SpongeBob SquarePants: Battle for Bikini Bottom - Rehydrated

Κοίτα Πάτρικ μία Χρυσή Σπάτουλα!

Τα τελευταία τρία χρόνια μία νέα τάση έχει επικρατήσει στον κόσμο του gaming που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τις αθώες παιδικές ψυχές που κρύβετε όλοι μέσα σας. Ο λόγος γίνεται για τα απανωτά remaster των κλασικών Action-Adventure Platform που αποτελούν ιστορικούς σταθμούς στη βιομηχανία, όπως το Crash Bandicoot N. Sane Trilogy και το Spyro Reignited Trilogy. Τη λίστα με τα remakes λοιπόν έρχεται να συμπληρώσει το SpongeBob SquarePants: Battle for Bikini Bottom – Rehydrated που κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες – συγκεκριμένα στις 23 Ιουνίου, για PC, PS4, Xbox One και Nintendo Switch.

To Platform είναι η νέα, αναβαθμισμένη έκδοση του αρχικού παιχνιδιού του 2003, το οποίο βασίζεται στον κόσμο της δημοφιλούς σειράς του Nickelodeon. Η ύπαρξή του έγινε γνωστή στην Ε3 2019, ενώ λίγες εβδομάδες αργότερα παρουσιάστηκε το πρώτο του gameplay video κατά τη διάρκεια της Gamescom. Οι ανανεωμένες περιπέτειες του Μπομπ Σφουγγαράκη δεν είναι προϊόν των Heavy Iron Studios, AWE Games και Vicarious Visions που ήταν και οι αρχικές εταιρείες ανάπτυξης. Αυτή τη φορά το έργο ανέλαβε η Purple Lamp Studios με την THQ Nordic να παραμένει ως εκδότης. Το ερώτημα ωστόσο είναι ένα… Είναι το remaster καλύτερο από το σχετικά καλό πρωτότυπο ή όχι;

Είσαστε έτοιμοι;
Το Rehydrated παρουσιάζει την ίδια ιστορία με την αρχική έκδοση, μόνο που αυτή τη φορά συμπεριλήφθηκαν και όλες οι κομμένες σκηνές. Η υπόθεση ξεκινάει όταν ο Πλαγκτόν στην προσπάθειά του να κλέψει επιτέλους τη συνταγή για τα Καβουροπάτι δημιουργεί έναν στρατό από ρομπότ. Ξεχνάει ωστόσο να ρυθμίσει τη συσκευή που παράγει τις εχθρικές μηχανές για να τον υπακούν. Τον διώχνουν λοιπόν σηκωτό από τον Φιλικό Κουβά (στα αγγλικά Chum Bucket) και κατακλύζουν τον Βυθό του Μπικίνι.

Όσο ο κατεργάρης Πλαγκτόν δημιουργεί χάος, ο Μπομπ και ο Πάτρικ κάθονται μέσα στον ανανά και παίζουν με ψεύτικα ρομποτάκια. Θέλοντας και μη η ειρωνεία είναι χαρακτηριστικό στοιχείο της σειράς, οπότε προφανώς και οι ήρωες εύχονται να είχαν αληθινά ρομπότ. Την επόμενη μέρα λοιπόν o Σφουγγαράκης ξυπνάει και συνειδητοποιεί ότι η ευχή του πραγματοποιήθηκε. Λόγω των τύψεων λοιπόν που νιώθει για την αναστάτωση που έχει προξενήσει ταξιδεύει από περιοχή σε περιοχή για να βοηθήσει τους φίλους του που έχουν βρει τον μπελά τους από τα αναρίθμητα ρομπότ.

Το Platform λοιπόν σας δίνει τη δυνατότητα να επισκεφθείτε κάποιες από τις κλασικές τοποθεσίες του Βυθού του Μπικίνι και να μιλήσετε με τις περισσότερες εικονικές φιγούρες της σειράς. Μην ξαφνιαστείτε λοιπόν όταν θα μπείτε στον Τραγανό Κάβουρα ή θα σώσετε το σπίτι της Sandy ή θα καταστρέψετε το σπίτι του Καλαμάρη. Επίσης, πέρα από τα γνωστά μέρη έχουμε άλλες τοποθεσίες λιγότερο γνωστές που λειτουργούν συμπληρωματικά στην κύρια εμπειρία. Οι διάλογοι είναι έξυπνοι τις περισσότερες φορές και αποτυπώνουν όμορφα την γνωστή συμπεριφορά αλλά και το χιούμορ του κάθε χαρακτήρα. Σίγουρα το σενάριο θα σας χαρίσει αρκετά γέλια.

