Παίζοντας το Batman: Arkham Asylum, το 2020, ένα παιχνίδι του 2009, κατάλαβα πως, όσο χρόνια και να περάσουν, ένα παιχνίδι αν ήταν καλό τότε, θα είναι καλό και τώρα. Το έπαιξα στον υπολογιστή με ποντίκι και πληκτρολόγιο και στο εύκολο difficulty mode. Τα γραφικά του μου φάνηκαν εξαιρετικά. Φυσικά δεν μπορούμεν να περιμένουμε πολλά από το animation των χαρακτήρων, αλλά στο κομμάτι των textures, δεν έχω κανένα παράπονο.
Η ιστορία θεωρώ πως είναι πολύ καλή, δεν σε κάνει να βαρεθείς και ούτε κουράζει. Αντιμετωπίζεις αρκετούς αντιπάλους του Batman, όπως Poison Ivy, Killer Croc, Scarecrow, Harley Quinn και φυσικά τον Joker, που αποτελεί τον βασικό εχθρό της ιστορίας. Περιληπτικά ο Batman καταφέρνει για ακόμη μία φορά να συλλάβει τον Joker και να τον μεταφέρει στο Arkham Asylum. Όμως αυτό αποτελεί μέρος του σχεδίου του Joker για να καταλάβει το άσυλο. Ο Batman καλείται να σώσει τους αστυνομικούς, να αντιμετωπίσει τους εχθρούς και να επαναφέρει την τάξη στο άσυλο.
Παράλληλα με την ιστορία, υπάρχουν και collectibles, με την μορφή τρόπεων, γρίφων, ακουστικών ντοκουμέντων κ.α. Για την απόκτηση όλων, χρειάζονται gadgets που αποκτάς παρακάτω στο παιχνίδι, οπότε πρέπει να επισκεφτείς και για δεύτερη φορά κάποιοες περιοχές. Οι γρίφοι δεν θα αποτελέσουν ιδιαίτερη πρόκληση για κάποιον που γνωρίζει την ιστορία του Batman και του Gotham. Δεν υπάρχει κάποιο κέρδος από την συλλογή των collectibles, πέρα από στοιχεία ιστορίας για το Arkham Asylum και πληροφορίες για τους διάφορους χαρακτήρες.
Στο σύστημα μάχης έχω παράπονο το ότι δεν έπιανε πάντα το counter attack, αλλά μπορεί να είναι και δικό μου λάθος. Γενικά είναι braindead. Απλά πατάς κλικ, και ο χαρακτήρας πετάγεται από την μία γωνία του δωματίου στην άλλη. Όρεξη να έχεις να βαράς.
Γενικά είναι μια ευχάριστη εμπειρία. Με κούρασαν λίγο τα collectibles και δεν είχα το κουράγιο να τα μαζέψω όλα, ευτυχώς που μαζεύεις χάρτες που σου δείχνουν που βρίσκονται. Το προτείνω σίγουρα.