GameWorld Blogs

Γράψτε τα άρθρα σας στα blogs και δείτε τα να δημοσιεύονται στην κεντρική σελίδα του GameWorld.gr, στην ενότητα Blogs, στο κάτω μέρος. Κάθε κείμενό σας θα πρέπει να έχει μέγεθος κατ' ελάχιστο 2-3 παραγράφους και να αφορά προσωπική άποψη και όχι είδηση. Παράλληλα, με την συμμετοχή σας στα blogs λαμβάνετε μέρος και στο διαγωνισμό Users του μήνα, κερδίζοντας video games. Για περισσότερα, δείτε το μενού "Διαγωνισμοί".

18 Wheeler American Pro Trucker


Σαν τρελό φορτηγό ένα πράγμα...
 
Όσοι από εσάς δε μπορούσαν να περιμένουν το sequel του Crazy Taxi, θα αισθάνθηκαν σίγουρα πολύ όμορφα όταν κυκλοφόρησε το 18 Wheeler American Pro Trucker. Ο τίτλος που δανείζεται κάποια gameplay στοιχεία από το Crazy Taxi σας βάζει πίσω από το τιμόνι ενός από των τεσσάρων διαθέσιμων φορτηγών και σκοπός σας είναι να παραδώσετε πρώτοι τρεις τύπους φορτίου πριν τελειώσει ο χρόνος που σας δίνεται (τα βαρύτερα φορτία σας καθυστερούν αλλά είναι επικερδή).


Μέσα από τις 20 πίστες του τίτλου θα διασχίσετε την Αμερική από το Σαν Φρανσίσκο μέχρι τη Νέα Υόρκη. Αντίπαλός σας θα είναι άλλος ένας οδηγός φορτηγού, ο οποίος θα σας ακολουθεί σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής και θα προσπαθεί να σας βγάλει έξω από το δρόμο με κάθε ευκαιρία που θα του δίνεται. Το μόνο αρνητικό σε όλο αυτό είναι η δυσκολία του τίτλου η οποία έχει ως εξής: "Κάνατε λάθος; Το μπούλο". Ζόρικο game.



Με τα φώτα νυσταγμένα... Αν βαρεθείτε το κλασσικό gameplay, μπορείτε να δοκιμάσετε τα διάφορα mini-games που περιέχει το 18 Wheeler, όπως την οδήγηση σε διαδρομή με φουρκέτες και απότομες στροφές. Στο Parking Challenge, θα πρέπει να παρκάρετε το φορτηγό σας σε πολύ στενούς χώρους (trust me, δεν είναι τόσο βαρετό όσο νομίζετε).
 


Ο τίτλος διαθέτει πολύ καλά γραφικά, έχει βέβαια pop-ups αλλά δεν ενοχλούν, και ενώ ο ήχος ταιριάζει βέβαια με όλο το concept, καταντά από ένα σημείο και μετά άκρως εκνευριστικός. Ο χειρισμός του 18 Wheeler είναι αρκετά ρεαλιστικός, και ειδικά αν χρησιμοποιείτε τιμονιέρα, θα σας κάνει να θέλετε να ασχοληθείτε παραπάνω μαζί του. Ενώ είναι arcade game, αφήνει μια αίσθηση simulation.
 
Σε γενικές γραμμές, το 18 Wheeler American Pro Trucker είναι διασκεδαστικό και προσφέρει συναρπαστικές καταδιώξεις που άρεσαν τόσο πολύ στους fans του Crazy Taxi. Τι λέτε; Ψήνεστε να γίνετε νταλικέρης και να αμολάτε βρισιές με το παραμικρό;

To 18 Wheeler: American Pro Trucker αναπτύχθηκε από τη Sega AM2 και κυκλοφόρησε από τη Sega αρχικά το 2000 στα arcades και αργότερα το 2001 στο Dreamcast και το 2002 για PlayStation 2 και GameCube.

Continue reading
  3164 Hits

Πού χάθηκαν αυτοί οι παλιόφιλοι;

 

 
Ο πιο δημοφιλής προορισμός για παλιές κονσόλες είναι δυστυχώς τα σκουπίδια! Αλήθεια, αν μια παιχνιδομηχανή βγάλει βλάβη σε κάποια στιγμή της ζωής της, η επισκευή της οποίας είναι κατά 99% ασύμφορη, ή αν απλά το παιδάκι που την είχε έγινε άντρας,  αρκετοί επιλέγουν να στείλουν το θρυλικό μηχάνημα στον κάδο  χωρίς να αντιληφθούν καν την πραγματική αξία του. Συνήθως, δεν τους περνά από το νου ότι κάποια στιγμή αυτή η κονσόλα που βιάζονται να ξεφορτωθούν ίσως να αποκτήσει αξία ή ότι η επισκευή της μελλοντικά να είναι ευκολότερη και λογικά φθηνότερη. Προσωπικά, γνωρίζω ανθρώπους οι οποίοι χάσανε τις κονσόλες τους από ατυχές στιγμές στο σπίτι. Κάποιο ξαδερφάκι έτρεξε, κάποιο σκυλάκι πήδηξε, κάποιος γονιός νευρίασε και το αποτέλεσμα ήταν RIP ή σοβαρή βλάβη στο καημένο το μηχάνημα.
 
 
Αν μια κονσόλα καταφέρει και γλιτώσει τη χωματερή, τότε το μέλλον της ανήκει. Τα σημεία στα οποία μπορεί να εντοπιστεί ένα παλιό σύστημα ψυχαγωγίας, home console ή handheld, είναι τρία:
 
1)Σε συλλογές
2)σε εκθέσεις & μουσεία και φυσικά,
3)σε καταστήματα, φυσικά ή ψηφιακά.
 
 Στην πρώτη περίπτωση, έχουμε να κάνουμε είτε με συλλέκτες, είτε με βαρόνους της κουλτούρας του gaming, είτε απλώς με συναισθηματικούς τύπους που έχουν καιρό να ανέβουν στο πατάρι. Στη δεύτερη περίπτωση, μιλάμε για συστήματα που έχουν υιοθετήσει εκπαιδευτικό ρόλο, επιμορφώνοντας τους μικρότερους σχετικά με την ιστορία του gaming και χαρίζοντας στους μεγαλύτερους νοσταλγία. Η τρίτη όμως περίπτωση είναι αυτή που έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
 
 
Οι τιμές των παλιών κονσολών στο eBay είναι ιδιαίτερα υψηλές. Ένας Commodore 64 σε άψογη κατάσταση (όσο μπορεί να είναι αυτή έπειτα από 30+ χρόνια) με κουτιά και παρελκόμενα, πωλείται στο eBay γύρω στα 70€. Ένα πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι αυτό του κλασσικού Game Boy το οποίο το βρίσκετε εύκολα πλέον στα 25-30€. Αν όμως το αναζητήσετε σε τέλεια κατάσταση, τότε θα πρέπει να στάξετε γύρω στα 500€! Σκεφτείτε ότι το ίδιο λίγο-πολύ συμβαίνει με όλα: όσο πιο παλιά είναι μια κονσόλα, τόσο πιο δυσεύρετη είναι. Άρα, είναι αυτονόητο ότι αποκτά μεγαλύτερη αξία που επηρεάζεται φυσικά από την κατάσταση και τη λειτουργικότητά της.
 
Δεν έχει σημασία όμως αν ένα σύστημα τα πήγε καλά εμπορικά ή όχι: η συλλεκτική του αξία δεν επηρεάζεται από αυτό. Το SEGA Saturn το βρίσκει κανείς ακόμα και με 400€, ωστόσο αν επιθυμεί τη λευκή έκδοση της κονσόλας που διατέθηκε στην Ιαπωνία, τότε η τιμή εκκίνησης είναι τα 700€. Εννοείται βέβαια πως οι τιμές ποικίλουν ανάλογα και τη χώρα απ’ όπου αγοράζετε: μια ιαπωνική έκδοση π.χ., στην Ιαπωνία θα τη βρείτε φθηνότερα απ’ ότι στην Ευρώπη ή τις ΗΠΑ.
 
Η επετειακή έκδοση για τα 20 χρόνια του PS4 κυκλοφόρησε σε 12.300 τεμάχια. Θα τη βρείτε όμως μόνο στο eBay με 1.000 ευρώ το λιγότερο! Ναι, δεν είναι παλιά κονσόλα, αλλά σε καμιά δεκαριά χρόνια όμως θα το δείτε σε ακόμη υψηλότερη τιμή. 
Trust me. Omnibot knows...
 
 
O καλύτερος τρόπος για να ψάξει κάποιος για παλιές κονσόλες δεν είναι μόνο το eBay. Η καλύτερη λύση είναι το game hunting! Βγείτε και πάρτε αμπάριζα παλιά, παραδοσιακά παιχνιδάδικα, ψάξτε αποθήκες και παλαιοπωλεία στο Μοναστηράκι (ακόμα και σε παζάρια), και προσφερθείτε να αγοράσετε σαβούρα μέσα στην οποία είναι πολύ πιθανόν να υπάρχει κάτι ξεχασμένο με σφραγίδα Nortec ή Zegetron. 
Σίγουρα κάτι θα βρείτε.
 
Όπως αντιλαμβάνεστε λοιπόν, μια κονσόλα ακόμα και μετά το τέλος της επαγγελματικής της καριέρας, έχει πολλούς πιθανούς προορισμούς. Ο ιδανικότερος όλων είναι στη συλλογή των retro-λάγνων όμως αυτό αν μη τι άλλο απαιτεί προνοητικότητα και χρήμα. Στη τελική να θυμάστε πώς σε 15+ χρόνια, οι σημερινές σας κονσόλες θα θεωρούνται ρετρό. 
 
Οπότε, δώστε βάση σε αυτά που σας ανέφερα και φροντίστε να μη δω κανένα PS4 ή Xbox One σε κάδο ανακύκλωσης.

 

Continue reading
  5081 Hits

Rumble Roses

 
To Rumble Roses είναι ένα videogame χωρίς αναστολές. Προκλητικό, τολμηρό και ξεδιάντροπο! Στόχος του είναι να αποδείξει ότι οι γυναίκες είναι sexy και επικίνδυνες, τη στιγμή που οι κάμερες δεν διστάζουν να εστιάζουν σε σημεία που δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στα videogames. Παράδεισος φετιχιστών; Μάλλον, αν αναλογιστώ ότι τα κορίτσια εδώ ήταν πρωτοπόρα και έπαιρναν διάφορους ρόλους –τουλάχιστον πριν τα dlc του Dead or Alive 5- νοσοκόμα, διαβολογυναίκα, super-hero, cowgirl κ.ά.
 
 
 
Πέρα από την έντονη sexy αισθητική του, οφείλω να παραδεχτώ ότι είναι ένα ψηφιακό έργο τέχνης, αφού κι αυτό με τη σειρά του μεταφέρει το γυναικείο φύλο με τόσο ρεαλισμό σε videogame. Κι έχει επίσης τη τόλμη να προτείνει κάτι διαφορετικό και να υπερασπίζεται την αισθητική του.
 
 
 
Ο τίτλος έχει κι άλλα σημεία στα οποία πρέπει να αναφερθώ –εκτός από τα υπέροχα pixel boobs. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα αξιόλογο wrestling game. Δε φτάνει τη σειρά Smackdown! VS Raw αλλά είναι καλύτερο από αυτό που περίμενα όταν το πρωτοξεκίνησα. Το γεγονός ότι βασίζεται στη μηχανή της θρυλικής σειράς wrestling το κάνει ενδιαφέρον, με ποιοτικές μάχες, ποικιλία λαβών και επιθέσεων και λειτουργικό gameplay. Οι αγώνες είναι γρήγοροι, λυσσαλέοι και μόλις εξοικειωθείτε με το χειρισμό θα γίνουν αρκετά πιο βίαιοι.
 
 
Τόσο στο single match όσο και στο story mode υπάρχει η απίστευτη αρένα λάσπης όπου δυο πανέμορφα κορίτσια με μπικίνι προσπαθούν να κάνουν ζημιά η μια στην άλλη, με άλλα λόγια δηλαδή, λασπομαχία! Επιπλέον, στο gallery mode μπορείτε  να μπείτε στα αποδυτήρια και να παρακολουθήσετε πως προετοιμάζονται πριν τον αγώνα. Ηδονοβλεψίες μου εσείς!
 
