Pong (Arcade, Odyssey)

Pong
Από εδώ ξεκίνησαν όλα


Download: Pong για τον Mozilla Firefox (clone)


H ιστορία
Το Pong είναι ένα από τα πρώτα games που κυκλοφόρησαν στην παγκόσμια βιομηχανία και το πρώτο που έθισε χιλιάδες ανθρώπους οι οποίοι βαπτίστηκαν για πρώτη φορά gamers. Εμφανίστηκε σε πρώιμη έκδοση το 1958, όταν παιζόταν σε ταλαντοσκόπιο (όργανο άμεσης παρατήρησης των μηχανικών ή ηλεκτρικών ταλαντώσεων) στο Εργαστήριο του Brookhaven της Νέας Υόρκης. Εμπνευστής του ήταν ο William A. Higinbotham. Το 1966, ο Ralph Baer (εργαζόμενος της Sander Associates) σχεδίασε ένα είδος κονσόλας το οποίο θα συνδεόταν στην τηλεόραση ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να παίξουν παιχνίδια σε αυτή και το πρώτο παιχνίδι που δοκίμασε ήταν το πινγκ-πονγκ.

Ο άνθρωπος που ανέλαβε να το μετατρέψει σε παιχνίδι ήταν ο Allan Alcorn από το San Francisco της California. Το Pong, όπως προκύπτει από το όνομά του είναι ένας εξομοιωτής πινγκ-πονγκ. Κυκλοφόρησε ένα χρόνο μετά το πρώτο βιντεοπαιχνίδι παγκοσμίως (σ.σ. Computer Space Simulator) και συγκεκριμένα το 1972 στο Odyssey της Magnavox. Tην πρώτη κονσόλα που είδε το φως της δημοσιότητας. Η Magnavox είχε προηγουμένως αγοράσει τα σχέδια της Sander Associates και τα εφάρμοσε με επιτυχία στην πράξη. Τον ίδιο χρόνο, το Pong σημείωσε επιτυχία και ως arcade, αρχικά στην Αμερική κι ένα χρόνο αργότερα στην Ιαπωνία. Μέχρι τον Μάρτιο του 1973 είχαν πουληθεί περίπου 8.000-10.000 arcade μηχανήματα σε καταστήματα (συνολικά 30.000 στην ιστορία του παιχνιδιού και 100.000 μαζί με τους μετέπειτα κλώνους, κάνοντάς το ένα από τα πιο εμπορικά παιχνίδια όλων των εποχών). Η Atari επένδυσε στο έργο της Magnavox κι έτσι ο Allan Alcorn σχεδίασε το 1975 και την κονσόλα Pong, από την οποία η Atari όχι μόνο έβγαλε τα χρήματά της αλλά σημείωσε απίστευτες για την εποχή πωλήσεις.



Η κονσόλα έγινε αιτία και για το πρώτο αφιέρωμα για games στην τηλεόραση, στην πρώτη χρονιά της αμερικανικής εκπομπής “Saturday Night Live”, αλλά κι ένας λόγος για τον οποίο το φώσφορο καθοδικού σωλήνα στις τηλεοράσεις καιγότανε πολύ εύκολα, μετά από συνεχόμενες ώρες χρήσης της κονσόλας! Στα επόμενα έτη της δεκαετίας του ‘70 κυκλοφορούσανε κονσόλες-κλώνοι με παραλλαγές του Pong! Όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο, το Pong έγινε λόγος και για το πρώτο μεγάλο κραχ στην ιστορία των παιχνιδιών, αφού οι εταιρείες παραγωγής ανάλογων κονσολών που ξεκίνησαν να δημιουργούν εμπόρευμα, αναγκάστηκαν να ξεπουλήσουν στις αρχές της δεκαετίας του ‘80, αφού το Space Invaders (’78) και το Pac-Man (’79) ήταν πολύ πιο προηγμένα παιχνίδια γεμάτα χρώματα, levels και αρκετά ακόμη νέα στοιχεία που καθιστούσαν πλέον το Pong «παλιομοδίτικο».

Gameplay
Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Έχετε υπό τον έλεγχό σας μία υποτιθέμενη ρακέτα (επίπεδη γραμμή) την οποία μπορείτε να μετακινείτε πάνω ή κάτω. Απέναντί σας βρίσκεται μία άλλη ρακέτα. Το παιχνίδι ξεκινάει με το μπαλάκι να φεύγει από την μία ρακέτα και να κατευθύνεται προς την άλλη. Η κίνηση της μπάλας είναι αργή ή γρήγορη, ανάλογα με το σημείο στο οποίο θα δεχτεί το χτύπημα. Στόχος σας είναι να περάσετε το μπαλάκι στην πλευρά του αντιπάλου. Αν το καταφέρετε τότε κερδίζετε έναν πόντο. Νικητής είναι αυτός ο οποίος θα φτάσει πρώτος τους 11 πόντους. Όσο δεν σημειώνεται πόντος, τόσο η ταχύτητα της μπάλας θα αυξάνεται έως ότου προκύψει ο νικητής.



