Evil Genius 2:World Domination

Το sequel του game που μας έμαθε πόσο κάλο είναι να είσαι... κακός.

Μια αποφράδα ημέρα του 2005, η εταιρεία ανάπτυξης Elixir Studios που μας είχε χαρίσει τα καινοτόμα Strategy Republic: The Revolution και Evil Genius, κατέβασε ρολά λόγω οικονομικών προβλημάτων. Το χαρτοφυλάκιο των τίτλων της πέρασε ένα χρόνο μετά στην βρετανική Rebellion, μια βετεράνο του χώρου με ηχηρές gaming “δυναστειες” (Sniper Elite, Alien vs. Predator) στο ενεργητικό της. Όλοι εμείς που εκτιμήσαμε τις αρετές του Evil Genius αναρωτηθήκαμε τότε αν θα ξαναβιώσουμε ανάλογη εμπειρία και ποτέ ακριβώς θα συμβεί αυτό γιατί η Rebellion απέφυγε να κάνει την παραμικρή ανακοίνωση σχετικά με τον συγκεκριμένο τίτλο.

Κανείς μας δεν φανταζόταν ότι θα κόντευε να κλείσει 20ετια έως ότου υποδυθούμε και πάλι τον ρόλο ενός James Bondικου υπέρ εγκληματία, αρχίσουμε να χαχανίζουμε σατανικά τρίβοντας τα χεριά μας και να διατάζουμε ένα σωρό ανεγκέφαλους δούλους να χτίσουν το μυστικό κρησφύγετό μας. Για να λέμε και την αλήθεια βεβαία, η δημιουργία του Evil Genius 2 είχε προαναγγελθεί από το 2013, όμως δεν δόθηκε ποτέ κάποιος συγκεκριμένος χρονικός ορίζοντας για την ολοκλήρωσή του έτσι το είχαμε ξεχάσει, μέχρι τον φετινό Μάρτιο. Νάτο λοιπόν τώρα στα μπουντρούμια μας έτοιμο για την απαραίτητη ανατομία και εξονυχιστική ανάλυση που θα σας βοηθήσει να αποφασίσετε αν είναι του γούστου σας.

Και οι τέσσερις ήταν υπέροχοι
Έχετε υπόψη σας ότι η επιλογή ενός εκ των τεσσάρων evil geniuses στο Evil Genius 2 είναι απείρως ουσιαστικότερη από εκείνη του πρωτότυπου. Ο μόνος σατανικός εγκέφαλος που άντεξε στο πέρασμα του χρόνου είναι ο αγαπητός μας Maximilian γιατί είναι η πλέον αρχετυπική φιγούρα κακού, απευθείας δανεισμένη από τον Ernst Stavro Blofeld, την νέμεσις του James Bond. Ο Red Ivan είναι και αυτός ένας “φίλος από τα παλιά” καθώς σας υπηρέτησε πιστά σαν henchman στο Evil Genius. Εδώ έχει πάρει προαγωγή από τσιράκι σε αφεντικό ενώ δείχνει να του λείπουν και κάποια... κομμάτια από το κορμί, απόρροια των παρελθοντικών αγώνων του. Οι νέοι evil geniuses είναι οι κυρίες του εγκλήματος Emma και Zalika.

Η ιστορία του sequel τοποθετείται μια δεκαετία μετά τα γεγονότα του Evil Genius. Εκείνοι οι αγώνες στέφθηκαν τελικά με επιτυχία για έναν υπέρ κακό, ο οποίος κατάφερε να κατακτήσει όλο τον κόσμο. Όλα δείχνουν ότι δεν χάρηκε πολύ την παντοδυναμία του γιατί απρόβλεπτα συμβάντα υπονόμευσαν την εξουσία του, με αποτέλεσμα οι δυνάμεις της δικαιοσύνης να επανακτήσουν τον έλεγχο. Η συντριβή του υπέρ εγκληματία διέσπασε τις δυνάμεις του κακού σε αυτόνομες εγκληματικές αυτοκρατορίες και ώθησε παλιά και νέα πρόσωπα να στρωθούν στον αγώνα προς την παγκόσμια κυριαρχία. Μαθαίνετε ότι ο Red Ivan είχε ενεργό συμμετοχή στην πρώτη κατάκτηση του κόσμου από το κακό και μάλιστα αμείφθηκε για αυτή με μια δική του χώρα, την Ivania. Χάνοντας την από τις δυνάμεις του νόμου και της τάξης, ορκίστηκε να εκδικηθεί την αδικία, αναλαμβάνοντας πρωταγωνιστικό ρόλο.

