Crypt of the Necrodancer

Ας χορέψουμε.

Όπως όλοι ξέρουμε στα games μετράει σίγουρα η ποιότητα γραφικών, αλλά και ο ήχος γι’ αυτό άλλωστε και υπάρχει αυτή η background music η οποία βοηθάει τον παίκτη να μπει στο κλίμα του παιχνιδιού. Ειδικά σε συγκεκριμένα είδη όπως πχ. στα Survival Horror η ατμοσφαιρική μουσική είναι απαραίτητη, ώστε σε συνδυασμό με τα ηχητικά εφέ να έχουμε τα ανάλογα jumpscares. Πως θα σας φαινόταν όμως ένα παιχνίδι το οποίο βασίζει όλο του το είναι πάνω στη μουσική;

Αυτή την ερώτηση πρέπει να έκανε στον εαυτό της η Brace Yourself Games η οποία τον Αύγουστο του 2013 ανέβασε το πρώτο τρέιλερ για το Crypt of the Necrodancer και σχεδόν ένα χρόνο μετά ξεκίνησε την early access του στο Steam. Η Brace Yourself είναι για τους περισσότερους μια άγνωστη εταιρεία ανάπτυξης, καθώς έχει αναπτύξει τα Seed in the wind και το Global Game Jam simulator, ωστόσο κανένα εξ αυτών δεν ήταν αξιοσημείωτο. Μέχρι που έφτασε η νέα της προσπάθεια για να μας εκπλήξει ευχάριστα.

Οι βετεράνοι -παλαιάς κοπής θα λέγαμε- developers που αποτελούν την Καναδική εταιρεία ανάπτυξης αποφάσισαν να μπουν δυναμικά στην αγορά, προσφέροντας κάτι το οποίο σαν ιδέα ήταν σίγουρα πρωτότυπο, αρκετά ενδιαφέρον και ανέβασε τον πήχη. Ως προς τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματά του, το Crypt of the Necrodancer, τραβάει σίγουρα τα βλέμματα, καθότι όμοιό του δεν βρίσκει κάποιος στην αγορά. Επί της ουσίας όμως, τι έχει να μας προσφέρει;

Η αρχή του μουσικού ταξιδιού
Βάση σεναρίου αναλαμβάνετε το ρόλο της Cadence. Πρόκειται για μια κοπέλα της οποίας ο πατέρας έχει εξαφανιστεί εδώ και δύο χρόνια στην αναζήτηση του golden lute. Έτσι, η Cadence αποφασίζει να πάει κρύπτη του necrodancer για να ψάξει για τον πατέρα της αλλά τα πράγματα όπως ξέρουμε σε τέτοιες περιπτώσεις δεν πάνε όπως θα τα ήθελε. Η πρωταγωνίστριά μας ξεκινάει να σκάβει αλλά το έδαφος υποχωρεί, πέφτει μέσα χτυπάει το κεφάλι της και χάνει της αισθήσεις της. Την ώρα λοιπόν που βρίσκεται εκεί λιπόθυμη ο necrodancer έρχεται, της κλέβει την καρδιά και την καταριέται "να χορεύει πάντα στη μουσική του". Ως αποτέλεσμα αυτού, η Cadence πρέπει να τον βρει για να πάρει πίσω την καρδιά της και ταυτόχρονα να βρει και τον πατέρα της, αφού φυσικά νικήσει πρώτα όλους τους σκελετούς, τις νυχτερίδες, τους δράκους και γενικότερα ότι σταθεί εμπόδιο στον σκοπό της. 

Το σενάριο ξεδιπλώνεται μπροστά σας μέσω των cutscenes κάθε φορά που νικάτε κάποιο boss. Κάποιες φορές ίσως δημιουργήσουν περισσότερες απορίες από όσες λύνουν αλλά αυτό δεν ήταν κάτι που με δυσαρέστησε, ίσα- ίσα με ώθησε να συνεχίσω να παίζω μέχρι να μάθω όσα περισσότερα γίνεται. Είναι μια αρκετά ενδιαφέρουσα ιστορία που αφενός μεν δεν εντυπωσιάζει, αφετέρου δεν έχει "κενά" στην πλοκή της και δεν αφήνει ερωτηματικά στο τέλος.

