Out Run (multiplatform)

Out Run
Ferrari, κάμπριο και γκόμενες…




Η πρώτη απόπειρα για 3D racing είχε γίνει μόλις το 1982 με το Pole Position της Namco. Το παιχνίδι δεν κατάφερε όχι μόνο να πιάσει την Pole Position αλλά ούτε καν να…τερματίσει λόγω του αδιανόητα δύσκολου χειρισμού του.

Το πρώτο μεγάλο 3D racing game (ίσως τελικά και το πρώτο μεγάλο racing με την ευρεία έννοια) δεν είχε ως θέμα του την Formula 1 και δεν είχε να κάνει με αγώνες ταχύτητας. Ο μόνος αντίπαλός σας ήταν το ρολόι και όποιος οδηγούσε εκείνη την ώρα στο δρόμο. Το όνομά του ήταν “Out Run” και εμπνευστής του ο Ιάπωνας Yu Suzuki. Μία μεγάλη ιδιοφυία που αποτελούσε ανέκαθεν την απάντηση της Sega για τον Shigeru Miyamoto της Nintendo.



Gameplay
Έχετε υπό τον έλεγχό σας μία Ferrari Testarossa (κάμπριο) κι οδηγείτε παρέα με την φιλενάδα σας σε ένα εξωτικό μέρος που ονομάζεται “Coconut Beach”. Στόχος σας είναι να φτάσετε στην γραμμή τερματισμού περνώντας μέσα από τέσσερα checkpoints εντός ενός χρονικού ορίου (συνήθως 75 δευτερολέπτων, εκτός κι αν το arcade είχε “πειραχτεί”) και με δυνατότητα επιλογής για δύο διαφορετικές διαδρομές πριν από κάθε checkpoint. Η πραγματική αίσθηση της πόρωσης υπάρχει μόνο στην περίπτωση που θα παίξετε το παιχνίδι σε arcade καμπίνα. Στις υπόλοιπες πλατφόρμες ο χειρισμός και τα γραφικά δεν πλησιάζουν ούτε στο ελάχιστο την arcade έκδοση.

Στο δρόμο προς τον τερματισμό θα συναντήσετε κάθε είδους οχήματα. Από αυτοκίνητα πόλης και σπορ αυτοκίνητα μέχρι φορτηγά. Οι οδηγοί δεν θα επιχειρήσουν να σας ανακόψουν αλλά θα συνεχίσουν κανονικά την πορεία τους. Η κατάσταση είναι καθαρά και μόνο στα δικά σας χέρια. Μόνο που με την ταχύτητα που θα τρέχετε, τα αντανακλαστικά σας θα πρέπει να είναι άψογα για να μην πέσετε πάνω σε κολώνα ή κάποιον άλλο οδηγό. Οι στροφές στο παιχνίδι είναι λίγες αλλά πολύ επικίνδυνες. Σε κάθε στροφή παραμονεύουν θάμνοι, φοίνικες, διαφημιστικές πινακίδες, κολώνες και διαφόρων ειδών αντικείμενα που μπορούν να σας ανατρέψουν το αυτοκίνητο ανά πάσα ώρα και στιγμή.



Ο χειρισμός είναι απλός αφού χρησιμοποιείτε το γκάζι ή το φρένο, ενώ υπάρχει και η λαβή των ταχυτήτων που αντικαθιστά το “Low” και “High” που πρωτογνωρίσαμε στο Pole Position. Από εκεί άλλωστε εμπνεύστηκε η Sega για το δημιούργημά της, μόνο που ο ανταγωνισμός την έκανε πολύ καλύτερη απ’ ότι περιμέναμε.

Το αυτοκίνητό σας μπορεί να δεχτεί χτύπημα από προπορευόμενο αυτοκίνητο και να τραβηχτεί πίσω προσωρινά ή να δεχτεί χτύπημα από εμπόδιο και να ανατραπεί σε απόσταση ανάλογη με την ταχύτητα που έτρεχε. Σε αυτό το ενδεχόμενο θα δείτε τον οδηγό με την κοπελιά του να εκτοξεύονται από τα καθίσματά τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις σύγκρουσης, ο οδηγός θα τα…ακούσει από την κοπελιά, κάτι που άλλωστε αποτελεί δείγμα της γκρίνιας που δεχόμαστε εδώ και δεκαετίες.



Το παραμικρό λάθος στο Out Run σημαίνει αυτόματα ότι δεν πρόκειται να το τερματίσετε! Αυτό είναι κι ένα σημαντικό μειονέκτημα του παιχνιδιού. Ο οδηγός πρέπει να είναι αλάνθαστος και να εκμεταλλευτεί και το παραμικρό περιθώριο χρόνου μέχρι να φτάσει στον τερματισμό. Αυτό το καθεστώς έκανε το Outrun έναν από τους ταχύτερους κερματοφάγους όλων των εποχών αφού ο περισσότερος κόσμος περνούσε μόλις το πρώτο checkpoint και στη συνέχεια έχανε με αποτέλεσμα κάθε ενάμιση λεπτό να μπαίνει και νόμισμα (ή για να είμαστε πιο σαφείς περισσότερα νομίσματα). Το Out Run δεν έμεινε ποτέ του νηστικό. Εμείς πάλι…

Το μεγαλύτερο φαινόμενο που κυκλοφόρησε ποτέ στα racing games!

