Call of Duty: Black Ops - Cold War

Κυνήγι στα παρασκήνια του Ψυχρού Πολέμου.

Ήρθε η στιγμή που η Activision παραδίδει στο κοινό την ετήσια δόση Call of Duty. Αυτό που έχει αλλάξει από πέρσι όπου κυκλοφόρησε το Modern Warfare και την μετέπειτα επιτυχία του Warzone είναι ότι η εταιρεία στρέφεται προς μια “ομογενοποίηση” της σειράς με κοινό παρονομαστή το δωρεάν Battle Royale της, ενώ δειλά-δειλά αρχίζει να δίνει ξανά σημασία στο σεναριακό υπόβαθρο. Αυτό επιβεβαιώνεται με το Call of Duty: Black Ops - Cold War, το οποίο παρουσιάζει κάποια νέα χαρακτηριστικά στο campaign του, ενώ παράλληλα ετοιμάζεται να ενσωματωθεί στο Warzone. Ωστόσο, λόγω αυτού αναδεικνύονται και κάποιες διαφορές στο gameplay οι οποίες απ’ ο,τι φαίνεται θα δυσκολέψουν το πάντρεμα αυτό, όπως θα διαβάσετε παρακάτω.

Παιχνίδια κατασκοπείας
Το 1981, μετά τα γεγονότα του Black Ops 1 (και πριν από αυτά του 2), προσαρτάστε σε μια επίλεκτη μυστική ομάδα, η οποία με τις ευλογίες του Προέδρου των ΗΠΑ Ronald Reagan, κυνηγά τον μυστηριώδη Σοβιετικό κατάσκοπο με το κωδικό όνομα “Perseus”. Ξεκινώντας από το Amsterdam και ταξιδεύοντας σε μέρη όπως το Ανατολικό Βερολίνο η Τουρκία, το Βιετνάμ, η Ουκρανία και η Ρωσία, θα εμπλακείτε σε ένα ψυχροπολεμικό κατασκοπικό θρίλερ με μπόλικη δράση και ανατροπές, καθώς ψάχνετε στο παρελθόν και στο παρόν στοιχεία και άτομα τα οποία θα σας οδηγήσουν στον στόχο σας.

Η Raven Software έκανε πολύ καλή δουλειά με το σενάριο και γενικά με το campaign. Στις αποστολές που εκτελείτε, πλέον μπορείτε να πάρετε αποφάσεις οι οποίες επηρεάζουν την μετέπειτα εξέλιξη του σεναρίου και του τερματισμού, όπως το αν θα ανακρίνετε, ή θα εκτελέσετε κάποιον αιχμάλωτο, ενώ στην πρώτη περίπτωση ακόμα και το τι θα πείτε έχει σημασία. Επιπλέον, μπορείτε να συλλέγετε στοιχεία από το πεδίο, τα οποία ξεκλειδώνουν επιπλέον side missions και σας παρέχουν πληροφορίες για τους χαρακτήρες, τα γεγονότα και τις τοποθεσίες που εμπλέκονται στην όλη συνομωσία. Το στοιχείο αυτό είναι αρκετά πιο εξελιγμένο από το αντίστοιχο του Black Ops II, καθώς δεν επηρεάζεται μόνο το main quest, αλλά και τα side quests (τα οποία με την σειρά τους επηρεάζουν την τελική έκβαση), δίνοντας για πρώτη φορά μια τόσο αλληλένδετη ροή των γεγονότων.

Αν και το campaign παραμένει μικρό (γύρω στις 7 ώρες), σε γενικές γραμμές είναι περίπου κατά 1 ώρα μεγαλύτερο από το αντίστοιχο του Modern Warfare, κάτι το οποίο δείχνει ότι αργά και σταθερά η σειρά αρχίζει να δίνει όλο και περισσότερο βάρος σε αυτό. Το γεγονός ότι καθορίζετε το όνομα, το φύλο, την καταγωγή και το ψυχολογικό προφίλ του χαρακτήρα σας (το οποίο σας δίνει 2 Perks για την διάρκεια του campaign) δίνει μια πιο “προσωπική” αίσθηση και δεν νιώθετε απλά θεατής, αλλά πρωταγωνιστής

Δράση και αγωνία
To Single-Player campaign παρουσιάζει μια ποικιλία στο gameplay. Πέρα από το κλασικό πιστολίδι, δεν λείπουν και οι αποστολές στις οποίες κάνετε κάτι πέρα από τα “τυπικά”, όπως το να χειριστείτε τηλεκατευθυνόμενο με εκρηκτικά, να πιλοτάρετε ελικόπτερο, να καμπερώσετε ξεδιάντροπα με ένα Sniper Rifle και να κινηθείτε αθόρυβα ως άλλος Solid Snake.

