Happy Father's Day: Οι πατεράδες που γνωρίσαμε μέσα από τα video games.

Πατέρας. Μία λέξη που χαρακτηρίζει την ζωή πολλών ανθρώπων (δεν θα πω όλων, γιατί, δυστυχώς, αρκετοί άνθρωποι ατύχησαν και δεν κατάφεραν να ζήσουν τον βιολογικό τους πατέρα ή και κανένα πρότυπο πατέρα), καλώς ή κακώς. Η πατρική παρουσία στη ζωή ενός ανθρώπου μπορεί να έχει θετικές ή αρνητικές (ή και τις δύο) συνέπειες στη διαμόρφωση του χαρακτήρα, του τρόπου σκέψης και αντιμετώπισης συμβάντων που προκύπτουν κατά τη διάρκεια της παραμονής του παιδιού σε αυτόν τον κόσμο. Όσοι έχουμε έναν (ή και δύο, όπως στη δικιά μου περίπτωση, όπου έχω τον βιολογικό μου πατέρα αλλά και τον πατριό μου να με συμβουλεύουν μέχρι και τώρα), ξέρουμε πως, είτε το θέλουμε είτε όχι, μας επηρέασαν αρκετά σε πολλούς τομείς.

Φυσικά, το blog αυτό δεν θα υπήρχε ανάμεσα στα υπόλοιπα του GameWorld, αν δεν είχε gaming χαρακτήρα. Γι' αυτό, με αφορμή τη μέρα που περνάμε, θα γράψω λίγα πράγματα για τους "πατεράδες που γνωρίσαμε μέσα από τα video games". Σημείωση: μπορεί να γράψω, άθελά μου περισσότερο, κάποια spoilers. Ζητώ συγγνώμη εκ των προτέρων σε όσους δεν τα έχουν παίξει και τους φανερώσω σημεία της πλοκής των παιχνιδιών.

1) Michael De Santa, Grand Theft Auto V

Ένας από τους 3 βασικούς (και playable χαρακτήρες) του GTA που σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, ο Michael είναι ο badass πατέρας που κρύβεται πίσω από τον κάθε μπαμπά, όταν αυτός μαθαίνει ότι κάποιος θέλει να κάνει κακό στα παιδιά του. Από το ουίσκι δίπλα από την πισίνα και τις επισκέψεις στον τρελογιατρό, στα όπλα και πάνω σε jet ski, όπου πάει να πάρει την κόρη του από το γιοτ εκείνου του κλασσικού, πλούσιου Αμερικάνου νέου, που κάνει όλη την ημέρα πάρτι με τα λεφτά του μπαμπά και τα LSD του dealer του. Ο Michael, μετά από διάφορα γεγονότα που γίνονται στο παιχνίδι, σπάει τη ρουτίνα του, αρπάζει τα πολυβολάκια του και θερίζει όποιον βρει, γιατί αυτός είναι ο πραγματικός του εαυτός. Και, για να είμαστε ειλικρινείς, αυτός προτιμάμε.

2) John Marston, Red Dead Redemption

Ένας χαρακτήρας που γέλασα, πόνεσα (μεταφορικά, τόσες σφαίρες και κατραπακιές από αρκούδες φάγαμε παρέα) και έκλαψα (ναι, έκλαψα, γιατί μόνο αυτό μπορούσα να κάνω στο τέλος του παιχνιδιού) μαζί του. Το Red Dead Redemption, όσα χρόνια και αν περάσουν, θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη μου, γιατί αυτή η Rockstar βάλθηκε να μου φέρει τον κόσμο ανάποδα, όταν το κυκλοφόρησε για το Xbox 360. Ο John, ένας καουμπόης της περίφημης Άγριας Δύσης, αναγκάζεται από κάτι ψευτόμαγκες του BOI (κάτι σαν το FBI, αλλά πιο εκνευριστικοί και need-to-be-killed-for-everyone's-sake τύποι) να στραφεί εναντίον των παλιών του comrades-in-arms (την παλιά του συμμορία, δηλαδή), με αντάλλαγμα την επιστροφή της φαμίλιας του (γυναίκα και γιος) από τα βρωμερά τους χέρια. Περνάει από 40 κύματα, σκοτώνει κόσμο και κοσμάκη, επιβιώνει από τις χειρότερες συνθήκες, έως ότου παιχτεί το απίστευτο τραγούδι του Jamie Lidell και ο ίδιος, καβάλα πάνω στο άλογό του και με φόντο το ηλιοβασίλεμα, επιστρέψει στο ράντσο του, που με τόσο κόπο και ιδρώτα έχτισε, για να πάρει στην αγκαλιά του την γυναίκα του και τον γιο του. Ένας χαρακτήρας που άγγιξε την καρδιά μου με πάρα πολλούς τρόπους, γιατί, ενώ στην αρχή φαινόταν σαν ένας άγριος καουμπόης που δεν τον νοιάζει τίποτα και κάνει ό,τι γουστάρει, στην πραγματικότητα είναι ένας άμοιρος πατέρας που θα κάνει τα πάντα για να σώσει τη γυναίκα του και το παιδί του από τους κακούς. Όσοι δεν έχετε απολαύσει αυτό το αριστούργημα που λέγεται Red Dead Redemption, σας ζητώ να το κάνετε.

