- Reviews
- Assassin's Creed Syndicate
Assassin's Creed Syndicate
HotΔολοφονίες στο Βικτωριανό Λονδίνο.
Δολοφονίες στο Βικτωριανό Λονδίνο.
Χωρίς αμφιβολία το Assassin's Creed Unity αποτέλεσε μία από τις πιο απογοητευτικές κυκλοφορίες της περσινής χρονιάς. Τα δεκάδες τεχνικά προβλήματα, οι ανεξήγητες πτώσεις του frame rate και το κάκιστο optimization της PC έκδοσης δημιούργησαν ένα εξαιρετικά βαρύ κλίμα και κλόνησαν την εμπιστοσύνη των παικτών προς το πρόσωπο της Ubisoft. H τελευταία προσπάθησε να χρυσώσει το χάπι προσφέροντας δωρεάν το Dead Kings DLC, καθώς και ένα δωρεάν game σε όσους είχαν προμηθευτεί το Season Pass του Unity, αλλά όπως λέει η σοφή λαϊκή ρήση όταν το γυαλί σπάσει δύσκολα κολλά ξανά. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι το περσινό Assassin's Creed αναπτύσσονταν για τρία ολόκληρα χρόνια και τουλάχιστον στα χαρτιά έδειχνε ικανό να μας προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία.
Με βάση τα παραπάνω είναι φανερό η Ubisoft θα έπρεπε να αναθεωρήσει την στρατηγική της, η οποία επιβάλλει την κυκλοφορία ενός νέου Assassin's Creed σε ετήσια βάση και να προβεί σε αλλαγές στο franchise. Κάτι τέτοιο δεν έγινε, καθώς παρά τα προβλήματα του Unity εξακολουθεί να υπάρχει μια πολύ μεγάλη μερίδα παικτών πρόθυμη να αγοράσει κάθε δημιουργία που φέρει τις λέξεις Assassin's Creed στον τίτλο της. Με άλλα λόγια όσο υπάρχει αγοραστικό κοινό η Ubisoft κλείνει τα αυτιά της στα επικριτικά σχόλια και φροντίζει να ξεζουμίσει την σειρά όσο πιο “διακριτικά” μπορεί.
Εμείς πάντως έχουμε πάψει να ελπίζουμε ότι κάποια στιγμή θα δούμε ένα Assassin's Creed με ριζικές αλλαγές στο κομμάτι του gameplay, αφού κάθε χρόνο η Ubisoft παρουσιάζει το ίδιο ουσιαστικά παιχνίδι με διάφορα ανούσια gimmicks. Κάτι αντίστοιχο ισχύει όπως είναι φυσικό και στην περίπτωση του Assassin's Creed Syndicate που έχει αναπτυχθεί από την Ubisoft Quebec. H αλλαγή αυτή στο τιμόνι του developer, καθώς τα προηγούμενα κεφάλαια της σειράς είχαν αναπτυχθεί από την Ubisoft Montreal, σηματοδοτεί μια προσπάθεια για εξέλιξη, η οποία όμως μένει ανολοκλήρωτη. Ενδεχομένως αν η Ubisoft Quebec είχε λίγο παραπάνω χρόνο στην διάθεσή της είναι πιθανό να κατάφερνε να μας παρουσιάσει κάτι καλύτερο.
Στο επίκεντρο της Βιομηχανικής Επανάστασης
To Assassin's Creed Syndicate λαμβάνει χώρα στο Βικτωριανό Λονδίνο, κατά την διάρκεια της Βιομηχανικής Επανάστασης. Χρονικά βρισκόμαστε στο 1868 και οι δύο πρωταγωνιστές της ιστορίας είναι τα αδέλφια Jacob και Evie Frye. Να σημειωθεί ότι εδώ έχουμε το πρώτο κεφάλαιο της σειράς, στο οποίο συναντάμε γυναίκα πρωταγωνίστρια. Μια θηλυκή Assassin, είχαμε δει και στο Assassin's Creed Liberation, το τελευταίο όμως αποτελεί spin-off της σειράς. Ο κεντρικός πυρήνας της ιστορίας παραμένει αμετάβλητος, αφού και πάλι στο προσκήνιο έχουμε την αιώνια διαμάχη μεταξύ των Templars και των Assassins.
