Warhammer 40.000: Boltgun

Ένα χαλαρό Retro FPS spιn-off.

Στη Focus Entertainment δεν είναι άγνωστο το Warhammer 40k universe της Games Workshop και το έχουν αποτυπώσει μέσω πολλών genre, από FPS όπως το Necromunda: Hired Gun και Space Hulk: Deathwing, μέχρι RTS με το BattleFleet Gothic: Armada. Τώρα έχουν αναλάβει το πολύ αναμενόμενο Warhammer 40,000: Space Marine 2, αλλά μέχρι την κυκλοφορία του μας προσφέρουν ένα “mini-sequel”, θα μπορούσαμε να πούμε, εντός του ίδιου franchise με το Warhammer 40,000: Boltgun. Έχει ενδιαφέρον πως για την ανάπτυξη αυτού του τίτλου έφεραν ένα μικρό μεν Αγγλικό στούντιο, αλλά από παλιά συνδεδεμένο με την Games Workshop, την Auroch Digital, η οποία κάνει την πρώτη της απόπειρα στην ανάπτυξη ενός FPS.

Αγαπητοί αναγνώστες, σήμερα θα μιλήσουμε για κάτι που απλά πάντα έπρεπε να γίνει. Το Warhammer 40k franchise με την Grimdark Gothic αισθητική του και τον Sci-Fi κόσμο του, είναι απλά ο τέλειος καμβάς για αυτό που κάποτε αποκαλούσαμε “Doom Clone” και πλέον αποκαλούμε “Boomer Shooter”. Ένα fast-paced, full-action FPS που θα σας γεμίσει αδρεναλίνη και θα σας κάνει να φωνάζετε “For the Emperor!”, αλλά και θα σας εντυπωσιάσει στα ήρεμα διαλείμματα ανάμεσα στη μάχη με το πανέμορφο retro pixel art-style του.

Θα τελειώσω αυτό, που ο Captain Titus ξεκίνησε!
Λαμβάνοντας χώρα στο Forge World Graia αρκετά χρόνια μετά τα γεγονότα του Warhammer 40,000: Space Marine, ακολουθούμε τον Sternguard Veteran των Ultramarines, Malum Caedo. Με διαταγή από τους Inquisitors, επιστρέφει στον πλανήτη Graia για μια αποστολή μεγάλης σημασίας. Από τις εισβολές των Ork και του Chaos πριν από χρόνια, η Graia έχει μείνει ένα ερείπιο που βρίσκεται υπό την εποπτεία των Inquisitors. Η Inquisitor Seibel του Ordo Malleus αποκαλύπτει ότι Techpriests της Graia έχουν βρει και πιθανόν πειραματιστεί παρά τους κινδύνους με τα λείψανα της πηγής ενέργειας από τον μηχανισμό του, εδώ και χρόνια νεκρού, Inquisitor Drogan. Η ενέργεια αυτή έχει τη δύναμη να ανοίξει ρωγμές στην πραγματικότητα, Warp Rifts, παρά που άλλα μέλη του οργανισμού της δε παίρνουν την απειλή στα σοβαρά, η Seibel υποψιάζεται ότι προδότες και οι δυνάμεις του Chaos κρύβονται πίσω από αυτό.

Ο Malum Caedo και η ομάδα του έχουν την αποστολή να αποτρέψουν να πέσει αυτή η δύναμη στα χέρια του εχθρού. Η Seibel τους δίνει τον Incommodus, ένα Servo Skull που άνηκε στον Drogan, για να τους βοηθήσει. Όταν οι Ultramarines μπαίνουν στην ατμόσφαιρα του πλανήτη, το drop pod τους υφίσταται σοβαρή ζημιά κατά την κάθοδο και έχουν μια ανώμαλη προσγείωση. Μόνος επιζών της ομάδας από τη σύγκρουση είναι ο Malum. Αυτό όμως δεν τον σταματά από το καθήκον του, να εξολοθρεύει ότι βρεθεί στον δρόμο του, daemon ή heretic, για να σταματήσει τα σχέδια των δυνάμεων του Chaos.

