- Reviews
- Diablo III
Diablo III
HotDiablo II…remastered.
Στην μέχρι τώρα λαμπρή ιστορία της Blizzard, τέσσερις είναι οι τίτλοι που την καταξίωσαν στη βιομηχανία των games. Κατά χρονολογική σειρά πρόκειται για τα Warcraft, Diablo, Starcraft και World of Warcraft. Οι κορυφαίες αυτές σειρές έχουν ομοιότητες και διαφορές που είναι άξιες προσοχής. Καταρχήν τα genre τους είναι διαφορετικά (Strategy, RPG και MMORPG), επομένως καλύπτουν όλα τα γούστα. Κατά δεύτερον, το Warcraft και το World of Warcraft έχουν παρόμοιο lore, άρα εκ των προτέρων το Diablo και το Starcraft έχουν κάνει λιγότερες εμφανίσεις, άρα είναι πιο επιθυμητά προς τους fans. Το τρίτο και σημαντικότερο είναι ότι το Diablo δεν βασίζεται στο online του, κάτι που ισχύει στους άλλους τρεις τίτλους. Ωστόσο, αυτή η λεπτομέρεια ήρθε από φέτος να αλλάξει και μάλιστα...μετά βίας, με την κυκλοφορία του Diablo III.
Το Diablo II αποτέλεσε ένα αξιοπρεπές sequel, με πολλές νέες καινοτομίες. Διέθετε περισσότερες classes απ’ το πρώτο Diablo, κίνηση 360 μοιρών αντί οκτώ σημείων κι έναν τεράστιο κόσμο προς εξερεύνηση. Παρότι η μηχανή γραφικών του θεωρούνταν ήδη ξεπερασμένη, εντούτοις πολλοί εκτίμησαν την απλότητα του gameplay και το πιασιάρικο σενάριο. Άλλωστε εκείνη την εποχή, δεν υπήρχαν πολλά τέτοια Action RPG που να προσφέρουν όσα το Diablo II.
Οι εποχές άλλαξαν και έπειτα από 12 χρόνια έρχεται η σειρά του Diablo III, το οποίο καλείται να αποδείξει ότι το concept του μπορεί να εξελιχθεί και να πετύχει. Κατά βάση όμως, όποιος έχει εξετάσει με προσοχή του development της τρίτης έκδοσης σίγουρα θα έχει προβληματιστεί. Αν παρακολουθήσατε το GameWorld, θα είχατε βγάλει χρήσιμα συμπεράσματα, τόσο από την beta στην Gamescom, όσο και από την closed beta, η οποία είχε ελάχιστες διαφορές απ’ την open beta που έγινε διαθέσιμη δύο εβδομάδες πριν το release. To ερώτημα είναι το εξής. Μπορεί άραγε το τρίτο μέρος της σειράς να εντυπωσιάσει όσο οι προκάτοχοί του; Αυτό θα το δείτε στην πράξη στο review που ακολουθεί κι από εκεί και πέρα θα κληθείτε να βγάλετε τα συμπεράσματά σας.
“Δεν αγόρασα MMORPG, άσε με να συνδεθώ!”
Το Diablo 3 είναι επιτέλους εδώ και ορισμένοι από εσάς ανήκετε στους τυχερούς που το έχουν ήδη δοκιμάσει. Γιατί πραγματικά θα πρέπει κάποιος να είναι όντως τυχερός για να μπορέσει να παίξει. Βλέπετε, η Blizzard απαιτεί από όλους (κι όταν λέμε όλοι εννοούμε…όλοι!) να συνδεθούν στους servers της για να μπορέσουν να παίξουν το campaign. Η τακτική αυτή της εταιρείας δημιούργησε μεγάλη δυσαρέσκεια. Σκεφτείτε απλά πόσους στήθηκαν σε ουρές καταστημάτων (του εξωτερικού γιατί εδώ λεφτά δεν υπάρχουν) για να αγοράσουν το παιχνίδι ή πόσοι χρυσοπλήρωσαν την Collector’s Edition και βρέθηκαν προ εκπλήξεως, περιμένοντας τα ξημερώματα της Τετάρτης, όταν είχαν αδειάσει οι servers, για να καταφέρουν να συνδεθούν.
Η Blizzard είχε δύο εκατομμύρια pre-orders, αλλά δεν είχε υπολογίσει τις αγορές των πρώτων ωρών, με αποτέλεσμα οι servers της να μην καταφέρουν να καλύψουν την αυξημένη ζήτηση. Ευτυχώς, ανταποκρίθηκε άμεσα στήνοντας διαρκώς νέους servers, με αποτέλεσμα πλέον η κατάσταση να αρχίζει να εξομαλύνεται. Πέραν αυτού όμως, θα πρέπει να είστε διαρκώς συνδεδεμένοι online, κάτι που όχι μόνο αποτελεί πονοκέφαλο για όσους δεν έχουν διαρκή πρόσβαση στο Internet, αλλά επιπλέον σας φορτώνει με lag και disconnections από τους servers, τα οποία disconnections σας επιστρέφουν στο αμέσως προηγούμενο checkpoint!
Το αποκορύφωμα είναι ότι οι servers χρειάζεται να βγουν offline για maintenance γύρω στις 5-6 το πρωί, ώρες που ναι μεν ελάχιστοι μένουν ξύπνιοι, αλλά ως γνωστόν στο gaming οι «καμένοι» ζουν και βασιλεύουν. Μετά απ’ όλα αυτά, ήταν επόμενο το trolling στα επίσημα forums της Blizzard να πέσει σύννεφο και μάλιστα δικαιολογημένα. Γιατί όταν το πληρώνεις το ρημάδι, απαιτείς να εισπράττεις ότι πλήρωσες. Κατόπιν αυτού, αντιλαμβάνεται κάποιος ότι η αποχώρηση του Steve Parker, senior producer του παιχνιδιού, ίσως να μην ήταν τυχαία. Η Blizzard θέλησε να καταπολεμήσει την πειρατεία κι έπεσε η ίδια στην ίδια την παγίδα που είχε στήσει. Αρκετά όμως με το θέμα των servers, ας περάσουμε στην ουσία.
