Review Detail

Επιτέλους τερμάτισα το Pillars of Eternity!!!(PoE).
Μερικές χρήσιμες επισημάνσεις πριν ξεκινήσω την ανασκόπησή μου. Η έκδοση του PoE με την οποία πραγματοποίησα επιτυχώς τον τερματισμό του σεναρίου είναι η 1.0.6.0617. Φυσικά για να μην ξεχνιόμαστε, αυτή η έκδοση είναι ΠΡΙΝ το πολυπόθητο patch aka V.2 που εφόσον δεν έχω ενημερωθεί λάθος, θα πραγματοποιηθεί παράλληλα με την κυκλοφορία του expansion “The White March”. Αναφέρθηκα στο επόμενο patch,διότι κάποια bugs έχουν ήδη αναφερθεί πολλάκις και η OBSIDIAN τα έχει λάβει υπόψιν της, έτσι δεν θα σπαταλήσω γραμμές για τεχνικού τύπου θέματα, που στο επόμενο update θα τα έχουμε όλοι ξεχάσει.
Επίσης ο βαθμός δυσκολίας που επέλεξα μέχρι την ολοκλήρωση του παιχνιδιού ήταν στο Hard και οι λόγοι ήταν καθαρά συναισθηματικού χαρακτήρα, αφού από ένα σημείο και έπειτα είχε γίνει αρκετά προσωπικό το ζήτημα. Όσοι εκαναν το ίδιο λάθος με εμένα ίσως με καταλαβαίνουν καλύτερα. Γενικά εάν κάποιος δεν ενδιαφέρεται για τα επιτεύγματα της steam δεν υπάρχει λόγος να ταλαιπωρηθεί με τους βαθμούς δυσκολίας που προσφέρει το PoE, δεν προσφέρει κανένα in-game κίνητρο στον παίκτη (xp, αντικείμενα, κλπ). Επιπλέον, να σας προειδοποιήσω ότι τα bugs σε συνδυασμό με οποιοδήποτε βαθμό δυσκολίας καθιστά το παιχνίδι μη-παιχνίδι. Τέλος θεώρησα σαν την καλύτερη επιλογή, το παιχνίδι να τερματιστεί με όλες τις θέσεις της ομάδας κατειλημμένες από storyline NPCς και όχι custom made companions. Η δημιουργία τέτοιων συντρόφων αποτελεί ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον χαρακτηριστικό, εαν θελεις να φτιαξεις ενα themed party της αρεσκείας σου, αλλά προτεραιότητα είχε η κάλυψη, όσο το δυνατόν περισσότερου σεναριακού υλικού. Γι αυτό προτίμησα τους ‘ζωντανούς’, αυτούς δηλαδή που συναντάς σε διάφορα σημεία του κόσμου του PoE.
Όσοι είστε εξοικειωμένοι με παρόμοιους τίτλους 10 χρόνια παλαιότερους του PoE, ονόματα δε λέμε (πάντως έχει σχέση με πύλες και όχι με πυλώνες) έχει καλώς, όσοι δεν είστε, πάλι έχει καλώς! Γιατί πολύ απλά θεωρώ ότι το PoE είναι ένα παιχνίδι που στους λάτρεις των RPGς θα αποτελέσει παιχνίδι σταθμό. Ωστόσο μια γρήγορή περιγραφή θα είχε ως εξής: Το PoE είναι ένα RPG προοπτικής τρίτου προσώπου όπου σου δίνεται η ευκαιρία να φτιάξεις τον δικό σου χαρακτήρα. Διαλέγοντας ανάμεσα από έξι φυλές, ενώ από αυτές τουλάχιστον δύο παρακλάδια από κάθε φυλή, διαφοροποιούν ακόμη περισσότερο την επιλογή σου. Στη συνέχεια έχεις να διαλέξεις μεταξύ έντεκα (παρακαλώ) ειδικοτήτων. Μια μικρή παύση εδώ. Με την επιφύλαξη ότι μιλάμε για τον πρώτο τίτλο της σειράς, ε μη μου πείτε τώρα από πού το ξέρεις αυτό, ίσως κάποια πραγματα σας φανούν λίγο ξεκάρφωτα. Ενώ θα μπορούσε η OBSIDIAN να πατήσει σε πιο βατά μονοπάτια, προτίμησε λανθασμένα κατά την γνώμη μου, να ρισκάρει με νέες/πρωτότυπες φυλές όπως οι Aumaua, που θύμισαν λίγο τους καρχαρίες που κάνουνε σέρφινγκ στο νησί Maui και έχασα κάθε ενδιαφέρον να τους εντάξω στην πανίδα του φανταστικού! Οι