Ziggurat

To Roguelike Heretic.

Τους τελευταίους μήνες είναι γεγονός ότι οι Roguelike δημιουργίες "φοριούνται" πολύ, όπως έγραψε και ο αγαπητός Γιώργος Ζώκας στο σχετικό άρθρο του. Το The Binding Isaac φαίνεται ότι άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου, καθώς έκτοτε αρκετοί indie developers προσπάθησαν να επαναλάβουν την επιτυχία του. Το 2014 κυκλοφόρησαν στα PC δύο αξιόλογα Roguelike FPS, το Tower of Guns και το Ziggurat, τα οποία απέσπασαν θετικότατες κριτικές από την κοινότητα χρηστών του Steam, αλλά για κάποιο λόγο διέφυγαν της προσοχής μας (ευτυχώς όχι για πολύ). Τα δύο αυτά games μεταφέρθηκαν την άνοιξη του 2015 στις κονσόλες και όπως είναι φυσικό η παρουσίασή τους ήταν επιβεβλημένη. Τον περασμένο μήνα ανέβηκε το review του Tower of Guns και πλέον ήρθε η ώρα να σας παρουσιάσουμε και το Ziggurat.

Υπεύθυνη για την ανάπτυξη του Ziggurat είναι η Milkstone Studios, μια μικρή ισπανική εταιρεία που ξεκίνησε την πορεία της αναπτύσσοντας μετριοπαθή projects για το Xbox Live Arcade, στην πορεία όμως επέκτεινε τις δραστηριότητες της στα PC και στο App Store. Μέσα από το πρόγραμμα ID@Xbox, το οποίο δίνει σε διάφορους indies developers την δυνατότητα να κυκλοφορήσουν της δημιουργίες τους στο Xbox One, η Milkstone Studios μετέφερε το Ziggurat στην κονσόλα της Microsoft τον Μάρτιο. Ένα μήνα αργότερα βέβαια το είδαμε και στο PS4. Ας μην μακρηγορούμε περαιτέρω όμως και πάμε να δούμε τι ακριβώς έχει να προσφέρει η εν λόγω κυκλοφορία.

Μάγε ήρθε η ώρα για το τελικό μάθημα
H αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολο να βάλουμε μια ταμπέλα στο Ziggurat, καθώς δανείζεται στοιχεία από διάφορα genres. Στον πυρήνα του συναντάμε old-school FPS μηχανισμούς, σαν κι αυτούς που είχαμε δει στις σειρές Heretic και Hexen της Raven Software, με την διαφορά ότι εδώ όπλα δεν υπάρχουν melee όπλα. Το παλιομοδίτικο αυτό ύφος μπολιάζεται με αρκετά RPG στοιχεία, καθώς ο χαρακτήρας σας ανεβαίνει level και σταδιακά αποκτά πρόσβαση σε διάφορα perks. Οι FPS και RPG μηχανισμοί φιλτράρονται στην πορεία μέσα από ένα Roguelike πρίσμα με ότι αυτό συνεπάγεται. Κοινώς permadeath, διαφορετικό layout των dungeons σε κάθε run σας και διάφορους τυχαίους παράγοντες που επηρεάζουν σε σημαντικό βαθμό τις πιθανότητες επιτυχίας σας.

Στο σενάριο βέβαια συναντάμε μια καθαρά μινιμαλιστική προσέγγιση, καθώς μετά από ένα σύντομο εισαγωγικό cutscene πέφτετε αμέσως στα βαθιά. Με βάση το lore μια αδερφότητα μάγων ονόματι Daedolon Brothers διοργανώνει κάθε 10 χρόνια μια δοκιμασία, κατά την οποία διάφοροι μαθητευόμενοι μάγοι πρέπει να εισέλθουν στο Ziggurat για να αποδείξουν την αξία τους, μια τελετή μύησης ένα πράγμα. Όσοι μάγοι καταφέρνουν να επιβιώσουν γίνονται δεκτοί στην αδελφότητα, οι υπόλοιποι απλά αφήνουν -στην κυριολεξία- τα κόκαλα τους στα μπουντρούμια το Ziggurat.

Κρατήστε λοιπόν σφιχτά στο χέρι σας το μαγικό ραβδί σας, πάρτε μια μεγάλη ανάσα και μπείτε στα έγκατα του Ziggurat. Για να βγείτε ζωντανός από εκεί θα πρέπει να διασχίσετε πέντε συνολικά dungeons, γεμάτα με εχθρούς, ύπουλες παγίδες και πανίσχυρα bosses. Αν ο αριθμός αυτός σας φαίνεται μικρός καλό θα είναι να αναθεωρήσετε τις απόψεις σας, καθώς ακόμη και στο Easy επίπεδο δυσκολίας, θα πεθάνετε αρκετές φορές μέχρι εν τέλει να καταφέρετε να ολοκληρώσετε την περιπέτειά σας.