Σενάριο
Βρισκόμαστε στον κόσμο του Sanctuary, 20 χρόνια μετά τα γεγονότα του Diablo II. Ο σοφός γέροντας Deckard Cain, πανταχού παρόν σε όλα τα μέρη της σειράς, προβλέπει ότι ο Diablo θα επιστρέψει, φέρνοντας μαζί του τον στρατό των φλεγόμενων κολάσεων. Το παιχνίδι ξεκινάει χωρίς κάποια μεγάλη εισβολή, κάτι που προβληματίζει τον Deckard Cain, που προσπαθεί να διερευνήσει τα αίτια.
Το ξεκίνημά σας βρίσκει –που αλλού- στην ιστορική πόλη Tristram, το οποίο έχει υποστεί καταστροφές σε όλα τα Diablo. Το “New Tristram” έχει πλέον ελάχιστα σπίτια, μία ομάδα φρουρών και…την Leah, γλυκύτατη ανιψιά του Deckard Cain, η οποία είναι ανήσυχη καθ’ ότι ο θείος της έχει εξαφανιστεί. Όπως μας εξηγεί το εναρκτήριο cutscene, αυτό συνέβη όταν οι δυο τους βρισκόντουσαν στον καθεδρικό ναό του Tristram, όπου ο Cain μελετούσε βιβλία, προβλέποντας ότι εκείνη τη στιγμή θα αρχίσει η επάνοδος του Diablo. Ταυτόχρονα, τεράστιες φλόγες απ’ την κόλαση έπεσαν απ’ τον ουρανό, διαπέρασαν την σκεπή του ναού και δημιούργησαν κρατήρα, στον οποίο και έπεσε η συμπαθητική αυτή μορφή.
Πέντε νέοι ήρωες, ένας εκ των οποίων είστε και εσείς, καταφθάνουν στην πόλη του νέου Tristram. Κατά τραγική σύμπτωση, η πλοκή είναι κοινή για όλους. Πρώτος σας στόχος λοιπόν είναι να βρείτε το “Fallen Star”, ένα αστέρι που έπεσε απ' τον ουρανό στο Tristram και σας οδήγησε εκεί. Το ποιο είναι αυτό το πεσμένο αστέρι και για ποιο λόγο το ψάχνετε, δεν εξηγείται εξ αρχής. Όπως επίσης δεν σας δίνεται κάποιο αφηγηματικό background για το τι είναι το Sanctuary, το Tristram και όλα όσα προηγήθηκαν, έστω επεξηγηματικά και χωρίς πολλά spoilers.
Η τακτική της Blizzard εδώ είναι εμφανής. Απευθύνεται κυρίως στους fans της σειράς και κρατάει την ίδια ακριβώς συνταγή, χωρίς να παρεκκλίνει από αυτή, έστω για χάρη της πρωτοτυπίας. Όπως ο Super Mario ψάχνει την πριγκίπισσα και η Lara Croft το επόμενο κειμήλιο, έτσι και στο Diablo III, ο μοχθηρός Diablo ξανάρχεται, φέρνει μαζί τους ακολούθους του κι όλα αυτά σε μία φτωχή παρουσίαση, η οποία περιέχει για άλλη μια φορά ελάχιστα pre-rendered cutscenes και (από φέτος) ορισμένα in-game, κυρίως όποτε εμφανίζονται bosses. Η μόνη αξιόλογη προσθήκη είναι το κουμπάκι “Lore” που εμφανίζεται σε πολλές αποστολές κάτω δεξιά και σας αφηγείται με λόγια το υπόβαθρο του κάθε quest.
Οι πέντε εκλεκτοί
Στο Diablo III καλείστε να επιλέξτε τον χαρακτήρα σας ανάμεσα σε πέντε classes. Πρόκειται για τον Wizard, τον Witch Doctor, τον Demon Hunter, τον Barbarian και τον Monk. Επιλέγοντας τον χαρακτήρα σας ορίζετε το όνομά του, καθώς επίσης και το φύλο του. Μπορείτε ακόμη να τον κάνετε Hardcore χαρακτήρα, κάτι που σημαίνει ότι αν πεθάνει, δεν μπορείτε να τον ξαναχρησιμοποιήσετε! Το χαρακτηριστικό αυτό είχε δημιουργήσει σάλο στο Diablo II, κάνοντας το PvP…άκρως ρεαλιστικό.
Κάθε ήρωας διαθέτει την κλασική health bar και την mana bar, την οποία χρησιμοποιεί για τα skills του. Η διαφορά εδώ ωστόσο είναι ότι το mana έχει διαφορετικές ονομασίες σε κάθε χαρακτήρα και διαφορετική λειτουργία. Ο Wizard, ο Witch Doctor και ο Demon Hunter, έχουν κανονικό mana regeneration. Η μόνη διαφορά είναι ότι στον Wizard το mana ονομάζεται τυπικά “Arcane Power” και στον Demon Hunter χωρίζεται σε δύο μέρη, το “Hatred” που αναπληρώνεται γρήγορα και το “Discipline” που αναπληρώνεται αργά. Ο Barbarian και ο Monk ανήκουν στις classes που δεν χρησιμοποιούν κάποιου είδους mana που αναπληρώνεται. Ο Barbarian χρησιμοποιεί το Fury κι ο Monk το Spirit. Αμφότερα γεμίζουν ανάλογα με τα χτυπήματα που κάνετε και που δέχεστε.
