- Reviews
- Resident Evil: Revelations
Resident Evil: Revelations
HotΜετά από αυτή την εμπειρία θα το σκεφτείτε καλά να ξαναμπείτε σε πλοίο.
Η πρώτη απόπειρα της Capcom να μεταφέρει το Resident Evil στο 3DS ήταν με το Resident Evil: The Mercenaries 3D, την μεταφορά των ομώνυμων minigames σε μία ported έκδοση που δεν είχε και πολλά να προσφέρει. Επίσημα όμως, το Resident Evil: Revelations είναι το ουσιαστικό ντεμπούτο της σειράς στη φορητή κονσόλα της Nintendo, καθώς περιέχει ένα ολοκληρωμένο campaign, ένα online mode και βέβαια την γνωστή δράση που έχει καθιερώσει την σειρά μέχρι σήμερα.
Για να είμαστε ειλικρινείς, το 3DS όπως και όλες οι κονσόλες της Nintendo, απευθύνονται σε μικρές ηλικίες. Το Resident Evil: Revelations στοχεύει σε ένα πιο ώριμο κοινό, καθώς περιέχει άφθονες σκηνές βίας, splaterrιές και την γνωστή σκοτεινή κι ανατριχιαστική ατμόσφαιρα που το έχει καθιερώσει. Καλώς ήρθατε λοιπόν σε άλλον έναν κόσμο μεταλλαγμένων υπάρξεων που διψούν για αίμα!
Σενάριο
Βρισκόμαστε στο 2005, ανάμεσα στα γεγονότα των Resident Evil 4 και 5. Τότε είχαμε την εγκαθίδρυση της BSAA (Bioterrorism Security Assessment Alliance), μίας αντιτρομοκρατικής οργάνωσης την οποία θα θυμάστε απ’ το RE 5. Τα ιδρυτικά της μέλη είναι η Jill Valentine και ο Chris Redfield, πρωταγωνιστές του πρώτου Resident Evil.
Σύμφωνα με την υπόθεσή μας, η πόλη της Terragrigia (στα Ιταλικά σημαίνει «Γκρι Γη») είναι χτισμένη πάνω σε ένα εικονικό νησί της Μεσογείου κι αποτελούσε επί σειρά ετών προορισμό για τους τουρίστες, οι οποίοι μετέβαιναν εκεί με πλοίο της Ιταλικής εταιρείας Queen Zenobia. Η Terragrigia ήταν η πρώτη οικολογική πόλη της οποίας ο πληθυσμός συντηρούνταν μόνο με ηλιακή ενέργεια. Το 2004 όμως, η βιοτρομοκρατική οργάνωση Il Veltro, επιτέθηκε στην πόλη με βιοχημικά όπλα για να σταματήσει την ενεργειακή ανάπτυξή της. Μέχρι να δράσει η αντιτρομοκρατική, η πόλη είχε ήδη μετατραπεί σε πηγή βιολογικών αποβλήτων, με τους πολίτες να έχουν μεταμορφωθεί και τους επιζώντες να έχουν απομακρυνθεί για λόγους ασφαλείας.
Το 2005, όταν ξεκινάει η ιστορία του Resident Evil: Revelations, οι Il Veltro επιστρέφουν και απειλούν την BSAA ότι θα μολύνουν το ένα πέμπτο των ωκεανών με τον T-Abyss, έναν ναυτικό ιό που αποτελεί μετάλλαξη του T-virus. Μάλιστα, την στιγμή που κυνηγάτε την οργάνωση, οι τρομοκράτες έχουν ήδη εισβάλει στο πλοίο SS Queen Zenobia μολύνοντας όλους τους επιβάτες του.
Το σενάριο εξελίσσεται ως εξής. Αρχικά η BSAA στέλνει τον Chris Redfield και την Jessica Sherawat να ελέγξουν τις δραστηριότητες των Il Veltro. Η επικοινωνία μαζί τους χάνεται και λίγο αργότερα στέλνονται η Jill Valentine κι ο Parker Luciani για να αναζητήσουν τους συνεργάτες τους και να βρουν τι συμβαίνει. Εσείς ελέγχετε και τα δύο ζευγάρια παράλληλα, σε ένα διαρκές κινηματογραφικό μπρος-πίσω, που ξεδιπλώνει όλα όσα γίνονται με πολύ όμορφο τρόπο.
