- Reviews
- Layers of Fear 2
Layers of Fear 2
HotΟ κάλος ο καπετάνιος πάνω στο σανίδι φαίνεται.
Ο κάλος ο καπετάνιος πάνω στο σανίδι φαίνεται.
Μπορεί το sequel του Layers of Fear να λαμβάνει χώρα στο εσωτερικό ενός πλοίου, παρ όλα αυτά όμως δεν χάνει την καλλιτεχνική κατεύθυνση που είχε και το πρώτο παιχνίδι. Αυτή την φορά οι developers μας ξενάγησαν στα άδυτα του κινηματογράφου, της φωτογραφίας και του θεάτρου, όμως δεν παρέλειψαν να εμπλουτίσουν το σενάριο με χαρακτηριστικά αντικείμενα από το πρώτο παιχνίδι όπως οι αφηρημένοι πίνακες που κρύβουν σκοτεινά μηνύματα καθώς και τα μαγνητόφωνα, πικάπ που μας ταξιδεύουν βαθύμετρα μέσα στην ιστορία.
Το Layers of Fear 2 είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ από το Bloober Team studio που δίνει αρκετή έμφαση στην εξερεύνηση, την επίλυση γρίφων και την σταδιακή εξέλιξη της ιστορίας του. Ωστόσο αποτελεί κλασσική first- person εμπειρία που είναι διαθέσιμη προς το κοινό από τις 29 Μαΐου του 2019 για PC, PlayStation 4 και Xbox One μέσω της Gun Media.
Φώτα, κάμερα….Πάμε!
Τα περισσότερα γεγονότα εκτυλίσσονται στο εσωτερικό ενός πλοίου, ωστόσο το παιχνίδι για την εξέλιξη του δίνει προσοχή στις τέχνες. Στην αρχή νομίζεις ότι κάτι έχει πάθει το παιχνίδι καθώς δεν υπάρχει κανένας ήχος, μόνο ένα βουβό backround με κάποιες πινελιές από κλασσικούς ήχους ενός πλοίου. Πολύ γρήγορα τα δεδομένα αλλάζουν αλλά όχι όπως νομίζετε. Προχωρώντας θα καταλάβετε ότι όλα όσα γίνονται αλλά και θα επακολουθήσουν στην συνέχεια είναι περισσότερο συμβολικά παρά ρεαλιστικά. Εν ολίγης το sequel του επιτυχημένου τίτλου βασίζεται σε αρχές ενός κλασσικού έργου τέχνης, όπου παραθέτει στον ακροατή, θεατή ή παίκτη, μια πολύ βίαιη αλλά και ρεαλιστική οπτική της πραγματικότητας.
Παρ όλα αυτά, τα πράγματα όσον αναφορά την εξέλιξη του παιχνιδιού είναι αρκετά ξεκάθαρα και κατανοητά. Ωστόσο δεν μπορώ να πω το ίδιο και για την ιστορία ή τις ιστορίες, οποίες περιπλέκονται αρκετά όσο εξελίσσονται. Με τις πράξεις αλλά και τις αποφάσεις σας θα καταλήξετε να χειρίζεστε έναν άνδρα ή μια κοπέλα, οι οποίοι κυρίως θα εμφανιστούν στο τέλος του παιχνιδιού. Όλα όσα διαδραματίζονται στο εσωτερικό του πλοίου είναι κεφάλαια μιας ατμοσφαιρικής και σκοτεινής ταινίας. Μια βαθιά φωνή από το βάθος θα σας εξηγεί ποιητικά, τι συμβολίζουν οι πράξεις και οι εικόνες που θα δείτε στην συνεχεία. Κάπου εδώ πρέπει να εξηγήσουμε ότι το παιχνίδι χωρίζεται σε πέντε κεφάλαια ή καλύτερα "πράξεις" όπως λένε και στο θέατρο. Αυτό σημάνει ότι η συνεχεία του επιτυχημένου τίτλου έχει ένα κεφάλαιο λιγότερο από το πρώτο παιχνίδι, όμως η διάρκεια του sequel είναι μεγαλύτερη. Ας μην κοροϊδευόμαστε όμως , οι περισσότεροι περιμέναμε κάτι παραπάνω από 3-4 ώρες καθαρού gameplay. Αντιθέτως, στον περισσότερο κόσμο παίρνει γύρω στις 5 – 6 ώρες για τερματίσουν έστω μια φορά το Layers of Fear 2.