Μας πήραν στο κυνήγι και τα καρότα
Διαβάζοντας την παραπάνω πρόταση πιθανόν να νομίζετε ότι σας κάνουμε πλάκα, αλλά παραδόξως κυριολεκτούμε, καθώς στο ταξίδι σας θα χρειαστεί να αντιμετωπίσετε ακόμη και αιμοδιψή καρότα! Εκτός από τα συμπαθή αυτά ζαρζαβατικά βέβαια στα μπουντρούμια του Ziggurat κατοικούν αρκετά ακόμη πλάσματα, τα οποία έχουν άγριες διαθέσεις. Για να μιλήσουμε με νούμερα υπάρχουν πάνω από 20 διαφορετικοί τύποι εχθρών και 13 -αν δεν μας απατά η μνήμη μας- bosses. Πάντως πέρα από τα καρότα και κάτι πτηνά που θυμίζουν διασταύρωση Βελοσιράπτορα με Ντόντο, οι υπόλοιποι εχθροί (σκελετοί, imps, γλίτσες, kobolds, δαίμονες, μάγισσες κ.ο.κ.) δεν φημίζονται για την πρωτοτυπία τους.

Εν τω μεταξύ, ο χαρακτήρας σας έχει πρόσβαση σε ένα αρκετά πλούσιο οπλοστάσιο. Πέρα από το Wand (μαγικό ραβδί) σας έχετε την δυνατότητα να κουβαλήσετε ένα Staff, ένα Spell και ένα Alchemy weapon. Θα πρέπει να σημειωθεί εδώ ότι με εξαίρεση το Wand, όλα τα υπόλοιπα όπλα πέφτουν ως random drops. Συνήθως στην αρχή του κάθε level σας δίνεται ένα όπλο από τις παραπάνω τρεις κατηγορίες, ενώ είναι πιθανόν να βρείτε επίσης περισσότερα μέσα σε μυστικά δωμάτια ή ανοίγοντας σεντούκια. Για να είμαστε ειλικρινείς δεν γνωρίζουμε πόσα ακριβώς διαφορετικά όπλα υπάρχουν συνολικά, στα δικά μας runs πάντως συναντήσαμε τουλάχιστον τρία σε κάθε κατηγορία.

Βέβαια δεν μπορείτε να κάνετε equip δύο όπλα της ίδιας κατηγορίας, οπότε καλό θα είναι να προτιμήσετε αυτό που ταιριάζει στις ανάγκες σας ή τις εκάστοτε περιστάσεις. Να προσθέσουμε επίσης εδώ ότι κάθε όπλο απαιτεί mana για να το χρησιμοποιήσετε, ενώ τα Alchemy και Spell weapons έχουν συν τις άλλοις και ένα συγκεκριμένο cooldown. To Wand έχει και αυτό mana, αλλά η διαφορά είναι ότι τα αποθέματά του αναπληρώνονται σταδιακά και όχι με την συλλογή συγκεκριμένων αντικειμένων, όπως συμβαίνει με τα υπόλοιπα όπλα.

Οι shooting μηχανισμοί τώρα μοιάζουν σαν να έχουν ξεπηδήσει από το Heretic και παράλληλα για να επιβιώσετε θα χρειαστεί να εφαρμόσετε τις πατροπαράδοτες τακτικές, κοινώς strafe δεξιά ή αριστερά για να αποφύγετε τα projectiles που εκτοξεύουν οι εχθροί σας. Το “gunplay” είναι αρκετά στιβαρό και η όλη εμπειρία είναι ακόμη πιο διασκεδαστική λόγω των Impulse Triggers του χειριστηρίου του Xbox One.

Τι μαγικά μαθαίνατε τόσο χρόνια στην ζωή σας, μπείτε στο μπουντρούμι και αποδείξτε την αξία σας!

Μια τυπική μέρα στο Ziggurat
O τρόπος με τον οποίο εξελίσσεται η dungeon crawling περιπέτειά σας είναι αρκετά τυπικός. Σε κάθε level υπάρχει ένα boss, το οποίο και θα πρέπει να σκοτώσετε για να προχωρήσετε παρακάτω. Για να εμφανιστεί το boss βέβαια θα πρέπει προηγουμένως να έχετε βρει το σχετικό “κλειδί”. Συνολικά όπως προαναφέραμε υπάρχουν πέντε συνολικά dungeons, αν πεθάνετε ξεκινάτε την περιπέτειά σας από την αρχή, αλλά ανάλογα με την πρόοδο σας ξεκλειδώνεται διάφορα καλούδια, όπως perks ή weapons. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων να διευκρινίσουμε ότι στα επόμενα run σας δεν ξεκινάτε με παραπάνω εξοπλισμό, απλά όσο περισσότερα perks έχετε ξεκλειδώσει τόσο περισσότερες επιλογές έχετε όταν κάνετε level up.

