Hotline Miami

"Γραμμή άμεσου μακελέματος, λέγετε παρακαλώ;"

Καλό θα είναι να θυμάστε τους Jonatan Söderström και Dennis Wedin, καθώς οι δυο τους έχουν στήσει την Dennaton Games, είναι σχεδιαστές του Hotline Miami και αποτελούν τα νέα ινδάλματα όσων εύχονται να δημιουργήσουν κάποτε σχεδόν ερασιτεχνικά το δικό τους video game! Το παιχνίδι κυκλοφόρησε σε PC τον Οκτώβρη του 2012, γνώρισε την αποθέωση και κέρδισε ένα σωρό βραβεία, ενώ τον Ιούνιο που μας πέρασε κυκλοφόρησε και σε PS3 και PS Vita σε μεταφορά από την Abstraction Games. 

Υπάρχουν στις μέρες μας απλές ιδέες στο gaming που δεν θα ακροβατούν στο caual ύφος αλλά μπορούν να προσφέρουν μια διασκεδαστική hardcore εμπειρία; To Hotline Miami λοιπόν είναι εδώ και βροντοφωνάζει ένα τεράστιο "Ναι!" στην παραπάνω ερώτηση. Ας δούμε πιο αναλυτικά λοιπόν τι τρέχει με αυτόν τον αν μη τι άλλο ιδιαίτερο τίτλο.

Οι πράξεις σου ορίζουν το ποιός είσαι... ή το αντίθετο;
Στο Hotline Miami αναλαμβάνετε τις τύχες ενός άγνωστου άνδρα, του οποίου το όνομα δεν μαθαίνετε ποτέ, αν και οι φίλοι του παιχνιδιού τον έχουν ήδη βαφτίσει "Jacket" εξαιτίας του χαρακτηριστικού μπουφάν που φοράει. Η ιστορία ξεκινάει με μια από τις αρκετές στη συνέχεια "ονειρικές" σεκάνς, όπου σαν σε όραμα ο ήρωάς μας συναντάει τρεις μυστηριώδεις χαρακτήρες. Ο πρώτος ονομάζεται Richard, φοράει ίδια ρούχα με τον Jacket και μια μάσκα κόκορα στο κεφάλι του, η δεύτερη (Don Juan) είναι μια γυναικεία φιγούρα με μια μάσκα αλόγου, ενώ ο τρίτος της παρέας λέγεται Rasmus και είναι ένας τύπος με το skin των κακών του παιχνιδιού και μια μάσκα κουκουβάγιας.

Καθένας τους αντιμετωπίζει διαφορετικά τον Jacket, αλλά και οι τρείς δείχνουν να ξέρουν πολλά αν και μιλάνε με ασάφειες και αλληγορικό ύφος στον πρωταγωνιστή. Δεν θέλω καν να αρχίσω να αναλύω τους πιθανούς συμβολισμούς που υποβόσκουν σε αυτές τις σκηνές, αλλά το εξαιρετικά ψυχεδελικό τους ύφος μου θύμισε ταινίες του David Lynch (Lost Highway, Mulholland Drive) και φυσικά τις αντίστοιχες σεκάνς με τους τρείς μαφιόζους στο "Ghost Dog: The Way of the Samurai" του Jim Jarmusch.


"Έχετε ένα νέο μήνυμα"
Μετά από αυτήν την μικρή πλην όμως απαραίτητη εισαγωγή για να μπείτε στο κλίμα, ο Jacket ξυπνάει στο διαμέρισμά του ένα όμορφο ανοιξιάτικο πρωινό στις 3 Απριλίου του 1989. Εκεί ο ήρωάς μας δέχεται ένα μήνυμα στον τηλεφωνητή του από κάποιον άγνωστο σχετικά με ένα πακέτο που έχει παραδοθεί στο σπίτι του. Μέσα εκεί βρίσκονται μια μάσκα και οι οδηγίες για μια αποστολή που περιλαμβάνει έναν χαρτοφύλακα και την βίαιη εξόντωση μερικών μαφιόζων. Για κάποιο λόγο ο Jacket εκτελεί πειθήνια την δουλειά που του ανέθεσε ο μυστηριώδης άγνωστος και μάλιστα με μεγάλη αποτελεσματικότητα!

