Dragon Ball Z: Kakarot

Ο θριαμβευτικός παιάνας της ενέργειας και της δύναμης.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ αρμόζει στην αγαπητή μας ιαπωνική εταιρεία ανάπτυξης CyberConnect2 για τις μακροχρόνιες προσπάθειές της στην μεταφορά των anime σειρών που προίκισαν το υποσυνείδητό μας με άφθονες ευχάριστες αναμνήσεις. Μετά την τεράστια δουλειά που έκανε πάνω στο franchise του πασίγνωστου Naruto, έφτασε φέτος η ώρα αναλάβει τα ηνία και του Dragon Ball Z. Η τελευταία μας επίσκεψη στον κόσμο του Dragon Ball με το Dragon Ball FighterZ ήταν ένα πωρωτικό ταξίδι γεμάτο δυναμικές συγκρούσεις όπου χειριστήκαμε το σύνολο σχεδόν των πανίσχυρων χαρακτήρων της σειράς. Στο Dragon Ball Z: Kakarot η μορφή της εμπειρίας μετατοπίζεται από το καθαρόαιμο Beat ‘Em Up στο Action RPG είδος, χωρίς να χάνει όμως τον πρωταρχικό της στόχο, την νοητική μετατροπή μας σε παντοδύναμα πλάσματα. 

Δεν πρόκειται να χάσουμε ούτε μισό επεισόδιο
Παίζοντας ένα Video Game Dragon Ball Z θέτουμε μερικά καίρια ερωτήματα στους εαυτούς μας, ερωτήματα πολύ διαφορετικά από εκείνα που τίθενται σε οποιονδήποτε άλλο τίτλο. Το game μας κάνει να νιώσουμε πανίσχυροι, να νιώσουμε ότι κατέχουμε θεϊκές δυνάμεις, ότι μπορούμε να ισοπεδώσουμε πλανήτες με την ζωική ενέργεια που αναβλύζει από τα σωθικά μας; Αν η απάντηση δεν είναι καταφατική τότε το game έχει αποτύχει παταγωδώς να μεταδώσει το μήνυμα που κυριαρχεί στο Dragon Ball universe. Στο Dragon Ball Z: Kakarot η απάντηση είναι ένα εκκωφαντικό “Ναι” όπως θα εξηγήσουμε στην συνέχεια.

Από το πρώτο λεπτό ενασχόλησης μαζί του, άρχισε να μας τραβάει την προσοχή με ένα σωρό εκπληκτικά πράγματα. Αρχικά ανακαλύπτουμε ότι το σενάριο του είναι δοσμένο σε επεισοδιακή μορφή. Τέσσερα μεγάλα επεισόδια τεμαχίζονται σε ένα μικρό αριθμό επεισοδίων έκαστο και αφηγούνται το σύνολο της επικής ιστορίας του Dragon Ball Z. Τα κομβικά σημεία του έπους όπως είναι η επιδρομή των Saiyans, η τιτάνια σύγκρουση με τον αυτοκράτορα Frieza, η θανάσιμη απειλή των Androids και η εμφάνιση του Majin Buu, μας προσφέρονται στο πιάτο. Χειροκροτούμε την συμπίεση εκατό και πλέον επεισοδίων της σειράς στα πλαίσια του single player campaign και την δυνατότητά να πρωταγωνιστήσουμε σε αυτά και να διαμορφώσουμε την πορεία τους προς το επιθυμητό φινάλε.