Η επιλογή του συγκεκριμένου χρονικού setting είναι από μια άποψη περίεργη, καθώς στα προηγούμενα Assassin's Creed υπήρχε κάποιο σημαντικό ιστορικό γεγονός που έθετε τα πλαίσια πάνω στα οποία εξιστορούνταν οι περιπέτειες του εκάστοτε Assassin. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το περσινό Unity που λάμβανε χώρα κατά την διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης. Εδώ από την άλλη πλευρά βρισκόμαστε στην Βιομηχανική Επανάσταση, η οποία βάση του σεναρίου έχει δώσει την δυνατότητα στους Templars να απλώσουν τα πλοκάμια τους σε όλη την έκταση του Λονδίνου. Να σημειωθεί εδώ ότι κάθε ήρωας έχει μια συγκεκριμένη άποψη για το πώς θα πρέπει να εξολοθρευτούν οι Templars. H Evie Frye βλέπει μακροπρόθεσμα πιστεύοντας πως αν στερήσει ένα Piece of Eden από τους Templars θα καταφέρει να μειώσει σημαντικά την επιρροή τους, από την άλλη πλευρά ο Jacob Frye πιστεύει ότι τα προβλήματα μπορούν να λυθούν μόνο με ωμή δύναμη.
Εσείς κατά την διάρκεια της περιπέτειάς σας έχετε την δυνατότητα να χειριστείτε όποιον ήρωα επιθυμείτε ανά πάσα στιγμή, αν και κάποιες αποστολές θα πρέπει να ολοκληρωθούν αποκλειστικά με τον Jacob ή την Evie αντίστοιχα. Φυσικά Assassin's Creed χωρίς θεωρίες συνωμοσίας και αναφορές στην Abstergo δεν νοείται, οπότε και εδώ πέρα από το βασικό setting έχουμε και κάποια γεγονότα που εκτυλίσσονται στο παρόν, τα οποία όμως δύσκολα θα κερδίσουν το ενδιαφέρον σας.
Το δίπολο που αναπτύσσεται μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών καταφέρνει να αναδείξει το επιεικώς μέτριο σενάριο του Jeffrey Yohalem, από τον οποίο περιμέναμε σαφώς περισσότερα πράγματα με βάση τις προηγούμενες δουλειές του (Child of Light, Far Cry 3, Assassin's Creed: Brotherhood). Εν τω μεταξύ, κατά την διάρκεια της περιπέτειάς σας θα έχετε την ευκαιρία να συναντήσετε διάφορα ιστορικά πρόσωπα, όπως τον συγγραφέα Charles Dickens και τον Alexander Graham Bell, τον εφευρέτη του τηλεφώνου. Οι διάλογοι μαζί τους είναι απλά απολαυστικοί και αρκετές φορές προσφέρουν το απαραίτητο comic relief στοιχείο.
Prowling the streets of London
Ξεκινώντας την περιπλάνησή μας στο Assassin's Creed Syndicate διαπιστώσαμε ότι σε σχέση με τα προγενέστερα κεφάλαια της σειράς τα πράγματα έχουν παραμείνει ίδια. Ειδικά τα πρώτα quests θα σας δώσουν ένα deja vu αίσθημα. Λόγου χάρη με το που φτάσετε στο Λονδίνο ένας πιτσιρικάς θα σας κλέψει και θα πρέπει να τον κυνηγήσετε, ενώ λίγο παρακάτω θα επιδοθείτε σε έναν αγώνα ταχύτητας με την αδερφή σας ή το αδερφό σας (ανάλογα με το ποιον χαρακτήρα ελέγχετε) για το ποιος θα φτάσει στην κορυφή μιας καμινάδας. Πράγματα δηλαδή που τα έχουμε δει δεκάδες φορές τα τελευταία οχτώ χρόνια.
Οι ομοιότητες με τα προηγούμενα Assassin's Creed δεν σταματάνε φυσικά στα quests, αλλά επεκτείνονται και στους υπόλοιπους τομείς του gameplay. Δεν θα ήταν λοιπόν υπερβολή αν λέγαμε ότι ο βασικός πυρήνας του έχει παραμείνει αμετάλλακτος. Κοινώς για μια ακόμη φορά έχουμε να κάνουμε με ένα αρχετυπικό open world Action-Adventure. Συνολικά η ιστορία χωρίζεται σε εννιά βασικά κεφάλαια ή memory sequences αν προτιμάτε και καθένα εξ' αυτών χωρίζεται με την σειρά του σε διάφορες αποστολές. Η έλλειψη πρωτοτυπίας εντοπίζεται και στην φύση των αποστολών, με μοναδική εξαίρεση της kidnap missions, στις οποίες και θα πρέπει να απαγάγετε διάφορους NPC και να τους μεταφέρετε με ασφάλεια σε συγκεκριμένα drop points.