 
 
Συμπερασματικά, το Rumble Roses είναι ένα τολμηρό wrestling game που βρίσκεται στα όρια της χυδαιότητας. Δεν είναι Dead or Alive αλλά η αλήθεια είναι ότι πίσω από την άφθονη και καλαίσθητη απεικόνιση των γυναικών, κρύβεται ένα wrestling game που έχει βάθος στο gameplay και ποικιλία επιλογών. 
 
 
Το Rumble Roses αναπτύχθηκε από την Yuke's και την Konami Computer Entertainment Tokyo και κυκλοφόρησε από την Konami αποκλειστικά για PlayStation 2 το 2004.
 
Αφιερωμένο στη Χριστιάνα ;) :D
Continue reading
  4535 Hits

Ξεχασμένα και θαμμένα: Tapwave Zodiac

 


To Tapwave Zodiac φαινόταν ότι τα έχει όλα σωστά από την αρχή. Βασισμένο στο Palm OS, διέθετε organizer -μια πολύ ωραία δυνατότητα την οποία σίγουρα θα εκμεταλλευόντουσαν τα παιδιά που δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν τη κονσόλα αλλά ούτε και εμείς που είμαστε στη "βιοπάλη". Τα controls φτιάχτηκαν από άνθρωπο που σίγουρα παίζει videogames με αναλογικό μοχλό, triggers και καλά τοποθετημένα πλήκτρα. Η οθόνη των 3,8 ιντσών η οποία παρέχει ανάλυση 480 Χ 320 pixels με 16 bit χρώματα, ήταν ότι πρέπει για φορητή κονσόλα καθώς και για αναπαραγωγή videos. Διέθετε ενσωματωμένο Bluetooth για ασύρματο gaming και ασύρματη σύνδεση με PC (με Bluetooth). Και επιπλέον, μπορούσατε να του προσθέσετε κάμερα ή και κάρτα SD μέχρι 1 GB για να έχετε ταινίες, μουσική και φωτογραφίες.

 
Η κονσόλα κυκλοφόρησε σε 2 μοντέλα. Το Zodiac 1 (32MB) για 299$ και το Zodiac 2 (128MB) για 399$. Γνωστοί και επιτυχημένοι τίτλοι αυτής της κονσόλας ήταν τα Tony Hawk’s Pro Skater 4 (Activision)Mototrax (Activision)Spyhunter (Midway)DOOM II (id Software)Golden Axe 3 και Altered Beast (Sega)Warfare Incorporated (Handmark) και Duke Nukem Mobile (3D Realms/MachineWorks).

Λόγω της μη επαρκής χρηματοδότησης καθώς και του σκληρού ανταγωνισμού από το PSP και το Nintendo DS, η Tapwaveπούλησε τα δικαιώματα σε μια πολύ επικερδή επιχείρηση στην Ασία το 2005.
Η κονσόλα είχε δεχτεί θετικές κριτικές από κοινό και κριτικούς και είχε κερδίσει και αρκετά βραβεία όπως τα Popular Science’s Best of What’s New (BOWN) Award και τη 1st Place Last Gadget Standing στη CES από το PC Magazine.
 
 
Είναι κρίμα που αξιόλογες προσπάθειες καταλήγουν στα αζήτητα, αλλά οι συλλέκτες τρίβουν τα χέρια τους με κάτι τέτοια. Απλά ρίξτε μια ματιά στο ebay να δείτε πόσο κοστολογείται πλέον ένα Zodiac.
Continue reading
  3159 Hits

Ποια είναι η ουσία τελικά;

 
Σήμερα αποφάσισα να ασχοληθώ με κάτι κλασικό πλέον για τα videogames,τα trophies/achievements καθώς και τα collectibles, ξέρετε, η κατά κόρον εύκολη και ταυτόχρονα παραδοσιακή λύση επιμήκυνσης της διάρκειας ενός τίτλου. Πολύ έξυπνο αυτό που έχουν σκαρφιστεί οι developers! Για μένα προσωπικά… όχι. 

Πολλά games προσθέτουν πολλές secondary missions και διάφορα άλλα τεχνάσματα για να πείσουν τους gamers ότι ο τίτλος τους είναι τεράστιος και ότι μπορεί να τους κρατήσει παρέα για μήνες. Κι εδώ είναι η παγίδα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η επίτευξη αυτών των αποστολών ή η συλλογή των όποιων αντικειμένων είναι κατά 99% τόσο βαρετή που καταντά κουραστική. Όταν σου επιβάλλουν ότι για να πετύχεις τον στόχο σου πρέπει να συγκεντρώσεις έναν τεράστιο όγκο αντικειμένων ή να ολοκληρώσεις βαρετές αποστολές πιστεύω πως χάνεται η ουσία. Σε αναγκάζει να σταματήσεις την περαιτέρω ενασχόληση και δε σου δίνει κίνητρο να συνεχίσεις τη προσπάθεια. Σε μερικούς αρέσει να καυχιόνται για το ότι συγκέντρωσαν όλα τα αντικείμενα στον αγαπημένο τους τίτλο και ότι πήραν όλα τα trophies/achievements και πραγματικά μπράβο τους. Εμένα πάντως με αφήνει, και το λέω ειλικρινά, εντελώς αδιάφορο. 

Δεν πρόκειται να λιώσω ένα game με κίνδυνο μάλιστα να χαλάσω την όποια εμπειρία μου προσφέρει ο developer. Ok, τερμάτισα το Game of Thrones στο PS4 και στο Xbox One και πήρα το 100% όσον αφορά trophies και achievements. Δεν το έκανα όμως γι’αυτό. Στο  walkthrough που έκανα στη κονσόλα της Microsoft επέλεξα τις εντελώς αντίθετες επιλογές από αυτές που έκανα στο PS4 και η ιστορία κατέληξε αρκετά διαφορετικά.  Αντιλαμβάνομαι την πρόκληση σε άλλους τίτλους, αλλά δεν με “γεμίζει” και τόσο.
 Τα collectibles και τα time filling πράγματα είναι πραγματικά μια εύκολη λύση για τους developers που τα τελευταία χρόνια, ειδικά με την άνθιση των τίτλων open world, έχουν εμπλακεί σε μια άτυπη μάχη για το ποιος θα φτιάξει το World’s Greatest Video Game Map και ποιος θα καταφέρει να τον γεμίσει με ό,τι μπορεί να φανταστεί. 
Ναι, θέλουμε μεγάλο χάρτη, αλλά κάπου χάνουμε το νόημα. Αρκετοί τίτλοι δυστυχώς μου θυμίζουν "what to do lists" παρά videogame καθώς αυτό με το οποίο ασχολείσαι αρχίζει να καταντά αγγαρεία, κουραστικό και στην πορεία να χάνει το βασικό του συστατικό, τη διασκέδαση.

Εσάς ποια είναι η γνώμη σας;
Continue reading
  2346 Hits

StarCraft

Με αφορμή τη δωρεάν διάθεσή του τίτλου από την Blizzard, είπα να γράψω κάτι γι'αυτό το εκπληκτικό της αριστούργημα σε retro-respect στυλ.

 
Ύστερα από το ντόρο που προκλήθηκε από την αρχική κυκλοφορία του το 1998, το StarCraft έγινε ένα από τα πιο διάσημα videogames της εποχής, με πωλήσεις που ξεπερνούσαν τα 4.000.000 κομμάτια παγκοσμίως. 
Η επιτυχία που είχε έφτασε σε τέτοιο σημείο που η Νότια Κορέα το είχε σαν εθνικό σπορ με ομάδες που αποτελούνταν από επαγγελματίες παίκτες και τρελές χορηγίες! 
Οι αγώνες εκπέμπονταν από την εθνική TV και οι διαγωνιζόμενοι συμμετείχαν σε εθνικά τουρνουά, έκλειναν συμβόλαια με υπερβολικά ποσά και έφταναν σε σημείο να προκύψουν και TV celebrities!
 
 
 
Οι fans τους φώναζαν gosu - στα κορεάτικα σημαίνει καλός - χαρακτηρισμός για όσους ήταν εκπληκτικοί παίκτες StarCraft. Και μετά κράζουμε όσους βλέπουν Survivor και υποστηρίζουν Spal... Ε, δε θα άντεχα κι εγώ να μη κάνω σχόλιο που αφορά την επικαιρότητα!
 
 
Το StarCraft διαδραματίζεται στο μακρινό μέλλον όπου η ανθρωπότητα και μια εξωγήινη φυλή, οι Protoss, μάχονται για την απόκτηση 'Α υλών και καυσίμων. Ξαφνικά όμως, εμφανίστηκαν οι Zerg, μια πολύ εχθρική και πρωτόγνωρη για τα δεδομένα φυλή η οποία κατάφερε να προκαλέσει χαμό ένα ΤΣΑΚ παραπάνω. Άρα καταλαβαίνετε τι γίνεται σωστά; Διαλέγετε 1 από τις 3 φυλές και επιβάλλετε δικτατορία. Τόσο απλά.
 
Ο λόγος για τον οποίο το StarCraft έγινε τόσο γνωστό, πέρα από το γεγονός ότι είναι ένα εξαιρετικό RTS, ήταν η σκέψη της Blizzard να ενσωματώσει το StarEdit, ένα map editor. Καταλαβαίνετε αυτόματα τι συνέβη. 1000 νέοι χάρτες σε συνδυασμό με το εθιστικό gameplay που διέθετε ο τίτλος ισούται με τεράστια αντοχή στο χρόνο. Τεράστια όμως!
 
 
Αν είστε νέοι στο κόσμο του StarCraft, καλό είναι να παίξετε το offline κομμάτι του αρκετές φορές και μετά να μπείτε στο Battle.net για να φτιάξετε τους δικούς σας χάρτες. Η χρήση του είναι αρκετά εύκολη γι'αυτό καλό είναι να γνωρίζετε καλά τα βασικά πριν ξεκινήσετε τις δημιουργίες σας.
 
Παρόλο που ο τίτλος είναι αρκετά γρήγορος, έντονος και εκεί μέσα γίνεται το μακελειό, χρειάζεται ψυχραιμία και στρατηγικές κινήσεις για να κερδίζετε. Αν είστε RTS fans και δε το έχετε δοκιμάσει, ετοιμαστείτε για μια φρενήρη εμπειρία!


Το StarCraft αναπτύχθηκε και κυκλοφόρησε από τη Blizzard Entertainment για PC στις 31 Μαρτίου 1998.Αργότερα κυκλοφόρησε για Mac το 1999 και το 2000 σε συνεργασία με τη Mass Media, εμφανίστηκε και στο Nintendo 64!
Continue reading
  2395 Hits

Made in Greece

Το τελευταίο καιρό, οι φωνές που ζητούν “greek content” στα videogames έχουν πέσει αρκετά. Κι όταν λέω ελληνικό περιεχόμενο, εννοώ υπότιτλους, σπικάζ ή ακόμα και ένα μεταφρασμένο manual. Η αλήθεια είναι ότι οι εγχώριες εταιρείες κινούνταν αρκετά προς αυτή τη κατεύθυνση και οι καταναλωτές τις ανταμείβανε. Τι θα γινόταν όμως αν η φράση “greek content” αποκτούσε κυριολεκτική σημασία; Αν δηλαδή τα games απεικόνιζαν την ελληνική πραγματικότητα και κατασκεύαζονταν εξ ολοκλήρου από Έλληνες δημιουργούς;

 Οπότε ας γράψω κάτι διαφορετικό… Ιδού οι συνέπειες σε retro games και μη.
 
1) Το Getaway: Black Monday θα είχε άλλο τίτλο, πολύ απλά γιατί τη Δευτέρα θα λείπαμε για να πάμε τριήμερο.
 
2) Στη σειρά Sims, οι ήρωες θα ζούσαν στο σπίτι των γονιών τους μέχρι τα 40 τους.
 
3) Στα games με θέμα τους Ολυμπιακούς αγώνες στοιχείο εξέλιξης θα ήταν το doping control.
 
4) Οι ήρωες των Call of Duty, Medal of Honor και Battlefield θα κοιμούνταν στη σκοπιά.
 
5) Στο Need for Speed οι αστυνομικοί θα είχαν κάτι καλύτερο να κάνουν από το να κυνηγούν εσάς.
 
6) Στο SingStar θα παίρναμε άριστα αν πετυχαίναμε ότι μας έλεγε ο Ρουβάς, η Βανδή ή οποιοσδήποτε άλλος από τις καρέκλες του The Voice και του Rising Star.
 
