Τα ελληνικά στρατά

Όπως ανέφερα και πριν μερικές εβδομάδες, έφυγα για τη στρατιωτική μου θητεία. Πολλές ιστορίες τρόμου είχα ακούσει εξ αρχής για το πόσο τρομακτικά θα είναι και τι κακουχίες έχω να περάσω. Η αλήθεια είναι ότι εντυπωσιάστηκα από το πόσο λάθος μπορεί να είναι κανείς... Και θεωρούσα αξιόπιστες μερικές από τις πηγές αυτές!

Σε κάθε περίπτωση, η αξιοπιστία των πηγών δεν πρέπει να κλονείται, καθώς αν σκεφτεί κανείς με σωστό τρόπο, θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο καθένας από εμάς το βλέπει διαφορετικά. Η εμπειρία που κάποιος αποκομίζει από ένα βίωμα, δε συνάδει απαραίτητα με την εμπειρία που αποκομίζει κάποιος άλλος από το ίδιο ακριβώς βίωμα. Τελικά είμαστε ιδιαίτερα αξιοπερίεργο είδος...

Από την πρώτη στιγμή που πέρασα την πύλη του στρατοπέδου στη Θήβα, δε σκέφτηκα ούτε στιγμή να κοιτάξω πίσω. Σαφώς τη θητεία την κάνω μόνο και μόνο από υποχρέωση, αλλά όχι προς την "πατρίδα". Όταν η χώρα αυτή αρχίσει να σκέφτεται τα παιδιά της και τι τους προσφέρει κι όταν αλλάξει τις παροχές αυτές, τότε ίσως σκεφτώ κι εγώ να τη θεωρήσω ως πατρίδα μου. Αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση. Το θέμα είναι ότι έχουμε ένα θεσμό για τον αντρικό πλυθησμό, που πολλοί πιστεύουν ότι αλλάζει τον άνθρωπο. Εγώ έχω άλλη γνώμη.

Για να αλλάξει ο στρατός τον άνθρωπο (συμπεριλαμβανομένου και των γυναικών που εισέρχονται μέσω στρατιωτικών σχολών) σημαίνει ότι ο άνθρωπος αυτός έχει κάτι να αλλάξει. Και καλώς ή κακώς, πιστεύω ότι για να αλλάξει κάτι σε μένα, πρέπει να γίνει από μένα. Είμαι σχεδόν 3 βδομάδες μέσα και έχω δει όλων των ειδών πάστες ανθρώπων. Μόνο κάποιον που να εκτιμά τη δύναμη της φιλοσοφίας και να του αρέσει η ροκ και μέταλ μουσική δεν έχω βρει. Μέχρι και άτομα για να μιλάω για anime έχω βρει!

Παρόλα αυτά, βλέπω ότι η διαφορά ανάμεσα σε αυτούς κι εμένα έγκεται σε ένα και μόνο γεγονός: είναι παιδάκια. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι μόλις τελειωμένοι από λύκεια και δεν έχουν τινάξει ακόμη τη νοοτροπία αυτή από πάνω τους. Δε γνωρίζουν τι σημαίνει να αναλάβεις πέντε ευθύνες, να βάλεις τη ζωή σου σε μια τάξη ή να ακολουθείς ένα πρόγραμμα. Κι εγώ κάθομαι κι αναρωτιέμαι πως κατέληξα με αυτά τα άτομα... Κι ακόμη περισσότερο, αναρωτιέμαι γιατί εκεί μέσα ψάχνουν διακαώς να βρουν άτομα ορισμένου background για να του αναθέσουν ότι σημαντικές ευθύνες υπάρχουν σε ένα κέντρο εκπαίδευσης.

Εγώ προσωπικά μέχρι τώρα είχα μια άψογη εμπειρία. Τα καλύτερα γέλια τα έκανα όταν οι ανθυπολοχαγοί πατάνε τις φωνές και τιμωρούν όλη τη μοίρα. Κι αυτό γιατί εγώ έκανα ότι μου ζητούσαν και ήμουν σινιέ στις υποχρεώσεις μου. Όμως υπήρχαν κι αυτοί που τα έκαναν μαντάρα και άκουγε όλη η μοίρα εξάψαλμο για τους 20 ή 30 τέτοιους. Δε με πείραξε που μερικές φορές τιμωρήθηκα για πάρτι τους. Το διασκέδασα. Μπορεί να ακούγομαι μαζοχιστής ή κάτι τέτοιο, αλλά όταν κάποιος γνωρίζει ήδη τι θα πει να έχεις πειθαρχημένο νου, τότε γνωρίζει γιατί τα βλέπω αστεία όταν πέφτουν μπινελίκια για τους απειθάρχητους.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που συμβουλεύω σε όλους τους μέλλοντες στρατεύσιμους, είναι το να μη δώσουν απολύτως καμία σημασία σε ό,τι μα ό,τι και να πει ο καθένας από το φιλικό και οικογενειακό τους περιβάλλον. Καμία όμως. Είναι άλλες οι περιστάσεις υπό τις οποίες υπηρέτησαν όλοι αυτοί, και σίγουρα θα διαφέρουν από αυτές που θα συναντήσετε εσείς οι ίδιοι. Άλλα άτομα, άλλη αντίληψη, άλλες εμπειρίες.

Αυτό που πρέπει να προσέχετε όμως, είναι τα άτομα που κοροϊδευτικά λέγονται "γιωτάδες". Πολλοί πράγματι έχουν πρόβλημα και υποβαθμίζονται κατηγορία. Άλλοι φαίνονται ότι είναι καλά, αλλά το Ι τους είναι καλά κρυμμένο. Κι αυτοί είναι πιο επικίνδυνοι. Είναι μεγάλα φίδια. Από όλες τις απόψεις. Και από θέμα πισώπλατων μαχαιριών και από θέμα λούφας. Tο τι μπορεί να κάνει κανείς για να αποφύγει ευθύνες εξακολουθεί να με εκπλήσσει μετά από όσα έχω δει, ακόμη και μετά από 6 μήνες σε μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες στην Ελλάδα.

Οπότε, καλή συνέχεια σε όλους, καλή θητεία σε όσους είναι να πάνε σύντομα και μην αγχώνεστε. Αν μπείτε με την ιδεολογία του τουρίστα, θα περάσετε ζωή και κότα. Και μην ακούτε μαλακίες για χάλια φαγητό και για αντικούκου. Γίνονται προσπάθειες να υπάρχουν άτομα στο μαγειρίο που γνωρίζουν από κουζινικές αλχημείες, έτσι ώστε να υπάρχει ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Κι όσο για το δεύτερο, είναι αντίδραση του οργανισμού στο κοκτέιλ φαρμάκων που δέχεται ο οργανισμός με τα εμβόλια. Αν και πάλι παίζεται αυτή η θεωρία, γιατί υπάρχουν έρευνες που[...]. Δεν θα μακρυγορήσω άλλο. Χαλαρά κι όλα θα σας πάνε καλά. Και ιδιαίτερη προσοχή στις βολές! Ένας από αυτούς που ήρθαν, άδραξε ευκαιρία των δύο δευτερολέπτων που γύρισε ο επιτηρητής να δει τον δεύτερο οπλίτη και την έκανε τη μαλακία. Περιττό να σας πω ότι μετά τον στείλανε στο νοσοκομείο αιμόφυρτο και γλύτωσε στο τσακ... Αλλά δεν το μάθατε από μένα.

Ό,τι ερωτήσεις έχετε, μπορείτε να τις λύσετε μεταξύ σας, γιατί εγώ μπαίνω ξανά και βγαίνω την άλλη Παρασκευή.

TR