Η ελευθερία που διαθέτουμε είναι εντός συγκεκριμένων πλαισίων, των πλαισίων που έθεσε η τηλεοπτική σειρά. Δεν έχουμε την δυνατότητα να δώσουμε την νίκη στους διαβολικούς Saiyans ή στον Frieza και τα τσιράκια του, δεν μπορούμε να ανατινάξουμε πλανήτες και να σκοτώσουμε φιλικά πλάσματα. Με λίγα λόγια το Dragon Ball Z απευθύνεται στους οπαδούς του anime που επιθυμούν να βιώσουν τις συγκινήσεις του εκ των έσω παίζοντας πρωταγωνιστικό ρόλο και όχι σε τρελαμένους παίκτες που θέλουν να προκαλέσουν χάος. Τα main missions προωθούν το βασικό σενάριο και τα side missions εμπλουτίζουν την αφήγηση, αναπτύσσοντας τους χαρακτήρες, επιτρέποντας μια πιο προσεκτική ματιά στις προσωπικότητές τους.

Είναι αλήθεια ότι πολλά side missions μας καθοδηγούν προς απλοϊκούς στόχους, φέρτε τα τάδε συστατικά ή σκοτώστε τον δείνα εχθρό. Πάρα τα αδιάφορα objectives, κυριαρχούνται από αγνή χιουμοριστική διάθεση. Γελάσαμε πολύ με το εξωγήινο ζεύγος των τουριστών που αντιμετωπίζουν τα πάντα σαν θεατρική παράσταση. Ο λιποτάκτης σεφ του στρατού του Frieza αποτυπώθηκε για πάντα στην μνήμη μας με την εξωφρενική του συμπεριφορά. Μόνο καλά λόγια στέκονται στην άκρη της γλώσσας μας για το side mission Yamcha’s Alive. Ακολουθώντας τον γόη Yamcha, παρατηρώντας την αλληλεπίδρασή του με τις κυρίες και ξεσκεπάζοντας το μυστήριο που καλύπτει την επιστροφή του, γελάσαμε και νιώσαμε όμορφα.

Στα διαλείμματα θα σας διαλύσουμε
Οικειοποιώντας μια αγαπημένη θεατρική και κινηματογραφική πρακτική, το game χωρίζει τα επεισόδια με intermissions, ευπρόσδεκτα διαλείμματα για να εκτελέσουμε συμπληρωματικά missions αλλά και να ενδυναμώσουμε τους χαρακτήρες μας. Για παράδειγμα ήταν πολύ ευχάριστα τα λεπτά που περάσαμε με τον Gohan, την μητέρα και τους φίλους του, εκτιμώντας την δυναμική των σχέσεών τους ενόσω δενόμασταν περισσότερο μαζί τους. Η οπτικοποίηση της αφήγησης γίνεται με φανταστικά cutscenes τα οποία δεν αποκαλύπτουν απλά την δύναμη της game engine αλλά κάνουν τα τηλεοπτικά επεισόδια της anime σειράς να φαίνονται παρωχημένα. Απολαμβάνοντας τα έντονα χρώματα, την υψηλή ανάλυση και την τέλεια σκιαγράφηση των χαρακτήρων συναρπαζόμαστε άγρια όποτε τα cutscenes περιλαμβάνουν επικές μονομαχίες και εκρήξεις ικανές να ισοπεδώσουν πλανήτες, όταν δηλαδή γίνονται larger than life.

Δεν ακολουθεί όλη η αναπαράσταση του μύθου την ίδια οδό. Αρκετές φορές παρακολουθούμε τους ήρωες σε “πηγαδάκια” να συνομιλούν με τα γνώριμα πλαίσια διαλόγων, συνοδευόμενα όμως από πρωτοκλασάτο voice acting. Επιλέξαμε να ακούσουμε τους Γιαπωνέζους voice actors και δεν το μετανιώσαμε ούτε λεπτό. Δεν πηδήξαμε ούτε έναν διάλογο ακριβώς επειδή μας ικανοποιεί το voice acting. Το voice acting ευθύνεται επίσης για το βίαιο κόψιμο της... χολής μας. Περιοδεύουμε αμέριμνοι την ύπαιθρο αναζητώντας μυστικά, πρώτες ύλες και συγκινήσεις όταν η αγριοφωνάρα ενός χαρακτήρα αρχίζει να γκαρίζει απροειδοποίητα από το speaker του χειριστηρίου. Όταν η φωνή που μας τρομάζει προέρχεται από το υπερπέραν, ικανοποιούμαστε με το έξυπνο εύρημα του game designer για τον διαχωρισμό των δύο κόσμων του game.