7) To νέο Homefront θα διαδραματίζεται στα Εξάρχεια και σε κάθε sequel θα αποκτάτε (μέσω μιας νέας Frostbite engine) τη δυνατότητα να καταστρέφετε ακόμα περισσότερα πράγματα στο περιβάλλον του τίτλου (βιτρίνες, αυτοκίνητα, μνημεία κ.ά).
 
8) Οι πίστες του SSX ποτέ δε θα είχαν αρκετό χιόνι.
 
9) Στα mini-games του Ghost Recon οι φαντάροι θα έπαιζαν τάβλι στο ΚΨΜ.
 
10) Τα WWE 2K αλλάζουν σε ZMAK 2K καθώς θα πρωταγωνιστούν παλαιστές του ΖΜΑΚ.
 
11) Στη σειρά Crash Bandicoot θα συλλέγατε αποκλειστικά σουβλάκια.
 
12) Στο GTA θα μαζεύαμε σίγουρα άφθονες κλήσεις.
 
13) Στα ποδοσφαιρικά games οι αγώνες θα διακόπτονταν λόγω επεισοδίων.
 
14) Όταν με το καλό βγει επιτέλους κάποιο νέο Burnout, όταν θα τρακάρεις αντίπαλο, θα βγει αμέσως για τσαμπουκά. Εσύ θα του ζητήσεις να κάνει δήλωση.
 
15) Η αντίστροφη μέτρηση δε θα είχε κανένα απολύτως νόημα. Είτε επειδή κάποιος θα αργούσε, είτε επειδή το ρολόι δε θα δούλευε καν.
 
Continue reading
  2396 Hits

Ακόμα και οι pros κάνουν λάθη

shop



Είμαι σίγουρος ότι όταν θα 'χετε πάει σε κάποιο ελληνικό κατάστημα για videogames είτε αυτό το κατάστημα είναι super market όπως τα αείμνηστα Carrefour, είτε κατάστημα ηλεκτρικών ειδών και τεχνολογίας όπως ο Kωτσόβολος,το Πλαίσιο τα Media Markt και το Public, είτε εξιδεικευμένα καταστήματα videogames όπως το Console Club, θα 'χετε συναντήσει έστω και μια περίπτωση στην ζωή σας όπου ο υπάλληλος ή ο καταστηματάρχης που σας εξυπηρέτησε ήταν τόσο άσχετος με το θέμα videogames που απορείς αν έχει παίξει ποτέ του έστω κι ένα φιδάκι στο κινητό του. Μπορεί και να σας έχει περάσει η ιδέα από το μυαλό ότι είναι ικανός να μπερδέψει το iPhone με το Nintendo 3DS. Που ακόμα κι αν είναι ένας απλός υπάλληλος σε κατάστημα ηλεκτρικών ειδών και δεν είναι υποχρεωμένος να παρακολουθεί όλες τις τελευταίες εξελίξεις στον χώρο των videogames, είναι υποχρεωμένος τουλάχιστον να παρακολουθεί τουλάχιστον σχετικές λίστες - έστω κι επί τόπου στον υπολογιστή του - ώστε να μην πετάξει μαργαριτάρια του τύπου "Το νέο Halo Wars που ζητάτε το έχουμε και για Nintendo Switch". Το εν λόγω blog λοιπόν είναι αφιερωμένο για δικές σας (αλλά και δικές μου) τέτοιες εμπειρίες - ή εμπειρίες φίλων σας.




Πάρε Bubsy 3D,
σου λέω!


Σ' ένα Console Club που κάποτε υπήρχε στο Χαλάνδρι κι όπου ήμουν τακτικός πελάτης με τους φίλους μου και διάφορους γνωστούς μου, ο καταστηματάρχης ήταν ένας σχετικά νέος άνθρωπος που έβλεπε ότι τα videogames πουλάνε πολύ (εν εποχή PlayStation/N64/Dreamcast...) κι έτσι αποφάσισε ν' ανοίξει ένα Console Club (τυπική περίπτωση της εποχής που ένας άσχετος θα άνοιγε ένα Console Club επειδή το έβλεπε ως εύκολο κέρδος, κυρίως χάρη στην πειρατεία του PlayStation, του PC και του Dreamcast). Oπότε δεν ήταν και λίγα τα μαργαριτάρια που έχω ακούσει από το στόμα του. Το πιο χαρακτηριστικό ήταν όταν πρότεινε σ' εμένα κι ένα φίλο μου - ψαγμένοι gamer-άδες - το Bubsy 3D ενώ ήμασταν μαθητές λυκείου. Αντίστροφα, όταν μια κυρία ζήτησε για το ανήλικο εγγονάκι της - που μάλλον πήγαινε δευτέρα ή τρίτη δημοτικού - κάποια καλά παιχνίδια για να παίξει, της πρότεινε το Mortal Kompat Mythologiesπου δεν το αγόραζε κανείς γιατί ήταν και είναι απαισιότατο (και αρκετά βίαιο για μικρό παιδί) και το Final Fantasy VIII (που ανάθεμα αν θα καταλάβαινε τίποτα από το παιχνίδι).

Πάρε Resident Evil για το μικρό σας, κύριος!


Κι ενώ πολλές φορές έχουν γίνει αντιδράσεις από την κοινή γνώμη για την καταλληλότητα των videogames στην αγορά (πράγμα που εξακολουθεί να γίνεται καθώς όλα τα ανήλικα βρίζουν online στο Call of Duty και GTA) υπάρχουν ασυνείδητοι υπάλληλοι που προκειμένου να ξεφορτωθούν την πραμάτεια κάνουν τα πάντα. Τους τυχαίνει περίπτωση όπου ένας πατέρας ζητάει για τον γιό του ένα videogame και αυτοί δεν μπαίνουν καν στον κόπο να ρωτήσουν την ηλικία του παιδιού ώστε να τους δώσουν το κατάλληλο παιχνίδι. Κι έτσι γνώρισα ένα παιδί που πήγαινε 4η-5η δημοτικού και πήρε ως δώρο από τον πατέρα του το Resident Evil 2 για το PlayStation. Kαι πέρα από το γεγονός ότι είναι μικρός για να παίξει ένα survival horror game, ήταν και ολίγον τι φοβιτσιάρης οπότε καταλαβαίνετε πόσο θα χέστηκε την ώρα που το έπαιζε. Αντί για Crash Bandicoot ή Spyro the Dragon, το παιδί σκότωνε ζόμπια!


PS1 Controller λειτουργεί στο PS2; Μα τι 'ναι αυτά που λέτε;

Όταν με το καλό αγόρασα ένα PlayStation 2 από το Multirama στη Ρόδο μαζί με ένα 5.1 surround system, o υπάλληλος με ρώτησε αν ήθελα κι ένα extra controller. Του απάντησα εγώ - μέγα λάθος μου! - "Δεν χρειάζεται. Έχω από το PlayStation 1 και μπαίνουν και στο Playstation 2." Και μου απαντά σαν γκουρού "Μα...είναι διαφορετικές κονσόλες. Δεν γίνεται αυτό.". Άντε τώρα να του αλλάξεις γνώμη. Αλλά επειδή είμαι πραγματικά τέρας ευγένειας είπα απλά OK και άντε γεια.



ΙΝΦΟ: Απλά για να ξέρετε. Λειτουργούν τα PS1 controllers σχεδόν σε όλα τα games του PS2. Στην PS2 slim έκδοση όμως δεν χωράνε όλα λόγω του πλαστικού καλύμματος, οπότε για να τα χώσετε, ψάξτε για κανένα extension cable.


H άλλη εκδοχή των fighting games!

Eπί εποχής PS1 όταν πήγαινα ακόμα γυμνάσιο πήγα στο Comfuzio για να βρω κάποιο fighting game για να παίξω με τους Super Omni Bros μου. Ο πωλητής, ξετρελαμένος με την ιδέα που μπήκα και μόνο, έτρεξε αμέσως να με εξυπηρετήσει. Του εξηγώ ότι ψάχνω TekkenSoul Blade ή κάτι παρόμοιο και μου λέει “Δεν έχω αυτά, αλλά μισό λεπτό… Ορίστε!”.
Δεν ήξερα ότι το Tomb Raider ήταν fighting…

Εσάς ποια είναι η πιο αστεία εμπειρία σας;
Continue reading
  8196 Hits

Disruptor

 
Το πρώτο πράγμα που θα σκεφτείτε με το που θα το αντικρύσετε είναι αυτό:
Doom clone. Υπάρχουν αρκετά εκεί έξω. Μερικά είναι καλά, άλλα απαράδεκτα και υπάρχει και το Disruptor.

 
To πρώτο videogame της Insomniac Games –δημιουργό των εκπληκτικών σειρών Spyro the Dragon, Ratchet & Clank καιResistance- είχε ξεκινήσει αρχικά η ανάπτυξή του για το 3DO. Αλλά... Sony, PlayStation και για χαραντάν 3DO.

 
Για να είμαι ειλικρινής, το Disruptor με κέρδισε με από τη πρώτη ματιά. Ωραία γραφικά (για την εποχή του), γρήγοροι ρυθμοί, ωραίο soundtrack και ένα νέο στοιχείο όσον αφορά το gameplay: τα psionics. Βασικά, μετά από μερικά stages, ο πρωταγωνιστής μας αποκτά μια καινούρια psychic power η οποία χρησιμεύει για την εξόντωση των εχθρών. Δεν είναι κάτι τρομερό, αλλά προσθέτει κάτι παραπάνω στο τρόπο με τον οποίο εξοντώνετε τους αντιπάλους σας, σαν extra όπλο ή dual wield δυνατότητα που έχει κι αυτή ανάγκη από ammo.

O τίτλος δε στοχεύει στη πρωτοτυπία και χαρίζει απλόχερα αυτό που λέμε «καθαρή και αγνή διασκέδαση». Όλα τα πλήκτρα του controller χρησιμεύουν εδώ και όλα λειτουργούν ακριβώς όπως θα ‘πρεπε. Εύκολος και άμεσος χειρισμός, τέλος!

 
Ένα θεματάκι που έχει είναι απλά η δυσκολία του. Τι εννοώ; Ότι ακόμα και στο hard, δε θα δυσκολευτείτε. Ειδικά οι αρχάριοι του είδους θα τα βγάλουν πέρα αρκετά εύκολα.
Αυτό όμως που αρχικά με ξένισε ήταν τα cut-scenes τα οποία είναι με πραγματικούς ηθοποιούς. Είναι γελοίο το acting αλλά σας δίνει στοιχεία για τις αποστολές σας καθώς και για το πρωταγωνιστή μας.

 
Στη τελική, το Disruptor είναι ένας πολύ αξιόλογος τίτλος για να περάσετε ευχάριστα την ώρα σας (ειδικά στο PSP, ξέρετε εσείς οι hackers…)

To Disruptor αναπτύχθηκε από την Insomniac Games και κυκλοφόρησε από την Universal Interactive Studios το Δεκέμβριο του 1996 αποκλειστικά για το PlayStation.
Continue reading
  2035 Hits

G-Darius

 
Το G-Darius, ένα old-school 2D shoot ‘em up, με είχε κερδίσει από τη πρώτη ματιά όταν το έπαιξα σ’ένα demo του PlayStation Magazine.

 

 
Το σενάριό του αφορά μια συμπλοκή των humanoids της Amnelia με τα cyborg/chimera biovessels γνωστά ως Thiima. Οι Thiima είχαν πλησιάσει τους humanoids για να τους βοηθήσουν σ’ένα πόλεμο με το κόσμο του Blazar τον οποίο και κατέστρεψαν με τη χρήση του όπλου Α.Ν.(All-Nothing). Αργότερα, για να προστατέψουν την ύπαρξή τους, οι Thiima όρμησαν στην Amnelia. Και ενώ κατάφεραν και την κατέστρεψαν σχεδόν ολοκληρωτικά, οι επιστήμονές της κατάφεραν με την εκμετάλλευση και τη χρήση της A.N τεχνολογίας να φτιάξουν τα Silver Hawk fighters. Δύο πιλότοι, οι Sameluck Raida και Lutia Feen, είναι οι εκλεκτοί για την επίθεση στη βάση Kazumn, ένα δορυφόρο του πλανήτη Darius.