Basic training και basic plot.
Ο χειρισμός είναι πολύ απλός. W, A, S, D για την κίνηση, Space για jump, αριστερό Shift για sprint, F για να κάνετε charge μπροστά, E για αλληλεπίδραση με π.χ. πόρτες ή διακόπτες, και το καλύτερο κουμπί από όλα, T για να κάνει taunt ο Malum τους εχθρούς του. Το V ή δεξί κλικ για τα melee attacks με το chainsword, αριστερό κλικ για να πυροβολήσετε και R για reload. Το G, περιέργως, είναι για να αλλάζετε ανάμεσα στις 3 διαφορετικές grenades και το Q για να τις πετάτε. Τα κουμπιά 1-8 αναλαμβάνουν την αλλαγή του όπλου που θέλετε να χρησιμοποιήσετε.

Όπως κλασικά σε αυτού του τύπου FPS, έχουμε δύο είδη ζωής, το health και το contempt, δηλαδή το armor (γιατί έδωσαν θεματικό όνομα μόνο στο armor και όχι και στο health είναι ένα καλό ερώτημα, αλλά ας το αγνοήσουμε). Θα συναντήσετε πολλά secret power-ups, περισσότερο ή λιγότερο κρυμμένα, σε όλα τα levels που θα βοηθήσουν ενάντια στις ορδές του Chaos. Θα βρείτε μια καλή γκάμα όπλων, τα οποία προέρχονται από τις βασικές κατηγορίες του genre (shotgun, heavy machinegun, grenade launcher κτλ.) με αντίστοιχα μοντέλα όπλων που καλύπτουν τον ρόλο από το Warhammer 40k universe, με εξαιρετικό sound και model design για όλα.

Εδώ να σημειωθεί πριν συνεχίσουμε ότι, πέρα από την περιγραφή στην προηγούμενη ενότητα και λίγων πραγμάτων που ίσως θεωρηθούν spoilers, δεν υπάρχει κάτι παραπάνω από πλευράς σεναρίου. Στις 10 (κατά μέσο όρο) ώρες gameplay, υπάρχουν μόλις 4 λεπτά cutscenes συν μια μικρή περιγραφή να διαβάσετε πριν από κάθε level, αλλά αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα, γιατί όλη η έμφαση εδώ δίνεται στο gameplay. Με την αποστολή σχεδόν σε κάθε level να περιγράφετε στην απλή πρόταση: “βρείτε το κλειδί 1 για να βρείτε το κλειδί 2 για να βρείτε το κλειδί 3, νικήστε το boss (αν έχει το level), τελειώστε το level”

Δύσκολο έχει;
Στο κομμάτι των εχθρών, μέχρι και τη μέση του πρώτου Chapter, δεν ενδέχεται να αντιμετωπίσετε μια έντονη πρόκληση. Υπάρχουν 4 επίπεδα δυσκολίας: Low, Medium, Hard και Exterminatus, και οι τρεις πρώτες δυσκολίες ενδέχεται να φανούν εύκολες σε βετεράνους των FPS και ειδικά των boomer shooter. Ο πρώτος μου τερματισμός έγινε στο Medium difficulty με 6 θανάτους συνολικά σε 11 ώρες gameplay, με μόνη πραγματική δυσκολία ορισμένα boss fights και κάποια σημεία που το level design δεν με βοηθούσε ενάντια στην αριθμητική υπεροχή των εχθρών ή μου φάνηκε δύσκολο στον προσανατολισμό. Οπότε θεωρώ ότι όσοι έρχονται από πιο απαιτητικούς τίτλους θα βρουν πρόκληση και την ανάγκη να παίξουν στρατηγικά μόνο στο Exterminatus difficulty. Για νέους ή πιο casual gamers, το Medium ή το Hard θα σας αφήσει μια πολύ ωραία εμπειρία με λίγο περισσότερο challenge. Δεν είναι απαραίτητα κακό το ότι δεν είναι δύσκολο, γιατί στην ουσία μιλάμε για ένα power-fantasy. Ο Malum είναι ένας Space Marine, η καλύτερη πολεμική μηχανή της ανθρωπότητας. Δεν θα άφηνε την καλύτερη εντύπωση το να πεθαίνει με 2-3 χτυπήματα από τον πιο αδύναμο εχθρό.

Το A.I. δεν είναι πολύ περίπλοκο. Αντιλαμβάνεται σχετικά γρήγορα την παρουσία μας και, από τη στιγμή που μας εντοπίσει, μπορεί να συνεχίσει να μας καταδιώκει για πολύ ακόμα και αν έχουμε απομακρυνθεί, αλλά χωρίς επιτυχία συνήθως, γιατί συγκριτικά με τους περισσότερους εχθρούς έχουμε το πλεονέκτημα από άποψη ταχύτητας (καθώς ο Malum τρέχει με λίγο πάνω από την ταχύτητα του ήχου). Αλλά ουκ ολίγες φορές θα το δείτε να κάνει πράγματα όπως να ρίχνει grenades πάνω του.