Οι βασικές αποστολές σχετίζονται κυρίως με την δολοφονία συγκεκριμένων προσώπων ή την κλοπή διαφόρων αντικειμένων από τα χέρια των Templars. Σε γενικές γραμμές βέβαια σας δίνεται ελευθερία στην προσέγγιση της κάθε αποστολής, καθώς από τις τυπικές επιλογές μεταξύ της stealth και της all guns blazing προσέγγισης, εδώ υπάρχουν περισσότερα entry-points σε κάθε περιοχή και δευτερεύοντα objectives. Τουλάχιστον θεωρητικά η Evie εξειδικεύεται στο stealth και ο Jacob στις μονομαχίες σώμα με σώμα, αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η Evie υστερεί στην μάχη ή ο Jacob στο stealth. Το skill tree και των δύο είναι κοινό και οι μόνες διαφορές εντοπίζονται σε συγκεκριμένα stealth ή combat skills τα οποία αφορούν έναν συγκεκριμένο χαρακτήρα.
Για να ολοκληρώσετε το βασικό story θα χρειαστεί να αφιερώσετε 12-15 περίπου ώρες, αν και υπάρχουν δεκάδες ακόμη δραστηριότητες, όπως οι προαιρετικές αποστολές και η συλλογή των collectables. Στο τελευταίο κομμάτι η Ubisoft προφανώς αντιλήφθηκε ότι το είχε παρακάνει στα προηγούμενα Assassin's Creed, έτσι εδώ ο αριθμός των collectables είναι αισθητά μειωμένος και παράλληλα έχετε άμεσο όφελος αν ασχοληθείτε με την συλλογή τους (χρήματα, crafting materials κ.ο.κ). Θετική κρίνεται και η αφαίρεση των σεντουκιών που είχαμε δει στο Assassin's Creed Unity, τα οποία άνοιγαν μόνο μέσω του σχετικού companion app για τα smartphones.
Η Ubisoft πέφτει για μια ακόμη φορά στην παγίδα της επανάληψης.
Εν τω μεταξύ, οι προαιρετικές αποστολές παρουσιάζουν αρκετό ενδιαφέρον και αποτελούν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρίας για να εντρυφήσετε στο lore του Assassin's Creed Syndicate. Αρκετές εξ' αυτών σχετίζονται με διάφορα ιστορικά πρόσωπα, όπως το Dickens και τον Darwin, ενώ το μεγαλύτερο μέρος τους αφορά την απελευθέρωση του Λονδίνου από τις δυνάμεις των Templars. Στο σημείο αυτό να αναφέρουμε ότι οι Templars χρησιμοποιούν μια συμμορία που ονομάζεται The Blighters για να τρομοκρατούν τον κόσμο. Ο Jacob παίρνει προσωπικά το όλο ζήτημα, καθώς όχι μόνο θέλει να ξεπαστρέψει τους Blighters, αλλά στην θέση τους σκοπεύει να δημιουργήσει μια νέα συμμορία τους Rooks.
Κατόπιν αυτού, αρκετές side missions σχετίζονται με τον πόλεμο μεταξύ των δύο συμμοριών, αλλά και με την εξολόθρευση συγκεκριμένων Templars. Οι Rooks μάλιστα μπορούν να σας συντροφεύσουν σε αυτές τις μάχες και αποδεικνύονται εξαιρετικά ικανοί στην εξολόθρευση των αντιπάλων σας. Επιπροσθέτως, έχετε την δυνατότητα να αγοράσετε συγκεκριμένα upgrades για την συμμορία σας ή να αυξήσετε το level των μελών της. Φυσικά για όλα αυτά τα upgrades θα χρειαστείτε ένα σεβαστό χρηματικό αντίτιμο και κατ' επέκταση θα πρέπει να ολοκληρώσετε όσο το δυνατόν περισσότερες προαιρετικές αποστολές, αλλά και να συλλέξετε δεκάδες collectables. H συνολική πάντως διάρκεια του Assassin's Creed Syndicate κρίνεται μικρότερη από αυτή του προκατόχου του, καθώς 35-40 ώρες περίπου αρκούν για το 100% completion.
