μια μικρή ιστορία

Παιχνίδια στο λίνουξ τέλη 2015 = Ελεύθερα (ανοικτού κώδικα) + διαδίκτυο (browser) + εξομοιωτές (ρετρό) + wine + steam + κάτι λίγα ακόμα.

Αν περιοριστούμε στα ιθαγενή εμπορικά παιχνίδια (άρα πετάμε τα ελεύθερα, τα παιχνίδια στον browser τούς εξομοιωτές και το wine) τότε πρακτικά ισχύει:

Ιθαγενή εμπορικά παιχνίδια στο λίνουξ = steam

Τα παιχνίδια στο steam που υποστηρίζουν λίνουξ μπορεί να τα δει κάποιος εδώ:
http://store.steampowered.com/search/?snr=1_4_4__12&term=#sort_by=_ASC&category1=998&os=linux&page=1
Αυτήν την στιγμή που γράφω αυτήν την αράδα αριθμούν (όπως τα βλέπει κάποιος από Ελλάδα) 1695, και αυξάνονται με ρυθμό περίπου 100/μήνα.

Είναι λοιπόν για έναν παίκτη λογική επιλογή το λίνουξ;

Για να δείξω τουλάχιστον την προσωπική μου άποψη, νομίζω πρέπει να πω λίγα λόγια για την δική μου ιστορία.

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μικρό, έπαιζα στον zx spectrum, αργότερα πέρασα σε «συμβατό» (pc με ms-dos) και αργότερα σε windows 95. Την δεκαετία τού 2000, πέρασα σε windows xp και την ίδια περίπου εποχή άρχισα να χρησιμοποιώ και ένα άλλο λειτουργικό, το λίνουξ. Θυμάμαι έπαιζα και κάποια παιχνιδάκια στο λίνουξ όπως το tux racer και το ksokoban αλλά βεβαίως το κύριο λειτουργικό μου ήταν ακόμα τα windows και εκεί κυρίως έπαιζα οπότε δεν είχα ψάξει πολύ περισσότερο το λίνουξ.

Προς το τέλος τής δεκαετίας το λίνουξ έγινε το κύριο λειτουργικό μου. Αρχικά όχι τόσο συνειδητά, απλά είχα προβλήματα με τα windows που απλά βαριόμουνα να επιλύσω και την ίδια στιγμή είχα μια εγκατάσταση λίνουξ που έκανε άψογα όσα χρειαζόμουν να κάνω και επομένως απλά δεν ασχολήθηκα να φτιάξω τα windows. Στην πορεία όμως η επιλογή έγινε όλο και πιο συνειδητή και εγώ μεγάλος οπαδός τού ελεύθερου λογισμικού γενικότερα.

Δεν θα γράψω εδώ για το πολύ ιδιαίτερο θέμα τού ελεύθερου λογισμικού. Τώρα αν πρέπει να επιλέξω ποια ήταν η πιο σημαντική εξέλιξη που επέτρεψε να έχω το λίνουξ ως κύριο λειτουργικό, αυτή που θα πω δεν έχει να κάνει με το ίδιο το λίνουξ. Ήταν το γρήγορο ίντερνετ. Επειδή παλιότερα έχω ζήσει και με το μόντεμ, έχω να πω ότι είναι αδιανόητο να χρησιμοποιεί κάποιος ως κύριο λειτουργικό λίνουξ με μόντεμ. Σε έναν κόσμο με αργό διαδίκτυο ο κύριος τρόπος να ανταλλάσσεις λογισμικό είναι χέρι-χέρι. Φανταστείτε τώρα να χρησιμοποιείτε ένα λειτουργικό που ελάχιστοι ως κανείς γύρω δεν χρησιμοποιεί... Η κατάσταση όμως ήταν πολύ διαφορετική στο τέλος τής δεκαετίας τού 2000. Αν έχεις γρήγορο διαδίκτυο και μια διανομή με ένα γερό κέντρο λογισμικού όπως ακόμα και τότε πχ το ubuntu, απλά επιλέγεις την εφαρμογή που θέλεις στο κέντρο λογισμικού (τότε synaptic) και βουαλά είσαι έτοιμος. Επίσης οι ενημερώσεις είναι αυτόματες. Να αναφέρω επίσης ότι ποτέ κανείς δεν παιδεύεται με αντιϊκά, ανασυγκρότηση ή άλλους καθαρισμούς; Την ίδια στιγμή οι διάφορες ανάγκες (πχ τότε openoffice για εφαρμογές γραφείου, διάφορες εφαρμογές για πολυμέσα και φυσικά firefox για σερφάρισμα) είχαν ήδη αρκετά ικανοποιητική λύση μέσα στα πλαίσια τού ελεύθερου λογισμικού.

Και πάμε στα παιχνίδια...
Η κύρια πηγή παιχνιδιών ήταν τα ελεύθερα παιχνίδια και μπορεί κάποιος να πάρει μια καλή ιδέα από εδώ:
http://www.playdeb.net/updates/ubuntu/15.10/?page=1
Πρόκειται για έναν τεράστιο πλούτο και θυμάμαι να παίζω διάφορα παιχνίδια όπως το SuperTuxKart και το The Battle for Wesnoth αλλά να παίζω και πολλά ρετρό παιχνίδια μέσω dosbox και scummvm. Σε αυτά προσθέστε τα παιχνίδια στούς browser που τότε ήδη άρχισαν να είναι πάρα πολλά. Ιθαγενή εμπορικά παιχνίδια υπήρχαν ακόμα και τότε, όμως ήταν εξαιρετικά σπάνιο είδος και αμελητέο σε σχέση με τα ελεύθερα. Προσωπικά τότε απλά δεν ασχολήθηκα με εμπορικά παιχνίδια, ούτε με το wine το οποίο ήδη υπήρχε κόσμος που έπαιζε απροβλημάτιστα WoW. (WoW εγώ δεν έπαιξα ποτέ!)

