Final Doom

Θερίζοντας και σχίζοντας τα δαιμόνια, από παλιά...

Το 1995, μετά την κυκλοφορία του “Master levels of Doom II”, η id Software αποφάσισε να επικεντρωθεί στην ανάπτυξη παιχνιδιών Quake, δίνοντας την ευκαιρία σε τρίτες εταιρείες να δουλέψουν σε παιχνίδια της σειράς Doom. Έτσι, η εταιρεία , έχοντας αρκετά μεγάλο modding community, αποφάσισε να δώσει τα ηνία δημιουργίας ενός νέου τίτλου Doom σε μία ομάδα από modders του Doom II:Hell on Earth, την TeamTNT. Το νέο τους παιχνίδι, με την ονομασία Final Doom, είναι ο τέταρτος επίσημος τίτλος της σειράς, και κυκλοφόρησε το 1996 για MSDOS, Macintosh και Playstation. To 2007 κυκλοφόρησε και ένα Port για Windows PC μέσω της πλατφόρμας Steam.

Η Κόλαση επιστρέφει στην Γη
Ο συγκεκριμένος τίτλος χωρίζεται σε δύο επεισόδια: Το TNT:Evilution και το The Plutonia Experiment. Και τα δύο επεισόδια διαδραματίζονται μετά τα γεγονότα του Doom II: Hell on Earth. Το TNT:Evilution διαδραματίζεται σε ένα φεγγάρι του Δία, στο οποίο η UAC, αγνοώντας τα γεγονότα των προηγούμενων παιχνιδιών, χτίζει μία βάση για να πειραματιστεί πάλι με την τεχνολογία που επιτρέπει το ταξίδι σε παράλληλες διαστάσεις μέσω κάποιων πυλών. Προφανώς και τα πράγματα θα πάνε όπως θα περίμενε κανείς, και οι δαίμονες εισβάλουν στην βάση, μέσω μίας πύλης, θερίζοντας όποιον βρουν μπροστά τους. Εσείς παίρνετε τον έλεγχο ενός Space Marine, την ώρα που γυρνάει στην βάση μετά από μία βόλτα εξερεύνησης, και σκοπό σας είναι να εκδικηθείτε τους δαίμονες για την σφαγή που προκάλεσαν και να σταματήσετε την νέα δαιμονική εισβολή.

Στο δεύτερο επεισόδιο, το The Plutonia Experiment, ως ένας Space Marine, έχετε κληθεί από την κυβέρνηση να πάτε σε ένα κρυφό ερευνητικό κέντρο και να κλείσετε άλλη μία πύλη της κολάσεως. Στο κέντρο αυτό, η νέα UAC δημιούργησε μία συσκευή, τον Quantum Accelerator, που είχε την ικανότητα να κλείνει πιθανές πύλες που θα άνοιγαν εισβολείς από την κόλαση. Η εφεύρεση της μηχανής αυτής, κέντρισε την προσοχή διαφόρων τεράτων από την κόλαση, τα οποία σήμαναν άλλη μία εισβολή στην Γη. Με την χρήση της νέας αυτής συσκευής, η νέα αυτή εισβολή αντιμετωπίστηκε, αλλά υπάρχει μία τελευταία πύλη ανοικτή που φυλάσσεται από έναν αρχαίο παντοδύναμο δαίμονα, το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσετε. Και τα δύο επεισόδια επιλέγουν να εξιστορήσουν το παιχνίδι χρησιμοποιώντας κυρίως κείμενα, στην αρχή και στο τέλος κάθε επεισοδίου, σε συνδυασμό με την χρήση του περιβάλλοντος.

Παλιά μου τέχνη κόσκινο
Ο FPS τίτλος της TeamTNΤ δεν διαφέρει σε θέμα gameplay από τo Doom II λειτουργώντας παραπάνω ως ένα Expansion του προαναφερθέντος προκατόχου του παρά σαν ένα sequel. Μέσα από τα μάτια του Space Marine και με την χρήση του keyboard σας καλείστε να περάσετε από τις εξήντα τέσσερις πίστες του παιχνιδιού οι οποίες έχουν τον ίδιο σκοπό: Βρείτε την έξοδο της πίστας κατατροπώνοντας τους δαίμονες ή αν έχει κάποιο Boss Fight καλείσθε να το εκτελέσετε εν ψυχρώ. Η εκάστοτε πίστα έχει τα καθιερωμένα, για την σειρά, κλειδιά με χρωματικό κώδικα που ξεκλειδώνουν πόρτες με το αντίστοιχο χρώμα.

Στο ταξίδι σας μέσα στα δύο επεισόδια θα χρησιμοποιήσετε το γνωστό πολυπληθές οπλοστάσιο που έχουν προσφέρει προηγούμενοι τίτλοι της σειράς, στο οποίο περιλαμβάνονται το Chainsaw, το δημοφιλές BFG9000 και το αγαπημένο Super Shotgun. Όντας τίτλος Doom, θα περίμενε κανείς να μάθει για τους δαίμονες που θα κληθείτε να αντιμετωπίσετε. Όλο το roster των δαιμόνων επιστρέφει, αλλά σε πιο πυκνές μάχες προσφέροντας έτσι μία απαιτητική εμπειρία FPS για έμπειρους παίκτες του genre.
Τα δύο επεισόδια του Final Doom, αποτελούνται από 32 πίστες, υψηλής δυσκολίας έκαστο. Οι 30 από αυτές ξεκλειδώνονται κανονικά με την ροή του παιχνιδιού, ενώ οι υπόλοιπες 2 είναι κρυφές και θα πρέπει να τις ξεκλειδώσετε ανακαλύπτοντας κάποιο μυστικό. Η κάθε πίστα έχει συνοχή με την άλλη και όλες μαζί προσφέρουν μία ολοκληρωμένη εμπειρία ενός τίτλου Doom.

