The Legend of Heroes: Trails of Cold Steel III

Τα νιάτα θα σώσουν τον κόσμο από το έρεβος.

Είχαμε δύο σοβαρούς λόγους για να ζηλεύουμε την Ιαπωνία. Αυτοί είναι η πανίσχυρη οικονομία και το τεχνολογικό της επίπεδο που αμφότερα την τοποθετούν μέσα στην πρώτη πεντάδα παγκοσμίως. Τον τελευταίο χρόνο ανακαλύψαμε έναν ακόμα σοβαρό λόγο. Η αναμονή των νέων τίτλων της αγαπημένης μας ιαπωνικής εταιρείας ανάπτυξης Nihon Falcom έχει καταντήσει αβάσταχτη. Ο μεγάλος έρωτας που αναπτύξαμε για την σειρά των The Legend of Heroes μας τοποθετεί σε αναμμένα κάρβουνα επί μήνες.

Πόση υπομονή να κάνουμε περιμένοντας το localization των sequels του υπέροχου The Legend of Heroes: Trails of Cold Steel από την στιγμή που γνωρίζουμε ότι η εποποιία ολοκληρώθηκε στην ιαπωνική αγορά στα τέλη του περασμένου έτους; Ευτυχώς η αναμονή μειώνεται από sequel σε sequel και αυτό είναι παρηγορητικό. Μεταξύ άνοιξης και καλοκαιριού ισοπεδώσαμε τα Trails of Cold Steel και Trails of Cold Steel II, γνωρίζοντας και αποκτώντας μεγάλη οικειότητα με την στρατιά των χαρακτήρων τους. Τώρα που φθινοπώριασε, προσγειώθηκε στην αγκαλιά μας το Trails of Cold Steel III για να ζεστάνει την καρδιά μας με το χιούμορ, τα συναισθήματα και τις επικές του μάχες.

Η Αυτοκρατορία αντεπιτίθεται
Ενάμισης χρόνος πέρασε από την λήξη του εμφυλίου πολέμου στην Erebonia, της αδελφοκτονίας στην οποία έβαλαν τέλος οι πράξεις της θρυλικής πλέον Class VII της στρατιωτικής ακαδημίας Thor. Τσακίζοντας τους ευγενείς που υποκίνησαν την σύγκρουση και καθαρίζοντας πάτωμα προς πάτωμα το old warehouse από πολυάριθμα τέρατα, είχαμε αποχαιρετήσει στον ρόλο του Rean Schwarzer τους συμμαθητές μας μετά την αποφοίτηση. Επιστρέφοντας στον κόσμο που αφήσαμε πίσω, διαπιστώνουμε ότι έχουν συμβεί κοσμοϊστορικά γεγονότα.

Η Erebonia προσάρτησε με ύπουλο τρόπο δύο χώρες, την μια με πόλεμο και την άλλη με πολιτικά τεχνάσματα. Πανίσχυρη σε σύγκριση με την ανταγωνίστρια Δημοκρατία του Calvard, η Erebonia έχει μπει σε τροχιά γενικής αναδιάταξης των κέντρων εξουσίας και του πανάρχαιου συστήματος των ευγενών που την διοικούσαν μέχρι τώρα. Ο ρόλος του Rean στον εμφύλιο τον τοποθέτησε σε βάθρο στα μάτια των συμπατριωτών του αλλά ο ίδιος προτιμά να συνεχίσει την ζωή του σαν εκπαιδευτής στο νεοσύστατο θυγατρικό τμήμα της ακαδημίας Thor.

Εκεί επανασυνδέεται με παλιούς συμμαθητές και γνωστούς και τοποθετείται επικεφαλής μιας νέας Class VII. Τα μέλη της προέρχονται από διαφορετικές τάξεις και μάλιστα, βρίσκουμε ανάμεσά τους την γλυκούλα Altina Orion, την αδερφή της Millium. Ενόσω προσπαθούμε να φέρουμε βόλτα τα νέα μας καθήκοντα και να γνωρίσουμε καλύτερα μαθητές και δασκάλους, μια σειρά παράξενων και βίαιων γεγονότων δείχνει πως μια νέα απειλή ορθώνεται για την Erebonia αλλά και όλες τις χώρες της Zemuria.