Ο Wizard είναι κάτι σαν διάδοχος της Sorceress του Diablo II. Χρησιμοποιεί elemental και διαφόρων άλλων ειδών spells για να επιτίθεται από απόσταση, σηκώνει ασπίδες για να ενισχύσει την άμυνά του και κάνει healing με έμμεσο τρόπο. Συγκεκριμένα, το Healing Blades σας δίνει 8% του damage που κάνετε σε health όποτε κάνετε Critical Damage και το Blood Magic το 1.5% κάθε damage. Το απόλυτο spell που σώζει την κατάσταση, που όμως θα χρειαστεί να φτάσετε μέχρι το level 40 (!) για να το ξεκλειδώσετε, είναι το Galvanizing Ward, που εφόσον έχετε ένα ενεργό armor σας δίνει 310 life το δευτερόλεπτο. Αρκετά γενναιόδωρο. Μέχρι να φτάσετε εκεί όμως, θα πρέπει να παίζετε μονίμως σε “run ‘n’ gun” τακτικές.
Ο Witch Doctor θυμίζει αρκετά τον Necromancer του Diablo II καθώς χρησιμοποιεί summons. Κάνει summon λύκους, βατράχια, ζόμπι, αράχνες, κούκλες βουντού, μέχρι και τοξικά σύννεφα. Τα summons του σχετίζονται άμεσα και με τα attributes του, καθώς προκαλούν ένα συγκεκριμένο ποσοστό % πάνω από το damage των όπλων του Witch Dictor. Στα ανώτερα levels όταν χρησιμοποιεί πολλά summons μαζί, ο Witch Doctor μπορεί να γίνει πολύ πιο αποτελεσματικός.
O Demon Hunter είναι η πιο δύσκολη στο χειρισμό class, καθώς θα πρέπει να έχετε διαρκώς στο νου σας τα δύο mana bars που διαθέτει. Ο χαρακτήρας κατά βάση χρησιμοποιεί τόξα, χειροβομβίδες ή buffάρει την δύναμη των χτυπημάτων του και την ταχύτητα των επιθέσεών του. Το mana bar στα δεξιά χωρίζεται σε δύο ημισφαίρια. Το αριστερό κόκκινου χρώματος είναι το Hatred, το οποίο γεμίζει γρήγορα. Με αυτό χρησιμοποιείτε τα skills των όπλων, όπως φλεγόμενα βέλη, μαχαίρια, αστεράκια, βόμβες και άλλων ειδών εκρηκτικά. Το δεξί ημισφαίριο μπλε χρώματος είναι το Discipline, το οποίο γεμίζει πιο αργά και χρησιμοποιείται για τα tactical skills. Με αυτό για παράδειγμα τοποθετούμε παγίδες, κάνουμε ακροβατικούς ελιγμούς ή σε ανώτερα επίπεδα γινόμαστε μέχρι και αόρατοι. Γενικά ο Demon Hunter είναι περισσότερο tactical και stealth χαρακτήρας, φέρνοντας κάτι από την Rogue class ενός τυπικού RPG.
Ο Barbarian είναι το κλασικό tank. Προορίζεται καθαρά για melee και «κόβει φέτες» ότι βρεθεί μπροστά του. Είναι η πιο εύκολη class, καθώς απαιτεί σωστό συνδυασμό απλών και fury επιθέσεων, οι οποίες προκαλούν μεγαλύτερο damage. Για να γεμίσετε το fury, απλά στοχεύετε τους αδύναμους αντιπάλους, μειώνετε την αριθμητική δύναμη του αντιπάλου και στη συνέχεια χρησιμοποιείτε το fury στους ισχυρούς. Ο Barbarian μπορεί επίσης να buffάρει το armor και τα όπλα του.
Τέλος, ο Monk είναι μια ιδιόμορφη class. Χρησιμοποιεί πολεμικές τέχνες για να επιτίθεται melee και με αυτό τον τρόπο ανεβάζει το Spirit, το οποίο λειτουργεί ακριβώς όπως το Fury του Barbarian, δηλαδή υπάρχουν skills που κάνουν regenerate το Spirit και άλλα skills που το ξοδεύουν. Η διαφορά με τον Barbarian είναι ότι ο Monk έχει λίγο πιο αδύναμα χτυπήματα, τα οποία ισοσκελίζει με τα spells. Ειδικά τα healing spells του είναι πολύ καλύτερα από αυτά του Wizard και ανεβάζουν άμεσα τα hit points σας. Το μόνο που θα πρέπει λοιπόν να προσέξετε, είναι το να έχετε την Spirit bar διαρκώς σε υψηλά επίπεδα, καθώς αν κατέβει τότε συνήθως έχετε «ξοφλίσει».
Levelling system
Κάτι που πιθανότατα θα δυσαρεστήσει πολλούς από εσάς, είναι το αυτόματο leveling στα attributes. Πλέον δεν μπορείτε να καθορίσετε ποια εκ των Strength, Dexterity, Intelligence και Vitality θα ανεβάσετε, καθώς όλα ανεβαίνουν αυτόματα σε κάθε level up. Αντίστοιχα, δεν υπάρχει το γνωστό skill tree του Diablo II, αλλά τα skills, τόσο active όσο και passive, ξεκλειδώνουν αυτόματα από ένα συγκεκριμένο level κι έπειτα. Επιπρόσθετα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε Skill Runes, δηλαδή επιπλέον ιδιότητες (συνολικά έξι για κάθε skill), που επίσης γίνονται διαθέσιμες από ένα συγκεκριμένο level κι έπειτα. Το σύστημα αυτό θυμίζει τα αντίστοιχα Glyphs του World of Warcraft.