Παραμερίζοντας την πλούσια υπόθεση βλέπουμε δύο κυρίαρχα μοτίβα στο gameplay μας, την εξερεύνηση και την μάχη. Το Dragon Ball Z: Kakarot δεν είναι Open World διότι η πρόσβασή μας στους κόσμους του είναι περιορισμένη και κατευθυνόμενη. Ευχαριστιόμαστε την προσεκτική δουλειά που έχει γίνει στον σχεδιασμό του World Map και της κάθε περιοχής ξεχωριστά. Βρίσκουμε εύκολα τον δρόμο μας με το mini map και τις πληροφορίες που θα κρίνουν σε ποια περιοχή θα εισβάλλουμε. Έχει η περιοχή που παρατηρούμε side missions, εχθρούς που θέλουμε να ξεκάνουμε ή υλικά απαραίτητα για την διατροφή και την κατασκευή μηχανημάτων; Θα σπεύσουμε εκεί για να ξαφρίσουμε τα πάντα.

Ανεξάρτητα από τον τρόπο μετακίνησης που θα επιλέξουμε, η αίσθηση που προσλαμβάνουμε είναι αυτή ενός υπεράνθρωπου πλάσματος, δηλαδή απόλυτα πιστή στο πνεύμα του Dragon Ball Z. Ρίχνουμε έναν πήδο και περνάμε πάνω από δέντρα και λόφους. Επιταχύνουμε τον βηματισμό μας και αρχίζουμε να τρέχουμε σαν τον Flash, καλύπτοντας τεράστιες αποστάσεις σε δευτερόλεπτα. Πετάμε στα ουράνια με το σύννεφο Nimbus ή με την βοήθεια της τεράστιας ζωικής ενέργειας που διαθέτουμε και νιώθουμε κυριολεκτικά σαν τον Superman. Γευόμαστε αρχικά την δύναμη του avatar μας εκτελώντας κάθετη εφόρμηση προς το έδαφος και, φρενάροντας απότομα μερικά εκατοστά πάνω από την επιφάνεια, βλέπουμε την γη να οργώνεται από την ισχύ της καθόδου μας.

Η αίσθηση της δύναμης που μας προικίζει το game είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο ασχολούμαστε με την εξερεύνηση των περιοχών του. Υπάρχουν και λιγότερο σημαντικοί αλλά ενδιαφέροντες λόγοι. Η αναζήτηση πρώτων υλών για το crafting μας και η απόλαυση της φυσικής ομορφιάς του τοπίου. Η προοπτική του κόσμου από τον αέρα είναι επιβλητική, το πνεύμα μας καλλιεργείται από την θέαση του anime κόσμου που βρίσκεται στα πόδια μας. Η καταστροφή εχθρικών βάσεων και το κυνήγι ζώων είναι αδιάφορες παράπλευρες δραστηριότητες και δεν ασχολούμαστε μαζί τους αν δεν αναζητούμε κάποιο συγκεκριμένο αντικείμενο. Το cooking μας απασχολεί όταν θέλουμε να buffάρουμε τον χαρακτήρα πριν από δύσκολα boss fights. Το κυνήγι των Dragon Balls όμως από την άλλη μας συναρπάζει. Η υπόσχεση μιας ευχής που θα μας δώσει τεράστια ποσά, δύναμη κ.ο.κ. μας έσπρωξε να κυνηγήσουμε τους μαγικούς αυτούς θησαυρούς όταν έγιναν διαθέσιμοι.

Το μεγαλύτερο “παράσημο” του game είναι το ολοκαίνουργιο αφηγηματικό υλικό που απολαμβάνουμε, με την προσωπική έγκριση του Akira Toriyama.