Ουσιαστικά από εκεί και πέρα κάπως έτσι ξεδιπλώνεται το σενάριο του παιχνιδιού, καθώς ο ήρωάς μας σαν άλλος σκύλος του Pavlov όποτε ακούει το τηλέφωνό του να χτυπά εκτελεί χωρίς δεύτερη σκέψη κάθε "διαταγή" που του δίνεται. Φυσικά δεν του αναθέτουν να φτιάξει καφέδες ή να βγάλει φωτοτυπίες, αλλά να ξεκληρίσει με κάθε πιθανό τρόπο όλο τον υπόκοσμο του Miami!

Μην ανησυχείτε, δεν εξαντλείται στην παραπάνω -πωρωτική πάντως- ιδέα το στόρι της δημιουργίας της Dennaton Games. Ουσιαστικά όσο προχωράτε στο παιχνίδι τόσο η υπόθεση παίρνει όλο και πιο περίεργες τροπές, διαθέτει ψαγμένα κομβικά σημεία, ο ήρωάς μας βυθίζεται όλο και περισσότερο στην σκοτεινή "σαπίλα" της βίας και του αίματος και το μεγάλο φινάλε της ιστορίας ουσιαστικά έχει τρείς καταλήξεις, κάτι το οποίο προφανώς αφήνουμε να το ανακαλύψετε μόνοι σας.

Το Hotline Miami απλά παίρνει άριστα στον εν λόγω τομέα καθώς διαθέτει ένα πλήρως cult, μόνο 80's, σουρεάλ, κάφρικο, ανατρεπτικό, ανισόρροπο και γεμάτο έξυπνες αναφορές νέο νουάρ σενάριο φόρο τιμής σε ταινίες όπως αυτές που προανέφερα αλλά κυρίως στο Drive του Nicolas Winding Refn (γίνεται ειδική μνεία στον σκηνοθέτη στα credits του παιχνιδιού, ενώ το μπουφάν του ήρωα είναι ίδιο με το χαρακτηριστικό τζάκετ που φορούσε ο πρωταγωνιστής Ryan Gosling). Όπως καταλαβαίνετε -ειδικά όσοι έχετε δει τo Drive- το παιχνίδι είναι βουτηγμένο στην δεκαετία του '80 στιλιστικά, μουσικά αλλά και τεχνικά (θα το αναλύσουμε παρακάτω αυτό) σε τέτοιο βαθμό, που αν υπήρχε βραβείο "80's game of the year" θα ήταν μαζί με το Far Cry 3: Blood Dragon o σίγουρος νικητής!

Μακελειό στο Miami
Το Hotline Miami χωρίζεται σε κεφάλαια, και τα γεγονότα εξελίσσονται υποτίθεται σε κάποιους μήνες στα μέσα του '89. Σχεδόν κάθε κεφάλαιο ξεκινάει με τον πρωταγωνιστή να δέχεται ένα νέο μυστήριο τηλεφώνημα για μια ακόμη αποστολή που πρέπει να φέρει εις πέρας. Ουσιαστικά το σπίτι του Jacket είναι ένα "πρωτόγονο" hub όπου απλά ενημερώνεστε για την επόμενη δουλειά σας. Η δράση ξεκινάει όταν μεταβαίνετε στα μέρη που σας έχουν στείλει, τα οποία είναι γενικώς διάφορά μεγάλα κτίρια όπως ξενοδοχεία, γραφεία, σταθμοί κτλ.

Το παιχνίδι είναι στη βάση του ένα απλό θα λέγαμε, σχεδόν συγκινητικά ρετρό Action, σε top-down οπτική (βλέπε Alien Breed, Chaos Engine, Commando) αλλά με μια αισθητική μοναδική. Σκοπός σας είναι συνήθως να σκοτώσετε βάναυσα όποιον βλέπετε μπροστά σας, επομένως θα το χαρακτηρίζαμε λιτό από πλευράς objectives, ή αλλιώς χύμα και καφρίλα! Ο Jacket απλά μπουκάρει στα διαφορά μέρη που τον στέλνουν οι μυστηριώδεις εντολοδότες του και ξεκινάει το μακάβριο έργο του που περιλαμβάνει πολύ αίμα, τρυπημένα από σφαίρες σώματα, σπασμένα κόκκαλα, ανοιγμένα κρανία και διαμελισμένα κορμιά.