Η Emma, νέα προσθήκη στο πάνθεον των κακών, ηγείτο κάποτε των δυνάμεων του καλού, διοικώντας ολόκληρο δίκτυο κατασκόπων. Νομίζω δεν είναι τυχαίο το όνομά της που παραπέμπει στην M του James Bond, μια M απογοητευμένη από τις συνεχείς ήττες και από την αδιαφορία του κόσμου προς το άτομό της. Το μίσος προς τον παλιό υφιστάμενο της υπέρ πράκτορα John Steele και η επιθυμία να κατακτήσει τον κόσμο συνθέτουν έναν συναρπαστικό χαρακτήρα, βγαλμένο από μια εξωφρενική παραλλαγή των ιστοριών του Ian Fleming. Η Zalika είναι ο μοναδικός χαρακτήρας που δεν δείχνει να έχει James Bondικές ή ψυχροπολεμικές καταβολές. Είναι μια ψυχρή επιστήμονας, μια πραγματική μεγαλοφυία που σκέφτεται και αντιμετωπίζει τον κόσμο ρομποτικά, δίχως συναισθήματα, ένας Agent Smith από το The Matrix.

O genius που θα σας συντροφεύσει στο εκάστοτε πέρασμα, θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό και την ποιότητα της εμπειρίας. Προσωπικά είμαι λάτρης του Maximilian γιατί μου άρεσε ανέκαθεν η φιγούρα του Blofeld αλλά, το σημαντικότερο, διότι ο Maximilian συσσωρεύει ευκολότερα χρήμα από όλους τους υπόλοιπους και διαθέτει πολύ περισσότερα minions. Ο Red Ivan είναι ότι πρέπει για τους happy trigger users αφού όλα τα abilities του επικεντρώνονται στην μάχη, στην ενίσχυση των επιθετικών minions και στην απευθείας σύγκρουση με τους υπηρέτες του νόμου. Η Emma είναι τρομερή χειραγωγός των henchmen της, αφανίζοντας τα cooldowns των abilities τους ενώ είναι και ικανή να μειώσει ευκολότερα τον παγκόσμιο δείκτη heat. Η Zalika από την μεριά της, κυριαρχεί με την δύναμη της τεχνολογίας, ολοκληρώνοντας γρήγορα τα projects που κάνει research και επιδιορθώνοντας κάθε μηχάνημα με τα νανορομπότ της.

Επιλογές, επιλογές, επιλογές
Το Evil Genius 2 προορίζεται να αρέσει στους gamers που δεν γουστάρουν καθοδήγηση και θέλουν να κάνουν του κεφαλιού τους με τα game mechanics αλλά και σε εκείνους που αποζητούν δομή στην περιπέτεια τους. Τρεις επιλογές απλώνονται έμπροσθεν σας, με τις δυο να είναι κατευθυνόμενες και την τρίτη να σας αφήνει ελεύθερους να δράσετε όπως νομίζετε. Η επιλογή quick start είναι θελτική εντούτοις, για τον πρωτοεμφανιζόμενο στο game, προτείνω το create new οπού μπορείτε να επιλέξετε το ελάχιστο επίπεδο δυσκολίας, τον evil genius της αρεσκείας σας και το νησί στο οποίο θα στήσετε το αρχηγείο σας. Όποιο από τα δυο και αν επιλέξετε τελικά, θα περάσετε μια περίοδο προσαρμογής και εκμάθησης με το επαρκές tutorial και θα συνεχίσετε την καριέρα σας με ένα σωρό scripted quests και stories.

