War of the Roses: Deluxe Edition

Μεσαιωνικές μονομαχίες...για κλάματα!

Τα online action games αρχίζουν να πληθαίνουν το τελευταίο διάστημα ολοένα και περισσότερο. Το Chivalry: Medieval Warfare που σας παρουσιάσαμε τον προηγούμενο μήνα είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Τον Οκτώβριο του 2012 όμως, το Chivalry είχε για "παρέα" έναν ανταγωνιστή, προερχόμενο από την ανεξάρτητη σουηδική προγραμματιστική εταιρεία Fatshark. Οι λάτρεις του είδους και ειδικά του Mount & Blade, που παρότι Action RPG έχει αρκετά κοινά στοιχεία με το παιχνίδι που θα αναλύσουμε σήμερα, περίμεναν το War of the Roses με μεγάλο ενδιαφέρον.

Επειδή λοιπόν το δημιούργημα των σουηδών μοιάζει με το καταξιωμένο Mount & Blade και έχει διαφημιστεί για τα ανώτερα γραφικά του και το -υποτίθεται- αναβαθμισμένο gameplay, ίσως σκέφτεστε να το αγοράσετε. Σας προειδοποιώ λοιπόν από την αρχή ότι -δυστυχώς- είναι απελπιστικά μέτριο και αν δεν είχε την στήριξη και το επιθετικό marketing της Paradox Interactive τότε θα είχε περάσει...στα αζήτητα.

Λάνκαστερ ή Γιορκ;
Ο εμφύλιος πόλεμος που σπάραξε την Αγγλία κατά την περίοδο 1455-1485 μεταξύ των δύο παντοδύναμων βασιλικών οίκων Λάνκαστερ και Γιορκ ονομάστηκε «Πόλεμος των Ρόδων» εξαιτίας των εμβλημάτων και των δύο οίκων που είχαν σχήμα Ρόδου σε διαφορετικά χρώματα. Αυτά τα λίγα για την ιστορία. Εσείς στο War of the Roses το μόνο που κάνετε είναι να πολεμάτε αιώνια εναντίον άλλων παικτών σε Multiplayer χάρτες είτε ως Λάνκαστερ είτε ως Γιορκ, καθώς Single-Player Mode δεν υπάρχει.

Ο Πόλεμος των Ρόδων αποτελεί μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορική περίοδο όπου συνυπήρχαν στα πεδία των μαχών όπλα του παρελθόντος μαζί με τα πρώτα πρώιμα πυροβόλα όπλα ενώ οι πανοπλίες είχαν φτάσει στο μέγιστο βαθμό εξέλιξής τους. Η Fatshark αξιοποίησε την ευρεία γκάμα εξοπλισμού της εποχής σχεδόν στο έπακρο προσφέροντας όλα τα βασικά είδη οπλισμού του ύστερου Μεσαίωνα, εκτός όμως από όπλα πυρίτιδας. Θα μπορούσαν να προσθέσουν και αρκεβούζια καθώς έπαιξαν σημαντικό ρόλο τότε. Λεπτομέρεια βέβαια αυτό, οπότε ας προχωρήσουμε γρήγορα στα πιο σημαντικά.


Δημιουργία προφίλ και classes
Στο War of the Roses μπορείτε να αλλάξετε την εμφάνισή του χαρακτήρα σας με πάρα πολλούς τρόπους. Αρχικά επιλέγετε μόνο ένα είδος πολεμιστή, τον Footman που έχει μεσαίο εξοπλισμό και είναι αρκετά ευκίνητος ενώ έχετε την δυνατότητα να σχεδιάσετε το έμβλημα και τα χρώματα της πανοπλίας σας χρησιμοποιώντας έναν ειδικό Editor (Coat of Arms). Όταν το experience σας αυξηθεί αρκετά ξεκλειδώνετε και άλλους τρεις βασικούς τύπους πολεμιστή: τους Crossbowman, Longbowman και Footknight.

Προφανώς o Crossbowman και o Longbowman ρίχνουν βέλη στον εχθρό ενώ ο Footknight είναι ο πιο βαριά αρματωμένος από όλους. Αυτούς τους τέσσερις βασικούς τύπους πολεμιστή δεν μπορείτε να τους παραμετροποιήσετε παρά μόνο εμφανισιακά, όπως αναφέραμε προηγουμένως. Αποκτώντας περισσότερο Experience ξεκλειδώνετε μέχρι τέσσερις άδειες θέσεις για να τοποθετήσετε εκεί τους δικούς σας ξεχωριστούς πολεμιστές που μπορείτε να τους σχεδιάσετε όπως επιθυμείτε χρησιμοποιώντας τα όπλα και την θωράκιση που αγοράζετε. Στα υψηλότερα levels αποκτάτε πρόσβαση και σε πολεμικά άλογα για να πολεμάτε έφιππος.