Υπάρχει άραγε κάτι νέο;
Όπως προαναφέραμε, η Ubisoft Quebec κάνει εδώ κάποιες προσπάθειες για να ανακατέψει κάπως την φόρμουλα και να μας προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία. Η πρώτη προσθήκη αφορά το rope launcher, το οποίο σας επιτρέπει να μετακινηθείτε με μεγαλύτερη ταχύτητα στον χάρτη ή να σκαρφαλώσετε πιο γρήγορα τα ψηλά κτήρια. Πρακτικά μιλάμε για μια συσκευή που εκτοξεύει ένα σκοινί σε μεγάλη απόσταση και λειτουργεί όπως το grappling hook του Batman. Το rope launcher είναι γενικά μια εύστοχη ιδέα, αλλά δεν αξιοποιείται στο έπακρο και αυτό γιατί δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος μηχανισμός για να στοχεύσετε και να εκτοξεύσετε το σκοινί όπου ακριβώς επιθυμείτε.
Η δεύτερη προσθήκη είναι η δυνατότητα οδήγησης διαφόρων οχημάτων (κάρα, άμαξες κ.ο.κ.). Πέρα από την ταχύτερη μετακίνηση, οι άμαξες προσφέρουν μια φορητή κρυψώνα τόσο για εσάς, όσο και για τα πτώματα που ενδεχομένως θέλετε να κρύψετε. Επιπλέον, μια άμαξα είναι πάντα απαραίτητη για τις kidnap missions!
Σημαντική βελτίωση παρατηρείται επίσης και στο σύστημα μάχης, το οποίο αρχίζει να θυμίζει έντονα το αντίστοιχο της σειράς Batman της Rocksteady. Πλέον υπάρχουν combos, finishers και stun moves, ενώ ισχύει η free flow λογική καθώς σαπίζετε στο ξύλο τους εχθρούς σας, αποφεύγοντας παράλληλα τα χτυπήματά τους. Το Α.Ι πάντως είναι μέτριο, ενώ ακόμη κι όταν σας επιτίθενται ταυτόχρονα πολλοί εχθροί το οπλοστάσιό σας είναι ικανό να κάνει την διαφορά. Λόγου χάρη μια smoke bomb σας δίνει το χρονικό πλαίσιο να δραπετεύσετε ή να δολοφονήσετε τους αντιπάλους σας μέσα στον πανικό που επικρατεί.
Τα εργαλεία του επαγγέλματος
Στη νέα πρόταση της Ubisoft Quebec συναντάμε ένα σωστά υλοποιημένο progression system. Σε πρώτη φάση ανάλογα με τις ενέργειές ανταμείβεστε με skill points, τα οποία μπορούν να κατανεμηθούν στο skill tree του εκάστοτε χαρακτήρα. Για παράδειγμα, μπορείτε να αυξήσετε τα hit points σας, να ξεκλειδώσετε το lockpick skill, να αυξήσετε την εμβέλεια του eagle eye σας κ.ο.κ. Επιπροσθέτως, η ολοκλήρωση συγκεκριμένων challenges, όπως για παράδειγμα 120 assassinations, σας ανταμείβει με διάφορα perks.
Το level σας καθορίζει τα αντικείμενα που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε, αν και η αλήθεια είναι ότι οι επιλογές στα όπλα είναι λιγότερες από αυτές που είχαμε δει στο Assassin's Creed Unity. Συγκεκριμένα υπάρχουν μόλις τρεις κατηγορίες όπλων, οι λεπίδες, τα μπαστούνια και οι σιδηρογροθιές. Να προσθέσουμε πάντως ότι όλα τα όπλα μπορούν να αναβαθμιστούν, ενώ υπάρχει και η δυνατότητα για crafting. Φυσικά στην τελευταία περίπτωση χρειάζονται συγκεκριμένα materials και χρήματα. Αν δεν θέλετε να καταφύγετε στις μικροπληρωμές, θα χρειαστεί να αφιερώσετε αρκετό χρόνο για να αναβαθμίσετε τον εξοπλισμό σας, οπότε καλώς ή κακώς δεν αρκεί να ασχοληθείτε μόνο με τις βασικές αποστολές.