Τα τελευταία είναι ξεχωριστά για τον κάθε evil genius συνεπώς διαθέτετε ένα κάλο λόγο για να επανεκκινήσετε το game άλλες τρεις φόρες μετά τον τερματισμό του. Το sandbox mode τώρα είναι... άλλου πάπα ευαγγέλιο. Στην εξέλιξη του playthrough με τα δυο υπόλοιπα modes θα συναντήσετε μεγάλες δυσκολίες στην διαχείριση των οικονομικών σας σε σημείο να βλαστημάτε την ώρα και την στιγμή που είναι τόσο περιορισμένα. Το sandbox mode αφαιρεί ως δια μαγείας το στρες της οικονομικής διαχείρισης, προσφέροντας άπειρα λεφτά και όσο χρόνο γουστάρετε για να αναπτύξετε ανενόχλητοι την εγκληματική σας αυτοκρατορία. Το κόστος αυτής της ελευθερίας είναι η απενεργοποίηση των achievements όποτε έχετε το υπόψη σας.

Το Evil Genius 2 είναι φυσικά ένα base-building, resource management Strategy στο οποίο παρακολουθείτε την δράση από ψηλά σαν θεοί, με δυνατότητα όμως μεγέθυνσης και κλίσης για να μην εμποδίζεται ποτέ η οπτική σας γωνία. Τα controls είναι εξαιρετικά και ανταποκρίνονται γρήγορα σε κάθε σας εντολή, με τον συνδυασμό πληκτρολογίου-mouse να είναι ο ενδεδειγμένος. Η ισότητα μεταξύ των δύο φύλων τηρείται ευλαβικά στο Evil Genius 2, κατά τα πρότυπα της εποχής. Οι λεγεώνες των δούλων σας αποτελούνται από άντρες και γυναίκες έτοιμους και έτοιμες να θυσιαστούν για την δόξα του ψυχοπαθή χαρακτήρα σας. Στους Henchmen επίσης μοιράζονται ισότιμα ευκαιρίες και στα δύο φύλα για μια λαμπρή εγκληματική καριέρα. Ρίχνοντας μια ματιά στην Clara Jones με τις τεχνικές εξαπάτησης και στην Full Metal Jackie που εμπορεύεται όπλα και τα δοκιμάζει αυτοπροσώπως, οι φεμινιστές μπορούν πλέον να κοιμούνται ήσυχοι ότι δεν υπάρχουν διακρίσεις στο game.

Η φύση των cut-scenes με έκανε να ξύνω το κεφάλι μου με απορία, μιμούμενος τις κινήσεις του συνταγματάρχη Kurtz του Apocalypse Now, προσπαθώντας έτσι να εναρμονιστώ στο όλο “φευγάτο” κλίμα. Σαν καλή τους πλευρά καταλογίζω την εμβάθυνση στον εκάστοτε χαρακτήρα, την προσπάθεια εμπλουτισμού του με χαρακτηριστικές εκφράσεις και κινήσεις. Η αισθητική τους δυστυχώς είναι εντελώς χάλια. Δισδιάστατη απεικόνιση, απαράδεκτο lip synch το οποίο δεν συγχρονίζεται ποτέ με το voice acting και animation που ενεργοποιείται όποτε του... καπνίσει.

Μερικές φορές είναι οι μικρολεπτομέρειες εκείνες που, αθροιζόμενες, κάνουν το σύνολο να αξίζει. Σας εφιστώ την προσοχή στο φαντασμαγορικό Lair Builder 5000, την φουτουριστική συσκευή που χρησιμοποιούν τα minions για να διαμορφώσουν την σατανική σας βάση. Αντί για τους κολοκοτρωνέϊκους κασμάδες και τους δυναμίτες, οι σκλάβοι σας διαθέτουν πλέον ένα εργαλείο υψηλής τεχνολογίας, χάρη στο οποίο το χτίσιμο είναι οπτικά απολαυστικότερο ενώ τονίζεται ταυτόχρονα και η ατμόσφαιρα επιστημονικής φαντασίας του game.