3) Big Daddies, BioShock series

Πατεράδες μόνο στο όνομα, οι Big Daddies ήρθαν για να μας κάνουν τη ζωή δύσκολη. Φύλακες των μικρών κοριτσιών του κόσμου των BioShock (=Little Sisters), οι τύποι με τις μεγάλες στολές δύτη και το τρυπάνι για χέρι θα κάνουν το παν για να προστατέψουν το μικρό και αβοήθητο σε αυτόν τον μάταιο κόσμο κοριτσάκι από όλους τους κακούς που κυκλοφορούν εκεί έξω, συμπεριλαμβανομένου του άτυχου χαρακτήρα μας. Μπορεί να μην ανήκουν σε αυτή την κατηγορία, αλλά δεν ήθελα να χάσω την ευκαιρία να τους χώσω εδώ μέσα, μιας και το μίσος που τρέφω για αυτούς είναι απερίγραπτο. Ξέρετε πόσα med kits έχω χαλάσει για την πάρτη τους;!;

4) Marcus Fenix, Gears of War series

Μπορεί να μην βλέπουμε την σχέση του με τον γιο του, James D. Fenix (εκτός από την σκηνή που τον βλέπουμε να φυτεύει ένα δέντρο και το μικρό, ξανθούλικο αγοράκι να τρέχει στην αγκαλιά του), αλλά είναι πατέρας και του αξίζει, με το παραπάνω, να βρίσκεται σε αυτή τη λίστα. Badass μέχρι το κόκκαλο, ο Marcus Fenix έγινε ο φόβος και ο τρόμος των Locust, οι οποίοι άλλαζαν πεζοδρόμιο όταν τον συναντούσαν στον δρόμο. Φυσικά, δεν προλάβαιναν να φτάσουν απέναντι, γιατί, κάπου στη μέση της διαδρομής, γίνονταν κομματάκια από το ωραιότατο και απίστευτα κοφτερό αλυσοπρίονο του φίλου μας. Η εγκατάλειψη του πόστου του κατά τη διάρκεια της μάχης στο Ephyra για να σώσει τον πατέρα του, Adam Fenix, (αποτυχημένη, για όσους έχουν παίξει μέχρι εκείνο το σημείο, μιας και το ελικόπτερο που ερχόταν να τους διασώσει έπεσε επάνω σε ένα κτήριο και αυτό, στη συνέχεια, "καταπλάκωσε" τον Adam [ναι, καταλάβατε το spoiler που, μόλις, σας αποκάλυψα, μην το παίζετε χαζοί]) μπορεί να μην ήταν και η καλύτερη επιλογή του, μιας και οδήγησε σε μία παρολίγον καταστροφή για τους CoG (Coalition of Ordered Governments=άνθρωποι, για εμάς που δεν μαθαίνουμε τα ακρωνύμια), αλλά, όπως και να 'χει, αποτέλεσε μία ηρωική πράξη που δε μπορεί κανείς να αγνοήσει. Άρα, εκτός από badass πατέρας, είναι και badass γιος. Πού το πας αυτό;

