Το κορίτσι, η μάγισσα και ο ιερέας.
Η Supermassive Games μπορεί να μην ήταν η πρώτη εταιρεία που μπήκε στο χορό των παιχνιδιών επιλογών, είναι όμως αυτή που έχει στο ενεργητικό της ένα από τα πιο βαρύγδουπα ονόματα του χώρου και συγκεκριμένα του horror sub-genre. Ο λόγος φυσικά για το Until Dawn, που ξεπέρασε κάθε προσδοκία που είχαν developer και publisher και κατέληξε ένα από τα δυνατότερα exclusives του PlayStation 4.
Δεν αποτέλεσε έκπληξη για κανέναν λοιπόν η απόφαση της Supermassive να ανακοινώσει μια ανθολογία παιχνιδιών τρόμου με επιλογές. Η σειρά, που ακούει στο όνομα The Dark Pictures Anthology, θα αποτελείται από 8 μέρη, καθένα εκ των οποίων θα είναι αυτοτελές και θα εξερευνά διάφορες προσεγγίσεις για το συγκεκριμένο είδος και το horror storytelling εν γένει.
Κατευθείαν στα βαθιά
To Little Hope είναι ο δεύτερος τίτλος της εν λόγω ανθολογίας, ακολουθώντας το Man of Medan. Όπως και στο πρώτο, ο Curator σας ζητά να αναλάβετε να ολοκληρώσετε μια από τις ιστορίες που έχει στη βιβλιοθήκη που επιμελείται. Σας τονίζει πως ο ίδιος δεν μπορεί να σας…ξελασπώσει, αλλά βρίσκεται εκεί για να παρακολουθήσει, να καταγράψει, και να σας προσφέρει το περιστασιακό και προαιρετικό απόφθεγμα σοφίας που ίσως σας καθοδηγήσει αλλά πιθανότατα απλά θα σας μπερδέψει περισσότερο.
Η ιστορία έχει ως αφετηρία μια σειρά από τραγικά γεγονότα που οδηγούν στο ξεκλήρισμα μιας ολόκληρης οικογένειας, φαινομενικά στα χέρια του κλισέ για ταινίες τρόμου μικρού κοριτσιού. Στην συνέχεια μεταφέρεστε σε κάποια απροσδιόριστη μελλοντική στιγμή, παρακολουθώντας την αναγκαστική παράκαμψη που κάνει ένα λεωφορείο λόγω κλειστών δρόμων, αναγκάζοντάς το να κατευθυνθεί προς τη μικρή πόλη Little Hope.
Σχεδόν αμέσως, ο οδηγός χάνει τον έλεγχο, κι εσείς καλείστε να αναλάβετε το ρόλο των πέντε επιβαινόντων, ενός καθηγητή κολλεγίου και πέντε φοιτητών του, σε μια προσπάθεια να βρουν τον εξαφανισμένο οδηγό, καθώς επίσης, και ίσως κυριότερα, βοήθεια για να συνεχίσουν το ταξίδι τους.
Κυνήγι μαγισσών κανείς;
Φυσικά τίποτα δεν θα είναι απλό και εύκολο σε αυτή την αναζήτηση, καθώς οι πρωταγωνιστές πολύ σύντομα θα ανακαλύψουν πως σε αυτό το μέρος συμβαίνουν επιεικώς…περίεργα πράγματα, γεγονός που γίνεται ακόμα πιο ανησυχητικό όταν ο καθηγητής τους τους εξηγεί πως κατά τον 17ο αιώνα και παράλληλα με τη δίκη των μαγισσών του Σάλεμ το Little Hope είχε τις δικές του αντίστοιχες περιπέτειες με τη μαγεία.
Μέσα από μια σειρά flashbacks οι πρωταγωνιστές θα παρακολουθήσουν μια σειρά από γεγονότα σε δύο διαφορετικές εποχές, και θα κληθείτε να κατανοήσετε τη σύνδεση μεταξύ όλων, χειριζόμενοι κυκλικά και τους πέντε, και κάνοντας με προσοχή επιλογές που θα εξελίξουν τον αρχικό χαρακτήρα καθενός, οδηγώντας στην επιβίωση ή το θάνατό τους.
