουν προσαρμοστεί πολύ απλά και όμορφα στην έκδοση των υπολογιστών, συνεπώς δεν θα χρειαστείτε με το ζόρι κάποιο gamepad.
Ένα από τα πιο αγαπητά Action games εκεί έξω στην κορυφαία εκδοχή του.
Το gunfight είναι απολαυστικό, με το περιβάλλον να καταστρέφεται σε ορισμένα σημεία, αν και ομολογουμένως στο επίπεδο δυσκολίας Survivor δεν βρήκαμε την πρόκληση που θα περιμέναμε. Το A.I. είναι κοινό σε όλες τις εκδόσεις. Οι εχθροί ναι μεν σας πλαγιοκοπούν, αλλά κατά τα άλλα η μόνη ουσιώδης διαφορά έγκειται στο damage που δέχεστε, από ανθρώπους και ζώα. Με καλή εξοικονόμιση των heals (στην ανάγκη με εξαναγκασμένο θάνατο για επιστροφή στο προηγούμενο checkpoint) δεν θα αντιμετωπίσετε ιδιαίτερο πρόβλημα. Στην διευκόλυνσή σας δρουν άλλωστε θετικά τα Skills που αποκτάτε, στις κατηγορίες Brawler, Survivor και Hunter, ανάλογα με το πως θέλετε να παίζετε.
Κουκ-Lara σε HD
Οι ελάχιστες απαιτήσεις του Rise of the Tomb Raider πιθανόν θα αναγκάσουν κάποιους με παλαιότερα PC να προχωρήσουν σε αναβάθμιση. Το παιχνίδι απαιτεί 6GB RAM, Intel Core i3-2100 ή αντίστοιχο AMD και κάρτα γραφικών 2GB. Όλα αυτά για την ελάχιστη δυνατή απόδοση. Εμείς το τεστάραμε σε ένα PC με 16GB RAM, Intel i7-5820K και μία GTX 980, επιλέγοντας την μέγιστη ανάλυση (2560x1440), High Quality και Anisotropic Filtering x4. Είχαμε σταθερά 45-60 frames, έναντι 30 της έκδοσης του Xbox One, καθώς επίσης και πολύ πιο λεπτομερή shadows.
Τα περιβάλλοντα είναι πανέμορφα. Από τα χιονισμένα τοπία της Σιβηρίας και τα δάση, μέχρι τις κατακόμβες, τις σπηλιές και τα ρυάκια, υπάρχει τεράστια ποικιλία περιοχών. Το μάτι σας δεν θα βαρεθεί ποτέ να απολαμβάνει αυτά που βλέπει γύρω του. Τα γραφικά είναι τόσο ρεαλιστικά και αληθοφανή, που θα παρατηρείτε αφενός μεν το υψηλό επίπεδο βίας, αφετέρου θα στεναχωριέστε όποτε αναγκάζεστε να σκοτώσετε ένα αθώο ζωάκι στο δρόμο σας, επειδή χρειάζεστε το δέρμα του.
Τα μόνα θέματα στον οπτικό τομέα ήταν το clipping σε ορισμένα σημεία, κάτι που στο μάτι ενός μέσου gamer είναι αναπαίσθητο. Ακουστικά, το soundtrack του Rise of the Tomb Raider έχει άριστη ποιότητα, ενώ το εκπληκτικό voice acting των κορυφαίων ηθοποιών συνοδεύεται κι από το ανάλογο αψεγάδιαστο lipsync. Προσωπικά βλέποντας τα cutscenes με την πανέμορφη Lara, σχεδιασμένη με αψεγάδιαστη λεπτομέρεια, εκπλήσσομαι ευχάριστα καθώς τα θεωρώ από τα καλύτερα που έχουν υπάρξει σε games των τελευταίων ετών.
Φαντασμαγορική περιπέτεια χωρίς περιορισμούς
Η νέα περιπέτεια της Lara Croft στη Σιβηρία, βαδίζει επιτυχώς στην ήδη επιτυχημένη συνταγή του reboot και αποτελεί ένα πρώτης τάξεως Action game. Διαθέτει μεγάλη ποικιλία στον τρόπο που θα παίξετε βάση των skills που θα επιλέξετε, καθώς επίσης θα σας εκπλήξει στον οπτικό του τομέα. Οι PC gamers που βολεύεστε περισσότερο στα Shooters χάρις στην στόχευση του mouse, αξίζει να επενδύσετε σε αυτό πόσο μάλλον όταν το κόστος των 40 ευρώ έναντι των 56-60 της έκδοσης των κονσολών, σας κλείνει το μάτι.