Godlike από την άλλη, φαίνεται μια καλύτερη προσπάθεια στα πλαίσια της πρωτοτυπίας με μια μικρή επισήμανση στο concept τους, το οποίο θέλει λίγο μάζεμα, ενώ οι Orlans ίσως τελικά κερδίζουν την πρώτη θέση στο θέμα μιας αρκετά επιτυχημένης υλοποίησης όλων των παραπάνω. Προσωπικά διάλεξα Human ενώ οι υπόλοιπες φυλές αναφορικά είναι οι νάνοι και τα ξωτικά. Στο θέμα των ειδικοτήτων όλα καλά με κάποιες ενδιαφέρουσες μικροεκπλήξεις, όπως τον «διανοούμενο Βάρβαρο», να χρειάζεται intellect σαν ένα από τα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά της ειδικότητας του. Συστήνω Cipher για όσους θέλουν κυριολεκτικά να μπουν στον κόσμο του PoE, ενώ με Fighter θα νιώσετε σαν τουρίστας να περιπλανιέται σε αρχαιολογικούς χώρους του/της Eoras. Εγώ για άλλη μια φορά επέλεξα Paladin, αν και το πάλεψα αρκετά με Cipher, γενικά το ξεκίνησα αμέτρητες φορές μέχρι που πήρα την γενναία απόφαση να το τελειώσω. Πολύ θετικό σημάδι αν με ρωτάτε για ένα παιχνίδι αυτού του είδους. Η γενική έλλειψη πορτραίτων δεν με απογοήτευσε τόσο, όσο το αρκετά φτωχό concept art που τα κοσμούσε, αν και τέτοια κόμπλεξ τα αποφεύγω, το συγκεκριμένο στοιχείο το ήθελα λίγο πιο δυνατό.
-“I see dead people”
Όχι δεν θα ξεκινήσω να σας περιγράφω ταινία, κάπως έτσι όμως επιλέγει το PoE να σε βάλει στο κλίμα της ιστορίας και όχι σιγά-σιγά αλλά μάλλον αρκετά απότομα! ΔΕΝ συνηθίζεται στα επικά σενάρια ένα τέτοιο horror-Like ας μου επιτραπεί η έκφραση σενάριο, (εκτός εάν το πας για planescape:torment). Συνήθως ξεκινάς πολύ πιο διακριτικά και στη συνέχεια, αφού σώσεις και μερικές αδέσποτες γάτες, καταλήγεις αθάνατος ήρωας ενός έπους το οποίο θα εξιστορείται για πολλές γεννιές από τροβαδούρους με μεθυσμένα βιολιά και την συντροφιά μιας λυκνίζουσας φλόγας από το αναμμένο κερί του δωματίου όπου θα αντιστέκεται σθεναρά να σβήσει πριν η ιστορία τελειώσει όπως είθισται. Η εξέλιξη του σεναρίου διαδραματίζεται στις πρώην αποικίες της αυτοκρατορίας του Aedyr, που πλέον, έχουν διασπαστεί σε αυτόνομα κρατίδια τα οποία αγωνίζονται να επιβιώσουν και έτσι να σταθεροποιήσουν τις θέσεις τους. Μια παρόμοια κατάσταση θα συναντήσετε και στα μέρη που θα επισκεφθείτε, με μικρότερης κλίμακας γεγονότα στην αρχή, να κλιμακώνονται δραματικά στη συνέχεια, όπου θα κληθείτε να συμμετάσχετε σαν χαρακτήρας κλειδί. Πολλές φορές, θα είναι αναπόφευκτο γεγονός, η σύγκρουση συμφερόντων που θα επηρεάζει εσάς, τους συντρόφους σας και την συμπεριφορά των γύρω σας, νιώθοντας τον κόσμο του PoE ακόμη πιο ζωντανό. Αυτό θα πραγματοποιείται μέσω των επιλογών που θα κάνετε κατά την περάτωση των αναζητήσεών σας. Γενικά το PoE προσφέρει στον παίκτη που του αρέσει το διάβασμα, μια ολόκληρη βιβλιοθήκη κειμένων εξαιρετικής γραφής που σε βάζουν ακόμη περισσότερο μέσα στον κόσμο του Eoras. Με εξαφανισμένους θεούς και κατορθώματα ηρώων που αξίζει για όλους, μυημένους και μη, να ρίξουν μια ματιά! Εξάλλου όταν αποκτάς το δικό σου κάστρο κάπου πρέπει να τα βάλεις όλα αυτά τα βιβλία.