Heretics και abominations παντού!
Οι εχθροί μας χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες: Cultists, Chaos Marines, Daemons και Ambulls. Ας τους αναλύσουμε λίγο.

Οι Cultists είναι στην ουσία οι βασικοί μας εχθροί, αποτελούν μικρή απειλή και υπάρχουν κυρίως για να μας χαλάνε το contempt. Όποτε πεθαίνουν, μας αφήνουν health.

Οι Chaos Marines είναι άξιοι αντίπαλοι, επικίνδυνοι και σε melee και range, με παραλλαγές που υπερισχύουν στη μία κατηγορία ή την άλλη. Ειδικά οι champions, που είναι οι melee specialists, χρειάζονται προσοχή και να κρατάτε πάντα απόσταση. Αφήνουν ένα mix από health και contempt όταν νικηθούν.

Οι Daemons είναι οι πιο επικίνδυνοι και ποικιλόμορφοι εχθροί, τερατουργήματα του Chaos που μπορούν να μας επιτεθούν από κοντά, με μαγεία από απόσταση και ακόμα και από τον αέρα. Το φόρτε τους είναι οι επιθέσεις κορεσμού, είτε από κοντά είτε από μακριά, οπότε πρέπει πάντα να είστε εν κινήσει με τα μάτια ανοιχτά για κάλυψη και να προσέχετε να μην παγιδευτείτε. Όποτε τους σκοτώνετε ή τους κάνετε banish, για να είμαστε ακριβείς, σας αφήνουν contempt.

Και τέλος είναι τα Ambulls, τα οποία είναι απλά υπόγεια αρπακτικά της Graia, στην ουσία άγρια ζώα που επιτίθενται σε όποιον παραβιάσει την περιοχή τους. Θα τα συναντήσετε σχετικά σπάνια και, αν κρατάτε απόσταση, δεν θα είναι δύσκολο να τα αντιμετωπίσετε. Μέσα στις τρεις τελευταίες κατηγορίες κατηγοριοποιούνται και τα διάφορα bosses που θα αντιμετωπίσουμε.

Ιδιαίτερο interaction μεταξύ των εχθρών δεν υπάρχει, πέρα από τη σπάνια περίπτωση να δείτε έναν Chaos Marine να σκοτώνει έναν Cultist γιατί έκανε το λάθος να αστοχήσει και να ρίξει φίλια πυρά στον Marine (πολύ κακή επιλογή). Ή ένα Ambull να παλεύει με όλους, το οποίο μπορούμε να εκμεταλλευτούμε αφήνοντάς το να μειώσει τον αριθμό των εχθρών για λογαριασμό μας.

Κάποια προβλήματα.
Ωραία ως εδώ, αλλά φυσικά μέσα σε όλα τα θετικά, πάντα υπάρχουν και μερικά αρνητικά. Και ποια είναι αυτά; Μια λέξη, επανάληψη.

Ενώ φαίνεται σαν να υπάρχει μεγάλη ποικιλία εχθρών, όλα αυτά που αναφέραμε τα βρίσκουμε ήδη από το πρώτο από τα τρία συνολικά Chapter. Κάθε Chapter έχει 8 level, δηλαδή, υπάρχουν 16 ακόμα level μπροστά μας στα οποία θα συναντήσουμε το πολύ 2 καινούργιους εχθρούς, και αυτοί θα γίνουν επίσης συχνό φαινόμενο για κάθε λεπτό gameplay μετά από λίγο. Το πρόβλημα αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές με τα bosses, καθώς επαναλαμβάνονται πάνω από 3 φορές μέχρι τον τερματισμό. Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχει έλλειψη επιλογών στο source material από όπου μπορούν να "τραβήξουν" περισσότερους εχθρούς, και μιλάμε για τα ίδια faction στα οποία ανήκουν οι υπάρχοντες αντίπαλοι, και όχι για κάτι εξ ολοκλήρου καινούργιο.