Συγκεκριμένα, το Stealth gameplay παρουσιάζει ενδιαφέρον καθώς μπορείτε με την φωτογραφική σας μηχανή να “σημαδέψετε” εχθρούς και να γνωρίζετε ανά πάσα στιγμή το που βρίσκονται, ώστε να υπολογίσετε την παράκαμψή τους. Πλησιάζοντας έναν εχθρό αθόρυβα σας δίνει την δυνατότητα να τον πιάσετε από πίσω κρατώντας τον από το στόμα ή να του κάνετε Stealth kill. Στην πρώτη περίπτωση, μπορείτε να τον κρατήσετε μέχρι να πνιγεί, να τον χρησιμοποιήσετε ως ανθρώπινη ασπίδα, ή να του βάλετε στην τσέπη μια χειροβομβίδα και να τον σπρώξετε πάνω στους εχθρούς σας. Τα δε Stealth kills από κοντά είναι μακάβρια και απολαυστικά, αλλά θα πρέπει να έχετε στο νου σας να κρύψετε τα πτώματα αν δεν θέλετε να γίνετε αντιληπτοί. To ΑΙ των εχθρών στο Stealth gameplay δεν είναι καθόλου άσχημο, ενώ στις μάχες δεν είναι κάτι τρομερό. Οι εχθροί ψάχνουν διαρκώς κάλυψη, αν και δεν επιλέγουν πάντα τις καλύτερες διαθέσιμες θέσεις, ενώ οι σύμμαχοί σας βαράνε μπεκάτσες.

Ο χειρισμός είναι ανταποκρίσιμος και η ταχύτητα της κίνησής σας έχει αυξηθεί, ανεβάζοντας παράλληλα και την αίσθηση της δράσης. Τα 29 όπλα χωρίζονται σε 10 κατηγορίες (Assault Rifles, Submachine Guns, Tactical Rifles, Light Machine Guns, Sniper Rifles, Pistols, Launchers, Shotguns, Melee και Special) είναι ίσως υπερβολικά ευθύβολα και χωρίς κλότσημα, κάτι το οποίο από τη μία σημαίνει προβλήματα με το balance στο Multiplayer, αλλά αυτό δεν είναι θέμα όσον αφορά το campaign, καθώς δεν μπορεί κανείς να πει ότι παίζει Call of Duty για τον ρεαλισμό ούτως ή άλλως, κάτι το οποίο επίσης ενισχύεται από τον "Arcade" χειρισμό των οχημάτων.

Συνομωσίες, προδοσία και βρώμικα παιχνίδια εξουσίας.

Όταν το ατού δεν είναι πια ατού
To Multiplayer κομμάτι του Cold War το επιμελήθηκε η Treyarch. Τα 12 Multiplayer Modes του Black Ops: Cold War λαμβάνουν χώρα σε 8 (συν δύο 40v40) maps. Τα Combined Arms modes δίνουν περισσότερη έμφαση στα οχήματα, ενώ το σύστημα δημιουργίας Classes έχει υποστεί δύο μεγάλες αλλαγές: Πρώτον, τα field upgrades περιέχονται στα loadouts των Classes και δεύτερον, κάθε Class μπορεί να επιλέξει 1 από 4 πιθανά Wildcards. Τα Scorestreaks (δυνατά abilities τα οποία γίνονται διαθέσιμα μόλις μαζέψετε συγκεκριμένο αριθμό πόντων μέσα σε ένα match) επιστρέφουν, αντικαθιστώντας τα Killstreaks και είναι αρκετά περίεργο ότι η καταμέτρηση των πόντων για αυτό τον σκοπό δεν σταματά με τον θάνατο, οπότε το συνθετικό “streak” (“σερί”) είναι κάπως άτοπο.