Εξερευνώντας το Λονδίνο
Οι developers χρησιμοποιούν σε ένα ακόμη Assassin's Creed την AnvilNext engine, μια μηχανή γραφικών που είδαμε για πρώτη φορά στο Assassin's Creed III. Η αλήθεια είναι ότι στο οπτικό κομμάτι δεν συναντάμε κραυγαλέες διαφορές πέρα φυσικά από τον αριθμό των NPCs, ο οποίος είναι αισθητά αυξημένος. Καθώς διασχίζετε το Λονδίνο λοιπόν θα δείτε ότι οι δρόμοι του σφύζουν στην κυριολεξία από ζωή, αφού θα παρατηρήσετε εκατοντάδες στην κυριολεξία περαστικούς, δεκάδες άμαξες που τριγυρίζουν στους δρόμους του, τρένα, αλλά και αρκετές βάρκες στις όχθες του ποταμού Τάμεση.
Το μέγεθος του χάρτη είναι κατά 30% περίπου μεγαλύτερο από το αντίστοιχο του Assassin's Creed Unity, ενώ για μια ακόμη φορά ο σχεδιασμός του περιβάλλοντος εντυπωσιάζει με την λεπτομέρεια του. Η engine πάντως ωθεί το Xbox One στα όριά του και κατ' επέκταση παρατηρούνται σημαντικές διακυμάνσεις στην ποιότητα των textures. Σε σύγκριση με το Unity πάντως δεν συναντήσαμε σημαντικά bugs, ενώ οι όποιες πτώσεις του frame rate υπάρχουν δεν έχουν ιδιαίτερο αντίκτυπο στα controls.
Στον ηχητικό τομέα πάντως συναντάμε αξιοπρεπείς ερμηνείες, ενώ το soundtrack το έχει επιμεληθεί ο Austin Wintory. Ο τελευταίος μας έδωσε εξαιρετικά δείγματα γραφής στο Journey και καταφέρνει να μας εντυπωσιάσει για μια ακόμη φορά. Τα μουσικά θέματα πάντως διακρίνονται από μια “παιχνιδιάρικη” folk διάθεση και σε εμάς τουλάχιστον μας θύμισαν σε ένα βαθμό την folk metal μπάντα Skyclad.
Επιστροφή στις ρίζες
Το Assassin's Creed Syndicate είναι πολύ κοντά στην φόρμουλα των πρώτων κεφαλαίων της σειράς, κάτι που οφείλεται και στην παντελή απουσία κάποιου multiplayer mode. Για το κατά πόσο το multiplayer κόλλαγε ή όχι στην σειρά έχουν ειπωθεί πολλά, αν και το σίγουρο είναι ότι οι πόροι που δαπανήθηκαν στα online modes τα τελευταία χρόνια θα μπορούσαν να έχουν αξιοποιηθεί καλύτερα. Σε γενικές γραμμές η Ubisoft Quebec παρουσιάζει εδώ ένα καλό πρόσωπο, έστω κι αν οι προσθήκες στο κομμάτι του gameplay είναι από ανύπαρκτες έως μηδαμινές. Οι φίλοι της σειράς λοιπόν είναι δεδομένο ότι θα το απολαύσουν, αλλά όσοι έχουν κουραστεί από αυτή τα τελευταία χρόνια το Assassin's Creed Syndicate δεν πρόκειται να τους κάνει να αλλάξουν άποψη.
Θετικά:
- Δύο κεντρικοί πρωταγωνιστές
- To character progression υλοποιείται σωστά
- Βελτιωμένο σύστημα μάχης
- Τεράστιος χάρτης
- H απουσία των bugs
- Εμπνευσμένο soundtrack και πειστικά voice overs
- Ικανοποιητική διάρκεια
Αρνητικά:
- Τραγικά επαναλαμβανόμενο
- Η προσθήκη του rope launcher δεν κάνει σημαντική διαφορά
- Μηδενική πρωτοτυπία στα quests και στους μηχανισμούς του gameplay
- Διακυμάνσεις στην ποιότητα των textures
- Χαμηλό Α.Ι
Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 8.5
Gameplay: 6.5
Αντοχή: 7.5
Γενικά: 7.5
Η σειρά χρειάζεται άμεσα ανανέωση και ριζικές αλλαγές στο νευραλγικό τομέα του gameplay.
Παντελής Δασκαλέλος
Comments
Κρίμα για την βαθμολογία είχα την εντύπωση ότι θα άξιζε ένα 8άρι έστω...παντως σε κάθε περίπτωση όπως είδα το live σας πρέπει να είναι πολύ καλύτερο του Unity. Μικρή η διάρκεια πάντως σε σχέση με άλλα AC.Που πήγαν οι 20 ωρες του Black Flag για το βασικό story?Ενα AC καθε χρονο για την Ubi και ο κορεσμός χτυπάει κόκκινο στο βωμό του χρήματος.