Μπερδευτήκατε; Να σας το πω τότε πιο απλά. 
Μόνος ή με παρέα, θα καταστρέψετε ότι βρείτε στην οθόνη!
 Γκε γκε;


 
Σε κάθε level του τίτλου συναντάμε real-time 3D background αλλά το gameplay είναι το κλασσικό 2D που συναντάμε σε games αυτού του είδους. Μερικά 2D εφέ με sprites και pixels πάνω στο 3D περιβάλλον φαίνονται παράξενα αλλά ευτυχώς δεν απογοητεύουν. Αυτό βοηθάει στο gameplay διότι κάνει την αποφυγή των εχθρικών πυρών πιο εύκολη καθώς μπορείτε να τα ξεχωρίσετε. Δυστυχώς, όταν υπάρχει πολύ δράση στη οθόνη, το frame rate σέρνεται αλλά αυτό, για καλή μας τύχη, γίνεται σπάνια.



Η μουσική του τίτλου δεν απογοητεύει αλλά δε θα σας ξετρελάνει κιόλας. Η ομάδα της TaitoZuntata, είναι υπεύθυνη για το soundtrack το οποίο κυμαίνεται σε techno/new age ρυθμούς. Όλα τα απαραίτητα εφέ των πυροβολισμών και των εκρήξεων είναι εδώ χωρίς βέβαια να είναι κάτι το ιδιαίτερο.



Gameplay στοιχεία; Πυροβολείτε ότι κινείτε! Αλλά... Στο οπλοστάσιό σας έχετε και την Capture Ball. Με αυτήν μπορείτε να «πιάσετε» εχθρούς και να τους πάρετε με το μέρος σας. Στη συνέχεια, αυτοί μπορεί να εκτελούν επιθέσεις ή και να παίξουν το ρόλο της ασπίδας του σκάφους σας. Μερικά sub-bosses μπορούν να πιαστούν κι αυτά, αφού ρίξετε τις ασπίδες τους, και στη συνέχεια καταστρέφουν τα πάντα για χάρη σας!



Και τώρα φτάνω στο σημείο για το οποίο ξεχώρισα αμέσως το G-Darius από το σωρό των shoot’em ups. Ο λόγος; Τα laser counterattacks!
 Όταν τα βρείτε σκούρα, μπορείτε να απορροφήσετε τους captured εχθρούς σας και να ρίξετε μια μεγάλη ακτίνα laser η οποία σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της. Στα boss battles υπάρχει και η δυνατότητα counter-attack που κάνει αυτό το χαρακτηριστικό ακόμα πιο απολαυστικό. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια του battle, το boss φορτώνει και εξαπολύει μια ριπή laser. Μπορείτε να αντεπιτεθείτε με το τρόπο που ανέφερα αλλά αν πατάτε συνεχόμενα το κουμπί της επίθεσης θα απορροφήσετε το laser του και θα εξαπολύσετε ακόμα μεγαλύτερη ακτίνα! Σε μια αναμέτρηση με ένα τεράστιο διαστημόπλοιο που θύμιζε πιράνχα, το laser είχε φτάσει όσο το μέγεθος της οθόνης! Και η δόνηση στο controller δεν έλεγε να σταματήσει! Άκρως απολαυστικό συναίσθημα το οποίο δε περιγράφεται με λόγια, πρέπει να το ζήσετε!




Το G-Darius είναι ένα φρενήρες shoot’em up με βάθος το οποίο εκπλήσσει και διαθέτει αρκετό replayability καθώς έχετε τη δυνατότητα επιλογής διαδρομής, επιπέδων καθώς και διαφορετικά endings. Είναι κάπως το γεγονός ότι πολεμάτε διαστημόπλοια που μοιάζουν με ψάρια και καλαμαράκια αλλά πραγματικά είναι άκρως διασκεδαστικό!
Δοκιμάστε το!


 
To G-Darius αναπτύχθηκε και κυκλοφόρησε από την Taito το 1997 (Arcade) και το 1998 έκανε την εμφάνισή του στο PlayStation μέσω της THQ. Eίναι ο τέταρτος τίτλος της σειράς Darius αλλά και ο πρώτος που χρησιμοποίησε 3D γραφικά.
Continue reading
  2130 Hits

Robocop VS The Terminator

 
Πρέπει να αγαπάτε τα games των early ’90’s. Ήταν το ιστορικό επίκεντρο της διαμάχης για τη βία στα videogames (ξέρετε, fatality κτλ.) Και είναι περίεργο ότι το Videogame Ratings Council (V.R.C.) της ίδιας της Sega, ενέκρινε τοRoboCop Versus the Terminator, το τίτλο που ήταν σύμφωνα με την EGM το “Bloodiest Game of 1993” σαν MA-13! Ω ναι! Το να λιώνουν άνθρωποι από τα πυρά του RoboCop δεν νομίζω να το αντιλαμβάνονται τα 8χρονα παιδάκια...

Εντάξει, δε παραπονιέμαι. Όταν ήμουν κι εγώ ανήλικο bot μπορούσα να καταλάβω τι ήθελε να κάνει η Virgin, να μας χαρίσει απλόχερα διασκέδαση που ταίριαζε με το ύφος της εποχής! Ότι όλοι οι πιτσιρικάδες ξέρανε τον RoboCop ή τονTerminator σημαίνει ότι είχαν δει τις ομώνυμες ταινίες. Άρα για να τις είδανε, άντεξαν τη βία που διέθεταν αυτές (ειδικά στη περίπτωση του Mr. Robo). Το videogame θα τα πειράξει που είναι ακόμα πιο ψεύτικο; Στη τελική, εγώ το βρήκα υπερδιασκεδαστικό με την απίστευτη βία και τις απανωτές εκρήξεις αίματος.

 Οπότε, ναι, το game έχει αίμα. Και του ταιριάζει; Απόλυτα!


Ουσιαστικά το moto του τίτλου έχει ως εξής:
Serve the public trust. Protect the innocent. Kill everything that moves.

To RoboCop Versus the Terminator βασίζεται στο ομώνυμο comic του πασίγνωστου Frank Miller. Ελέγχετε τον Officer Murphy (a.k.a  RoboCop) και έχετε στη διάθεση σας 10 επίπεδα με τη δυνατότητα να εξολοθρεύσετε με μια ποικιλία όπλων σχεδόν τα πάντα! Και εσείς όμως θα πεθάνετε αρκετά συχνά... 
 
Το RvT είναι ένα side-scrolling platformer αλλά δίνει ιδιαίτερη έμφαση στο shooting στοιχείο. Προχωράτε,πυροβολάτε, σκαρφαλώνετε, πυροβολάτε, πηδάτε, πυροβολάτε, σκύβετε, πυροβολάτε, πυροβολάτε διαγώνια, ΠΥΡΟΒΟΛΑΤΕ! Γενικά, τα game mechanics είναι απλά και αυτό το στοιχείο είναι που κάνει το τίτλο διασκεδαστικό.
 
Ο RoboCop ανταποκρίνεται άμεσα στο χειρισμό σας. Κινείστε με το σταυρό κατεύθυνσης και μπορείτε να πηδήξετε, να αλλάξετε όπλο και να πυροβολήσετε με τα 3 action buttons του controller σας. Ενώ στις ταινίες ο Robo φαίνεται και είναι δυσκίνητος, εδώ είναι μια χαρά. Σκαρφαλώνει πάρα πολύ γρήγορα σκάλες και τα άλματά του είναι ικανοποιητικά. Μπορεί να σας ξενίσει αυτό το ακροβατικό του ταλέντο, αλλά η ομάδα ανάπτυξης πήρε τη σωστή απόφαση για να ταιριάξει το gameplay με το ύφος του τίτλου. Η στόχευση είναι αρκετά εύκολη και με μερικά όπλα μπορείτε να προκαλέσετε μαζικά kills.
 
  
Οι εχθροί σας ποικίλλουν αρκετά. Από κακόμοιρους κακοποιούς που λιώνουν από τα πυρά σας θα αντιμετωπίσετε και standard T-800 Terminator, τους πιο σκληρούς red Terminators, terminator σκυλιά, terminator tanks, terminator spider-πράγματα και γενικά διάφορα terminator-ικά. 
 
 
Τα 10 stages χωρίζονται σε δυο χρονικές περιόδους, το παρόν του RoboCop και το κοντινό War of the Machines-μέλλον. Θα διασχίσετε διάφορα σοκάκια του Detroit, βιομηχανικά συγκροτήματα, τα κεντρικά της OCP, υπόγεια τούνελ καθώς και το κεντρικό αρχηγείο του SkyNet. Επιπλέον, υπάρχουν σημεία semi-destructible όπου μπορείτε να πυροβολήσετε τζάμια και φώτα αλλά και environmental κίνδυνοι όπως λάβα ή οξύ. 
Κάθε stage έχει διαφορετικό “Prime Directive,” τα οποία μπορεί να είναι αποστολές του τύπου σπάστε όλες τις security cameras ή σώστε τους ομήρους. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι ακόμη κι αν δεν τις ολοκληρώσετε, μπορείτε να τελειώσετε το stage! Μάλλον πρόκειται για suggestions, δηλαδή αν θέλετε κάντε και τούτο, κάντε και κείνο. Βέβαια σε ένα stage θυμάμαι ότι έγραφε χαρακτηριστικά stay alive, αυτό που κάνετε δηλαδή όλη την ώρα.


Στο δρόμο σας θα συναντήσετε διάφορα power-ups όπως extra energy, invincibility shields, extra lives και διάφορα όπλα το καθένα με τα δικά του χαρακτηριστικά. Μπορείτε να κουβαλάτε πάνω σας μόνο 2 κάθε φορά αλλά αν πεθάνετε, το συγκεκριμένο όπλο που είχατε equipped το χάνετε.

  Omni-tip: μπορείτε γρήγορα να αλλάξετε το όπλο σας κατά τη διάρκεια του θανάτου οπότε μπορεί και να σταθείτε τυχεροί.
 Προς το τέλος, ο τίτλος αρχίζει και γίνεται ζόρικος και αν χάσετε κάποιο καλό όπλο πιθανόν να μη τα καταφέρετε κατά ένα ποσοστό 90%.

Τα γραφικά του τίτλου είναι εξαιρετικά. Τα sprites που αποτελούν τους χαρακτήρες είναι μεγαλύτερα από αυτά που έχετε συναντήσει στο  παρελθόν και όπως άλλα games της Virgin (Cool Spot και Aladdin) το RvT έχει χαρακτήρες με λεπτομέρειες και όμορφο animation. O RoboCop και οι T-800 Terminators είναι απλά εκπληκτικοί και τα death animations είναι πραγματικά τέλεια. Υπερβολικά μεν, τέλεια δε. Τα επίπεδα είναι σκοτεινά αλλά για την 16-bit era είναι κομπλέ.
 
Ο ήχος δένει αρμονικά με το σύνολο. Η digitized φωνή του Murphy την ώρα που αρπάζει ένα όπλο και λέει "Excellent", οι ήχοι του ED-209, οι εκρήξεις και η BGM που παίζει στο background είναι ότι πρέπει και ταιριάζουν γάντι με το όλο concept. 
 
Στα μείον του τίτλου είναι το γεγονός ότι ο RoboCop μπορεί να πεθάνει απλά από άγγιγμα. Υπάρχει health bar αλλά αν σας αγγίξει εχθρός αυτή φεύγει στο άψε σβήσε. Τραγικό για ένα cyborg να πεθαίνει αγγίζοντας απλά έναν κακοποιό. Και δυστυχώς δε μπορείτε να τους απωθήσετε με κάποια γροθιά καθώς ο Robo απλά σηκώνει τη γροθιά του απέναντί τους και κάποια στιγμή αν δεν έχετε πεθάνει εσείς, πεθαίνει ο αντίπαλος! Περίεργο. Τώρα που είπα αυτό, μη ξεχάσω να αναφέρω ότι σχεδόν όλοι οι εχθροί -με εξαίρεση τα bosses- στέκονται ακίνητοι σαν στόχοι για να τους αποτελειώσετε. Περίεργο και αυτό. Τα bosses έχουν συγκεκριμένη πατέντα εξόντωσης που δε θα σας δυσκολέψουν πολύ αλλά προς το τέλος η δυσκολία ανεβαίνει κατακόρυφα και είστε σε φάση, "WTF, τι έγινε ρε παιδιά;"


Παρόλα αυτά, το RoboCop Versus the Terminator είναι ένας πολύ αξιόλογος τίτλος και θα μπορούσα να πω ο καλύτερος τίτλος RoboCop ever! Οι fans των action games καθώς και fans των 2 franchises θα το απολαύσουν. Διάρκεια πάνω κάτω είναι γύρω στα 60-90 λεπτά αλλά για την εποχή του αυτό δεν ήταν θέμα καθώς υπήρχε το replayability, ξέρετε, αυτό που παίζεις ένα game χωρίς achievements και trophies και διασκεδάζεις, ξέρετε μωρέ, αυτό που στερούνται οι τίτλοι του σήμερα...