Σβήνοντας τα χνάρια του εφιάλτη
Δεν θέλω αλλά αναγκάζομαι να σας θυμίσω εφιαλτικές στιγμές του παρελθόντος για να κατανοήσετε πόσο έχουν βελτιωθεί ορισμένα πράγματα στο gameplay του Evil Genius 2. Θυμάστε την ταχύτητα των διαβολικών εγκεφάλων σας στο πρωτότυπο, τους θυμάστε που κινούνταν νωχελικά από το ένα μέρος στο άλλο δίχως να μπορούν να αποφύγουν τους εχθρικούς πράκτορες; Θυμάστε τον εκνευρισμό σας βλέποντάς τους να δέχονται βροχή τα εχθρικά πυρά δίχως να αντιδρούν αυτόνομα; Ξεχάστε τα αμέσως γιατί οι εγκληματικοί σας εγκέφαλοι είναι πλέον έτοιμοι προς δράση, δηλαδή κινούνται τρέχοντας και αντιδρούν αμέσως όταν δεχτούν επίθεση. Σας υπενθυμίζω τα εφιαλτικά ψυγεία στα οποία κρύβατε τις σακούλες των εχθρικών πτωμάτων μέχρι να ξεχειλίσουν, με συνέπεια να τα διευρύνετε, τρώγοντας πολύτιμο χώρο από σημαντικότερα δωμάτια. Στο Evil Genius 2 οι κλίβανοι καίνε τους εχθρικούς σωρούς ταχύτατα αποτρέποντας έτσι τον όποιο συνωστισμό.

Αφού μιλάμε για φωτιές, ας αναπολήσουμε και τις δεκάδες πυρκαγιές που άναβαν τα σαμποτάζ των εχθρικών πρακτόρων στην βάση σας, στο πρωτότυπο. Τότε τις εστίες έσβηναν οι valets γιατί ήταν οι μονοί που μπορούσαν να μεταφέρουν πυροσβεστήρες. Στο Evil Genius 2 όλα τα minions σηκώνουν πυροσβεστήρες και τους χρησιμοποιούν στα σημεία οπού πραγματικά χρειάζεται και όχι οπού τους καπνίσει όπως συνέβαινε στο παρελθόν. Το συμπέρασμα είναι ότι το A. I. έχει υποστεί τρομακτικές βελτιώσεις, οι οποίες γίνονται αισθητές σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων των minions. Δείτε τις αντιδράσεις των στρατιωτικών minions και των guards που οπλίζονται μόνοι τους και σπεύδουν να ξεκαθαρίσουν τα “θερμά επεισόδια” στην περιοχή που βρίσκονται, δίχως η βάση να είναι σε κόκκινο συναγερμό.

Μια ευπρόσδεκτη αλλαγή στο gameplay συναντάτε στην στρατολόγηση των εξειδικευμένων minions. Παλιά, αν πέθαινε ο τελευταίος scientist, valet κ. τ. λ. καταφεύγατε στο world map και απαγάγατε κάποιον με την συγκεκριμένη ειδίκευση. Τώρα, αυτό συμβαίνει μονάχα την πρώτη φορά, στην συνεχεία εκπαιδεύετε όσα εξειδικευμένα minions τραβάει η ψυχή σας. Θα σας θυμίσω άλλον ένα εφιάλτη του πρωτότυπου, τα περίφημα ξενοδοχεία. Επρόκειτο για επιχειρήσεις αποσπασμένες από τον κορμό της βάσης σας, τοποθετημένες σε άσχετα σημεία του νησιού, με περιορισμένη χωρητικότητα.