Η μεγαλύτερη προσθήκη στο Multiplayer ωστόσο, είναι Fireteams: Dirty Bomb Mode, στο οποίο 10 ομάδες των 4 ατόμων κυνηγούν αποθέματα ουρανίου. Αν μεταφέρουν στα αντίστοιχα σημεία, το τοποθετήσουν σε βόμβες και τις πυροδοτήσουν, κερδίζουν πόντους. Θα έλεγε κανείς ότι θυμίζει κάπως το Warzone, με την διαφορά του ότι δεν υπάρχει το Team Wipe και ότι υπάρχουν οι βόμβες, οι οποίες αποτελούν και μέσο της νίκης.

Ωστόσο, δεν είναι όλα ρόδινα. Τα Combined Arms matches είναι στην ουσία το Ground War mode του Modern Warfare σε 12v12. Οι χάρτες παραείναι μεγάλοι και αραιοί και η παρουσία των οχημάτων δεν βγάζει τόσο νόημα για τόσο μικρό αριθμό παικτών. Ερχόμενοι από τα Modern Warfare και Warzone, θα παρατηρήσετε ότι δεν μπορείτε να γείρετε σε γωνίες και δεν μπορείτε να ανοίξετε πόρτες απότομα. Το υπερβολικά μικρό κλότσημα των όπλων που αναφέρεται παραπάνω μεταφράζεται στο Multiplayer του Cold War ως “μικρά όπλα με μεγάλη ταχυβολία κερδίζουν”, με επιτομή το MP5 το οποίο έπρεπε να δεχτεί nerf. Επιπλέον, τα attachments αλλάζουν διαφορετικά χαρακτηριστικά σε σχέση με τα αντίστοιχα του Modern Warfare, κάτι το οποίο δεν βγάζει πολύ νόημα. Σε συνδυασμό με την αυξημένη ταχύτητα κίνησης, το αποτέλεσμα θυμίζει περισσότερο Arcade Shooter με έμφαση στην ταχύτητα και τα απανωτά kills. Κερασάκι στην τούρτα των αρνητικών είναι το ότι τις πρώτες μέρες υπήρχαν προβλήματα με τους online servers.

Μερικά από τα παραπάνω “προβλήματα” ίσως να μην ήταν καν άξια αναφοράς αν το Cold War δεν “μπλεκόταν” με το Warzone, καθώς αν τα games έμεναν 100% “ανεξάρτητα”, οι μεταξύ τους διαφορές δεν θα είχαν τόση σημασία και δεν θα υπήρχε αυτός ο παράγοντας. Ωστόσο, αφού έτσι έχουν τα πράγματα, θα σας ξενίσει επιπλέον αν αποφασίσετε να ασχοληθείτε αργότερα με το Warzone και αναμένουμε να δούμε το balance team του Warzone να πονοκεφαλιάζει τον Δεκέμβριο όπου τα όπλα του Cold War θα προστεθούν σε αυτό. Αξίζει να σημειωθεί ότι από εκείνη την στιγμή θα μοιράζεται και η Multiplayer πρόοδός σας μεταξύ των τριών games (Modern Warfare, Warzone και Cold War).

Τέλος, το Zombies Mode επιστρέφει, αν και το ότι προς το παρόν έχει μόνο ένα map (και μάλιστα remake του αντίστοιχου χάρτη από Call of Duty: World at War) ίσως ξενερώσει κάποιους. Ο κλασικός του τρόπος παιξίματος είναι το να αντιμετωπίσετε ορδές από zombies μόνοι ή με μέχρι τρεις συμπαίκτες και χωρίζεται σε δύο modes. Στο “Endless”, το παιχνίδι δυσκολεύει όλο και περισσότερο όσο προχωράτε και από το 10o κύμα και μετά να αιτηθείτε ελικόπτερο για να φύγετε. Το δεύτερο mode έχει 20 προκαθορισμένους γύρους. Το τρίτο mode είναι το Dead Ops Arcade, στο οποίο μπορείτε να παίζετε σε πρώτο πρόσωπο, ή σε τρίτο, κοιτώντας από ψηλά. Μια μεγάλη διαφορά με παλαιότερα είναι το ότι πλέον μπορείτε να παίξετε το Zombies Mode εξοπλισμένοι με το loadout σας από το Multiplayer.

Κυνηγητό σε τρεις ηπείρους
Μερικοί μπορεί να μην γνωρίζετε ότι αν θέλετε να απολαύσετε τα γραφικά του Black Ops - Cold War στο έπακρο, θα πρέπει να κατεβάσετε το HD textures pack από τα game settings στο Battle.net. Η Activision το έκανε περιττά περίπλοκο για έναν αρχάριο χρήστη, ωστόσο το αποτέλεσμα στα High/Ultra settings είναι εντυπωσιακό. Τα τοπία είναι επιβλητικά και η απεικόνιση των περιοχών λεπτομερέστατη, όπως για παράδειγμα του Red Light District του Άμστερνταμ.