Ωραίο review Παντελή. Μας άνοιξες τα μάτια.
Οι απόψεις των συντακτών του GameWorld δεν ταυτίζονται απαραίτητα μεταξύ τους, αν είχα γράψει εγώ το review του Unity θα του είχα βάλει χαμηλότερη βαθμολογία. Προφανώς το Unity άρεσε στην συνάδελφο περισσότερο από ότι μου άρεσε εμένα. Κατά την άποψη μου, η οποία είναι ξεκάθαρη στο review το gameplay είναι πάνω κάτω το ίδιο και με το Unity.
@ntallaris: Καταλαβαίνω ότι ανήκεις στην μερίδα των παικτών που γουστάρουν την σειρά, όσο κι αν είναι κάθε κεφάλαιό της είναι ίδιο με το προηγούμενο. Απόλυτα σεβαστή η άποψή σου. Υπάρχει όμως μια μερίδα κόσμου που έχει κουραστεί από αυτή την επανάληψη σε αυτή ανήκω εγώ. Πίστεψε με μπορούν να γίνουν πολλές αλλαγές χωρίς να χαθεί η ταυτότητα της σειράς, τρανό πρόσφατο παράδειγμα είναι το Halo 5. Το να σου πω βέβαια τι θα ήθελα εγώ να δω δεν έχει νόημα. Δεν βαθμολογώ με βάση τι θα ήθελα να δω, αλλά από το γεγονός ότι εδώ και 5-6 χρόνια βλέπουμε το ίδιο πράγμα.
Επιπροσθέτως, προσωπικά θεωρώ πάντοτε τις βαθμολογίες ενδεικτικές, προφανώς συμβατές με την άποψη του υπογράφοντος, και όχι απόλυτες. Δίνουν μία τάξη μεγέθους, αλλά έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία τι λέει το ίδιο το κείμενο. Κι αυτό κατ' εμέ ισχύει στα πάντα, από ένα άρθρο, μια είδηση, ένα σχόλιο, μια προσωπική άποψη, μέχρι και τις βαθμολογίες των ποδοσφαιριστών στις εφημερίδες μετά από έναν αγώνα.
Ο κάθε ένας έχει την άποψη του και είναι απόλυτα σεβαστό, αυτό το σχόλιο δεν πήγαινε συγκεκριμένα για εσένα το έγραψα για την γενικότερη μουρμούρα που υπάρχει για κάθε AC. Όλοι λένε ότι πρέπει να αλλάξει αλλά δεν ξέρουν οι περισσότεροι να προτείνουν μια αλλαγή. Παρόλα αυτά κάθε AC δεν είναι ίδιο (γνώμη μου). Επίσης και αν έχουν ίδιο gameplay όλα τα AC αυτό θεωρητικά είναι άσχετο με το review. Το κάθε παιχνίδι κρίνεται γι αυτό που είναι χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη τα προηγούμενα, γιατί το review αφορά το game και όχι το fransice.
Δηλαδή κατά την άποψή σου στο review θα έπρεπε να το έκρινα σαν να έπαιζα για πρώτη φορά στην ζωή μου Assassin's Creed; Επέτρεψε μου να ξέρω καλύτερα τι αφορά το review ενός game έχοντας γράψει μερικές εκατοντάδες reviews στα τέσσερα περίπου χρόνια που κάνω αυτή την δουλειά. Just saying το user score 7.46 επιβεβαιώνει και την βαθμολογία που του έδωσα.
Όσο για το παιχνίδι απλά φανταστικό (σύμφωνα με τα δικά μου γούστα πάντα) :)
Καθε χρονο κ χειροτερο λοιπον, ετσι γινετε οταν μια εταιρια προσπαθει να αρμεξη κ να ξεζουμισει μια σειρα.σιγα σιγα ο κοσμος ξυπναει ομως.
κινήσεις απότομες...χάλια...για όποιον έχει παίξει "3rd personal shooter" όπως τα Witcher 3 ή Grand Theft Auto V ή Mafia III κλπ. ο χειρισμός και οι κινήσεις του πρωταγωνιστή είναι σα να επιστρέφει σε παλαιολιθική εποχή.
Έπρεπε να το ονομάσουν "Ο ΠΙΘΗΚΑΣ : η ενότητα"