Μην κατέβεις στο αμπάρι
Παραπάνω αναφέρθηκα σε 5-6 ώρες ώστε να τερματιστεί έστω και μια φορά; Ναι πολύ καλά διαβάσατε. Το Layers of Fear 2 δεν έχει μόνο ένα φινάλε, αλλά τρία όπως και το προηγούμενο. Τα τρία endings είναι με διαφορετικούς πρωταγωνιστές και με διαφορετικό νόημα το καθένα, δίνοντας σας την επιλογή να διαλέξετε πιο φυσιολογικό και προσγειωμένο στην πραγματικότητα τέλος ή μια υπερφυσική προμηνύα για την συνέχεια. Ουσιαστικά αυτό που αλλαζει την ροή της ιστορίας είναι κάποιες σκηνές που η φωνή σας ζήτα να πάρετε μια απόφαση. Ωστόσο μέσα από αντικείμενα που βρίσκεται εάν ψάχνετε τα δωμάτια λίγο παραπάνω, σας ταξιδεύουν μέσω ηχητικών αποσπασμάτων, στα γεγονότα που συνέβαιναν στο πλοίο κάποια εποχή. Ωστόσο υπάρχουν και αρκετά σημειώματα, αποσπάσματα από εφημερίδες και αφίσες από θεατρικά έργα μιας παλαιότερης εποχής, που σας δίνουν κάποια στίγματα για την ιστορία που παρακολουθείτε. Η ιστορία κυρίως βασίζεται σε δυο παιδιά, όπου μια κοπέλα σαν μεγαλύτερη αδελφή προσπαθεί να προστατεύσει τον μικρό αδελφό της. Πολλα φαίνεται να έχουν συμβεί στην ζωη τους και έτσι βρίσκουν μια διαφυγή στο πλοίο σαν λαθρεπιβάτες. Όμως δημιουργούν προβλήματα στο πλήρωμα που ανησυχούν τον καπετάνιο και τους φύλακες.
Ένα από τα αρνητικά του παιχνιδιού όμως είναι ότι κάποια στιγμή όλα αυτά γίνονται μια ρουτίνα, την όποια ακολουθούν και τα δωμάτια στα όποια μεταφέρεστε. Ωστόσο η εναλλαγή του περιβάλλοντος είναι συνεχόμενη, απλώς νιώθεις ότι μπαινοβγαίνεις από τα δυο - τρία δωμάτια που απλώς αλλάζουν σκηνικά. Ίσως και αυτό ήθελαν να μας περάνουν οι developers καθώς όλο το concept στηρίζεται στην τέχνη του θεάτρου αλλά και στον ηθοποιό που κρύβουμε όλοι μέσα, προσποιούμενοι κάποιους άλλους παρά τον εαυτό μας. Επιπλέον κάτι μου με ενόχλησε αρκετά είναι ότι ο/η πρωταγωνιστής μας έχει μηδενικό voice acting εκτός από το τις τελευταίες σκηνές, πράγμα που δεν μας επιτρέπει να δεθούμε και να το γνωρίσουμε καλύτερα. Το ότι μπορεί να αποτελεί μέρος της ιστορίας μου προκαλεί καμία συγκίνηση. Εάν δεν ακούσεις τον χαρακτήρα σου να τρομάζει και να υποφέρει με αυτά που συμβαίνουν μπροστά τα ματιά του τότε δεν μπορείς να έρθεις και εσύ στην θεση του, έστω και λίγο.
Ηθοποιός σημαίνει φως
Είναι αλήθεια ότι αυτή η υπερβολική ησυχία που αγκαλιάζει το περιβάλλον του παιχνιδιού, δημιουργεί μέσα σου έναν μικρό φόβο ότι όλα θα γίνουν πολύ άσχημα στην συνεχεία. Αντίθετα με τις προσδοκίες των περισσότερων αυτό δεν συμβαίνει. Και για να το λέει ένας άνθρωπος που βλέπει σταυρό σε παιχνίδι και κλείνει την κονσόλα και νοικιάζει το σπίτι του, κάτι δεν πήγε καλά. Βεβαια οι developers μπορεί να μην ήθελαν να δώσουν τόσο έμφαση σε φτηνά jump scare και να κτίσουν πάνω σε έναν ανώφελο φαύλο κύκλο τρομοκρατώντας τον εκάστοτε παίκτη.
Η ιστορία του παιχνιδιού όμως δεν ανταποκρίνεται στα στάνταρ ενός ανάλογου horror τίτλου που στο παρελθόν έδωσε παρά πολλα στον χώρο. Παίζοντας παραπάνω από μια φορές και ανακαλύπτοντας και τις τρεις διαφορετικές οπτικές του game ίσως όλα αρχίσουν να βγάζουν περισσότερο νόημα αλλά το παράπονο μας δεν φεύγει. Αφού έχει κτίσει ένα τρομερό εικαστικό περιβάλλον και δημιουργείς τις συνθήκες για μια πιο σκοτεινή ιστορία ενώ έχεις την ευκαιρία να μας τρομάξεις σε παρά πολλές φάσεις του παιχνιδιού, οι οποίες άξιζαν να έχουν το κάτι παραπάνω, απλά κάντο. Οι επιλογές που έχουν επιλέξει οι δημιουργεί του παιχνιδιού για αυξήσουν την αδρεναλίνη μας είναι ως επί το πλείστον, κούκλες βιτρίνας (mannequin). Επίσης μετά από ένα σημείο και μετά μια άμορφη μάζα με υπερφυσικές δυνάμεις αρχίζει να σας κυνηγά, ενώ εσείς πρέπει να μείνετε συγκεντρωμένοι ώστε να κλείνετε τις πόρτες πίσω σας για να μην μπορέσει να σας προλάβει.