Είναι σίγουρα παράδοξο που τα τέσσερα βασικά classes δεν επιδέχονται παραμετροποίηση. Ύπουλη παγίδα για τον άπειρο παίκτη είναι η διαδικασία δημιουργίας του πρώτου ξεχωριστού χαρακτήρα κι αυτό γιατί ο ιδιαίτερος πολεμιστής που χτίζετε ξεκινά ουσιαστικά από το μηδέν και του λείπουν πολλά skills. Αν δεν το καταλάβετε αμέσως θα το διαπιστώσετε σίγουρα αργότερα πόσο άδικο είναι να μειονεκτείτε αισθητά έναντι των υπολοίπων παικτών. Ουσιαστικά λοιπόν αναγκάζεστε να παίζετε με τους βασικούς πολεμιστές μέχρι να ανεβείτε αρκετά level και να κάνετε πιο μάχιμο τον custom πολεμιστή σας.

Ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα του War of the Roses είναι αυτή ακριβώς η ελευθερία δημιουργίας ενός ιδιαίτερου προφίλ χρησιμοποιώντας διαφορετικούς θώρακες, περικεφαλαίες, συνδυασμούς πάμπολλων όπλων και Skills γιατί αφενός σας δίνει το κίνητρο να παίζετε για να εξελίξετε τον χαρακτήρα σας, αφετέρου προσδίδει μεγάλο πλουραλισμό στην εμφάνιση και την ικανότητα των παικτών που θα αντιμετωπίσετε.

Χάρτες και game modes
Στο βασικό War of the Roses υπάρχουν 7 multiplayer χάρτες βασισμένοι σε ιστορικά στοιχεία. Αγοράζοντας την έκδοση Deluxe -αυτή που παρουσιάζουμε- αποκτάτε δύο ακόμα χάρτες καθώς και πολλά έξτρα όπλα και εμφανίσεις. Oι δύο επιπλέον χάρτες χαρακτηρίζονται από έντονα καιρικά φαινόμενα και χιονόπτωση προσομοιώνοντας τις ιστορικές μάχες του Wakefield και του Towton που έγιναν εν μέσω βαρυχειμωνιάς.

Τα βασικά game modes είναι τρία: Team Deathmatch, Conquest (κατάληψη σημαιών) και το Pitched Battle που διαφέρει λίγο από το κλασικό Co-operative Mode. Μετά από ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ο χάρτης συρρικνώνεται για να υποχρεώσει τους εναπομείναντες παίκτες να πολεμήσουν μεταξύ τους και να μην κρύβονται.

Gameplay για κλάματα!
Όλα καλά ακούγονται ως εδώ γιατί δεν έχω μιλήσει ακόμα για το βασικότερο στοιχείο ενός video game, που είναι το gameplay. Σε αυτόν τον τομέα η Fireshark τα έχει κάνει "μαντάρα". Σε μια προσπάθεια να προσφέρει κάτι διαφορετικό από τα τυπικά Action/FPS πειραματίστηκε με περίεργες μεθόδους χειρισμού και το αποτέλεσμα είναι αποκαρδιωτικό. Θα σας αναφέρουμε μερικά παραδείγματα για να καταλάβετε.

Πρώτα απ’ όλα ο χαρακτήρας επιταχύνει προοδευτικά σαν φορτηγό (δεν υπάρχει πλήκτρο για Run). Είναι περίεργο θέαμα να βλέπετε ένα ανθρώπινο ον να προσπαθεί να μετακινηθεί σιγά σιγά λες και του τραβάει την πλάτη ένας μαγνήτης. Εντάξει αυτό συνηθίζεται. Η απόκριση των επιθέσεων όμως θα σας φανεί εξοργιστικά αργή. Στους αντιπάλους απλά επιτίθεστε με αγχέμαχα όπλα (σπαθιά, τσεκούρια κτλ.) κάνοντας αριστερό κλικ.

Η κατεύθυνση προσδιορίζει το είδος του χτυπήματος και η δύναμή του αυξάνεται αν κρατήσετε πατημένο το κουμπί για ένα χρονικό διάστημα. Είναι όμως τόσο αργές οι κινήσεις, δηλαδή το animation, που είναι σαν να χαϊδεύετε απαλά τον αντίπαλο με το σπαθί ενώ το collision detection ορισμένων όπλων δείχνει να έχει bugs γιατί τυχαίνει να διαπερνούν τον αντίπαλο χωρίς να κάνουν damage. Η συνολική ισορροπία του συστήματος μάχης δεν ευνοεί τα αντανακλαστικά αλλά την σοφία, γιατί έχετε πολύ χρόνο να σκεφτείτε που θα γίνει το επόμενό σας χτύπημα. Μάλλον η Fatshark σκέφτηκε να...ευνοήσει τους gamers μιας άλλης γενιάς που λόγω γήρατος συνήθως αδυνατούν να παρακολουθήσουν τις γρήγορες εξελίξεις ενός FPS ενώ τώρα μπορούν να μελετήσουν στρατηγικά τις επιθέσεις τους (προφανώς και ειρωνεύομαι).