Να σημειώσω εδώ ότι τα ελεύθερα παιχνίδια (όχι απλώς δωρεάν) αξίζουν πολύ μεγαλύτερης αναγνώρισης.

Τώρα αν με ρωτήσετε αν μού έλειψαν τα εμπορικά παιχνίδια η απάντηση είναι όχι. Το τελευταίο εμπορικό παιχνίδι που έπαιζα ήταν το Rome: Total War. (και το BI) Το είχα παίξει αρκετά ώστε να το έχω χορτάσει και κάπου τότε σταμάτησα να χρησιμοποιώ windows. Μπορώ να σκεφτώ μονάχα δύο περιπτώσεις παιχνιδιών πού εκείνη την εποχή σκέφτηκα ότι θα ήθελα να παίξω. Το ένα ήταν το Starcraft 2 που ως κάπως φανατικός τού παλιού Starcraft δεν μπορούσε να διαφύγει από την αντίληψή μου, και το άλλο ήταν το Tales of Monkey Island καθώς είχα παίξει τα προηγούμενα τέσσερα τής σειράς. Το Tales of Monkey Island το έπαιξα σε έναν φίλο μου (μαζί με το Ghost Pirates of Vooju Island και το A Vampyre Story τα μόνα παιχνίδια που δεν τα έπαιξα σε λίνουξ) και το Starcraft 2 απλά δεν το έπαιξα ποτέ και ούτε θα το παίξω καθώς πλέον δεν μού κάνει καμμία διάθεση και ούτε πρόκειται καν να ξανακοιτάξω την Blizzard. Δεν έχω και τρελλή διάθεση γενικότερα για RTS αλλά προς αυτήν την κατεύθυνση διατηρώ τις κεραίες μου περισσότερο σηκωμένες προς την σειρά Total War (πχ Attila) το Cossacks 3 και το Ashes of the Singularity. Και τα τρία έχουν πει ότι θα υποστηρίξουν λίνουξ (ήδη υποστηρίζει το ETW) Σε κάθε περίπτωση δεν είναι ότι είχα τον απέραντο ελεύθερο χρόνο ούτε ότι δεν είχα παιχνίδια να παίξω.

Η κατάσταση έδειξε το πρώτο σοβαρό σημάδι αλλαγής υπέρ τού λίνουξ το 2010 με το humble bundle που βγήκε τότε, όλα τα παιχνίδια ήταν DRM-free και όλα υποστήριζαν λίνουξ και οι χρήστες λίνουξ έκαναν την έκπληξη καθώς συμμετείχαν με το 1/4 τών χρημάτων. Ένα εκπληκτικό ποσό για μία πλατφόρμα που αναμφισβήτητα ήταν ακόμα πολύ κάτω από το 1%. Ήταν επίσης μεγάλη νίκη επειδή κατέρριψε την υπόθεση ότι το λίνουξ είναι αμελητέο και αντιθέτως έγινε φανερό ότι οι δημιουργοί αν δεν υποστηρίζουν λίνουξ, αφήνουν σημαντικά χρήματα στο τραπέζι.

Προσωπικά παρόλα αυτά έμεινα μακρυά από τα εμπορικά, έστω και indie, παιχνίδια ως το 2013. Το 2013 με το steam πλέον να υποστηρίζει λίνουξ, πιάστηκα στα δίκτυα... Τα περισσότερα παιχνίδια τα έχω αγοράσει μέσω humble bundle. Παρόλο που στην πραγματικότητα προσπάθησα να περιορίσω τον εαυτό μου με κανόνες:
α) δεν αγοράζω αν δεν υποστηρίζει λίνουξ (εννοείται)
β) δεν αγοράζω αν δεν έχει ενδιαφέρον
γ) δεν αγοράζω αν δεν είναι σε μεγάλη προσφορά
πραγματικά χωρίς να το καταλάβω σιγά-σιγά έχω βρεθεί με πάνω από 200 παιχνίδια στο steam. Και δεν μιλάμε μόνο για indie αν και τα indie συχνά είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα. Σε κάθε περίπτωση έχω ήδη βρεθεί να έχω περισσότερα παιχνίδια από όσα μπορώ να παίξω...

Το λίνουξ μόνο στο steam έχει περισσότερα παιχνίδια από οποιαδήποτε «κονσόλα» και παρ' όλα αυτά όταν το λες σού λένε «έχει ακόμα πολύ λίγα παιχνίδια». Πολλοί θα πουν «ναι αλλά τα περισσότερα είναι indie». Κατ' αρχήν πού το κακό σε αυτό. Πολλά από τα καλύτερα παιχνίδια τής εποχής μας είναι indie αλλά εκτός από αυτό, πρέπει να μεταφράσουμε σωστά το 1695/7111 που βλέπω αυτήν την στιγμή στο steam. Η μέση ποιότητα τών 1695 παιχνιδιών στο λίνουξ υπερέχει κατά πολύ σε σχέση με την μέση ποιότητα τών 7111 παιχνιδιών συνολικά. Μετρήστε και θα το δείτε... Ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό στα 7111 είναι indie παιχνίδια και μάλιστα πολύ χαμηλότερης μέσης ποιότητας αφού η πλειοψηφία από τα καλύτερα indie υποστηρίζουν λίνουξ ήδη.

σημείωση: το κείμενο το είχα γράψει πριν μέρες, μια ενημέρωση είναι ότι το Attila: Total War τώρα υποστηρίζει λίνουξ.