Dear Esther

Ένα σύντομο συναισθηματικό ταξίδι.

Πολλοί από εσάς θα έχετε παίξει στο παρελθόν κάποιο Adventure με μεγάλη ελευθερία στο gameplay, όπως μας δίδαξε πρώτο το Secret of the Monkey Island. Βέβαια η ελευθερία στα Adventures είναι συνήθως περιορισμένη, αφού τα games του είδους επικεντρώνονται σε συγκεκριμένο –linear συνήθως- σενάριο. Κάποιοι μπορεί να έχετε δοκιμάσει Adventures που σας προκαλούν συναισθήματα, όπως το Flower. Τι θα λέγατε όμως για συνδυασμό ελευθερίας και συναισθημάτων; Όσοι δεν έχετε ζήσει το Dear Esther, δεν θα καταλάβετε τι σημαίνει πειραματικό αφηγηματικό video game.

Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή. Το 2007 ξεκίνησε ένα ερευνητικό πρόγραμμα στο Πανεπιστήμιο του Portsmouth με σκοπό να αναπτύξει mods για video games. Το συγκεκριμένο project ονομάστηκε The Chinese Room παίρνοντας την ονομασία του από το ομώνυμο πείραμα σκέψης του John Searle. Αρχικά αναπτύχθηκαν τρία mods, από τα οποία δύο αφορούσαν το Half-Life 2 κι ένα αφορούσε το Doom 3. Το δεύτερο mod του Half-Life 2 ονομάστηκε Dear Esther. Ο καθηγητής και λέκτορας Dan Pinchbeck ηγούταν του project και παρείχε το σενάριο και τους διαλόγους για το Dear Esther.

To mod έγινε cult φαινόμενο ανάμεσα στους παίκτες του Half-Life 2 κι έτσι το 2009 ο ανεξάρτητος developer και πρώην εργαζόμενος της DICE, Robert Briscoe, ξεκίνησε σε συνεργασία με τον Pinchbeck να αναπτύσσει ένα αυτοτελές remake του Dear Esther. Ο Briscoe επικεντρώθηκε στον ανασχεδιασμό και εμπλουτισμό του τοπίου, το οποίο παίζει και τον σημαντικότερο ρόλο στο παιχνίδι όπως θα δούμε παρακάτω. Μετά από την εμφάνιση οικονομικών προβλημάτων, η εταιρία ανάπτυξης πλέον The Chinese Room στράφηκε για χρηματοδότηση στο Indie Fund, την οποία και έκλεισε με την παρουσίαση ενός demo. Κάπως έτσι, τέσσερα χρόνια μετά, δημιουργήθηκε η τελική έκδοση του Dear Esther.

"Αγαπητή Esther"
Η φύση του παιχνιδιού είναι τέτοια που δεν θα μπορούσα να γράψω πολλά πράγματα χωρίς να κάνω κάποιο spoiler. Για αυτό το λόγο θα αναφέρω τα βασικά κάνοντας ταυτόχρονα την πρώτη παρότρυνση να το παίξετε και να ανακαλύψετε περισσότερα πράγματα από μόνοι σας. Ο πρωταγωνιστής του Dear Esther είναι ένας ανώνυμος ναυαγός. Το νησί στο οποίο βρίσκεται είναι πλέον ακατοίκητο και δείχνει να ανήκει σε σύμπλεγμα νησιών της βόρειας Σκωτίας. Η προφορά του χαρακτήρα που παρέχει ο ηθοποιός Nigel Carrington άλλωστε είναι καθαρά αγγλική και θα το προσέξετε αργά ή γρήγορα μιας και είναι η μόνη φωνή που θα ακούτε.