Το παραπάνω σύστημα καταργεί τις όποιες ελπίδες δημιουργίας μιας –έστω και υποτυπώδους- hybrid class. Εννοούμε φυσικά ότι αν π.χ. ένας Wizard θελήσει να ανεβάσει το Dexterity του για να παίξει και λίγο τόξο όσο γεμίζει το Arcane Power, δεν μπορεί να το κάνει, αλλά θα πρέπει να μείνει προσηλωμένος στα skills της class του. Ως εκ τούτου, κάθε είδος όπλων είναι προσβάσιμο μόνο από μία class. O Barbarian έχει τα σπαθιά του, ο Demon Hunter τα τόξα του, ο Wizard τα staffs, ο Monk τα γάντια που ενισχύουν τις γροθιές του και ο Witch Doctor τις κούκλες βουντού.
Hack ‘n’ slash με μανία
Πέρα από τις αλλαγές στο σύστημα ανάπτυξης χαρακτήρων, η Blizzard είναι εμφανές ότι πάτησε πάνω στο σύστημα μάχης του Diablo II και της λογικής του hack ‘n’ slash. Αναγκαζόμενοι να ακολουθήσετε ένα και μόνο στυλ μάχης, η επανάληψη μετά τις πρώτες 3-4 ώρες θα αρχίσει να σας «χτυπάει το καμπανάκι». Το ενδιαφέρον ωστόσο εστιάζεται στα εκατοντάδες skills και skill runes, τα οποία θα είστε μονίμως περίεργοι να ξεκλειδώσετε.
Κατά τις επιθέσεις σας, θα πρέπει διαρκώς να ρίχνετε ένα βλέφαρο προς το απόθεμα ενέργειας των skills σας, ειδικότερα αν η class σας δεν είναι mana based και βασίζεται στα χτυπήματά σας, κάτι που συναντάμε σε Barbarian και Monk. Με αριστερό κλικ εξαπολύετε την βασική σας επίθεση, ενώ –κυρίως στις δύο προαναφερθείσες classes- υπάρχουν τα ανάλογα melee χτυπήματα, τα οποία ανεβάζουν την ενέργεια των skills σας. Με δεξί κλικ εξαπολύετε κάποιο skill, το οποίο θα απορροφήσει ενέργεια από την σχετική μπάρα. Συνήθως, οι Wizard, Witch Doctor και Demon Hunter έχουν επαρκές mana για τα skills του, τόσο ώστε να εξολοθρεύσουν μία ομάδα από mobs. Αντίθετα, οι Barbarian και Monk απαιτούν συνδυασμό αριστερού-δεξί κλικ, ώστε απ’ τη μία να χρησιμοποιούν skills κι απ’ την άλλη να ανεβάζουν τα Fury και Spirit αντίστοιχα.
Αν η class σας δεν έχει καλά healing skills, τότε τα health globes και τα potions θα γίνουν δεύτερη φύση σας. Τα health globes είναι potions που πέφτουν από τους εχθρούς αλλά μένουν σταθερά στο έδαφος και αποκτώνται μόνο αν περάσετε από πάνω τους, συνεπώς πρέπει να τα αξιοποιείτε όταν πρέπει. Τα potions δεν πέφτουν συχνά από τους εχθρούς και θα καταλήξετε κυρίως να τα αγοράζετε από vendors. Η τιμή τους σε σχέση με τα χρήματα που βγάζετε κάθε φορά είναι αρκετά χαμηλή, επομένως μπορείτε να τα αγοράζετε κατά δεκάδες. Επίσης, σε αντίθεση με το Diablo II, όταν πιείτε κάποιο potion υπάρχει cooldown έως ότου χρησιμοποιήσετε το επόμενο. Γενικά υπάρχουν potions για να ανεβάσετε το health ή το mana σας, για να αλλάξετε χρώμα στο armor σας ή να το κάνετε αόρατο, καθώς επίσης συναντάμε και elixirs, τα οποία προσθέτουν επιπλέον bonus στα τέσσερα attributes σας.
Το HUD του Diablo III έχει αρκετές ομοιότητες σε σχέση με τα προηγούμενα, ωστόσο είναι προσαρμοσμένο στις νέες συνθήκες των skills. Το health bar βρίσκεται στα αριστερά, το αντίστοιχο energy bar των skills στα δεξιά και στο κέντρο η hotbar έχει τέσσερις θέσεις, οι οποίες όσο ανεβαίνετε level ξεκλειδώνουν extra skills, για να μπορέσετε να τα χρησιμοποιήσετε (με τα πλήκτρα 1-4) σε συνδυασμό με το δεξί κλικ. Στα ανώτερα levels θα έχετε διαθέσιμα skills και στις τέσσερις θέσεις τις hotbar. Πέραν όλων αυτών, υπάρχουν και τα passive skills, τα οποία σας δίνονται κάθε 10 levels.
Με το “I” ανοίγει το inventory, το οποίο διατηρεί στο πάνω μέρος το paperdoll του χαρακτήρα και στο κάτω τα αντικείμενα που κουβαλάτε, σε έναν πίνακα με την γνωστή κυψελώδη μορφή. Για άλλη μια φορά, υπάρχουν οι γνωστές διαθέσιμες θέσεις εξοπλισμού του χαρακτήρα σας, στις οποίες συγκαταλέγονται slots για δύο rings και ένα amulet, ενώ μπορείτε να κρατάτε και δύο one handed όπλα. Τα socketed weapons επιστρέφουν, ενώ τώρα έχουμε μέχρι και socketed rings και amulets. Αντίστοιχα, τα gems, ανάλογα με την ποιότητά τους, προσδίδουν στον εξοπλισμό σας τις ανάλογες ιδιότητες. Όσο για το κάτω μέρος του inventory, όλα τα αντικείμενα πιάνουν 1 έως 2 θέσεις, ώστε να εξοικονομείται ο απαραίτητος χώρος.