Προσωπικά μου είχε βγει η πίστη να χτίσω τα ξενοδοχεία, τις πίστες χορού και τα bars που εμπεριείχαν, αφήστε που η αποδοτικότητά τους σε οικονομικό επίπεδο ήταν άθλια γιατί οι τουρίστες που υποτίθεται ότι θα άφηναν εισόδημα, αντί να πάνε προς αυτά, περιφέρονταν ανοήτως στην βάση μου, έβλεπαν πτώματα και έφευγαν τρέχοντας σαν να τους κυνηγούσε ο διάολος. Το Evil Genius 2 διορθώνει τα πράγματα, ενσωματώνοντας τα ξενοδοχεία και τις επιχειρήσεις τους εξαρχής στην βάση. Τα ξενοδοχεία είναι πλέον η βιτρίνα της εγκληματικής αυτοκρατορίας σας και ο πρώτος προορισμός τουριστών και πρακτόρων του εχθρού. Αν το επιμεληθείτε όπως πρέπει και το επανδρώσετε με το κατάλληλο προσωπικό, το ξενοδοχείο θα σας αποφέρει μεγάλα κέρδη από τους επισκεπτόμενους τουρίστες και θα λειτουργήσει σαν φράγμα κατά των εχθρών, αποσπώντας τους την προσοχή έως ότου τους ετοιμάσετε μερικές δυσάρεστες εκπλήξεις.

Μια εξαιρετική κεντρική ιδέα η οποία υποστηρίζεται σθεναρά από το gaming οικοδόμημα, δίχως όμως να φτάσει στην αναμενόμενη τελειότητα.

Έλεγχος σε όλους και σε όλα
Η σπουδαιότερη τροποποίηση του gameplay στο Evil Genius 2 είναι ο έλεγχος που έχετε πάνω στα υποκείμενα που σας υπηρετούν αλλά και στον παράγοντα χρόνο. Στο πρωτότυπο ο χρόνος κυλούσε αργά και βασανιστικά προς τα εμπρός, αναγκάζοντάς σας να περιμένετε υπομονετικά έως ότου ολοκληρωθεί η οποιαδήποτε κίνησή σας. Στο sequel έχετε δύο τρόπους χειραγώγησης του χρόνου, το pause και το fast forward. Ας υποθέσουμε ότι ξαφνικά στην βάση σας ξεσπάει κόλαση φωτιάς ή πέφτετε θύμα εισβολής καλά εξοπλισμένων πρακτόρων του εχθρού. Με το pause διακόπτετε την τρέλα που κυριαρχεί επί της οθόνης, δίνετε τις απαραίτητες εντολές (χτύπημα συναγερμού, αποστολή henchmen και evil genius προς τους πράκτορες για άμεση εξόντωση κ.ο.κ.) και “ξεπαγώνετε” τον χρόνο, απολαμβάνοντας τα αποτελέσματα των ενεργειών σας.

Το fast forward είναι το game mechanic που συντρίβει την βαρεμάρα η οποία συσσωρεύεται αναπόφευκτα όσο περιμένετε να τελειώσει ένα scheme, να ολοκληρωθεί ένα research project, να χτιστούν κάποια δωμάτια. Από τον έλεγχο του χρόνου περνάτε στον έλεγχο των υποτακτικών σας. Δυστυχώς η εξουσία σας πάνω τους δεν έχει φτάσει ακόμα στην αμεσότητα ενός RTS, στο άρπαγμα τους δηλαδή με τον κέρσορα και στην μετακίνησή τους απευθείας στο σημείο που θέλετε. Εντούτοις, η επιρροή της συμπεριφοράς τους έχει αυξηθεί σε τρομακτικό βαθμό, έστω και με έμμεσο τρόπο. Μια συγκεκριμένη αναβάθμιση του research tree σας επιτρέπει να κολλήσετε tags στα δωμάτια και στους διαδρόμους ούτως ώστε, όταν οι εχθροί τολμήσουν να τα πατήσουν, να σημαδεύονται αυτόματα για αιχμαλωσία ή εκτέλεση.