Ο παλιός είναι ωραίος αλλά ο νέος είναι αλλιώς
Μιας και πρόκειται για ένα remaster σίγουρα θα περιμένετε οι μηχανισμοί και το gameplay του Rehydrated να μοιάζουν αρκετά με το αρχικό Platform. Είστε σωστοί λοιπόν και μάλλον παραπάνω από όσο θα έπρεπε καθώς δεν θα συναντήσετε απλώς μία αντιγραφή των πρωτότυπων μηχανισμών, αλλά ένα πιστό αντίγραφο της έκδοσης του 2003. Μπορεί οι developers να θέλησαν να διατηρήσουν την εμπειρία αναλλοίωτη, αλλά δεν λειτουργεί καλά έτσι. Εν έτη 2020, τα Platform games τείνουν να συνοδεύονται από μία ποικιλία πραγμάτων που τα κάνουν πιο ενδιαφέροντα και λιγότερο πληκτικά. Εδώ δυστυχώς δεν ακολουθείτε αυτή η λογική.

Καταρχάς, το όλο νόημα του παιχνιδιού κρύβεται πίσω από τη συλλογή Χρυσών Σπάτουλων (Golden Spatulas). Κάθε πίστα ή αλλιώς περιοχή ξεκλειδώνεται έχοντας τον απαιτούμενο αριθμό από αυτές. Μπορείτε να βρείτε σπάτουλες σε κάθε τοποθεσία ή να τις αποκτήσετε ολοκληρώνοντας μερικά quests και πραγματοποιώντας συναλλαγές με άλλους χαρακτήρες. Για παράδειγμα, αν συλλέξετε δέκα από τις χαμένες κάλτσες του Πάτρικ και τις επιστρέψετε σε αυτόν θα σας δώσει μία Χρυσή Σπάτουλα, ενώ ταυτόχρονα το ίδιο θα κάνει και ο Κύριος Καβούρης αν του δώσετε ένα αντάλλαγμα σε Shiny Objects, το οποίο αυξάνεται δραματικά κάθε φορά.

Τα Shiny Objects είναι το συνάλλαγμα στο Platform και έρχονται σε διαφορετικά χρώματα, το καθένα από το όποιο έχει και διαφορετική αξία. Βρίσκονται κυριολεκτικά παντού. Ποσότητες σε Shiny Objects σας δίνει και η καταστροφή των ρομπότ, αλλά και των Tikis. Τα Tikis είναι μία αντιγραφή των κουτιών που συναντάμε στο Crash Bandicoot. Έχουν ακόμα και τις ίδιες διαφορές ανάμεσα στα είδη… Υπάρχουν τα απλά ξύλινα, αυτά που εκρύγνηνται από μόνα τους, αυτά που είναι στον αέρα και αυτά που χρειάζονται μία έξτρα βοήθεια ή κίνηση για να σπάσουν. Γενικά πολλή περισυλλογή έχει πέσει σε αυτό το παιχνίδι σε σημείο όπου καταντάει και κουραστικό.

Η ιδέα του να δημιουργηθεί ένα Platform που θα αφορά περισσότερο από όλα την περισυλλογή πραγμάτων δεν ήταν κάτι το ασυνήθιστο στις αρχές του 2000. Πλέον όμως, με τα Platform να είναι πιο περίπλοκα από ποτέ το συγκεκριμένο θα σας φανεί σίγουρα λίγο και κουραστικό, ειδικά όταν θα συνειδητοποιήσετε πόσο αργά και βασανιστικά μαζεύετε τις σπάτουλες και πόσες πολλές από αυτές χρειάζεστε προκειμένου να τερματίσετε την ιστορία. Το θετικό τουλάχιστον είναι ότι μπορείτε να παίξετε μερικούς από τους αγαπημένους σας ήρωες. Η κάθε πίστα έχει διάφορες δοκιμασίες και ανάλογα με την κάθε μία από αυτές απαιτεί και διαφορετικό χαρακτήρα.

Μία από τις δοκιμασίες είναι και οι τεράστιες τσουλήθρες, οι οποίες μπορεί να είναι πολύ στενές και να φέρουν εμπόδια με σκοπό να σας ρίξουν στο κενό.

Έχετε λοιπόν τη δυνατότητα να παίξετε ως Μπομπ Σφουγγαράκης, Πάτρικ και Σάντυ. Συνήθως το παιχνίδι θα σας προειδοποιεί πότε η περίσταση απαιτεί την εναλλαγή μεταξύ των ηρώων είτε με κάποιον διάλογο είτε απλά παρουσιάζοντάς σας το εμπόδιο που πρέπει να περάσετε. Ο κάθε ήρωας έχει τις δικές του ικανότητες. Η Σάντυ έχει το λάσο της και μπορεί να κρεμιέται, να πετάει ή να κάνει μεγαλύτερα άλματα, ο Μπομπ στριφογυρνάει, χοροπηδάει και εκτοξεύει φούσκες και ο Πάτρικ είναι καλός στο να σηκώνει πράγματα. Η αλλαγή των χαρακτήρων μπορεί να γίνει από ορισμένα σημεία μέσα στο map τα λεγόμενα Bus Stops, όπως και στην παλιότερη έκδοση. Ετοιμαστείτε να πηγαινοέρχεστε λοιπόν με σκοπό να αλλάξετε τον ήρωα όλη την ώρα -γιατί μπορεί να έχετε κάνει μία λάθος εκτίμηση ας πούμε, αφού οι developers δεν δέχτηκαν να ορίσουν την αλλαγή με το πάτημα ενός κουμπιού.