Οι δαίμονες του σκότους
Ακολουθώντας την παράδοση που το χαρακτηρίζει, το φετινό Diablo εξακολουθεί να διαθέτει μια τεράστια ποικιλία από mobs, τα οποία διαφέρουν τόσο ώστε να ταιριάζουν επακριβώς με την περιοχή που βρίσκεστε. Το A.I. τους έχει βελτιωθεί σημαντικά, καθώς σας περικυκλώνουν, δημιουργούν παγίδες στα περάσματά σας, σας ακολουθούν για πολλά μέτρα αν επιχειρήσετε να διαφύγετε, ενώ παράλληλα προσπαθούν να ξεφύγουν αν χρειαστεί.
Αφότου περάσετε από μία περιοχή, τα mobs κάνουν respawn, ώστε να μπορέσετε να xpάρετε ξανά και να ανεβείτε level, αν χρειαστεί. Συνήθως, είναι αρκετά δύσκολο να ακολουθήσετε με τυφλό σύστημα τα quests και να μην χρειαστεί λίγο grinding για να «δυναμώσετε» και να προχωρήσετε παρακάτω. Το grinding στις ίδιες περιοχές είναι αναγκαίο κακό και το συναντάμε σε μεγάλο βαθμό και φέτος. Αυτό συμβαίνει διότι η δυσκολία έχει ανέβει αισθητά, τόσο στις απλές μάχες όσο και στα boss fights, με τα οποία θα δώσετε επικές μάχες. Η νοοτροπία των μικρότερων bosses εξακολουθεί να ισχύει και μάλιστα σε ακόμη μεγαλύτερη αφθονία, κάτι που θα σας βασανίσει ευχάριστα.
Στα quests οδηγείστε ως συνήθως από το κύριο μονοπάτι κάθε περιοχής, κοντά στο οποίο βρίσκονται και τα σημεία ενδιαφέροντος. Οι αναζητήσεις είναι μικρές και το pathfinding πανεύκολο, χάρη στις προφανείς ενδείξεις του minimap, το οποίο εμφανίζει ακόμα και τους vendors σε κάθε πόλη. Σε αυτό το κομμάτι αξίζουν συγχαρητήρια στην Blizzard, καθώς καταφέρνει πάντοτε να κάνει τα games της προσιτά σε παίκτες κάθε είδους. Άλλη μία σημαντική διαφοροποίηση είναι ότι δεν υπάρχουν πλέον town scrolls ή identify scrolls. Για να οδηγηθείτε πίσω στην πόλη πατάτε το “T” και για να κάνετε identify ένα αντικείμενο, απλά κάνετε δεξί κλικ πάνω του.
Οι σύντροφοι
Μία άκρως ενδιαφέρουσα προσθήκη είναι οι σύντροφοι που από φέτος σας συνοδεύουν στις περιπέτειές σας. Σε κάθε μάχη μπορείτε να έχετε τουλάχιστον έναν companion, στον οποίο δίνετε όπλο (και ασπίδα αν παίζει melee), rings και amulet, ενώ μετά από κάποια level up του καθορίζετε ποια spells θέλετε να έχει ενεργά. Αντίστοιχα, στην πορεία προστίθενται νέοι σύντροφοι για ορισμένα έκτακτα quests, οπότε όσο η παρέα μεγαλώνει, τόσο αισθάνεστε μεγαλύτερη σιγουριά.
Οι σύντροφοι μπορεί να μην κάνουν την ίδια ζημιά με εσάς, όμως είναι ιδιαίτερα χρήσιμοι, καθώς είτε τραβάνε το aggro από τα mobs, είτε σας healάρουν αν έχουν το κατάλληλο skill. Το αν θα θελήσετε να σας συνοδεύσουν ή αν θα τα βγάλετε πέρα μόνοι σας για maximum δυσκολία είναι στο χέρι σας να το επιλέξετε. Επί της ουσίας, αυτό το μοναχικό Co-Op με το bot της CPU είναι ότι καλύτερο για να μην αισθάνεστε μοναξιά, να διευκολύνεστε στις μάχες και παράλληλα να αποκτάτε όλο το loot, κάτι που δεν γίνεται σε ένα public game με πραγματικούς συμπαίκτες.
Crafting
Στο κομμάτι του crafting έχουμε σημαντικές αλλαγές σε σχέση με πριν. Πέρα από τους vendors, κάθε πόλη έχει τον blacksmith της, εκεί όπου μπορείτε να δημιουργήσετε τα δικά σας αντικείμενα. Καταρχήν όσα όπλα ή armor δεν χρειάζεστε, μπορείτε να τα κάνετε salvage και να τα μετατρέψετε σε υλικά. Αυτό συμβαίνει μόνο στα enchanted ή rare αντικείμενα, καθώς τα απλά είναι τυπικά άχρηστα και πωλούνται για 2-3 gold.
Ίσως το πιο προβληματικό release στην ιστορία της Blizzard, η οποία ύστερα από δύο δεκαετίες επιτυχών, εξακολουθεί να μαθαίνει από τα λάθη της.
Αφού μετατρέψετε τα αντικείμενα σε υλικά, στη συνέχεια πηγαίνετε στον Blacksmith και επιλέγετε το επιθυμητό όπλο ή το armor που θέλετε να σας δημιουργήσει, με βάση τις ανάγκες σας. Αυτό που θα φτιάξει θα είναι αντίστοιχα enchanted ή rare, με τυχαίες κάθε φορά ιδιότητες. Μπορείτε ακόμα και να προπονήσετε τον Blacksmith, πληρώνοντας gold, έτσι ώστε να μπορεί να δημιουργήσει ανώτερα items και συγκεκριμένα όπλα που θα προκαλούν μεγαλύτερο damage και armor με μεγαλύτερο protection.