Ποιος θέλει να μετατραπεί σε Super Saiyan?
Ο όμορφος in game κόσμος μας δεν είναι βέβαια αγγελικά πλασμένος όπως θα τον τραγουδούσε ο Διονύσιος Σολωμός, ευτυχώς δηλαδή γιατί θα χάναμε την μεγαλύτερη πηγή απόλαυσης του Dragon Ball Z: Kakarot. Πετώντας βλέπουμε εχθρούς στημένους σε συγκεκριμένα σημεία να περιμένουν πως και πως για να μας κεράσουν ένα χέρι ξύλο. Συνήθως δεν τους αρνούμαστε την χάρη, πλησιάζοντας τους ευγενικά και λούζοντας τους με μπουνιές, κλωτσιές και ένα σωρό ενεργειακές μπάλες φτιαγμένες από την βιοενέργεια που κουβαλάμε, το ki μας. Ενώνοντας τις δύο λέξεις της τελευταίας πρότασης αντικρίζουμε το αποτέλεσμα των ενεργειών μας, δηλαδή οι εχθροί γίνονται... κιμάς.

Το Dragon Ball Z: Kakarot δεν ευνοεί ιδιαίτερα το grinding με στόχο το leveling των playable χαρακτήρων. Οι καθοριστικές συγκρούσεις της πλοκής και η ολοκλήρωση main και side missions μας εφοδιάζουν με τεράστια ποσά xp και σπρώχνουν τους ήρωες στα levels που ταιριάζουν με την εκάστοτε καμπή της περιπέτειας. Τους ασήμαντους εχθρούς που πετούν εδώ και εκεί σαν... αδέσποτα πουλιά τους τσακίζουμε μόνο όταν θέλουμε να δοκιμάσουμε κάποια νεοαποκτηθείσα πολεμική τεχνική. Οι μόνες περιπτώσεις όπου υποτασσόμαστε στην γοητεία του grinding είναι εκείνες όπου θέλουμε να αποκτήσουμε ένα νέο skill το οποίο ξεκλειδώνει μόνο μέσω των training grounds. Οι εκπαιδευτικές αυτές δοκιμασίες είναι άγριες όταν ο χαρακτήρας μας βρίσκεται μερικά level χαμηλότερα από τους αντιπάλους του. Τότε και μόνο το ρίχνουμε στο μαγείρεμα και στις έξτρα μάχες έως ότου προσεγγίσουμε τα επίπεδα των εχθρών και κάνουμε διαχειρίσιμη την μάχη.

Η παραμετροποίηση των χαρακτήρων μας είναι σκέτη απόλαυση δοθέντος του τεράστιου skill tree που διαθέτει έκαστος. Απολαμβάνουμε επίσης τους στατιστικούς πίνακες που ξεδιπλώνουν αναλυτικά την ισχύ τους γιατί είμαστε λάτρεις των στατιστικών. Τα community boards είναι μια καινοτόμος διαδικασία ενδυνάμωσης η οποία απαιτεί μπόλικη μελέτη για να βελτιστοποιηθεί. Δεν αρκεί να αποκτήσουμε τα soul emblems των επικεφαλής του κάθε community, πρέπει να τα πλαισιώσουμε και με άφθονα άλλα, τα οποία θα τοποθετηθούν στις κατάλληλες θέσεις για να προσφέρουν extra bonuses.

Η ενίσχυση των soul emblems μας σπρώχνει να αναζητούμε side missions για να βρούμε gifts ή να τα αγοράζουμε από κάποιο shop. Χαρίζοντας πολλά δώρα σε ένα soul emblem ανεβάζουμε level το ίδιο και ολόκληρο το community στο οποίο ανήκει. Τα warriors και τα training community είναι εκείνα που αγαπήσαμε περισσότερο, το δεύτερο μάλιστα μας εκνεύρισε πολύ διότι είναι ελάχιστα τα soul emblems με ικανοποιητικό ποσοστό σε αυτό. Το σύστημα των community boards ευνοεί την κινητικότητα των emblems μεταξύ των communities αλλά δεν την επιλέγουμε συχνά γιατί προτιμούμε να τοποθετούμε τα “πιόνια” μας στα communities όπου έχουν το καλύτερο ποσοστό.