Το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και τα όπλα σε μικρότερο βαθμό, όχι γιατί είναι λίγα, ο αριθμός τους είναι υπέρ αρκετός, απλά δίνονται πολύ γρήγορα. Όπως και με τους εχθρούς, έτσι και το οπλοστάσιο θα το έχουμε δει όλο στα περίπου μισά από τα 24 συνολικά levels. Θα βοηθούσε να υπήρχε κάποια μορφή upgrade system για τον οπλισμό, τουλάχιστον μέχρι το τέλος του Chapter, ή κάνα δυο melee weapons παραπάνω, γιατί το μόνο που υπάρχει είναι το chainsword, το οποίο χάνει τη χρησιμότητά του αρκετά γρήγορα στα μεγαλύτερα difficulties. Ούτε κάποιο finisher system υπάρχει για να δώσει παραπάνω αξία στο melee. Γενικά, θα χρειαζόταν κάτι παραπάνω, γιατί σε σύγκριση με άλλα shooter τέτοιου στυλ στην αγορά σήμερα, είναι υπερβολικά κοντά στο πρωτότυπο, το οποίο για κάποιους μπορεί να είναι θετικό και για άλλους αρνητικό.

Και η μεγαλύτερη αστοχία όλων; Και ένας λόγος που μου πήρε παραπάνω από το σύνηθες 9-10 ώρες για να το τελειώσω, δεν υπάρχει χάρτης. Είναι δύσκολο να σας περιγράψω πόσο σημαντικός είναι ένας χάρτης σε ένα old-school shooter. Τα levels δεν ακολουθούν πάντα μια ροή και πολλές φορές κάνουν περίπλοκες λούπες. Έχουν δηλαδή ένα non-linear level design και γι’ αυτό έχουν κατά κανόνα έναν χάρτη για όποτε χρειαστεί. Όμως εδώ αυτό δεν υπάρχει, ενώ υπάρχει το non-linear level design, δημιουργώντας τεράστια κοιλιά σε διάφορες φάσεις από την δράση. Δεν κάνει εντύπωση ότι είναι η πιο συνήθης παρατήρηση στο Steam, και ελπίζω να διορθωθεί στο μέλλον.

Μπορεί να θεωρηθεί θέμα και η έλλειψη κάποιου άλλου mode πέρα από το campaign, αλλά η Auroch έχει σκοπό να το καλύψει αυτό σύντομα με ένα free horde mode. Οπότε, σε συνδυασμό με το κυνήγι όλων των secrets του campaign, των trophies και γενικά το διασκεδαστικό gameplay αυξάνετε το replay value.

By the Emperor it’s beautiful!
Υπάρχει κάτι νοσταλγικό στο pixel art, ακόμη και για gamers σαν εμένα που δεν έζησαν την εποχή που αυτό το στυλ γραφικών ήταν το στάνταρ. Και παρά το γεγονός ότι αυτό που βλέπουμε στην οθόνη μας είναι ένα δημιούργημα στην Unreal Engine 4, οι Auroch Digital απέδωσαν το 90s aesthetic των γραφικών με αυθεντικότητα. Μάλιστα, προσφέρετε customization στο πόσο “retro” θέλουμε το στυλ της παλέτας των χρωμάτων και πόσο έντονα τα pixel. Φυσικά, η φουλ μοντέρνα παλέτα και τα φουλ pixel μας δίνουν την πιο καθαρή εικόνα, αλλά παίζοντας στο default 50/50 έχει μια άλλη χάρη.

Το old school FPS που ονειρευόντουσαν για καιρό οι Warhammer 40k fans και κάτι για να μας κρατήσει λίγο μέχρι το release του Space Marine 2.

Τα sprites των εχθρών είναι γεμάτα λεπτομέρεια, με βάση τα μοντέλα από το Warhammer 40k tabletop επιτραπέζιο και τις δεκάδες εξαιρετικές απεικονίσεις από τα βιβλία. Ακολουθώντας το ίδιο 2.5D ή Billboard rendering στυλ όπως το Doom (1993), δεν χαρακτηρίζονται από ιδιαίτερη πολυπλοκότητα στα animations, αλλά οι κινήσεις τους παραμένουν ξεκάθαρες και δεν είναι κάτι που θα σας τραβήξει πολύ την προσοχή την ώρα του gameplay.

Ο κόσμος χαρακτηρίζεται από την ίδια πιστότητα στο source material, αλλά από ένα σημείο και μετά μπορεί να γίνει κάπως βαρετή η επανάληψη του μοτίβου “μίξη καθεδρικός ναός με εργοστάσιο”. Γίνονται μερικές απόπειρες για περισσότερη ποικιλομορφία στο περιβάλλον, αλλά μέχρι ενός σημείου, με μερικές να το κάνουν λίγο χειρότερο, όπως “α, τέλεια, πήγα από ένα εργοστάσιο σε ένα εργοστάσιο στην έρημο”.