Till the death
Η συνολική διάρκεια του Diablo 3 είναι περίπου 11-14 ώρες, ανάλογα με το κατά πόσο θα ασχοληθείτε με την εξερεύνηση όλων των περιοχών ή αν απλά θα ακολουθήσετε το βασικό story. Περιέχει πολλές στιγμές έντασης, χαράς και λύπης, καθώς την γνωστή εκρηκτική ατμόσφαιρα που μόνο η Blizzard μπορεί να προσφέρει. Το replayability με όλους τους χαρακτήρες ή στα ανώτερα επίπεδα δυσκολίας (τα οποία φέτος είναι τέσσερα!) μπορεί να σας κρατήσει για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
Το ίδιο ισχύει –δυστυχώς- και για το lag. Αν η σύνδεσή σας είναι αδύναμη, ετοιμαστείτε να δείτε τα frames να πέφτουνε. Παράλληλα, υπάρχουν συχνά disconnections, τα οποία σε συνδυασμό με την αδυναμία του manual save, θα σας γυρίσουν στο αμέσως προηγούμενο checkpoint. Τα disconnections μπορεί να είναι άμεσα ή να καθυστερούν για 1-2 λεπτά, στα οποία θα βλέπετε…τα πάντα γύρω σας ακίνητα. Αν σε αυτά προσθέσουμε τα bugs που υπάρχουν σε πολλά σημεία και τα οποία σας εμποδίζουν να μετακινηθείτε απ’ τη θέση σας, τότε αντιλαμβάνεστε ότι η φετινή εμπειρία σας στον κόσμο του Sanctuary είναι για γερά νεύρα και χρειάζεται κυρίως την υπομονή σας!
Multiplayer
Το Diablo 3 υποστηρίζει Co-Op, καθώς μπορείτε οποιαδήποτε στιγμή να συνδεθείτε σε Public game ή να κάνετε το δικό σας game Public. Το lag είναι ελάχιστο και εξακολουθεί και εδώ να υφίσταται, κυρίως στα games τεσσάρων παικτών. Παρότι το παιχνίδι γίνεται έτσι πιο εύκολο, το σημαντικό είναι ότι μπορείτε να περάσετε ευχάριστα την ώρα σας, κάνοντας chat με άλλους παίκτες και lootάροντας αντικείμενα τα οποία κρατάτε και στο single-player game. Το loot δεν είναι “όποιος προλάβει” όπως στο Diablo II, απλά κάθε παίκτης λαμβάνει διαφορετικό loot, ανάλογα με το mob.
Μία προσθήκη που βλέπουμε για πρώτη φορά σε παιχνίδι Diablo είναι το Auction House. Μέσω αυτού, μπορείτε να αγοράσετε και να πουλήσετε αντικείμενα έναντι gold, ενώ σε μερικές ημέρες θα μπορείτε να κάνετε το ίδιο με πραγματικά χρήματα. Αρχικά η λειτουργία των πραγματικών χρημάτων επρόκειτο να εισαχθεί μέχρι τις 25 Μαΐου, όμως η Blizzard την καθυστέρησε με νεότερη ανακοίνωσή της. Μέχρι τότε όμως, οι «καμένοι» του Diablo θα έχουν ήδη τερματίσει το βασικό story, άρα δεν θα μπορέσετε να βγάλετε το κατιτίς που περιμένατε, ειδικά όσοι τερματίσατε το παιχνίδι απ’ τις πρώτες κιόλας ημέρες. Το Auction House πραγματικά σας λύνει τα χέρια, αφού ειδικά όταν ξεκινάτε, μπορείτε να αγοράσετε rare αντικείμενα με μόλις 500-600 ευρώ, τα οποία υπό άλλες συνθήκες θα βρίσκατε στα επόμενα Acts.
Το παράπονό μας στο multiplayer mode είναι ότι το PvP λάμπει διά της απουσίας του και προκειμένου το Diablo III να κυκλοφορήσει στην ώρα του, η Blizzard θα χρειαστεί επιπλέον χρόνο για να το υλοποιήσει. Δεδομένης όμως της κατάστασης που επικρατεί στους υπερφορτωμένους servers τις πρώτες ημέρες, αν το lag μείνει σε αυτό το επίπεδο και δεν εξαλειφθεί, τότε όσοι δημιουργήσουν hardcore χαρακτήρες, θα βλαστημήσουν τόσο, που αν αθροίσουμε όλα τα μπινελίκια μαζί, τότε οι developers της Blizzard θα χρειαστούν…ευχέλαιο!
Stay awhile and listen…
Στο Diablo III, η οπτική απεικονίζεται με top-down κάμερα, η οποία μένει σταθερή στη θέση της με τον χαρακτήρα σας να βρίσκεται μονίμως στο κέντρο. Η engine θα μπορούσε να είναι πιο ευέλικτη και να περιέχει περιστροφή της κάμερας, όμως η Blizzard επέλεξε να μείνει στην κλασική της συνταγή. Πλέον, είναι γεγονός ότι ξεφεύγουμε απ’ την λογική των 2D sprites των δύο προηγούμενων Diablo και με την χρήση της proprietary engine, έχουμε πολύ καλύτερη ποιότητα στο dynamic lighting και ακόμη περισσότερο στα particle effects, τα οποία είναι πραγματικά εκπληκτικά. Τα animations των χαρακτήρων είναι καλοσχεδιασμένα, ενώ τα μοντέλα περιβάλλονται από έντονα bloom effects, ιδιαίτερα στα σημεία όπου υπάρχει δυνατός φωτισμός.