Χειρισμός
Λίγοι από εσάς θα είναι κάτοχοι του 3DS και ακόμα λιγότεροι θα έχετε παίξει το Resident Evil: The Mercenaries 3D. Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί πολύ απλά ο χειρισμός είναι πανομοιότυπος. Η κάμερα τρίτου προσώπου παρουσιάζει τον εκάστοτε χαρακτήρα που ελέγχετε στα αριστερά, με αρκετά κοντινό πλάνο, ώστε να μην έχετε πλήρη αντίληψη του χώρου κι αντίστοιχα να αποδίδεται η ατμόσφαιρα τρόμου.
Παρόλα αυτά, για άλλη μια φορά το στρίψιμο είναι αργό, κάτι που μπορεί να σας στοιχίσει. Μία ειδοποιός διαφορά ωστόσο είναι ότι στο Mercenaries έπρεπε να κάνουμε συχνές σβούρες 360 μοιρών και να σκοτώνουμε ότι έρχεται κατά πάνω μας, ενώ στο Revelations η δράση διεξάγεται κυρίως σε κλειστούς χώρους, άρα η στόχευση βολεύει περισσότερο γιατί δεν απαιτεί να στρίψετε απότομα. Σαφώς και υπάρχουν ανοιχτοί χώροι ή δωμάτια όπου θα περικυκλωθείτε, οι περιπτώσεις αυτές όμως ευτυχώς δεν είναι πολλές. Πάντως, η απότομη ίνηση 180 μοιρών (με B + circle pad) κρίνεται για άλλη μια φορά προβληματική, καθώς σας αποσυντονίζει, στερείται ακρίβειας και κάνει το sixaxis ή το mouse να σκάνε από τα γέλια.
Υπάρχουν συνολικά τρία είδη χειρισμού, χωρίς δυστυχώς να σας δίνεται η δυνατότητα να ορίσετε τα κουμπιά όπως θέλετε. Στον προκαθορισμένο χειρισμό, το R είναι η στόχευση, με το Υ πυροβολάτε, με το Χ βγάζετε μαχαίρι, χειροβομβίδα, βόμβα B.O.W. ή άλλου είδους αντικείμενα, με το A κάνετε heal αν έχετε διαθέσιμα herbs και το κάτω d-pad είναι για το reload. Εδώ έχουμε την εξής ένσταση. Το L είναι κυριολεκτικά άχρηστο. Είναι αυτό που λέμε “- Χρησιμοποιείς το αριστερό στη μπάλα; - Όχι, το έχω για τον συμπλέκτη”. Πραγματικά η Capcom δεν είχε λόγο να μην βάλει στο L το Zoom και στο R το πυρ. Η έστω, στη χειρότερη, να τοποθετήσει στο L το reload. Κατά την διάρκεια της μάχης λοιπόν, το αριστερό σας χέρι θα ελέγχει το circle pad, άρα για να πατήσετε το κάτω d-pad θα πρέπει να σταθείτε ακίνητοι για να κάνετε reload, πράγμα αδύνατο. Μέχρι να το κάνετε, τα μεταλλαγμένα όντα θα σας έχουν κατασπαράξει.
Inventory και upgrades
Ως είθισται στα games του 3DS, το inventory της κονσόλας είναι η touch screen. Στο πάνω μέρος της οθόνης αφής βρίσκονται τα διαθέσιμα όπλα, όπως τα handgun, shotgun, sniper rifle, machine gun και άλλα πανίσχυρα καλούδια. Για να αλλάξετε όπλο, απλά το επιλέγετε, αν και στην πράξη αυτό δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Τα κουτάκια των όπλων βρίσκονται σε μια οριζόντια ευθεία κι έχουν όλα τους το ίδιο χρώμα, ενώ το ενεργό κάθε φορά όπλο, που βρίσκεται στο πάνω δεξιά κουτί της οθόνης, εναλλάσσεται με το ανενεργό κι αυτό όσο να ‘ναι μπερδεύει το μάτι.
Με το κουμπί Χ χρησιμοποιείτε μαχαίρι ή διαφόρων ειδών βόμβες, αλλά στο inventory μπορείτε να έχετε κάθε φορά μόνο ένα από τα παραπάνω όπλα για άμεση χρήση, κάτι που επίσης προκαλεί πρόβλημα. Κατά βάση, λόγω της φύσης των κλειστών χώρων, τα βοηθητικά αυτά όπλα είναι μια έξτρα προσθήκη ώστε να κάνετε για άλλη μια φορά οικονομία στις σφαίρες.