 
Η έκδοση του Mega Drive/Genesis (η οποία ήταν και το original concept) αναπτύχθηκε και κυκλοφόρησε από την Virgin Games USA το 1994 εκμεταλλευόμενη τη χρήση της Mega Drive/Genesis engine του David Perry. 
Continue reading
  1892 Hits

BLOOD

 
Το BLOOD είναι ένα first-person shooter game το οποίο εξιστορεί τις περιπέτειες του Caleb, ενός αθάνατου gunslinger ο οποίος θέλει να εκδικηθεί τον σκοτεινό θεό Tchernobog
 
Με το που ξεκινήσετε το τίτλο θα καταλάβετε αμέσως τι το περιτριγυρίζει. Αποκρυφισμός, τρόμος, ωμή βία και όπως είναι λογικό κι από το όνομα του τίτλου, αρκετό αίμα! Με διάφορα απλά έως περίεργα όπλα στη διάθεσή σας θα κατατροπώσετε αρκετούς εχθρούς και bosses και θα ζήσετε μια αξέχαστη DOS εμπειρία.
 
 
Ο Caleb ήταν κάποτε διοικητής της Cabal, μιας αίρεσης η οποία λάτρευε τον ξεχασμένο θεό Tchernobog . Παρόλο που το backstory δεν υπήρχε ουσιαστικά πουθενά κατά τη διάρκεια του gameplay, στο site της Monolith και ένα readme text document παρουσίαζαν τα γεγονότα της καριέρας του Caleb! Και μετά γκρινιάζετε για DLC! Με τα πολλά, ο πρωταγωνιστής μας κατάλαβε ότι η καριέρα του έφτασε στο τέλος της και συνειδητοποίησε ότι πρέπει να εξοντώσει τον αφέντη του.


Στο single player mode, ελέγχετε τον Caleb και κινείστε σε διάφορα levels με τη μορφή επεισοδίων (5 στο σύνολο) ψάχνοντας την έξοδο μέχρι να φτάσετε στο boss level όπου αντιμετωπίζετε κάποιο απόκοσμο και μεγαλόσωμο πλάσμα. Tα επεισόδια τυπικά ακολουθούν το storyline αλλά έχετε την επιλογή να ξεκινήσετε όποιο θέλετε. 
 
Το gameplay του Blood είναι παρόμοιο με άλλων κλασσικών FPS games όπως τοDoom. Σκοπός σας είναι να ενεργοποιήσετε διάφορους διακόπτες και να βρείτε κλειδιά για να προοδεύσετε στα levels. Σε μερικά μπορεί να σας πάρει παραπάνω χρόνο καθώς μπορεί να χρειαστεί να ψάξετε για έξι διαφορετικά κλειδιά αλλά και να χρησιμοποιήσετε teleporters, να αποφύγετε παγίδες όπως εκρηκτικά βαρέλια, lava pits, puzzles καθώς και κλειδωμένες πόρτες.
 
Ένα στοιχείο που το έκανε να ξεχωρίσει από το σωρό των FPS της εποχής ήταν η χρήση alternate/secondary attack για τα όπλα του καθώς και η ανακάλυψη κρυφών σημείων τα οποία σας έδιναν αρκετά rewards.


Πέρα από τα όπλα θα βρείτε artifacts και bonus items. Το οπλοστάσιό σας περιλαμβάνει flare gun, sawed-off shotgun, Tommy gun, napalm launcher, δυναμίτη, shock rifle (βασισμένο στο όνομα του εφευρέτη Nikola Tesla) καθώς και διάφορα dark magic artifacts, όπως μια κούκλα Voodoo και ένα πραγματικό σπρέι aerosol το οποίο μπορείτε να εκμεταλλευτείτε σαν flamethrower. Υπάρχει κι ένα power-up γνωστό ως Guns Akimbo, το οποίο σας επιτρέπει να κάνετε dual wield διάφορα όπλα για extra απόλαυση.



Ο τίτλος διαθέτει μια αρκετά μεγάλη ποικιλία εχθρών. Από ανθρώπους της φατρίας Cabalμέχρι τέρατα που υπηρετούν τον Tchernobog. Οι πιο συχνοί εχθροί που θα αντιμετωπίσετε βέβαια είναι διάφορα zombies και νεκροζώντανοι παχουλοί χασάπηδες καθώς και αιρετικοί που είναι εξοπλισμένοι με Tommy guns και δυναμίτη. Υπάρχουν και πιο δύσκολοι εχθροί όπως hellhounds, gargoyles, τεράστιες αράχνες και αρκετά σκληρόπετσα sub-bosses. Υπάρχει και ένα κομμάτι εχθρών που ενώ δεν αποτελούν σοβαρή απειλή (αρουραίοι, νυχτερίδες, χέλια και δαιμονισμένα χέρια) μπορεί να σας προκαλέσουν ζημιά όταν έρχονται μαζεμένα!
 
Υπάρχουν και multiplayer modes όπως deathmatch (εδώ θα το βρείτε σαν Bloodbath) και co-op. Τα Bloodbath matches πραγματοποιούνται σε ειδικούς χάρτες με τις επιλογές frag limit ή time limit να δίνουν το παρόν για τη λήξη κάθε μάχης. Επιπλέον υπάρχει η δυνατότητα να διαλέξετε που θέλετε να γίνονται τα respawn των όπλων καθώς και των power-ups.
 
 
Τα γραφικά είναι αρκετά καλά (για την εποχή τους) και θυμίζουν πολύ αυτά του Duke Nukem 3D αλλά σε πιο σκοτεινό μοτίβο. Η δράση είναι γρήγορη, ο ήχος και το soundtrack κάνουν αρκετά καλά τη δουλειά τους και ο χειρισμός είναι ο κλασσικός FPS-control που γνωρίζουμε όλοι. 
 
Εν κατακλείδι, πρόκειται για μια κλασσική DOS εμπειρία η οποία δεν απογοητεύει. Οι παλιοί σίγουρα θα το δοκιμάσουν, οι νέοι σίγουρα όχι λόγω των ξεπερασμένων πια γραφικών.

 
Το Blood αναπτύχθηκε από τη Monolith Productions και κυκλοφόρησε από τη GT Interactive Software για PC. Η shareware version κυκλοφόρησε στις 5 Μαρτίου 1997 ενώ η full version 31 Μαΐου στην Αμερική και 20 Ιουνίου στην Ευρώπη την ίδια χρονιά.
Continue reading
  1546 Hits

Sword of the Berserk: Guts' Rage

Με αφορμή τη νέα κυκλοφορία Berserk, σας παραθέτω ένα review για το Sword of the Berserk: Guts' Rage. Enjoy!

 

 
Τα σπαθιά γενικότερα θεωρούνται από τα πιο αγαπημένα όπλα στο χώρο των videogames. Παντοδύναμα ξίφη όπως το Excaliburκαι το Soul Edge έχουν γράψει τη δική τους ιστορία και τα θυμόμαστε μέχρι και σήμερα. Ακόμη, μια ιστορία δε θεωρείται πλήρης αν ο πρωταγωνιστής δε διαθέτει κάποιου είδους λεπίδα στο οπλοστάσιό του. Έτσι κι εδώ, στο δρόμο που χάραξε οConan και ο Lion-O, έχετε το ρόλο του Guts ο οποίος κρατάει το υπερβολικά μεγάλο σπαθί με την ονομασία "Dragon Slayer".
 
 
To Sword of the Berserk: Guts' Rage είναι δημιουργία της Eidos και κυκλοφόρησε αποκλειστικά για το Dreamcast. Ο τίτλος διαθέτει ποιότητα και action στιγμές που σίγουρα θα σας κερδίσουν από τη πρώτη στιγμή. Μερικοί ίσως να μη το γνωρίζετε, αλλά το Sword of the Berserk είναι βασισμένο στη γνωστή επιτυχημένη σειρά manga/anime BERSERK του Kentaro Miura. Το Guts' Rage είναι ουσιαστικά ένα side story αυτής της σειράς.
 
Αυτό που κάνει το τίτλο να ξεχωρίζει από τη πρώτη στιγμή είναι η πλούσια ποσότητα αίματος η οποία λούζει την οθόνη σας. Ακόμη και σήμερα, δε μπορώ να πιστέψω ότι η Eidos δεν είχε νομικά θέματα για τη βία που διέθετε ο τίτλος για εκείνη την εποχή. Δεν σκάνε κεφάλια βέβαια, αλλά κάποιοι άτυχοι εχθροί κόβονται στη μέση. 
 
 
Ο κορμός του gameplay βασίζεται στη χρήση του Dragon Slayer, αλλά ο Guts διαθέτει κι άλλα «καλούδια» στο οπλοστάσιό του. Ιπτάμενα στιλέτα για μικρούς χώρους όπου το σπαθί δε μπορεί να χρησιμοποιηθεί, μια βαλλίστρα που ουσιαστικά κάνει τον ίδιο ρόλο με τα προαναφερθέντα καθώς και χειροβομβίδες για εξόντωση μικρών εχθρικών group είναι στη διάθεσή σας. Αλλά το καλύτερο από όλα αυτά είναι το μικρό κανόνι που έχει ενσωματωμένο ο Guts στο αριστερό του χέρι. Αυτό το «μωρό» μπορεί να στείλει τους αντιπάλους σας για μπεκάτσες!
 
Καθώς ο Guts αντιμετωπίζει ορδές εχθρών αρχίζει να τσαντίζεται. Λογικό. Κατανοητό. Κι εδώ είναι που έρχεται τοberserk meter. Κάθε επιτυχημένο χτύπημα που δίνει ή δέχεται ο Guts αυξάνει αυτό το μετρητή. Όταν γεμίσει για τα καλά, ο Guts μπαίνει σε μια berserker fury κατάσταση, με κόκκινα μάτια για συνοδευτικό. Σ’αυτό το διάστημα είναι άτρωτος και η ταχύτητα και η δύναμή του αυξάνονται. Ότι πρέπει για ένα γρήγορο ξεπάστρεμα των κακόμοιρων αντιπάλων σας!
 
 
Και για να υπάρχει και μια επιπλέον ποικιλία, quick time events κανείς; Σε μερικά cut scenes όπως έχουμε δει και σε άλλα games (Shenmue, Dragon’s Lair) πρέπει να πατήσετε τη σωστή στιγμή το σωστό πλήκτρο που σας εμφανίζεται στην οθόνη. Αν δε το πατήσετε σωστά, μην ανησυχείτε, δε χάνετε, αλλά πάτε από μια πιο δύσκολη διαδρομή για να συνεχίσετε το ταξίδι σας.

Και στα γραφικά και στον ήχο, ο τίτλος τα πάει περίφημα. Ομαλά και ποιοτικά animations χωρίς καθόλου slowdown, και πολύ όμορφα textures. Τα levels ώρες ώρες μοιάζουν εντελώς άψυχα, αλλά δεν υπάρχει ίχνος προχειρότητας. Ο ήχος, το soundtrack καθώς και το voice acting είναι από τα καλύτερα που έχουν δει τα retro-μάτια μου στη κονσόλα της Sega. H Eidos έκανε μια σωστή επιλογή γιατί αν ο τίτλος διέθετε κακό voice acting θα είχε χαντακωθεί. Όσοι έχετε δει το anime, θα εκπλαγείτε καθώς η εταιρεία αποφάσισε να κάνει remix το "Forces" από το soundtrack της σειράς BERSERK σαν βασικό theme για το Guts' Rage.
Μιλάμε για high-end production values!
 
Πέρα από το βασικό story mode έχουμε και μερικά extras τα οποία μπορείτε να ξεκλειδώσετε αφού ολοκληρώσετε το game τα οποία δε προσθέτουν πολύ στη διάρκεια αλλά είναι καλοδεχούμενα. Αυτό όμως που με κέρδισε είναι ότι ο τίτλος δεν είναι μόνο ανελέητο σφάξιμο αλλά ταυτόχρονα και ταινία animation. Οι καλογραμμένοι διάλογοι και η ενδιαφέρουσα ιστορία θα σας καθηλώσουν. Όσοι βέβαια θέλετε να προχωρήσετε απευθείας στη δράση, μάλλον θα εκνευριστείτε καθώς τα cut-scenes είναι μεγάλα σε διάρκεια.
 