To Pong της Atari στην Arcade έκδοσή του. Το “χαζοκούτι” που βλέπετε πούλησε 30.000 κομμάτια στην πρώτη κυκλοφορία του και συνολικά 100.000 κομμάτια μαζί με τους μετέπειτα κλώνους που κυκλοφόρησαν.

Το παιχνίδι παίζεται μονό ή διπλό, με τον δεύτερο παίκτη να χειρίζεται την δεξιά ρακέτα. Δύο μικρά μειονεκτήματα του παιχνιδιού στην αρχική έκδοση είναι η έλλειψη οριοθέτησης στα άκρα και η επιτάχυνση της μπάλας που στο διπλό παιχνίδι χρειάζεται υπομονή μέχρι το μπαλάκι να γίνει επικίνδυνο. Ακόμη, η τεχνολογία της τότε εποχής δεν επέτρεπε παρά στατικές αντανακλάσεις της μπάλας πάνω στη ρακέτα, κάτι που στα πρώτα λεπτά ενασχόλησης έκανε το παιχνίδι αργό και προβλέψιμο.

Γραφικά-Ήχος
Η ανάλυση του παιχνιδιού είναι ασπρόμαυρη και τα γραφικά αποτελούνται από τετραγωνάκια. Οι δύο ευθείες στο αριστερό και δεξί άκρο της οθόνης απεικονίζουν τις ρακέτες και η κάθετη διακεκομμένη γραμμή στο φιλέ απεικονίζει το δίχτυ. Στην πρώτη έκδοση δεν υπάρχει κάποιο περίγραμμα γύρω από την οθόνη που να οριοθετεί το παιχνίδι. Αντιθέτως, θεωρείται αυτονόητο ότι ένας αόρατος τοίχος διακόπτει την κίνηση των ρακετών, ενώ το μπαλάκι “γκελάρει” ομαλά στο πάνω και το κάτω μέρος της οθόνης και συνεχίζει την πορεία του.



Επίλογος
Το Pong ήταν το πιο εμπορικό παιχνίδι της γενιάς του κι επικράτησε σε καιρούς όπου ο κόσμος είχε πραγματικά ανάγκη να έρθει πιο κοντά, πόσο μάλλον βρίσκοντας αφορμές όπως αυτή η ενασχόληση. Το να παίζετε μόνος δεν έχει τόσο ενδιαφέρον, αφού σε περίπτωση που το μάθετε, η όποια επιπλέον ασχολία θα καταντήσει βαρετή. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζεται στο διπλό. Από εκεί προέκυψαν και οι πρώτοι πρωταθλητές των games!

Αξίζει να αναφερθεί, ότι ο συγκεκριμένος τίτλος αποτέλεσε έμπνευση για το Breakout (μετέπειτα έγινε περισσότερο γνωστό ως Arkanoid) το οποίο αποτελούσε μία πιο εξελιγμένη έκδοσή του με μεγαλύτερο βάθος στο single-player mode και χρώματα στη θέση του ασπρόμαυρου. Η ουσία όμως είναι ότι έκανε το μεγάλο άνοιγμα στην αγορά των games, δείχνοντας σε όλες τις εταιρείες ανά τον κόσμο ότι “εδώ έχει ψωμί”.

Θετικά:
- Εθιστικό όταν παίζεται με παρέα

Αρνητικά:
- Οι τελείες αντί των γραφικών
- Θα μπορούσε να ήταν έγχρωμο, δεδομένου ότι τα χρώματα στις τηλεοράσεις είχαν ήδη ανακαλυφθεί.
- Ήχος; Beep!

Βαθμολογία
Γραφικά: 1
Ήχος: 1
Gameplay: 9
Αντοχή: 10
Γενικά: 7

Κάθε αρχή και δύσκολη. Το μεγαλύτερο μέρος της δεκαετίας του ’70 στιγματίστηκε από το Pong. Αυτή ήταν και η αφορμή για το ξέσπασμα των games στη δεκαετία του ’80. Το Pong αποτελεί απόδειξη του πως λίγες μόνο κουκίδες σε μία οθόνη μπορούν να προκαλέσουν εθισμό σε χιλιάδες ανθρώπους.

Μάνος Γρυπάρης