Δυστυχώς από ένα σημείο και μετά το παιχνίδι καταντά επαναλαμβανόμενο και κουραστικό, καθώς η εταιρεία δεν πειραματίστηκε καθόλου με το gameplay, αλλά αντ’ αυτού αποφάσισε να αρκεστεί σε μία υπερφορτωμένη φόρμουλα η οποία δείχνει την έλλειψη έμπνευσης που είχαν οι δημιουργοί του παιχνιδιού. Επιπροσθέτως, όντας παίκτης τίτλων ψηλής δυσκολίας, πρέπει να αναφερθεί ότι η δυσκολία του παιχνιδιού οδηγεί τον παίκτη πιο πολύ σε κόπωση παρά στην χαρά του επιτεύγματος και της διαδικασίας εκμάθησης νέων τρόπων κατατρόπωσης των εχθρών που βρίσκονται στον δρόμο του. Συνδυάζοντας τις 32 πίστες του κάθε επεισοδίου, την πιθανή εμπειρία με παρόμοιους τίτλους και την δυσκολία του, το Final Doom θα σας πάρει περίπου 10-15 ώρες για να τερματίσετε και τα δύο επεισόδια, καθιερώνοντάς το ως ένα από τα μεγαλύτερα, σε διάρκεια, παιχνίδια της σειράς.

Ενώ η διασκέδαση είναι συνώνυμη με την συγκεκριμένη σειρά FPS, το Final Doom δείχνει μια φόρμουλα η οποία βρίσκεται στην δύση της.

Μία χαρακτηριστική μορφή
Το Final Doom τρέχει στο ίδιο engine με τους προηγούμενους τίτλους χωρίς να γίνεται καμιά προσπάθεια διαφοροποίησης από αυτά. Παρουσιάζει τα ίδια sprites σε εχθρούς, αντικείμενα και backgrounds, οδηγώντας στην αίσθηση deja-vu με κάθε επίσκεψη σε κάποιο δωμάτιο. Προφανώς με την εξέλιξη του παιχνιδιού ανά τέσσερις με πέντε πίστες αλλάζει το σκηνικό, αλλά όλα φαίνονται γνώριμα από προηγούμενα παιχνίδια. Παρόλα αυτά όλα τα visuals του παιχνιδιού είναι πολύ καλοσχεδιασμένα και φαίνεται η δουλειά που έχει αφιερωθεί για να γίνουν αληθοφανή αυτά τα sprites.

Στον Χορό του Διαβόλου
Όπως και στις προηγούμενες ενότητες, έτσι και εδώ το στυλ του ήχου και της μουσικής τραβάει πολλές παράλληλες με τους προγόνους της σειράς. Έτσι το κομμάτι των ηχητικών εφέ παραμένει σε ψηλό επίπεδο, δίνοντας στυλ και ατμόσφαιρα στα περιβάλλοντα και τα όπλα. Από τον ήχο που βγάζει το Super Shotgun μέχρι τον ήχο των εχθρών σας όταν τους χτυπάει το βλήμα από το BFG9000 μπορεί κανείς να πει ότι το συγκεκριμένο πακέτο είναι αρκετά ολοκληρωμένο. Τέλος η μουσική που στολίζει τον τίτλο κρατάει επίσης υψηλό επίπεδο φθάνοντας στο σημείο της εθιστικής μουσικής, με soundtracks που έχουν βασιστεί σε metal κομμάτια από γνωστούς καλλιτέχνες.

Βαθύς ύπνος
Παρόλη την κόπωση που νιώθει κανείς από παιχνίδια του είδους, το Final Doom είναι μία μέτρια προσπάθεια να κλείσει ένα franchise που υλοποίησε την ιδέα της οπτικής μέσα από τα μάτια του πρωταγωνιστή στο ανώτατο επίπεδο. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την απαράμιλλη διασκέδαση που μπορεί να σας δώσει ένας τίτλος σαν αυτόν, δίνοντας σας έναν τρόπο να περάσετε ευχάριστα τον ελεύθερο σας χρόνο. Η σειρά Doom μπήκε σε μία νάρκη πολλών ετών, και παρόλες τις προσπάθειες της id Software να αναστήσει την σειρά, η εισβολή των δαιμόνων θα επέστρεφε επίσημα 20 χρόνια μετά, με το παιχνίδι DOOM, το οποίο αναπτύχθηκε από τους δημιουργούς της σειράς πατώντας πάνω στην πλατφόρμα που δημιούργησαν τα παιχνίδια της Doom Engine. Το συγκεκριμένο παιχνίδι μπορεί κανείς να το αγοράσει από το Steam Store, σε πακέτο μαζί με το Doom II: Hell On Earth, με βασική τιμή τα 18.71€.

Θετικά:
- Στιλάτη μουσική και ηχητικά εφέ
- Όμορφα σχέδια στα Sprites
- Μεγάλη διάρκεια

Αρνητικά:
- Επαναλαμβανόμενο
- Ελλιπής δημιουργικότητα και ποικιλία

Βαθμολογία: 7.5
Γραφικά: 7.5
Ήχος: 8
Gameplay: 8
Σενάριο: 7
Αντοχή: 8
Γενικά: 8

Ένα μέτριο κλείσιμο στο τέλος μιας εποχής.

Γιάννης Φαναράκης