 
H απλότητα που διαθέτει το Guts' Rage κάνει το τίτλο πιο ευχάριστο και απολαυστικό καθώς δεν χρειάζεστε άπειρες ώρες για να το ολοκληρώσετε. Το κακό είναι ότι θα θέλετε κι άλλο αλλά πιστέψτε με όταν σας λέω ότι μας αρκεί αυτό που μας παρέδωσαν οι δημιουργοί του. 
 
Πάνω απ’όλα όμως, το Sword of the Berserk: Guts' Rage είναι ένα πολύ καλό και διασκεδαστικό game το οποίο σας ταξιδεύει μακριά από τη πραγματικότητα. 
Το ανούσιο hack and slash θα ευχαριστήσει ακόμα και τα πιο «βάρβαρα» gaming μυαλά!
 
 
Το Sword of the Berserk: Guts' Rage αναπτύχθηκε από τη Yuke’s και κυκλοφόρησε από την Eidos στις 19 Μαΐου 2000 αποκλειστικά για το Dreamcast.
Continue reading
  1845 Hits

Nintendo NX-Πρόβλεψη για το μέλλον

 
Υπάρχει κάτι που γνωρίζει όλος ο κόσμος για τη νέα κονσόλα της Nintendo, το NX. Θα κυκλοφορήσει σύντομα. Μάλλον.
 
 
Πώς το ξέρω αυτό; Οι πωλήσεις του Wii U έκαναν τις μετοχές της Nintendo να πέσουν αρκετά. Άρα η λογική τι λέει; Ο νέος πρόεδρος της εταιρείας είναι δυσαρεστημένος. Ουγκ. Ο πρόεδρος χτυπάει πισινούς console developers για να κυκλοφορήσουν νέα κονσόλα. Ουγκ. Οι gamers είναι ευτυχισμένοι. Ουγκ ναι! Πέρα από την ημερομηνία κυκλοφορίας της κονσόλας κανείς δε ξέρει ακόμα τις δυνατότητες του μηχανήματος και ακόμα και η φωτογραφία που βλέπετε είναι φήμη. Τα περισσότερα νέα που μαθαίνουμε είναι από διάφορα άτομα της Ninty οι οποίοι πετάνε από δω κι από κει κάτι ψαρωτικό σε διάφορα interviews. 

To 3DS είχε τεράστια επιτυχία με την αντισυμβατική του προσέγγιση στο handheld gaming κοινό και θέλω να πιστεύω ότι κάτι τέτοιο θα κάνει και το NX στους home console gamers. Όλο το focus της Nintendo ήταν πάντα στα διασκεδαστικά videogames και ιδιαίτερα σε αυτά που στόχευαν στο νεαρό κοινό ή στους νεαρούς στη ψυχή και γι’αυτό πιστεύω πώς δε θα δούμε ένα υπερμηχάνημα που θα έχει high-horsepower graphics και over-the-top performance. Αλλά σίγουρα δε πρόκειται να δούμε τα παρακάτω games στη νέα προσπάθεια της Nintendo.
 
Top 10 Games που δεν θα δούμε στο NX

10. “Phantasy Star Online Pepsi: Drinking with Ash”
Μετά από όλες αυτές τις τεράστιες σε διάρκεια περιπέτειες, ειδικά στα τελευταία επεισόδια της σειράς, γιατί να μην αράξετε λίγο πίσω και να πιείτε λίγη Pepsi που έχουν αφήσει πίσω οι εχθροί σας;

9. “Splinter Smell: Cooking Theory”
Είναι ευρέως γνωστό ότι ο Sam Fisher είναι ένας expert σιωπηλός δολοφόνος, αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν ότι η άλλη πλευρά του Sam αφορά τη Παρασκευή gourmet λιχουδιών. Ο τίτλος περιλαμβάνει 10 δύσκολες αποστολές (όπως dinner party με τον Chief) και στο τέλος θα είστε ικανοί να μαγειρεύετε όπως ο Sam.
 
  8. “Tony Hawk: DDO”
Daddy’s Day Out. Έχετε δει πώς είναι τώρα ο Tony; Δεν είναι ο νεαρός που θυμάστε πλέον. Είναι σύζυγος και πατέρας. Σε αυτό το τίτλο έχετε τη δυνατότητα να ζήσετε τη καθημερινότητα του Tony Hawk. Τρέχετε για θελήματα, μαζεύετε τα παιδιά από το σχολείο, πάτε στο μανάβικο, ωραία πράγματα!

7.“TimeSplitters: The 60’s”
Νισάφι πια με τα ταξίδια στο χρόνο. Το νέο TimeSplitters σας ταξιδεύει πίσω στη δεκαετία των 60’s όπου μπορείτε να πειραματιστείτε με νέα χημικά και να εξερευνήσετε ένα κόσμο που έχει ξεχάσει το ξύρισμα. Και έχει και εξωγήινους. Νομίζω.
 
6. “NBA Community Service 2016”
Ξεχάστε τα NBA Street και NBA Jam. Ήρθε ο καιρός να καθαρίσετε τους δρόμους! Ακολουθήστε τους αγαπημένους σας παίκτες καθώς μαζεύουν φύλλα, άδεια σοκάκια και διαβάζουν σε παιδιά που τα έχει αδικήσει η ίδια η ζωή.

5. “Wii-Nose”

 
Αφήστε πίσω τα χαζά games με το Kinect. Ο καθένας μπορεί να χρησιμοποιήσει μια κάμερα. Συνδέστε το Wii-Nose και μυρίστε για να παίξετε μερικά πρωτότυπα mini-games. Snot’s a fun!

4. “Animal Crossing: The Big Cleanup”
Ναι! Είναι τρισχαριτωμένα τα άτιμα ζωάκια και κάνατε καλή δουλειά μεγαλώνοντάς τα. Τώρα ήρθε η ώρα να μαζέψετε τα «δωράκια» τους. Είναι βρώμικη δουλειά αλλά κάποιος πρέπει να τη κάνει. Εσείς.
 
3. “Metroid Prime: Space Mortgage Shootout”
Οι αγαπημένοι σας χαρακτήρες είναι εδώ, και τώρα που το σύμπαν είναι ασφαλές τα πράγματα είναι λίγο πιο... σκούρα στην επιφάνεια της Γης. Οι αληθινές μάχες γίνονται πλέον μέσω διαγαλαξιακών μεσιτικών γραφείων. Και βόλλεϊ.
 
2. “Super Mario Coin Land 3: Taxes”
Ο Mario βαρέθηκε να τρέχει πίσω από τη πριγκίπισσα, να πηδάει πάνω σε μανιταράκια και χελωνάκια και να χτυπάει ότι βρει στο διάβα του! Κι επειδή έχει γίνει πλέον τόσο πλούσιος λόγω της εμμονής σας με αυτόν, θεώρησε σωστό να του κάνετε εσείς τις φορολογικές του δηλώσεις!

1. “The Legend of Zelda: The Wind Breaker”

Αυτός ο τίτλος συνεχίζει τη παράδοση της σειράς αλλά απαντά στα 2 αιώνια ερωτήματα: «Τι είναι αυτή η μυρωδιά; Και ποιος την έκανε;»

Αν αποτύχει πάντως το NX, δε πειράζει. Έχουμε το νέο Mini-NES! Ας ελπίσουμε να έρθει και στη χώρα μας!

Continue reading
  2194 Hits

DOS games σε next-gen PC. Είναι εφικτό;

 

Την εποχή που το DOS ήταν βασιλιάς, τα desktop PCs του σήμερα θα θεωρούνταν υπερυπολογιστές όπως το SkyNet! Η ιδέα του να έχει κάποιος  τουλάχιστον ένα 3 GHz μηχάνημα με 256 MB video card και 1 GB RAM στο desktop του θα θεωρούνταν σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Τη σήμερον ημέρα μπορείτε να πάτε σε κάποιο κατάστημα και να αγοράσετε ένα PC το οποίο είναι σίγουρα πιο φθηνό από αυτό που αγοράσατε το 1991.
 
 
Για τους λάτρεις κλασσικών videogames όμως, υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα το οποίο δε είναι τόσο εύκολο να λυθεί. Τα games του παρελθόντος δεν ήταν σχεδιασμένα για λειτουργία στα συστήματα του μέλλοντος και σε περιβάλλον Microsoft Windows. Ήταν κατεξοχήν προγραμματισμένα για λειτουργία στο πρώτο σύστημα για PC, το DOS. Για να καταφέρετε να παίξετε τα κλασσικά διαμαντάκια σας χρειάζεται πολύ ψάξιμο και δυστυχώς, αρκετά DOS games δεν αναγνωρίζονται από ταWindows για παράδειγμα.
 
 
Βέβαια, υπάρχει πάντα μια μικρή πιθανότητα να κάνετε install ένα DOS game στα Windows, να κάνετε double-click στο startup file icon από το My Computer και να χαρείτε. Αν όμως δε γίνει κάτι, υπάρχουν κάποιες άλλες λύσεις, όχι όμως 100% λειτουργικές.
 
 
Το μεγαλύτερο θέμα των DOS games το οποίο δεν επιτρέπει τη λειτουργία τους στα Windows είναι το sound compatibility. Τα games που αναζητούν απευθείας σύνδεση σε συμβατή κάρτα ήχου Soundblaster δε μπορούν να την εντοπίσουν στα  7. Ειρωνικό, καθώς τα πιο παλιά games, τα οποία χρησιμοποιούσαν τα ηχεία του PC σας, είναι πιο πιθανό να «τρέξουν» από αυτά των mid-90’s.
Επιπλέον, τα περισσότερα DOS games σαν επιτρέπουν να ρυθμίσετε τη sound card που έχετε. Η καλύτερη επιλογή γιαSoundblaster compatibility  είναι να χρησιμοποιήσετε τις επιλογές IRQ 7 και DMA 1. Εάν αυτό δε πιάσει, τότε δείτε αν ο τίτλος έχει επιλογή για   General MIDI ή MT-32 sound card. Αν υποστηρίζει μόνο επιλογή PC Speaker sound, τότε ας κλείσει το θέμα εκεί.
 
 
Μερικές φορές μπορεί να είστε τυχεροί και χρησιμοποιώντας την επιλογή compatibility mode, η οποία ξεγελά το software, να καταφέρετε να «τρέξετε» απευθείας το game χωρίς πολλά πολλά. Για να το κάνετε αυτό πατήστε δεξί  click στο startup icon του τίτλου στο My Computer και επιλέξετε Properties. Από κει, click στο Compatibility tab. Η μεγαλύτερη πιθανότητα για λειτουργία είναι η επιλογή Windows 95.
 
 
Αν δε καταφέρετε κάτι με αυτά, τότε ρίξτε μια ματιά εδώ: http://www.dosgames.com
Αν κι εκεί δε βγάζετε άκρη, ρίξτε μια ματιά τότε κι εδώ: http://sourceforge.net/projects/dosbox
Αυτό το site σας παρέχει ένα μικρό πρόγραμμα με την ονομασία DOSBox το οποίο είναι η τελευταία σας ελπίδα για να χαρείτε τα πολυαγαπημένα σας all-time classic games. Αυτό το πρόγραμμα εξομοιώνει το παλιό x86 hardware και τη λειτουργία DOS με τέτοιο τρόπο που ξεγελά τα games σας τα οποία νομίζουν ότι τρέχουν σε PC των 90s.
Continue reading
  1966 Hits

Λίγα λόγια για τη Nintendo

Παρόλο που δεν ήταν η πρώτη εταιρεία που έφτιαξε videogames, η Nintendo είναι από τις παλαιότερες εταιρείες στο χώρο. Ιδρύθηκε το 1889 από τον Fusajiro Yamauchi και ενώ αρχικά πουλούσαν κάρτες με την ονομασία Hanafunda, η Nintyεπεκτάθηκε τόσο γρήγορα που έφτασε να είναι η πρώτη εταιρεία με θέμα τις playing cards στην Ιαπωνία. Στα τέλη του 1960, η Nintendo ξεκίνησε τη παραγωγή παιχνιδιών και επιτραπέζιων και το 1975, ζηλεύοντας την επιτυχία της Atari και της Magnavox, ένωσε τις δυνάμεις της με τη Mitsubishi για την ανάπτυξη μιας νέας home video game κονσόλας, του The Color TV Game 15. Μέσα σε 6 χρόνια, η Nintendo ξεκίνησε τη παραγωγή του Famicom, κυκλοφόρησε το Donkey Kong και απέκτησε κέρδη ύψους μισού δισεκατομμυρίου $$$ μόνο από τη πώληση video games!
 