Στην αρένα με τους δαίμονες
Ξεκινώντας βρίσκεστε στο lobby όπου και επιστρέφετε κάθε φορά που πεθαίνετε. Εκεί μπορείτε απλά να περιηγηθείτε, να διαλέξετε τι mode θέλετε να παίξετε (π.χ survival, story κ.α) να αλλάξετε χαρακτήρα (βλέπε παρακάτω) και να αγοράσετε upgrades τα οποία ισχύουν για ότι χαρακτήρα και αν επιλέξετε επομένως δεν χρειάζεται να αγοράζετε για κάθε έναν ξεχωριστά. Ωστόσο μην περιμένετε και θαύματα όσα buff και αν πάρετε.

Ουσιαστικά αυτό που θέλετε είναι να βρείτε τον necrodancer αλλά τα minions του δεν θα σας αφήσουν σε ησυχία. Από σκελετοί μέχρι μανιτάρια, από δράκοι μέχρι ζωντανά πιόνια του σκακιού, οι υπηρέτες του είναι εκεί για να σας εμποδίσουν με οποιονδήποτε δυνατό τρόπο. Κάθε εχθρός έχει διαφορετικό σετ κίνησης και συνεπώς αντιμετώπισης. Για παράδειγμα κάποιοι κουβαλάνε ασπίδες οι οποίες δεν σπάνε με απλά όπλα και πρέπει να τους χτυπήσετε στα πλάγια, άλλοι απλά ορμάνε γαντζώνονται πάνω σας και δεν σας κάνουν ζημιά αλλά σας εμποδίζουν την κάθε κίνηση μέχρι να τους ξεφορτωθείτε κ.ο.κ.

Όλη αυτή η ποικιλία που υπάρχει στους εχθρούς είναι κάτι ασυνήθιστο που προσωπικά το εκτίμησα ιδιαιτέρα. Ειδικά στις περιπτώσεις όπου θα πρέπει να πολεμήσετε πάρα πολλούς την ίδια χρονική στιγμή, θα πρέπει να θυμάστε την στρατηγική που έχετε για τον καθένα και να την συνδυάσετε με κάποια άλλη αναλόγως πάντα την κατάσταση.

Καλά τα λες αλλά εγώ τώρα πώς παίζω
Φτάσαμε και στο δυνατότερο σημείο του Crypt of the Necrodancer, το gameplay. Σε κάθε πίστα παίζει από πίσω ένα τραγούδι χωρίς λόγια. Εσείς μπορείτε να κινείτε το χαρακτήρα σας με τα "βελάκια" μόνο στον ρυθμό του τραγουδιού, διαφορετικά απλά θα μείνει ακίνητος και οι εχθροί σας σιγά-σιγά θα σας φτάσουν. Πολλές φορές, όσο και αν ακούγεται αστείο, αυτό το ασυνείδητο κούνημα του κεφαλιού που κάνουμε όλοι μας όταν ακούμε τη μουσική που μας αρέσει, θα σας βοηθήσει να συντονιστείτε στο ρυθμό και να περάσετε την πίστα.

Θα σκεφτείτε τώρα "Α, ωραία, εύκολο ακούγεται". Αμ δε! Στην αρχή θα σας φανεί πολύ δύσκολο ενώ ακόμα κι όταν το συνηθίσετε, όσο προχωράτε τις πίστες τόσο πιο πολύ δυσκολεύει το beat, πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα να χρειαστεί να τις επαναλάβετε αρκετές φορές. Σε αυτό το σημείο είναι πιθανόν να κουραστείτε από την συνεχόμενη ένταση της μουσικής και να το παρατήσετε για να το συνεχίσετε κάποια άλλα στιγμή. Το γεγονός αυτό με δυσαρέστησε και με εμπόδισε από το να παίξω πολλές ώρες συνεχόμενα. Κρατώντας την ένταση του ήχου σε λίγο πιο υψηλά από το κανονικό επίπεδα μετά από περίπου μία ώρα ένιωθα ένα μικρό πονοκέφαλο που όλο και μεγάλωνε, αλλά εξαρτάται πάντα και από τις αντοχές του καθενός. Να σημειωθεί πως χρησιμοποιούσα headset, συνεπώς ενδέχεται και αυτό να παίζει τον ρόλο του. Απ' τη μία θα έχετε ακρίβεια στις κινήσεις σας και θα νιώθετε ότι βρίσκεστε "μέσα στο παιχνίδι", απ' την άλλη τα ηχεία είναι λιγότερο κουραστικά, έστω κι αν δεν προσφέρουν την ίδια ακρίβεια από πλευράς gameplay.

