Myth: The Fallen Lords

Βία, σφαγή και διαμελισμοί.

Το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’90 σηματοδοτήθηκε από απανωτές κυκλοφορίες θρυλικών πλέον games τα οποία γέννησαν ολόκληρα είδη. Σε συνδυασμό με την επανάσταση της εποχής στον τεχνικό τομέα με την είσοδο των 3dfx επιταχυντών & καρτών γραφικών, οι χρονιές εκείνες ήταν ένας “παράδεισος” για τον έφηβο και ενήλικα gamer (ΠΑΣΟΚ είχαμε, γενικά ουτοπία ήταν). Συγκεκριμένα, το 1997 κυκλοφόρησαν (μεταξύ άλλων) τα Quake 2, Final Fantasy 7, Tomb Raider 2, Grand Theft Auto, Ultima Online, Wing Commander: Prophecy, Carmageddon και Dungeon Keeper. Όπως καταλαβαίνετε, τα πορτοφόλια πόνεσαν πολύ εκείνη τη χρονιά (εκτός αν είχατε κονέ με κάποιο μαγαζί που έκανε αντιγραφές CD-ROM) και όποιος τότε έφηβος/νεαρός ενήλικας σας πει σήμερα «εμείς τότε παίζαμε σε αλάνες, οι νέοι πάνω από ένα κινητό είστε όλη μέρα», να ξέρετε ότι λέει ψέματα, μέσα καθόταν και έλιωνε στο gaming.

Εκείνη τη χρονιά, η αμερικανική εταιρεία ανάπτυξης Bungie (Halo, Destiny) κυκλοφορεί στις ΗΠΑ (και την επόμενη χρονιά στην Ευρώπη μέσω της Eidos Interactive) το Myth: The Fallen Lords, το πρώτο Strategy το οποίο περιείχε πλήρως 3D στοιχεία στα γραφικά του. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι ο δημιουργός του Myth και συνιδρυτής της Bungie, Jason Jones, αρχικά δούλευε πάνω σε ένα FPS, αλλά βλέποντας τα πρώτα screenshots του Quake παρατήρησε πολλές ομοιότητες και άφησε το project. Στη συνέχεια, του ήρθε η ιδέα για έναν κόσμο στον οποίο “100 τύποι πολεμούν άλλους 100 τύπους σε 3D”. Αντλώντας έμπνευση από την ταινία Braveheart, το τελικό αποτέλεσμα ήταν το άκρως βίαιο και αιματηρό Strategy “Myth: The Fallen Lords”, του οποίου το τακτικό gameplay φαίνεται να επηρέασε τον αντίστοιχο τομέα της μεταγενέστερης σειράς Total War.

Φως εναντίον Σκότους
Στον ανώνυμο κόσμο του Myth, ένα μοχθηρό και μυστήριο πλάσμα με το όνομα “Balor” και οι βοηθοί του (γνωστοί ως “The Fallen Lords”) επιτίθενται έχοντας την υπηρεσία τους μια ορδή από απέθαντα τέρατα. Οι δυνάμεις του φωτός, ηγούμενες από τους μάγους γνωστούς ως “The Nine” αμύνονται, αλλά ο πόλεμος δεν πάει καλά. Η γη των νάνων έχει ήδη κατακτηθεί και οι μικρόσωμοι κάτοικοι των περιοχών αυτών έχουν βρει καταφύγιο ανάμεσα στους ανθρώπους. 17 χρόνια από την εκκίνηση του πολέμου, οι δυνάμεις του σκότους έχουν σχεδόν κερδίσει ολοκληρωτικά και φυσικά, σκοπός σας είναι να ανατρέψετε την κατάσταση και να γλυτώσετε την ανθρωπότητα από τον αφανισμό.

Η επιρροή του Braveheart στο σενάριο είναι εμφανής (λίγοι γενναίοι πολεμούν ενάντια σε πολλούς που έχουν το πάνω χέρι), όπως και κάποιους γενικότερους παραλληλισμούς της όλης κατάστασης με την Μέση-Γη (σκοτεινός άρχοντας με στρατηγούς, ορδές τερατόμορφων εχθρών κλπ -σημειώνεται πάντως ότι οι ταινίες Lord of the Rings δεν είχαν κυκλοφορήσει-). Δεν θα μπορούσε κανείς να πει ότι το Myth παίρνει βραβείο σεναριακής πρωτοτυπίας, αλλά η ιστορία του αποτελεί μια αξιοπρεπέστατη βάση για τα γεγονότα του campaign, τα οποία μαθαίνετε στην αρχή κάθε αποστολής μέσω της αφήγησης κάποιου στρατιώτη που τα βιώνει.

