Review Detail

Το τέταρτο μέρος της σειράς AC μας τοποθετεί στην "Χρυσή" εποχή της πειρατείας, κάπου στο 1715. Εκεί όπου το κυνήγι του θησαυρού, το αέναο μεθύσι με ρούμι και τα ρεσάλτα, αποτελούσαν τρόπος ζωής. Μπορεί η απόδοση της εποχής αυτής μέσα στον τίτλο να επικαλείται έναν ανάλαφρο και φωτεινό τρόπο παρουσίασης, όμως το σίγουρο είναι πως τόσο η χρονολογία όσο και οι συνήθειες των πειρατών ταιριάζουν εξαιρετικά σε έναν τίτλο AC. Άλλωστε, πολλά παιχνίδια έχουν προσπαθήσει να μας μεταφέρουν στην συγκεκριμένη εποχή, χωρίς να καταφέρουν να ξεχωρίσουν στις καρδιές μας.

Το Assassin's Creed IV: Black Flag, ουσιαστικά αποτελεί το prequel του προκατόχου του, αφού αφηγείται τις πειρατικές ιστορίες του παππού του Connor, που ακούει στο όνομα Edward Kenway. Ο Edward είναι ένας χαρακτήρας εντελώς διαφορετικός από όλους τους περασμένους πρωταγωνιστές της σειράς, όπως και από πολλούς γνωστούς πειρατές που έχουν περάσει από την ιστορία και την μεγάλη οθόνη. Ο εν' λόγω καπετάνιος ηγείται της κεντρικής ιστορίας, αποτελώντας μια από τις πιο συμπαθείς και εμβληματικές περσόνες που έχουν παρελάσει από το cast του παιχνιδιού. Ο Edward ωστόσο, δεν δείχνει να ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τον αγώνα μεταξύ των Assassin's και των Templars, ούτε για κάποια άλλη φιλοσοφία του δόγματος. Το μέγεθος της αδιαφορίας του όμως, το καταλαβαίνουμε από την πρώτη κιόλας σκηνή του παιχνιδιού, όπου η πρώτη μας επαφή με τον Edward γίνεται καθώς εκείνος κυνηγάει έναν Assassin. Αφού τον σκοτώσει, του κλέβει τα ρούχα, προχωρώντας προς μια ομάδα ανδρών με σκοπό να παραδώσει κάποιες ευαίσθητες πληροφορίες, με αντάλλαγμα ένα πενιχρό ποσό χρημάτων. Όπως είναι προφανές λοιπόν, στις φλέβες του νέου μας πρωταγωνιστή δεν ρέει το καθαρό αίμα ενός Ασσασίνου, ενώ δεν θα διστάσει να προδώσει ή να σκοτώσει κάποιον, στην περίπτωση που το αντάλλαγμα ικανοποιεί το πουγκί του. Αρκετά αργότερα βέβαια αυτό αλλάζει, όπως και η θέση του ήρωα μέσα στην ιστορία, αφήνοντας όμως πολλά αδιευκρίνιστα ερωτήματα τα οποία, ίσως απαντηθούν σε επόμενους τίτλους.

Το υγρό στοιχείο κυριαρχεί σε αυτό τον τίτλο, αλλάζοντας κατά πολύ το gameplay του παιχνιδιού, φέρνοντας την ξηρά σε δεύτερη μοίρα. Αυτό σίγουρα αποτελεί μια μεγάλη ανανέωση, ενώ δεν παραλείπονται οι γνωστές action, stealth και platforming αξίες που κουβαλάει το όνομα Assassin's Creed. Ταξιδεύουμε λοιπόν στην Καραϊβική, τον πόλο έλξης των πειρατών και των κουρσάρων. Το setting της περιοχής αποδίδεται με εξαιρετική λεπτομέρεια και καλοδουλεμένα textures, ενώ δεν απουσιάζουν και οι γνωστές φυσιογνωμίες από την ιστορία, όπως μας έχει συνηθίσει άλλωστε η σειρά. Έτσι λοιπόν, αρκετοί γνωστοί πειρατές κάνουν την εμφάνιση τους στο Black Flag όπως ο Μαυρογένης και ο Charles Vane.​ ​

Ο πρωταγωνιστής στο Assassin's Creed IV: Black Flag καλείται να εξερευνήσει καλοσχεδιασμένες περιοχές όπως η Αβάνα, η Nassau, το Kingston, ναούς των Maya και πολλά μικρά νησιά. Όπως κάθε sandbox game που σέβεται τον εαυτό του, έτσι και το AC4 προσφέρει έναν εξαιρετικά μεγάλο ανοιχτό κόσμο για εξερεύνηση, με μια αξιόλογη ποικιλία από side quests αλλά και ανυποψίαστους περαστικούς για pick-pocketing. Στο Assassin's Creed IV: Black Flag, ακόμα και μετά από 50 ώρες gameplay, θα ανακαλύψετε καινούρια νησιά και τοποθεσίες που δεν είχατε ξαναπεράσει, πράγμα που θα χαροποιήσει ιδιαίτερα τους οπαδούς του looting.​

Ψάρεμα, κυνήγι, καπετανιλίκι, κανονιές και κολύμπι είναι μερικές μόνο από τις δραστηριότητες του παίκτη όσoν αφορά τις θαλάσσιες περιοχές. Η ξηρά είναι γνώριμη, ενώ κρατά σταθερές τις αξίες του ανελέητου τρεξίματος, των stealthy εξοντώσεων, καθώς οι θάμνοι και ο έξυπνος σχεδιασμός των περιοχών ενδείκνυνται για leaps of faith, σκαρφαλώματα και κάθε είδους ταρζανιά που απαιτείται κατά την διάρκεια των καταδιώξεων.