Το τελειότερο εργαλείο για να επηρεάσετε τα minions σας ονομάζεται minion manager και είναι ένας αναλυτικός πίνακας στον οποίο έχετε πρόσβαση διαμέσου του εικονιδίου των minions. Στο minion manager βλέπετε το σύνολο των minions και τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του καθενός ξεχωριστά. Με βάση την κλήση του καθενός αποφασίζετε ποια ασχολία του ταιριάζει περισσότερο και τον σπρώχνετε προς τα εκεί με την βοήθεια του priority mechanic. Ακολουθώντας την παραπάνω διαδικασία για όλα τα minions, όσο χρονοβόρα και αν σας φαίνεται, εξασφαλίζετε ότι το καθένα τους ακολουθεί την κλήση του, μεγιστοποιώντας έτσι την συνολική αποδοτικότητα του προσωπικού σας.

Αυτός ο χάρτης είναι κατάλληλος για… χαρτοκοπτική
Όπως είχα τονίσει και στην ανάλυση του πρωτότυπου, το gameplay στον World Map ήταν σκέτη… μάπα, βαρετό, αργό και καθόλου συναρπαστικό. Το Evil Genius 2 προχώρησε σε κάποιες κρίσιμες αλλαγές, βελτιώνοντας αλλά όχι διορθώνοντας εντελώς τα πράγματα. Το ανόητο plotting που προηγείτο κάθε ενέργειας των minions στον χάρτη πήρε... πόδι με αποτέλεσμα όλες οι ευκαιρίες θετικής δράσης που ονομάζονται schemes να αποκαλύπτονται αυτόματα στις περιοχές που δράτε. Ο δείκτης του heat που καθορίζει την προσοχή που δείχνουν οι εχθρικές οργανώσεις στις δραστηριότητές σας, μειώνεται πλέον με την επιλογή συγκεκριμένων schemes, επιτρέποντάς σας να ελέγχετε διαρκώς την πορεία του ώστε να μην φτάσει ποτέ στο τέρμα και αρχίσουν τα κοστοβόρα lockdowns.

Ο χάρτης έχει δυναμικότερη μορφή χάρη στην δυνατότητα μεγέθυνσης και σμίκρυνσης και είναι διάστικτος από schemes που μπορείτε να επιλέξετε. Σαν game mechanics, τα schemes εξακολουθούν να προσφέρουν ελάχιστη ευχαρίστηση. Η πληροφόρηση για το τι σας αποφέρουν είναι καλύτερη, τα εικονίδια τους διακρίνονται ομορφότερα στον ανάγλυφο χάρτη, τα χρώματα είναι απολαυστικά αλλά η ουσία παραμένει ίδια, η παρακολούθηση ενός timer που τρέχει. Δυστυχώς είστε αναγκασμένοι να τα υποστείτε καθ’όλη την διάρκεια ενός playthrough γιατί τα schemes είναι το μοναδικό χρυσωρυχείο που διαθέτετε, η μόνη πηγή εισοδήματος.

Σημαντικές βελτιώσεις θα παρατηρήσετε στον τομέα της επιστημονικής έρευνας, το γνωστό μας research. Σίγουρα θέλετε να ξεχάσετε το αντίστοιχο σύστημα του Evil Genius με τους επιστήμονές σας να περιφέρονται σαν τις... άδικες κατάρες στην βάση ψάχνοντας για οτιδήποτε ενδιαφέρον μπορεί να ερευνηθεί. Στο sequel η τυχαιότητα πήγε περίπατο και όλο το research είναι κατανεμημένο σε ένα εξαιρετικό research tree με ενότητες αφιερωμένες σε όλα τα επίπεδα της σατανικής οργάνωσής σας (lair, minions, global operations, traps, world domination). Το ότι είστε σε θέση να αναπτύξετε μόνο μια τεχνολογία την φορά αντί να μοιράζετε τους επιστημονικούς σας πόρους σε πολλές κατηγορίες δεν μου καλοφάνηκε. Φυσικά όσο περισσότερους πόρους έχετε (scientists, επιστημονικά τερματικά) τόσο γρηγορότερα θα ολοκληρωθεί το research που επιλέξατε αλλά θα ήταν προτιμότερο να διασπείρετε τις επιστημονικές σας δυνάμεις σε πολλαπλά projects, έχοντας έτσι ισχυρότερο κίνητρο για να τις πολλαπλασιάσετε.