Το art style της Blizzard ταλαντεύεται ανάμεσα σε ρεαλιστική και στιλιστική απεικόνιση, με το μεγαλύτερο βάρος να έχει πέσει στο σχεδιασμό των mobs, πολλά εκ των οποίων έχουν (κατά μέσο όρο) πολύ μεγαλύτερο μέγεθος απ’ ότι τα είχαμε συνηθίσει. Τα περιβάλλοντα παρουσιάζουν τεράστια ποικιλία, σε βαθμό που δεν θα βαρεθείτε ποτέ όσες ώρες κι αν παίζετε, καθώς θα θέλετε να εξερευνήσετε ολοένα και περισσότερα μέρη. Απ’ τη μία οι περιοχές γεμάτες βλάστηση ή ξεραΐλα κι απ’ την άλλη τα dungeons, πότε φωτισμένα και πότε σκοτεινά και αποπνικτικά, καταφέρνουν επιτυχώς να τραβούν την προσοχή σας σε κάθε ευκαιρία. H κορυφαία δουλειά στο θέμα γραφικών μας έρχεται στα pre-rendered cutscenes, εκεί όπου οι γραφίστες της Αμερικάνικης εταιρείας έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό.
Στο voice acting, η Blizzard έκανε το λάθος να δώσει περισσότερη βάση στις ερμηνείες των NPC, παραγκωνίζοντας τους βασικούς χαρακτήρες. Ο πολύπειρος Michael Gough υποδύεται και πάλι τον Deckard Cain και η Jennifer Hale την ανηψιά του, Leah, όμως από εκεί και πέρα υπάρχει το απόλυτο χάος. Οι ηθοποιοί που υποδύονται τους πέντε βασικούς ήρωες ναι μεν έχουν τον απαραίτητο τόνο φωνής, αλλά οι ερμηνείες τους και ειδικότερα αυτές των Witch Doctor, Barbarian και Monk, δείχνουν τραγικές. Απ' την άλλη, το soundtrack είναι σε κάθε περίπτωση επικό και ατμοσφαιρικό, τόσο στα νέα του κομμάτια όσο και στις επανεκτελέσεις των παλιών. Όσο για τα ηχητικά εφέ, το πιθανότερο είναι ότι θα μείνετε ικανοποιημένοι απ' την ακουστική των spells. Η αλήθεια όμως είναι ότι περιμέναμε το κάτι παραπάνω από τους developers, τόσο στις φωνές των mobs (πολλά εξ αυτών είναι μουγκά), όσο και στα ambient sounds.
It has begun…
Η αναμονή έφτασε στο τέλος της και το Diablo III είναι εδώ. Αν είχατε παίξει τα δύο πρώτα μέρη και πραγματικά σας ενθουσίασαν, ξέρετε ότι πρέπει να δοκιμάσετε το νεότερο μέλος της σειράς. Πριν όμως το πράξετε αναλογιστείτε τι μπορεί να σας προσφέρει. Είστε θετικοί στις νέες αλλαγές του leveling system, όπου τα skills έρχονται αυτοματοποιημένα ή προτιμούσατε τις παλιές εποχές με την κατανομή πόντων στα attributes και το αγαπητό skill tree; Οι αλλαγές στο mana θεωρείτε ότι είναι προς όφελος του gameplay ή ενάντιά του; Και κυρίως…πόση υπομονή μπορεί να δείξετε όταν οι servers του Diablo III θα φτάσουν στο σημείο να επηρεάζουν ακόμα και την single-player εμπειρία σας;
Δεν θα μπούμε στην παγίδα να δοξάσουμε το νέο Diablo για το lore και την ιστορία που φέρει το όνομά του. Οι καιροί άλλαξαν, βρισκόμαστε στο 2012 και εν τέλει έχουμε στα χέρια μας ένα συμπαθητικό Action RPG που δεν φέρει μεγάλες καινοτομίες σε σχέση με τις ανάγκες της εποχής μας. Έχουμε δει πολύ καλύτερο σύστημα μάχης από το απλό hack ‘n’ slash, έχουμε δει πολύ καλύτερο crafting και φυσικά έχουμε δει PvP, για το οποίο θα πρέπει τώρα να περιμένουμε. Αν μελλοντικά η Blizzard αλλάξει τακτική, τότε ίσως κι εμείς αναθεωρήσουμε. Προς το παρόν, θα βυθιστούμε στο Sanctuary και θα συνεχίσουμε τις εξερευνήσεις μας. Όσοι θέλετε να μας ακολουθήσετε, μην διστάσετε να ζητήσετε guest pass από το σχετικό topic στο forum.
Θετικά:
- Πολύ εύκολο στο χειρισμό, ακόμα και για έναν αρχάριο gamer
- Μεγάλη ποικιλία από mobs
- Οι δυνατότητες για crafting
- Ελαφρώς βελτιωμένο A.I.
- Οι σύντροφοι που σας συνοδεύουν στη μάχη
- H προσθήκη του Auction House
- Χαμηλές απαιτήσεις
Αρνητικά:
- Απαιτεί διαρκώς online σύνδεση
- Lag, bugs και disconnections στους servers
- Λιτή μηχανή γραφικών
- Φτωχή παρουσίαση
- Ορισμένες κακές ερμηνείες στο voice acting
- Diablo II Hack ‘n’ slash μέχρι τελικής πτώσης
- PvP; Αναμείνατε στο ακουστικό σας
Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 7
Gameplay: 8
Αντοχή: 8
Γενικά: 7.8
Μια παλιά συνταγή RPG, που ξαναζωνταντεύει με φρέσκα υλικά.