Γραφικά
Όσα χρόνια κι αν ψάχνουμε να βρούμε πως κατάφερε η Sega να δημιουργήσει ένα τέτοιο παιχνίδι το 1986 όταν το 3D ήταν ακόμα στην σκέψη των προγραμματιστών, δεν μπορούμε να βρούμε μία απάντηση! Τι λουκούμι είναι αυτό; Τι θησαυρός ανεκτίμητος είναι αυτός; Τι κι αν πέρασε πάνω από μία δεκαετία στα racing, τα γραφικά του Out Run έμοιαζαν να είναι πολλά κλικ πιο μπροστά από τα υπόλοιπα. Η τεχνική “Super-Scaler” εφαρμόστηκε για πρώτη φορά με επιτυχία από την Sega, όχι μόνο στο Out Run αλλά και σε πολλά ακόμη παιχνίδια της που ήθελαν βαρβάτα υπολογιστικά συστήματα, όπως αυτά που χωρούσαν στα arcade boxes.



Ο σχεδιασμός της Ferrari που οδηγούσατε, του Volkswagen Beetle, του Chevrolet Corvette, της Porsche 911, της BMW 325ι (επίσης κάμπριο) και του φορτηγού, ήταν πραγματικά εντυπωσιακός. Η λεπτομέρεια των landscapes στις άκρες της οθόνης με τους φοίνικες, την θάλασσα, τις κολώνες και τις τοποθεσίες που προσπερνούσατε έβγαζε μάτια. Το κοινό στην γραμμή εκκίνησης έμοιαζε ζωντανό. Ο ήλιος στο βάθος που σταδιακά πλησίαζε προς την δύση του είχε τα χρώματα που του αρμόζει. Για να μην μιλήσουμε για το περιβόητο animation της τούμπας που έφερνε το αυτοκίνητο. Κι όλα αυτά το1986; Κάποιος ας μας ξυπνήσει γιατί βλέπουμε όνειρο!

Ήχος
Ο Hiroshi Miyauchi είχε κάνει για άλλη μία φορά το θαύμα του, όπως και σε πολλά ακόμη games της Sega. Η πρώτη γνωριμία με τον ήχο του παιχνιδιού, αρχίζει πριν από την γραμμή εκκίνησης, όταν το Out Run σας επιτρέπει να επιλέξετε το τραγούδι που θα ακούτε σε όλη την διάρκεια της διαδρομής (υπάρχουν τρία διαφορετικά κομμάτια που ταιριάζουν στην περίσταση). Όσο οδηγείτε, κάθε κίνηση που βλέπετε μπροστά σας έχει και τον ειδικό ήχο της. Ο κινητήρας της Ferrari έχει έναν ειδικό, διαπεραστικό ήχο. Τα λάστιχα στις στροφές σπινιάρουν. Οι συγκρούσεις έχουν τον δικό τους ξεχωριστό ήχο. Για να μην τα πολυλογούμε, το Out Run παίρνει κι εδώ άριστα. Μόνο κόρνες δεν είχαμε, αλλά μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας.



Επίλογος
Το μόνο μειονέκτημα του Out Run είναι ο πολύ μικρός χρόνος διάρκειας ζωής. Όλοι όσοι το έπαιξαν παρακαλούσαν να κρατήσει κι άλλο. Οι διαφορετικές διαδρομές πριν από τα checkpoints οδηγούσαν σε πέντε διαφορετικούς τερματισμούς, τους οποίους μόνο οι guru του είδους είχαν καταφέρει να δουν. Το παιχνίδι γνώρισε τεράστια αποθέωση, τουλάχιστον για μία ολόκληρη δεκαετία, όταν και αντικαταστάθηκε από το Sega Rally. Από τις μεταγενέστερες εκδόσεις ξεχωρίζουν το Turbo Out Run (1989), το Out Runners (1992) που υποστήριζε 2-8 παίκτες και το Out Run 2 (2003).

Θετικά:
- Εξωπραγματικά για την εποχή γραφικά
- Απλός χειρισμός
- Πολύ όμορφα landscapes
- Ρεαλιστικό μοντέλο αντιδράσεων του αυτοκινήτου
- Πληρέστατος ήχος

Αρνητικά:
- Απαιτεί να είστε αλάνθαστος
- Πάρα πολύ μικρή διάρκεια ζωής
- Ορισμένα μικρά bugs

Βαθμολογία
Γραφικά: 10
Ήχος: 9
Gameplay: 9
Αντοχή: 7
Γενικά: 8.8

Το μεγαλύτερο θαύμα των racing games της δεκαετίας του ’80!

Μάνος Γρυπάρης