Η Jill Valentine διαθέτει το genesis, μία συσκευή η οποία σκανάρει τον χώρο και ανακαλύπτει την χημική σύσταση των μεταλλαγμένων που σκοτώνετε, καθώς και πιθανά κρυφά αντικείμενα, όπως σφαίρες, herbs, upgrades κτλ. Τα συγκεκριμένα items είναι ως επί το πλείστον ορατά, αλλά το διαρκές σκανάρισμα μπορεί πραγματικά να σας βγάλει απ’ τη δύσκολη θέση. Τέλος, το υπόλοιπο HUD περιέχει τον χάρτη, ο οποίος παρουσιάζει τα πράγματα τόσο μικροσκοπικά και περίεργα, που περισσότερο μπερδεύει παρά βοηθάει. Άρα στην πράξη θα αισθανθείτε σαν να παίξετε ένα sandbox Action-Adventure.
Ανάμεσα στα αντικείμενα που βρίσκετε, υπάρχουν και τα custom parts. Πρόκειται για εργαλειοθήκες οι οποίες χρησιμοποιούνται για να κάνετε upgrade τα όπλα σας. Αυτό γίνεται όποτε βρίσκετε το ανάλογο μπαούλο πράσινου χρώματος σε διάφορα σημεία των αποστολών σας. Έτσι, επιλέγοντας το όπλο που θέλετε, μπορείτε να του αναβαθμίσετε την δύναμη πυρός, να του αυξήσετε την χωρητικότητα σε σφαίρες, να του προσθέσετε ειδικές ιδιότητες όπως δύο σφαίρες με ένα χτύπημα κ.ο.κ.
Έχω και πλοίο-φάντασμα, πάμε μια βόλτα;
Η συνεργασία των δύο ζευγαριών και η διαρκής εναλλαγή των πλάνων σε κάθε κεφάλαιο (σ.σ. αλλάζει ο χαρακτήρας που ελέγχετε), προσδίδει μια διαφορετική ποικιλία στο παιχνίδι. Τα περιβάλλοντα όπου διαδραματίζεται η δράση είναι ατμοσφαιρικά και συχνά θα έχετε το αίσθημα της ανησυχίας, καθώς δεν θα ξέρετε πόσοι εχθροί κρύβονται πίσω απ’ την επόμενη πόρτα ή αν θα σας φτάσουν οι σφαίρες μέχρι να τους εξοντώσετε.
Το A.I. -όταν λειτουργεί- είναι ρεαλιστικό. Όταν δεν λειτουργεί καταντά αστείο, διότι υπάρχουν κάποιες (σπάνιες ευτυχώς) περιπτώσεις όπου οι μεταλλαγμένοι κολλάνε σε ένα σημείο και δεν μετακινούνται. Ένα ακόμη αρνητικό είναι η μικρή ποικιλία τους, πράγμα που σημαίνει ότι θα αντιμετωπίζετε πολλά πανομοιότυπα πλάσματα. Κάθε εχθρός σας απειλεί με διαφορετικό τρόπο, καθώς άλλοι εκμεταλλεύονται την ταχύτητά τους, άλλοι την δύναμή τους, ενώ υπάρχουν κι ορισμένοι που διαθέτουν ranged επιθέσεις. Κυρίως όμως, είτε σας χτυπούν, είτε σας δαγκώνουν, οπότε αναγκάζεστε να πατήσετε διαρκώς το Υ για να σταματήσετε να χάνετε ενέργεια.
Τα bosses που θα συναντήσετε στο δρόμο σας είναι ελάχιστα, αλλά ιδιαίτερα ανθεκτικά στα χτυπήματά σας και προσφέρουν μία πραγματική πρόκληση όταν τα αντιμετωπίζετε. Αν από τα δύο αρχικά επίπεδα δυσκολίας επιλέξετε το Normal (και όχι το casual), τότε σε περίπτωση που δεν έχετε ξαναπαίξει Resident Evil ενδέχεται να τα βρείτε σκούρα, κυρίως όποτε ξεμένετε από σφαίρες, αλλά και στα bosses, τα οποία θα σας βγάλουν το λάδι, μέχρι να βρείτε τα «κουμπιά» τους.