Ας έρθουμε όμως για λίγο στο παρόν και φυσικά δεν εννοώ άλλον από τον κόσμο του Animus. Σε κάθε τίτλο της σειράς καλούμαστε να αναβιώσουμε τις αναμνήσεις των προγόνων του Desmond Miles. Στο Black Flag λοιπόν, αυτή η διαδικασία διαφοροποιείται λίγο, μέσω της εταιρείας Abstergo. Η εν' λόγω εταιρεία διερευνά τις αναμνήσεις των ανθρώπων της εποχής του 18ου αιώνα, με σκοπό να δημιουργήσει προϊόντα ψυχαγωγίας με ιδιαίτερο ρεαλισμό και ακρίβεια γεγονότων για την απόδοση της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου. Έτσι λοιπόν, εμείς αναλαμβάνουμε τον ρόλο του Sample 17, ο οποίος εργάζεται στην Abstergo αναβιώνοντας τις μνήμες του Desmond μέσα από τον παππού του, Edward Kennway. Στο σημείο αυτό, οφείλουμε να ομολογήσουμε πως η συγκεκριμένη προσθήκη στην πλοκή του παιχνιδιού είναι αρκετά εύστοχη, δίνοντας μια νέα πνοή στην περιήγηση του Animus. Πολλές και χορταστικές είναι οι αποστολές της Abstergo, οι οποίες φυσικά δεν είναι υποχρεωτικές, αλλά επιβραβεύουν καλά τον παίκτη. Για παράδειγμα, σε μια άκρως απαιτητική αποστολή από αυτές έπρεπε να σκοτώσουμε τέσσερις εχθρούς στην σειρά, χρησιμοποιώντας τα gold pistols, πράγμα που προϋπέθετε αρκετά βήματα μέχρι να πετύχουμε τον στόχο μας. Στο τέλος όμως, τα αντικείμενα που ξεκλειδώθηκαν μας έκαναν να ξεχάσουμε τους κόπους μας. ​

Παρ' όλο που οι τοποθεσίες είναι έξυπνα σχεδιασμένες και ο χειρισμός του χαρακτήρα φαίνεται ισορροπημένος και ιδανικός για τις απαιτήσεις των αποστολών, ο συνδυασμός του free run με την ταυτόχρονη αναπήδηση για την μετάβαση του χαρακτήρα από στην απέναντι πλευρά, μοιάζει με απαιτητικό combo σε fighting game, χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Πέρα από τις αξιοσημείωτες προσθήκες και βελτιώσεις του gameplay, κάποια μελανά σημεία επιμένουν να παραμένουν στον τίτλο, υπενθυμίζοντας μας φωτογραφικά τις στιγμές που αγανακτούσαμε με τους προκατόχους του. Στα πλαίσια κάποιας αποστολής, για παράδειγμα, καλούμαστε να συλλέξουμε πληροφορίες από κάποιους εχθρούς, παρακολουθώντας τους κρυφά και κρατώντας αποστάσεις ασφαλείας μέχρι να αναφέρουν τα δεδομένα που μας αφορούν. Ποτέ όμως δεν κατάλαβα γιατί θα πρέπει να διαθέσουμε πέντε και δέκα λεπτά ακολουθώντας και ακούγοντας κάθε ανούσια συζήτηση των ακολούθων μέχρι την επίμαχη πληροφορία; Αυτό μάλλον είναι ένα ερώτημα που θα παραμείνει ανεξήγητο και σε αυτόν τον τίτλο.

Ένα αρκετά ενδιαφέρον στοιχείο του Assassin's Creed IV: Black Flag αποτελεί η αλληλεπίδραση των καιρικών συνθηκών με τον χειρισμό του χαρακτήρα μας. Το σύστημα μάχης και κάλυψης ωστόσο, παραμένει στα ίδια επίπεδα με τους προκατόχους, ενώ το επίπεδο της νοημοσύνης των εχθρών παρ' όλη την φαινομενική βελτίωση, επιμένει να διατηρεί χαμηλό δείκτη. Παρ' όλα αυτά, ο Edward ανα πάσα στιγμή δεν θα διστάσει να αγνοήσει επιδεικτικά κάθε εχθροπραξία ή άλλη δραστηριότητα γύρω του και να σαλπάρει για άλλα μέρη με το Jackdaw (το καράβι του), άλλωστε τα χρυσά σεντούκια και το κυνήγι θησαυρού μονοπωλούν μόνιμα στο μυαλό του. Το χιούμορ του χαρακτήρα (έστω και επιτηδευμένο κάποιες φορές) σε συνδυασμό με την τόλμη της Ubisoft να ρισκάρει, διακωμωδώντας έμμεσα κάποιες τάσεις της εποχής, δίνει μια ακόμα ευχάριστη πινελιά στον τίτλο.

