Remnant: From the Ashes

Όταν το Dark Souls συναντά τις καραμπίνες.

Έχετε ευχηθεί ποτέ να μπορούσατε να φυτέψετε μια σφαίρα στο κεφάλι του Artorias ή του Father Gascoigne ύστερα από την 25η προσπάθεια σας; Το Remnant: From the Ashes σας δίνει αυτή τη δυνατότητα, όμως κάτι τέτοιο δεν σημαίνει ότι θα σας χαριστεί. Το Third-person, Survival, Action, Shooter της νεοσυσταθείσας Gunfire Games, που απαρτίζεται από μέλη της δημιουργού των Darksiders Vigil, προσφέρει κάτι νέο χρησιμοποιώντας παραδοσιακές και δοκιμασμένες συνταγές.

Όταν το Remnant: From the Ashes ανακοινώθηκε τον Ιούλιο του 2018, κέντρισε αμέσως το ενδιαφέρον του κοινού, αφού φάνηκε να προσεγγίζει διαφορετικά το, πλέον ξεχωριστό, είδος των Soulsborne και να δίνει μια νέα πνοή στο genre. Ωστόσο, σε μια προσπάθεια να συμπτύξει τα πιο πετυχημένα games της τελευταίας δεκαετίας μέσα σε 15 ώρες, η Gunfire Games δημιούργησε ένα ιδιαίτερο σύνολο που πρωτοτυπεί μεν στον τομέα του gameplay, όμως αποδεικνύεται υπερβολικά φιλόδοξο για το καλό του.

Τα bosses ως επί το πλείστον στερούνται φαντασίας και ειδικά στο πρώτο κομμάτι του game υπάρχουν κανονικοί εχθροί που έχουν ακριβώς τις ίδιες επιθέσεις με αυτά. Όμως όσο προχωράτε θα συναντήσετε πιο αξιόλογα bosses όπως ο Undying King ή o Totem Father. Το μεγαλύτερο πρόβλημα ωστόσο είναι ότι τα bosses καταφέρνουν να παίζουν δευτερεύοντα ρόλο σε fights που δημιουργήθηκαν γύρω από αυτά, λόγω των αναρίθμητων εχθρών που θα πρέπει να αντιμετωπίσετε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η μάχη με το επιβλητικό The Ent. Όταν το αντιμετωπίσετε για πρώτη φορά θα αισθανθείτε δέος απέναντι στο κολοσσιαίο boss, αλλά μετά από λίγο θα ξεκινήσετε να αγνοείτε την ύπαρξη του επειδή πρέπει να ασχοληθείτε με μικρότερα minions. Σε αντίθεση με όλα τα Soulsborne, τα boss fights θα σας προκαλέσουν περισσότερο εκνευρισμό παρά ενθουσιασμό αφού καταλήγετε να επικεντρώνεστε σε οτιδήποτε άλλο εκτός από τον κύριο εχθρό σας. Επιπλέον, το γεγονός ότι τα περισσότερα bosses μπορούν να σας σκοτώσουν με ένα μόλις χτύπημα δεν αυξάνει τον βαθμό της δυσκολίας, διότι ακόμη και αν καταφέρετε να αποφύγετε όλες τις επιθέσεις τους, θα βρεθεί ένας εχθρός (συνήθως εκτός οθόνης) για να σας επιτεθεί και να σας στείλει αδιάβαστους.

Το combat είναι αναμφίβολά το κυριότερο κομμάτι του Remnant: From the Ashes όμως και η εξερεύνηση παίζει σημαντικό ρόλο προκειμένου να μάθετε περισσότερα για την πλοκή του και να βρείτε νέο gear. Κάθε φορά που φεύγετε από την πεπατημένη, το game σας επιβραβεύει με items, ενθαρρύνοντας σας να συνεχίσετε. Για όσους από εσάς η πλοκή είναι δευτερεύουσας σημασίας, η εξερεύνηση του περιβάλλοντος θα γίνει σύντομα κουραστική, κυρίως γιατί μπορείτε να φτιάξετε μόνοι σας τα καλύτερα όπλα από drops που αποκτάτε μετά τα boss fights. Παρότι το game ενθαρρύνει το exploration πέφτει σε μια μεγάλη παγίδα, μιας και δεν σας δίνει αρκετό νέο gear ή όπλα για εξερευνήσετε το περιβάλλον στα τελικά στάδια του. 

