Kλείστε τα φώτα, αράξτε στον καναπέ και παραγγείλτε καμμιά πίτσα. Έπειτα είστε έτοιμος να παίξεται το Gone Home. Θα ρωτήσει κανείς "μα γιατί όλα αυτά"? Μα γιατί το Gone Ηοme έχει διάρκεια όσο μια ταινία ή ένα αγώνας ποδοσφαίρου.Πρωτοέπαιξα το Gone Home όταν είχε κυκλοφορήσει έχοντας παρασυρθεί από τις διθυραμβικές κριτικές που είχε λάβει, τα πολλά βραβεία και τα πολλά 10άρια.
Το Gone Home είναι μια ιστορία με συγκεκριμένα πλαίσια που δεν αφήνει καθόλου να παρεκκλίνει ο παίκτης εκτός από κάποιες έξτρα σημειώσεις και πληροφορίες. Ο παίκτης καλείται απλά να ξετυλίξει το κουβάρι μαζεύοντας όλα τα "ψίχουλα" που είναι αφημένα στο δρόμο.Oι γρίφοι απουσίαζουν, ενώ και τα κρυφά σημεία δεν χρειάζονται καν ψάξιμο γιατί σημαδεύονται στο χάρτη έπειτα απο συγκεκριμένες ενέργειες.
Η ιστορία που πατάει πάνω της το Gone Home είναι κατ'εμέ εξαιρετική, και ειδικά το κοινωνικό θέμα που διαπραγματεύται είναι μοντέρνο και σημαντικό. Δεν το αποκαλύπτω γιατί χάνεται όλη η ουσία έτσι. Έχει νοήματα και περνάει πάντως κάποια μηνύματα το παιχνίδι χωρίς όμως να ξεφεύγει πολύ.Ξεκινάτε στην είσοδο ενός μεγάλου σπιτιού έχοντας επιστρέψει από ταξίδι, κανείς από την οικογένεια σας δεν είναι εκεί να σας υποδεχτεί και όλοι φαίνεται να λείπουν από το σπίτι, ιδίως η αδερφή σας που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να είναι εκεί. Αρχίζετε λοιπόν να ψάχνετε για αυτήν, διαβάζοντας στην πορεία όλες τις πληροφορίες που έχει αφήσει, μαθαίνοντας για εκείνη αλλά και για την οικογένεια σας γενικότερα πράγματα που δεν ξέρατε ποτέ. Παράλληλα την ακούτε να διαβάζει κομμάτια από το ημερολόγιο της καθώς εξελίσσεται η ιστορία.Δεν λείπουν και οι πιο τρομακτικές παρεμβολές στην ιστορία με φαντάσματα,κάλεσμα νεκρών κλπ το αφήνω σε εσάς να δείτε που οδηγούν.
Όσον αφορά το gameplay, αν δεν βάλετε την ρύθμιση να απεικονίζονται τα κείμενα με γράμματα και όχι σαν εικόνες δεν θα μπορέσετε πιθανότατα να διαβάσετε τα περισσότερα. Με εξαίρεση κάποια σημειώματα, οι επιστολές είναι γραμμένες καλλιγραφικά και η εμφάνιση τους σαν εικόνες τις καθιστά σε εμένα τουλάχιστον προσωπικά ακατανόητες.Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο είναι το inventory για το οποίο πραγματικά δεν καταλαβαίνω τον λόγο ύπαρξης του, απλά υπάρχει.
Στο κομμάτι των γραφικών μην περιμένετε τίποτα σπουδαίο αλλά ούτε και κάτι που δεν βλέπετε. Είναι όμορφο και δεν έχει τεράστιες απαιτήσεις. Υπάρχει φυσική σε κάποια μόνο αντικείμενα που μπορείτε να σηκώσετε, να πετάξετε κλπ που προσδίσει μια αληθοφάνεια.
Στο κομμάτι του ήχου δεν μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα αλλά ούτε ότι έμεινα και αδιάφορος, με εξαίρεση τα punk τραγούδια που πραγματικά με έκαναν να τα σταματώ κάθε φορά που ακούγονται από τις κασέτες μέσα στο σπίτι για προσωπικά δεν μου αρέσει αυτού του είδους η μουσική, αλλά αυτό είναι θέμα προσωπικού γούστου του καθενός, μπορεί κάλλιστα σε κάποιους να αρέσουν.
Αν κανείς προσπαθήσει να δει το Gone Home σαν ένα παιχνίδι σαν όλα τα άλλα, νομίζω θα το αδικήσει. Σαφώς και η τιμή είναι υψηλή, πωλείται ακόμα 20 ευρώ έχοντας κυκλοφορήσει ήδη 2 χρόνια πριν και για μόλις 1-2 ώρες gameplay, παρ'ολ'αυτά καλλιτεχνικά είναι ένα πολύ ωραίο έργο όσο οξύμωρο και αν ακούγεται αυτό.Δεν το βαθμολογώ σε ξεχωριστές κατηγορίες για αυτούς τους λόγους,απλά θα περιοριστώ να βάλω ένα γενικό 8/10 όπως πχ θα έβαζα σε ένα βιβλίο,μια ταινία ή ένα επισόδειο μιας σειράς γιατί προσωπικά κάπως έτσι το εισέπραξα. Σας το προτείνω αν σας αρέσουν αυτού του στυλ οι ιστορίες όπου απλά εσείς παρακολουθείτε ενώ όλα εκτυλίσσονται γύρω σας. Η τιμή είναι ένα μείον οπότε ίσως να θέλετε να περιμένετε για κάποια προσφορά πριν προβείτε στην αγορά του.