5) Kratos, God of War series

Δυστυχώς, ως κάτοχος μόνο των κονσολών της Microsoft, δεν κατάφερα να απολαύσω την σειρά God of War, εκτός από λίγα λεπτά gameplay στην κονσόλα ενός φίλου. Γνωρίζω, όμως, το story του Kratos και την άπονη ζωή, που δεν τον πέταξε στου δρόμου την άκρη, αλλά στην οργή, την λύπη και την δίψα για εκδίκηση. Για όσους δεν ξέρουν τα βασικά, ο Σπαρτιάτης Kratos, με την βοήθεια του καθικιού εκείνου που τον λέγανε Θεό του Πολέμου, Άρη, σκότωσε χιλιάδες και χιλιάδες βαρβάρους, αλλά και την γυναίκα και την κόρη του, τις οποίες, όπως θα δούμε στη συνέχεια, αγαπούσε πολύ. Τυφλός από τη δύναμη, εκτέλεσε τις ύπουλες διαταγές του "μέντορά" του, αλλά, όταν συνειδητοποίησε τι έκανε, κατέστρωσε ένα σχέδιο που μόνο ένας τρελός θα σκεφτόταν: να σκοτώσει τον Άρη και όποιον βρεθεί στον δρόμο του. Φυσικά και τα κατάφερε, όμως. Πατέρας ήταν, για το παιδί του το έκανε. Σωστά;

6) James, Fallout 3

Πρώτη σκηνή του παιχνιδιού: ο μπαμπάς-γιατρός σας ξεγεννάει (κυριολεκτικά, δεν κάνω κάποιον υπαινιγμό) και, μετά το character customization, σας κάνει τα κλασσικά "κου-πε-πε, κου-πε-πε" και, κλασσικά, πεθαίνει η μάνα στη γέννα. Στη συνέχεια, αφού, ως μωρό, σας δίνεται να καταλάβετε πώς λειτουργεί το S.P.E.C.I.A.L., ξυπνάτε ένα πρωί (ενήλικος, πια) και μαθαίνετε ότι ο αγαπητός σας μπαμπάκας απέδρασε από το Vault στο οποίο βρίσκεστε και πως όλοι οι κάτοικοι έχουν πανικοβληθεί, μιας και, για να φύγει ο κύριος James, άνοιξε την πόρτα του Vault, πράγμα που σημαίνει πως η ραδιενέργεια εισέβαλε στο ασφαλές περιβάλλον του Vault και όλοι φοβούνται πως θα πεθάνουν. Αφού σκοτώσετε τις κακόμοιρες, γιγαντιαίες κατσαρίδες (που πάντα, για κάποιον λόγο, την πληρώνουν) και λίγους φρουρούς που μπαίνουν στη μέση, βγαίνετε στο άγριο, άγριο Wasteland, όπου βάζετε σκοπό να βρείτε τον πατέρα σας και να τον ρωτήσετε γιατί στον διάολο έφυγε από το Vault και προκάλεσε όλο αυτόν τον σαματά. (Ακολουθεί major spoiler για το plot) Μαθαίνετε, τελικά, πως εκείνος έφυγε για να σώσει (κυριολεκτικά) τον κόσμο. Πώς; Καθαρίζοντας το νερό της Γης από τη ραδιενέργεια με μία φόρμουλα που ο ίδιος εφηύρε. Μπαίνει στη λίστα ως ένας πατέρας που αρχίζει ως ένας scumbag πατέρας που παράτησε τον γιο του και έφυγε για ένα ταξιδάκι αναψυχής και τελειώνει ως ένας heroic πατέρας, που κινδύνευσε να χάσει τη ζωή του για να βγάλει πέρα το σχέδιό του να δημιουργήσει έναν καλύτερο κόσμο για τον γιο του και την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Ως το πρώτο Fallout που έπαιξα, το Fallout 3 έχει εξασφαλίσει ένα "special place" στην καρδιά μου, και ο James αποτελεί ένα πρότυπο πατέρα που βρίσκεται ανάμεσα στα top των καλύτερων.