Μάνος Γρυπάρης
NEWS VIEW ALL
User reviews
Τελικά έπαιξα το πρώτο chapter στο PS3 σε τετραπλό co-op με παρέα. Δεν ασχοληθήκαμε καθόλου με ιστορία και lore, μόνο με σφαξίδι, και ήταν ο ορισμός του pure fun. Δυστυχώς δεν το συνεχίσαμε.
Fast forward μερικά χρόνια στο σήμερα. Με έπεισε φίλος που παίζει από Day-1, για το πόσο έχει φτιάξει το παιχνίδι, πόσο γαμάτο είναι το expansion και το adventure mode και το τσίμπησα και το τερμάτισα με Demon Hunter.
Για να νιώσεις ένα βασικό challenge πρέπει να το βάλεις στην τρίτη δυσκολία, αλλιώς είναι πανεύκολο. Στη δεύτερη δυσκολία πέθανα 2 φορές μετά από προσωπική προσπάθεια να πεθάνω. Γενικά πάντως για σοβαρή δυσκολία πρέπει να τερματιστεί μια φορά στην τρίτη δυσκολία, ώστε να ξεκλειδωθούν και άλλες. Και το λέει αυτό άτομο που δεν τον ενδιαφέρει η δυσκολία.
Το gameplay είναι διττό. Από τη μια, καταφέρνει να είναι πολύ πιο γρήγορο και διασκεδαστικό από τον προκάτοχό του (και προσωπική μου λατρεία). Όμως, παραέγινε "κονσολίστικο". Δεν έχεις πλέον να κουβαλάς μαζί σου potion, scrolls κλπ. Επίσης δεν έχεις τη δυνατότητα να φτιάξεις τα stats του χαρακτήρα σου όπως θες. Η μόνη παραμετροποίηση γίνεται καθαρά με τα αντικείμενα.
Μου άρεσε που ξαναείδα το σύστημα των followers και αυτή τη φορά δεν ήταν απλώς hired mercenaries, αλλά χαρακτήρες με δικό τους story και διαλόγους. Προσέθετε επιπλέον γλύκα στο παιχνίδι, που γενικά έδινε πολλή βάση στο lore. Δυστυχώς, όμως, δεν κράτησαν το σύστημα του 2 που είχε παραμετροποίηση σε όλα τα επίπεδα, σαν να ήταν κανονικός χαρακτήρας.
Το σενάριο, όμως, ήταν μέτριο προς κακό. Ήταν σαν να προσπαθούσαν να "διορθώσουν" με κάθε τρόπο το "happy ending" του 2, ώστε να μην εξαφανιστούν τελείως όλοι οι τοπ κακοί. Αν και είχα πορωθεί με την ύπαρξη των αγγέλων, τελικά περιορίστικαν σε ένα support ρόλο προς το τέλος. Κρίμα.
Οι πίστες ήταν μικρές. Πολύ. Ακόμα και με το κόλλημά μου να καθαρίσω όλο το χάρτη πριν συνεχίσω την ιστορία, δεν μου έπαιρνε πολλή ώρα να το κάνω. Και κάποιες από αυτές τις πίστες μου φάνηκαν και κακές. Π.χ. η πίστα του παλατιού στο Act 2 ήταν για τα μπάζα.
Και η αίσθηση που μου άφησε, δεν ήταν 100% Diablo. Και σε αυτό φταίει ξεκάθαρα το πιο φωτεινό στυλ που αποφάσισε να ακολουθήσει το παιχνίδι με γραφικά WoW. Σε σύγκριση πάλι με το 2, ήταν ξεκάθαρα παιδικό. Είχε κάποιες σκηνές που θα έλεγες ότι ήταν "τρομακτικές", αλλά σε κάποιον πιο παλιό φαν της σειράς, ήταν απλά αστείες.
Το τερμάτισα και μου άφησε μια πικρή γεύση. Ευτυχώς το expansion, ήδη από την πρώτη στιγμή φάνηκε πως γυρίζει στο παλιό στυλ και ήδη φαίνεται καλύτερο.
Δεν μίλησα καθόλου για το adventure mode, γιατί δεν το έχω ξεκλειδώσει ακόμα. Πάντως το να παίζεις σε όλο τον κόσμο του Diablo 3 κάνοντας bounties/side quests δεν ακούγεται καθόλου κακή ιδέα.
Θετικά:
- Διασκεδαστικό gameplay
- Καλοδουλεμένο lore
- Adventure Mode
- Online co-op
Αρνητικά:
- Δεν έχει τη σκοτεινή αισθητική "Diablo"
- Μέτριο προς κακό σενάριο
- Έλλειψη σε βάθος παραμετροποίησης χαρακτήρα και ακόλουθου
- Κονσολοποίηση
- Μικρές πίστες
- Always online
Comments
Είμαι κι εγώ από αυτούς που περίμεναν με τις ώρες αλλά δεν κατάφεραν να συνδεθούν.Ευτυχώς δεν πήρα την Collector's.Τελικά συνδέθηκα χθες και τι να δω.Τα ιδια με το Diablo 2 μόνο που στα skills του beep οτι ειχαν και δεν ειχαν.
Τα boss fights μου άρεσαν πολύ ενώ όσο για την διάρκεια αν το πατε με speed run σαν κατι τρελοπαιδα στον ασιατικο σερβερ το τελειωνετε σε 6 με 7 ωρες.
8 απο μενα και τα σεβη μου.
7 από εμένα, για το υποχρεωτικό online, τη διάρκεια και τo auction house.
ουτε εγω το παω.μονο WoW kai Diablo .απλα ετσι το ανεφερα για να ειναι πιο πληρες
Κι αυριο Max Payne 3 θα πέσει πολύ κάψιμο το ΣΚ.