Το Backstory είναι ο πρώτος σταθμός όσων μεταξύ μας δεν έχουν τερματίσει τα προηγούμενα Trails of Cold Steel και δεν γνωρίζουν γρι για τους χαρακτήρες, τις περιοχές και την ταραγμένη ιστορία της ηπείρου Zemuria. Ακόμα και εμείς που γνωρίζουμε απ’ έξω και ανακατωτά τα γεγονότα έχοντας πρωταγωνιστήσει σε αυτά, χρειαζόμασταν ένα φρεσκαρισματάκι για να θυμηθούμε το μέγεθος της Erebonian Empire, τις χώρες που την περιβάλλουν και να συνειδητοποιήσουμε τον αντίκτυπο των νέων κατακτήσεων της. Το Backstory είναι η αρχειοθήκη της ιστορίας έως την στιγμή που αρχίζουμε να παίζουμε και καθιστά κατανοητά τα πάντα μέσα σε λίγη ώρα, ακόμα και στους αμύητους.

Εκπαιδευτική εκδρομή στην ύπαιθρο του θανάτου
Μιλώντας με όρους αστρονομίας, το ηλιακό σύστημα των 20 περίπου playable χαρακτήρων που θα οδηγήσουμε στην μάχη βρίσκεται στο κέντρο ενός γαλαξία από δεκάδες άλλους. Οι NPCs μπαινοβγαίνουν στην υπόθεση από chapter σε chapter και αναπτύσσονται παράλληλα με την ομάδα μας. Αισθανόμαστε σαν ερευνητές που στέκονται πάνω από ένα κλειστό βιοσύστημα, παρατηρώντας το και επεμβαίνοντας όποτε κρίνουμε αναγκαίο. Ο καλύτερος τρόπος για να μας συστηθούν τα νέα πρόσωπα του τεράστιου cast, να παρακολουθήσουμε τις αντιδράσεις τους και να έρθουμε σε επαφή με τις κοινωνικοπολιτικές μεταβολές στην Erebonia ήταν αυτός που επελέγει, η δομή του αρχικού Trails of Cold Steel.

Με την πρόφαση των εκπαιδευτικών ασκήσεων και των μαθημάτων της ακαδημίας, ταξιδεύουμε στα νευραλγικά σημεία της αυτοκρατορίας. Εκεί φέρνουμε εις πέρας αποστολές που μας αναθέτουν οι ντόπιοι, εξοντώνουμε τέρατα που λυμαίνονται την ύπαιθρο και δενόμαστε με τους μαθητές και παλιούς συμμαθητές μας διαμέσου των bonding events. Εκτός από τα παραπάνω, σαρώνουμε διαρκώς τον χάρτη της περιοχής που βρισκόμαστε για να ανακαλύψουμε τα πράσινα θαυμαστικα - αστεράκια που υποδηλώνουν τα δευτερεύοντα events. Αυτά μπορεί να μην είναι απαραίτητα για την εξέλιξη της ιστορίας είναι όμως απαραίτητα για να χαρούμε απολαυστικά περιστατικά με τους χαρακτήρες που αγαπούμε.

Ο Rean και η παλιοπαρέα του βρίσκονται πλέον στο στάδιο της ενηλικίωσης και οι χαρακτήρες τους διαμορφώνονται από το ένα περιστατικό στο επόμενο. Την ώρα που οι σχέσεις τους εξελίσσονται και οι θέσεις τους στα νέα κοινωνικά δεδομένα γίνονται όλο και πιο ξεκάθαρες, τα φυντάνια της Class VII έρχονται να κολλήσουν στο γενικότερο αφηγηματικό παζλ. Η Yuna, προερχόμενη από την προσαρτημένη περιοχή του Crossbell, αντιμετωπίζει με εχθρότητα αρχικά καθετί σχετικό με την Erebonia, θεωρώντας τους αυτοκρατορικούς σαν εισβολείς στον τόπο της. Παρακολουθούμε με ενδιαφέρον την τεράστια συναισθηματική πάλη που γίνεται μέσα της. Ανάλογη μάχη με τους προσωπικούς του δαίμονες δίνει και ο ευγενής Kurt, αποφασισμένος να αποδείξει την αξία του ιδίου και της οικογένειάς του.