Θετικά:
- "Χορταστική" περιπέτεια
- Καλοσχεδιασμένοι χαρακτήρες και πανέμορφα περιβάλλοντα
- Αψεγάδιαστο voice acting και lipsync
- Πλήθος επιπλέον περιεχομένου
Αρνητικά:
- Μέτριο A.I.
- Χαμηλή πρόκληση στους γρίφους
Βαθμολογία
Γραφικά: 9
Ήχος: 8.5
Gameplay: 8.5
Αντοχή: 8.5
Γενικά: 8.7
Η Βρετανίδα αρχαιολόγος υπόσχεται λαμπρή περιπέτεια με μεγάλη διάρκεια που θα σας κρατήσει μέχρι τέλους.
Μάνος Γρυπάρης
NEWS VIEW ALL
User reviews
Μηχανικά είναι η ίδια πετυχημένη συνταγή, αλλά εξελιγμένη. Περισσότερα upgrades και ικανότητες για level up. Προστέθηκε και μηχανισμός γνώσης γλωσσών που βοηθά στην ανάγνωση κάποιον οβελίσκων που εμφανίζουν την τοποθεσία collectibles. Επίσης, έχουν προσθέσει και καλά side tombs προς εξερεύνηση, με ωραίους γρίφους και μοναδικά passive skills που δεν μπορεί να αποκτήσει ο παίκτης αλλιώς.
Ηχητικά και οπτικά είναι χάρμα. Τα γραφικά είναι πολύ λεπτομερή και όμορφα. Δυστυχώς, είναι πολύ βαρύ για παλιά μηχανήματα, γεγονός που αναγκάζει τους χρήστες σε αρκετά χαμηλά settings για να μην έχουν frame drops. Η μουσική από πίσω εξίσου ωραία. Ειδική αναφορά στο κομμάτι I Shall Rise από Karen O.
Έχει αξιομνημόνευτους χαρακτήρες, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του που σχεδόν όλους τους ξεχνούσες. Σε αυτό βοηθά η συμμετοχή τους σε περισσότερες σκηνές, αν και είναι κάπως στατικοί. Παρόλο το backstory τους που μαθαίνουμε, συνεχίζουν να πράττουν όπως στην αρχή, δεν εξελίσσονται. Σαν ιστορία έχει καλοδουλεμένα twist (αν και τα δυο τα είχα προβλέψει).
Οπότε γιατί δεν νιώθω τη μαγεία του πρώτου; Μέχρι και τον τερματισμό ήμουν με την ειλικρινή απορία. Όλα στα χαρτιά είναι τέλεια, το παραδέχομαι και εγώ. Γιατί δεν το χαίρομαι τόσο, σε σημείο να το παρατήσω γύρω στη μέση για μήνες; Μέχρι που μου ήρθε. Σαν ιστορία είναι μια πιο μεγάλη και polished version του πρώτου παιχνιδιού! Πάλι έχουμε να κάνουμε με εξερεύνηση για αθανασία, οι κακοί είναι οι ίδιοι με το 1, και λείπει και το survival στοιχείο που έκανε το 1 πιο "αγχωτικό", τουλάχιστον για μένα. Ποτέ δεν με έπεισε η Σιβηρία ότι προσπαθώ να επιβιώσω, όσο μου το έβγαλε το νησί. Είχε μέχρι και αντίστοιχη σκηνή με τους εχθρούς που είχε και το 1, σφάξιμο ενός στρατιώτη ενώ βλέπουμε τη σκιά του supernatural εχθρού σε ένα διάδρομο με αίματα. Τουλάχιστον οι τελευταίες δυο ώρες ήταν ωραίες.
Σε γενικές γραμμές στο Rise θα έβαζα 8 γιατί, αν και έγινε πολύ καλύτερο σε μηχανισμούς, παρουσίαση κλπ, έχασε τελείως σε πρωτοτυπία ιστορίας από τον προκάτοχό του. Ελπίζω επιτέλους στο επόμενο παιχνίδι της σειράς να αλλάξουν θεματολογία, μιας και, σύμφωνα με το cliffhanger (SPOILER) φαίνεται ότι η Trinity είναι μόνιμος κακός πλέον (/SPOILER).