Να προσθέσουμε ακόμη ότι υπάρχει μια άκρως γελοία ικανότητα που έχουν όλοι οι βασικοί χαρακτήρες. Πατώντας το κουμπί F o παίκτης τρέχει γρήγορα προς τα μπροστά για να αποφύγει τους αντιπάλους του ή για να τους σπρώξει να πέσουν κάτω. Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι εκτινάσσεται με την ταχύτητα της Cheetara των Thundercats, οπότε εν τέλει βλέπετε ένα πεδίο μάχης με βαριά αρματωμένους ιππότες να τηλεμεταφέρονται από εδώ κι από εκεί.

Τόσο αργό λες και μάχεστε σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας!

Σκηνές μάχης για κωμωδία
Το σύστημα μάχης και το Balance είναι για κλάματα και για γέλια μαζί. To War of the Roses θυμίζει...σκηνές δράσης από ταινίες του Φώσκολου. Κάποια περιστατικά που συνέβησαν ήταν κυριολεκτικά ξεκαρδιστικά. Αποπειράθηκα να χτυπήσω πισώπλατα έναν ελαφρά εξοπλισμένο τοξότη, ο οποίος με το πάσο του έριχνε στα τυφλά και δεν με είχε πάρει χαμπάρι. Πάω λοιπόν κι εγώ με τον βαρύ λογχοπέλεκυ μου αργά-αργά και του δίνω μια, πετάγεται αίμα κέτσαπ κι ο τύπος παραμένει ζωντανός. Του δίνω δεύτερη, σιγά-σιγά πάλι, καταλαβαίνει ότι κάτι τον χτύπησε και στρίβει νωχελικά να δει τι συμβαίνει! Τρίτο χτύπημα σε slow motion και αυτός ακόμα ζωντανός να στριφογυρίζει γύρω από λουτρό αίματος. Τελικά με τα στριφογυρίσματά του με ζάλισε και με νίκησε, ύστερα από μονομαχία-τραγωδία. Άλλο ένα ακόμη πιο αστείο συμβάν ήταν όταν χτύπησα με βέλος έναν εχθρό στο κεφάλι και συνέχισε να τρέχει επάνω μου με το βέλος κολλημένο στο μάτι. Χρειάστηκε να κοπανηθεί πλείστες φορές για να αποβιώσει επιτέλους.

Ότι κινείται σε αυτό το παιχνίδι είναι αργό. Ακόμα και ο θάνατος. Αν τραυματιστείτε θανάσιμα για ένα διάστημα περίπου 10 δευτερολέπτων έχετε την ευκαιρία να κάνετε self heal πιέζοντας το πλήκτρο Β. Αν δεν τα καταφέρετε τότε ξαπλώνετε καταγής και αργοπεθαίνετε. Τότε κάποιος καλός συμπαίκτης σας μπορεί να σας αναστήσει (!) εκτός αν προλάβει ένας αντίπαλος να σας κάνει gank! Τον παρακολουθείτε που έρχεται επάνω σας και ανάλογα με το όπλο του σας μακελεύει με διάφορους μακάβριους τρόπους ενώ εσείς ζητάτε έλεος.

Όταν έρθει η ώρα του spawn για ένα διάστημα θα είστε σε Ghost mode ταξιδεύοντας σαν φάντασμα για να διαλέξετε την ώρα που θα αποκαλυφθείτε, ενδεχομένως πίσω από την πλάτη του εχθρού. Oκ, πλάκα έχουν όλα αυτά, μετά από λίγο όμως αρχίζουν και καταντούν πολύ κουραστικά.

Μόνο multiplayer και ελάχιστοι παίκτες
Παρ’ ότι νιώθω ότι δεν έχω άλλο κουράγιο να ασχοληθώ με το War of the Roses θέλω να το παίξω λίγο ακόμα για να αυξήσω το experience μου και να αποκτήσω επιτέλους ένα πολεμικό άλογο. Ως πεζός αντιμετώπισα αρκετούς experienced παίκτες με άλογα και ένιωσα πραγματικά την υπεροχή τους στο πεδίο της μάχης. Όταν κάνουν charge με την βαριά λόγχη τους είναι ικανά να σας διαλύουν με ένα χτύπημα (Insta-Kill) κάτι που δύσκολα επιτυγχάνεται. Μου άρεσε επίσης, για κάποιο περίεργο λόγο που δεν μπορώ να ερμηνεύσω ακριβώς, το ranged combat. Ίσως επειδή είναι αρκετά απαιτητικός ο χειρισμός του τόξου και της βαλλίστρας, νιώθετε περίσσια ικανοποίηση όταν πετυχαίνετε kill από μακριά.