Η θεόγλυκη Altina είναι ένα κοριτσάκι τόσο χαριτωμένο ώστε ότι και να λέει φέρνει το χαμόγελο στα χείλη μας. Ο εξανθρωπισμός της γίνεται σταδιακά και, από εκεί που μιλάει και συμπεριφέρεται σαν ρομπότ, ανθίζει συναισθηματικά. Μέχρι να συμβεί αυτό η συμπεριφορά της είναι υπεύθυνη για πολλά χιουμοριστικά περιστατικά. Πολλές δραματικές στιγμές μας περιμένουν στην πολύωρη διαδρομή του Trails of Cold Steel III αλλά οι ευχάριστες περιστάσεις, τα σκηνικά που ξεχειλίζουν από παιδικότητα και χαρά, είναι περισσότερα. Συμπαθούμε όλους τους χαρακτήρες, πρωταγωνιστές και μη, δεν βαριόμαστε ποτέ τα τερτίπια και τις παιδιάστικες συμπεριφορές, είναι από τις πιο αξιαγάπητες κομπανίες που έχουμε συναντήσει σε Video Game.

Τα Trails of Cold Steel και όλη η σειρά The Legend of Heroes αντιμετωπίζουν με ελαφρότητα τα ερωτικά σκιρτήματα των χαρακτήρων τους. Κρίνουμε ότι, από την θαυμάσια σκηνογραφία, την ποικιλία χαρακτήρων – διαλόγων και την πλούσια πλοκή λείπει η δυνατότητα επηρεασμού των διαπροσωπικών σχέσεων. Θέλαμε να στρέψουμε το ενδιαφέρον του Rean στις κοπέλες που μας αρέσουν περισσότερο, να τον απαλλάξουμε από το σφίξιμο που τον διακατέχει όποτε στέκεται απέναντι σε θηλυκό. Δεν αναφερόμαστε μόνο στο ερωτικό κομμάτι αλλά και στο αμιγώς συναισθηματικό.

Επιθυμούμε να αγκαλιάσουμε την μικρή Altina όταν προβληματίζεται, να χαϊδέψουμε την ψιψίνα Celine, να παίξουμε με την παιχνιδιάρα Musse, να παρηγορήσουμε την Yuna. Δυστυχώς ο Rean είναι πιο σφιγμένος και από το ζωνάρι μας μετά από δέκα χρόνια οικονομικής λιτότητας. Το Arcus II κλείνει το μάτι στην μόδα των κινητών τηλεφώνων, παρέχοντας την δυνατότητα για επικοινωνία με αρκετά μέλη της Class VII αλλά και NPCs που αναθέτουν αποστολές. Οι αποστολές αυτές εκτελούνται αυτόματα μόλις φτάνουμε στο σημείο που δείχνουν τα σημάδια του χάρτη και μας δωρίζουν κάμποσα χρήσιμα αντικείμενα. Μας αρέσει επίσης να αγοράζουμε δώρα από τα καταστήματα και να τα μοιράζουμε στους παλιούς συμμαθητές μας συσφίγγοντας πιότερο τις σχέσεις μας.

Το σύστημα των flashbacks με τις ξεθωριασμένες φωτογραφίες των περασμένων γεγονότων αναζωογονεί τα συναισθήματα που νοιώσαμε κατά την διάρκειά τους. Οι τραυματικές αλλά και οι χαρούμενες εμπειρίες των χαρακτήρων ανασύρονται από την μνημονική λήθη και δυναμώνουν την σύνδεση που έχουμε δημιουργήσει μαζί τους. Λειτουργούν και σαν υπενθύμιση των κομβικών σημείων της πλοκής, βοηθώντας μας να προσανατολιστούμε στο ρου της αναπτυσσόμενης ιστορίας. Το Reunion είναι το πιο συγκινητικό chapter γιατί η πλοκή επαναφέρει στο προσκήνιο έναν προς έναν τους αγαπημένους ήρωες που αποχαιρετήσαμε στο παρελθόν. Με αριστοτεχνικό τρόπο μας παρουσιάζονται οι χαρακτήρες στις νέες ασχολίες τους, αρχικά χωρίς να αναγράφεται το όνομα και με γυρισμένες πλάτες για να υπάρχει ένα στοιχείο έκπληξης. Η ποσότητα του κειμένου που διαβάζουμε στο game είναι τεράστια και ένα γευστικότατο έδεσμα για εμάς τους βιβλιοφάγους. Είναι ζήτημα αν πετύχαμε δύο ορθογραφικά λάθη στις χιλιάδες σελίδες κειμένου και αξίζουν συγχαρητήρια στους μεταφραστές που ολοκλήρωσαν με απόλυτη επιτυχία την μετατροπή των ιαπωνικών στα αγγλικά.