Παρά τις αδυναμίες του, τo Revelations είναι το καλύτερο Resident Evil που φτιάχτηκε ποτέ για φορητή κονσόλα και η αποκλειστικότητα για το 3DS είναι σίγουρα πολυτέλεια.
Οι γρίφοι του Resident Evil: Revelations κινούνται στο ύφος των προηγούμενων εκδόσεων, αν και ομολογουμένως παρουσιάζονται αρκετά απλουστευμένοι. Συνήθως θα σας ζητηθεί να βρείτε κλειδιά που ανοίγουν πόρτες, να σκανάρετε τον χώρο με το genesis για αποδειχτικά στοιχεία ή να ανακαλύψετε αντικείμενα για να λύσετε κάποιο σύντομο γρίφο. Οι αποστάσεις είναι μικρές, η δράση καθαρά linear, συνεπώς στον συγκεκριμένο τομέα δεν θα αντιμετωπίσετε κάποια μεγάλη πρόκληση.
Η συνολική διάρκεια του Resident Evil: Revelations υπολογίζεται γύρω στις 9-10 ώρες. Το σενάριο στερείται πρωτοτυπίας, όμως προσφέρει άφθονες στιγμές αγωνίας, πολλές ανατροπές και βέβαια τους νέους χαρακτήρες, οι οποίοι δένουν πολύ έξυπνα με τους παλιούς, κάτι που είναι εμφανές από τις συζητήσεις τους.
Multiplayer
Αφού ολοκληρώσετε το story, θα μπορέσετε να παίξετε το Raid Mode, το οποίο περιλαμβάνει Co-Op αποστολές σε περιβάλλοντα γνώριμα απ’ το βασικό campaign. Αυτό είναι άλλο ένα μείον για την Capcom, κάτι που όμως γνωρίζαμε ήδη από τον Νοέμβριο. Υπό άλλες συνθήκες, η δυνατότητα επιλογής του εναλλακτικού mode, έστω και με σταδιακό ξεκλείδωμα των αποστολών, θα ήταν ότι πρέπει για να ξεσκάσετε λίγα λεπτάκια.
Συνδεόμενοι τοπικά ή online, επιλέγετε έναν απ’ τους 10 διαθέσιμους χαρακτήρες (παλιούς και νέους στη σειρά) και ρίχνεστε στη μάχη, είτε μόνοι σας με βοηθητικό χαρακτήρα απ’ την CPU, είτε με την βοήθεια ενός δεύτερου παίκτη. Στόχος σας είναι να καθαρίσετε περιοχές με εχθρούς όσο το δυνατόν πιο σύντομα, αξιοποιώντας παράλληλα τα αντικείμενα που βρίσκετε και το xp με το οποίο κάνετε level up τον χαρακτήρα σας.
Ανατριχιαστικό και ατμοσφαιρικό
Η μηχανή γραφικών του παιχνιδιού είναι η ίδια που χρησιμοποιήθηκε και στο Resident Evil: The Mercenaries 3D, με τα μοντέλα των χαρακτήρων να παρουσιάζουν ρεαλιστικά physics. Όλοι τους έχουν λεπτομερείς σχεδιασμούς, με τους νέους στη σειρά Parker Luciani και Jessica Sherawat να έχουν πολύ έντονα χαρακτηριστικά. Ο Parker είναι ο κλασικός ψαρωμένος τύπος που όμως θέλει να δείξει και λίγο “badass” προς την Jill, ενώ η Jessica είναι λίγο πιο αθώα γκόμενα, έχει ματάρες και ανά διαστήματα φλερτάρει με τον Chris.