Εν αντιθέσει με παρόμοια Soulsborne, το δημιούργημα της Gunfire Games προσανατολίζεται περισσότερο προς το co-op gameplay. Εκτός από το παραδοσιακό singleplayer έχετε την δυνατότητα να παίξετε με φίλους ή αγνώστους προκειμένου να κάνετε ευκολότερο το έργο σας. Έτσι, μπορείτε να δημιουργήσετε μια πανίσχυρη ομάδα κρούσης τριών ατόμων και να απολαύσετε το περιβάλλον χωρίς να αντιμετωπίσετε ιδιαίτερες δυσκολίες. Αν και το multiplayer παραμένει διασκεδαστικό, σας στερεί την πρόκληση που σας προσφέρει το singleplayer, καθώς οι αλλαγές που πραγματοποιεί από άποψη gameplay ή δυσκολίας είναι αμυδρές.

Αξίζει να σημειωθεί ότι πραγματοποιήθηκαν αρκετές αλλαγές όσον αφορά το multiplayer πριν λίγο καιρό με ένα patch να σας επιτρέπει να παίξετε μόνο με συμπαίκτες που είναι +-3 επίπεδα από εσάς, αυξάνοντας έτσι τον παράγοντα της δυσκολίας. Μια ακόμα ευπρόσδεκτη προσθήκη είναι και η δυνατότητα να επικοινωνείτε μαζί τους συνεργάτες σας μέσω push to talk, κάτι που αποτελεί σημαντική βελτίωση μιας και το Remnant: From the Ashes δεν διαθέτει chat ή pings. Η Gunfire Games φαίνεται να εκτιμά την άποψη του κοινού και να πραγματοποιεί ουσιαστικές αλλαγές με βάση τις απαιτήσεις του community. Αυτό το γεγονός είναι κάτι ιδιαίτερα θετικό αφού δεν αποκλείεται να δούμε στο μέλλον περισσότερες αλλαγές που μπορούν να βελτιώσουν κατά πολύ το game.

Αν και η πρώτη ώρα του gameplay δεν διαφέρει ιδιαίτερα από όσα έχουμε δει στα trailers, όλα αλλάζουν με το που καταφέρετε να φύγετε από τη Γη. Οι άλλοι κόσμοι που καλείστε να εξερευνήσετε διαφέρουν τρομακτικά μεταξύ τους και ανά μερικές ώρες σας δίνουν την αίσθηση ότι παίζετε ένα διαφορετικό game. Αυτές οι εναλλαγές σε συνδυασμό με τα καλοσχεδιασμένα, παρότι randomly generated, περιβάλλοντα εγγυόνται ότι θα σας τραβήξουν την προσοχή και θα διατηρήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον σας. Επιπλέον, οι λάτρεις του Sci-Fi είναι δεδομένο ότι θα εκστασιαστούν με τον σχεδιασμό, αφού όλοι οι κόσμοι θυμίζουν έντονα γνωστές ταινίες ή σειρές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο πρώτος κόσμος που θα επισκεφθείτε μετά τη Γη, ο οποίος αποτελεί ένα κράμα του Mad Max και του The Fifth Element μιας και συνδυάζει άψογα ένα άγονο, έρημο τοπίο με εξωγήινη τεχνολογία και φουτουριστικούς μηχανισμούς. Επιπλέον, ο τρόπος που μεταφέρεστε από κόσμο σε κόσμο μέσω του Labyrinth ξυπνά μνήμες από το πολυβραβευμένο Stargate, ενώ οι βάλτοι του τρίτου κόσμου θα σας κάνουν να πιστεύετε ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να πεθάνετε από έναν Predator που σας περιμένει στην γωνία. Τέτοιοι συνειρμοί μπορεί να φαίνονται υπερβολικοί, ωστόσο το Remnant: From the Ashes καταφέρνει με έναν μαγικό τρόπο να σας κάνει να αισθάνεστε οικεία από το πρώτο κιόλας λεπτό που θα πέσει στα χέρια σας, χαρίζοντας σας απλόχερα αρκετές αναφορές σε έργα του παρελθόντος.