Το layout του κάθε dungeon αλλάζει κάθε φορά, κάτι που πρακτικά σημαίνει ότι σε κάθε run η εμπειρία σας είναι διαφορετική. Ομοίως κάθε φορά συναντάτε διαφορετικά mobs και bosses. Κατά κύριο λόγο θα πρέπει να “χτενίσετε” κάθε level πριν προχωρήσετε παρακάτω για να ανεβάσετε το level σας και να αποκτήσετε πρόσβαση σε επιπλέον perks. Τα τελευταία είναι πραγματικά εκατοντάδες, οπότε επίσης δεν ξέρετε τι θα σας κάτσει σε κάθε περίπτωση. Για παράδειγμα άλλα perks αυξάνουν τα hit points σας, αλλά το movement speed σας, αλλά σας δίνουν ένα exp boost κ.ο.κ. Κάθε φορά που κάνετε level up πάντως εμφανίζονται στην οθόνη σας δύο εναλλακτικές επιλογές, οπότε εσείς επιλέγετε το καταλληλότερο perk ανάλογα με τις περιστάσεις.

Εκτός από το απαραίτητο farming βέβαια για exp σε κάθε dungeon υπάρχουν διάφορα δωμάτια που κρύβουν παγίδες ή πολύτιμο loot. Πέρα από τα κρυφά δωμάτια (διακρίνονται από τις ρωγμές στους τοίχους) τα οποία πάντα σας ανταμείβουν με ένα perk ή κάποιο όπλο, υπάρχουν και τα λεγόμενα Danger rooms. Σε αυτά υπάρχουν διάφορες παγίδες όπως φλεγόμενη λάβα και καρφιά που βγαίνουν από το πάτωμα, αλλά αν καταφέρετε να φτάσετε μέχρι το τέλος τους είναι δεδομένο ότι θα κερδίσετε κάτι. Το τι θα είναι αυτό είναι και πάλι τυχαίο, πιθανόν να είναι ένα νέο όπλο, ίσως όμως να είναι και ένα amulet, τα οποία είναι γενικώς τα πιο σπάνια αντικείμενα που θα συναντήσετε. Τα amulets έχουν cooldown, αλλά σας δίνουν πρόσβαση σε διάφορα χρήσιμα abilities, όπως health regeneration, αυξημένο rate οf fire ή movement speed κτλ.

Το A.I κινείται σε αρκετά υψηλά επίπεδα, παρά το γεγονός ότι οι εχθροί σας έχουν συγκεκριμένα μοτίβα στις επιθέσεις τους. Εάν για παράδειγμα προσπαθήσετε να κρυφτείτε πίσω από κάποια κολόνα ή έναν τοίχο θα εγκαταλείψουν τις θέσεις τους και θα επιχειρήσουν να σας κυκλώσουν. Ο βαθμός πρόκλησης είναι επίσης υψηλός και μόνο το Easy επίπεδο δυσκολίας είναι προσβάσιμο για τους αρχάριους παίκτες. Ενδεχομένως αν είστε τυχεροί και λάβετε καλά drops να τα βγάλετε πέρα και στο Normal, αλλά το Hard δεν ενδείκνυνται σε καμία περίπτωση, εκτός κι αν φυσικά έχετε μαζοχιστικές τάσεις.

Και δώστου πάλι από την αρχή
Εάν λάβουμε υπόψη μας τα εκατοντάδες διαφορετικά perks, την ποικιλία στα όπλα και τα random generated επίπεδα είναι φανερό ότι το replayability είναι υψηλότατο. Βέβαια το περιεχόμενο δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό το κομμάτι, αντίθετα το Ziggurat έχει πολλούς ακόμη άσους κρυμμένους στο μανίκι τους. Αρκεί να αναφέρουμε ότι υπάρχουν συνολικά 11 ακόμη επιπλέον χαρακτήρες, οι οποίες ξεκλειδώνουν σταδιακά με την ολοκλήρωση συγκεκριμένων challenges, λόγου χάρη αν σκοτώσετε 5.000 εχθρούς, αν κάνετε 25.000 damage με τα Alchemy Weapons κ.ο.κ.

Καθένας από τους 11 επιπλέον χαρακτήρες έχει ένα μειονέκτημα και ένα πλεονέκτημα. Για παράδειγμα ο Cid ξεκινά με χαμηλά αρχικά stats (mana και hit points), αλλά κερδίζει πολύ πιο γρήγορα exp. O Kraz προκαλεί μεγαλύτερη ζημιά με το Wand, αλλά έχει μειωμένο mana pool στα υπόλοιπα όπλα, ενώ ο Rigel έχει αυξημένο mobility και μεγαλύτερο rate of fire στα Staffs, αλλά πιο χαμηλό rate of fire στα Spell και Alchemy Weapons. Ένα επιτυχημένο run στο Ziggurat διαρκεί 45-60 λεπτά περίπου, αλλά είναι δεδομένο ότι θα χρειαστεί να αφιερώσετε τουλάχιστον 8-10 ώρες μέχρι να ξεκλειδώσετε κάποια επιπλέον perks και όπλα για να νικήσετε το τελικό boss.