Τα ρομπότ είναι επίσης μια στενάχωρη πτυχή του παιχνιδιού. Θα συναντήσετε μία αρκετά μεγάλη ποικιλία από αυτά, αλλά το καθένα φέρει μία το πολύ δύο επιθέσεις και δεν διαθέτουν εξελιγμένο AI. Κατάφεραν ωστόσο να τα αφήσουν το ίδιο ενοχλητικά. Κάθε επίθεσή τους μπορεί να σας στείλει στο κενό, καθώς πέρα από το damage σας σπρώχνουν και προς τα πίσω. Φανταστείτε λοιπόν να πρέπει να ξαναρχίσετε από το checkpoint, επειδή πολύ απλά οι developers δεν θέλησαν να φτιάξουν το jump έτσι ώστε να σώζεστε από κάτι τέτοιες περιπτώσεις. Τα boss fights επίσης είναι γελοία. Προσπαθούν να σας προκαλέσουν damage περιορίζοντάς σας στον χώρο. Λογικό από τη στιγμή που το σύστημα μάχης δεν είναι εξελιγμένο.

Ξεκινάτε με τρία hit points που εμφανίζονται με τη μορφή εσώρουχου του Μπομπ. Όσο προχωράτε θα βρίσκετε σε διάφορα μέρη χρυσά εσώρουχα που θα προστίθενται μόνιμα και θα σας μεγαλώνουν το health. Είναι ωστόσο εξαιρετικά εύκολο να πεθάνετε δεδομένου ότι το Platform μπουκώνει το περιβάλλον με εχθρούς προκειμένου να σας πετύχει κάποιος από αυτούς. Κάθε φορά που θα πεθαίνετε θα πρέπει να περιμένετε ένα αρκετά μεγάλο loading που θα σας εκνευρίσει σίγουρα. Μόλις επιστρέψετε στο checkpoint όλα θα έχουν κάνει reset εκτός από τα collectibles που δεν τα χάνετε ποτέ. Γενικά δεν χάνετε κάτι αν πεθάνετε, εκτός από το χρόνο σας.

Το χάσιμο χρόνου είναι βασικό χαρακτηριστικό του Platform. Πέρα από το loading, θα πρέπει πάρα πολλές φορές να περιμένετε την κατάλληλη στιγμή για να περάσετε από ένα εμπόδιο ή να πηδήξετε σε ένα άλλο. Αν υπολογίσετε αυτό, μαζί με το πόσο απελπιστικά δύσκολα μπορεί να είναι κάποια επίπεδα και κάποιες δοκιμασίες και αντίστοιχα την ποσότητα του loading που πρέπει να υποστείτε, το μόνο σίγουρο είναι ότι από ένα σημείο και μετά θα βαρεθείτε. Συγκεκριμένα μου πήρε 21 ώρες για να τερματίσω την ιστορία και να περάσω από όλα τα μέρη, προκειμένου να μαζέψω τις 75 Χρυσές Σπάτουλες που απαιτούνται για να μπείτε στον Φιλικό Κουβά όπου βρίσκεται και το τελικό boss fight. Πρόκειται για ένα εύκολο παιχνίδι που το κάνουν δύσκολο και περίπλοκο οι κακοί μηχανισμοί του.

Διπλές αποτυχίες
Δεν φτάνει λοιπόν που δε διόρθωσε το gameplay, η Purple Lamp Studios αποφάσισε ότι αυτό που πραγματικά έλειπε από το παιχνίδι ήταν το Multiplayer και έτσι πρόσθεσε ένα σχετικά αδιάφορο horde mode. Μπορείτε λοιπόν να πολεμήσετε waves από ρομπότ, όσο προχωράτε πάνω σε πλατφόρμες στο νερό, είτε σε local είτε σε online server μαζί με κάποιον φίλος σας. Το multiplayer είναι για δύο άτομα και δεν απαιτεί κάποιο σοβαρό skill, ούτε δίνει κάποιο reward. Επιλέγεται τον χαρακτήρα σας και μπαίνετε στη μάχη. Εκτός από τους κλασικό τρίο που παίζεται στο story το mode σας επιτρέπει να επιλέξετε επιπλέον ανάμεσα στον Καλαμάρη, τον Καβούρη, τον Γκάρυ και τον Πλαγκτόν. Επίσης, σε αντίθεση με το υπόλοιπο παιχνίδι εδώ έχουμε κάμερα τρίτου προσώπου με υψηλή γωνία θέασης. Γενικά μεγάλο χάσιμο χρόνου, που αν στόχευε να δώσει περισσότερη αντοχή στο Platform δεν τα κατάφερε.