Υπάρχουν τέσσερα zones και καθένα διαθέτει από τέσσερις ορόφους. Για να κατεβείτε στον επόμενο όροφο πρέπει να νικήσετε ένα mini boss ώστε να ξεκλειδωθούν οι σκάλες. Ωστόσο όταν τελειώσει το τραγούδι τότε αυτόματα οι σκάλες ανοίγουν και πέφτετε στον επόμενο όροφο. Αν όμως μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα δεν καταφέρετε να νικήσετε το mini boss τότε θα αναγκαστείτε να το πολεμήσετε σε έναν αρκετά στενό χώρο για να αποκτήσετε πρόσβαση στο υπόλοιπο δωμάτιο. Η συμβουλή μου σχετικά με αυτό είναι τελειώστε πρώτα με τους εχθρούς και μετά τα υπόλοιπα. Ο τέταρτος όροφος είναι πάντα ένα κανονικό και βαρβάτο boss που αν τον νικήσετε περνάτε και το zone και πάτε παρακάτω. Τα zones είναι randomly generated πράγμα που μου άρεσε μιας και δίνει μια μικρή τάση replayability.

Αν στο Game Dev Tycoon υπήρχε επιλογή να δημιουργήσετε "Roguelike Rythm" παιχνίδι τότε σίγουρα θα αποτυγχάνατε παταγωδώς. Η πραγματικότητα ωστόσο μας επιφύλασσε κάτι το ξεχωριστό.

Η Cadence μπορεί να χρησιμοποιήσει πολλά όπλα, όπως τόξο, κοντάρι, σπαθί κ.α. με το καθένα από αυτά να έχει και κάποιο πλεονέκτημα. Για παράδειγμα το κοντάρι έχει μεγαλύτερο range από το σπαθί και μπορείς να το πετάξετε, αλλά μετά μέχρι να το μαζέψετε δεν έχετε όπλο. Επίσης τα όπλα χωρίζονται σε κατηγορίες ανάλογα με το υλικό που είναι φτιαγμένα. Τα γυάλινα κάνουν πολύ ζημιά, αλλά μπορούν να σπάσουν, τα blood προσφέρουν heal μετά από κάθε 10 kills και σας προσφέρουν επίσης μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα όταν έχετε λίγο life.

Όπλα και armor βρίσκετε μέσα σε chests, σκάβοντας ή αγοράζοντάς τα από vendor. Απλά να ξέρετε πως κάθε φορά που πεθαίνετε ή ολοκληρώνετε το zone ότι αντικείμενα μαζέψατε στο run, δεν ισχύουν και για το επόμενο (βλέπε The Binding of Isaac: Rebirth). Μιας και είναι randomly generated, κάθε run σας θα είναι και διαφορετικό. Θα υπάρξουν φορές που η τύχη "θα σας γλείφει το χέρι" με τα αντικείμενα που θα βρείτε, αλλά και άλλες όπου απλά θα παρακαλάτε όλη την ώρα για ένα καλύτερο όπλο και απλά θα αρνείται πεισματικά. Πάντως εγώ ένιωθα πιο καλά με τον εαυτό μου όταν νικούσα με μέτρια τύχη παρά με μέγιστη. Φυσικά, δεν έλειψαν και οι φάσεις που ενώ όλα πήγαιναν όπως θα τα ήθελα, από την υπερβολική πίστη που είχα στο οπλοστάσιό μου κατέληγα να χάνω από μερικές λάθος κινήσεις.