Παρόλα αυτά, υπάρχουν κάποια τοπία που εντυπωσιάζουν. Αυτές οι ήσυχες στιγμές μετά τη μάχη, που αντικρίζετε τις κορυφές ναών να ξεπροβάλλουν στον ορίζοντα, τα αγάλματα ηρώων από το παρελθόν να κοιτούν επιβλητικά και εξεταστικά τον Malum και ταυτόχρονα εμάς τους ίδιους. Έξω από το παράθυρο ή όταν σηκώνουμε το κεφάλι μας προς τον ουρανό, ανοίγεται η τρομακτική αλλά όμορφη μορφή του Warp Rift. Είναι στιγμές που προκαλούν δέος και το pixel art δεν αφαιρεί από αυτές, αντίθετα τις ενισχύει.

Retro vibes.
Η μουσική δεν είναι απλά καθόλου αυτό που θα περίμενε κανείς, αλλά για καλό λόγο. Συνήθως το Warhammer 40k πάει παρέα με μία μίξη μπαρόκ, ψαλμούς και χορωδίας συν epic metal. Όχι εδώ όμως. Εδώ, αγαπητοί αναγνώστες, γίνεται ένα λεγόμενο “returns to its roots”, επιστρέφοντας στην εποχή που η ίδια η Games Workshop έβγαζε δίσκους μαζί με old school hard rock και heavy metal μπάντες όπως οι Bolt Thrower και Saxon για το universe της. Μία από αυτές τις μπάντες ήταν και οι D-Rok, οι οποίοι επιστρέφουν δυναμικά με το soundtrack του Boltgun, με την ηλεκτρική κιθάρα και τα drums να ηχούν στο έρεβος του διαστήματος.

Το voice acting δεν παίζει τεράστιο ρόλο, αλλά είναι παρόλα αυτά καλής ποιότητας. Με τη Rachel Atkins στον ρόλο της Seibel, που έχει χαρίσει τη φωνή της σε μια μεγάλη γκάμα video games (όπως Elden Ring, Baldur’s Gate 3, Ni no Kuni: Wrath of the White Witch) και διάφορα audiobooks, και τον Rahul Kohli, ο οποίος, παρά τη μικρότερη εμπειρία του (έχει κάνει voice acting σε Fortnite, Call of Duty: Modern Warfare 3, Rage 2 και ρόλους σε μερικές σειρές του BBC), αποδίδει κάθε φράση του Malum με ενθουσιασμό και πάθος. Honourable mention αξίζει να κάνουμε και στον Matthew Walker, που έκανε τους ήχους του Incommodus.

Αφήνοντας κάτω το chainsword και bolter μέχρι την επόμενη μάχη.
Το μέλλον φαίνεται λαμπρό για την Focus Entertainment και την Auroch Studio, οι οποίες ανέπτυξαν ένα αυθεντικό old school FPS με το προσωπείο του 40k universe. Σύντομα θα έχουμε και ένα expansion με το Warhammer 40.000: Boltgun – Forges of Corruption , το οποίο σκοπεύει να προσθέσει παραπάνω content με τη μορφή νέον εχθρών, όπλων και horde mode, Και καθώς η GamesWorkshop το έχει αναγνωρίσει ως canon sequel εντός του Space Marine franchise ελπίζω να δω κάποιο reference του Malum Caedo στο Space Marine 2.

Θετικά:
- Αυθεντική απεικόνιση του Warhammer 40k κόσμου
- Όμορφο pixel art-style
- Μεγάλη και δυνατή γκάμα όπλων
- Καλό voice acting και soundtrack
- Εξαιρετικό sound design

Αρνητικά:
- Επαναλαμβανόμενα bosses και εχθροί
- Έλλειψη map
- Δεν φέρνει καμιά καινοτομία στο gameplay των FPS

Βαθμολογία:
Γραφικά: 8
Ήχος: 8
Gameplay: 8
Σενάριο: 7
Αντοχή: 7.5
Γενικά: 7.3

Μια πολύ καλή επιλογή για όσους θέλουν να μπουν στον κόσμο του Warhammer 40k, δοκιμάζοντας το sub-genre των Boomer Shooter.

Γιάννης Χολίδης