Ότι παραπάνω ανακαλύψετε για την πλοκή θα το πετύχετε από τους μονόλογους που κάνει ανά διαστήματα ο πρωταγωνιστής. Οι περισσότεροι από αυτούς ξεκινάνε με τη φράση “Αγαπητή Esther” και αναφέρονται σε πρόσωπα και γεγονότα από το παρελθόν και το παρών, ενώ προφανώς απευθύνονται στην Esther. Οι χαρακτήρες που αναφέρονται πέρα από την Esther είναι τρεις και ονομάζονται Donnelly, Paul και Jacobson. Ο Donnelly ήταν εξερευνητής του νησιού στο παρελθόν, ο Paul σχετίζεται με το πρόσωπο της Esther, ενώ ο Jacobson ήταν κάτοικος του νησιού κατά τον 18ο αιώνα. Πάντως όσο το σενάριο εξελίσσεται, η συνεχής εναλλαγή στα πρόσωπα που αναφέρονται και ανάμεσα σε παρελθόν και παρόν ενδέχεται να σας μπερδέψει. Αν προσθέσουμε και το γεγονός ότι ορισμένοι μονόλογοι δεν εμφανίζονται στο πρώτο playthrough, τότε υπάρχει πιθανότητα κάπου να χαθείτε.

Μόνος κι έρημος
Η πρώτη τοποθεσία που θα δείτε είναι η ακτή στην οποία ναυαγεί ο πρωταγωνιστής. Από εκεί θα περιπλανηθείτε στην ακτογραμμή του νησιού και θα εξερευνήσετε καλύβες, στάβλους κι ερειπωμένα οικίσματα. Αργότερα θα συναντήσετε το ναυάγιο ενός πλοίου κι ένα σύμπλεγμα σπηλαίων. Οι τοίχοι στις σπηλιές είναι διακοσμημένες με εικόνες που αναπαριστούν χημικά διαγράμματα, ηλεκτρικά κυκλώματα και χάρτες. Κάπου εκεί κρύβονται και τα Easter eggs του παιχνιδιού.

Καλείστε να εξερευνήσετε το νησί ώστε να μάθετε ακριβώς τι συνέβη με την Esther. Όπως συμβαίνει στα περισσότερα games του συγκεκριμένου genre, δεν υπάρχουν εχθροί. Πόσο μάλλον στο Dear Esther που δεν υπάρχει ίχνος ανθρωπόμορφου μοντέλου, ούτε καν αυτό του πρωταγωνιστή μιας και μιλάμε για First-Person gameplay. Παρόλα αυτά, η μοναξιά στο ερημωμένο βρετανικό νησί με τον τρόπο που απεικονίζεται προκαλεί αρκετά συναισθήματα ώστε να μην νιώσετε ποτέ πλήξη.

Απλά, λιτά κι απέρριτα
Οι λειτουργίες του χαρακτήρα είναι τόσο απλές που η πρόσβαση είναι εφικτή για όλες τις ηλικίες ανεξαρτήτου ενασχόλησης με τον χώρο των video games. Πιο συγκεκριμένα, χρησιμοποιείτε μόνο ένα πλήκτρο κατεύθυνσης (W) και τo ποντίκι για να κινηθείτε. Η δεύτερη λειτουργία που μπορείτε να πραγματοποιήσετε μετά την κίνηση είναι η εστίαση στον χώρο που γίνεται με το αριστερό κλικ του ποντικιού.

Με μινιμαλιστικό gameplay και περίσσεια ατμόσφαιρα, το Dear Esther θα σας καθηλώσει όσο διαρκεί.

Σε κάθε νέα τοποθεσία που θα φτάνετε στο νησί, θα ακούτε κι έναν από τους μονόλογους του πρωταγωνιστή. Ο σκοπός σας όπως είπαμε και προηγουμένως είναι να τους ακούσετε όλους, ώστε να ολοκληρώσετε την ιστορία. Αυτό κάνετε και τίποτα άλλο απολύτως. Με τον τελευταίο μονόλογο, το Dear Esther τερματίζεται. Υπάρχουν και μονόλογοι που θα ακούσετε στο δεύτερο ή ακόμα και στο τρίτο playthrough. Παρά το φαινομενικά open world gameplay του, το Dear Esther είναι πλήρως γραμμικό. Είναι δύσκολο να χάσετε τον δρόμο σας αφού υπάρχουν σημεία ενδιαφέροντος που διαφέρουν από το υπόλοιπο περιβάλλον για να σας βοηθήσουν.