Όπως μας έχει συνηθίσει η Supermassive Games, οι επιλογές σας θα είναι αυτές που θα καθορίσουν όλη την εξέλιξη του παιχνιδιού και το φινάλε του. Στο στοιχείο του horror όμως, θα παρατηρήσετε μια απομάκρυνση από το καθηλωτικό ψυχολογικό θρίλερ. Αντ’ αυτού, το Little Hope στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στα jump scares για να σας κρατάει στην τσίτα, σε μια φαινομενικά απεγνωσμένη προσπάθεια να κρύψει την σεναριακή κατωτερότητά του σε σχέση με τους προκατόχους του.
Ό,τι και να πούμε, το παιδικό τραγούδι από κοριτσίστικη φωνή την ώρα που διασχίζετε τα σκοτάδια θα προκαλεί για πάντα ανατριχίλες.
Το δες, το ‘παιξες;
Το Little Hope είναι σκηνοθετημένο σαν ταινία. Η ατμόσφαιρα, οι γωνίες λήψης, η ηθοποιία, το motion capture, συνάδουν όλα μαζί στην δημιουργία μιας διαρκούς αίσθησης ότι παρακολουθείτε την ιστορία να εκτυλίσσεται. Η συντριπτική πλειοψηφία της, ομολογουμένως μικρής, διάρκειας του παιχνιδιού αποτελείται από αλυσιδωτά cinematics, στα οποία η μοναδική σας συμμετοχή είναι οι περιστασιακές επιλογές διαλόγου και τα quick-time events.
Στις μικρές ανάπαυλες, θα κληθείτε να ακολουθήσετε ή να οδηγήσετε τους άλλους χαρακτήρες, ή να εξερευνήσετε κάποιον περιορισμένο χώρο για στοιχεία που είτε θα σας βοηθήσουν με τις μετέπειτα επιλογές σας είτε θα σας δώσουν περισσότερες πληροφορίες για την πόλη και την ιστορία της. Θα έχετε την ευκαιρία να μιλήσετε επιπλέον με τους υπόλοιπους χαρακτήρες και να κάνετε περαιτέρω επιλογές που θα εξελίξουν τις σχέσεις μεταξύ τους.
Τα quick-time events είναι σχετικά συχνά, χωρίς όμως να κουράζουν. Η Supermassive Games φαίνεται να άκουσε το feedback για το Man of Medan και να μείωσε λίγο την δυσκολία τους, πράγμα σημαντικό καθώς πολλές φορές η αποτυχία της ολοκλήρωσής τους μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο των χαρακτήρων που μετέχουν σε αυτά. Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως, καθώς το παιχνίδι προχωρά, η δυσκολία τους ανεβαίνει, εντείνοντας την αγωνία που ούτως ή άλλως δημιουργεί η κορύφωση της ιστορίας.
Το παιχνίδι δεν θα σας πάρει πάνω από 4-5 ώρες για ένα playthrough, όμως το replayability του έγκειται στο γεγονός πως οι επιλογές σας θα αλλάξουν ελάχιστα ως εντελώς το τελικό αποτέλεσμα. Συνεπώς, κάθε νέα σας απόπειρα θα σας αποκαλύπτει νέες πτυχές του σεναρίου, χωρίς όμως να σας προσφέρει κάτι ουσιαστικά καινούριο, καθώς οι βασικοί άξονες παραμένουν φυσικά ίδιοι.
Έλα να τρομάξουμε παρέα
Όπως και ο προκάτοχός του, το Little Hope προσφέρει και δύο multiplayer modes: το Shared Story και το Movie Night. Στο πρώτο, εσείς και κάποιος φίλος ή φίλη σας θα παίξετε παράλληλα το παιχνίδι μέσω online co-op. Στο δεύτερο, μέχρι πέντε άτομα μπορούν να παίξουν παρέα, αναλαμβάνοντας κάθε έναν από τους πέντε πρωταγωνιστές, με το παιχνίδι να σας ενημερώνει πότε έρχεται η στιγμή να δώσετε το χειριστήριο στον επόμενο.
Εδώ είναι που παρατηρείται και ένα από τα σημαντικότερα πλήγματα στο immersion. Καθώς φαίνεται πως οι δημιουργοί είχαν στο μυαλό τους κυρίως το multiplayer, σε πολλές από τις στιγμές που αλλάζει ο ενεργός χαρακτήρας, υπάρχουν άκομψες παύσεις, με τους πρωταγωνιστές να κοιτιούνται αμήχανα για μερικά δευτερόλεπτα πριν αλλάξει το πλάνο ή η σκηνή.