To War of the Roses δεν τα έχει πάει τόσο άσχημα στις πωλήσεις. Στον πρώτο μήνα κυκλοφορίας του οι servers του έσφυζαν από ζωή. Μετά την κυκλοφορία του Chivalry: Medieval Warfare ο κόσμος αυτός έχει μειωθεί τουλάχιστον στο μισό. Κατά τις δοκιμές μου σε διαφορετικές ώρες της ημέρας, βρήκα αρκετούς παίκτες online αλλά και πολλούς ερημωμένους servers με μηδέν παίκτες. Αυτό είναι λυπηρό, καθώς το multiplayer υποστηρίζει έως και 64 παίκτες. Ακριβώς επειδή δεν υπάρχει single-player, με την μη ύπαρξη ζωής στο Internet το gameplay αποκτά μηδαμινή αξία. Όπως και να 'χει, το multiplayer είναι καλοσχεδιασμένο και ενώ έχει υποστεί απώλειες διατηρεί ακόμα μία ικανοποιητική βάση παικτών.


Συμπαθητικά γραφικά
Είναι απορίας άξιο γιατί οι ελάχιστες απαιτήσεις του War of the Roses είναι τόσο υψηλές. Τα γραφικά του καλύτερα από του Mount & Blade αλλά όχι το ίδιο γεμάτα και απολαυστικά όπως του Chivalry: Medieval Warfare. Κάνουν όπως λέμε αξιοπρεπέστατα την δουλειά τους. Οι φωτισμοί όμως στο περιβάλλον είναι αρκετά σκοτεινοί, κάτι που κάνει τα textures να φαίνονται πολύ πιο μουντά και φτωχά από ότι είναι στην πραγματικότητα. Ο σχεδιασμός των χαρακτήρων έχει άφθονες λεπτομέρειες, ωστόσο τα animations είναι αρκετά ατσούμπαλα. Επίσης το αίμα είναι απίστευτα υπερβολικό και καθόλου ρεαλιστικό. Μοιάζει με «νέφος κέτσαπ» και όχι με κανονικό αίμα.

Ήχος στα όρια της αστειότητας
Το συνολικό ηχητικό αποτέλεσμα ακούγεται ελεεινά ερασιτεχνικό κι επιεικώς ανεπαρκές. Τα εφέ χτυπημάτων είναι αδιάφορα και επαναλαμβανόμενα ενώ ακόμα και τα βέλη στον αέρα μπορούν να ακουστούν σαν...βόμβα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου! Την στιγμή δε της σύγκρουσης δύο πολεμιστών, ακούγεται ένας διαπεραστικός, αταίριαστος ήχος σαν διαπασών. Σε γενικές γραμμές η Fatshark μας θύμισε games παλαιότερων δεκαετιών, κάτι που δεν αρμόζει σε ένα σοβαρό σύγχρονο παιχνίδι.

You have been warned!
Αν εξαιρέσουμε τις πολλές ενδιαφέρουσες παραλλαγές εξέλιξης του χαρακτήρα, το War of the Roses είναι πολύ κατώτερο των υψηλών προσδοκιών που είχαμε για αυτό. Η απλή έκδοση κοστίζει στο Steam 30€ και η Deluxe Edition 35€, αλλά με τόσα φθηνότερα online games, η Fatshark μοιάζει να μας...δουλεύει και να θέλει να τα πάρει "χοντρά" για αυτό το προϊόν που προσφέρει. Η engine του παιχνιδιού μας απογόητευσε, τόσο με τα γραφικά κατώτερων προσδοκιών όσο και με τις καθυστερήσεις στα animations, ενώ το gameplay από ένα σημείο κι έπειτα καταντάει γραφικό. Αν βέβαια το War of the Roses ήταν free-to-play τότε και μόνο θα σας λέγαμε να το ξανασκεφτείτε.

Θετικά:
- Πολλές επιλογές εξέλιξης χαρακτήρα
- Καλή σχεδίαση του multiplayer που υποστηρίζει μέχρι 64 παίκτες
- Τα πολεμικά άλογα
- Ικανοποιητικό Ranged Combat

Αρνητικά:
- Αργό animation
- Ανεπαρκές gameplay ειδικά στο melee combat
- Ενοχλητικές φωτεινές ενδείξεις
- Απαράδεκτος ήχος
- Ψεύτικα οπτικά εφέ

Βαθμολογία
Γραφικά: 7
Ήχος: 5
Gameplay: 4
Αντοχή: 6
Γενικά: 5.5

Ωραία τα upgrades και ο εξοπλισμός των χαρακτήρων, αλλά το gameplay είναι πραγματικά θλιβερό!

Νίκος Θωμάδης