-You can keep it!
Καταλάβατε πολύ καλά! Στην πορεία της ιστορίας, ο παίκτης αρκετά νωρίς μάλιστα, αποκτά στην κατοχή του ένα κάστρο, το οποίο θα διοικεί με έναν αρκετά απλοποιημένο μηχανισμό, ενώ παράλληλα θα πρέπει να κάνετε τις απαραίτητες ανακαινίσεις όπως θα όφειλε ένας σωστός μάστορας. Για να προλάβω όμως τυχόν λιποθυμίες, να σας πω ότι ΔΕΝ θα βρεθείτε αντιμέτωτοι με πολιορκητικούς κριούς και ορδές απέθαντων. Ούτε δράκοι θα ενδιαφερθούν να σας το ριμάξουν συθέμελα για το χρυσάφι του. Ωστόσο θα υπάρχουν μικροαποστολές που θα απαιτούν την προσοχή σας. Εν κατακλείδι αυτό το κάστρο θα είναι για να αποθηκεύετε( εξού και το keep) αντικείμενα, αλλά ακόμη και NPCs καλούς και κακούς, ούτως ώστε να το θεωρήσετε, χωρίς καμία αμφιβολία, ένα τεραστίων διαστάσεων inventory. Έχει και κάτι μυστικά θαμμένα στα σπλάχνα του αλλα ας τα αφήσουμε εκεί που είναι για μιαν άλλη φορά.


-fight the System
Το εκλεπτυσμένο σύστημα μάχης του PoE είναι εξαιρετικά φιλικό ως προς τον παίκτη και κατά τη γνώμη μου το πιο δυνατό του σημείο. Στην αρχή έπρεπε να εξοικειωθώ με τους όρους, όπως άλλωστε σε κάθε παιχνίδι που παίζουμε για πρώτη φορά. Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στο τρόπο λειτουργίας του endurance και στο τί εστί recovery και θα μπείτε στο κλίμα χωρίς να το καταλάβετε. Άπαξ και κατανοήσεις τον μηχανισμό είσαι έτοιμος να πειραματιστείς με τα λεγόμενα builds, εις το διηνεκές. Επίσης μετά από μια μάχη, αρκεί από ένα πτώμα να κάνεις πλιάτσικο και αυτόματα πραγματοποιείται σε όλα σχεδόν τα γειτονικά του χωρίς την ανάγκη της επιλογής του καθενός ξεχωριστά! Ο τρόπος με τον οποίο αποθηκεύεις τα αντικείμενα-loot σου λύνει τα χέρια. Ξεχάστε τα πάζλ που έπρεπε να κάνουμε σε παρόμοια παιχνίδια, έτσι ώστε να χωρέσουν όλα τα αντικείμενα σε ένα περιορισμένο χώρο. Πλέον μπορείς ανά πάσα στιγμή να τα στοιβάξεις όλα σε ένα εικονικό σεντούκι που βρίσκεται στο inventory σου και το πρόβλημα λύθηκε!
Μια μικρή αναφορά στο σύστημα της δημιουργίας: φαγητών, μαγικών φίλτρων, περγαμηνών μαγείας και όπλων. Πιο απλό δεν γίνεται! Πιο δύσκολο είναι να βρεις που βρίσκεται το κουμπί crafting, παρά να φτιάξεις όλα τα παραπάνω. Συμβουλεύω να εκμεταλλευτείτε στο έπακρον την δημιουργία φαγητών. Όσο για τα όπλα/θωράκιση, να κάνετε υπομονή όταν θα φτάσετε στο 12ο επίπεδο, που παρεμπιπτόντως είναι το μέγιστο, μόνο τότε να ασχοληθείτε σοβαρά και με φειδώ γιατί τα συστατικά είναι δυσεύρετα, όπως επίσης και τα ίδια τα αντικείμενα που θα θέλατε να κρατήσετε μέχρι το τέλος γιατί δεν θα μπορούν να δεχτούν περεταίρω αναβαθμίσεις, εάν έχετε ξεκινήσει ήδη να τα αναβαθμίζετε από νωρίς. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, φυσικά και θα δείτε διαφορές, αλλά κατά την γνώμη μου όχι σπουδαία πράγματα. Επίσης σε οπτικό επίπεδο, όταν επιλέγεις το αγαπημένο σου όπλο να αναβαθμιστεί και σε άλλου τύπου ζημίες, να ξέρετε ότι θα πάψει να φαίνεται όπως πριν (θα φωσφορίζει) με κίνδυνο να δείχνει αρκετά κιτς, ειδικά εάν αναλογιστείτε, ότι και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας θα χρειαστούν παρόμοιες αναβαθμίσεις, ενδεχομένως το party σας να καταλήξει σε Ρεϊβ πάρτι.