Σχεδόν οπτικοακουστικό αριστούργημα
Αν και ίσως αυτή η αμηχανία να είναι η πιο αισθητή, σίγουρα δεν είναι το μοναδικό τεχνικό πρόβλημα. Σε διάφορες στιγμές το lip sync των χαρακτήρων είναι λίγο…off, και το animation κάνει μερικές κινήσεις να φαίνονται λίγο σπασμωδικές και αφύσικες. Επιπλέον, στην έκδοση για PlayStation 4 τουλάχιστον, σε ορισμένες από τις πιο κρίσιμες στιγμές, προφανώς επειδή συμβαίνουν πολλά πράγματα ταυτόχρονα, η κονσόλα δυσκολεύεται να ανταπεξέλθει οδηγώντας σε εμφανή FPS drops που μετατρέπουν τα quick-time events από δύσκολα σε ακατόρθωτα.
Θα ήταν άδικο να σταθούμε αποκλειστικά σε αυτές τις μικρές «δυσκολίες» και να μην παραδεχτούμε ότι κατά τα λοιπά το παιχνίδι είναι χάρμα οφθαλμών. Η απεικόνιση των ηθοποιών μέσω της μηχανής γραφικών λίγα έχει να ζηλέψει από κινηματογραφική ταινία και η λεπτομέρεια του περιβάλλοντος προκαλεί ανατριχίλες και στους πιο γενναίους.
Το Little Hope αποφεύγει το έντονο ή εκτενές soundtrack, όμως, ακολουθώντας πιστά τις αρχές του horror, είναι αρκετό για να σας κρατήσει σε διαρκή εγρήγορση και να σας κάνει να πεταχτείτε τη στιγμή που βλέπετε ξαφνικά τα φαντάσματα του παρελθόντος μπροστά στα μάτια σας.
Γλυκόπικρο αποτέλεσμα
Ένα εντυπωσιακό οπτικά παιχνίδι, με τίμιο gameplay, και ένα σενάριο που, παρά τις αστοχίες του ή τις αμφιλεγόμενες επιλογές του, έχει καθαρή ροή και προσπαθεί όντως κάτι να πει, θα μπορούσε να είναι ένας πολύ σπουδαίος διεκδικητής του Game of the Year.
Όταν όμως πίσω του κρύβεται μια εταιρεία που στο παρελθόν έχει καθηλώσει το κοινό της και έχει θέσει καινούρια standards για το genre, στο οποίο πλέον έχει αρχίσει να υπάρχει ένας μικρός κορεσμός μετά από 7 και πλέον χρόνια, οι απαιτήσεις και οι προσδοκίες είναι πολύ μεγαλύτερες. Το Little Hope μπορεί να κάνει ένα βήμα μπρος από το Man of Medan, κάνει ταυτόχρονα όμως και τρία βήματα πίσω με το ελλειμματικό του σενάριο, τη ρηχή στήριξη στα jump scares, και τον επιεικώς προβληματικό και καθόλου καινοτόμο τεχνικό του τομέα. Ας ελπίσουμε η σειρά να επανακάμψει στον τρίτο τίτλο.
Θετικά:
- Γραφικά άξια ταινίας
- Σωστή και αποτελεσματική ηχητική επένδυση
- Καλή αναλογία quick-time events με αυξανόμενη δυσκολία
- Πληθώρα επιλογών και φινάλε
- Αξιοπρεπές σενάριο τρόμου…
Αρνητικά:
- …με σημαντικά κενά και κατάληξη που θα διχάσει
- Σχεδόν αποκλειστική στήριξη σε jump scares
- Περίεργες αλλαγές σκηνής σε πολλά σημεία
- Μικροκολλήματα και σποραδικά FPS drops
Βαθμολογία
Γραφικά: 8.5
Ήχος: 7.5
Gameplay: 7.5
Σενάριο: 6
Αντοχή: 4.5
Γενικά: 6.8
Μια δυνατή κινηματογραφική εμπειρία τρόμου, που δυσκολεύεται όμως να δικαιολογήσει την αγορά της χωρίς να περιμένετε κάποια έκπτωση.
Γρηγόρης Κοσμίδης
Comments