Η βία είναι η λύση
Σε αντίθεση με τα υπόλοιπα Strategy μέχρι εκείνη την εποχή, δεν έχετε καμία επιλογή συλλογής και διαχείρισης πόρων, παραγωγής μονάδων ή χτισίματος κτιρίων, τα μόνα εργαλεία σας είναι οι άνδρες που σας παρέχονται, το περιβάλλον και η τακτική σας. Οι τοξότες σας είναι πχ πιο αποτελεσματικοί αν βρίσκονται πιο ψηλά από τον στόχο τους, ενώ διάφορα είδη κάλυψης (πχ δέντρα, κτίρια κλπ) αποκρούει τα βλήματα. Οι δυνάμεις σας αποτελούνται από εννέα τύπους μονάδων (Avatara, Berserks, Bowmen, Dwarfs, Forest Giants, Hearth Guard, Heron Guard, Journeymen, Warlocks και Warriors), ενώ αντίστοιχα μικρή είναι και η ποικιλία των εχθρικών δυνάμεων οι οποίες αποτελούνται από διάφορα απέθαντα και δαιμονικά πλάσματα.

Κάθε μονάδα έχει την αντίστοιχη τακτική χρήση και θα πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί, καθώς μια κακή χρήση κάποιων στρατιωτών μπορεί να σας κοστίσουν τη μάχη, ενώ ακόμα και ο σχηματισμός στον οποίο παρατάσσετε τις δυνάμεις σας, μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο. Δεν είναι λίγες οι φορές που ο εχθρός θα προσπαθήσει να σας παραπλανήσει με κάποιες εκτεθειμένες μονάδες και καθώς στέλνετε τους πολεμιστές σας προς τα εκεί, θα ξεπροβάλλουν τέρατα στα μετόπισθεν και θα ξεκοιλιάσουν τους απροστάτευτους τοξότες σας.

Αντίστοιχα, υπάρχει κανονικότατα η πιθανότητα φίλιων πυρών, οπότε θα πρέπει να φροντίζετε οι μεν τοξότες σας να έχουν καθαρό πεδίο βολής και οι δε νάνοι σας να μη ρίχνουν βόμβες όταν έχετε πολεμιστές κοντά. Το "χύμα ντου" δεν αποδίδει συνήθως, θα πρέπει να δώσετε μεγάλη βάση πχ. σε μάχες στις οποίες υστερείτε αριθμητικά να πολεμήσετε έξυπνα, οδηγώντας τον εχθρό μέσα από στενά περάσματα, ή κάτω από τους τοξότες σας. Στα λόγια είναι εύκολο, αλλά θα παρατηρήσετε ότι οι μονάδες σας ώρες ώρες ζορίζονται με το να ακολουθήσουν την διαδρομή που τους ορίσατε.

Η φαινομενικά "ρηχή" του βία κρύβει ένα πολυεπίπεδο τακτικό βάθος.

Στην αρχική του κυκλοφορία, ακόμα και στο χαμηλότερο επίπεδο δυσκολίας, ο βαθμός πρόκλησης ήταν πολύ υψηλός, κάτι το οποίο προκάλεσε παράπονα και διορθώθηκε με patch αργότερα. Πλέον, μπορεί να πει κανείς ότι τα δύο χαμηλότερα επίπεδα δυσκολίας είναι βατά και φυσικά μπορείτε στην αρχή του campaign να ρυθμίσετε το πόσο θέλετε να ζοριστείτε, μέχρι το σημείο που η νίκη είναι σχεδόν απίθανη. Οι 24 αποστολές του campaign πάντως προσφέρουν ποικιλία, καθώς μέσα στις 16 με 20 ώρες που διαρκεί το campaign θα βρεθείτε σε διάφορες καταστάσεις είτε ως αμυνόμενοι, είτε ως επιτιθέμενοι, θα κάνετε και θα δεχθείτε ενέδρες, άλλωτε θα υπερτερείτε αριθμητικά και άλλωτε θα είστε περιτριγυρισμένοι από εχθρούς. Δεν υπάρχει πια multiplayer υποστήριξη, ωστόσο υπάρχει πολύ ενεργό community του Myth 2, το οποίο παρέχει αυτή τη δυνατότητα.

Δε γίνεται να είναι όλα ρόδινα
Το πάντρεμα πλήρως 3D μοντέλων με 2D sprites ήταν μια τεχνική που χρησιμοποιούνταν σε κάποια games εκείνης της περίοδου, καθώς τα μεγάλα πολύγωνα δεν είχαν πάντα λεπτομέρεια στα textures ή φαίνονταν άγαρμπα, αλλά παράλληλα οι εταιρείες ανάπτυξης προσπαθούσαν να περάσουν πλέον τα games τους στη νέα εποχή των τριών διαστάσεων. Στο Myth γίνεται χρήση της τεχνικής αυτής στο περιβάλλον (3D) και τους χαρακτήρες (2D), αλλά “παγιδεύτηκε” στο άτσαλο μεταίχμιο μεταξύ των δύο κόσμων. Η ανάμειξη δεν φαίνονταν καλά σε όσους δεν είχαν κάρτα ή επιταχυντή 3dfx, οπότε στρατιώτες και περιβάλλον ξεχώριζαν αρκετά μεταξύ τους, ειδικά στα PC όσων δεν είχαν επενδύσει σε έναν επιταχυντή Voodoo. Ο χειρισμός της κάμερας αρχικά ξενίζει λίγο (πχ με A και D περιστρέφεται, με Q και E κάνει κινείται κυκλικά, ενώ με Z και X πηγαίνει δεξιά και αριστερά), αλλά συνηθίζεται μετά από λίγη ώρα.