Μέχρι στιγμής έχω αναφερθεί σε κάμποσα στοιχεία του PoE, αλλά να ξέρετε δεν είναι ούτε τα μισά, από αυτά που θα με άφηναν ικανοποιημένο ως προς την πλήρη κάλυψη της παρούσας ανασκόπησης. Μερικά όμως ακόμη, θα ήταν αμαρτία να μην προλάβω να σας τα παρουσιάσω προτού σβήσει και η τελευταία φλόγινη κλωστή αυτής της ιστορίας. Ένα από τα στοιχεία αισθητικής που με άφησε άφωνο κυριολεκτικά, είναι ο τρόπος εξιστόρησης του σεναρίου με την αισθητική Fantasy νουβέλας. Ο παίκτης σε αρκετά σημεία του παιχνιδιού καλείται να επιλέξει (όπως συνηθίζεται στους διαλόγους) πώς να χειριστεί μια κατάσταση που εξελίσσεται σαν εξιστόρηση μέσα από τις υποτιθέμενες σελίδες ενός βιβλίου. Το βρήκα εξαιρετικά ρομαντικό, με την ευρύτερη σημασία του όρου, καθώς επίσης και πολύ επιτυχημένη σύλληψη. Σε αντίστοιχο κλίμα κυμάνθηκε και η μουσική, πλην μιας-δυο εξαιρέσεων (βλ. μάχη και keep) που προσωπικά για μουσικό χαλί όπως συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις θα περίμενα κάτι καλύτερο στις υπόλοιπες όμως, οφείλω τα συγχαρητήριά μου. Ο χάρτης είναι μέτριος σε σχέση με τους χάρτες που έχουμε συνηθίσει να συναντάμε σε προγενέστερους τίτλους. Γνωρίζω ότι οι σημερινοί τίτλοι έχουν μια λατρεία με τα expansions που παλαιότερα έκανες μέχρι και χρόνια για να δεις, άρα ίσως κρίνω με διαφορετικά κριτήρια, ωστόσο επειδή το PoE βασίστηκε στην κοινότητα εκείνης της εποχής, ως επί των πλείστων, είναι και δίκαιο να κριθεί αναλόγως.

Πριν κλείσω την ανασκόπηση θέλω να σας επισημάνω τα εναλλακτικά μονοπάτια που σου προσφέρει το PoE να διαβείς πολλές φορές αφού το τερματίσεις. Η OBSIDIAN φρόντισε και δημιούργησε μια σειρά από αλυσιδωτά γεγονότα για κάθε φορά που παίζεις το παιχνίδι από την αρχή, με διαφορετικό χαρακτήρα και party. Έτσι όλο και κάτι καινούργιο θα προκύπτει ενδυναμώνοντας σημαντικά την από φύση αδυναμία όλων των single player παιχνιδιών αντοχή του.

Συνοψίζοντας λοιπόν στα Θετικά και Αρνητικά του PoE:
Αρνητικά :Ελάχιστης σημασίας η χρήση των βαθμών
δυσκολίας.
:Αρκετά αμήχανη η παρουσία των νέων races έως και
αδιάφορη.
:Ακόμη περιμένω μια πολιορκία στο Keep,
(διακοσμητικό στοιχείο λοιπόν, βλ και pets)
:Υπερβολικά μεγάλο tutorial!!!
:Περιορισμένο level advancement σε σχέση με το
σενάριο! (no spoils)
:Απουσία multiplayer

θετικά : Γραφικά/animation σε πολύ καλό επίπεδο
: Νέο βελτιωμένο σύστημα μάχης
: Πλήθος επιλογών στο σενάριο και στη δημιουργία
χαρακτήρων
: Αρκετά συμπαγές υπόβαθρο κόσμου(background)
: Φιλικό στον νέο χρήστη






Δημήτρης Χρυσανθακόπουλος