Διαβάζοντας το παρόν review έχετε ενημερωθεί για το 75% του παιχνιδιού. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η διάρκεια του Dear Esther αγγίζει μόλις την μια ώρα. Σε περίπτωση που θελήσετε να ακούσετε όλους τους μονόλογους, μπορεί και να χρειαστείτε...μιάμιση ώρα. Συνήθως η μικρή διάρκεια έχει αρνητική επίδραση σε ένα game. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, είχα την αίσθηση ότι το Dear Esther τελείωσε ακριβώς εκεί που έπρεπε. Περισσότερη διάρκεια θα άρχιζε να κουράζει με τα συγκεκριμένα στοιχεία του gameplay. Θα ήταν όμως ευπρόσδεκτη η προσθήκη επιπλέον ωρών μέσω της διεύρυνσης του gameplay, ειδικά σε σημεία που το περιβάλλον “φώναζε” για περισσότερη αλληλεπίδραση.

Οπτικοακουστική πανδαισία
Το δυνατότερο σημείο του Dear Esther είναι ο τεχνικός του τομέας. Η χρήση της τελευταίας έκδοσης της Source engine που χρησιμοποιεί και το Portal 2 είναι εξαιρετική. Από τα κύματα της θάλασσας μέχρι τα αστέρια του νυχτερινού ουρανού και το εσωτερικό της σπηλιάς, το οπτικό αποτέλεσμα είναι εκθαμβωτικό. Το αναγκαστικά αργό περπάτημα σας δίνει την δυνατότητα να ατενίσετε τον ορίζοντα και να θαυμάσετε το περιβάλλον γύρω σας.

Το soundtrack του αρχικού mod του Dear Esther συνέθεσε η μουσικοσυνθέτης και συνδιευθύντρια της The Chinese Room, Jessica Curry. Η Curry αργότερα αναμόρφωσε κι επέκτεινε το υπάρχων soundtrack για την ολοκληρωμένη κυκλοφορία του Dear Esther. Χωρίς να γνωρίζω την δουλειά που είχε γίνει στο αρχικό mod, οφείλω να ομολογήσω ότι χωρίς το όπλο του ηχητικού του τομέα, το Dear Esther θα ήταν κάτι τελείως διαφορετικό. Από το θρόισμα των φύλλων εως το πάφλασμα των κυμάτων και την εισαγωγή μουσικών τόνων, τα ηχητικά ερεθίσματα είναι μαγευτικά. Ακόμα και η αφήγηση του Nigel Carrington προσθέτει πολύ στην εμπειρία.

Μικρή αλλά αξέχαστη εμπειρία
Η μιάμιση ώρα που χρειάζεται για την ολοκλήρωση του παιχνιδιού είναι λίγη. Ακόμα και με δεύτερο τερματισμό που δεν προσφέρει πολλά παραπάνω, φτάνουμε τις 3 ώρες. Παρόλα αυτά, η τρέχουσα τιμή του στο Steam που κυμαίνεται στα 7 ευρώ δικαιολογεί και με το παραπάνω την αγορά του.

Αν καταφέρετε και συνδεθείτε με αυτό που το Dear Esther προσπαθεί να περάσει, τότε αναμφίβολα θα το λατρέψετε. Αρκεί να ξεκινήσετε με ανοιχτό μυαλό και να μην περιμένετε κάποιου είδους ξέφρενη δράση. Το Dear Esther δεν είναι για όλους. Ακόμα και λάτρεις των Adventure ενδέχεται να το προσπεράσουν. Δεν ξέρω καν αν θα το χαρακτήριζα ως video game. Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι το απόγευμα που το τερμάτισα, σηκώθηκα από τον υπολογιστή μου ελάχιστα αλλαγμένος. Αυτό που θα ήθελα να νιώθω μετά από το τέλος του κάθε video game που δοκιμάζω.

Θετικά:
- Καθηλωτική μουσική και προσεγμένα sound effects
- Φωτορεαλιστικά γραφικά
- Δυνατό σενάριο
- Εξαιρετικό voice acting

Αρνητικά:
- Εξαιρετικά μικρή διάρκεια
- Γραμμικό gameplay με μηδαμινή αλληλεπίδραση με το περιβάλλον
- Αργός βηματισμός
- Έλλειψη συνοχής στην παρουσίαση του σεναρίου

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 8.5
Gameplay: 6
Αντοχή: 3
Γενικά: 6.8

Πολύ σύντομο αλλά ταυτόχρονα μαγευτικό.

Μάνος Μαρίνος