Οι εχθροί όπως προαναφέραμε έχουν ο καθένας διαφορετικό σύστημα κίνησης και συνεπώς αντιμετώπισης. Παρόλα αυτά, οι κινήσεις τους παραμένουν ίδιες, απλά ανάλογα με το τραγούδι αλλάζει η ταχύτητά τους. Όταν βλέπετε πολλούς μαζί καλό είναι να μην ορμάτε. Για δικό σας καλό, προσπαθήστε να κάνετε agro όσους μπορείτε να αντέξετε.

Χαρακτήρες και NPC
Υπάρχουν γύρω στους 10 playable characters με τον καθένα να έχει και από ένα ξεχωριστό ability. Ο Eli δεν χρησιμοποιεί κανονικά όπλα αλλά έχει άπειρες βόμβες τις οποίες κλωτσάει στους εχθρούς. Ο Βard δε χρειάζεται να συμβαδίζει με τον ρυθμό, μπορεί να κινείται όσο γρήγορα θέλετε εσείς, αλλά με την ίδια ταχύτητα κινούνται και οι εχθροί σας. Όπως αντιλαμβάνεστε τον θεωρώ τον πιο εύκολο χαρακτήρα.

Σημαντικός είναι και ο ρόλος των NPC. Θα σας κάνουν τη ζωή λίγο πιο εύκολη αλλά πρέπει να τους ξεκλειδώσετε πρώτα και αυτό δεν είναι πάντα δύσκολο. Οι καλοί αυτοί άνθρωποι θα σας επιτρέψουν να δοκιμάσετε όπλα, να εκπαιδευτείτε ενάντια σε εχθρούς, να αγοράσετε μόνιμα upgrades και πολλά άλλα τέτοια που -πιστέψτε με- αν θέλετε πραγματικά να τερματίσετε το παιχνίδι τα χρειάζεστε και μάλιστα πολύ.

Το gameplay δεν είναι τόσο εύκολο αλλά είναι σίγουρα διασκεδαστικό και πρωτότυπο. Όσο και αν με δυσκόλεψε πολλές φορές ένιωθα δυο φορές καλύτερα όταν το ξεπερνούσα και προφανώς όταν το τερμάτισα. Οι λάτρεις των indie games και οι retro lovers θα εκτιμήσετε την εν λόγω προσπάθεια. Θα χρειαστείτε τουλάχιστον 20 ώρες για να τερματίσετε το Crypt of the Necrodancer διάστημα ικανοποιητικό για τα 10 ευρώ που κοστίζει στο Steam.

Έτσι ε; Θα φέρω παρέα
Προς μεγάλη μας έκπληξη, υπάρχει η δυνατότητα να παίξετε με κάποιον φίλο σας αλλά μόνο αν μοιράζεστε το ίδιο πληκτρολόγιο πράγμα που ίσως δυσαρεστήσει κάποιους. Ο δεύτερος παίκτης δεν στερείται τίποτα από τον πρώτο μιας και έχουν ίδιο life και ξεκινάνε με ίδιο εξοπλισμό.

Στο multiplayer δεν μου φάνηκε τόσο βολικό το γεγονός πως μοιράζονται επίσης την ίδια κάμερα αλλά το θεωρώ μικρολεπτομέρεια μιας και η διασκέδαση που μπορεί να προσφέρει στα άτομα που παίζουν υπερκαλύπτει τα υπόλοιπα. Μάλιστα, πολλές φορές λόγω δυσκολίας, μπορεί να χαρακτηριστεί και αναγκαία μια βοήθεια από κάποιον φίλο.

"DJ δώσε πόνο!"
Όσοι περιμένετε να δείτε ένα οφθαλμόλουτρο γραφικών με τρομερά animations και εξωπραγματικά εφέ θα απογοητευτείτε. Είναι ξεκάθαρο πως Crypt of the Necrodancer δεν βασίζεται στον οπτικό τομέα αλλά ακόμα και έτσι για το είδος του τα γραφικά είναι αξιοπρεπέστατα και ειδικά κάποια animations ξεπέρασαν τις προσδοκίες μου για τον συγκεκριμένο τίτλο.