Τα χέρια μας σπάνε πλανήτες σαν ξηρούς καρπούς
Η συνάντησή μας με τους δυνατότερους villains που φιλοξενούνται στο σύμπαν του Dragon Ball Z: Kakarot θα μας μείνει αξέχαστη. Οι συγκρούσεις είναι μια αριστουργηματική συγχώνευση συνδυασμών πανίσχυρων κινήσεων και ομαδικών τακτικών. Η εκτέλεσή τους απαιτεί μια σύντομη εξοικείωση με τα buttons στα οποία έχουν κατανεμηθεί όμορφα οι δυνατότητες μας, μια στο καθένα. Έχουμε button για melee attack, για εκτόξευση των ki balls, για block, για γέμισμα της ki μπάρας, για αποφυγή. Με μεγάλη ευκολία ανοίγουμε το μενού των super moves μας πιέζοντας το αριστερό shoulder button και λαμβάνοντας μερικά πολύτιμα δευτερόλεπτα ανάπαυλας από την μάχη χάρη στο αυτόματο slow motion. Το δεξί shoulder button είναι φυλαγμένο για τις συνεταιριστικές επιθέσεις, τις τεχνικές που εκτελούν οι συμπολεμιστές μας, όταν αυτοί συμμετέχουν στην μάχη.

Αδυνατούμε να μιλήσουμε για τις super moves και τα combos των χαρακτήρων χωρίς να μας κατακλύσει η συγκίνηση. Αμφότερα είναι δομημένα για να ικανοποιήσουν την ανάγκη μας για δύναμη, τα animations και τα οπτικά εφέ είναι ειδικά κατασκευασμένα για να προβάλλουν την ακατανίκητη δύναμή τους προς εμάς. Δέσμες ασύλληπτης ενέργειας φεύγουν από τα χέρια μας και πάνε να συναντήσουν τον εχθρό, στολίζοντας την οθόνη με τα αστρονομικά νούμερα του damage που προξενούν. Νιώθουμε κάθε γροθιά μας να περικλείει αρκετή ενέργεια για να τρυπήσει τα σωθικά του αντιπάλου.

Τα ki blasts πέφτουν βροχή στα κορμιά των άτυχων που μας ανταγωνίζονται και κορυφώνονται σε μια φωτεινή λαίλαπα. Όταν ο Goku υψώνει τα χέρια στον ουρανό σαν να προσεύχεται και δημιουργεί μια πελώρια ενεργειακή σφαίρα, την ώρα ακριβώς που την εκτοξεύουμε στον αντίπαλο και παρατηρούμε μια έκρηξη που συγκρίνεται άνετα με εκείνη της πυρηνικής βόμβας, έχουμε ξεχάσει ότι παίζουμε σε Video Game. Με όλα αυτά και τα τρομερά transformations που προκύπτουν στην πορεία νιώθουμε σαν Super Saiyan, θέλουμε να υψώσουμε την πολεμική μας κραυγή προς τα ουράνια για να την ακούσει όλη η πλάση.

Τακτικές για υπερανθρώπους
Τις έντονες συγκινήσεις που πηγάζουν από την μεγαλειώδη δράση έρχεται να συμπληρώσει η τακτική προσέγγιση των μαχών. Μελετούμε προσεκτικά τις κινήσεις του εχθρού και αποκωδικοποιούμε τις τακτικές του βλέποντάς τα διάφορα animations. Ανάλογα με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο αντίπαλος επιλέγουμε και την απάντησή μας. Στις επερχόμενες επιθέσεις απαντούμε με dodge και block. Όταν ο αντίπαλος φορτίζει το ki του προετοιμάζοντας μια special move, καλύπτουμε γρήγορα την απόσταση προς αυτόν και τον αρχίζουμε στις... γρήγορες, επιχειρώντας να σπάσουμε εντελώς την άμυνά του. Η συντριβή της άμυνας τον αφήνει ανήμπορο, ιδανικό θύμα για τις δικές μας special moves.