Η Gunfire Games επέλεξε συνειδητά να μην αξιοποιήσει στο έπακρο την Unreal Engine, χωρίς όμως αυτό να είναι κάτι αρνητικό. Μπορεί το artstyle να φαντάζει απλοϊκό και να παραπέμπει σε κόμικ, ωστόσο παραμένει ευχάριστο ακόμη και ύστερα από αρκετές ώρες gameplay. Επιπλέον, αυτό καθιστά τον τίτλο διαχρονικό ενώ τα έντονα χρώματα του ρουχισμού σας έρχονται σε αντίθεση με τα, κατά κύριο λόγο, μουντά περιβάλλοντα. Ο φωτισμός είναι ικανοποιητικός και ειδικά στους κλειστούς χώρους προσδίδει μια απειλητική ατμόσφαιρα. Όμως, όσο προχωράτε θα αντιληφθείτε ότι όλο το αίσθημα της ανασφάλειας που νιώθατε στην αρχή έχει εξαφανιστεί. Όχι επειδή αναβαθμίσατε το gear σας ή επειδή μπορείτε να εξαφανίζετε ορδές αντιπάλων με χαρακτηριστική άνεση και ευκολία, αλλά επειδή το τελευταίο κομμάτι του game φαίνεται λιγότερο προσεγμένο από τα προηγούμενα. Οι περισσότεροι κόσμοι είναι καλοσχεδιασμένοι και το γεγονός ότι η Gunfire Games προσέθεσε αρκετά easter eggs για τους παρατηρητικούς σημαίνει ότι έδωσε έμφαση στην λεπτομέρεια, ενώ τα textures του κυμαίνονται σε πολύ καλά επίπεδα. Δυστυχώς όμως δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τους χαρακτήρες, αφού μερικοί όπως ο Reggie και η Ace είναι καλοσχεδιασμένοι, ενώ άλλοι όπως ο Wallace και ο Riggs θα σας κάνουν να πιστεύετε ότι οι developers απλά πάτησαν το κουμπί randomise και τους πέταξαν μέσα στο game.

Όπως και σε όλες τις προηγούμενες κατηγορίες, το Remnant: From the Ashes κινείται σε μέτρια επίπεδα καθώς πέφτει για ακόμη μια φορά σε αρκετές παγίδες. Στο πρώτο μισό, ο ήχος παίζει τεράστιο ρόλο, καθώς σας δημιουργεί την αίσθηση ότι κάτι παραμονεύει τις σκιές και στα κλειστοφοβικά περιβάλλοντα στα οποία κινείστε. Ειδικότερα, όταν καλείστε να εξερευνήσετε τις υπόγειες στοές και τους υπονόμους που είναι γεμάτοι από τέρατα ο ήχος όχι μόνο προσδίδει πολλά στην ατμόσφαιρα αλλά παράλληλα σας επιτρέπει να εντοπίζετε και τους εχθρούς –και κυρίως τα mini bosses– που κινούνται κατά πάνω σας, δίνοντας σας έτσι μια εξαιρετική ευκαιρία να αποδεχτείτε τον επικείμενο θάνατο σας. Ωστόσο, όταν τα περιβάλλοντα γίνονται πιο ανοιχτά, ο ήχος περιορίζεται κυρίως σε πυροβολισμούς και πολεμικές ιαχές. Στα θετικά όμως συγκαταλέγεται και το γεγονός ότι κάθε ένα από τα όπλα ακούγεται εντελώς διαφορετικά χαρίζοντας έτσι μια ευχάριστη ποικιλία στο gameplay σας.