Μάχη για την σωτηρία του κόσμου
Το combat system των περασμένων Trails of Cold Steel το λατρέψαμε συνεπώς δεν ετίθετο θέμα αλλοίωσης του αλλά μικροαλλαγών εδώ και εκεί. Το combat interface άλλαξε αισθητά με την εμφάνιση δύο τροχών που τα μέρη τους ενεργοποιούνται από τον σταυρό και τα μπροστινά κουμπιά. Η πρόσβαση στις εντολές που θέλουμε να δώσουμε στους χαρακτήρες είναι προφανώς αμεσότερη απ’ ότι στο παρελθόν. Οι χαρακτήρες μας και οι αντίπαλοι συγκρούονται εναλλάξ με βάση την ταχύτητά τους και φυσικά παίζει τεράστιο ρόλο το ποιος θα χύσει το πρώτο αίμα.

Για να εξασφαλίσουμε το ότι θα είμαστε εμείς, πρέπει να γεμίσουμε τις δύο μοβ μπάρες charge που βρίσκονται δίπλα από τις γνώριμες μπάρες των χαρακτήρων. Στο παρελθόν αρκούσε ένα πισώπλατο χτύπημα για να έχουμε τρεις γύρους προβάδισμα από την εχθρική ομάδα. Τώρα, το backstabbing μας χαρίζει δύο γύρους προβάδισμα. Ο τρίτος κερδίζεται αποφορτίζοντας τις charge μπάρες. Τις γεμίζουμε σπάζοντας αντικείμενα στο περιβάλλον. Το προβάδισμα των τριών γύρων είναι η θανατική καταδίκη των εχθρών μας γιατί ελάχιστοι μπορούν να αντέξουν τόσες απανωτές επιθέσεις με arts, crafts και συμβατικά χτυπήματα.

Οι διακοπές στην ήπειρο της Zemuria κοστίζουν πολύ λιγότερο από αληθινό ταξιδιωτικό πακέτο. Οι όμορφες εμπειρίες και η χαρά που προσφέρουν πλησιάζουν σε απόσταση αναπνοής εκείνες των αληθινών διακοπών.

Η στρατηγική στην μάχη έχει προτεραιότητα. Η τοποθέτηση των χαρακτήρων – πιονιών μας στο “ταμπλό” παίζει κρίσιμο ρόλο στην νίκη. Πολλά από τα arts και τα crafts μας είναι κατευθυντικά και έχουν συγκεκριμένη εμβέλεια συνεπώς οι μαχητές μας πρέπει να σταθούν γρήγορα στις ευνοϊκότερες θέσεις. Ενάντια στα bosses τους κινούμε αδιάκοπα γύρω από τον αντίπαλο σαν κοπάδι καρχαριών γύρω από το θήραμα. Το boss στρέφεται συνήθως ενάντια στον ένα από τα μέλη της ομάδας και οι υπόλοιποι τον/την θεραπεύουν-ενισχύουν με buffs. Παράλληλα εξαπολύουν ότι έχουν και δεν έχουν στο boss, τσακίζοντας το με σταθερό ρυθμό. Η ανάλυση των εχθρών είναι προτεραιότητά μας. Σε ποια στοιχειακή επίθεση είναι ευάλωτοι; Τι ταχύτητα και δύναμη έχουν; Μήπως διαθέτουν ανοσία στα debuffs που τους ετοιμάζουμε; Αφού μάθουμε τα skills τους, οι μάχες διεξάγονται ομαλότερα και είναι μόνιμα κερδοφόρες.

Το νου μας έχουμε πάντα στην σειρά προτεραιότητας και στα τυχαία buffs που μας δωρίζονται από το πουθενά. Ευχόμαστε να μας πέσει ένα deathblow ή ένα vanish για να εξαφανίσουμε τον ισχυρότερο πολεμιστή του εχθρού με ένα χτύπημα. Η εναλλακτική λύση είναι εντελώς πωρωτική. Ρίχνουμε ένα craft που σκεπάζει με την εμβέλειά του όλη την εχθρική ομάδα και τους στέλνουμε στον αγύριστο. Τα S-Crafts παραμένουν το απόλυτο όπλο μας. Τα μεγαλοπρεπή cutscenes που τα προλογίζουν μας κάνουν να αισθανόμαστε ημίθεοι. Οι ήρωες και οι ηρωίδες εκτελούν υπερφυσικές τεχνικές με δράκους, κάστρα και πύρινες λαίλαπες να πέφτουν πάνω στους αντιπάλους. Κλείνοντας, οι αντίπαλοι εξαφανίζονται μέσα σε ενεργειακές εκρήξεις που κάνουν μια πυρηνική βόμβα να μοιάζει με πυροτέχνημα.