Ένα μεγάλο μέρος της σύγκρουσης διεξάγεται εξ’ αποστάσεως με εμάς να ρίχνουμε μανιωδώς ki blasts ροκανίζοντας το health του εχθρού. Αν στην μάχη συμμετέχουν και βοηθητικοί χαρακτήρες, η δουλειά μας γίνεται ευκολότερη. Τους δίνουμε εντολή να επιτίθενται με τις δικές τους special moves όταν έχουν “γεμίσει” αποσπώντας την προσοχή του εχθρού από εμάς και δημιουργώντας έτσι την ευκαιρία για αιφνιδιασμό. Σε πολλές περιπτώσεις πέφτουμε όλοι πάνω στον αντίπαλο, βρέχει σφαλιάρες για μερικά δευτερόλεπτα και το τέλος της μάχης πλησιάζει ταχύτατα υπέρ μας. Η τοποθέτηση του χαρακτήρα μας στον χώρο έχει τεράστια σημασία σε όλες τις μάχες. Πρέπει να στοχεύουμε τις special moves που σχετίζονται με πανίσχυρες ενεργειακές βολές ειδάλλως η επίθεση θα πάει στον βρόντο και ο εχθρός μας βρίσκει απροστάτευτους για λίγο.

Η στόχευση είναι εύκολη αλλά εδώ συναντούμε την προβληματική κίνηση της κάμερας. Είναι πολλές οι στιγμές όπου ο εχθρός μας χτυπά αλύπητα και η οπτική αλλάζει αυθαίρετα σε πρώτο πρόσωπο, η γωνία θέασης μεταφέρεται δεξιά και αριστερά αποπροσανατολίζοντας μας σε σημείο να μην ξέρουμε για μερικά δευτερόλεπτα τι γίνεται. Η νευρικότητα της κάμερας που περιγράφουμε δίνει την εντύπωση της έκπληξης και της ζάλης που συνοδεύει ένα σκληρό χτύπημα στον πραγματικό κόσμο. Στα πλαίσια του game είναι αποπροσανατολιστική και βοηθά το A.I. να μας βρει απροετοίμαστους στην επόμενη επίθεσή του. Γουστάρουμε τα πάντα στην μάχη πλην της μικρής καθυστέρησης που συνεπάγεται η ολοκλήρωση ενός combo ή μιας special move. Σε αυτό το μικροσκοπικό χρονικό παράθυρο είμαστε ανήμποροι να αποκρούσουμε τις επιθέσεις, να αντιδράσουμε ακαριαία σε ένα επικίνδυνο special move, να προστατέψουμε τον εαυτό μας.

Η κινητικότητα των χαρακτήρων μεταξύ των missions και των episodes μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους. Θέλουμε να βάλουμε στο χέρι όλους τους γνώριμους πρωταγωνιστές του Dragon Ball lore και να δοκιμάσουμε τις ικανότητές τους στις πολεμικές τέχνες. Θα χάναμε σχετικά γρήγορα το ενδιαφέρον μας αν η πλοκή μας κλείδωνε στην θέση ενός μόνο ήρωα, όποιος και αν ήταν αυτός. Αναρωτιόμαστε γιατί δεν επιλέχθηκε μια αντίστοιχη τακτική και στην διάρκεια των συγκρούσεων. Εκεί ελέγχουμε τον χαρακτήρα που μας δίνεται και έχουμε τους υπόλοιπους να κινούνται δορυφορικά βοηθώντας μας στον αγώνα.