Διαχείριση πόρων είναι το όνομα του παιχνιδιού και ήδη αναφέρθηκαν οι σημαντικότεροι πόροι πλην της ενέργειας και του χρυσού. Τα οικονομικά σας αρχίζουν να κατρακυλούν με ολοένα και μεγαλύτερη ταχύτητα προς το μηδέν μετά από το χτίσιμο των πρώτων δωματίων και τις αγορές εξοπλισμού και νέων minions. Σύντομα βρίσκετε τον εαυτό σας να μετρά με προσοχή τα έξοδα, να αγοράζει ολοένα και λιγότερα πράγματα, περιμένοντας πότε θα αποδώσουν τα schemes που τρέχουν στον χάρτη. Η διαχείριση της ενέργειας παρουσιάζεται πιο συναρπαστική από τα οικονομικά. Με τόσα μηχανήματα στην βάση σας, οι ενεργειακές ανάγκες αυξάνονται ραγδαία όμως είναι στο χέρι σας να τις μειώσετε, τραβώντας τους διακόπτες μηχανημάτων που δεν χρησιμοποιείτε σε δεδομένη στιγμή.

Ο βασικότερος τρόπος αντιμετώπισης των εισβολέων δεν είναι άλλος από την εξαπόλυση των κατάλληλα εκπαιδευμένων minions σας πάνω τους. Ο εναλλακτικός τρόπος έχει μεγάλη φάση, είναι δημιουργικότερος αλλά σε καμία περίπτωση σε συγκρίνεται σε αποτελεσματικότητα. Η μεγάλη γκάμα παγίδων την οποία θα αποκτήσετε δια της τεχνολογίας μπορεί να συνδυαστεί άριστα, δημιουργώντας ένα είδος καταστροφικού για τους εισβολείς, φλιπεράκι. Η μια παγίδα θα σπρώχνει τον εχθρό στην επόμενη έως ότου αυτός εξουθενωθεί, πέσει αναίσθητος ή τεζάρει. Οι παγίδες σπέρνουν το χάος στις εχθρικές δυνάμεις, τις αποσυντονίζουν αλλά σπάνια τις αποδεκατίζουν, έτσι ποτέ δεν μπορούν να αποτελέσουν την αποκλειστική επιλογή αντιμετώπισης κινδύνων.

Περιβάλλον που δημιουργεί αίσθηση
Από αισθητικής άποψης, το Evil Genius 2 αναμφίβολα πετυχαίνει διάνα τον στόχο του. Ξεπερνά τον γερασμένο προκάτοχό του στα πάντα, στην υπέροχη χρωματική παλέτα που ντύνει minions, αντικείμενα και δωμάτια, στην βροχή των particle effects που απολαμβάνετε αλλά και στις αντανακλάσεις των minions οι οποίες διακρίνονται πλέον καθαρά στις ανάλογες επιφάνειες, προσδίδοντας αυτόματα αληθοφάνεια. Η αισθητική του εξακολουθεί να αποτελεί ένα μείγμα των ταινιών κατασκοπίας των δεκαετιών 1960-1970 και των ταινιών επιστημονικής φαντασίας του τότε. Τα animations είναι καλύτερα και ξεκαρδιστικότερα από ποτέ, ενισχύοντας το κεντρικό θέμα της καρικατούρας που διαπνέει όλους τους χαρακτήρες. Αν διαθέτετε αρκετά ισχυρό σύστημα, θα απολαύσετε το μακελειό στα 4K με 60 frames ακατέβατα και θα εκτιμήσετε την game engine η οποία υποστηρίζει δυναμικά όλο το οικοδόμημα που χτίστηκε πάνω της.

Νοσταλγία θα σας κυριέψει ακούγοντας το μουσικό θέμα του Evil Genius 2 το οποίο διαφέρει ελάχιστα από εκείνο του πρωτότυπου. Για ποιο λόγο να διαφέρει άλλωστε αφού αιχμαλωτίζει τέλεια με τις νότες του το κλίμα των ταινιών του James Bond; Τα υπόλοιπα κομμάτια που συνοδεύουν την δράση είναι η χαρά του οπαδού της ορχηστρικής μουσικής, δημιουργημένα για να χτίζουν μια ατμόσφαιρα μυστηρίου, εξωτικών εγκληματιών και υπεράνθρωπων πρακτόρων.