Οι αντανακλάσεις και ο φωτισμός είναι υπέροχα (ειδικά το φως του ήλιου πάνω από το Βιετνάμ), τα animations ρεαλιστικά και τα μοντέλα λεπτομερέστατα (πλην κάποιων μοντέλων βλάστησης), ειδικά στα πρόσωπα έχει γίνει καταπληκτική δουλειά. Ωστόσο, για να τα χαρείτε με ένα framerate της προκοπής θα πρέπει να έχετε και ένα αντίστοιχα δυνατό μηχάνημα και μπόλικη VRAM στην κάρτα γραφικών σας. Επίσης να έχετε το νου σας, έχουν αναφερθεί crashes και errors που σχετίζονται με τις ρυθμίσεις της κάρτας γραφικών (πχ Ray tracing και clock speeds), μερικά από τα οποία φαίνεται να μην έχουν λυθεί ακόμα.

Ατμόσφαιρα, κίνδυνος και δέος
Η μουσική παίζει τον κατάλληλο ρόλο στο κατάλληλο σημείο. Όπου πρέπει είναι ένα διακριτικό χαλί και όπου πρέπει τονίζει το άγχος και τον κίνδυνο, ή την “επικούρα”, ενώ μερικά σημεία (όπως το lobby) τα ντύνουν pop κομμάτια της εποχής, δίνοντας την αίσθηση της “80-ίλας”. To voice acting είναι ικανοποιητικότατο και είναι ευχάριστο που οι μη-αγγλόφωνοι εχθροί και NPCs μιλούν τις μητρικές τους γλώσσες και όχι αγγλικά με κακή προφορά. Τα ηχητικά εφέ ακούγονται λίγο πιο “ξερά” σε σχέση με το Modern Warfare και η αίσθηση απόστασης και κατεύθυνσης επίσης δεν είναι τόσο ακριβείς όσο σε εκείνο.

Δίνει λιγότερα από όσα ζητάει
Όσον αφορά Multiplayer matches μεγάλης κλίμακας, η ύπαρξη του Warzone καλύπτει για πολλούς μεγάλο μέρος της “ανάγκης” αυτής και μάλιστα δωρεάν, κάτι το οποίο το Fireteams δεν μπορεί να το κοντράρει. Αντίστοιχα, οι κάτοχοι του Modern Warfare καλύπτονται από την δική του ποικιλία όσον αφορά τα τυπικά Multiplayer Modes και αυτό που μένει, είναι ένα καλοδουλεμένο μεν, αλλά μικρής διάρκειας campaign και το Zombies, τα οποία για τους περισσότερους δεν αξίζουν τα 60€ που κοστίζει. Αν είστε απόλυτα φανατικοί της σειράς, ή αν πιστεύετε ότι οι εργατοώρες που θα περάσετε παίζοντας Black Ops - Cold War θα σας κάνουν απόσβεση, ή αν για κάποιο λόγο δεν έχετε το Modern Warfare και προτιμάτε την 80s αισθητική, τότε αποκτήστε το. Για τους υπόλοιπους, δεν προτείνεται.

 Θετικά:
- Συναρπαστικό σενάριο με διαφορετικές εκβάσεις
- Ποικιλία αποστολών στο campaign
- Επιστροφή του Zombies mode
- Όμορφα γραφικά
- Ωραία μουσική επένδυση
- Κοινή Multiplayer πρόοδος με τα Moden Warfare και Warzone

Αρνητικά:
- Μικρή διάρκεια του campaign
- To Combined Arms mode δεν έχει νόημα
- Το Fireteams mode δεν προσφέρει αρκετά
- Προβλήματα στο balance των όπλων
- Ασυμβατότητα λειτουργιών και όπλων με το Warzone
- Crashes και errors λόγω γραφικών σε ορισμένους χρήστες

Βαθμολογία
Γραφικά: 9
Ήχος: 8
Gameplay: 7 
Σενάριο: 7
Αντοχή: 6.5
Γενικά: 7.5

Ένα βήμα εμπρός όσον αφορά το campaign, δύο πίσω όσον αφορά το Multiplayer.

Γιώργος Τζίτζιφας