Ο σχεδιασμός περιβάλλοντος και χαρακτήρα θυμίζουν εποχές 8-bit οπότε πιθανόν να σας προκαλέσουν συναισθήματα νοσταλγίας. Δεν συνάντησα κάποιο glitch κατά την ενασχόλησή μου και είναι σημαντικό για μια ανερχόμενη εταιρία η έλλειψη bugs. Τρέχει άψογα σε ανάλυση 1080p στα 60 fps χωρίς κάποια frame drops.

Το όλο εγχείρημα με τη μουσική είναι πρωτότυπο και εμπνευσμένο. Ηλεκτρονική μουσική που αλλάζει σε ροκ με τη συνοδεία ενός «τραγουδιάρη» μαγαζάτορα που μοιάζει να τραγουδά αποσπασματικά άρια από όπερα! Τα ρεφρέν, τα αγαπημένα μου σημεία, είναι καταπληκτικά. Δίνουν ρυθμό κορυφώνουν την ένταση και την αγωνία και σας βάζουν "μέσα στο ρόλο" ταυτίζοντάς σας με τον χαρακτήρα που έχετε επιλέξει. Οι λάτρεις του είδους σίγουρα θα το αγαπήσετε, οι υπόλοιποι απλά θα το εκτιμήσετε. Για κάποιους η μουσική με το ύφος που διαθέτει ίσως καταντήσει κουραστική ύστερα από κάποιες ώρες ενασχόλησης. Αυτό όμως εξαρτάται πάντοτε από τα μουσικά γούστα σας.

To voice acting είναι πολύ καλό. H φωνή της πρωταγωνίστριας δείχνει πως είναι πωρωμένη και αποφασισμένη να πετύχει το σκοπό της. Ο Necrodancer έχει επίσης μια πολύ πωρωμένη και badass φωνή και στέκεται άξια στο ύψος του κακού που θα έλεγες στα παιδιά σου πως υπάρχει και θα έρθει αν δεν φάνε το φαΐ τους. Κάτι παρόμοιο ισχύει και για τους υπόλοιπους χαρακτήρες αλλά αυτοί οι δυο είναι που ξεχωρίζουν.

Τα ηχητικά εφέ είναι εξίσου προσεγμένα. Πολλοί εχθροί για παράδειγμα κάνουν έναν συγκεκριμένο ήχο όταν εμφανίζονται ιδιαίτερα τα mini bosses. Το συγκεκριμένο εφέ προειδοποιεί για το τι ακολουθεί. Γενικότερα ο ήχος για το συγκεκριμένο είδος είναι κατά τη γνώμη μου το Α και το Ω και γι' αυτό η Brace Yourself Games έκανε πολύ καλή δουλειά σε αυτόν τον τομέα.

Φτάνοντας σιγά-σιγά στο τέλος
Έχουμε δει και ακούσει πολλές ιδέες για video games, αλλά ποτέ δεν μας πέρασε από το μυαλό κάτι σαν αυτό. Το Crypt of the Νecrodancer παίρνει το στοιχείο της μουσικής το παντρεύει με τα γνωρίσματα ενός βιντεοπαιχνιδιού και το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπουμε. Μπορείτε να το αποκτήσετε απ' το Steam στην τιμή των 15 ευρώ. Αν αγαπάτε τα Roguelike games τότε ξεκάθαρα αξίζει κάθε λεπτό του και δεν πρέπει να λείπει από τη συλλογή σας.

Θετικά:
- Πρωτότυπο και διασκεδαστικό gameplay
- Όμορφα electro και rock soundtracks
- Ενδιαφέρον και πρωτότυπο σενάριο
- Μεγάλη ποικιλία εχθρών

Αρνητικά:
- 2D γραφικά που δεν θα ικανοποιήσουν κάποιους
- Μετά από κάποιες ώρες η μουσική κουράζει

Βαθμολογία
Γραφικά: 7
Ήχος: 9
Gameplay:8
Αντοχή: 7.5
Γενικά: 8

Μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία που οι λάτρεις του είδους προτείνουμε να ζήσετε.

Γιώργος Μπάμος