Το καινοτόμο break mechanic είναι ένα χαρακτηριστικό της μάχης που μας αρέσει ιδιαίτερα να χειριζόμαστε. Οι αντίπαλοι δεν έχουν μόνο την μπάρα του health για να προτάξουν στις ανελέητες επιθέσεις μας αλλά και εκείνη του break. Η λογική του mechanic είναι, θα λέγαμε, το κατώφλι του πόνου, το πόσα πλήγματα μπορεί να δεχτεί ένα τέρας προτού το ηθικό, η θέλησή του για πάλη, γίνει χίλια κομμάτια. Φροντίζουμε όλες οι επιθέσεις μας να συγκεντρώνουν τις περισσότερες πιθανότητες για break. Ροκανίζοντας την break bar μέχρι το τέλος, βλέπουμε τον αντίπαλο να στέκεται “σπασμένος” μπροστά μας μέχρι τον επόμενο γύρο όπου μπορεί να παίξει. Ανίκανος να εξαπολύσει τα skills του, με τα boosts που τον δυνάμωναν να έχουν κάνει “φτερά” και την ισορροπία του να ισούται με εκείνη ενός ξοφλημένου μπεκρή, είναι εύκολος στόχος για τα χτυπήματά μας.

Οι γενναίοι τραβούν μπροστά
Το σύστημα των brave points εμπλουτίστηκε με την εμφάνιση του brave order. Μέχρι τώρα, προσπαθούσαμε να χαλάσουμε την ισορροπία του εχθρού για να ενεργοποιήσουμε τα χρήσιμα link attacks των πολεμιστών μας. Κάθε πετυχημένο link attack γέμιζε την μπάρα των brave points οδηγώντας σε ομαδικά link attacks, ικανά να συντρίψουν πολλαπλούς αντιπάλους. Στο Trails of Cold Steel III οι επιλογές μας διπλασιάστηκαν. Είτε αποταμιεύουμε τα brave points έως ότου τα μετατρέψουμε σε link attacks, είτε κερνάμε την ομάδα μας ένα από τα σημαντικότατα buffs που διαθέτει ο κάθε χαρακτήρας. Υπάρχουν brave orders τα οποία κυριολεκτικά μπορούν να μας σώσουν την ζωή σαν το iron spirit του Rean. Η εξουδετέρωση του 50% του εχθρικού damage επί 8 γύρους είναι τόσο σημαντική όσο και η αύξηση του προκαλούμενου damage, του critical rate, του break damage, της ανάκλασης της εχθρικής επίθεσης κ.ο.κ. Αξιοποιώντας την σοβαρή ποικιλία των brave orders κατορθώσαμε να γονατίσουμε φοβερά και τρομερά bosses.

Η ομάδα μας είναι γεμάτη χαριτωμένες, γοητευτικές και τσαχπίνικες υπάρξεις, εντούτοις η περιήγησή μας στην ύπαιθρο και σε μπουντρούμια γεμάτα τέρατα θυμίζει την περιπολία απορριμματοφόρου. Είμαστε επιφορτισμένοι με το καθάρισμα ενός βουνού από τερατώδη “σκουπίδια” που μολύνουν την Erebonia και θα επιτελέσουμε τον σκοπό μας οπωσδήποτε. Οι εχθροί εμφανίζονται σε όλα τα χρώματα και τα σχήματα, θυμίζοντας άλλοτε υπαρκτά πλάσματα της φύσης και άλλοτε άψυχα αντικείμενα στα οποία δόθηκε ζωή. Αραχνοειδή, ερπετά, καβούρια, φυτά, αρκούδια, φίδια και πτηνά μπαίνουν στο στόχαστρο μας και βγαίνουν στον... αγύριστο.

