Pen & Paper RPG

Δεν είναι όλες οι κλάσεις αυτές πολύ ισχυρές (ο shugenja είναι, για όσους τον έχουν δει, μάλλον αδύναμος), ενώ οι περισσότερες από τις prestige classes είναι, με το συμπάθειο, τόσο αλληλοεπικαλυπτόμενες που μερικές φορές τα πράγματα απλά ξεφεύγουν (Nature Warrior/Warshaper/Master of [...] Forms). Επιπλέον, κάποιο από το εκεί υλικό όντως ξεφεύγει (Initiate of the Sevenfold Veil).

Από την άλλη, όπως πολύ σωστά λέει και ο Νίκος, το παιχνίδι είναι τα 3 core, κι αυτό είναι η έκδοση. Όσα άλλαξε η 3.5e έχουν μείνει ίδια στα μετέπειτα βιβλία, και οι γκοριές έγκεινται σε στοιχεία που θα επιβίωναν κι επί 3ης (πόσοι δεν γκρινιάζουν για την αλλαγή του Monkey Grip, έστω κι αν η νέα μορφή δεν είναι και η πιο ρεαλιστική?).

Για όσους δεν το ξέρουν, το System Reference Document (ο πυρήνας του παιχνιδιού) μοιράζεται δωρεάν στο δίκτυο από την ίδια την εταιρία, αλλά συνιστώ να πάρετε και τα βιβλία, αν μπορείτε.

spH3RiCal\ wrote: Εμενα παντως τα complete δε μου αρεσαν οχι για τα feats τις prestige κτλ (αυτα μια χαρα ηταν..) αλλα για τις καινουργιες classes.. Μια χαρα δεν ηταν οι παλιες? Τι βαζεται τωρα και super-classes?

Βασικά αυτό που κάνουν τα 4 Complete είναι:
1. Βάζουν σε κάθε βιβλίο από 1 class από το Oriental Adventures(Samurai, Ninja, Wu Jen, Shugenja).
2. Αναβιώνουν μερικά Classes από βιβλία της 3 έκδοσης(π.χ. Favored Soul)
3. Δημιουργούν Classes τα οποία συνδιάζουν διαφορετικές δυνατότητες που για να πετύχεις με τα βασικά πρέπει να κάνεις multi-class χαρακτήρα. Εμένα μου άρεσε πού ο Hexblade o οποίος είναι συνδιασμός Warrior/Arcane Caster, κάτι σαν Fighter/Bard.
Σίγουρα κάποια είναι πολύ super-classes(Ninja!!!!) αλλά έχει και πολλά καλά επίσης.

Kαλα ο ninja δεν ειναι και τοσο super-class αν υπολογισεις οτι υπαρχει ο favored soul (ελεος αυτη η class)...

Το πιο ηλίθιο είναι ότι, άκουσον-άκουσον, μπορούν να έχουν ό,τι alignment θέλουν! 8O Και ο κληρικός είναι, προφανώς, ο ηλίθιος της παρέας...

auto pou prepei na exoume oloi ypopsh einai oti oi kanones den einai auto pou exei shmasia,ta noumera einai to ligotero.
Legete rpg akribws giati ypoti8ete oti prepei na pai3oume ena rolo,ki oxi na ftia3oume ton pio gamaoua char xwris na parabainoume kanones etsi wste na sfagiazoume to sympan stis maxes


long live WoD re!

Ωραία, να θυμήσω στον κόσμο ότι πάντα υπάρχουν κανόνες, και τα υπόλοιπα, μετά συγχωρήσεως, τ' ακούω βερεσέ τόσα χρόνια... Είτε σου το γράφει ένα βιβλίο, είτε σου το λέει ο αφηγητής σου, κανόνας είναι, και το πόσο εύκολα αλλάζει ή όχι το καθορίζει ο αφηγητής, οπότε, περί ορέξεως.

Και, συγγνώμη κιόλας, αλλά το ρόλο τον παίζεις ούτως ή άλλως. Το powerplaying και το munchkinism είναι τελείως άλλη υπόθεση, άλλωστε.

ki omws ta kalytera session pou exw pai3ei kylisan xwris kan na ri3ei kaneis zari h na koita3ei to character sheet tou.

pragmatika se ena rpg to teleutaio pragma pou me apasxolei einai ta rules,eite paizw DM eite paizw paikths.einai entelws psila grammata.

Ακόμα κι αυτό δεν απαιτεί εφαρμογή κάποιου πλαφόν κανόνων; Δηλαδή, σ' ένα action sequence (που δεν είναι υποχρεωτικό να είναι πιστολίδι και μαχαιρώματα, μπορεί να προσπαθείς, απλά, να γλιτώσεις από τους διώκτες σου) δεν έχουν σημασία τα «στατιστικά;» Ο χελώνας θα πάει το ίδιο γρήγορα με το Speedy Gonzales τον 3ο;! Για ξανασκέψου λίγο τι εννοώ, και η έννοια κανόνας δε σημαίνει: «χρήση ζαριού.»

Παναγιώτη, και εγώ το έχω ζήσει αυτό που λέει ο MoRmEnGiL, τόσο σε D&D αλλά ακόμη και σε Diceless. Είχαμε μαζευτεί, είχαμε όρεξη να παίξουμε, διαλέξαμε ένα παλικάρι ως αφηγητή και ξεκινήσαμε να παίζουμε κατι σε zombie-hunter με τους εαυτούς μας και ότι ενέργεια κάναμε το αποτέλεσμα μας το έλεγε ο Αφηγητής σύμφωνα με την κρίση του και τα όσα γνωρίζαμε εμείς. Όταν π.χ. ο ένας πήγε να πυροβολήσει για πρώτη φορά, στη ζωή του, έριχνε στον γάμο του Καραγκιόζη. Όταν πήγα να ρίξω εγώ που έχω κάνει σκοποβολή, έχω πάει φαντάρος έριχνα πολύ καλύτερα. Όχι λοιπόν, οι κανόνες δεν είναι πάντα απαραίτητοι για να παίξεις και να περάσεις καλά.

Παιδιά, κι αυτό, με την καθαρή έννοια του όρου, κανόνας είναι. Απλά είναι απλός και δεν έχει ιδιαίτερη διατύπωση πέραν του: «Ο αφηγητής κρίνει την επιτυχία των πράξεων των χαρακτήρων βάσει των ίδιων και μόνο, και οι παίκτες αποδέχονται την όποια αφήγηση αυτός κάνει.»