Η διακριτική χρήση των Quick Time Events εμπλουτίζει αρκετά τις εμπειρίες μας αλλά δεν εμποδίζει την βαρεμάρα να μας κατακλύσει στην περίπτωση των mini games. Εντός της μάχης, τα QTEs είναι ένα φανταστικός τρόπος για να ενισχυθεί ψυχολογικά το κάθε διαδοχικό χτύπημα ενός skill. Ο χαρακτήρας μας χιμάει προς τον εχθρό που έχει εκτοξεύσει 100 μέτρα μακριά με το “μπουκέτο” που τον κέρασε και συνεχίζει να τον κοπανάει απομακρύνοντας τον ολοένα και περισσότερο ή καρφώνοντας τον στο χώμα. Σε mini games όπως το ψάρεμα, το να πατήσουμε την κατάλληλη στιγμή το button που μας υποδεικνύεται χάνει εντελώς το ενδιαφέρον του αφού βλέπουμε διαρκώς το ίδιο animation. Αξίζει να πούμε ότι το animation της αναισθητοποίησης ενός ψαριού με τις γροθιές μας είναι μέσα στο κλίμα της περιπέτειας. Ο χαρακτήρας μας παρουσιάζεται μικροσκοπικός μπροστά στο τεράστιο κήτος αλλά το δαμάζει με την φοβερή γροθιά του.

Battle power ένα εκατομμύριο και ανεβαίνουμε
Δεν υπάρχει καλύτερο Video Game για να ξεκινήσει ένας αμύητος gamer το μακρύ του ταξίδι στον μύθο του πασίγνωστου franchise από το Dragon Ball Z: Kakarot. Η Z Encyclopedia που περικλείεται στο σχετικό μενού του γεμίζει ασταμάτητα από φρέσκα λήμματα στα οποία διαβάζουμε κάθε διαθέσιμη πληροφορία για τους χαρακτήρες, την ορολογία και τα σημαντικά γεγονότα του Dragon Ball.

Ξεκλειδώνουμε με ευχαρίστηση τα λήμματα της και καταβροχθίζουμε με βουλιμία τα cutscenes που αναβιώνουν την επική ιστορία. Στις 40 ώρες που διαρκεί η αλληλεπίδρασή μας με τους ήρωες και τις ηρωίδες του Dragon Ball σκεφτόμαστε διαρκώς ότι πρέπει να κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας για να δούμε ή να ξαναδούμε όλα τα επεισόδια και τις ταινίες Dragon Ball Z. Τόσο πολύ μας μάγεψε το περιεχόμενο αλλά ωθούμαστε και από την επιθυμία να συγκρίνουμε την απόδοση του μύθου στα δύο media. Θα θέλαμε να μην χάναμε ένα σεβαστό μέρος της παραμονής μας παρακολουθώντας loading screens αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα.

Θετικά:
- Επική δράση που μας “φλογίζει” από την κορφή έως τα νύχια
- Άψογος χειρισμός
- Υπέροχα γραφικά, animations και voice acting
- Αφθονία στατιστικών και έντονη παραμετροποίηση των χαρακτήρων
- Εναλλαγή των ηρώων από επεισόδιο σε επεισόδιο
- Πιστότητα στο τηλεοπτικό υλικό του Dragon Ball Z
- Αξιοπρεπής διάρκεια
- Άφθονο πληροφοριακό υλικό από την Dragon Ball Z μυθολογία

Αρνητικά:
- Πολλά loading screens
- Αρκετά missions με κοινότυπες δραστηριότητες
- Προβλήματα με την κίνηση της κάμερας στην μάχη
- Τα mini games και οι εκτός missions δραστηριότητες δεν μας ενθουσιάζουν

Βαθμολογία
Γραφικά: 7.8
Ήχος: 7.5
Gameplay: 7.5
Σενάριο: 7.5
Αντοχή: 7
Γενικά: 7.5

Η πιστότερη Video Game διασκευή του Dragon Ball Z είναι ένα ψηφιακό καταφύγιο για όλους εμάς τους fans.

Γιάννης Μοσχονάς