Τα γραφικά του Black Flag φοράνε τα καλά τους, αφού οι βελτιώσεις και ο ρεαλισμός εντυπωσιάζουν. Τα περιβάλλοντα έχουν σχεδιαστεί λεπτομερώς με ιδιαίτερο μεράκι και αυτό φαίνεται σε κάθε μας βήμα. Όλες οι μεγάλες πόλεις της Καραϊβικής έχουν έντονο το άρωμα της εποχής, ενώ ακόμα και οι διαφοροποιήσεις στην κουλτούρα της κάθε πόλης αποτελούν την λεπτομέρεια που κάνει τον πρωταθλητή. Η ομάδα ανάπτυξης ασχολήθηκε επισταμένα με κάθε texture, φέρνοντας στα μάτια μας ένα σαγηνευτικό οπτικό αποτέλεσμα. Τα εφέ του υγρού στοιχείου όπως η αντανάκλαση, η κίνηση και ο παφλασμός των κυμάτων της θάλασσας αποδόθηκαν με εξαιρετικό ρεαλισμό, μετατρέποντας κάθε σκηνικό σε card postal. Πολλές φορές έπιασα τον εαυτό μου να χαζεύει τα χρώματα του ουρανού κατά την διάρκεια ενός ηλιοβασιλέματος στον κρυστάλλινο ωκεανό, καθώς η camera απομακρυνόταν από τον χαρακτήρα.

Εξίσου καλή δουλειά έχει γίνει και στον ηχητικό τομέα, άλλωστε πάντα απολαμβάναμε τις κέλτικες μελωδίες του τίτλου, ακόμα και κατά την διάρκεια της πλοήγησης μας στο κεντρικό μενού. Όμως με σιγουριά θα λέγαμε πως το Black Flag διαθέτει το καλύτερο soundrack όλων των τίτλων της σειράς. Πέρα από την ποιότητα των επικών κομματιών, περιέχονται και εξαιρετικά πειρατικά τραγούδια τα οποία σιγοτραγούδησα και εκτός του παιχνιδιού. Ο υποδειγματικός τρόπος που συνοδεύει η μουσική τις επικές στιγμές δράσης, σε συνδυασμό με τους ρεαλιστικούς και χαλαρωτικούς ήχους της φύσης θα λέγαμε οτι κάνουν το ακουστικό κομμάτι του τίτλου ακαταμάχητο.

Το Voice Acting κρατάει και αυτό υψηλό δείκτη, παρ' όλο που περιμέναμε μια καλύτερη δουλειά στο lip-sync των χαρακτήρων. Ωστόσο, πέρα από τις κουραστικές φλυαρίες των φρουρών κατά την διάρκεια της προσπάθειας μας να αποσπάσουμε μια συγκεκριμένη πληροφορία, δεν έχουμε άλλο παράπονο. Το casting των voice actors ήταν πολύ εύστοχο, αποδίδοντας ακριβώς την φωνή που θα περιμέναμε από κάθε χαρακτήρα. ​

Όσον αφορά το multiplayer, δεν έχουμε πολλά να πούμε αφού είναι πανομοιότυπο με όσα έχουμε δεί κατά καιρούς στην σειρά, κρατώντας την ίδια λογική συνύπαρξης παικτών και NPCs μέσα σε μία πόλη. Σε γενικές γραμμές δεν θα λέγαμε πως το εν' λόγω mode ήταν ποτέ ένας από τους βασικούς λόγους που κράτησαν το ενδιαφέρον μας για το παιχνίδι και το ίδιο θα πούμε και τώρα. Νέα game modes και maps κάνουν την εμφάνιση τους, ωστόσο το Naval Multiplayer λάμπει δια της απουσίας του σε αυτό τον τίτλο. Η μόνη προσθήκη στο multiplayer mode είναι το Game Lab, μέσα στο οποίο οι παίκτες έχουν την δυνατότητα να τροποποιήσουν τα υπάρχοντα game modes (εκτός του Wolfpack), αφήνοντας την δική τους ιστορία.

Ο εξαιρετικός κόσμος του Assassin's Creed IV: Black Flag υπόσχεται να μας κρατήσει απασχολημένους για πολλές ώρες, περισσότερες από κάθε άλλο προκάτοχο του. Ο Edward κλέβει την παράσταση σε κάθε ευκαιρία, ενώ η πολυποίκιλη δράση και ο τεράστιος ανοικτός κόσμος προκαλούν για ατελείωτες εξερευνήσεις. Καλύψτε λοιπόν το ένα μάτι, βάλτε τον παπαγάλο στον ώμο, ένα ποτήρι ρούμι στο τραπέζι και ετοιμαστείτε να σαλπάρετε στα γάργαρα νερά της Καραϊβικής...