 
Όταν κυκλοφόρησε επιτέλους το Famicom στην Ιαπωνία το 1983 και μετά από 2 ολόκληρα χρόνια τεράστιας επιτυχίας, έφτασε η σειρά της κονσόλας να φτάσει και στην Αμερική παρέα με 25 games. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησαν και τα Super Mario Bros. και The Legend of Zelda, δυο all-time classics για τη θρυλική αυτή κονσόλα. Μέσα σε μια δεκαετία η Ninty μπήκε για τα καλά στη βιομηχανία των videogames και κυκλοφορούσε απίστευτα games με απίστευτο ρυθμό!
 
 
 H συνέχεια είναι γνωστή με τις θρυλικές handheld και home κονσόλες και ειλικρινά, εύχομαι το NX να φέρει την εταιρεία πάλι στο προσκήνιο γιατί έχει μείνει αρκετά πίσω σε σχέση με τους κολοσσούς Sony και Microsoft που πλέον είναι οι κυρίαρχοι στο console gaming.
 
Αν θέλετε να ζήσετε τώρα στα PC σας καλές Nintendo στιγμές ιδού κάποια site με τα καλύτερα Emulators! 
 
 
(Υπενθύμιση: Για να τα παίξετε νόμιμα επιβάλλεται να έχετε στη κατοχή σας τα original cartridges!)
 
 
 
 
Και λίγο trivia για τους collectors:
 Σπάνια και συλλεκτικά NES games!
 
Bubble Bath Babes
 
 
Ένα από τα πιο «πονηρά» games για την εποχή του, αυτός ο τίτλος ήταν διαθέσιμος προς πώληση μόνο σε video stores μέσω mail order, κάνοντάς τον αμέσως σπάνιο και συλλεκτικό. Το να δείτε 8-bit porn αξίζει μάλλον, γι’αυτό και η τιμή του κυμαίνεται στο e-Bay γύρω στα 300$-400$.
 
Nintendo World Championship 1990
 
 
Αυτό το game cartridge το χρησιμοποιούσαν σε πρωταθλήματα και περιελάμβανε τρία games: το Rad Racer, το Super Mario Bros. και το Tetris. Υπάρχουν μόνο 116 κομμάτια παγκοσμίως – 90 γκρι cartridges αξίας 1,000$ και 26 χρυσά αξίας 6,500$!
 
Stadium Events
 
 
Ένα αρκετά σπάνιο cartridge το οποίο η Ninty το απέσυρε και γι'αυτό το λόγο είναι πλέον συλλεκτικό. Μια λειτουργική κόπια πωλείται γύρω στα 275$.
Continue reading
  2089 Hits

Η πρωτοτυπία έχει όνομα: Nintendo DS


Το πρώτο πράγμα που θα σας έρθει στο μυαλό μόλις αντικρίσετε το Nintendo DS είναι αυτό:  "Δύο οθόνες;!". Ναι, δύο οθόνες. Τόσο απλά.
 
Με αυτή τη δημιουργία της Nintendo, με κωδικό όνομα DS(Dual Screen), η εταιρεία κατάφερε να ξεφύγει από τη κλασσική εμπειρία που ζούσε ο casual handheld gamer.
Mε τις 2 LCD screens (η κάτω είναι touch-screen), το wireless networking, τα dual game cartridge slots και την υποδοχή μικροφώνου, το DS ξεφεύγει από το παλιό Game Boy που δανειζόταν από εσάς το μικρό σας αδερφάκι/ξαδερφάκι. Είναι γεγονός ότι κάτι παρόμοιο σαν αυτό δεν έχει ξανακυκλοφορήσει στο κόσμο του handheld gaming.



Η εμφανέστατη διαφορά από τους προκάτοχους του (που αλλάζει ουσιαστικά και το τρόπο που παίζετε) είναι το διπλό 3-inch screen layout. Ανάλογα το τίτλο που θα ξεκινήσετε, οι δυο οθόνες χρησιμεύουν για την απεικόνιση της δράσης ή για να χωριστεί σε μια οθόνη που δείχνει τη δράση και σε μια που δείχνει πληροφορίες όπως χάρτης, inventory κτλ. Να υπενθυμίσω ότι η κάτω οθόνη είναι touch-sensitive και μπορείτε να τη χρησιμοποιείτε με το stylus (σαν PDA) ή με το πάτημα ενός δακτύλου. Και οι δύο οθόνες περικλείονται με σχεδίαση clamshell παρόμοια με το Game Boy Advance SP.

 
Όσον αφορά την ιπποδύναμη της κονσόλας, αυτό το πράγμα είναι αρκετά δυνατό. Με διπλούς επεξεργαστές -έναν ARM9 και έναν ARM7- καθώς και 3D rendering δυνατότητες και 16-bit sound, η ποιότητα των τίτλων έφτανε αυτή του N64.
 
Και όπως πάντα, σχεδόν κάθε νέα κονσόλα λανσάρει νέα removable media. Έτσι το DS χρησιμοποιεί compact game cards(θυμίζουν κάπως Memory Sticks) οι οποίες είναι μικρές στο μάτι αλλά μεγάλες... όσον αφορά τη χωρητικότητα, γύρω στο 1 GB. Όσοι θέλανε να παίξουν και τα παλιά τους Game Boy Advance games, το DS -και η DS Lite version- έχουν δεύτερη υποδοχή για αυτά τα retro κασετάκια. 
Δεν είναι τέλειο; 



To Nintendo DS αναπτύχθηκε και κυκλοφόρησε από την Nintendo  στις 21 Νοεμβρίου 2004. 
Στις 2 Μαρτίου του 2006, η Nintendo παρουσίασε το Nintendo DS Lite, μια λεπτότερη και ελαφρύτερη εκδοχή του αρχικού Nintendo DS με φωτεινότερη οθόνη.
Continue reading
  1781 Hits

Captain Tsubasa Vol. II: Super Striker

Tsubasa και οι φίλοι του επέστρεψαν σε ακόμα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά ματσάκια στο Captain Tsubasa Vol. II: Super Striker. Ο τίτλος είναι βασισμένος στη θρυλική σειρά anime με θέμα το ποδόσφαιρο και όπως κι ο προκάτοχός του, είναι ένα football RPG. Ναι, καλά διαβάσατε, football RPG. Το sequel ουσιαστικά είναι μια ακριβής μεταφορά του πρώτου τίτλου με τη διαφορά ότι τα γραφικά είναι λίγο ανώτερα και η διάρκεια ακόμα μεγαλύτερη.
 
 
Αυτή τη φορά ο Tsubasa και οι συμπαίκτες του συμμετέχουν σε αγώνες ενάντια σε νέες αντίπαλες ομάδες. Η αλήθεια είναι ότι ο τίτλος της Tecmo συνεχίζει με στοιχεία από το anime και στη πορεία του θα διαπιστώσετε ότι έχει ομοιότητες με τις τελευταίες season του. Οι παίκτες του Sao Paolo είναι ακόμα οι ίδιοι αρχικά, αλλά στη πορεία θα αρχίσετε να βλέπετε νέα πρόσωπα. Κάθε φορά που ολοκληρώνετε ένα τουρνουά αλλάζετε ομάδα, πράγμα που αποτελεί μια πολύ καλή και ευχάριστη προσθήκη.
 
 
Ουσιαστικά, στο πρώτο τουρνουά έχετε τον έλεγχο του Tsubasa και της Sao Paolo. Στη συνέχεια, ελέγχετε την ομάδα Nankatsu η οποία συμμετέχει στο ιαπωνικό τουρνουά. Αφού ολοκληρώσετε κι αυτό, ξαναπαίρνετε τον έλεγχο της ομάδας του Tsubasa με τη διαφορά ότι η δυσκολία έχει ανέβει αρκετά. Στο τέλος μάλιστα αυτού του τουρνουά, αντιμετωπίζετε τους superstar του Ιαπωνικού πρωταθλήματος. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι για να τους κερδίσω πρέπει να έπαιξα το λιγότερο 20 ματσάκια και η νίκη μου επιτεύχθηκε με το ζόρι με μόλις ένα γκολ διαφορά! Μπαίνοντας στο τελευταίο τουρνουά, στο οποίο έχετε τον έλεγχο της εθνικής Ιαπωνίας (οι superstar που ανέφερα πιο πάνω), έχετε και τη προσθήκη του Tsubasa. Και αυτό είναι το καλύτερο σημείο του Captain Tsubasa Vol.II: Super Striker. Η ομάδα σας αποτελείται από τους καλύτερους μέσους, αμυντικούς, επιθετικούς και τερματοφύλακες που θα έκαναν σύγχρονους παίκτες όπως τους Messi, Ronaldo και Rooney να αρχίζουν να ψάχνουν για νέο επαγγελματικό προσανατολισμό!
 
 
Το gameplay του Captain Tsubasa Vol. II είναι απίστευτο και να φανταστείτε ότι η διάρκειά του είναι όσο ένα μέσο RPG. 
 
 
Ο χειρισμός είναι πολύ απλός. Με το σταυρό κατεύθυνσης κινείτε το χαρακτήρα σας και πατώντας το B εμφανίζετε το menu όπου στη συνέχεια επιλέγετε τι θα κάνετε. Αν ο παίκτης που ελέγχετε διαθέτει super moves, τότε κατά τη διάρκεια επιλογής ενός σουτ για παράδειγμα, σας εμφανίζεται η επιπλέον επιλογή για χρήση super-σουτ. Κάθε χαρακτήρας έχει αντοχή η οποία μειώνεται σταδιακά και ακόμα περισσότερο όταν χρησιμοποιείτε ειδικές κινήσεις. Αυτομάτως καταλαβαίνετε ότι δε μπορείτε να χρησιμοποιείτε συνέχεια ειδικές κινήσεις. Αν αδειάσει η αντοχή εντελώς, τότε μπορείτε να εκτελείτε μόνο πάσες οι οποίες μπορεί να μη πάνε ούτε καν στο συμπαίκτη σας. Και να θέλετε να κάνετε τάκλιν, ο αντίπαλος θα σας προσπεράσει σαν για πλάκα. Δεν υπάρχει επιλογή για save αλλά μη στεναχωριέστε, υπάρχουν τα passwords (τα πιο μεγάλα που έχω δει σε videogame για να πω και τη κακία μου) για αποθήκευση της προόδου σας. 
 
 
Τα γραφικά του Captain Tsubasa Vol. II είναι ανώτερα από τον προηγούμενο τίτλο. Οι χαρακτήρες είναι πολύ καλά σχεδιασμένοι και έχουν αυτό το “anime” χαρακτηριστικό πάνω τους. Οι κερκίδες είναι όμορφα σχεδιασμένες και το γρασίδι είναι πιο προσεγμένο. Δεν έχω δει ομορφότερα γραφικά στο Famicom, και χωρίς να θέλω να γίνομαι υπερβολικός, πιστεύω ότι είναι καλύτερα και από την εκδοχή του τίτλου στο Super Famicom!
 
Γενικά, η παρουσίαση του τίτλου είναι τόσο καλή που θα νιώσετε ότι βλέπετε επεισόδιο της σειράς με τη διαφορά ότι εσείς κάνετε το management της ομάδας. Τα cut-scenes είναι τόσο όμορφα που πραγματικά θα σας εντυπωσιάσουν. Οι super-moves είναι και αυτές με τη σειρά τους χάρμα οφθαλμών και ακόμα και οι πιο δύσπιστοι θα αναρωτηθούν πώς τα κατάφερε η Tecmo και έφτιαξε κάτι τόσο ποιοτικό στο Famicom.
 
 
Όσον αφορά τον ήχο, υπάρχουν λίγα themes τα οποία συνοδεύουν τη δράση. Ένα για κάθε ομάδα που ελέγχετε και ένα συγκεκριμένο για τους αντιπάλους σας. Όταν κοντεύει να λήξει ο αγώνας η μουσική γίνεται αγχωτική για να σας κάνει να ιδρώνετε από την αγωνία σας. Τα εφέ είναι αρκετά προσεγμένα και συνοδεύουν άψογα τα τεκταινόμενα αλλά πραγματικά, εάν υπήρχε η δυνατότητα διαλόγου, θα μιλάγαμε για τέχνη! 
 