Τα bosses είναι, όπως αναμενόταν, τα πιο απόκοσμα, τεράστια και παντοδύναμα όντα που μας κοντράρουν. Κάποιες συγκρούσεις μας με αυτά θα μπορούσε να τις προσθέσει άνετα ο Michael Bay στις ταινίες Transformers. Βρεθήκαμε αντιμέτωποι με πελώρια ρομπότ, με ζωντανεμένες πανοπλίες και με εφιαλτικά πλάσματα ασύλληπτης ισχύος. Αναρωτιόμαστε αν οι υπόλοιποι εχθροί της ιστορίας εμβαθύνουν το gameplay ή απλά υφίστανται για να κάνουμε εξάσκηση σε κινούμενους στόχους. Από το normal επίπεδο δυσκολίας και άνω, όλες οι μάχες αντιμετωπίζονται με μεγάλη προσοχή. Στα κατώτερα επίπεδα, μονάχα τα bosses και ελάχιστοι επικίνδυνοι αντίπαλοι σαν τις γιγαντιαίες αράχνες απαιτούν στρατηγικό σχεδιασμό, οι υπόλοιποι εξοντώνονται πατώντας την νέα προσθήκη της αυτόματης διεξαγωγής της μάχης. Είναι ένα game mechanic που έλειπε πράγματι από την σειρά των Trails of Cold Steel ώστε να μην χάνουμε χρόνο με γελοίους αντιπάλους, spamάροντας το πλήκτρο του απλού attack.

Οι χαρακτήρες μας είναι τόσο ισχυροί ώστε καθάρισαν κάμποσα boss fights στηριζόμενοι στις δυνάμεις τους. Στην πρώτη μας μάχη μπήκαμε στο μενού των crafts του Rean και αναζητούσαμε απεγνωσμένα το spirit unification, το craft που πολλαπλασιάζει σημαντικά το damage όλων των τεχνικών του. Δεν βρήκαμε τίποτα και σύντομα μάθαμε ότι έχει χάσει αυτή την ικανότητα. Για να αντεπεξέλθουμε στις αυξημένες απαιτήσεις του αγώνα φρεσκάρουμε τις σχέσεις μας με τον Valimar. Ο Valimar είναι το ίδιο μεγαλειώδες μηχανικό θηρίο που μας ξελάσπωσε άπειρες φορές στο Trails of Cold Steel II. Δυνατότερος από ποτέ, κόβει σαν βούτυρο με το ξίφος του ακόμη και τα δυνατότερα bosses.

Στο πλευρό του Valimar στέκεται πλέον μια νέα γενιά Panzer Soldats, μετατρέποντας έτσι τα boss – mech fights σε μονομαχία τιτάνων. Η περίσταση καθορίζει αν θα έχουμε δύο ή τρία mechs υπό τον έλεγχο μας ώστε να καταφέρουμε καίρια πλήγματα σε κάποιο boss μεγέθους ουρανοξύστη. Τα mechs μας διαθέτουν τα προσωπικά τους crafts αλλά και την συνδρομή των μελών της ομάδας που επιλέγουμε. Αμέσως αμέσως φτιάχνουμε την τέλεια RPG ομάδα με το ένα mech να αμύνεται σε ρόλο tank και τα άλλα να καταφέρουν καθοριστικά χτυπήματα στον εχθρό και να κάνουν healing όποτε παραστεί ανάγκη. Με τα EX orbs αυξάνουμε την ισχύ των χτυπημάτων αλλά και την αντοχή των mechs.

Κυνηγούμε τις μάχες, παρακαλούμε για περισσότερους αντιπάλους γιατί λατρεύουμε το battle system και τα συναισθήματα που παράγει. Επίσης θέλουμε οι χαρακτήρες μας να αναρριχηθούν στα ανώτατα levels ώστε να είναι πανέτοιμοι για την τελική σύγκρουση. Μια νέα προσθήκη στο έπος μας χαροποίησε. Εκτός από το βασικό Master Quartz, τοποθετούμε και ένα δευτερεύον quartz επιλέγοντάς το από αυτά που έχουμε κερδίσει. Σπάζοντας το περιορισμό του ενός Master Quartz, κάνουμε τον Rean να έχει άφθονα CP για να μοιράζει τα S-Crafts του στα άτυχα τέρατα, τον Kurt να τα ανανεώνει γρηγορότερα, τις ηρωίδες μας να έχουν μεγάλη αντοχή σε στοιχειακές επιθέσεις και να καταφέρουν τεράστιο damage σε “σπασμένους” εχθρούς κ.ο.κ. Το δευτερεύον Master Quartz είναι ένα επιπλέον στρώμα του περίπλοκου battle system που θα χρησιμοποιήσουμε προς όφελος μας. Μαζί με τα levels μεγαλώνουν και τα Master Quartz συνεπώς η όρεξη για μάχες δεν μας εγκαταλείπει ποτέ.