Can you feel the heat?
Για να κάνετε όλα αυτά τα ωραία το παιχνίδι βασίζεται σε μερικούς βασικούς μα πάντα πωρωτικούς μηχανισμούς. Στη διάθεσή σας βρίσκεται μια αρκετά μεγάλη ποικιλία από όπλα που χωρίζονται σε melee και ranged, ενώ όλα μπορούν να λειτουργήσουν και σαν thrown weapons. Στα πρώτα ανήκουν "αθώα" εργαλεία όπως κουζινομάχαιρα, μπαλτάδες, μπαστούνια του baseball, λοστοί, κατάνες κτλ., ενώ τα πυροβόλα σας είναι τα κλασικά όπως πιστόλια, rifles, καραμπίνες ή SMGs. Όλα αυτά τα χρησιμοποιείτε όπως πάντα με το αριστερό κλικ του mouse.

Εναλλακτικά, μπορείτε πατώντας δεξί κλικ να πετάξετε το όπλο που κρατάτε σε κάποιον αντίπαλο χτυπώντας τον και ρίχνοντάς τον κάτω. Εάν ξεμείνετε από σφαίρες οι γροθιές σας αποδεικνύονται αρκετά αποτελεσματικές, όπως άλλωστε και οι πόρτες των κτιρίων, καθώς ανοίγοντάς τες απότομα ενώ από την άλλη μεριά βρίσκεται ένας εχθρός, τον πετάτε στο έδαφος. Με τις παραπάνω κινήσεις οι αντίπαλοι απλά πέφτουν κάτω για λίγα δευτερόλεπτα και δεν πεθαίνουν, έτσι θα πρέπει να τους αποτελειώσετε προτού σηκωθούν ξανά. Αυτό επιτυγχάνεται με σαδιστικά απολαυστικό τρόπο με την χρήση του spacebar, όπου ο Jacket "γραπώνει" τους κακόμοιρους εχθρούς και πατώντας πχ. το αριστερό κλικ συνεχόμενα τους κοπανάει το κεφάλι στο πάτωμα μέχρι να γίνει κιμάς και άλλα τέτοια ρομαντικά.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, ξεκινώντας κάθε αποστολή δεν είστε εξοπλισμένοι εξαρχής -εκτός από τις γροθιές σας-, επομένως αντιλαμβάνεστε ότι ο τρόπος που λειτούργει η δράση είναι είτε μαζεύοντας τα όπλα που πέφτουν από τους εχθρούς είτε εντοπίζοντας αυτά που βρίσκονται διάσπαρτα σε κάθε level. Να πούμε σε αυτό το σημείο πως τα πυρομαχικά κάθε όπλου είναι περιορισμένα και με το που τελειώσουν, η μόνη χρήση του πλέον είναι ως thrown weapon. Δηλαδή δεν αναπληρώνετε σφαίρες μαζεύοντας γεμιστήρες που βρίσκονται κάτω όπως συνήθως, αλλά θα πρέπει απλά να σηκώσετε κάποιο άλλο όπλο. Αν βρείτε πχ. μια καραμπίνα με όκτω σφαίρες και την χρησιμοποιείτε μέχρι να τελειώσουν και οι οκτώ, στη συνέχεια πρέπει να βρείτε μια άλλη καραμπίνα.

Τόσες καφρίλες ούτε ο Ryan Gosling στο Drive δεν έκανε!

Φανέρωσέ μου την μάσκα που κρύβεις
Πριν ξεκινήσει η κάθε αποστολή το παιχνίδι σας ζητάει να επιλέξετε μια μάσκα για να φορέσετε. Καθεμιά απεικονίζει ένα διαφορετικό ζώο (μαϊμού, λύκος, κόκορας, καμηλοπάρδαλη κλπ.) και εκτός από την cool στιλιστική φάση που προσφέρει, σας δίνει ένα ξεχωριστό trait όπως το να μπορείτε να σκοτώνετε με τις πόρτες, να κινείστε πιο γρήγορα, να αντέχετε την πρώτη σφαίρα που τρώτε και διάφορα τέτοια παρόμοια.