Θετικά:
- Καλοδουλεμένοι μηχανισμοί
- Όμορφα γραφικά και μουσική
- Side tombs
- Polished ιστορία και παρουσίαση
- Ενδιαφέροντες χαρακτήρες...
Αρνητικά:
- ...που μένουν όμως στατικοί
- Βαρύ
- Το σενάριό του είναι παρόμοιο με του πρώτου παιχνιδιού
- Η μεγάλη διάρκεια δημιουργεί μια κοιλιά στη μέση
Story mode: Δεν έχω παίξει το Tomb Raider του 2013, αλλά, από το review του Μάνου, γνωρίζω (στο περίπου) τι έχει προηγηθεί. Βλέπουμε την θρυλική (για κάποιους, φυσικά, όχι για όλους) Λάρα Κροφτ... στα νιάτα της, να κυνηγάει να εκπληρώσει την περιπέτεια του πατέρα της, που δεν ήταν άλλη από το να βρει το μυστικό της αθανασίας. Σύμφωνα, λοιπόν, με τις ανακαλύψεις και τις έρευνές του (πριν αυτοκτονήσει, δηλαδή), το μυστικό αυτό βρίσκεται κάπου στη Συρία. Ακολουθώντας το μονοπάτι που της έστρωσε ο Λόρδος, η Λάρα φτάνει στη Συρία, μόνο και μόνο για να ανακαλύψει ότι πρέπει να πάει κάπου πιο βόρεια και κρύα... Πού αλλού, δηλαδή; Σιβηρία, σου ερχόμαστε! Με την Trinity (στρατός μισθοφόρων με απώτερο σκοπό την προσφορά των υπηρεσιών τους σε μία ανώτερη οντότητα[;]) να την έχει πάρει από πίσω, η Λάρα καταφτάνει εκεί, όπου, γρήγορα-γρήγορα, μπλέκει σε μπελάδες μεγάλων διαστάσεων! Ανακαλύπτει πως οι ιθαγενείς της περιοχής δεν θέλουν να πέσουν τα μυστικά της ιστορίας τους σε λάθος χέρια, γι' αυτό και ανοίγουν πόλεμο με όποιον ξένο βλέπουν. Εκτός, φυσικά, από την πρωταγωνίστριά μας, η οποία προθυμοποιείται να τους βοηθήσει, με αντάλλαγμα αυτά τα μυστικά (αλλά για καλό σκοπό, σε αντίθεση με τα who knows πλάνα των κακών). Γίνονται πολλά στη συνέχεια, μεταξύ των οποίων ένα μεγάλο (και ενδιαφέρον) plot twist. Δεν συνεχίζω, δεν θέλω να ρίξω spoilers.
Fighting mode: Ελεύθερο πιστολίδι for everyone! Εξοπλισμένη με τόξο (κανονικά βέλη-φωτιάς-δηλητηρίου-bomb arrows), rifle (αυτόματα και μη), shotgun (αυτόματα και μη, πάλι) και το πιστό της handgun, η Λάρα θερίζει τους εχθρούς της με τόση ευκολία, που νομίζουμε πως παίζουμε με τη θηλυκή version του Kratos. Γιατί το λέω αυτό; Αρχίστε τους εχθρούς σας στα melee attacks με τα ορειβατικά σας τσεκουράκια και θα καταλάβετε τι εννοώ. Δεν την είχα συνηθίσει την Λάρα για αδίστακτη δολοφόνο. Σόρρυ, ε; Πολύ ωραίο, πάντως, το combat system, ακριβώς όπως μου αρέσει. Η ελευθερία στην χρήση διαφορετικών όπλων κατά τη διάρκεια της μάχης (αναλόγως την περίπτωση) και η χρήση του cover (που σας προσφέρεται απλόχερα στις περισσότερες περιπτώσεις) κάνει την ανταλλαγή πυρών αρκετά εύκολη. Φυσικά, δεν θα παραλείψω το stealth κομμάτι, το οποίο σας ανταμείβει και με το παραπάνω! Πολλοί οι τρόποι με τους οποίους μπορείτε να κόψετε τον λαιμό των ανήξερων στρατιωτών, όπως το κρύψιμο μέσα σε θάμνους, ο αντιπερισπασμός με μπουκάλια και τενεκεδάκια και η ξαφνική εμφάνιση μέσα από το νερό. Προτείνω να ακολουθήσετε την "ήσυχη οδό", γιατί, όχι μόνο είναι πιο challenging, αλλά και σας δίνει περισσότερο experience.