Στην περίπτωση που θέλετε να βρείτε τα πάντα και να ολοκληρώσετε το παιχνίδι με όλους τους χαρακτήρες είναι δεδομένο ότι θα χρειαστεί 30-40 ώρες. Τα τρία επίπεδα δυσκολίας, αλλά και το Endless mode, στο οποίο ταξιδεύετε από dungeon σε dungeon μέχρι να πεθάνετε εγγυώνται ότι η δημιουργία της Milkstone Studios θα σας κρατήσει συντροφιά για καιρό.

Σημαντικά τεχνικά προβλήματα
Με βάση το περιορισμένο budget ανάπτυξης η δουλειά της ισπανικής εταιρείας στον οπτικό τομέα κρίνεται επαρκής. Ο σχεδιασμός των dungeons και των εχθρών είναι καρτουνίστικος, αλλά το τελικό αποτέλεσμα δεν απογοητεύει. Το βασικό πρόβλημα εντοπίζεται στο ασταθές frame rate, ενώ μάλιστα υπάρχουν και σημεία (όταν εξολοθρεύσετε όλους τους εχθρούς σε ένα δωμάτιο) που η οθόνη σας μένει παγωμένη για μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου. Επιπροσθέτως μερικές φορές το Ziggurat "κράσαρε" στο dashboard του Xbox One χωρίς κανένα προφανή λόγο. Όπως είναι φυσικό το γεγονός αυτό προκαλεί εκνευρισμό με δεδομένο ότι δεν υπάρχει κάποιο save και όπως είναι φυσικό θα πρέπει να ξεκινήσετε την πρόοδό σας από την αρχή. Η Milkstone Studios φαίνεται ότι εντόπισε αυτό το πρόβλημα και ευτυχώς το έλυσε με την κυκλοφορία ενός patch μεγέθους 1.1GB, καθώς έκτοτε δεν παρατηρήσαμε αντίστοιχα φαινόμενα. Δυστυχώς όμως το patch δεν είχε καμία επίπτωση στο ασταθές frame rate.

Στον ηχητικό τομέα ξεχωρίζει το soundtrack, το οποίο διακρίνεται για την ποικιλία των μουσικών themes. Οι συνθέσεις που συναντάμε εδώ κινούνται σε ambient/medieval ηχοχρώματα και ταιριάζουν με την όλη αισθητική του Ziggurat. Με δεδομένη την φύση του τίτλου δεν έχουμε κάποια ιδιαίτερη απαίτηση από το voice acting, το οποίο περιορίζεται στα cutscenes, αν και θα μπορούσε που και που να μιλάει και ο κεντρικός πρωταγωνιστής.

Οι φίλοι των Roguelike θα το λατρέψουν
Το Ziggurat δεν πρωτοτυπεί ιδιαίτερα, καθώς δανείζεται στοιχεία από διάφορες δημιουργίες, αλλά καταφέρνει να τα φιλτράρει και να τα παρουσιάσει με τον σωστό τρόπο. Εν τέλει αυτό το κράμα των FPS και RPG στοιχείων λειτουργεί ιδανικά και το κυριότερο είναι άκρως εθιστικό. Από πλευράς gameplay και replayability το Ziggurat κοιτά στα μάτια κυκλοφορίες πολύ μεγαλυτέρου budget και το μόνο ουσιαστικό μειονέκτημά του εντοπίζεται στον τεχνικό τομέα. Κατόπιν αυτού, αξίζει δικαιωματικά την προσοχή σας και με δεδομένη την χαμηλή τιμή διάθεσής του (15 ευρώ) μια θέση στην ψηφιακή βιβλιοθήκη τίτλων σας.

Θετικά:
- Τεράστιο replayability
- 12 playable χαρακτήρες
- Εθιστικό gameplay
- Yψηλή πρόκληση
- Ποικιλία όπλων, εχθρών και perks
- Χαμηλό κόστος
- Πανέμορφο soundtrack

Αρνητικά:
- Ασταθές frame rate και διάφορα bugs
- Απλοϊκό σενάριο
- Ελάχιστα voice overs

Βαθμολογία
Γραφικά: 7
Ήχος: 7.5
Gameplay: 8.5
Αντοχή: 8
Γενικά: 7.8

Ένα από τα καλύτερα indie των τελευταίων ετών και μια κορυφαία πρόταση στην κατηγορία του.

Παντελής Δασκαλέλος