Ποιοι “ψήνονται” για μια παρτίδα χαρτιά;
Για να αλλάξουμε κλίμα στην περιπέτειά μας, διαθέτουμε ένα ενσωματωμένο card game και το fishing game που θυμόμαστε από το περασμένο Trails of Cold Steel. Το ψάρεμα είναι αρκετά δύσκολο αν θέλουμε να πιάσουμε λαβράκια, απαιτεί κινήσεις ακριβείας με το button που αντιπροσωπεύει το τράβηγμα του καλαμιού μας. Προτιμούμε το vantage masters για να ψυχαγωγούμαστε μεταξύ των συζητήσεων και του πολέμου. Χτίζουμε το deck όπως συμβαίνει σε κάθε collectible card game, αποσπώντας κάρτες από τους αντιπάλους που νικάμε. Το μέγεθος του deck είναι προκαθορισμένο όμως οι νέες κάρτες το ισχυροποιούν αισθητά, δίνοντας το πάνω χέρι.

Μεταμορφωθήκαμε ηθελημένα αλλά και αναγκαστικά σε... χαρτόμουτρα. Ο καταναγκασμός προέρχεται από την αέναη προσπάθεια να δεθούμε με όλους τους playable characters. Ηθελημένα συμμετέχουμε στις χάρτινες μονομαχίες γιατί μας αρέσει το κλίμα του παιχνιδιού, μας θυμίζει το Magic: The Gathering. Η στρατηγική είναι πάνω κάτω η ίδια με το mana να αυξάνεται από γύρο σε γύρο, επιτρέποντας να ρίξουμε στο τραπέζι τις δαπανηρότερες – ισχυρότερες κάρτες. Το κυρίαρχο μοντέλο στην μάχη είναι η κάρτα που μας αντιπροσωπεύει να στέκεται στα μετόπισθεν και να κερνά damage μαζί με άλλους ranged fighters και ένα τείχος από melee fighters να μπλοκάρουν τις εισερχόμενες επιθέσεις.

Από τα τέσσερα επίπεδα δυσκολίας επιλέξαμε το normal. Το nightmare δεν το αγγίζουμε καν γιατί δεν έχουμε καμία όρεξη να ανατιναχτεί το κεφάλι μας από την οργή που συσσωρεύουν οι απανωτές ήττες. Ανεξάρτητα από την επιλεγμένη δυσκολία, μετατρέπουμε όλες τις ήττες σε νίκες επιλέγοντας να τις ξαναπαίξουμε με τους αντιπάλους αισθητά αποδυναμωμένους. Αυτό σημαίνει ότι η πρόοδος μας δεν σταματά ποτέ και για κανένα λόγο. Ακόμα και έτσι, το κοντέρ του παιχνιδιού αποκλείεται να καταγράψει λιγότερες από 55 με 60 ώρες προτού σταθούμε μπροστά στην τελική οθόνη.

Οι anime χαρακτήρες του Trails of Cold Steel III ασκούν μια ακαταμάχητη γοητεία πάνω μας. Στεκόμαστε καθηλωμένοι μπροστά στην οθόνη θαυμάζοντας τις τσαχπίνες ηρωίδες και τα animations που προδίδουν το πόσο πονηρές, δυναμικές ή τρυφερές είναι. Δεν υπερβάλλουμε λέγοντας ότι αν ήμασταν ως δια μαγείας στην θέση του Rean Schwarzer θα περνούσαμε την περισσότερη ώρα αγκαλιάζοντας και χαϊδεύοντας τες. Όλοι οι ήρωες και οι ηρωίδες έχουν animations που αποτελούν το σήμα κατατεθέν τους. Λατρεύουμε την θεατρικότητα των περισσότερων, απολαμβάνουμε τις εκφράσεις των προσώπων και τις μικρολεπτομέρειες που υποδηλώνουν την ψυχική τους κατάσταση.

Για παράδειγμα, οι σταγόνες ιδρώτα φανερώνουν έκπληξη. Καθηλωμένοι από το μαγικό ξόρκι των γυναικών του game, αισθανόμαστε δέος για τον σχεδιασμό των mechs, των bosses και των κυκλώπειων κτισμάτων της Erebonia. Η σκηνοθετική προσέγγιση μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους. Η κάμερα κινείται πανοραμικά στις άρτια σχεδιασμένες πόλεις για να τονιστεί το μέγεθος και η μεγαλοπρέπεια τους. Το κυριαρχικό της βλέμμα μας εντυπωσιάζει αδιάκοπα σε σημείο να χρησιμοποιούμε σπάνια την δυνατότητα επιτάχυνσης του game. Ο εξαιρετικός σχεδιασμός δεν μπορεί να κρύψει τις ατέλειες των πολυγώνων και να ξορκίσει την αίσθηση ότι παίζουμε τίτλο του PS2.