7) Joel, The Last of Us

Όπως και με τον Kratos και την σειρά God of War, δεν έχω παίξει το The Last of Us, αλλά δεν θα υπήρχε περίπτωση να μην γνώριζα το story και τι γίνεται. Για μία ακόμη φορά, ξεσπά μία επιδημία (Cordyceps Brain Infection, ή CBI), η οποία σκοτώνει τον μισό πληθυσμό της γης. Οι επιζώντες τρέχουν για τη ζωή τους, σκοτώνουν τους μολυσμένους αλλά μεταξύ τους και ο καθένας κοιτάει την πάρτη του. Σίγουρα όχι, όμως, ο φίλος μας Joel (ο playable χαρακτήρας του παιχνιδιού), ο οποίος ΠΡΕΠΕΙ να προστατέψει την μικρή του κόρη, Sarah, την μόνη οικογένεια που του έχει μείνει, μαζί με τον αδερφό του, Tommy. Όταν ξεσπά, λοιπόν, η επιδημία, ο Joel φεύγει από την πόλη με την μικρή, βρίσκουν τον αδερφό του, τρέχουν στις κοιλάδες και τα λαγκάδια για να ζήσουν, όπου κάποια στιγμή χωρίζονται (πατέρας-κόρη με αδερφό του πατέρα) και, όπως προσπαθούν να ξεφύγουν ο Joel με την Sarah, να σου ένας στρατιώτης που τον διατάζουν να τους σκοτώσει, φοβούμενοι ότι είναι και αυτοί μολυσμένοι. Τι να κάνει ο κακομοίρης ο Joel, μιας και δεν είναι Σούπερμαν; Προσπαθεί να προστατεύσει την κόρη του, η οποία, όμως, δεν τη γλυτώνει και τρώει μία σφαίρα στο δόξα πατρί (όχι ακριβώς, αλλά τέλος πάντων). Μετά την επέμβαση του Tommy, ο οποίος σκοτώνει τον "κακούλη" στρατιώτη, τα δύο αδέρφια δε μπορούν να κάνουν κάτι για να σώσουν την μικρή, η οποία υποκύπτει στα τραύματά της. Μετά από πολλές περιπέτειες (ο φίλος μας Joel γίνεται ένας ψυχρός δολοφόνος, που σκοτώνει όποιον βρει για να τους loot-άρει, σαν καλός RPGας που είναι, και ο Tommy τον παρατάει για να μπει στη militia [noobάδες στρατιώτες, δηλαδή]), ο Joel συναντά, μαζί με τους companions του την Ellie, μία κοπελίτσα που, όπως αποκαλύπτει το σενάριο, έχει την θεραπεία για τον ιό (κλασσικά, δηλαδή, μέσα στο αίμα της, μιας και την δάγκωσαν αλλά δεν "μεταμορφώθηκε"). Δεν συνεχίζω την περίληψη, θα ρίξω πολλά spoilers. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι ο Joel βρίσκεται σε αυτή την λίστα, διότι, πρώτον, προσπάθησε με όποιο τρόπο μπορούσε να προστατέψει την κόρη του (αλλά απέτυχε) και, δεύτερον, προσπαθεί να κάνει ακριβώς το ίδιο με την Ellie, την οποία, όπως καλά μαντέψατε, την βλέπει σαν κόρη του. Ένα πολύ ωραίο παιχνίδι, το οποίο ανυπομονώ, αν και έχω αργήσει, να το απολαύσω, με ένα πολύ ενδιαφέρον story (μπορεί να φαίνεται κλισέ σε κάποιους, αλλά είναι, όντως, πολύ καλό) που συγκινεί και συναρπάζει.

Επίλογος: Σίγουρα, υπάρχουν πολλοί, ακόμη, πατεράδες που γνωρίσαμε στα video games, αλλά εγώ αυτούς ξεχώρισα και σε αυτούς αναφέρθηκα. Θα μπορούσα (και θα ήθελα), επίσης, να αναφερθώ σε ορισμένους ακόμη, όπως τον Darth Vader (Star Wars) και Don Corleone (The Godfather), αλλά αυτούς τους είδαμε στις ανάλογες ταινίες τους, δεν ανήκουν τόσο πολύ εδώ. Γράψτε στα σχόλια ποιον πατέρα ξεχωρίσατε εσείς από τα βιντεοπαιχνίδια (ασχέτως αν τον ανέφερα ή όχι) και, φυσικά, πάρτε ένα τηλέφωνο τον πατέρα σας να του ευχηθείτε. Αν δεν σκοτώνει κόσμο ή κυνηγάει θεούς, θα μπορεί να σας απαντήσει (we wish, right?).