Στα αρνητικά σημεία του ήχου συμπεριλαμβάνεται και το παγερά αδιάφορο soundtrack. Αν και το gameplay σας προετοιμάζει για κάτι γρήγορο ή τουλάχιστον ατμοσφαιρικό, τόσο τα battle όσο και τα boss themes σας δίνουν την αίσθηση ότι είναι ξεκάθαρες αντιγραφές από τη σειρά Dark Souls. Στα μελανά σημεία του ήχου συγκαταλέγεται και το voice acting. Αν και υπάρχουν αρκετοί voice actors που κάνουν εξαιρετική δουλειά, ορισμένοι χαρακτήρες, όπως ο Walace και η Navun, ακούγονται ξύλινοι και χωρίς συναίσθημα, κάτι που λειτουργεί σε τεράστιο βαθμό εις βάρος του συνολικού immersion. Σαν να μην έφτανε αυτό, το lipsync του game είναι χείριστο με αποτέλεσμα εν έτει 2019 να έχουμε χαρακτήρες που θυμίζουν μεξικάνικες σαπουνόπερες των 90’s.

Το Remntant: From the Ashes είναι ένα εξαιρετικά φιλόδοξο εγχείρημα από πλευράς Gunfire Games. Δυστυχώς όμως επικεντρώνεται στο να κάνει σωστά πάρα πολλά πράγματα και στην πορεία "χάνει τη μπάλα". Η εταιρεία που μας έφερε το Darksiders 3 κατάφερε να δημιουργήσει ένα game που φαίνεται οικείο, όμως με κάποιον μαγικό τρόπο καταφέρνει να πρωτοτυπήσει. Το gameplay είναι πρωτόγνωρο για τα δεδομένα των Soulsborne και προσθέτει έναν γρήγορο ρυθμό που δεν έχουμε συνηθίσει σε προηγούμενους παρόμοιους τίτλους. Η ιστορία δεν είναι ιδιαίτερη και αν δεν έχετε σκοπό να επενδύσετε χρόνο σε αυτή θα σας φανεί αδιάφορη. Ωστόσο, αν είστε fans του Sci-Fi ή λατρεύετε τις pop-cult αναφορές, τότε αναμφίβολά θα υπάρξουν στιγμές θα σας ενθουσιάσουν.

Είναι ένα game που θα απολαύσετε πολύ περισσότερο με την παρέα σας παρά μόνοι. Η τιμή του στα 39,99 € το κάνει αρκετά προσιτό και το γεγονός ότι χρειάζεστε τουλάχιστον δύο playthroughs για να δείτε όλο το content, του δίνει μεγάλη αντοχή στον χρόνο. Ωστόσο, πρέπει να έχετε κατά νου ότι σε περίπτωση που θελήσετε να παίξετε μόνοι σας θα χρειαστείτε Ιώβεια υπομονή. Πολλές φορές μπορεί να αισθανθείτε ότι όλα είναι εναντίον σας, ότι ο παράγοντας τύχη είναι πολύ πιο σημαντικός απ’ ότι θα έπρεπε και γενικά ότι το game δεν σας αφήνει να το απολαύσετε. Καλώς η κακώς, το Remnant: From the Ashes θα σας αφήσει μια γλυκόπικρη επίγευση. Μετά το τέλος του θα αισθανθείτε ότι κάτι λείπει, ότι κάτι θα μπορούσε να γίνει καλύτερα και να έχετε στα χέρια σας κάτι πραγματικά εξαιρετικό.