Στον αντίποδα, οι μεταλλαγμένοι εχθροί σας είναι πραγματικά αηδιαστικοί, καθώς μοιάζουν με τεράστια τσιμεντένια ανθρώπινα όργανα. Όταν σας πλησιάζουν και σας γραπώνουν, τα blood effects γεμίζουν την οθόνη σας με αίμα απ’ τις δαγκωνιές τους στο σώμα σας, ενώ αν βλέπαμε και αποκολλήσεις μελών τότε σίγουρα το παιχνίδι θα έπαιρνε rating PEGI 18+ (αντίθετα τσίμπησε ένα παρατραβηγμένο 16+). Βέβαια, κάποιοι από τους εχθρούς είναι ζώα -μεταλλαγμένα λόγω χημικών- τα οποία παρουσιάζουν βία χαμηλότερης κλίμακας, όμως τα συγκεκριμένα όντα δεν είναι παρά ελάχιστα. Τα περιβάλλοντα όπου διεξάγονται οι μάχες δείχνουν αδυναμίες στο σχεδιασμό των textures, αλλά αποζημιώνουν με το ρεαλιστικό μοντέλο καιρικών συνθηκών και τον λεπτομερή φωτισμό τους. Εκεί όπου οι developers έπρεπε να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό, δηλαδή στον τομέα του 3D, μπορούμε να πούμε ότι περιμέναμε περισσότερα. Ακόμα κι αν ανεβάσετε τον slider της κονσόλας ή επιλέξετε την μέγιστη ρύθμιση από τα settings, η engine δεν αποδίδει πιστά το βάθος του 3D, τουλάχιστον όχι στο βαθμό που το έχουμε δει σε άλλα games του 3DS.
Το μεγαλύτερο ίσως μειονέκτημα της engine είναι το frame rate. Παρουσιάζει ορισμένα σκαμπανεβάσματα, ιδιαίτερα όταν φορτώνονται πολλά 3D models στην οθόνη ή όταν υπάρχει οθόνη loading (π.χ. σε κάποιο ασανσέρ ή πόρτα), όμως ευτυχώς δεν αποτελεί μεγάλο πονοκέφαλο, σε σημείο που να επηρεάζει το gameplay.
Στην ανατριχιαστική ατμόσφαιρα του Revelations συμβάλουν σε μεγάλο βαθμό και οι ambient ήχοι του παιχνιδιού, τους οποίους η Capcom επιμελήθηκε με περίσσια τέχνη, όπως άλλωστε μας έχει συνηθίσει. Το voice-acting δίνει κι αυτό ρέστα, με εξαίρεση πολλές φράσεις οι οποίες δεν έχουν υποστεί σπικάζ. Το θετικό είναι ότι υπάρχουν συνεχόμενοι διάλογοι, κάτι που συνήθως βλέπουμε σε παιχνίδια δράσης επιπέδου Uncharted και Gears of War. Οκ, ίσως να μην είναι τόσο συχνοί και τόσο λεπτομερείς, όμως είναι περισσότεροι απ’ το αναμενόμενο και αν μη τι άλλο αυτό είναι πολυτέλεια για μια φορητή κονσόλα.
Ένα ξεχωριστό κεφάλαιο
Για τους φανατικούς του είδους, το Resident Evil: Revelations αποτελεί ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ της σειράς της Capcom. Παρουσιάζει τους ήρωές μας σε μια πολύ ιδιαίτερη περιπέτεια που πρέπει οπωσδήποτε να ζήσετε. Είναι δύσκολο να πούμε αν πραγματικά αξίζει η αγορά ενός 3DS για αυτό τον τίτλο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι παρά τις όποιες ατέλειες συναντήσαμε στο θέμα χειρισμού, η καταιγιστική δράση και η σκοτεινή ατμόσφαιρά του, είναι βέβαιο ότι θα σας κρατήσουν ευχάριστα μέχρι το τέλος.
Θετικά:
- Άφθονη δράση
- Οι αγαπημένες splaterrιές του Resident Evil
- Το voice-acting
- Ανατριχιαστική ατμόσφαιρα
- Συναρπαστικά boss fights
- Απλουστευμένοι γρίφοι
- Η προσθήκη του Raid Mode
Αρνητικά:
- Δύσχρηστος χάρτης
- Ανά διαστήματα αδύναμο frame rate
- Μικρή ποικιλία εχθρών
- Μικροπροβλήματα στο χειρισμό
- Το Raid Mode δεν είναι διαθέσιμο εξ αρχής
Βαθμολογία
Γραφικά: 8.5
Ήχος: 8.5
Gameplay: 8.5
Αντοχή: 7.5
Γενικά: 8.3
Εθιστικό και συνάμα ακατάλληλο για καρδιακούς!
Μάνος Γρυπάρης
Comments
Σειρά έχουν οι αποστολές,προβλέπετε λιώσιμο.