Πανδαισία χρωμάτων
Αυτό που άλλαξε σίγουρα είναι η εικόνα. Το Rehydrated έχει προσθέσει άπειρο χρώμα στον κόσμο του παιχνιδιού και τον έχει ζωντανέψει πάρα πολύ. Οι πίστες και τα αντικείμενα απέκτησαν περισσότερες λεπτομέρειες, χωρίς να χάνεται η μορφή του κλασικού κινουμένου σχεδίου και θα σας κάνουν σίγουρα να τα θαυμάζετε τις πρώτες ώρες που θα το παίξετε. Μπορεί να φαίνεται όμορφο, δε σημαίνει όμως ότι είναι και βελτιωμένο πρακτικά. Θα πεθάνετε πολλές φορές επειδή το γραφικό μπήκε μπροστά στην κάμερα ή επειδή κολλήσατε μέσα σε αυτό. Επίσης στις πρώτες πίστες και συγκεκριμένα στην Jellyfish Fields παρατηρήθηκαν κάποια frame drops, όμως ευτυχώς στην πορεία δεν συναντήθηκε κάτι παρόμοιο. Η κάμερα έχει επιλογή για να ρυθμίζετε αυτόματα, την οποία θα πρέπει να προτιμήσετε όσο προβληματική και αν μπορεί να είναι στην αρχή, καθώς η εναλλακτική καθιστά το playthrough αδύνατο.

Βελτιωμένες μελωδίες
Τα soundtracks του remaster παρέμειναν ίδια με το αρχικό, με τη διαφορά ότι πλέον διαθέτουν stereo output. Αν και φαινομενικά περιλαμβάνονται 15 κομμάτια, η συνεχόμενη επανάληψη της κλασικής μελωδίας σε κάθε πίστα κουράζει. Υπάρχουν ωστόσο μερικές εξαιρέσεις όπως τα soundtracks για το Rock Bottom και το Dutchman's Graveyard που κάνουν τη διαφορά. Αναμφισβήτητα όμως η μουσική είναι ταιριαστή σε κάθε περίσταση. Αυτό που ήθελε παραπάνω δουλειά είναι το voice acting. Ο κάθε playable ήρωας έχει το πολύ τέσσερις ατάκες, τις οποίες ανακυκλώνει συνεχώς.

Έχε χάρη που είναι ο Τετραγωνοπαντελόνης
Αν σας ξετρελαίνει ο Μπομπ Σφουγγαράκης μπορείτε να το αγοράσετε άφοβα. Περιέχει όλα τα χαρακτηριστικά που σας προκαλούν γέλιο στη σειρά, όπως είναι οι έξυπνες ατάκες και οι αστείες γκριμάτσες και σίγουρα θα περάσετε όμορφα. Αν πάλι θέλετε να επενδύσετε σε ένα νέο Platform μπορεί να μην είναι η κατάλληλη επιλογή. Το περιεχόμενό του χωλαίνει μπροστά στις νέες κυκλοφορίες του είδους και η διατήρηση του παλαιού του στιλ δεν το βοηθάει. Όπως ειπώθηκε και προηγουμένως, είναι ένα εύκολο Platform που το δυσκολεύουν πρακτικά οι μη βελτιωμένοι μηχανισμοί του. Πάντως σίγουρα θα ξετρελάνει τις μικρότερες ηλικίες όπως συνέβη κάποτε και με τους περισσότερους από εσάς.

Θετικά:
- Όμορφα σχεδιασμένος και χρωματισμένος κόσμος
- Το σενάριο και οι διάλογοι θα σας κάνουν να γελάσετε
- Τα Shiny Objects υπάρχουν παντού
- Είναι απλό για τα παιδιά
- Τα soundtracks αναβαθμίστηκαν ποιοτικά

Αρνητικά:
- Το gameplay έμεινε απαράλαχτο
- Ελλιπές voice acting
- Προβλήματα με την κάμερα
- Αδιάφορη η προσθήκη του multiplayer
- Ο αριθμός από Χρυσές Σπάτουλες που πρέπει να μαζέψετε είναι παράλογος
- Μεγάλοι χρόνοι loading

Βαθμολογία
Γραφικά: 6.5
Ήχος: 7
Gameplay: 5.5
Σενάριο: 8
Αντοχή: 5.5
Γενικά: 6

Ήθελε πολλή δουλειά ακόμη για να γίνει ένα αξιόλογο και σύγχρονο Platform.

Βάσια Κούκια