Από τη Συρία στη Σιβηρία, από τη ζέστη και την υγρασία στα χιόνια και το ψοφόκρυο. Α ναι, ξέχασα τους αδίστακτους μισθοφόρους και τις κατακόμβες με τις δεκάδες παγίδες τους.
RPG genre: Τα 3 skill trees (Brawler, Hunter και Survivalist) σας επιτρέπουν να εξελιχθείτε όπως θέλετε εσείς. Μικρή σημασία έχει όταν φτάνετε προς το τέλος του παιχνιδιού, μιας και θα έχετε πάρει όλα τα διαθέσιμα skills και θα έχετε γίνει το ασταμάτητο θηρίο που θέλετε να είστε. Προσωπικά, δεν προτίμησα κάποιο και τα τίμησα και τα 3, γιατί το play style μου δεν ταίριαζε με ένα συγκεκριμένο αλλά και με τα 3, μοιρασμένα ισάξια. Ό,τι και να κάνετε, όμως, ως πρώτο skill πρέπει να πάρετε, οπωσδήποτε, το Avid Learner, γιατί σας δίνει περισσότερο experience για τα Documents, Relics κτλ. που θα βρείτε στον δρόμο σας, επιτρέποντάς σας να ανεβαίνετε τα levels όπως η Taylor Swift αλλάζει τους άντρες. Από κει και πέρα, διαβάστε προσεκτικά όλα τα skills (κάπου στα 60 πρέπει να είναι, δεν είναι πολλά) και επιλέξτε τον δρόμο που θέλετε να ακολουθήσετε.
Open-World (?) : Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως Open-World το Rise of the Tomb Raider, μιας και, σε συνδυασμό με τα collectibles που μαζεύονται με ποικίλους τρόπους, στους οποίους δεν έχετε πρόσβαση με το καλημέρα, έχει την επιλογή του fast travel (μέσω των campfires), κάτι που σας επιτρέπει να σταματάτε λίγο το story progression και να κάνετε ένα βήμα πίσω, για να πάρετε εκείνο το document που ήταν κρυμμένο πίσω από ένα metal barrier (αυτά τα μίσησα μέχρι να βρω τα bomb arrows τόσο πολύ...!). Ως τεράστιος λάτρης του open-world στοιχείου, χάρηκα πολύ με αυτή τη δυνατότητα, η οποία με κάνει να κυνηγήσω τα collectibles, πράγμα που δύσκολα κάνω, μιας και το ψιλοβαριέμαι.
Επίλογος: Το πρώτο και το καλύτερο. Έτσι το βλέπω το Rise of the Tomb Raider, το Tomb Raider που με έκανε να αγαπήσω περισσότερο την Lara Croft (δεν πρόκειται να πω ψέμματα, η Jolie με έκανε να ερωτευτώ τον χαρακτήρα αυτόν). Η badass, θηλυκή εκδοχή του Nathan Drake (και πηγή έμπνευσης για τη μάνα μου, η οποία ονόμασε το αγαπητό μας Pointer Λάρα) έκανε το Xbox One μου να πάρει φωτιά και έχω να πω πως δεν έχω τελειώσει ακόμα. Μπορεί να τερμάτισα το story mode, αλλά με περιμένουν μπόλικα collectibles και challenges ακόμα. Μέχρι τότε, προτείνω σε όσους δεν το έχουν παίξει ακόμα, να απολαύσουν το Rise of the Tomb Raider (όσοι έχετε Xbox One/360 ή PC, πάρτε το. Όσοι έχετε PS4, περιμένετε λίγο ακόμα), γιατί αποτελεί τουλάχιστον 20+ ώρες εγγυημένης δράσης, περιπέτειας και ποιότητας!
Βαθμός: 8,7
Comments
Σχεδόν τη διπλάσια διάρκεια έχει από το παιχνίδι του 2013.
20 ώρες ήταν το Dead Space 3 μαζί με τις προαιρετικές αποστολές.Οπότε φαντάζομαι πόσο μεγάλο game είναι.
Ο σχεδιασμός της Lara μου αρέσει αρκετά.
Σκέφτομαι να το αποκτήσω μελλοντικά.