Οι μονάδες είναι σχεδιασμένες έτσι ώστε να είναι ξεκάθαρο πάνω στη σφαγή το ποιος είναι τι, ενώ τα τοπία αν και βαρετά, είναι σχεδιασμένα περισσότερο με την τακτική κατά νου. Τα animations φαίνονται λίγο “κολλημένα” στους χαρακτήρες, αλλά αυτό το αποζημιώνει με το παραπάνω η βία. Οι διαμελισμοί είναι μεγαλειώδεις και το έδαφος γεμίζει κομμένα μέλη και αίματα οπουδήποτε γίνει μάχη. Τα δε εφέ αν και λίγα σε αριθμό, είναι αξιοπρεπή, πλην μερικών όπως πχ του αίματος που δεν πολυπείθει όταν πετάγεται και κάποιων textures που φαίνονται περισσότερο σαν χρωματισμένα πολύγωνα χωρίς συγκεκριμένο σχήμα. Τα cinematics που θα δείτε σε κομβικά σημεία του campaign είναι σχεδιασμένα ως πολύ καλού επιπέδου cartoon με πολύ ομαλή κίνηση και ζωντανά χρώματα.

Σφαγή και πετσόκομμα
Η μουσική επένδυση είναι επιβλητική, επική και παντελώς απούσα κατά την διάρκεια των αποστολών. Αυτό πιθανότατα έγινε για να μην αποσπάσει την προσοχή από την μάχη και να ακούτε με λεπτομέρεια, αλλά και πάλι, μια ρύθμιση της έντασης δεν θα πείραζε κανέναν. Ωστόσο, έτσι δίνεται χώρος στο να ακούγονται τα εξαιρετικά ηχοτοπία του περιβάλλοντος όπως ο αέρας μέσα από τις φυλλωσιές, το τιτίβισμα των πουλιών και το νερό.

Τα ηχητικά εφέ είναι ρεαλιστικότατα, ειδικά η κρούση των όπλων που διασταυρώνονται, η σάρκα που σκίζεται/κόβεται/ανατινάζεται/χτυπιέται, οι κραυγές των μαχόμενων, οι βρυχηθμοί των τερατόμορφων εχθρών σας και οι πανηγυρισμοί των ανδρών σας μετά τη νίκη. Το voice acting αν και απλό, εξυπηρετεί τον σκοπό του αξιοπρεπέστατα. Οι στρατιώτες σας απαντούν ανάλογα σε κάθε εντολή, προειδοποιούν “κάντε άκρη” όταν είναι να εξαπολύσουν βέλη ή βόμβες, ενώ παραπονιούνται (ή απολογούνται) όταν δεχθούν (ή ρίξουν) φίλια πυρά.

Για εκλεπτυσμένους χασάπηδες
Η άπλετη βία, η απουσία παραγωγής/διαχείρισης πόρων, η τακτική και ο ικανοποιητικότατος βαθμός πρόκλησης ανέδειξαν το Myth: The Fallen Lords ως ένα από τα κορυφαία games του είδους παρά τις αδυναμίες του και άνοιξαν το δρόμο για δύο ακόμα sequels. Θα δυσκολευτείτε αρκετά να το παίξετε τη σήμερον ημέρα καθώς δεν υπάρχει κάποια έκδοση φτιαγμένη για σημερινά PC και αν το κατεβάσετε, κατά πάσα πιθανότητα θα έχετε crashes, προβλήματα με την ανάλυση και κολλήματα. Μια λύση πάντως είναι να επισκεφθείτε το fan community “Project Magma” (κάντε κλικ εδώ) όπου μπορείτε να κατεβάσετε υλικό για το Myth 2, στο οποίο περιλαμβάνονται και όλες οι αποστολές του The Fallen Lords και τρέχει καλύτερα σε μοντέρνα συστήματα. Αν είστε λάτρεις των RTS και της ωμότητας ενός βίαιου fantasy κόσμου, αξίζει τον κόπο.

Θετικά:
- Πρωτοτυπία ως προς την έλλειψη base building/resource management
- Ποικιλία στις αποστολές
- Χορταστική βία
- Μεγάλος βαθμός πρόκλησης
- Τακτικό βάθος

Αρνητικά:
- Μέτριο πάντρεμα 3D και 2D γραφικών
- Μικρή διάρκεια (ειδικά χωρίς multiplayer αν δεν το παίξετε ως mod)
- Προβλήματα με το pathfinding
- Ο χειρισμός της κάμερας χρειάζεται συνήθεια

Βαθμολογία
Γραφικά: 7.5
Ήχος: 8
Gameplay: 9
Σενάριο: 6.5
Αντοχή: 7.5
Γενικά: 8.4

Ένα ορόσημο στην ιστορία των RTS το οποίο πρέπει να παίξουν οι λάτρεις της τακτικής και της βίας.

Γιώργος Τζίτζιφας