Μπροστά στα φώτα είναι ένας ρόλος, στα παρασκήνια όμως είσαι μόνο εσύ και οι σκέψεις σου.
Πολλα αλλάζουν όταν δίνεις μια παράσταση και το κοινό σε ζητωκραυγάζει, όμως κανείς δεν έχει έρθει για εσένα αλλά για τον χαρακτήρα που υποδύεσαι. Πρέπει να ψάξεις βαθιά μέσα σου για να δεις ποιος πραγματικά είσαι και αν όλα όσα κανείς σε εκφράζουν ή απλά προσποιείσαι. Η πορεία του παιχνιδιού στηρίζεται αρκετά στην διερεύνηση συμβολικών αντικειμένων τα όποια είναι προστατευμένα με γρίφους και πάζλ. Δεν πιστεύω ότι κάποιος από τους γρίφους ήταν κάτι ιδιαίτερο, εκτός από ελαχιστες εξαιρεσεις. Επιπλέον εάν καταλαβαίνεις το μοτίβο που βασίζονται οι περισσότεροι από τους γρίφους και τα πάζλ θα θεωρήσεις ανόητο τον εαυτό σου που δεν τους κατανόησες από τα πρώτα δευτερόλεπτα.
Αν είναι να πεθάνω , θα πάμε όλοι μαζί στον πάτο του βυθού
Σαν ένα τελικό συμπέρασμα το Layers of Fear 2 έχει διχάσει τους θαυμαστές του horror game, καθώς άλλοι περίμεναν περισσότερο τρόμο και κυνήγι μέσα στα δωμάτια του πλοίου, ενώ άλλοι εκτίμησαν την καλλιτεχνική και συμβολική οπτική των developers. Είναι γεγονος ότι η ατμόσφαιρα που δημιουργεί τόσο η μουσική επένδυση αλλά και η αφήγηση της ιστορίας σε κάνει να νιώθεις μια συνεχόμενη φρίκη και ανατριχίλα χωρίς καν να έχει αρχίσει η δράση. Κάθε φορά που ένα κεφάλαιο τελειώνει επιστρέφουμε στο αρχικό δωμάτιο απ όπου αρχίσαμε, το οποιο έχει υποστεί αρκετές αλλοιώσεις, σαν να βυθίζεται όλο και περισσότερο στο ωκεανό της ιστορίας. Επιπλέον όταν ένα νέο κεφάλαιο αρχίζει πρέπει να παρακολουθείτε ένα εισαγωγικό απόσπασμα που κάθε φορά δίνει μια πιο σκοτεινή νότα στην όλη εμπειρία σας. Όλα τα παραπάνω σχηματίζουν ένα σύνολο που πρέπει να σημειωθει και να αναγνωριστεί ως θετικότατο προσόν. Δίνει την ευκαιρία στο ευρύτερο gaming κοινό να ασχοληθεί με ένα τέτοιου τύπου παιχνίδια. Επίσης πρέπει να σημειωθει ότι οι μηχανισμοί χειρισμού του χαρακτήρα με δυσκόλεψαν και είχαν αρκετά bugs, όσον αφορά την έκδοση του παιχνιδιού για PlayStation 4.
Προσωπικά εκτιμώ πολύ την συγκεκριμένη προσέγγιση ενός ψυχολογικού θρίλερ, ωστόσο θα παρμένα το κάτι παραπάνω καθώς πρέπει να γεμιστούν κάποια κενά που δημιουργούν έναν κορεσμό όσο εξελίσσεται το story. Εν τέλει όσες φορές και να παίξω το Layers of Fear 2 μου αφήνει την αίσθηση ότι κάτι δεν έχω κάνει σωστά ή κάτι παραμελήσει. Είναι ένα από τα καλύτερα games του είδους του, και αν ναι ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες που μας δημιούργησε το πρώτο μέρος ; Όλα αυτά τα ερωτήματα θα απαντηθούν σε βάθος χρόνου και αφού όλοι κατανοήσουμε πλήρως τι θέλει να μας διδάξει μια τέτοια ιστορία.
Θετικά:
- Εικαστικό περιβάλλον
- Ατμοσφαιρική μουσική εκεί που χρειάζεται
- Έμφαση στις τέχνες
- Λεπτομερή γραφικά
Αρνητικά:
- Περίπλοκη ιστορία
- Ελάχιστοι χώροι εξερεύνησης
- Μηχανισμοί χειρισμού του χαρακτήρα
- Μικρά διαστήματα δράσης
- Ελάχιστο voice acting
Βαθμολογία:
Γραφικά: 8
Ήχος: 6.5
Story: 6
Gameplay: 6.5
Αντοχή: 7
Γενικά: 6.8
Η θάλασσα γαληνεύει την ψυχή του ανθρώπου, αλλά αν κοιτάξεις πιο προσεκτικά το σκοτάδι που κρύβει δεν έχει φτάνει σε αλόγιστο βάθος.
Σταύρος Αντωνόπουλος
Comments