Εξαιρετικά χρήσιμη βρήκαμε την μάσκα σκύλου την οποία όταν φοράτε δεν σας επιτίθενται τα σκυλιά φύλακες που υπάρχουν σε ορισμένα levels και είναι πραγματικά "pain in the ass" που λένε και στο χωριό μου. Στην αρχή έχετε μόνο μία μάσκα στη διάθεσή σας αλλά σταδιακά ξεκλειδώνετε περισσότερες με κάθε αποστολή που ολοκληρώνετε. Αξίζει να πειραματιστείτε με τις ιδιότητές τους και να βρείτε ποια σας ταιριάζει αλλά και το πως αλλάζει ο τρόπος δράσης σας ανάλογα με το trait που αποκτάτε. Μάλιστα, μερικά μπορούν να θεωρηθούν και σαν μειονεκτήματα που αυξάνουν τον βαθμό δυσκολίας.

Πες γεια στον μικρό μου φίλο
Σε γενικές γραμμές αυτό είναι το gameplay του Hotline Miami, απλό λιτό και μονολιθικά βίαιο. Ο χειρισμός του είναι old-school λογικής αλλά μοντέρνας προσέγγισης, καθώς ελέγχετε ξεχωριστά την κίνηση του πρωταγωνιστή και ξεχωριστά τον κέρσορα στόχευσης. Αυτό επιτυγχάνεται με την ταυτόχρονη χρήση των πλήκτρων και του mouse στο PC και προφανώς με τα δύο analog sticks στις κονσόλες της Sony. Υπάρχουν μάλιστα δύο τρόποι "κεντραρίσματος" θα λέγαμε της οθόνης, αφού κρατώντας πατημένο το control ακολουθείτε την κίνηση του κέρσορα (κάτι που βοηθάει να έχετε μια γενικότερη εποπτεία του χώρου), σε αντίθεση με την βασική οπτική που έχει ως άξονα τον χαρακτήρα σας.

Σε γενικές γραμμές ενώ μπορεί στην αρχή κάπως να σας μπερδέψει το μοντέλο χειρισμού, καθώς το παιχνίδι είναι ταχύτατο και απαιτεί "γατίσιες" αντιδράσεις, όταν το συνηθίσετε θα αντιληφθείτε την άψογη λειτουργικότητά του στο gameplay. Μιας και είπα την λέξη gameplay, να σας πω ότι το περιγράφω τόση ώρα αλλά επίτηδες άφησα την ουσία του για το τέλος, καθώς εν τέλει εκεί νομίζω κρύβεται η μαγεία του παιχνιδιού. Θα σας εξηγήσω τι εννοώ ευθύς αμέσως.

Σκάλωμα!
Σίγουρα οι νεότεροι έχετε ακούσει τους πιο παλιούς να γκρινιάζουν ότι τα παιχνίδια της εποχής τους μπορεί να μην είχα τρελά γραφικά και cutscenes-υπερπαραγωγές, αλλά είχαν "τίμιο" και εθιστικό gameplay. Φυσικά έχουμε δει πολλά indie games που προσπαθούν να αναβιώσουν το feeling των παλιών αυτών ρετρό classics, αλλά τα περισσότερα αν και έχουν αγνές προθέσεις, απλά αναμασούν διάφορα platform στερεότυπα με μια πιο φρέσκια οπτική.

Το Hotline Miami λοιπόν, μπορεί επίσης να μην ανακαλύπτει κάποιο νέο είδος, αλλά καταφέρνει να προσφέρει ένα τόσο απολαυστικό gameplay που μπορεί στην αρχή να μην το εκτιμήσετε, αλλά όσο παίζετε θα σας προκαλέσει έναν εθισμό που προσωπικά μου θύμισε εποχές ουφάδικου! Αυτό νομίζω οφείλεται κυρίως στην πολύ απλή ιδέα ότι ο Jacket δεν έχει health bar ή αντοχή ή regeneration και αν φάει μία σφαίρα ή μία μαχαιριά ή οτιδήποτε πεθαίνει, όπως άλλωστε και οι αντίπαλοί του. Όλα λοιπόν κρίνονται σε κλάσματα δευτερολέπτου και η γραμμή μεταξύ του να σκοτώσετε ή να σας σκοτώσουν ποτέ δεν ήταν λεπτότερη. Φυσικά αν χάσετε, πατάτε ένα κουμπί και ξεκινάτε αμέσως από την αρχή (υπάρχουν κάποια στοιχειώδη checkpoints όταν αλλάζετε όροφο), κάτι που σας κρατάει σε μια συνεχή εγρήγορση.