Το soundtrack είναι το βαρόμετρο της δράσης στην οποία οδηγούν οι πράξεις μας. Ωρύεται με ξέφρενους ηλεκτρονικούς ήχους μόλις συμπλεκόμαστε με εχθρικές ομάδες. Μας λούζει με παραμυθένια μουσική παραγόμενη από ταλαντούχο πιανίστα όταν κόβουμε βόλτες σε μαγευτικά δάση. Δεν αισθανθήκαμε έκπληξη μόλις αντιληφθήκαμε ότι το ταλέντο των γιαπωνέζων voice actors ξεπερνά τους Δυτικούς ομολόγους τους. Οι αγγλόφωνοι voice actors καταβάλουν φιλότιμες προσπάθειες για να μας πείσουν για την αυθεντικότητα των χαρακτήρων αλλά δεν το κατορθώνουν. Οι γιαπωνέζοι προσθέτουν ειδικό βάρος με τις φωνές τους στους ήρωες, τους κάνουν να ακούγονται σοβαρότεροι, γεμάτοι κύρος, θυμωμένοι όποτε η περίσταση το απαιτεί. Μοιάζει με μαγεία το πόσο εύκολα οι γιαπωνέζες voice actors κάνουν τις ηρωίδες μας να ακούγονται όπως ακριβώς φανταζόμαστε τις φωνές τους αν κλείσουμε τον ήχο. Νιώθουμε ότι έχουν την σωστή ηλικία και το συναισθηματικό εύρος που χρειάζεται για να τις αγαπήσουμε περισσότερο.

Το Nickelodeon παρουσιάζει το Trails of Cold Steel
Τα Trails of Cold Steel αποτελούν για εμάς έναν τεράστιο ψηφιακό μαγνήτη που μας τραβάει με ακατανίκητη δύναμη προς το επόμενο sequel. Νοιώθουμε μεγάλη οικειότητα προς τους χαρακτήρες και έντονη τρυφερότητα προς τις θηλυκές υπάρξεις. Ξεχειλίζουν από εφηβικό χιούμορ, ζωντάνια και χαρά τα οποία μπορεί κανείς να βρει σε μεγάλες ποσότητες μόνο σε παραγωγές του Nickelodeon. Κάθε αλληλεπίδραση μας με το περιβάλλον τους έχει ουσία και μας τραβά το ενδιαφέρον. Μας φορτίζουν συναισθηματικά και μας προσφέρουν πάμπολλες ευκαιρίες για δράση και αναβάθμιση σε επίπεδο υπερηρώων. Είναι βέβαιο ότι όσοι από εμάς αποκτήσουν το Trails of Cold Steel III θα θελήσουν να προσθέσουν στην συλλογή τους και τα υπόλοιπα, μεταμορφωμένοι αυτόματα σε πιστούς ενός υπέροχου σύγχρονου μύθου.

Θετικά:
- Αξιοπρόσεκτο σύστημα μάχης που εξελίσσεται διαρκώς
- Σενάριο με άφθονους χαρακτήρες και πολλαπλά αφηγηματικά νήματα
- Οι υπερδυνάμεις των χαρακτήρων μας πωρώνουν αφάνταστα
- Άφθονο χιούμορ
- Φανταστικά μοντέλα χαρακτήρων
- Γλυκές ηρωίδες και μεγάλες ποσότητες εφηβικού χιούμορ
- Επικές μάχες με Mechs

Αρνητικά:
- Το user interface εκτός μάχης είναι δυσδιάκριτο
- Δεν μπορούμε να επηρεάσουμε ουσιαστικά τις σχέσεις των ηρώων
- Το φόντο σε πολλές τοποθεσίες μας φαίνεται πολύ φτωχό

Βαθμολογία
Γραφικά: 7.5
Ήχος: 7.5
Gameplay: 8
Σενάριο: 8.5
Αντοχή:8.5
Γενικά: 8

Ένα σαγηνευτικό JRPG που πωρώνει τους μυημένους και μυεί τους αμύητους στην μαγεία του.

Γιάννης Μοσχονάς