Άρα, το Captain Tsubasa Vol. II είναι καλό sequel; Και με το παραπάνω παρακαλώ! Οι developers αφαίρεσαν τα λάθη του original τίτλου και ξόδεψαν αρκετό χρόνο στη βελτίωση του οπτικού τομέα. Πραγματικά, δεν έχετε ξαναδεί κάτι τόσο εντυπωσιακό στην 8-bit era των videogames. Μόλις καταλάβετε γενικά την όλη νοοτροπία που διαθέτει ο τίτλος καθώς και το gameplay του, το οποίο αρχικά μπορεί και να σας μπερδέψει, θα το λατρέψετε. Είναι, για εμένα τουλάχιστον, ένα από τα καλύτερα games του Famicom. Αξίζει να το ψάξετε και να το δοκιμάσετε!
 
 
Το Captain Tsubasa Volume II: Super Striker αναπτύχθηκε και κυκλοφόρησε από τη Tecmo στις 20/7/1990 αποκλειστικά για το Famicom (Ιαπωνία). Ο τίτλος έφτασε πολύ αργότερα και σε άλλες χώρες όπως Αμερική, Γαλλία και Αγγλία (μέσω μεταφρασμένων hacks από fans) αλλά εκεί που σημείωσε τεράστια επιτυχία ήταν στις αραβικές χώρες καθώς το anime είχε τεράστιο fanbase. Ο τίτλος μεταφράστηκε σε Captain Majed (الكابتن ماجد‎) και όλοι οι χαρακτήρες και τα κείμενα ήταν στα αραβικά με τέλεια μετάφραση. Κι εμείς ακόμα παλεύουμε για ένα σωστό manual…
 
Continue reading
  2102 Hits

Η ιστορία των arcades

 
Αχ, τα arcades… Άτιμη νοσταλγία...
Αν είστε κάποιας ηλικίας τότε σίγουρα δε μπορείτε να ξεχάσετε την 8-bit μουσικούλα, τον ήχο των κερμάτων που πέφτει στις εσοχές και τη περίεργη ατμόσφαιρα που επικρατεί σ’ένα χώρο όπου ο μοναδικός φωτισμός προέρχεται από τις CRT οθόνες. Ναι, arcades υπάρχουν ακόμη και σήμερα σε mall και σινεμά, αλλά η χρυσή εποχή τους έχει τελειώσει. Στις μέρες μας, οι περισσότεροι παίζουμε στα σπίτια μας, ή στις man-caves (playrooms ή καθιστικό). Σίγουρα, τα σημερινά videogames είναι ανώτερα όσον αφορά το τεχνικό τομέα, το βάθος και τη πλοκή που διαθέτουν, αλλά είναι αυτό το «κάτι» που σε κέρδιζε εκείνη την εποχή. Γι’αυτούς που θέλουν να ταξιδέψουν στο παρελθόν ή γι’αυτούς που θέλουν να μάθουν για τα arcades γενικότερα, θα σας περιγράψω τι συνέβη με την άνοδο και τη πτώση του arcade gaming.
 
 
H original Midway (1920’s)
Πριν δημιουργηθεί η Midway Games, Inc., υπήρχαν τα midway games. Μπασκέτες, shooting galleries, συσκευές που λέγανε τη μοίρα (όπως στη ταινία BIG) και άλλα μηχανικά θαύματα είχαν τη τιμητική τους στα κέντρα ψυχαγωγίας του Coney Island μέχρι και του Euclid Beach Park στο Cleveland.
 
Baffle Ball (1931)
Ο David Gottlieb δεν είχε τη παραμικρή ιδέα ότι φτιάχνοντας το Baffle Ball θα δημιουργούσε μια ολόκληρη βιομηχανία. Αυτό το παιχνίδι ήταν εντελώς μηχανικό και ήταν τόσο καλό και πετυχημένο που ο Gottlieb άρχισε τη μαζική παραγωγή τέτοιων μηχανημάτων-εννοείται ότι υπήρξαν και μιμητές με μηνύσεις και ιστορίες για αγρίους. 
 
 
O Hochberg και το Cavalier (1961)
Ο προπάππους της videogaming βιομηχανίας Joel Hochberg, ξεκίνησε τη καριέρα του σαν επισκευαστής ηλεκτρονικών. Το 1961 προσλήφθηκε από τη New Plan Realty, η οποία έχτιζε το Cavalier, ένα τεράστιο εστιατόριο 2.500 τ.μ με arcades, το πρώτο στο είδος του!
 
Η γέννηση των coin-up (1972)
 
 
Το πρώτο coin-operated video game δημιουργήθηκε από τον Ted Dabney και τον Nolan Bushnell. Το όνομά του; Pong. Με τοPong έδωσαν στη βιομηχανία των arcades μια ώθηση που την χρειαζόταν 100% και σύντομα, μαγαζιά σαν το Cavalier άρχισαν να εμφανίζονται παντού. (Σαν τα Mikel ένα πράγμα!)
 
Chuck E.Cheese’s (1977)
Ο Bushnell άρχισε να συνειδητοποιεί ότι ο μοναδικός τρόπος για να πιάσει μεγαλύτερο κοινό ήταν να νομιμοποιήσει κανονικότατα την arcade βιομηχανία. Έτσι, η λύση ήρθε με το Chuck E.Cheese’s, ένα arcade/restaurant σαν το Cavalier το οποίο είχε και κάτι σαν λούνα πάρκ για τους μικρούς μας φίλους.
 
Space Invaders (1978)
Όταν κυκλοφόρησε το Space Invaders στην Ιαπωνία έγινε πανικός που μέχρι και παντοπωλεία αφαιρούσαν χώρο προϊόντων για να τοποθετήσουν arcade μηχανήματα. Όταν έφτασε στις Η.Π.Α το 1979 είχε την ίδια τρομερή επιτυχία! Το μέρος στο οποίο θα έβρισκες σίγουρα το Space Invaders ήταν το Chuck E.Cheese’s το οποίο έγινε τόσο διάσημο που ο Bushnell άρχισε να πουλάει franchise.
 
 
Η πτώση (1984)
Οι home entertainment κονσόλες ξεκίνησαν να μπαίνουν για τα καλά στα νοικοκυριά με αποτέλεσμα οι gamers να μην αφήνουν τους καναπέδες τους για να παίξουν τις τελευταίες κυκλοφορίες. Με αυτή τη κίνηση ήρθε και το τέλος των Chuck E.Cheese’s. Το Μάρτιο του 1984, η Pizza Time Theaters, η εταιρεία πίσω από τα Cheese’s restaurants, χρεωκόπησε.
 
 
Η ύστατη πνοή (αρχές 90’s)
Με τη κυκλοφορία των two-player fighting games όπως το Street Fighter II και το Mortal Kombat, τα arcades ξεκίνησαν να παίρνουν πάλι τα πάνω τους. Αλλά με τη κυκλοφορία των 16-bit κονσολών το 1994, όποιες ελπίδες αναβίωσης υπήρχαν, σβήστηκαν οριστικά. Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες τα περισσότερα μαγαζιά με arcades έκλεισαν. Ειδικά εδώ στην Ελλάδα, που είχαμε την γελοία ιστορία με τα «φρουτάκια» που είχα αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο, αρκετός κόσμος έβαλε λουκέτο και έπαθε ζημιά. Πλέον τα arcades είναι παρελθόν και μπορείτε να τα βρείτε όπως ανέφερα και στην αρχή, σε mall, πανηγύρια ή στη συλλογή κάποιου συλλέκτη.
 
 

 

Continue reading
  1948 Hits

Checklist για σπιτικά gaming sessions

Πιστεύετε ότι είστε τόσο cool τυπάκια που θέλετε να διοργανώσετε μια videogame βραδιά. Οκ, μια χαρά, βασικά τέλεια για εσάς! Ο κόσμος χρειάζεται κορόιδα σαν εσάς που μπορούν να υποδέχονται ορδές κι ορδές από gamer-συμπατριώτες στο σπίτι τους όπου θα κάνουν τα πάντα άνω κάτω. Εύχομαι βέβαια να μη τύχει σε κανέναν σας όμως σκηνή όπου μπαίνετε στο WC και ουρλιάζετε καθώς βλέπετε κάτι να στάζει από το ταβάνι. Κάτι που μπορεί να άφησε κάποιος καλεσμένος σας… Μπλιαχ!

Για να λέμε την αλήθεια, όσοι κάνουν τέτοιες προσκλήσεις αξίζουν ένα μεγάλο μπράβο καθώς το να είσαι host για ένα τουρνουά είναι πραγματικά άξιο σεβασμού. Ένας πολύ καλός μου φίλος, ο JPN, πάντα ετοιμάζει τρελές καταστάσεις και περνάμε πάντα τέλεια. Κι ας είμαι απρόσκλητος.

 
Για αυτό λοιπόν, σκέφτηκα να βοηθήσω όσους σκέφτονται να οργανώσουν κάτι τέτοιο. Για πάμε λοιπόν.
 


Επικοινωνία
Διαλέξτε μια μέρα στο μέλλον όπου θα έχετε συνεννοηθεί με τους καλεσμένους σας μέσω τηλεφώνου, e-mail, facebook, twitter κλπ μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή μέσω της άμεσης (η οποία κοντεύει να εκλείψει) επικοινωνίας. Αποφασίστε ποια games θέλετε να παίξετε και ξεκινήστε το πλάνο σας.
 
 
Τα απαραίτητα
1)PC/Κονσόλες: Ναι, κονσόλες. Ακούγεται κάπως και προφανές, αλλά ας έχετε καβάντζα κάποιες κονσόλες για να παίζουν όλοι.
 
2)Extra controllers και μπαταρίες: Ποτέ δε ξέρετε πότε το mouse/keyboard ή το controller θα τα παίξει. Φροντίστε να έχετε κάπου επιπλέον controllers ή ζητήστε να σας φέρουν οι φίλοι σας.
 
3)Έπιπλα: Σιγουρευτείτε ότι όλοι θα κάθονται άνετα και τακτοποιήστε σωστά το χώρο σας για να τοποθετηθούν τα απαραίτητα snacks, αναψυκτικά και ο επιπλέον εξοπλισμός. Ειδικά αν πρόκειται να έρθει κανονική μασαμπούκα θέλει ιδιαίτερη προσοχή!
 
Για LAN Party
1)Καλώδια ή wireless: Αν ετοιμάζεστε για LAN Party, όλοι θα χρειαστούν καλώδια. Αν έχει ξεμείνει κάποιος με παλιό σύστημα, θα χρειαστεί μια Wi-Fi card.
 
2)Προεκτάσεις και πολύπριζα: SOS. Θα χρειαστείτε αρκετά από αυτά. 
 
3)Games: Πάλι αυτονόητο αλλά εναλλακτικός τρόπος σκέψης. Σιγουρευτείτε ότι έχετε αρκετές (official) κόπιες του τίτλου που θα παίξετε.
 
Oκ, κάναμε τα βασικά. Δείτε όμως τι προτείνω ακόμα για μια καλύτερη gaming βραδιά.

 
1)Headphones: Αν παίζετε LAN-άκια και δεν είστε στον ίδιο χώρο, καλό θα ήταν να έχετε ακουστικά για να μην ουρλιάζετε στις 3 μ.μ. 
 
2)Φαΐ και πιώμα: Οι άνθρωποι χρειάζονται ενέργεια. Προτείνω να διαθέσετε στους καλεσμένους σας σνακ χωρίς λάδι για αποφυγή γλίτσας στα controllers και κρύα αφεψήματα όπως κόλες, energy drinks και χυμούληδες. Αν πέσει πείνα, ένα διάλειμμα για παραγγελία από το τοπικό σουβλατζίδικο ή πιτσαρία είναι ότι πρέπει.
 
3)Φαρμακείο: Αν κάποιος ζαλιστεί από το πολύωρο gaming καλό είναι να έχετε κάποιο παυσίπονο έτοιμο. Υγεία πάνω απ’όλα gamers! To να είσαι προετοιμασμένος για τα πάντα σε κάνει βασιλιά!
 
 
 Κι αυτό ήταν. Μια λίστα γεμάτη gaming tips για gamers! Κάλυψα τα πάντα; Δεν είμαι σίγουρος αλλά σίγουρα κάτι απ’όλα τα παραπάνω θα σας φανεί χρήσιμο. 
Τώρα πηγαίνετε να παίξετε σαν καλά παιδιά.

First posted in Omnibot-Retrogaming on 5/3/2016
http://omnibotretrogaming.blogspot.gr/2016/03/checklist-gaming-sessions.html
Continue reading
  1951 Hits