Αυτό το σύστημα, σε συνδυασμό με τον πολύ γρήγορο ρυθμό της δράσης (οι χαρακτήρες κινούνται ταχύτατα), δημιουργούν ένα καταιγιστικό αποτέλεσμα, τελείως trial-and-error λογικής όπου μπορεί μέχρι και το ελάχιστο λάθος που κάνετε να αποβεί μοιραίο και "φτου από την αρχή" και ξανά και ξανά... Η Α.Ι. των αντιπάλων είναι γενικώς μέχρις ενός σημείου απρόβλεπτη, κάτι που δεν επιτρέπει τον σχεδιασμό μιας και μόνο προσέγγισης που θα πρέπει να εκτελέσετε άψογα αλλά μια διαρκή προσαρμογή στα δεδομένα. Επίσης οι εχθροί έρχονται σε δυο-τρείς βασικές παραλλαγές, αν και υπάρχουν ορισμένοι πιο ιδιαίτεροι τύποι ενίοτε, ενώ ο οπλισμός τους ποικίλλει.

Το αλατοπίπερο στο Hotline Miami είναι η δυνατότητα που σας δίνει να δράσετε και με stealth προσέγγιση. Εάν πυροβολήσετε θα γίνετε αντιληπτοί από τους εχθρούς που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση, ενώ οι πόρτες, τα takedowns και τα melee όπλα είναι αθόρυβα και σας επιτρέπουν να ξεπαστρέψετε μερικούς αντίπαλους χωρίς να μαζευτεί λαός, όπου μπορεί να τα βρείτε σκούρα. Άλλες φορές πάλι θα σας βολέψει να κάνετε φασαρία για να σκάσει ένα μπουλούκι από εχθρούς και εσείς να περιμένετε στη γωνία με μια καραμπίνα για να τους καθαρίσετε μαζικά! Όλα επιτρέπονται στο Hotline Miami και όποτε βγάζετε μια πίστα με συνοπτικές και καλά συγχρονισμένες διαδικασίες θα νιώθετε μια πραγματική gaming απόλαυση.

Στο τέλος κάθε αποστολής το παιχνίδι βαθμολογεί τις επιδόσεις σας με βάση διάφορους παράγοντες και σας δίνει πόντους που ξεκλειδώνουν περισσότερα όπλα και μάσκες. Να πούμε πως υπάρχουν και ορισμένα boss fights που ίσως σας σπάσουν να νεύρα μέχρι να βρείτε τι πρέπει να κάνετε, αλλά βγαίνουν σχετικά εύκολα εν τέλει. Η διάρκεια του παιχνιδιού είναι γύρω στις 6-7 ώρες, ανάλογα με το πόσο θα δυσκολευτείτε ή θα "κολλήσετε", αλλά να σημειώσουμε πως κάθε αποστολή έχει υψηλό replay value.

Επιστροφή από το παρελθόν
Και πάμε στον πιο ιδιόρρυθμο τομέα του Hotline Miami, που είναι ο οπτικός. Το δίδυμο της Dennaton Games δούλεψε με το GameMaker: Studio για την δημιουργία του τίτλου της και το γεγονός ότι κατάφεραν να "χτίσουν" ένα τόσο εθιστικό game με μια εφαρμογή που στην απλή της μορφή είναι drag-and-drop λογικής για αρχάριους δίνει ελπίδα σε όλους μας! Ωστόσο, οι τεχνικοί περιορισμοί είναι δεδομένοι και το αποτέλεσμα είναι απαρχαιωμένα, "πιξελιασμένα" γραφικά εξαιρετικά χαμηλής ανάλυσης που θα είχε όντως παιχνίδι του 1989!