Το voice acting επίσης είναι τόσο αποτελεσματικό όσο όφειλε ώστε να μεταδώσει την ψυχοσύνθεση των εξωφρενικών χαρακτήρων και να προξενήσει αυθόρμητα γέλια με την εκφορά του λόγου τους. Άλλωστε δεν μπορούσε να γίνει και διαφορετικά αφού, σε δύο από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους, επελέγησαν ηθοποιοί-κλειδιά. Πίσω από την Emma κρύβεται η Samantha Bond που την γνωρίσαμε παγκοσμίως σαν Moneypenny στις ταινίες Bond με πρωταγωνιστή τον Pierce Brosnan. Πίσω από τον τεράστιο Ivan κρύβεται ένας κολοσσός της υποκριτικής τέχνης, ο καταπληκτικός Brian Blessed, ερμηνευτής μοναδικών χαρακτήρων σε σειρές (Blackadder, I, Claudius) και ταινίες (Flash Gordon).

Έτσι και αλλιώς
Το Evil Genius 2 έκανε αξιοθαύμαστες προσπάθειες να βελτιώσει και να επεκτείνει το gameplay του πρωτότυπου, μη θέλοντας ταυτόχρονα να απομακρυνθεί πολύ από την προϋπάρχουσα δομή. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένας ικανοποιητικός εξομοιωτής μεγαλομανών εχθρών του James Bond, με κέντρο βάρους του το εντατικό χτίσιμο εγκαταστάσεων οι οποίες θα οδηγήσουν τις αριθμητικές τιμές όλων των πόρων σας στα ύψη. Ενώ ο τομέας του base-building αλλά και base-defending παρουσιάζεται τελειοποιημένος, το άλλο μισό παιχνίδι που διαδραματίζεται στον επιχειρησιακό χάρτη παρέμεινε άτονο και αδιάφορο.

Προσωπικά λάτρεψα το όλο design του Evil Genius 2, το πόσο σφιχτοδεμένα είναι τα μέρη του, ενισχύοντας το κεντρικό θέμα, όμως, η αδυναμία του μισού gameplay, κάτι αυθαίρετα cap σε henchmen και minions, κάτι cinematics και διατήρηση του επαχθούς tagging των εχθρών, με “χάλασαν” πολύ και ίσως να “χαλάσουν” και εσάς. Από διάρκεια πάντως δεν θα έχετε κανένα παράπονο αφού, ο τερματισμός με έναν από τους χαρακτήρες, πλησιάζει το 30ωρο, πολλαπλασιάστε το λοιπόν με το τέσσερα αν αποφασίσετε να τους δοκιμάσετε όλους.

Θετικά:
- Φανταστικό concept, σήμα κατατεθέν των Evil Genius
- Κωμικοί χαρακτήρες με ουσιαστικές διαφορές στο gameplay τους
- Αναπαράσταση του θέματος με τεχνολογία αιχμής
- Κινηματογραφική μουσική επένδυση και καλό voice acting
- Σοβαρές βελτιώσεις του gameplay σε σύγκριση με το πρωτότυπο
- Δυνατό replayability
- Modes και επίπεδα δυσκολίας για όλα τα γούστα

Αρνητικά:
- Το gameplay στον επιχειρησιακό χάρτη παραμένει άνευρο
- Τα cinematics είναι λίγο ξεχαρβαλωμένα
- Διατήρηση αναποτελεσματικών game mechanics

Βαθμολογία
Γραφικά: 8
Ήχος: 7
Gameplay: 7.5
Σενάριο: 6
Αντοχή: 7
Γενικά: 7.5

Περισσότερο remake παρά sequel, βελτίωσε αλλά δεν τελειοποίησε το gameplay του προκατόχου.

Γιάννης Μοσχονάς