Στην αρχή θα σας κάνουν κάκιστη εντύπωση, ειδικά όσοι δεν είστε προετοιμασμένοι, αλλά τουλάχιστον οφείλουμε να παραδεχθούμε πως στην ρετρό λογική, την ψυχεδελική αισθητική και την εντελώς 80ίλα ατμόσφαιρα του τίτλου τα γραφικά αυτά "κολλάνε". Εξάλλου δεν είμαι σίγουρος αν ο οπτικός τομέας αποτελεί "άποψη", τεχνική αδυναμία ή και τα δύο μαζί. Εκεί που τα πράγματα είναι καλύτερα είναι στη γενικότερη παρουσίαση, που κυριαρχούν οι μωβ νέον χρωματισμοί, με φωτεινές γραμματοσειρές στους τίτλους και μια γενικότερα "σωστή" ατμόσφαιρα που θα σας παρασύρει.



Σε αυτό βοηθάει και ο -αντίθετα- άπιαστος πραγματικά τομέας του ήχου, που περιλαμβάνει ένα εκπληκτικό soundtrack. Διάφοροι ...προχωρημένοι (ή να πω βαρεμένοι;) καλλιτέχνες και sound designers όπως ο Sun Araw, οι MOON ή ο Eirik Suhrke μαζεύτηκαν για τις ανάγκες του τίτλου και δημιούργησαν ένα μουσικό αποτέλεσμα που αποτυπώνει άψογα την περίεργη και μοναδική αισθητική του. Ο χαρακτήρας του Hotline Miami σχεδόν καθορίζεται από τις συνθέσεις που το συνοδεύουν και αυτό είναι που δείχνει πως ένα soundtrack μετράει. Από την άλλη, ομιλίες φυσικά δεν υπάρχουν (ρετρό είπαμε!) και τα εφέ είναι τα απολύτως απαραίτητα (πυροβολισμοί, μπουνίδια και κλοτσίδια) σε ένα λιτό μα λειτουργικό σύνολο.

Σηκώστε οπωσδήποτε το τηλέφωνο
Το Hotline Miami δείχνει τι μπορούν να φτιάξουν δύο μόλις άτομα με τα βασικά μέσα αν έχουν μεράκι, σινεφίλ διάθεση και ολίγον αρρωστημένες ιδέες (Σκανδιναβοί είναι τι περιμένατε)! Το gameplay του παιχνιδιού είναι απλό, old school λογικής και τρομερά εθιστικό με ταχύτατη, άμεση και εξαιρετικά βίαιη δράση. Η ατμόσφαιρά του είναι βαθιά επηρεασμένη από το Drive και άλλες παρόμοιες ταινίες και η αισθητική που θέλει να μεταδώσει έχει επιτευχθεί 100%.

Ουσιαστικά πρόκειται για ένα game που αν είχε κυκλοφορήσει όντως την δεκαετία του ΄80 σήμερα χαλαρά θα το θεωρούσαμε καρά-κλασικό. Ακόμα και τώρα όμως, πετυχαίνει σε πολύ μεγάλο βαθμό κάτι που πασχίζουν άλλα και άλλα indie games εδώ και χρόνια: να χαρίσει μια αυθεντικά σκαλωματική και απροβλημάτιστα διασκεδαστική gaming εμπειρία, όπως παλιά. Μόνο μελανό σημείο ο φτωχός τομέας των γραφικών, που αν είναι έτσι απλά από "άποψη" (που δεν νομίζω) θα κάνω ένα σχόλιο μόνο: "Εντάξει, είπαμε, όχι κι έτσι!" Κατά τα άλλα, το Hotline Miami είναι ένα game που ξεχωρίζει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και αξίζει να το δοκιμάσετε!

Θετικά:
- Εθιστικό, γρήγορο και διασκεδαστικό gameplay
- Τρομερή μουσική υπόκρουση
- Old school αισθητική, hardcore δυσκολία
- Βία για να γουστάρουμε!
- Ψαγμένο σενάριο με έξυπνες κινηματογραφικές αναφορές
- 80's παρουσίαση

Αρνητικά:
- Πολύ απλοϊκός οπτικός τομέας
- Θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερη διάρκεια
- Ορισμένα μικρά bugs

Βαθμολογία
Γραφικά: 5
Ήχος: 9
Gameplay: 8.5
Αντοχή: 7
Γενικά: 7.5

Αίμα, βία και Ρώσικη μαφία!

Γρηγόρης Βούλγαρης